വിക്കിപീഡിയ

ഇസ്‌ലാം മതം കേരളത്തിൽ

(ഇസ്ലാം മതം കേരളത്തിൽ എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഇസ്‌ലാം മതം

വിശ്വാസങ്ങൾ

അല്ലാഹു - ദൈവത്തിന്റെ ഏകത്വം
മുഹമ്മദ് നബിയുടെ പ്രവാചകത്വം
പ്രവാചകന്മാർ • അന്ത്യനാൾ

അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ

വിശ്വാസം • പ്രാർഥന
വ്രതം • സകാത്ത് • തീർത്ഥാടനം

ചരിത്രവും നേതാക്കളും

മുഹമ്മദ്‌ ബിൻ അബ്ദുല്ല
അബൂബക്ർ സിദ്ദീഖ്‌
‌ഉമർ ബിൻ ഖതാബ്‌
‌ഉസ്‌മാൻ ബിൻ അഫ്ഫാൻ
‌അലി ബിൻ അബീത്വാലിബ്‌‌
‌സ്വഹാബികൾ • സലഫ്
‌‌പ്രവാചകന്മാർ
അഹ്‌ലുൽ ബൈത്ത്

ഗ്രന്ഥങ്ങളും നിയമങ്ങളും

ഖുർആൻ • നബിചര്യ • ഹദീഥ്
ഫിഖ്‌ഹ് • ശരീഅത്ത്‌

മദ്ഹബുകൾ

ഹനഫി • മാലികി
ശാഫി • ഹംബലി

പ്രധാന ശാഖകൾ

സുന്നി • ശിയ
സൂഫി • സലഫി പ്രസ്ഥാനം

പ്രധാന മസ്ജിദുകൾ

മസ്ജിദുൽ ഹറം • മസ്ജിദുന്നബവി
മസ്ജിദുൽ അഖ്സ

സംസ്കാരം

കല • തത്വചിന്ത
വാസ്തുവിദ്യ • മുസ്‌ലിം പള്ളികൾ
ഹിജ്‌റ വർഷം • ആഘോഷങ്ങൾ

ഇതുംകൂടികാണുക

ഇസ്ലാമും വിമർശനങ്ങളും

ഇസ്ലാം കവാടം

 

ഇന്ത്യയുടെ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ അറ്റത്തുള്ള മലയാളം സംസാരിക്കുന്ന കേരളത്തിൽ ഇസ്‌ലാം എത്തിയത് മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് പ്രദേശങ്ങളായ ദോഹ, ബഹ്റൈൻ, ഒമാൻ തുടങ്ങിയവയിൽ നിന്നുള്ള വ്യാപാരികൾ വഴിയാണ്. ഈ ഇന്ത്യൻ തീരത്തിന് പടിഞ്ഞാറേ ഏഷ്യയുമായും മി​ഡിലീസ്റ്റുമായും ഇസ്ലാം മത ഉത്ഭവത്തിന് മുമ്പ് മുതലേ നിലനിൽക്കുന്ന പുരാതന വാണിജ്യ ബന്ധങ്ങളുണ്ട് ബന്ധങ്ങളുണ്ട്.[1][2]


വടക്കൻ കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം സമുദായത്തെ പൊതുവെ "മാപ്പിള" (മാ-പിള്ള) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം ജനസംഖ്യയിലുൾപ്പെടുന്ന അനേകം വിഭാ​ഗങ്ങളിൽ ഒരു പ്രാധാന വിഭാഗമാണ് മാപ്പിളമാർ. .[3] ചില പണ്ഡിതരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, മാപ്പിളമാർ ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ മുസ്ലിം സമുദായങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് [4][5]. "മാപ്പിള" എന്ന പദം മലയാളി മുസ്ലിംകളെ പൊതുവിൽ സൂചിപ്പിക്കുന്നതായാണ് ചില പഠനങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നത്, പ്രത്യേകിച്ച് മുൻ മലബാർ ജില്ലയിൽ നിന്നുള്ളവരെ. [[Razak, P. P. Abdul (2007). "From Communitas to the Structure of Islam: The Mappilas of Malabar". Proceedings of the Indian History Congress. 68: 895–911. JSTOR 44147898.മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ കേരളത്തിലെ തദ്ദേശീയരായ മുസ്ലിംങ്ങൾ മുറൂസ് ദാ തെറാ അല്ലെങ്കിൽ മുറൂസ് മലബാരീസ് എന്നും മറ്റു രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും വന്ന് കേരളത്തിൽ താമസമാക്കിയവർ മുറൂസ് ദാ അറേബ്യ അല്ലെങ്കിൽ മുറൂസ് ദേ മക്ക എന്നും കേരളത്തിന്റെ മധ്യ ഭാ​ഗത്തും തെക്കുഭാ​ഗത്തും തിരുവിതാംകൂറുമുള്ള മുസ്ലിംങ്ങൾ റാവുത്തർ എന്നുമാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.

കേരളത്തിലെ മുസ്ലിംകൾ അവിടെയുള്ള അമുസ്ലിം ജനസംഖ്യയുമായി ഒരു പൊതു ഭാഷയെന്നോണം മലയാളം സംസാരിക്കുന്നവരും പൊതുവെ "മലയാളി സംസ്കാരം" എന്നുവിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സംസ്കാരത്തിലൂന്നി ജീവിതം നയിക്കുന്നവരുമാണ്.. ഹിന്ദുമതം കഴിഞ്ഞാൽ കേരളത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ പിന്തുടരുന്ന രണ്ടാമത്തെ മതമാണ് ഇസ്ലാം. 2011-ലെ സെൻസസ് അനുസരിച്ച്, കേരളത്തിലെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന മുസ്ലിം ജനസംഖ്യ 8,873,472 ആണ്. ഇവരിൽ ഭൂരിഭാ​ഗവും സുന്നി ആദര്ശത്തിന് കീഴിലെ ഷാഫി ചിന്താഗതി പിന്തുടരുന്നവരും ഒരു ചെറിയ വിഭാ​ഗം സലഫീ ആശയങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നവരുമാണ്.

ചരിത്രം

മലബാറിലെ ഒരു മാപ്പിള കുടുംബം-1914
സിൽക്ക് റോഡ് വ്യാപാര പാതകൾ. സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരം പ്രധാനമായും ജലത്തിലൂടെയായിരുന്നു (ബ്ലൂ).
എറിത്രിയൻ കടലിലെ പെരിപ്ലസിന്റെ പേരുകൾ, പാതകൾ, സ്ഥലങ്ങൾ (പൊതുവർഷം ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ട്)

3000 ബി.സി മുതൽ കേരളം ഒരു പ്രധാന സുഗന്ധവ്യഞ്ജന കയറ്റുമതി കേന്ദ്രമായിരുന്നു, അതിനാൽ തന്നെ സുമേറിയൻ രേഖകളിൽ കേരളം "സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങളുടെ പൂന്തോട്ടം" അല്ലെങ്കിൽ "ഇന്ത്യയുടെ സുഗന്ധവ്യഞ്ജന ഉദ്യാനം" എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടു..[6] 79 ബി. സി. ഇ. മൂന്നും രണ്ടും സഹസ്രാബ്ദങ്ങളിൽ കേരളത്തിലെ സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങൾ പുരാതന അറബികൾ, ബാബിലോണിയക്കാർ, അസീറിയക്കാർ, ഈജിപ്തുകാർ എന്നിവരെ മലബാർ തീരത്തേക്ക് ആകർഷിച്ചു. ഈ കാലയളവിൽ തന്നെ ഫിനീഷ്യക്കാർ കേരളവുമായി വ്യാപാരം സ്ഥാപിച്ചു.[7] സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങൾ വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നതിനായി മലബാർ തീരത്ത് ആദ്യമായി പ്രവേശിച്ചത് അറബികളും ഫിനീഷ്യരുമാണ് .[7] യെമൻ, ഒമാൻ, പേർഷ്യൻ ഗൾഫ് തീരങ്ങളിലെ അറബികൾ കേരളത്തിലേക്കും മറ്റ് കിഴക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലേക്കും ആദ്യത്തെ ദീർഘയാത്ര നടത്തുകയും, കേരളത്തിലെ കറുവപ്പട്ട മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്തിരിക്കണം...[7]ഗ്രീക്ക് ചരിത്രകാരനായ ഹെറോഡൊട്ടസ് (ബിസിഇ അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ട്) രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലത്ത് കറുവപ്പട്ട സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യവസായം ഈജിപ്തുകാരും ഫീനിഷ്യക്കാരും കുത്തകയാക്കിയിരുന്നുവെന്നാണ്.[7]


