അക്കിലിയ മില്ലെഫോളിയം
ആസ്റ്റെറേസി കുടുംബത്തിലെ പൂച്ചെടിയാണ് അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം. സാധാരണയായി യാരോ / ˈjˈroʊ / അല്ലെങ്കിൽ കോമൺ യാരോ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ ഇനം ഏഷ്യ, യൂറോപ്പ്, വടക്കേ അമേരിക്ക എന്നിവിടങ്ങളിലെ വടക്കൻ അർദ്ധഗോളത്തിലെ മിതശീതോഷ്ണ പ്രദേശങ്ങളിലെ സ്വദേശിയാണ്. നനഞ്ഞതും വരണ്ടതുമായ പ്രദേശങ്ങളായ പാതവക്കുകൾ, പുൽമേടുകൾ, വയലുകൾ, തീരപ്രദേശങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഒരു സാധാരണ സസ്യമായ യാരോ ന്യൂസിലാന്റ് ഓസ്ട്രേലിയ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ കാലത്തീറ്റയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.[2]
അക്കിലിയ മില്ലെഫോളിയം | |
---|---|
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
കിങ്ഡം: | സസ്യലോകം |
ക്ലാഡ്: | ട്രക്കിയോഫൈറ്റ് |
ക്ലാഡ്: | സപുഷ്പി |
ക്ലാഡ്: | യൂഡികോട്സ് |
ക്ലാഡ്: | Asterids |
Order: | Asterales |
Family: | Asteraceae |
Genus: | Achillea |
Species: | A. millefolium
|
Binomial name | |
Achillea millefolium | |
Synonyms | |
Synonymy
|
ന്യൂ മെക്സിക്കോയിലും തെക്കൻ കൊളറാഡോയിലും ഇലയുടെ ആകൃതിയിൽ നിന്നും ഘടനയിൽ നിന്നും ഇതിനെ പ്ലൂമാജില്ലോ (സ്പാനിഷിൽ 'ചെറിയ തൂവൽ') എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പുരാതന കാലത്ത്, മുറിവുകളിൽ നിന്ന് രക്തപ്രവാഹം തടയുന്നതിനുള്ള അതിന്റെ ഉപയോഗത്തിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി യാരോയെ ഹെർബൽ മിലിറ്ററിസ് എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.
ഗോർഡാൽഡോ, നോസ് ബ്ലീഡ് പ്ലാന്റ്, ഓൾഡ് മാൻസ് പെപ്പർ, ഡെവിൾസ് നെറ്റിൽ, സാങ്കുനറി, മിൽഫോയിൽ, സോളിജേഴ്സ് വൂണ്ടഡ്വർട്ട് എന്നിവയാണ് ഈ ഇനത്തിന്റെ പൊതുവായ പേരുകൾ.[3]
.
