ദക്ഷിണേഷ്യ

(South Asia എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഏഷ്യാ വൻകരയിലെ ദക്ഷിണഭാഗത്തെയാണ് ദക്ഷിണേഷ്യ എന്നു വിളിക്കുന്നത്. ഐക്യ രാഷ്ട്ര സംഘടനയുടെ ഭൂമിശാസ്ത്ര വർഗ്ഗീകരണപ്രകാരം[2] ദക്ഷിണേഷ്യ എന്നത് ഇന്ത്യ, പാകിസ്താൻ, ശ്രീലങ്ക, നേപ്പാൾ, ഭൂട്ടാൻ, ബംഗ്ലാദേശ്, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ, മാലിദ്വീപ് എന്നീ രാജ്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്ന ഭൂപ്രദേശമാണ്‌.

South Asia
Location of South Asia
Countries7 to 10 (see text)
Territories0, 1, or 2 (see text)
GDP (Nominal)$1.854 trillion (2009)
GDP per capita (Nominal)$1,079 (2009)
LanguagesAssamese/Asomiya, Balochi, Bangla, Bodo, Burmese, Dari,[1] Dhivehi, Dogri, Dzongkha, English, Gujarati, Hindi, Hindko, Kannada, Kashmiri, Konkani, Kurdish, Maithili, Malayalam, Marathi, Manipuri, Nepali, Oriya, Pahari, Pashto, Persian, Punjabi, Sanskrit, Santhali, Sindhi, Sinhala, Siraiki, Tamil, Telugu, Tibetan, Urdu, and others
Time ZonesUTC +6:30 (Burma) to UTC +3:30 (Iran)
Largest CitiesAhmedabad, Amritsar, Bangalore, Chittagong, Chennai, Cochin, Colombo, Delhi, Dhaka, Faisalabad, Hyderabad, Hyderabad, Islamabad, Jaipur, Kabul, Kannur, Karachi, Kathmandu, Kolkata, Kozhikode, Lahore, Lhasa, Lucknow, Malé, Mashhad, Mumbai, Patna, Peshawar, Pune, Quetta, Rawalpindi, Sukkur, Surat, Tehran, Thimpu, Thiruvanathapuram and Yangon

ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ ചരിത്രം

തിരുത്തുക
ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ ചരിത്രം
             
ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രം
ശിലായുഗം 70,000–3300 ക്രി.മു.
മേർഘർ സംസ്കാരം 7000–3300 ക്രി.മു.
സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരം 3300–1700 ക്രി.മു.
ഹരപ്പൻ ശ്മശാന സംസ്കാരം 1700–1300 ക്രി.മു.
വേദ കാലഘട്ടം 1500–500 ക്രി.മു.
. ലോഹയുഗ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ 1200–700 ക്രി.മു.
മഹാജനപദങ്ങൾ 700–300 ക്രി.മു.
മഗധ സാമ്രാജ്യം 684–26 ക്രി.മു.
. മൗര്യ സാമ്രാജ്യം 321–184 ക്രി.മു.
ഇടക്കാല സാമ്രാജ്യങ്ങൾ 230 ക്രി.മു.–1279 ക്രി.വ.
. ശതവാഹനസാമ്രാജ്യം 230 ക്രി.മു.C–199 ക്രി.വ.
. കുഷാണ സാമ്രാജ്യം 60–240 ക്രി.വ.
. ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യം 240–550 ക്രി.വ.
. പാല സാമ്രാജ്യം 750–1174 ക്രി.വ.
. ചോള സാമ്രാജ്യം 848–1279 ക്രി.വ.
മുസ്ലീം ഭരണകാലഘട്ടം 1206–1596 ക്രി.വ.
. ദില്ലി സൽത്തനത്ത് 1206–1526 ക്രി.വ.
. ഡെക്കാൻ സൽത്തനത്ത് 1490–1596 ക്രി.വ.
ഹൊയ്സള സാമ്രാജ്യം 1040–1346 ക്രി.വ.
കാകാത്യ സാമ്രാജ്യം 1083–1323 ക്രി.വ.
വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം 1336–1565 ക്രി.വ.
മുഗൾ സാമ്രാജ്യം 1526–1707 ക്രി.വ.
മറാഠ സാമ്രാജ്യം 1674–1818 ക്രി.വ.
കൊളോനിയൽ കാലഘട്ടം 1757–1947 ക്രി.വ.
ആധുനിക ഇന്ത്യ ക്രി.വ. 1947 മുതൽ
ദേശീയ ചരിത്രങ്ങൾ
ബംഗ്ലാദേശ് · ഭൂട്ടാൻ · ഇന്ത്യ
മാലിദ്വീപുകൾ · നേപ്പാൾ · പാകിസ്താൻ · ശ്രീലങ്ക
പ്രാദേശിക ചരിത്രം
ആസ്സാം · ബംഗാൾ · പാകിസ്താനി പ്രദേശങ്ങൾ · പഞ്ചാബ്
സിന്ധ് · ദക്ഷിണേന്ത്യ · തമിഴ്‌നാട് · ടിബറ്റ് . കേരളം
ഇന്ത്യയുടെ പ്രത്യേക ചരിത്രങ്ങൾ
സാമ്രാജ്യങ്ങൾ · മദ്ധ്യകാല സാമ്രാജ്യങ്ങൾ . ധനതത്വശാസ്ത്രം
· ഇന്ഡോളജി · ഭാഷ · സാഹിത്യം
സമുദ്രയാനങ്ങൾ · യുദ്ധങ്ങൾ · ശാസ്ത്ര സാങ്കേതികം · നാഴികക്കല്ലുകൾ