മുൻകാലങ്ങളിൽ മലബാർ തുറമുഖങ്ങളിൽ നിരവധി മുസ്ലീം വ്യാപാരികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.[8] മുഹമ്മദിന്റെ കാലത്തിന് മുമ്പുതന്നെ (സി. 570-632 എഡി) മിഡിൽ ഈസ്റ്റും മലബാർ തീരവും തമ്മിൽ സുദൃഡമായ വ്യാപാര ബന്ധങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു.[9] മലബാർ തീരത്ത് ഇസ്ലാമിന്റെ പ്രാരംഭ സാന്നിധ്യം തെളിയിക്കുന്ന പുരാതന മുസ്ലിം ശവകുടീരങ്ങൾ, മധ്യകാല പള്ളികളിലെ അക്ഷരലിഖിതങ്ങൾ, അപൂർവ അറബ് നാണയ ശേഖരങ്ങൾ എന്നിവ ഇതിന് തെളിവായി നിലകൊള്ളുന്നു. ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ ഭാഗമായ കേരളത്തിൽ മിഡിൽ ഈസ്റ്റിൽ നിന്നുള്ള സുഗന്ധവ്യഞ്ജന, പട്ട് വ്യാപാരികൾ വഴിയാണ് ഇസ്ലാം എത്തിയത്. ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്നെ ഇസ്ലാം കേരളത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത ചരിത്രകാരന്മാർ തള്ളിക്കളയുന്നില്ല.[10]ഇസ്ലാമിക ചരിത്രത്തിലെ ഒരു ശ്രദ്ധേയ സംഭവമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത് ചേരമാൻ പെരുമാൾ താജുദ്ദീൻ എന്ന ഹിന്ദു രാജാവിന്റെ അറേബ്യയിലേക്കുള്ള യാത്രയും ഇസ്ലാമിലേക്ക് മതപരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടലും ആണ്. കല്പിതകഥയാനുസരിച്ച്, മുസ്ലീം പ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബിയെ കാണാൻ രാജാവ് അറേബ്യയിലേക്ക് പോയി, ഇസ്ലാമിന്റെ മതസംസ്‌കാരത്തെ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.[11][12] കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം സമൂഹത്തെ പൊതുവേ "മാപ്പിള" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. മലയാളി മുസ്ലിം ജനസംഖ്യയിൽ പ്രധാനമായ നിരവധി സമുദായങ്ങളിൽ മാപ്പിളർ ഒരു പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കുന്നു.. [13] ഇതിഹാസാനുസാരം, 624-ൽ ചേരമാൻ പെരുമാൾ മതപരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട ശേഷം, ഇസ്ലാമിന്റെ പ്രചാരത്തിനായി അദ്ദേഹം കൊടുങ്ങല്ലൂരിൽ ആദ്യ ഇന്ത്യൻ പള്ളി നിർമ്മിക്കാൻ സഹായിച്ചു, ഇത് മുഹമ്മദിന്റെ കാലത്താണ്. (c.570-632)[14][15][16][17] മലപ്പുറം, കോഴിക്കോട്, കണ്ണൂർ, കാസർഗോഡ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ പഴയ പള്ളികൾ മാലിക് ദിനാറിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ സ്ഥാപിതമായതാണെന്ന് "ഖിസ്സാത്ത് ശക്കർവതി ഫർമദ്" രേഖപ്പെടുത്തുന്നു, ഇവ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന പള്ളികളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. കാസർഗോഡിലെ തലങ്കര മാലിക് ദിനാറിന്റെ അന്തിമ വിശ്രമസ്ഥലമെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. പൊതുവായ പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച്, മലബാർ തീരത്തിന് പടിഞ്ഞാറ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ലക്ഷദ്വീപ് ദ്വീപുകളിലേക്ക് ഇസ്ലാം കൊണ്ടുവന്നത് 661 സി. ഇ. യിൽ ഉബൈദുള്ള എന്നവരായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശവകുടീരം ആൻഡ്രോട്ട് ദ്വീപിലാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.[18] എറണാകുളം ജില്ലയുടെ കിഴക്കൻ ഭാഗത്തുള്ള കോതമംഗലത്ത് നിന്ന് ഏതാനും ഉമയ്യദ് (ID1) AD നാണയങ്ങൾ കണ്ടെടുക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. .

കേരളത്തിലെ മുസ്ലീങ്ങളെ കുറിച്ച് അറിയപ്പെടുന്ന ആദ്യകാല പരാമർശം കൊല്ലം ഭരണാധികാരി നൽകിയ ക്വിലോൺ സിറിയൻ കോപ്പർ പ്ലേറ്റിലാണ് . (എ. ഡി. 9-ാം നൂറ്റാണ്ട്).
ദക്ഷിണേഷ്യ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി കേരളം, തീരദേശ കർണാടക, ശ്രീലങ്ക എന്നിവിടങ്ങളിലെ മുസ്ലീങ്ങൾ ഏറ്റവും പ്രമുഖമായ സ്കൂളാണ് ഷാഫി സ്കൂൾ (കടും നീല നിറത്തിൽ).

കേരളത്തിലെ മുസ്ലീങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയപ്പെടുന്ന ആദ്യ പരാമർശം കൊല്ലം ഭരണാധികാരി നൽകിയ ഒൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ക്വിലോൺ സിറിയൻ ചെമ്പ് ഫലകങ്ങളിലാണുള്ളത്.[19] മലബാർ തീരത്ത് ഗണ്യമായ മുസ്ലിം ജനസംഖ്യയുടെ സാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ച് നിരവധി വിദേശ വിവരണങ്ങൾ പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബാഗ്ദാദിലെ അൽ-മസൂദി (AD) മുഹമ്മദ് അൽ-ഇദ്രിസി (AD1) അബുൽഫെദ (AD2), അൽ-ദിമാഷി (AD3) തുടങ്ങിയ അറബ് എഴുത്തുകാർ കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം സമുദായങ്ങളെക്കുറിച്ച് പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്.[20] ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ ആദ്യത്തെ തദ്ദേശീയ, സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ മുസ്ലീം സമൂഹമായി മാപ്പിളകളെ കണക്കാക്കാമെന്ന് ചില ചരിത്രകാരന്മാർ അനുമാനിക്കുന്നു.[16][21] മലബാർ തീരത്തെ മലബാർ എന്ന് വിളിച്ച ആദ്യത്തെ എഴുത്തുകാരൻ അൽ-ബിറൂണി (′ഐഡി1] സിഇ) ആണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. ഇബ്നു ഖോർദദ്ബെ, അൽ-ബലാദുരി തുടങ്ങിയ എഴുത്തുകാർ അവരുടെ കൃതികളിൽ മലബാർ തുറമുഖങ്ങളെ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട് .[22] പ്രാചീന അറബ് എഴുത്തുകാരിൽ ചിലർ ഈ പ്രദേശത്തെ "മാലിബർ," "മണിബർ," "മുലിബർ," "മുനിബാർ" എന്നിങ്ങനെയെല്ലാം വിശേഷിപ്പിച്ചതായി കാണാം. "മലബാർ" എന്ന പേര്, "മലയോരങ്ങളുടെ നാട്" എന്നർത്ഥമുള്ള "മലനാട്" എന്ന പ്രാചീന വാക്കിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നതാണ്. മലബാർ തീരം, അതിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലെ പർവതങ്ങളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട സ്ഥലമായതിനാൽ, ഈ പ്രദേശത്തെ "മലനാട്" എന്ന പേരിൽ വിളിക്കപ്പെടുന്നതിനുള്ള ഒരു പുരാതന പാരമ്പര്യം നിലനിന്നിരുന്നു.[23] വില്യം ലോഗൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, മലബാർ' എന്ന വാക്ക് ദ്രാവിഡ പദമായ മല (ഹിൽ), പേർഷ്യൻ/അറബി പദമായ ബാർ (രാജ്യം/ഭൂഖണ്ഡം) എന്നിവയുടെ സംയോജനത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്.[23]

കൊടുങ്ങല്ലൂർ പള്ളിക്ക് 11-12 നൂറ്റാണ്ടിലെ വാസ്തുവിദ്യാ ശൈലി പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രാനൈറ്റ് അടിത്തറയും.[22] കണ്ണൂരിലെ മനായി മസ്ജിദിനുള്ളിലെ ഒരു ചെമ്പ് സ്ലാബില്ർ അറബി ലിഖിതത്തില്ർ അതിന്റെ സ്ഥാപക വർഷം പൊതുവർഷം 1124 എന്നും രേഖപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം.[24][22]


മലബാർ തീരത്തുനിന്നുള്ള സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരത്തിന്റെ കുത്തക കേരളത്തിലെ തുറമുഖങ്ങളിലെ പാശ്ചാത്യ ഏഷ്യൻ ഷിപ്പിംഗ് സ്ഥാപനങ്ങളാൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.[25] കേരളത്തിലെ മുസ്ലീം സമൂഹം, പ്രത്യേകിച്ചും വ്യാപാരികളായ വിഭാഗം, സാന്പത്തികമായും മറ്റും ഉയര്ർന്നു നിന്നിരുവരായിരുന്നു. ഹിന്ദു രാജാക്കന്മാരുടെ രാജ സദസ്സുകളിലും അവർക്ക് വലിയ രാഷ്ട്രീയ സ്വാധീനമുണ്ടായിരുന്നു.[26][25]കേരളത്തിലെ മിക്ക തുറമുഖങ്ങളിലും മുസ്ലീം വ്യാപാരികളുടെയും പ്രവാസികളുടെയും സാന്നിധ്യം യാത്രാവിവരണങ്ങളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം. വിപുലമായ കുടിയേറ്റം, മിശ്ര വിവാഹബന്ങ്ൾ, മിഷനറി പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവയിലൂടെ വ്യാപാര ബന്ധങ്ങൾ കൂടുതൽ ഉറപ്പിക്കപ്പെട്ടു. കൊയിലാണ്ടി ജുമാ മസ്ജിദിൽ പത്താം നൂറ്റാണ്ടിൽ വട്ടേലുട്ട്, ഗ്രന്ഥ ലിപികളുടെ മിശ്രിതത്തിൽ എഴുതിയ ഒരു പഴയ മലയാളം ലിഖിതം സൂക്ഷിച്ചതായി കാണാം. കേരളത്തിലെ ഒരു ഹിന്ദു രാജാവ് (ഭാസ്കര രവി) മുസ്ലിംങ്ങള്ക്ക് നൽകിയ രക്ഷാകർതൃത്വം രേഖപ്പെടുത്തുന്ന അപൂർവമായൊരു രേഖയാണത്.[27]13-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ കോഴിക്കോട്ടെ മുച്ചുണ്ടി പള്ളിക്ക് ഹിന്ദു രാജാവ് സംഭാവന ചെയ്തതായി വ്യക്തമാക്കുന്ന ഗ്രാനൈറ്റിൽ പഴയ മലയാളവും അറബിയും ചേർത്തെഴുതിയ ലിഖിതം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു.[28]

