തരംഗിണി എന്ന വാക്കാൽ വിവക്ഷിക്കാവുന്ന ഒന്നിലധികം കാര്യങ്ങളുണ്ട്. അവയെക്കുറിച്ചറിയാൻ തരംഗിണി (വിവക്ഷകൾ) എന്ന താൾ കാണുക. തരംഗിണി (വിവക്ഷകൾ)

പ്രചുരപ്രചാരമുള്ള ഒരു ഭാഷാവൃത്തമാണ് തരംഗിണി. രണ്ടുമാത്ര വീതമുള്ള എട്ടുഗണങ്ങൾ ചേർന്നതാണ് തരംഗിണിയെന്ന് വൃത്തമഞ്ജരി. പാദമദ്ധ്യമായ നാലാം ഗണത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ യതിവേണം. തുള്ളൽകൃതികളിൽ പ്രായേണ ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നതിനാൽ ഇതിനെ തുള്ളൽവൃത്തമെന്നും പറയാറുണ്ട്. തരംഗിണിവൃത്തത്തിന്റെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള ചെൽവടിവ് വീരരൗദ്രഹാസ്യരസങ്ങൾ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ ഈ വൃത്തത്തെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നു. അതുപോലെ ശൃംഗാരകരുണശാന്തരസങ്ങൾക്ക് ഈവൃത്തം തീരെ അനുയോജ്യവുമല്ല.

മാത്രകളെപ്പറ്റിയല്ലാതെ അക്ഷരസംഖ്യകളെപ്പറ്റി നിബന്ധനകളൊന്നും ലക്ഷണത്തിൽ പറയുന്നില്ല. അതിനാൽത്തന്നെ ലഘുമയമായും ഗുരുപൂര്ണ്ണമായും വ്യത്യസ്തതാളങ്ങൾ തരംഗിണിക്ക് പ്രാപ്യമാണ്. എട്ടുമുതൽ പതിനാറുവരെ അക്ഷരങ്ങൾ ഒരുപാദത്തിൽ സാധ്യമാണ് എന്നതാണ് തരംഗിണിയുടെ താളവൈവിധ്യത്തിനു കാരണം. സംസ്കൃത്തിൽ ഈ വൃത്തം മാത്രാസമകവർഗ്ഗങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടും എന്ന് എ.ആർ രാജരാജവർമ്മ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ സംസ്കൃതവൃത്തശാസ്ത്രങ്ങളിലൊന്നും സമാന ലക്ഷണവും പേരുമുള്ള വൃത്തങ്ങൾ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നും അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ചതുർമാത്രം ഗണം നാലെണ്ണം

യതിമദ്ധ്യം തരംഗിണി

ഉദാഹരണം

തിരുത്തുക

അണിമതി കലയും സുരവാഹിനിയും

ഫണിപതി ഗണ ഫണമണികളുമണിയും


"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=തരംഗിണി_(വൃത്തം)&oldid=4115176" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്