വിവരണം
തിരുത്തുകറൈസോമാറ്റസ് വർഗ്ഗത്തിൽപ്പെട്ടതും നിവർന്നുനിൽക്കുന്നതും ഒന്നോ അതിലധികമോ കാണ്ഡം 0.2–1 മീറ്റർ (0.66–3.28 അടി) ഉയരത്തിൽ വളരുന്നതുമായ ഒരു വാർഷികസസ്യമാണ് അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം. ഇലകൾ തണ്ടിനൊപ്പം തുല്യമായി വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു. തണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിലും താഴെയുമുള്ള ഇലകൾ ഏറ്റവും വലുതാണ്. ഇലകൾ വ്യത്യസ്ത അളവിൽ രോമാവൃതമാണ് (പ്യൂബ്സെൻസ്). 5-20 സെന്റിമീറ്റർ (2.0–7.9 ഇഞ്ച്) നീളമുള്ള ബിപിന്നേറ്റ് അല്ലെങ്കിൽ ട്രൈപിന്നേറ്റ് ഇലകൾ ഏതാണ്ട് തൂവൽ, പോലെ കാണ്ഡത്തിൽ സർപ്പിളാകൃതിയിൽ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. തണ്ടിനുമുകളിൽ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ഇലകൾ (കോളിൻ) കൂടുതലായും കൊളുത്തുപോലെ ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.[3]
പൂങ്കുലയിൽ 4 മുതൽ 9 വരെ സഹപത്രങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു. അതിനോടൊപ്പം വെള്ള, പിങ്ക് നിറത്തിലുള്ള റേ, ഡിസ്ക് പൂക്കൾ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. സാധാരണയായി 3 മുതൽ 8 വരെയുള്ള പൂക്കൾ അണ്ഡാകാരം മുതൽ വൃത്താകൃതിയിൽ കാണപ്പെടുന്നു. ഡിസ്ക് പൂക്കൾ 15 മുതൽ 40 വരെ കാണപ്പെടുന്നു. പൂങ്കുലകൾ പരന്ന മുകളറ്റത്ത് ക്യാപിറ്റുലം ക്ലസ്റ്ററിലാണ് ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. പൂങ്കുലകളിൽ പല പ്രാണികളും പരാഗണത്തിനായി സന്ദർശിക്കാറുണ്ട്.[4] ചെറിയ അച്ചീൻ പോലുള്ള പഴങ്ങളെ സിപ്സെല എന്ന് വിളിക്കുന്നു.[5]
ചെടിക്ക് ജമന്തിക്ക് സമാനമായ ശക്തമായ, ഹൃദ്യമായ സുഗന്ധമുണ്ട്.[6]
വിതരണം
തിരുത്തുകയാരോ സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 3,500 മീറ്റർ (11,500 അടി) ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു. ചെടിയിൽ സാധാരണയായി മെയ് മുതൽ ജൂലൈ വരെ പൂക്കൾ ഉണ്ടാകുന്നു. പുൽമേടുകളുടെയും തുറന്ന വനങ്ങളുടെയും നേരിയ തരിശുഭൂമികളിലും ആണ് സാധാരണ യാരോ കാണപ്പെടുന്നത്. സജീവമായ വളർച്ച വസന്തകാലത്ത് സംഭവിക്കുന്നു.[7][3]
യുറേഷ്യ സ്വദേശിയായ ഈ സസ്യം യുകെ മുതൽ ചൈന വരെ വ്യാപകമായി കാണപ്പെടുന്നു.
വടക്കേ അമേരിക്കയിലെ, ഈ ഇനത്തിന്റെ തദ്ദേശിയിലും, സങ്കരയിനങ്ങളിലും ഡിപ്ലോയിഡ്, പോളിപ്ലോയിഡ് സസ്യങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു.[8]കൊളറാഡോ, മൊജാവേ മരുഭൂമികൾ ഒഴികെ കാലിഫോർണിയയിലുടനീളമുള്ള എല്ലാ ആവാസ വ്യവസ്ഥകളിലും ഇത് കാണപ്പെടുന്നു.[9][10] സാധാരണ യാരോ ഏക്കറിന് ശരാശരി 43,000 ചെടികൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. മൊത്തം ഇതിന്റെ ഉണങ്ങിയ ഭാരം 10,500 lbs ആണ്.[11]
ഓസ്ട്രേലിയയിലും ഈ സസ്യം കാണപ്പെടുന്നു.