മൊറോക്കൻ സഞ്ചാരിയായ ഇബ്നു ബത്തൂത്ത (14-ാം നൂറ്റാണ്ട്) കേരളത്തിലെ മിക്ക തുറമുഖങ്ങളിലും മുസ്ലീം വ്യാപാരികളുടെയും പ്രവാസികളായ കച്ചവടക്കാരുടെ കച്ചവട കേന്ദ്രങ്ങളുടെയും വലിയ തോതിലുള്ള സാന്നിധ്യം രേഖപ്പെടുത്തിയതായിക്കാണാം.[29] പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകങ്ങളോടെ, സഞ്ചാരികൾ കോഴിക്കോടിനെ (കോഴിക്കോട്) കേരളത്തിലെ പ്രധാന തുറമുഖ നഗരമായി വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നു. പോർട്ട് കമ്മീഷണർ പോലുള്ള കോഴിക്കോട് സാമൂതിരി രാജ്യത്തിലെ ചില പ്രധാന ഭരണപരമായ സ്ഥാനങ്ങൾ മുസ്ലീങ്ങൾ വഹിച്ചിരുന്നു. തുറമുഖ കമ്മീഷണറായിരുന്ന ഷാ ബന്ദാർ മുസ്ലിം വ്യാപാരികളുടെ വാണിജ്യ താൽപര്യങ്ങൾ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഇബ്നു ബത്തൂത്ത തന്റെ വിവരണത്തിൽ കോഴിക്കോട്, കൊല്ലം എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഷാ ബന്ദാരുകളെ (ഇബ്രാഹിം ഷാ ബന്ദാർ, മുഹമ്മദ് ഷാ ബന്ദാർ) പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്..[29][30] കണ്ണൂർ ആസ്ഥാനമായുള്ള അറക്കൽ രാജ്യത്തിലെ അലി രാജാക്കന്മാർ ലക്ഷദ്വീപ് ദ്വീപുകൾ ഭരിച്ചിരുന്നു. പോർച്ചുഗീസുകാർ ഈ തീരം കണ്ടെത്തും വരെ മലബാർ തീരത്തും ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിലും അറബികൾക്കായുന്നു വ്യാപാരത്തിന്റെ കുത്തകാവകാശം.[31] കപ്പലുടമസ്ഥരും വ്യാപാരികളുമായ "നഖുഡകൾ" ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിലുടനീളം അവരുടെ ഷിപ്പിംഗ്, വ്യാപാര താൽപ്പര്യങ്ങൾ വ്യാപിപ്പിച്ചു.[32]


പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ പോർച്ചുഗീസ് പര്യവേക്ഷകരുടെ വരവ് അന്നത്തെ സുസ്ഥാപിതവും സമ്പന്നവുമായ മുസ്ലീം സമൂഹത്തിന്റെ പുരോഗതിക്ക് വലിയ തടസ്സമായി.[33] 1498ൽ യൂറോപ്പിൽ നിന്ന് കോഴിക്കോട്ടേക്ക് കടൽമാർഗം കണ്ടെത്തിയതിനെത്തുടർന്ന് പോർച്ചുഗീസുകാർ തങ്ങളുടെ പ്രദേശങ്ങൾ വിപുലീകരിക്കുകയും തുടർന്ന് ഓർമസ്-മലബാർ തീരത്തിന് ഇടയിലുള്ള കടലുകളും തെക്ക് സിലോൺ വരെയും അവർ അധീനതയിലാക്കി.[34] 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പൊന്നാനി ജനിച്ച സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂം രണ്ടാമൻ എഴുതിയ തുഹ്ഫത്ത് ഉൽ മുജാഹിദ്ദീൻ, കേരളത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഒരു കേരളീയൻ എഴുതിയ ആദ്യ ഗ്രന്ഥമായി അറിയപ്പെടുന്നു. മലബാർ തീരത്തെ കോളനിവൽക്കരിക്കാനുള്ള പോർച്ചുഗീസ് ശ്രമങ്ങൾക്ക് എതിരെ 1498 മുതൽ 1583 വരെ, കോഴിക്കോട് സാമൂതിരി രാജാവിന്ർറെ പിന്ബലത്തോടെ കുഞ്ഞാലി മരക്കാർ നാവികസേന നടത്തിയ ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ വിവരങ്ങൾ അറബിയിലെഴുതിയ ഈ കൃതിയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം.[35] ലിസ്ബണിലാണ് ഇത് ആദ്യമായി അച്ചടിക്കുകയും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തത്. ഈ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ ഒരു പകർപ്പ് കെയ്റോ അൽ-അസ്ഹർ സർവകലാശാലയുടെ ലൈബ്രറിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ മാപ്പിള മുസ്ലീം സമുദായത്തിൻറെ ചരിത്രവും പൊതുവർഷം 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മലബാർ തീരത്തിൻറെ പൊതുവായ അവസ്ഥയും തുഹ്ഫത്തുൽ മുജാഹിദ്ദീൻ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.[36] പോർച്ചുഗീസ് യുഗത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെ അറബികൾ മലബാർ തീരത്തെ വ്യാപാരത്തിന്റെ കുത്തക നഷ്ടപ്പെട്ടു. സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരത്തിൽ പോർച്ചുഗീസുകാർ കുത്തക സ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ, കോഴിക്കോട്ടെ സാമൂതിരി ഭരണാധികാരിയുമായുള്ള കയ്പേറിയ നാവികയുദ്ധങ്ങൾ ഒരു സാധാരണ കാഴ്ചയായി മാറി.[37][38] പോർച്ചുഗീസ് നാവികസേന കേരളത്തിലെ മുസ്ലീം ആധിപത്യമുള്ള തുറമുഖ പട്ടണങ്ങൾ ആക്രമിക്കുകയും കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്തു.[39][40] വ്യാപാരവസ്തുക്കൾ അടങ്ങിയ കപ്പലുകൾ പലപ്പോഴും കപ്പലിലെ ജീവനക്കാർക്കൊപ്പം മുങ്ങിപ്പോയി. ഈ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ, അഞ്ഞൂറ് വർഷത്തിലേറെയായി ആധിപത്യം പുലർത്തിയിരുന്ന സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരത്തിൻറെ നിയന്ത്രണം മുസ്ലിംകൾക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണമായി. പോർച്ചുഗീസുകാർക്ക് ശേഷമുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ, ഒരിക്കൽ സമ്പന്നരായ മുസ്ലീം വ്യാപാരികൾ വാണിജ്യത്തിന് ബദൽ തൊഴിലുകൾ തേടി ഉൾനാടുകളിലേക്ക് (തെക്കൻ ഉൾനാടൻ മലബാർ) തിരിഞ്ഞതായി ചരിത്രകാരന്മാർ രേഖപ്പെടുത്തിയതായി കാണാം.[33]


പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തോടെ കേരളത്തിലെ മുസ്ലീങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഭൂരഹിതരായ തൊഴിലാളികളും പാവപ്പെട്ട മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളും ചെറുകിട വ്യാപാരികളുമായിരുന്നു, കൂടാതെ ഈ സമൂഹം "മാനസിക പിന്മാറ്റത്തിലായിരുന്നു".[33] മലബാർ ജില്ലയിലെ മൈസൂർ അധിനിവേശ സമയത്ത് (18-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ) ഈ പ്രവണത മാറ്റാൻ മുസ്ലിം സമൂഹം ശ്രമിച്ചിരുന്നു .[41] 1792 ലെ ഇംഗ്ലീഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനിയുടെ വിജയവും ഹിന്ദു നാട്ടുരാജ്യങ്ങൾ മൈസൂർ കീഴടക്കിയതും മുസ്ലീങ്ങളെ വീണ്ടും സാമ്പത്തികവും സാംസ്കാരികവുമായ അടിമത്തത്തിലേക്ക് നയിച്ചു.[33][42] പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലും ബ്രിട്ടീഷ് അധികാരികളുടെ പക്ഷപാതപരമായ ഭരണം മലബാർ ജില്ലയിലെ ഭൂരഹിതരായ മുസ്ലീം കർഷകരെ ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരികയും ഇത് ഹിന്ദു ഭൂവുടമകൾക്കും ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണകൂടത്തിനും എതിരായ കലാപങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്തു. മാപ്പിള പ്രക്ഷോഭം (ID1) ആയി അക്രമങ്ങളുടെ പരമ്പര ഒടുവിൽ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. [33][43][44] ആധുനിക വിദ്യാഭ്യാസം, ദൈവശാസ്ത്ര പരിഷ്ക്കരണം, ജനാധിപത്യ പ്രക്രിയയിലെ സജീവ പങ്കാളിത്തം എന്നിവയ്ക്കൊപ്പം മുസ്ലിം ഭൌതിക ശക്തി-1921-22 കലാപത്തിന് ശേഷം സാവധാനം വീണ്ടെടുത്തു. സംസ്ഥാന, കേന്ദ്ര സർക്കാർ തസ്തികകളിലെ മുസ്ലിംകളുടെ എണ്ണം വളരെ കുറവായിരുന്നു. 1931ൽ മുസ്ലിം സാക്ഷരതാ നിരക്ക് വെറും 5% മാത്രമായിരുന്നു.