നിർവ്വചനം

തിരുത്തുക
 
ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ വിവിധ നിർവചനങ്ങൾ, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ജിയോസ്‌കീമിന്റെ നിർവചനം ഉൾപ്പെടെ, "സ്ഥിതിവിവരക്കണക്ക് സൗകര്യത്തിനായി സൃഷ്ടിച്ചതും രാജ്യങ്ങളുടെയോ പ്രദേശങ്ങളുടെയോ രാഷ്ട്രീയമോ മറ്റ് അഫിലിയേഷനോ സംബന്ധിച്ച് ഒരു അനുമാനവും സൂചിപ്പിക്കുന്നില്ല."

ദക്ഷിണ ഏഷ്യ എന്ന ഭൂവിഭാഗത്തിൻ്റെ ഭാഗമായ ഘടകങ്ങളുടെ വ്യവസ്ഥാപിതവും വിദേശപരവുമായ നയങ്ങൾ തികച്ചും അസമമായതിനാൽ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ വ്യാപ്തി കൃത്യമായി വ്യക്തമല്ല. [3] ഇന്ത്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പ്രധാന പ്രദേശങ്ങൾക്കപ്പുറം (ബ്രിട്ടീഷ് രാജ് സമ്പ്രദായത്തിന് കീഴിലായിരുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പ്രദേശങ്ങൾ), ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന മറ്റ് രാജ്യങ്ങൾ ഏതൊക്കെയാണെന്ന കാര്യത്തിൽ വലിയ തോതിൽ തർക്കമുണ്ട്. [4] [5] [6] [7] ഭൂമിശാസ്ത്രപരമോ, ഭൗമ രാഷ്ട്രീയപരമായോ, സാമൂഹിക-സാംസ്കാരികമോ, സാമ്പത്തികമോ, ചരിത്രപരമോ ആയ - ദക്ഷിണേഷ്യയ്ക്കും ഏഷ്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങൾക്കും, പ്രത്യേകിച്ച് മിഡിൽ ഈസ്റ്റിനും തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയ്ക്കും ഇടയിൽ വ്യക്തമായ അതിരുകളില്ല. [8]

ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ പൊതുവായ നിർവചനം ഇന്ത്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണപരമായ അതിരുകളിൽ നിന്ന് പാരമ്പര്യമായി ലഭിച്ചതാണ്, [9] ഇതിൽ പല അപവാദങ്ങളുമുണ്ട്. 1857 മുതൽ 1947 വരെ ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പ്രധാന പ്രദേശങ്ങളായിരുന്ന ബംഗ്ലാദേശ്, ഇന്ത്യ, പാകിസ്ഥാൻ എന്നിവയുടെ നിലവിലെ പ്രദേശങ്ങളാണ് ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ പ്രധാന പ്രദേശങ്ങൾ. [10] [11] നേപ്പാൾ, ഭൂട്ടാൻ എന്നീ പർവത രാജ്യങ്ങൾ, ബ്രിട്ടീഷ് രാജിന്റെ കീഴിലല്ലാത്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ സംരക്ഷണയിലായിരുന്ന രണ്ട് സ്വതന്ത്ര രാജ്യങ്ങളാണ് ഇവയും , [12] ശ്രീലങ്ക, മാലിദ്വീപ് എന്നീ ദ്വീപ് രാജ്യങ്ങളും ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ പൊതുവെ ഉൾപ്പെടുന്നു. കാര്യമായ വ്യത്യസ്‌ത കാരണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള വിവിധ നിർവചനങ്ങൾ പ്രകാരം, ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്ര പ്രദേശവും ടിബറ്റ് സ്വയംഭരണ പ്രദേശവും കൂടി ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താം. [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] മുൻ ബ്രിട്ടീഷ് കോളനിയും ഇപ്പോൾ തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയുടെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതുമായ മ്യാൻമറും (ബർമ) ചിലപ്പോൾ ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ ഭാഗമായി ഉൾപ്പെടുത്താറുണ്ട്. [3] [5] [20] ചില സ്രോതസ്സുകളിൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനെയും ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. [3] [5] [21] [22]