ടാക്സോണമി
തിരുത്തുകനിരവധി ഇനങ്ങളും ഉപജാതികളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
- Achillea millefolium subsp. millefolium
- A. m. subsp. m. var. millefolium – യൂറോപ്പ്, ഏഷ്യ
- A. m. subsp. m. var. borealis – ആർട്ടിക് പ്രദേശങ്ങൾ
- A. m. subsp. m. var. rubra – തെക്കൻ അപ്പാലാച്ചിയൻസ്
- A. millefolium subsp. chitralensis – പടിഞ്ഞാറ് ഹിമാലയം
- A. millefolium subsp. sudetica – ആൽപ്സ്, കാർപാത്തിയൻസ്
- Achillea millefolium var. alpicola – പടിഞ്ഞാറൻ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്, അലാസ്ക[12]
- Achillea millefolium var. californica – കാലിഫോർണിയ, വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ പസഫിക് [13][14][15]
- Achillea millefolium var. occidentalis – വടക്കേ അമേരിക്ക[16]
- Achillea millefolium var. pacifica – വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ പടിഞ്ഞാറൻ തീരം, അലാസ്ക[17]
- Achillea millefolium var. puberula – കാലിഫോർണിയയിലെ തദ്ദേശവാസി[18]
ഇക്കോളജി
തിരുത്തുകപക്ഷികൾ
തിരുത്തുകകാളിക്കിളി ഉൾപ്പെടെ നിരവധി അറകളിൽ കൂടുണ്ടാക്കുന്ന പക്ഷികൾ അവയുടെ കൂടുകൾ നിരത്താൻ യാരോ ഉപയോഗിക്കുന്നു. യാരോ ഉപയോഗിക്കാത്ത ട്രീ സ്വാല്ലോയിൽ നടത്തിയ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ, കൂടുകളിൽ യാരോ ചേർക്കുന്നത് പരാന്നഭോജികളുടെ വളർച്ചയെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു.[19]
പ്രാണികൾ
തിരുത്തുകപലതരം പ്രാണികളുടെ ഭക്ഷണ സ്രോതസ്സാണ് അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം.
നിശാശലഭങ്ങൾ
തിരുത്തുകബുകുലാട്രിക്സ് ക്ലാവെനെ, ബി. ക്രിസ്റ്റാറ്റെല്ല, ബി. ഫാറ്റിഗറ്റെല്ല, ബി. ഹുമിലിയല്ല, ക്നെഫാസിയ അബ്രാസാന, കൊച്ചിലിമോർഫ എലോങ്കാന, കോലിയോഫോറ അർജന്റുല സി. കെയർലിക്ക, സി. ഡിറ്റെല്ല, സി. എക്സ്പ്രസെല്ല, സി. ഫോളികുലാരിസ്, സി. ഗാർഡെസനെല്ല, സി. മില്ലെഫോളി, സി. പാർട്ടിടെല്ല, സി. പിറ്റാർമിസിയ, സി. ക്വാഡ്രിസ്ട്രാമിനല്ല, സി. സക്യുർസെല്ല, സി. വിബിസിഗെറല്ല, ഡിപ്രസേറിയ ഒലെറെല്ല, ഡി. സിലീസിയാക്ക, ഡിക്രോറാംഫ അൽപിനാന (ബ്രോഡ്-ബ്ലോച്ച് ഡ്രിൽ), ഡി. പെറ്റിവെറല്, ഡി. വാൻകൂവറാന (ടാനാസെറ്റം റൂട്ട് മോത്), യൂപ്പിറ്റെസിയ മില്ലെഫോളിയാറ്റ (യാരോ പഗ്), ഇ. നനത (നാരോ-വിങ്ഡ് പഗ്), ഗിൽമേരിയ പാലിഡാക്റ്റൈല, ഐഡിയ പല്ലിഡാറ്റ, ഇസിഡിയെല്ല നിക്കർലി, ലോക്സോസ്റ്റെജ് മാനുവലിസ്, ഫൈസിറ്റോഡ്സ് മാരിടിമ, പി. സാക്സിക്കോള, പിൻകോസ്റ്റോള ബോഹെമിയല്ല, സോഫ്രോണിയ സിക്കാരിയല്ലസ്, തെറ്റിഡിയ സ്മാരാഗ്ദാരിയ (എസെക്സ് എമറാൾഡ്) എന്നിവ യൂറോപ്പിലെ അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഭക്ഷിക്കുന്നു. ക്ലോറോക്ലാമിസ് ക്ലോറോലൂക്കറിയ (ബ്ലാക്ക്ബെറി ലൂപ്പർ), കൊലിയോഫോറ ക്വാഡ്രപ്ലെക്സ്, സ്പാർഗനോത്തോയിഡ്സ് ലെന്റിജിനോസാന (ലെന്റിജിനോസ് മോത്) എന്നിവയുടെ ലാർവകൾ വടക്കേ അമേരിക്കയിലെ അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഭക്ഷിക്കുന്നു. മറ്റ് മോത്കളിൽ ഈഥസ് സ്മെത്ത്മാനിയാന (സ്മീത്മാന്റെ ഈഥസ് മോത്), ക്ലോറോക്ലിസ്റ്റിസ് വി-അറ്റാ (വി-പഗ്), ചോറിസ്റ്റോണൂറ ഡൈവേർസാന, കൊച്ചിലിഡിയ റിച്ച്റ്റെറിയാന, എപിബിൾമ ഗ്രാഫാന, യൂപിറ്റീഷ്യ സക്സെന്റൂറിയാറ്റ ഇ. വൾഗേറ്റ (കോമൺ പഗ്), ജോർദാനിറ്റ ബുഡെൻസിസ്, തിയോഡിയ സിട്രാന (നാരങ്ങ മണി) എന്നിവ കൂടുതൽ കോസ്മോപൊളിറ്റൻ വിതരണമുള്ളതാണ്.
വണ്ടുകൾ
തിരുത്തുകപലതരം പ്രാണികളുടെ ഭക്ഷണ സ്രോതസ്സാണ് അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം.
കാസിഡ ഡെന്റിക്കോളിസ്, ഗലേറുക്ക ടാനസെറ്റി, ഹൈപ്പോകാസിഡ സബ്ഫെറുഗീനിയ, ഫൈറ്റോസിയ വിർജുല എന്നിവയാണ് എ. മില്ലെഫോളിയത്തെ ഭക്ഷിക്കുന്ന കോസ്മോപൊളിറ്റൻ ഇനം വണ്ടുകൾ.
ക്രിസാന്തിയ വിരിഡിസിമ ഒരു യൂറോപ്യൻ ഇനമാണ്. ഇതിന്റെ പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്തിയ സസ്യങ്ങളിൽ വണ്ടുകൾ പരാഗണം, പൂമ്പൊടി എന്നിവയ്ക്കായി എത്തുന്നു.
ട്രൈക്കോഡ്സ് ഓർനാറ്റസ് (അലങ്കരിച്ച ചെക്കേർഡ് വണ്ട്) വടക്കേ അമേരിക്കയിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു ഇനമാണ്. (ornate checkered beetle) അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഭക്ഷിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.
മൂട്ട
തിരുത്തുകഅച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഭക്ഷിക്കുന്ന ഒരു തരം സസ്യ മൂട്ടകളാണ് ഹൊറിസ്റ്റസ് ഓറിയന്റാലിസ്.
കടന്നൽ
തിരുത്തുകഹെഡിക്രം റുട്ടിലാൻസ് യൂറോപ്പിലെയും വടക്കേ ആഫ്രിക്കയിലെയും അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന ഒരു തരം കുക്കി വാസ്പുകളാണ്.