തുടർന്നുള്ള വർഷങ്ങളിൽ (ഏകദേശം 1970കളിൽ) കേരളത്തിലെ ധാരാളം മുസ്ലിംകൾ പേർഷ്യൻ ഗൾഫ് രാജ്യങ്ങളിൽ വിപുലമായ തൊഴിൽ കണ്ടെത്തി. "ഗൾഫ് റഷിലെ" ഈ വ്യാപകമായ പങ്കാളിത്തം സമൂഹത്തിന് വലിയ സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ നേട്ടങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. ഇതിന്റെ ഫലമായി, ഗൾഫിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ വരുമാനത്തിൽ നിന്ന് വലിയ തോതിൽ പണം നാട്ടിലേക്ക് ഒഴുകി. ഇതുവഴി പടിപടിയായി വ്യാപകമായ ദാരിദ്ര്യം, തൊഴിലില്ലായ്മ, വിദ്യാഭ്യാസത്തിലെ പിന്നോക്കാവസ്ഥ എന്നിവ കുറയുകയും ജീവിതനിലവാരം മെച്ചപ്പെടുകയും ചെയ്തു.. കേരളത്തിലെ മുസ്ലിംകൾ ഇന്ന് ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ ഒരു വിഭാഗമായി കണക്കാക്കപ്പെടുകയും പുനരുദ്ധാരണം, മാറ്റം, ആധുനിക ലോകത്തിൽ സജീവമായ പങ്കാളിത്തം എന്നിവയാൽ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധനേടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. മലയാളി മുസ്ലിം സ്ത്രീകൾ ഇപ്പോൾ പ്രൊഫഷണൽ തൊഴിൽ മേഖലയിൽ മാത്രം നിൽക്കാതെ നേതൃസ്ഥാനങ്ങൾ വരെ ഏറ്റെടുത്തുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് വരുന്നത് പ്രകടമായി കാണാൻ സാധിക്കും. [1] 1968-ൽ മുൻ മലബാർ ജില്ലയിലെ പ്രധാന പരിധിയായിലായി കാലിക്കറ്റ് സർവകലാശാല സ്ഥാപിതമായി. [2]ഇപ്പോൾ ഇന്ത്യയിലെ പന്ത്രണ്ടാമത്തെ ഏറ്റവും തിരക്കേറിയ വിമാനത്താവളമായ കാലിക്കറ്റ് അന്താരാഷ്ട്ര വിമാനത്താവളം 1988-ൽ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. [3][4] 1996-ൽ കോഴിക്കോട് ഒരു ഇന്ത്യൻ മാനേജ്‌മെന്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് (IIM) സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. [5]

ജനസംഖ്യാശാസ്ത്രം

തിരുത്തുക

ഇന്ത്യയിൽ അവസാനമായി നടത്തിയ ജനസംഖ്യാ സർവേ 2011-ലാണ്. 2011-ലെ ജനസംഖ്യാ സർവേ പ്രകാരം, ജില്ലാതലത്തിൽ മുസ്ലിം ജനസംഖ്യയുടെ വിതരണമിങ്ങനെയാണെന്ന് കാണിക്കുന്നു: :[45]

District wise map of Kerala District Total Pop Muslims % of Pop % of Muslims
  Kerala 33,406,061 8,873,472 26.56% 100.0%
Kasargod 1,307,375 486,913 37.24% 5.49%
Kannur 2,523,003 742,483 29.43% 8.37%
Wayanad 817,420 234,185 28.65% 2.64%
Kozhikode 3,086,293 1,211,131 39.24% 13.65%
Malappuram 4,112,920 2,888,849 70.24% 32.56%
Palakkad 2,809,934 812,936 28.93% 9.16%
Thrissur 3,121,200 532,839 17.07% 6.00%
Ernakulam 3,282,388 514,397 15.67% 5.80%
Idukki 1,108,974 82,206 7.41% 0.93%
Kottayam 1,974,551 126,499 6.41% 1.43%
Alappuzha 2,127,789 224,545 10.55% 2.53%
Pathanamthitta 1,197,412 55,074 4.60% 0.62%
Kollam 2,635,375 508,500 19.30% 5.73%
Thiruvananthapuram 3,301,427 452,915 13.72% 5.10%
 
കേരളത്തിലെ മുസ്ലിംകളുടെ വിതരണം-ജില്ല തിരിച്ചുള്ള.

ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ആഭിമുഖ്യം/വിഭാഗങ്ങൾ

തിരുത്തുക

കേരളത്തിലെ മുസ്ലീങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗം ആളുകൾ ഷാഫി മതനിയമത്തിലുള്ള സുന്നി ഇസ്ലാമിനെ പിന്തുടരുന്നു (പരമ്പരാഗതമായി ഇവരെ കേരളത്തിൽ 'സുന്നികൾ' എന്നു വിളിക്കാറുണ്ട്). ഇതുകൂടാതെ, ഒരു വലിയ ന്യൂനപക്ഷം ഇസ്ലാമിൽ വികസിച്ച പുതിയ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നവരായും കാണപ്പെടുന്നു.[1][2] ഈ രണ്ടാം വിഭാഗത്തിൽ ഭൂരിപക്ഷം സലാഫിസ്റ്റുകളായ (മുജാഹിദ്) വിശ്വാസികളും ചില ന്യൂനപക്ഷ ഇസ്ലാമിസ്റ്റുകളും ഉൾപ്പെടുന്നു. പരമ്പരാഗത സുന്നികളും മുജാഹിദുകളും വീണ്ടും വിവിധ ഉപ-ഐഡന്റിറ്റികളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

  • സുന്നി ഇസ്ലാം
    • ഷാഫി -പ്രധാനമായും രണ്ട് വിഭാഗങ്ങൾ (കേരളത്തിലെ പരമ്പരാഗത സുന്നികളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഷാഫിഇവിഭാഗത്തിൽ പെടുന്നു).[46]
    • ഹനഫി
  • സലഫികൾ- (മുജാഹിദ്)-വ്യത്യസ്ത പിളർപ്പുള്ള വിഭാഗങ്ങൾ [46] കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ മുജാഹിദ് സംഘടനയാണ് കേരള നദ്വത്തുൽ മുജാഹിദ്ദീൻ (കെ. എൻ. എം.). [46]
  • ഇസ്ലാമിസ്റ്റുകൾ (ജമാത്-ഇ-ഇസ്ലാമി ഇന്ത്യ) -കേരളത്തിലെ രാഷ്ട്രീയ ഇസ്ലാമിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.[46]
  • ഷിയാ ഇസ്ലാം
  • അഹ്മദിയ മുസ്ലിം ജമാഅത്ത് - അഹ്മദിയ മുസ്ലിം സമുദായത്തിൻറെ ആസ്ഥാനമായ അഹ്മദിയ മുസ്ലിം ജമാത്ത് കോഴിക്കോട് ജി. എച്ച്. റോഡിലെ ബൈത്തുൽ ഖുദ്ദൂസിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.[47].

സമൂഹങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • മാപ്പിളകൾ: കേരളത്തിലെ മുസ്‌ലിംകളിൽ ഏറ്റവും വലിയ സമുദായം.[48] ചില പഠനങ്ങൾ പ്രകാരം, "മാപ്പിള" എന്ന പദം ഒരൊറ്റ സമുദായത്തെ അല്ല, മറിച്ച് വ്യത്യസ്ത വംശീയ ഉത്ഭവമുള്ള ഉത്തര കേരളത്തിലെ (പഴയ മലബാർ ജില്ല) മലയാളി മുസ്‌ലിംകളെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ദക്ഷിണ കേരളത്തിലെ മലയാളി മുസ്‌ലിംകളെ മാപ്പിളമാർ എന്ന് വിളിക്കാറില്ല.[49]

ഒരു മാപ്പിള എന്നാൽ ഒന്നുകിൽ,

  1. ഇസ്ലാമിലേക്ക് മതപരിവർത്തനം നടത്തിയ തദ്ദേശീയന്ർ ]]] (or) [50][51]
  2. ഒരു മിഡിൽ ഈസ്റ്റേൺ വ്യക്തിയും തദ്ദേശീയ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരായ സ്ത്രീയും തമ്മിലുള്ള വിവാഹ ബന്ധത്തിലൂടെ ജന്മം കൊണ്ടവര്[52][53]

"മാപ്പിള" എന്ന പദം മലയാളത്തിൽ "മരുമകൻ" അല്ലെങ്കിൽ "വരൻ" എന്ന അർത്ഥത്തിലും ഇപ്പോഴും ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു.[54]