സൗത്ത് ഏഷ്യൻ അസോസിയേഷൻ ഫോർ റീജിയണൽ കോ-ഓപ്പറേഷൻ (സാർക്ക്) 1985-ൽ ഏഴ് രാജ്യങ്ങളുമായി ചേർന്ന് തുടങ്ങിയതാണ്. – ബംഗ്ലാദേശ്, ഭൂട്ടാൻ, ഇന്ത്യ, മാലിദ്വീപ്, നേപ്പാൾ, പാകിസ്ഥാൻ, ശ്രീലങ്ക – 2007-ൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനെ എട്ടാമത്തെ അംഗമായി അംഗീകരിച്ചു [23] [24] ചൈനയും മ്യാൻമറും സാർക്കിലെ മുഴുവൻ അംഗത്വത്തിനായി അപേക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. [25] ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ സ്വതന്ത്ര വ്യാപാര ഉടമ്പടി 2011-ൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനെ അംഗീകരിച്ചു [26]

ലോകബാങ്കും യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് ചിൽഡ്രൻസ് ഫണ്ടും (യുനിസെഫ്) എട്ട് സാർക്ക് രാജ്യങ്ങളെ ദക്ഷിണേഷ്യയായി അംഗീകരിക്കുന്നു, [27] [28] [29] [30] യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് എക്കണോമിക് ആൻഡ് സോഷ്യൽ കമ്മീഷൻ ഫോർ ഏഷ്യ ആൻഡ് പസഫിക്കിന്റെ ഹിർഷ്മാൻ-ഹെർഫിൻഡാൽ സൂചിക കാരണം ഈ പ്രദേശം ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ നിന്ന് അഫ്ഗാനിസ്ഥാനെ ഒഴിവാക്കുന്നു. [31] പോപ്പുലേഷൻ ഇൻഫർമേഷൻ നെറ്റ്‌വർക്ക് (POPIN) പസഫിക് പോപിൻ ഉപമേഖലാ ശൃംഖലയായി ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന മാലിദ്വീപിനെ ഇതിൽ നിന്നും ഒഴിവാക്കുന്നു. [32] യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്സ് ഡിവിഷന്റെ ഉപമേഖലകളുടെ പദ്ധതി, സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകൾക്കായി, ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ ഭാഗമായി സാർക്കിലെ എട്ട് അംഗങ്ങൾക്കൊപ്പം ഇറാനും ഉൾപ്പെടുന്നു. [33]

പ്രദേശം എങ്ങനെ നിർവചിക്കപ്പെടുന്നു എന്നതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ അതിർത്തികൾ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ വടക്കൻ, കിഴക്ക്, പടിഞ്ഞാറൻ അതിർത്തികൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന നിർവചനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അതേസമയം ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രം തെക്കേ പ്രാന്തപ്രദേശമാണ്. ഈ പ്രദേശത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഇന്ത്യൻ ഫലകത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു, കൂടാതെ ഏഷ്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് പർവത ഭാഗങ്ങളാൽ വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു. [34] [35] ഈ പ്രദേശത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ദക്ഷിണ-മധ്യേഷ്യയിലെ ഒരു ഉപദ്വീപാണ്, പകരം വടക്ക് ഹിമാലയം, പടിഞ്ഞാറ് ഹിന്ദുകുഷ്, കിഴക്ക് അരക്കനീസ് എന്നിവയാൽ വരച്ച വജ്രത്തോട് സാമ്യമുണ്ട്, [36] ഇത് തെക്ക് വരെ വ്യാപിക്കുന്നു. തെക്കുപടിഞ്ഞാറ് അറബിക്കടലും തെക്കുകിഴക്ക് ബംഗാൾ ഉൾക്കടലും ഉള്ള ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രം. [13] [37]

 
ദക്ഷിണേഷ്യ ഒരിക്കലും യോജിച്ച ഭൗമരാഷ്ട്രീയ മേഖല ആയിരുന്നില്ലെങ്കിലും, അതിന് ഒരു പ്രത്യേക ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സ്വത്വമുണ്ട് [20] [38]

" ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം ", "ദക്ഷിണേഷ്യ" എന്നീ പദങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ പരസ്പരം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. [13] [39] [37] [40] പുരാതന ഗോണ്ട്വാനയിൽ നിന്ന് വടക്ക് കിഴക്കോട്ട് നീങ്ങി ഏകദേശം 55 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, പാലിയോസീനിന്റെ അവസാനത്തിൽ യുറേഷ്യൻ ഫലകവുമായി കൂട്ടിയിടിച്ച ഭൂപ്രദേശത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഭൂഗർഭ പദമാണ് ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം. ബംഗ്ലദേശ്, ഭൂട്ടാൻ, ഇന്ത്യ, മാലിദ്വീപ്, നേപ്പാൾ, പാകിസ്ഥാൻ, ശ്രീലങ്ക എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന ഭൂഗർഭ മേഖലയാണിത്. [41] ചരിത്രകാരന്മാരായ കാതറിൻ ആഷറും സിന്തിയ ടാൽബോട്ടും പ്രസ്താവിക്കുന്നത് "ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം" എന്ന പദം ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ ഒരു പ്രകൃതിദത്ത ഭൌതിക ഭൂപ്രദേശത്തെ വിവരിക്കുന്നു, അത് യുറേഷ്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് താരതമ്യേന ഒറ്റപ്പെട്ടതാണ്. [42]

ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം എന്ന പദത്തിന്റെ ഉപയോഗം ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിലാണ് ആരംഭിച്ചത്, അതിന്റെ പിൻഗാമികളിൽ ഇത് വളരെ സാധാരണമായ ഒരു പദമാണ്. [39] ഈ പ്രദേശത്തെ കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാക്കാൻ പണ്ഡിതന്മാരോ ഉദ്യോഗസ്ഥരോ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ തെക്കൻ ഏഷ്യയെ തിരഞ്ഞെടുത്ത പദമെന്ന നിലയിൽ പ്രത്യേകിച്ചും സാധാരണമാണ്. [43] ചരിത്രകാരന്മാരായ സുഗത ബോസ്, ആയിഷ ജലാൽ എന്നിവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം "ഏറ്റവും സമീപകാലവും നിഷ്പക്ഷവുമായ ഭാഷയിൽ" ദക്ഷിണേഷ്യ എന്നറിയപ്പെട്ടു. [44] ഈ "നിഷ്പക്ഷ" സങ്കൽപ്പം പാകിസ്ഥാന്റെയും ബംഗ്ലാദേശിന്റെയും ആശങ്കകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്ത്യയും പാകിസ്ഥാനും തമ്മിലുള്ള ആവർത്തിച്ചുള്ള സംഘർഷങ്ങൾ കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന് മുമ്പായി "ഇന്ത്യ" എന്ന് പ്രിഫിക്‌സായി സ്ഥാപിക്കുന്നത് ചില രാഷ്ട്രീയ വികാരങ്ങളെ വ്രണപ്പെടുത്തിയേക്കാം. [20] എന്നിരുന്നാലും, പാകിസ്ഥാനിൽ, "ദക്ഷിണേഷ്യ" എന്ന പദം വളരെ ഇന്ത്യയെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് പരിഗണിക്കുകയും സിയ ഉൾ ഹഖിന്റെ മരണശേഷം 1989 വരെ നിരോധിക്കുകയും ചെയ്തു. [45] ഈ പ്രദേശം "ഇന്ത്യ" (അതിന്റെ ക്ലാസിക്കൽ, പ്രീ-ആധുനിക അർത്ഥത്തിൽ), "മഹത്തായ ഇന്ത്യ" എന്നിങ്ങനെയും ലേബൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. [20] [38]