കൃഷി
തിരുത്തുകപല സസ്യനഴ്സറികളും അലങ്കാര സസ്യമായി അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം കൃഷി ചെയ്യുന്നു. വൈവിധ്യമാർന്ന കാലാവസ്ഥയിൽ വിവിധശൈലികളിൽ ഉദ്യാനങ്ങളിലും പ്രകൃതിദത്ത ലാൻഡ്സ്കേപ്പിംഗ് ക്രമീകരണങ്ങളിലും ഈ സസ്യം നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു. തദ്ദേശീയസസ്യവും, വരൾച്ചയെ നേരിടുന്ന, വന്യവൃക്ഷത്തോട്ടങ്ങൾ എന്നിവ അവയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ബട്ടർഫ്ലൈ ഗാർഡനുകളുടെ സ്ഥിരംസസ്യങ്ങളിലൊന്നാണിത്. സൂര്യപ്രകാശവും നന്നായി വളക്കൂറുള്ള മണ്ണുമുള്ള അനുയോജ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഇതിനെ വളർത്താം.[20][21][22]
പ്രജനനം
തിരുത്തുകപ്രജനനത്തിന്, വിത്തുകൾ മുളയ്ക്കുന്നതിന് വെളിച്ചം ആവശ്യമാണ്. അതിനാൽ കാൽ ഇഞ്ചിൽ (6 മില്ലീമീറ്റർ) ആഴത്തിൽ കൂടുതൽ നടാതിരിക്കുമ്പോൾ ഒപ്റ്റിമൽ ജെർമിനേഷൻ സംഭവിക്കുന്നു. വിത്തുകൾക്ക് 18-24°C (C (64–75 ° F) മുളയ്ക്കുന്ന താപനില ആവശ്യമാണ്. ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഇതിന് താരതമ്യേന ഹ്രസ്വായുസ്സാണ് പക്ഷേ മറ്റെല്ലാ വർഷവും വസന്തകാലത്ത് വിഭജനം വഴി ഇത് നീണ്ടുനിൽക്കാം. കൂടാതെ 12 മുതൽ 18 വരെ (30–46 സെ.മീ) അകലത്തിൽ നടാം. ഈ സസ്യം ജൈവാധിനിവേശത്തിനു കാരണമാകുന്നു.[23]
കൾട്ടിവറുകൾ
തിരുത്തുകപരമ്പരാഗത തോട്ടങ്ങളിൽ ഈ ഇനം ഉപയോഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ നിർദ്ദിഷ്ട 'മെച്ചപ്പെട്ട' ഗുണങ്ങളുള്ള കൾട്ടിവറുകൾ ഇതിനെക്കാൾ ഗുണത്തിൽ മെച്ചപ്പെട്ടുനില്ക്കുന്നു.[24]ചിലത് കാലാകാലമായ മുറിക്കൽ പ്രക്രിയയിലൂടെ വരൾച്ചയെ നേരിടുന്ന പുൽത്തകിടി മാറ്റിസ്ഥാപിക്കലിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. [25]പലതരം അലങ്കാര കൃഷിയിടങ്ങളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു: 'പപ്രിക', [26] 'സെറൈസ് ക്വീൻ', 'റെഡ് ബ്യൂട്ടി', [27] 'റെഡ് വെൽവെറ്റ്', [28] 'സോസി സെഡക്ഷൻ', 'സ്ട്രോബെറി സെഡക്ഷൻ' (ചുവപ്പ്), 'ദ്വീപ് പിങ്ക് '(പിങ്ക്), [29] കാലിസ്റ്റോഗ '(വെള്ള), [30] സോനോമ കോസ്റ്റ് '(വെള്ള)[31].'കെൽവേയി', 'ലാൻസ്ഡോർഫെർഗ്ലട്ട്' (രണ്ടും പിങ്ക്) എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി കൾട്ടിവറുകൾക്ക് റോയൽ ഹോർട്ടികൾച്ചറൽ സൊസൈറ്റിയുടെ ഗാർഡൻ മെറിറ്റ് അവാർഡ് നേടി. 'ആപ്പിൾബ്ലോസം', 'ഫനാൽ', 'ഹോഫ്നുങ്', 'മൂൺഷൈൻ' എന്നിവയുൾപ്പെടെ അച്ചില്ലിയ എക്സ് ടാഗെറ്റിയ എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ട ഈ ഇനത്തിന്റെ പല സങ്കരയിനങ്ങളും ഉപയോഗപ്രദമായ പൂന്തോട്ട സസ്യങ്ങളാണ്.[32][33]
ഉപയോഗങ്ങൾ
തിരുത്തുകഇതിന്റെ എണ്ണയിൽ പ്രോസുലീൻ എന്ന രാസവസ്തുക്കൾ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.[34]ഇരുണ്ട നീല എണ്ണ ഈഡെസ് ആൽബോപിക്റ്റസ് എന്ന കൊതുകിന്റെ ലാർവകളെ കൊല്ലുന്നു.[35]
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം നിന്നുള്ളവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി ഗം റെസിനുകളെ ഒപൊപാനാക്സ് അല്ലെങ്കിൽ ഒപൊബാൽസം എന്നും വിളിക്കുന്നു. പരമ്പരാഗതമായി ഇത് ഔഷധ ഗുണങ്ങളുള്ളതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
ചില പിക്ക് അപ്പ് സ്റ്റിക്കുകൾ യാരോ ഉപയോഗിച്ചാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്.