  • പുസലാന്മാർ: മുക്കുവ ജാതിയിൽ നിന്നുള്ള മതംമാറിയവരാണ് ഇവരിൽ അധികവും. മുമ്പ് കേരളത്തിലെ മുസ്‌ലിംകൾക്കിടയിൽ താഴ്ന്ന പദവിയിലുള്ള വിഭാഗമായിരുന്നു.[55] മറ്റ് മാപ്പിളമാർ ഇവരെ "കടപ്പുറത്തുകാർ" എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു, അവർ സ്വയം "അങ്ങാടിക്കാർ" എന്നും അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. കടപ്പുറത്തുകാർ തൊഴിലിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ "വലക്കാർ", "ബേപ്പൂർകാർ" എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് വിഭാഗങ്ങളായി തിരിഞ്ഞിരുന്നു. ബേപ്പൂർകാർ വലക്കാരേക്കാൾ ഉയർന്ന നിലവാരമുള്ളവരായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.[56]

രണ്ട് വിഭാഗങ്ങൾക്ക് പുറമേ പുസലാൻ സമൂഹത്തിൽ "കബറു കിളക്കുന്നവർ", "അലക്കുകാർ", "ഓസ്സാന്മാർ" എന്നിങ്ങനെ മറ്റ് സേവന ജാതികളായും വേർതിരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. പഴയ സാമൂഹിക ക്രമത്തിൽ ഓസ്സാന്മാർ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന സ്ഥാനത്തായിരുന്നു.[57]

  • ഓസ്സാന്മാർ: കേരളത്തിലെ മുസ്‌ലിംകൾക്കിടയിലെ പരമ്പരാഗത മുടിവെട്ടുകാരായിരുന്നു ഓസ്സാന്മാർ. പഴയ സാമൂഹിക ക്രമത്തിൽ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന സ്ഥാനത്തായിരുന്നെങ്കിലും, കേരളത്തിലെ മുസ്‌ലിം ഗ്രാമ സമൂഹത്തിന്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്നു.[58]
  • തങ്ങൾമാർ (സയ്യിദുകൾ): മുഹമ്മദ് നബിയുടെ കുടുംബവുമായി ബന്ധമുള്ളവരാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു. മധ്യപൂർവ്വദേശത്തു നിന്നും കുടിയേറിയവർ. പഴയ മലബാർ ജില്ലയിലെ മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ കേന്ദ്രബിന്ദുവായി വിവിധ ആദരണീയരായ തങ്ങൾ കുടുംബങ്ങളിലെ മുതിർന്നവർ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു.[59]
  • രാവുത്തർമാർ: തമിഴകത്തിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിച്ച മുസ്ലിം സമുദായം. പ്രധാനമായും തിരുവനന്തപുരം, ആലപ്പുഴ, കൊച്ചി, കോട്ടയം, കൊല്ലം, ഇടുക്കി, പത്തനംതിട്ട, പന്തളം, പാലക്കാട് മേഖലകളിലാണ് താമസിക്കുന്നത്. രാവുത്തർ വിഭാഗം തമിഴ്നാട്ടിലും കേരളത്തിലും പ്രമുഖരും സമ്പന്നരുമായ മുസ്ലിം സമുദായമാണ്.
  • വട്ടക്കോലികൾ (ഭട്കാലികൾ) അഥവാ നവായത്തുകൾ: അറബ് വംശജരാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന പുരാതന മുസ്ലിം സമുദായം, ആദ്യം ഉത്തര കന്നഡയിലെ ഭട്കലിൽ താമസമാക്കിയവർ. നവായതി ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നു. ഒരു കാലത്ത് വ്യാപാര സമുദായമായി ഉത്തര കേരളത്തിലെ പട്ടണങ്ങളിൽ വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ഇവർ പ്രധാനമായും മലബാറിന്റെ വടക്കൻ ഭാഗങ്ങളിൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
  • നാഹകൾ: നാഹ എന്ന പേരിന്റെ ഉത്ഭവം 'നാഖുദ' (കപ്പലിന്റെ നായകൻ) എന്നതിന്റെ രൂപാന്തരമാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. കോഴിക്കോടിന് തെക്ക് പരപ്പനങ്ങാടിയിൽ പ്രധാനമായും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന, പേർഷ്യൻ കപ്പലുടമകളിൽ നിന്ന് പിന്തുടർച്ച അവകാശപ്പെടുന്ന സമുദായം.[52][60]
  • മരയ്ക്കാർ: ഒരു കാലത്ത് കേരളം, തമിഴ്നാട്, പാക്ക് കടലിടുക്ക്, ശ്രീലങ്ക എന്നിവിടങ്ങളിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ബഹുഭാഷാ കടൽ വ്യാപാര സമുദായം. മരയ്ക്കാരിൽ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധരായിരുന്നത് കോഴിക്കോട് സാമൂതിരിയുടെ നാവിക സേനാധിപന്മാരായിരുന്ന "കുഞ്ഞാലി മരയ്ക്കാർമാർ" ആയിരുന്നു. മധ്യപൂർവ്വദേശ വംശജർ മരയ്ക്കാരെക്കാൾ ഉന്നതരായി സ്വയം കണക്കാക്കിയിരുന്നു.[52]
  • കേയികൾ: ഇറാനിയൻ വംശജരായ സമ്പന്ന വ്യാപാരികളുടെ സമുദായം, പ്രധാനമായും കണ്ണൂർ, തലശ്ശേരി, പരപ്പനങ്ങാടി എന്നിവിടങ്ങളിൽ താമസിച്ചിരുന്നു.[52][61]
  • കോയമാർ: കോഴിക്കോട് നഗരത്തിലും സമീപ പ്രദേശങ്ങളിലും വലിയൊരു ഭൂരിപക്ഷമായി കാണപ്പെടുന്ന മുസ്ലിം സമുദായം. ഒമാനി വംശജരായിരിക്കാം. 'ഖവാജ' എന്ന വാക്കിന്റെ രൂപാന്തരമാണ് ഈ പേരെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. സാമൂതിരിയുടെ കോഴിക്കോട് കോടതിയിൽ ഭരണപരമായ സ്ഥാനങ്ങൾ വഹിച്ചിരുന്നു.[52][62]
  • കുരിക്കൾമാർ: മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ മഞ്ചേരിക്ക് ചുറ്റും താമസിക്കുന്ന, അറബ് വംശജരാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന മുസ്ലിം സമുദായം. ഈ കുടുംബം ആദ്യം വടക്കൻ മലബാറിലെ മാവ്വാഞ്ചേരിയിൽ താമസിച്ചിരുന്നു, 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ മഞ്ചേരിയിലേക്ക് താമസം മാറി. കുടുംബത്തിലെ പല അംഗങ്ങളും മലബാറിലെ വിവിധ നാടുവാഴികളുടെ കീഴിൽ തോക്കുപയോഗത്തിൽ പരിശീലകരായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു..[52]
  • നായിനാർമാർ: തമിഴ് വംശജരായ ഒരു സമുദായം. കൊച്ചി, മട്ടാഞ്ചേരി, ഫോർട്ട് കൊച്ചി, കൊടുങ്ങല്ലൂർ എന്നിവിടങ്ങളിൽ മാത്രം താമസിക്കുന്നു. 15-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ കൊച്ചിയിലെ നാടുവാഴികളുമായി ചില ജോലികൾക്കായി കരാറിലേർപ്പെട്ടാണ് നായിനാർമാർ ആദ്യം കേരളത്തിൽ താമസമാക്കിയതെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.[52]
  • ദഖ്നികൾ അല്ലെങ്കിൽ പഠാൻമാർ: "ദഖ്നി" സംസാരിക്കുന്ന സമുദായം. വിവിധ നാടുവാഴികളുടെ കീഴിൽ കുതിരപ്പടയാളികളായി കുടിയേറിയവർ, പ്രത്യേകിച്ച് തെക്കൻ തിരുവിതാംകൂറിൽ. ഖിൽജികളുടെ കൊറോമണ്ഡൽ ആക്രമണത്തോടൊപ്പം ചിലർ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലേക്ക് വന്നു. പല ദഖ്നികളും വ്യാപാരികളായും ബിസിനസുകാരായും വന്നിരുന്നു..[52]
  • കച്ഛി മേമൻമാർ: കച്ഛ് മേഖലയിൽ നിന്നുള്ള കച്ഛി സംസാരിക്കുന്ന ഗുജറാത്തി വംശജ സമുദായം. ഗുജറാത്തി ഹിന്ദുക്കളിലെ ലോഹാന സമുദായത്തിൽ നിന്ന് പിന്തുടർച്ചയുള്ളവർ. മറ്റ് ഗുജറാത്തി വ്യാപാരികളോടൊപ്പം മധ്യകേരളത്തിലേക്ക് കുടിയേറിയ വ്യാപാരികളായിരുന്നു ഇവർ.[63][64]
  • ബ്യാരി/ബെയറി മുസ്ലിംകൾ: തുളുനാട് മേഖലയിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന സമുദായം. കേരളത്തിൽ കാസർഗോഡ് ജില്ലയുടെ തീരപ്രദേശത്താണ് ഇവർ താമസിക്കുന്നത്. ബെയറി ഭാഷ എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്വന്തം ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നു. അടിസ്ഥാനപരമായി വ്യാപാര സമുദായമാണ്, അതുകൊണ്ടാണ് സംസ്കൃത പദമായ 'വ്യാപാരി'യിൽ നിന്നും 'ബെയറി' എന്ന പേര് വന്നത്.
  • ബോറകൾ (ദാവൂദി ബോറകൾ): പടിഞ്ഞാറൻ (മുസ്തആലി) ഇസ്മായിലി ഷിയ സമുദായം. കോഴിക്കോട്, കണ്ണൂർ, കൊച്ചി, ആലപ്പുഴ തുടങ്ങിയ കേരളത്തിലെ പ്രധാന പട്ടണങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നു. ഗുജറാത്തിൽ നിന്ന് കേരളത്തിലേക്ക് കുടിയേറിയവർ. കേരളത്തിലെ ഷിയ സമുദായത്തിന്റെ പ്രധാന ഭാഗമാണ് ഇവർ.[65][66]