കാൾട്ടൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസിലെ പണ്ഡിതനായ റോബർട്ട് എം. കട്‌ലറുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, [46] സൗത്ത് ഏഷ്യ, തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഏഷ്യ, മധ്യേഷ്യ എന്നീ പദങ്ങൾ വ്യത്യസ്തമാണ്, എന്നാൽ ഈ പ്രദേശങ്ങളെ വലുതാക്കാനുള്ള ഭൗമരാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനം കാരണം ആശയക്കുഴപ്പവും വിയോജിപ്പുകളും ഉയർന്നുവന്നിട്ടുണ്ട്. ഗ്രേറ്റർ സൗത്ത് ഏഷ്യ, ഗ്രേറ്റർ സൗത്ത് വെസ്റ്റ് ഏഷ്യ, ഗ്രേറ്റർ സെൻട്രൽ ഏഷ്യ. ഗ്രേറ്റർ സൗത്ത് ഏഷ്യയുടെ അതിർത്തി 2001 നും 2006 നും ഇടയിൽ ഭൗമരാഷ്ട്രീയമായി കിഴക്കൻ ഇറാനിലേക്കും പടിഞ്ഞാറൻ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലേക്കും വടക്ക് വടക്ക് കിഴക്കൻ ഇറാൻ, വടക്കൻ അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ, തെക്കൻ ഉസ്ബെക്കിസ്ഥാൻ എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കും വ്യാപിച്ചുവെന്ന് കട്ട്ലർ പറയുന്നു. [46]

ബംഗ്ലാദേശ്, ഇന്ത്യ, നേപ്പാൾ, പാകിസ്ഥാൻ, ശ്രീലങ്ക എന്നിവിടങ്ങളിൽ മുൻകാലത്ത് നടന്ന രണ്ട് വർഷത്തെ സർവേയിൽ പ്രതികരിച്ചവരിൽ ദക്ഷിണേഷ്യൻ ഐഡന്റിറ്റിയെപറ്റിയുള്ള തിരിച്ചറിയൽ ഉള്ളവർ വളരെ കുറവാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. [47]