കമ്പാനിയൻ പ്ലാന്റിംഗ്
തിരുത്തുകയാരോ ഉപയോഗപ്രദമായ ഒരു കമ്പാനിയൻ സസ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഗുണമുള്ളവയെ ആകർഷിക്കുമ്പോൾ ചില കീടങ്ങളെ അകറ്റുന്നു. ഇത് കവർച്ചസ്വാഭാവമുള്ള കടന്നലുകളെ ആകർഷിക്കുന്നു. അവ പൂന്തേൻ കുടിക്കുകയും പിന്നീട് കീടങ്ങളെ അവയുടെ ലാർവകൾക്ക് ഭക്ഷണമായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ, ഇത് ലേഡിബേർഡുകളെയും ഹോവർഫ്ലൈകളെയും ആകർഷിക്കുന്നു.[22]
കൃഷി
തിരുത്തുകA. വരൾച്ചയ്ക്കെതിരായ ചെടിയുടെ പ്രതിരോധം മൂലം മണ്ണൊലിപ്പ് നേരിടാൻ മില്ലെഫോലിയം നടാവുന്നതാണ്. ഗ്രാസ്സ് ലെയുംleys റൈഗ്രാസിന്റെ ഏകകൃഷിയും വരുന്നതിനുമുമ്പ്, സ്ഥിരമായ മേച്ചിൽപ്പുറത്ത് എ. മില്ലെഫോലിയം ഹെക്ടറിന് 0.3 കിലോഗ്രാം എന്ന തോതിൽ കാണപ്പെടുന്നു. പുല്ല് മിശ്രിതങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു കാരണം ധാതുക്കളാൽ സമ്പന്നമായ ഇലകളും അതിന്റെ ആഴത്തിലുള്ള വേരുകളും ആയിരുന്നു. ഇത് ഭക്ഷണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി നൽകിയ റുമിനന്റുകളിലെ ധാതുക്കളുടെ കുറവ് തടയാൻ സഹായിച്ചു. വരൾച്ചയെ നേരിടുന്ന മേച്ചിൽപ്പുറമായാണ് ഇത് ന്യൂസിലൻഡിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്. ഈ ഇനം വളരെ പ്രചാരമുള്ളതായി കാണപ്പെടുന്നു. [36]
ഭക്ഷണം
തിരുത്തുകമധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ, ഹോപ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ബിയറിന്റെ സ്വാദിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഗ്രൂട്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ഔഷധ മിശ്രിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു യാരോ.[37]പൂക്കളും ഇലകളും ചില മദ്യങ്ങളും കയ്പുകളും ഉണ്ടാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു.[6]
ഔഷധ, പരമ്പരാഗത ഉപയോഗങ്ങൾ
തിരുത്തുകഎ. മില്ലെഫോളിയം പരമ്പരാഗത വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിലെന്നപോലെ ചരിത്രപരമായ ഉപയോഗവും ഇതിന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.[6]ഈ സസ്യം ഒരു ഡയഫോറെറ്റിക്, ആസ്ട്രിൻചെന്റ്,[38] ടോണിക്ക്, [38] ഉത്തേജകവും മിതമായ സുഗന്ധവുമാണ്. ഇതിൽ ഐസോവാലറിക് ആസിഡ്, സാലിസിലിക് ആസിഡ്, അസ്പരാജിൻ, സ്റ്റിറോൾസ്, ഫ്ലേവനോയ്ഡുകൾ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.