സംസ്കാരം

തിരുത്തുക

സാഹിത്യം

തിരുത്തുക

കേരളത്തിലെ പ്രസിദ്ധമായ നാടോടി കലാരൂപമാണ് മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾ (അല്ലെങ്കിൽ മാപ്പിള കവിതകൾ). ഏകദേശം 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിലാണ് ഇത് രൂപപ്പെട്ടത്. ദ്രാവിഡ (മലയാളം/തമിഴ്), അറബി, പേർഷ്യൻ/ഉറുദു ഭാഷകളുടെ സങ്കീർണമായ സമ്മിശ്രണത്തിൽ പരിഷ്കരിച്ച അറബി ലിപിയിലാണ് ഈ ഗാനങ്ങൾ സമാഹരിച്ചിരിക്കുന്നത്.[67]മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾക്ക് വ്യത്യസ്തമായ സാംസ്കാരിക സ്വത്വമുണ്ട്. ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെയും പശ്ചിമേഷ്യയുടെയും സംസ്കാരവും പാരമ്പര്യവും സമ്മിശ്രിതമായ ഒരു സ്വഭാവമാണ് അവയ്ക്കുള്ളത്. മതം, വ്യംഗ്യം, പ്രണയം, വീരത, രാഷ്ട്രീയം തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങൾ ഈ പാട്ടുകളിൽ കൈകാര്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. മാപ്പിളപ്പാട്ടുകളുടെ കവിശ്രേഷ്ഠനായി പൊതുവേ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത് മൊയിൻകുട്ടി വൈദ്യർ (1875-91) ആണ്..

1921-22 കലാപത്തിനുശേഷം ആധുനിക മലയാളി മുസ്ലിം സാഹിത്യം വികസിച്ചതോടെ മതപരമായ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ ഈ മേഖലയിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തി.

വൈക്കം മുഹമ്മദ് ബഷീർ (1910-1994), തുടർന്ന് യു. എ. ഖാദർ, കെ. ടി. മുഹമ്മദ്, എൻ. പി. മുഹമ്മദ്, മൊയ്തു പടിയത്ത് എന്നിവരാണ് ആധുനിക കാലഘട്ടത്തിലെ പ്രമുഖ കേരള മുസ്ലിം എഴുത്തുകാർ.

മലയാളത്തിലുള്ള മുസ്ലിം ആനുകാലിക സാഹിത്യവും ദിനപത്രങ്ങളും വളരെ വിപുലമാണ്, മുസ്ലിംകൾക്കിടയിൽ വിമർശനാത്മകമായി വായിക്കപ്പെടുന്നവയുമാണ്. 1934-ൽ സ്ഥാപിതമായ "ചന്ദ്രിക" എന്ന പത്രം മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ വളർച്ചയിൽ ശ്രദ്ധേയമായ പങ്ക് വഹിച്ചു.

കേരള മുസ്ലിം നാടോടി കലകൾ

തിരുത്തുക
  • ഒപ്പന ജനപ്രിയമായ ഒരു സാമൂഹിക വിനോദരൂപമായിരുന്നു. സാധാരണയായി സ്ത്രീകളുടെ ഒരു സംഘം, വിവാഹത്തിന്റെ തലേദിവസം വിവാഹാഘോഷത്തിന്റെ ഭാഗമായി അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നു. സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ അണിഞ്ഞ്, മനോഹരമായി അലങ്കരിച്ച വധു പ്രധാന "കാഴ്ചക്കാരി" ആയി പീഠത്തിലിരിക്കും, അതിനു ചുറ്റുമായി പാട്ടും നൃത്തവും നടക്കും. സ്ത്രീകൾ പാടുമ്പോൾ, താളാത്മകമായി കൈകൾ കൊട്ടുകയും വധുവിനു ചുറ്റും ചുവടുവച്ച് നീങ്ങുകയും ചെയ്യും.
  • കോൽക്കളി മുസ്ലിംകൾക്കിടയിൽ ജനപ്രിയമായിരുന്ന ഒരു നൃത്തരൂപമായിരുന്നു. പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യയിലെ ഗുജറാത്തിലെ ഡാൻഡിയ നൃത്തത്തിനു സമാനമായി, രണ്ട് വടികളുമായി ഏകദേശം ഒരു ഡസൻ യുവാക്കൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന കലാരൂപം.
  • ദഫ് മുട്ട് (ദുബ് മുട്ട് എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) പരമ്പരാഗത ദഫ് , തപ്പിട്ട എന്നും വിളിക്കപ്പെടുന്ന വാദ്യോപകരണം ഉപയോഗിച്ച് മുസ്ലിംകൾക്കിടയിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കലാരൂപം. കലാകാരൻമാർ ദഫ് മുട്ടുന്ന താളത്തിനനുസരിച്ച് നൃത്തം ചെയ്യും.
  • അറബന മുട്ട് കൈയിൽ പിടിക്കാവുന്ന, ഒരു വശത്ത് മാത്രം തോലുള്ള പരന്ന തംബുരിൻ അഥവാ ഡ്രം പോലുള്ള 'അറബന' എന്ന വാദ്യോപകരണത്തിന്റെ പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന കലാരൂപം. മരവും മൃഗത്തോലും ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിക്കുന്ന ഇത് ദഫിനു സമാനമാണെങ്കിലും അൽപം നേർത്തതും വലുതുമാണ്.
  • മുട്ടും വിളിയും പരമ്പരാഗത ഓർക്കെസ്ട്രൽ സംഗീത പ്രകടനമായിരുന്നു. കുഴൽ, ചെണ്ട, ചെറിയ ചെണ്ട എന്നീ മൂന്ന് വാദ്യോപകരണങ്ങളുടെ സംഗമമാണിത്. മുട്ടും വിളിയും "ചീനിമുട്ട്" എന്ന പേരിലും അറിയപ്പെടുന്നു.
  • വട്ടപ്പാട്ട് വിവാഹത്തിന്റെ തലേരാത്രി മലബാർ പ്രദേശത്ത് അവതരിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരു കലാരൂപമായിരുന്നു. പരമ്പരാഗതമായി പുതിയാപ്പിള (വരൻ) നടുവിൽ ഇരിക്കെ വരന്റെ വശത്തുനിന്നുള്ള പുരുഷന്മാരുടെ സംഘം അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നു.

മാപ്പിള പാചകരീതി

തിരുത്തുക

 

 
മലബാറിലെ സാധാരണ പ്രാതൽ വിഭവങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് പത്തിരി, അരിപ്പൊടി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ പാൻകേക്ക്
 
കല്ലുമ്മക്കായ നിറച്ചത്" അഥവാ അരിക്കടുക്ക (അരി നിറച്ച ചിപ്പികൾ)
 
തലശ്ശേരി ബിരിയാണി കൂടെ റൈത
 
കണ്ണൂർ, തലശ്ശേരി, കോഴിക്കോട്, പൊന്നാനി തുടങ്ങിയ പട്ടണങ്ങളിൽ ഹൽവകൾ ജനപ്രിയമാണ്.

പരമ്പരാഗത കേരളം, പേർഷ്യൻ, യെമൻ, അറബ് ഭക്ഷണ സംസ്കാരങ്ങളുടെ സംയോജനമാണ് മാപ്പിള പാചകരീതി.[68] മിക്ക വിഭവങ്ങളുടെയും തയ്യാറാക്കലിൽ ഈ പാചക സംസ്കാരങ്ങളുടെ സംഗമം ഏറ്റവും നന്നായി കാണാൻ കഴിയും. [69]കല്ലുമ്മാക്കായ (ചിപ്പി), കറി, ഇറച്ചി പുട്ടു (ഇറച്ചി എന്നാൽ മാംസം ,പറോട്ട (മൃദുവായ ഫ്ലാറ്റ്ബ്രെഡ്) പത്തിരി (ഒരു തരം അരിയപ്പം) , നെയ് ചോറ് എന്നിവയാണ് മറ്റ് പ്രത്യേകതകൾ.[70] സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങളുടെ സവിശേഷമായ ഉപയോഗമാണ് മാപ്പിള പാചകരീതിയുടെ മുഖമുദ്ര - കുരുമുളക്, ഏലക്കായ, ഗ്രാമ്പൂ എന്നിവ ധാരാളമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

മലയാളത്തിൽ കുഴി മന്തി എന്നറിയപ്പെടുന്ന മലബാർ ശൈലിയിലുള്ള ബിരിയാണി മറ്റൊരു ജനപ്രിയ വിഭവമാണ്, ഇതിൽ യമനിൽ നിന്നുള്ള സ്വാധീനമുണ്ട്. തലശ്ശേരി ബിരിയാണി, കണ്ണൂർ ബിരിയാണി, കോഴിക്കോട് ബിരിയാണി, പൊന്നാനി ബിരിയാണി തുടങ്ങി വിവിധതരം ബിരിയാണികൾ മാപ്പിള സമുദായം തയ്യാറാക്കുന്നു..[71][72][73]