  1. "Afghanistan". The World Factbook. Central Intelligence Agency. December 13, 2007. Archived from the original on 2017-09-20. Retrieved 2011-11-24.
  2. "United Nations geoscheme". Archived from the original on 2011-07-13. Retrieved 2011-11-24.
  3. 3.0 3.1 3.2 Ghosh, Partha Sarathy (1989). Cooperation and Conflict in South Asia. Technical Publications. pp. 4–5. ISBN 978-81-85054-68-1. Archived from the original on 16 May 2016. Retrieved 12 August 2015.
  4. Bertram Hughes Farmer, An Introduction to South Asia, pages 1, Routledge, 1993, ISBN 0-415-05695-0
  5. 5.0 5.1 5.2 Razzaque, Jona (2004). Public Interest Environmental Litigation in India, Pakistan, and Bangladesh. Kluwer Law International. pp. 3 with footnotes 1 and 2. ISBN 978-90-411-2214-8. Archived from the original on 7 October 2017. Retrieved 11 December 2016.
  6. Mann, Michael (2014). South Asia's Modern History: Thematic Perspectives. Taylor & Francis. pp. 13–15. ISBN 978-1-317-62445-5.
  7. Anderson, Ewan W.; Anderson, Liam D. (2013). An Atlas of Middle Eastern Affairs. Routledge. p. 5. ISBN 978-1-136-64862-5., Quote: "To the east, Iran, as a Gulf state, offers a generally accepted limit to the Middle East. However, Afghanistan, also a Muslim state, is then left in isolation. It is not accepted as a part of Central Asia and it is clearly not part of the Indian subcontinent".
  8. Dallen J. Timothy and Gyan P. Nyaupane, Cultural Heritage and Tourism in the Developing World: A Regional Perspective, page 127, Routledge, 2009, ISBN 978-1-134-00228-3
  9. Navnita Chadha Behera, International Relations in South Asia: Search for an Alternative Paradigm, page 129, SAGE Publications India, 2008, ISBN 978-81-7829-870-2
  10. "The World Bank". Archived from the original on 10 November 2015. Retrieved 5 November 2015.
  11. "Institute of Development Studies: Afghanistan". Archived from the original on 1 June 2017. Retrieved 28 February 2019.
  12. Saul Bernard Cohen (2008). Geopolitics: The Geography of International Relations (2 ed.). Rowman & Littlefield Publishers. p. 329. ISBN 978-0-7425-8154-8.
  13. 13.0 13.1 13.2 McLeod, John (2002). The History of India. Greenwood Publishing Group. p. 1. ISBN 978-0-313-31459-9. Archived from the original on 17 May 2016. Retrieved 19 July 2015.
  14. Arthur Berriedale Keith, A Constitutional History of India: 1600–1935, pages 440–444, Methuen & Co, 1936
  15. N.D. Arora, Political Science for Civil Services Main Examination, page 42:1, Tata McGraw-Hill Education, 2010, 9780070090941
  16. Stephen Adolphe Wurm, Peter Mühlhäusler & Darrell T. Tryon, Atlas of languages of intercultural communication in the Pacific, Asia, and the Americas, pages 787, International Council for Philosophy and Humanistic Studies, Published by Walter de Gruyter, 1996, ISBN 3-11-013417-9
  17. "Indian subcontinent" > Geology and Geography Archived 20 February 2012 at the Wayback Machine..
  18. Haggett, Peter (2001). Encyclopedia of World Geography (Vol. 1). Marshall Cavendish. p. 2710. ISBN 978-0-7614-7289-6.
  19. Territories (British Indian Ocean Territory), Jane's Information Group
  20. 20.0 20.1 20.2 20.3 Sushil Mittal and Gene Thursby, Religions of South Asia: An Introduction, page 3, Routledge, 2006, ISBN 978-1-134-59322-4 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "mittal" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  21. Robbins, Keith (2012). Transforming the World: Global Political History since World War II. Palgrave Macmillan. p. 386. ISBN 978-1-137-29656-6., Quote: "Some thought that Afghanistan was part of the Middle East and not South Asian at all".
  22. Saez 2012, p. 58.
  23. Sarkar, Sudeshna (16 May 2007). "SAARC: Afghanistan comes in from the cold". Current Affairs – Security Watch. Swiss Federal Institute of Technology, Zürich. Archived from the original on 14 June 2011. Retrieved 6 April 2011.
  24. "South Asian Organisation for Regional Cooperation (official website)". SAARC Secretariat, Kathmandu, Nepal. Archived from the original on 16 December 2013. Retrieved 6 April 2011.
  25. Chatterjee Aneek, International Relations Today: Concepts and Applications, page 166, Pearson Education India, ISBN 978-81-317-3375-2
  26. Global Summitry Project Archived 12 July 2020 at the Wayback Machine., SAARC
  27. South Asia: Data, Projects and Research Archived 14 April 2008 at the Wayback Machine., The World Bank
  28. "SAFTA Protocol". Archived from the original on 15 March 2015. Retrieved 20 March 2015.
  29. "South Asia". Unicef.org. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 16 December 2016.
  30. "UNICEF ROSA". Unicef.org. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 16 December 2016.
  31. Mapping and Analysis of Agricultural Trade Liberalization in South Asia Archived 19 March 2009 at the Wayback Machine., Trade and Investment Division (TID), United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific
  32. Asia-Pacific POPIN Consultative Workshop Report Archived 25 October 2012 at the Wayback Machine., Asia-Pacific POPIN Bulletin, Vol. 7, No. 2 (1995), pages 7–11
  33. Geographical region and composition Archived 13 July 2011 at the Wayback Machine., Composition of macro geographical (continental) regions, geographical sub-regions, and selected economic and other groupings, United Nations
  34. "Asia" > Geology and Geography Archived 23 February 2012 at the Wayback Machine.. The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed. Columbia University Press, 2003: "Asia can be divided into six regions, each possessing distinctive physical, cultural, economic, and political characteristics... South Asia (Afghanistan and the nations of the Indian Peninsula) is isolated from the rest of Asia by great mountain barriers."
  35. "Asia" > Geologic history – Tectonic framework Archived 1 May 2011 at the Wayback Machine.. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online, 2009: "The paleotectonic evolution of Asia terminated some 50 million years ago as a result of the collision of the Indian Plate with Eurasia. Asia's subsequent neotectonic development has largely disrupted the continent's preexisting fabric. The first-order neotectonic units of Asia are Stable Asia, the Arabian and Indian cratons, the Alpide plate boundary zone (along which the Arabian and Indian platforms have collided with the Eurasian continental plate), and the island arcs and marginal basins."
  36. Chapman, Graham P. & Baker, Kathleen M., eds. The changing geography of Asia. (ISBN 0-203-03862-2) New York: Taylor & Francis e-Library, 2002; p. 10: "This greater India is well defined in terms of topography; it is the Indian peninsula, hemmed in by the Himalayas on the north, the Hindu Khush in the west and the Arakanese in the east."
  37. 37.0 37.1 "Indian subcontinent". New Oxford Dictionary of English (ISBN 0-19-860441-6) New York: Oxford University Press, 2001; p. 929: "the part of Asia south of the Himalayas which forms a peninsula extending into the Indian Ocean, between the Arabian Sea and the Bay of Bengal. Historically forming the whole territory of greater India, the region is now divided between India, Pakistan, and Bangladesh." ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "Oxford" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  38. 38.0 38.1 Kathleen M. Baker and Graham P. Chapman, The Changing Geography of Asia, page 10, Routledge, 2002, ISBN 978-1-134-93384-6
  39. 39.0 39.1 John McLeod, The history of India Archived 17 May 2016 at the Wayback Machine., page 1, Greenwood Publishing Group, 2002, ISBN 0-313-31459-4

    Milton Walter Meyer, South Asia: A Short History of the Subcontinent, pages 1, Adams Littlefield, 1976, ISBN 0-8226-0034-X

    Jim Norwine & Alfonso González, The Third World: states of mind and being, pages 209, Taylor & Francis, 1988, ISBN 0-04-910121-8

    Boniface, Brian G.; Cooper, Christopher P. (2005). Worldwide Destinations: The Geography of Travel and Tourism. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-5997-0. Archived from the original on 19 September 2015. Retrieved 19 July 2015.

    Judith Schott & Alix Henley, Culture, Religion, and Childbearing in a Multiracial Society, pages 274, Elsevier Health Sciences, 1996, ISBN 0-7506-2050-1

    Raj S. Bhopal, Ethnicity, race, and health in multicultural societies, pages 33, Oxford University Press, 2007, ISBN 0-19-856817-7

    Lucian W. Pye & Mary W. Pye, Asian Power and Politics, pages 133, Harvard University Press, 1985, ISBN 0-674-04979-9

    Mark Juergensmeyer, The Oxford handbook of global religions, pages 465, Oxford University Press US, 2006, ISBN 0-19-513798-1

    Sugata Bose & Ayesha Jalal, Modern South Asia, pages 3, Routledge, 2004, ISBN 0-415-30787-2
  40. The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed. Columbia University Press, 2003: "region, S central Asia, comprising the countries of Pakistan, India, and Bangladesh and the Himalayan states of Nepal, and Bhutan. Sri Lanka, an island off the southeastern tip of the Indian peninsula, is often considered a part of the subcontinent."
  41. Robert Wynn Jones (2011). Applications of Palaeontology: Techniques and Case Studies. Cambridge University Press. pp. 267–271. ISBN 978-1-139-49920-0.
  42. Asher, Catherine B.; Talbot, Cynthia (16 March 2006), India Before Europe, Cambridge University Press, pp. 5–8, 12–14, 51, 78–80, ISBN 978-0-521-80904-7, archived from the original on 24 April 2016, retrieved 9 December 2016
  43. Ronald B. Inden, Imagining India, page 51, C. Hurst & Co. Publishers, 2000, ISBN 1-85065-520-0, Quote:"It is very common today in academic and official circles to speak of the Indian subcontinent as 'South Asia', thereby distinguishing it from an 'East Asia'."
  44. Sugata Bose & Ayesha Jalal, Modern South Asia, pages 3, Routledge, 2004, ISBN 0-415-30787-2, Quote:"Indian subcontinent – or South Asia – as it has come to be known in more recent and neutral parlance"
  45. International Relations Theory and South Asia (OIP): Volume II: Security, Political Economy, Domestic Politics, Identities, and Images. Oxford University Press. 13 November 2014. ISBN 978-0-19-908940-6.
  46. 46.0 46.1 Cutler, Robert M. (2007). Amineh, Mehdi (ed.). The Greater Middle East in Global Politics: Social Science Perspectives on the Changing Geography of the World Politics. BRILL. pp. xv, 112. ISBN 978-90-474-2209-9.
  47. Kishore C. Dash, Regionalism in South Asia, pages 172–175, Routledge, 2008, ISBN 0-415-43117-4

പുറമെ നിന്നുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ദക്ഷിണേഷ്യ&oldid=4072516" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്