ലഘുഭക്ഷണങ്ങളിൽ ഉന്നക്കായ (കശുവണ്ടി, ഉണക്കമുന്തിരി, പഞ്ചസാര എന്നിവയുടെ മിശ്രിതം നിറച്ച്, പഴുത്ത പഴം അരച്ച് പൊതിഞ്ഞ് എണ്ണയിൽ വറത്തെടുത്തത്), പഴം നിറച്ചത് (തേങ്ങാപ്പിരി, ശർക്കര അല്ലെങ്കിൽ പഞ്ചസാര നിറച്ച പഴുത്ത പഴം), മുട്ടകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന മുട്ടമാല, മാവുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി അടുക്കുകളായി ചുട്ടെടുക്കുന്ന, സമൃദ്ധമായ നിറവുള്ള ചട്ടിപ്പത്തിരി, അരിക്കടുക്ക തുടങ്ങിയവ ഉൾപ്പെടുന്നു.[74][70]

മതവിദ്യാഭ്യാസം

തിരുത്തുക

കെ. മുഹമ്മദ് ബഷീറിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, കേരളത്തിൽ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ള മദ്രസ (മലയാളം: ഒതുപള്ളി/പള്ളിദാർ) വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായങ്ങളിലൊന്നുണ്ട്. ആധുനിക കാലത്ത് ഇത് മതേതര, മത വിഷയങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തി പരിഷ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്. മുസ്ലിം സമുദായങ്ങൾ, പ്രത്യേകിച്ച് മാപ്പിളമാർ, ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിംകൾക്കിടയിൽ സാക്ഷരത ഉള്ള സമുദായങ്ങളാണ്. ചരിത്രപരമായി, മദ്രസകൾ പള്ളികളെക്കുറിച്ചും അവയിലെ ഇമാമുമാരെക്കുറിച്ചുമുള്ള പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം നൽകിയിരുന്നു. മദ്രസകൾ താമസിക്കാതെ പഠിക്കുന്ന കേന്ദ്രങ്ങളായിരുന്നു, എന്നാൽ പള്ളികളും മുസ്ലിം ഗ്രാമ സമൂഹവും പിന്തുണച്ച താമസ സൗകര്യങ്ങൾ പള്ളിദർസ് എന്നറിയപ്പെട്ടു.

ബ്രിട്ടീഷ് കോളനിവാഴ്ചക്കാലത്ത്, മദ്രസകൾ പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസ കേന്ദ്രങ്ങളായി ഉയർത്തപ്പെട്ടു. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം, മദ്രസകൾ സാധാരണ സ്കൂളുകൾക്ക് മുമ്പോ ശേഷമോ മത വിദ്യാഭ്യാസ ക്ലാസുകൾ നടത്തുന്നു. കേന്ദ്രീകൃത പരീക്ഷകൾ നടത്തിയ ആദ്യ സംഘടന ഓൾ കേരള ഇസ്ലാമിക് എഡ്യൂക്കേഷൻ ബോർഡ് ആയിരുന്നു. തുടർന്ന്, വ്യത്യസ്ത ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസ ശാഖകൾ അവരുടേതായ ഇസ്ലാമിക് വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡുകൾ രൂപീകരിച്ച് അധ്യാപകരെ പരിശീലിപ്പിക്കുകയും കേന്ദ്രീകൃത പരീക്ഷകൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു:

- സമസ്ത കേരള ഇസ്ലാം മത വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡ് (SKIMVB)

- ദക്ഷിണ കേരള ഇസ്ലാം മത വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡ് (DKIMVB)

- സമസ്ത കേരള സുന്നി വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡ് (SKSVB)

- സമസ്ത കേരള ഇസ്ലാമിക് എഡ്യൂക്കേഷൻ ബോർഡ് (SKIEB)

ഇവയെല്ലാം അഹ്‌ലുസ്സുന്നയിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്, എന്നാൽ കേരള നദ്വത്തുൽ മുജാഹിദീൻ വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡ് (KNM), കൗൺസിൽ ഫോർ ഇസ്ലാമിക് എഡ്യൂക്കേഷൻ ആൻഡ് റിസർച്ച് (CIER) എന്നിവ അഹ്‌ലെ ഹദീസിൽ വേരൂന്നിയവയാണ്. മജ്‌ലിസ് അൽ തഅലീം അൽ ഇസ്ലാമി കേരള (മജ്‌ലിസ്) ജമാഅത്തെ ഇസ്ലാമിയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.

കേരള സർക്കാരിന് സ്വന്തമായി കേന്ദ്രീകൃത മദ്രസ ബോർഡ് ഇല്ലെങ്കിലും, കേരളത്തിലെ മദ്രസകൾ വ്യത്യസ്ത ആശയങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വിവിധ മത സ്ഥാപനങ്ങൾ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന വിവിധ മദ്രസ ബോർഡുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അവയിൽ സമസ്ത കേരള ഇസ്ലാം മത വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡ് (SKIMVB) ആണ് ഏറ്റവും വലുത്, കേരളത്തിലെ 80 ശതമാനം മദ്രസകളും ഈ ബോർഡുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതായി പറയുന്നു.

20-ാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ, ഉന്നത മത വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി കേരളത്തിൽ അറബി ഭാഷാ ക്ലാസുകൾ നടപ്പിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്.

മർകസു സഖാഫത്തി സുന്നിയ്യ, ദാറുൽ ഹുദ ഇസ്ലാമിക് യൂണിവേഴ്സിറ്റി തുടങ്ങിയ ഇസ്ലാമിക സർവകലാശാലകൾ കേരളത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

ഗ്രന്ഥസൂചിക

തിരുത്തുക
  • P. Shabna & K. Kalpana (2022) Re-making the self: Discourses of ideal Islamic womanhood in Kerala, Asian Journal of Women's Studies, 28:1, 24-43, doi:10.1080/12259276.2021.2010907

പരാമർശങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ Miller, E. Roland. "Mappila Muslim Culture" State University of New York Press, Albany (2015); p. xi.
  2. ↑ Miller, R. E. "Mappila" in The Encyclopedia of Islam Volume VI. Leiden E. J. Brill 1988 p. 458-66
  3. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  4. ↑ Miller, E. Roland. "Mappila Muslim Culture" State University of New York Press, Albany (2015); p. xi.
  5. ↑ Miller, R. E. "Mappila" in The Encyclopedia of Islam Volume VI. Leiden E. J. Brill 1988 p. 458-66
  6. ↑ Chattopadhyay, Srikumar; Franke, Richard W. (2006). Striving for Sustainability: Environmental Stress and Democratic Initiatives in Kerala. Concept Publishing Company. ISBN 978-81-8069-294-9.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 A Sreedhara Menon (1 January 2007). A Survey Of Kerala History. DC Books. pp. 57–58. ISBN 978-81-264-1578-6. Retrieved 10 October 2012.
  8. ↑ Muhammed, Hedayuthabdulla (January 2009). kabir:The Apposaitle of Hindu Muslim Unity. Motilal Banarasidess. p. 47. ISBN 9788120833739.
  9. ↑ Fuller, C. J. (March 1976). "Kerala Christians and the Caste System". Man. New Series. 11 (1). Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland: 53–70. doi:10.2307/2800388. JSTOR 2800388.
  10. ↑ Sethi, Atul (24 June 2007). "Trade, not invasion brought Islam to India". Times of India. Retrieved 24 September 2014.
  11. ↑ Varghese, Theresa (2006). Stark World Kerala (in ഇംഗ്ലീഷ്). Stark World Pub. ISBN 9788190250511.
  12. ↑ Kumar, Satish (27 February 2012). India's National Security: Annual Review 2009 (in ഇംഗ്ലീഷ്). Routledge. ISBN 9781136704918.
  13. ↑ Chitra Divakaruni (16 February 2011). The Palace of Illusions. Pan Macmillan. ISBN 978-0-330-47865-6. Retrieved 18 November 2012.
  14. ↑ Jonathan Goldstein (1999). The Jews of China. M. E. Sharpe. p. 123. ISBN 9780765601049.
  15. ↑ Edward Simpson; Kai Kresse (2008). Struggling with History: Islam and Cosmopolitanism in the Western Indian Ocean. Columbia University Press. p. 333. ISBN 978-0-231-70024-5. Retrieved 24 July 2012.
  16. ↑ 16.0 16.1 Uri M. Kupferschmidt (1987). The Supreme Muslim Council: Islam Under the British Mandate for Palestine. Brill. pp. 458–459. ISBN 978-90-04-07929-8. Retrieved 25 July 2012.
  17. ↑ Husain Raṇṭattāṇi (2007). Mappila Muslims: A Study on Society and Anti Colonial Struggles. Other Books. pp. 179–. ISBN 978-81-903887-8-8. Retrieved 25 July 2012.
  18. ↑ "History". lakshadweep.nic.in. Archived from the original on 14 May 2012. Retrieved 1 August 2012.
  19. ↑ Cereti, C. G. (2009). "The Pahlavi Signatures on the Quilon Copper Plates". In Sundermann, W.; Hintze, A.; de Blois, F. (eds.). Exegisti Monumenta: Festschrift in Honour of Nicholas Sims-Williams. Wiesbaden: Harrassowitz. ISBN 9783447059374.
  20. ↑ Razak, Abdul (2013). Colonialism and community formation in Malabar: a study of Muslims of Malabar.
  21. ↑ A. Rā Kulakarṇī (1996). Mediaeval Deccan History: Commemoration Volume in Honour of Purshottam Mahadeo Joshi. Popular Prakashan. pp. 54–55. ISBN 978-81-7154-579-7. Retrieved 24 July 2012.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 Muhammad, K. M. (1999). Arab Relations with Malabar Coast from 9th to 16th centuries. Proceedings of the Indian History Congress. pp. 226–234.
  23. ↑ 23.0 23.1 William Logan (1887). Malabar Manual (Volume-I). Madras Government Press. p. 1.
  24. ↑ Charles Alexander Innes (1908). Madras District Gazetteers Malabar (Volume-I). Madras Government Press. pp. 423–424.
  25. ↑ 25.0 25.1 Mehrdad Shokoohy (29 July 2003). Muslim Architecture of South India: The Sultanate of Ma'bar and the Traditions of the Maritime Settlers on the Malabar and Coromandel Coasts (Tamil Nadu, Kerala and Goa). Psychology Press. p. 144. ISBN 978-0-415-30207-4. Retrieved 30 July 2012.
  26. ↑ Menon, A. Sreedhara (1982). The Legacy of Kerala (Reprinted ed.). Department of Public Relations, Government of Kerala. ISBN 978-8-12643-798-6. Retrieved 2012-11-16.
  27. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; Okay എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  28. ↑ M. G. S. Narayanan. "Kozhikkodinte Katha". Malayalam/Essays. Mathrubhumi Books. Second Edition (2017) ISBN 978-81-8267-114-0
  29. ↑ 29.0 29.1 Miller, Roland E. (27 April 2015). Mappila Muslim Culture. State University of New York Press. p. xi. ISBN 978-1-4384-5601-0.
  30. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; KrishnaIyer2 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  31. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; askh എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  32. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; :3 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  33. ↑ 33.0 33.1 33.2 33.3 33.4 Nossiter, Thomas Johnson (January 1982). Communism in Kerala: A Study in Political Adaptation. University of California Press. ISBN 9780520046672. Retrieved 2012-11-15. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "google1" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  34. ↑ Knox, Robert (1681). An Historical Relation of the Island Ceylon. London: Reprint. Asian Educational Services. pp. 19–47.
  35. ↑ AG Noorani "Islam in Kerala". Archived from the original on 21 December 2012. Retrieved 5 January 2013.
  36. ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; A. Sreedhara Menon 2011 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  37. ↑ Sanjay Subrahmanyam (29 October 1998). The Career and Legend of Vasco Da Gama. Cambridge University Press. pp. 293–294. ISBN 978-0-521-64629-1. Retrieved 26 July 2012.
  38. ↑ Henry Morse Stephens (1897). "Chapter 1". Albuquerque. Rulers of India series. Asian Educational Services. ISBN 978-81-206-1524-3.
  39. ↑ Mehrdad Shokoohy (29 July 2003). Muslim Architecture of South India: The Sultanate of Ma'bar and the Traditions of the Maritime Settlers on the Malabar and Coromandel Coasts (Tamil Nadu, Kerala and Goa). Psychology Press. p. 147. ISBN 978-0-415-30207-4. Retrieved 30 July 2012.
  40. ↑ The Edinburgh review: or critical journal – Sydney Smith, Lord Francis Jeffrey Jeffrey, Macvey Napier, Sir George Cornewall Lewis, William Empson, Harold Cox, Henry Reeve, Arthur Ralph Douglas Elliot (Hon.). 1922. Retrieved 17 February 2012.
  41. ↑ Robert Elgood (15 November 1995). Firearms of the Islamic World: in the Tared Rajab Museum, Kuwait. I.B. Tauris. pp. 164–. ISBN 978-1-85043-963-9. Retrieved 25 July 2012.
  42. ↑ Prema A. Kurien (7 August 2002). Kaleidoscopic Ethnicity: International Migration and the Reconstruction of Community Identities in India. Rutgers University Press. pp. 51–. ISBN 978-0-8135-3089-5. Retrieved 25 July 2012.
  43. ↑ Kerala (India) (1962). Kerala District Gazetteers: Kozhikode (supplement) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Superintendent of Government Presses.
  44. ↑ Sreedhara Menon, A. (2008). Cultural heritage of Kerala – A Sreedhara Menon – Google Books. ISBN 9788126419036. Retrieved 2012-11-16.
  45. ↑ "Population By Religious Community – 2011 Census of India". Census of India. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India, Ministry of Home Affairs, Government of India. Retrieved 2020-10-19.
  46. ↑ 46.0 46.1 46.2 46.3 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; :2 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  47. ↑ "Malayalam HomePage". www.alislam.org. Retrieved 2021-01-28.
  48. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  49. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  50. ↑ "MAPPILA". doi:10.1163/1573-3912_islam_com_0673. Retrieved 2021-03-22. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  51. ↑ E., Miller, Roland (2016). Mappila muslim culture. State Univ Of New York Pr. ISBN 978-1-4384-5600-3. OCLC 928782482.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  52. ↑ 52.0 52.1 52.2 52.3 52.4 52.5 52.6 52.7 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; KunhaliV2 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  53. ↑ "MAPPILA". doi:10.1163/9789004206106_eifo_com_0673. Retrieved 2021-07-17. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  54. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  55. ↑ Schneider, David Murray; Gough, Kathleen (1974). Matrilineal Kinship (in ഇംഗ്ലീഷ്). University of California Press. p. 415. ISBN 978-0-520-02529-5.
  56. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  57. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  58. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  59. ↑ Kunhali, V. "Muslim Communities in Kerala to 1798" PhD Dissertation Aligarh Muslim University (1986)
  60. ↑ Chakravarti, Ranabir (2020-06-09), "Nakhuda Nuruddin Firuz at Somanātha: AD 1264", Trade and Traders in Early Indian Society, Routledge, pp. 220–242, doi:10.4324/9781003084129-11, ISBN 978-1-003-08412-9, retrieved 2021-03-22
  61. ↑ Abraham, Santhosh (2017-10-04). "The Keyi Mappila Muslim Merchants of Tellicherry and the Making of Coastal Cosmopolitanism on the Malabar Coast". Asian Review of World Histories. 5 (2): 145–162. doi:10.1163/22879811-12340009. ISSN 2287-965X.
  62. ↑ Ravindranath, D.; Injeti, M.S.; Busi, B.R. (1984). "Anthropometric Variation among Koyas". Human Heredity. 34 (2): 131–132. doi:10.1159/000153449. ISSN 1423-0062. PMID 6745953.
  63. ↑ LLC., General Books (2011). Social Groups of Gujarat : Parsi, Kutchi Gurjar Kashtriya, Ahirs, Mughal, Dhangar, Meghwal, Charan, Nagar Brahmins, Mers, Sıddi, Lohar, Chhipa, Vaghela, Sulaymani, Gauda Brahmins, Gujarati Muslims, Kumhar, Memon People, LOhana, Hujaratı People, Rabari, Khateek, Samma, Jadeja. General Books LLC. ISBN 978-0-7103-0849-8. OCLC 949589339.
  64. ↑ Mukadam, Anjoom Amir; Mawani, Sharmina (2007-11-22). "Diaspora Revisited: Second-Generation Nizari Ismaili Muslims of Gujarati Ancestry". Global Indian Diasporas: 195–210. doi:10.1017/9789048501069.008. ISBN 9789048501069.
  65. ↑ Qutbuddin, Tahera (2011), "The Daʾudi Bohra Tayyibis: Ideology, Literature, Learning and Social Practice", A Modern History of the Ismailis, I.B.Tauris, pp. 331–354, doi:10.5040/9780755610259.ch-013, ISBN 978-1-84511-717-7, retrieved 2021-03-22
  66. ↑ Qutbuddin, Tahera (2011), "The Daʾudi Bohra Tayyibis: Ideology, Literature, Learning and Social Practice", A Modern History of the Ismailis, I.B.Tauris, pp. 331–354, doi:10.5040/9780755610259.ch-013, ISBN 978-1-84511-717-7, retrieved 2021-03-22
  67. ↑ "Preserve identity of Mappila songs". The Hindu. Chennai, India. 7 May 2006. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 15 August 2009.
  68. ↑ Sabhnani, Dhara Vora (June 14, 2019). "Straight from the Malabar Coast". The Hindu. Retrieved January 26, 2021.
  69. ↑ Sabhnani, Dhara Vora (June 14, 2019). "Straight from the Malabar Coast". The Hindu. Retrieved January 26, 2021.
  70. ↑ 70.0 70.1 {{cite news}}: Empty citation (help)
  71. ↑ "Thalassery Chicken Biriyani". The Take It Easy Chef (in ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). 2017-06-23. Retrieved 2021-05-13.
  72. ↑ Shamsul (2016-05-07). "Calicut Biryani Recipe I Kozhikodan Biriyani Recipe". CookAwesome (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2021-10-01. Retrieved 2021-05-13.
  73. ↑ "Chicken and rosewater biryani recipe". BBC Food (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2021-05-13.
  74. ↑ "Arikkadukka – Spicy Stuffed Mussels". Faces Places and Plates (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2020-06-30. Retrieved 2021-05-13.

ഫലകം:Islam in India by region

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇസ്‌ലാം_മതം_കേരളത്തിൽ&oldid=4137282" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്