[39] അക്കിലിസ് എന്ന [38] പുരാതന ഗ്രീക്ക് കഥാപാത്രത്തിൽ നിന്നാണ് അച്ചില്ല എന്ന ജനുസ്സിന് പേര് ലഭിച്ചത്. യുദ്ധത്തിലെ മുറിവുകൾ ചികിത്സിക്കുന്നതിനായി സൈന്യത്തോടൊപ്പം അക്കിലിസും ഉണ്ടായിരുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു.[6]
എ. മില്ലെഫോലിയത്തിന്റെ പരമ്പരാഗത പേരുകളിൽ ആരോറൂട്ട്, ബാഡ്മാൻസ് പ്ലേതിങ്, ബ്ലഡ് വോർട്ട്, കാർപെന്റേഴ്സ് വീഡ്, ഡെത്ത് ഫ്ളവർ, ഡെവിൾസ് നെറ്റിൽ, ഈറി, ഫീൽഡ് ഹോപ്സ്, ഗീയർവെ, ഹണ്ട്രെഡ് ലീവ്സ് ഗ്രാസ്ല്, നൈറ്റ്സ് മൈൽഫോയിൽ, നൈറ്റെൻ, മൈൽഫോലിയം, മിൽഫോയിൽ, മില്ലെഫോയിൽ, നോബിൾ യാരോ, നോസ്ബ്ലീഡ്, ഓൾഡ് മാൻസ് മസ്റ്റാർഡ്, ഓൾഡ് മാൻസ് പെപ്പെർ, സാൻഗുയിനറി, സെവെൺ ഈയേഴ്സ് ലൗവ്, സ്നേക്ക്സ് ഗ്രാസ്സ്, സോൾജിയർ, സോൾജിയേഴ്സ് വൂണ്ട്വർട്ട്, സ്റ്റാൻച്വീഡ്, തൗസന്റ് സീൽ, വൂണ്ട്വർട്ട്, യാരോവേ, യെർവ് എന്നിവ എ. മില്ലെഫോലിയത്തിന്റെ പരമ്പരാഗത പേരുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. യാരോ എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് നാമം ഗിയർവെ എന്ന സാക്സൺ (പഴയ ഇംഗ്ലീഷ്) പദത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്, ഇത് ഡച്ച് പദമായ ഗെർവ്, പഴയ ഹൈ ജർമ്മൻ പദമായ ഗരാവ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.[40]
യാരോയും ആമതോടും ചൈനീസ് പാരമ്പര്യത്തിൽ ഭാഗ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[41]
ക്ലാസിക്കൽ ഗ്രീസിൽ, ഹോമർ തന്റെ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ഔഷധസസ്യങ്ങൾ പരിചയപ്പെടുത്തിയ ചിറോണിനെക്കുറിച്ചും ട്രോയിയുടെ യുദ്ധക്കളത്തിൽ യാരോ ഉപയോഗിക്കാൻ അക്കില്ലെസിനെ പഠിപ്പിച്ചതിനെക്കുറിച്ചും പറയുന്നു.[42]
ബ്രിട്ടീഷ് നാടോടിക്കഥകൾ
തിരുത്തുകഹെബ്രൈഡുകൾക്കിടയിൽ കണ്ണുകൾക്ക് നേരെ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ഇലയ്ക്ക് അതീന്ദ്രിയജ്ഞാനം ലഭിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടു.[43]
ചൈനീസ് ഭവിഷ്യജ്ഞാനം
തിരുത്തുകഒരു പുരാതന ചൈനീസ് ഭാവിഗ്രന്ഥവും ചൈനീസ് ക്ലാസിക്കുകളിൽ ഏറ്റവും പഴയതുമായ I ചിംഗിൽ I ചിംഗ് ഡിവൈനേഷനിൽ[44]തണ്ടുകൾ ഉണക്കി റാൻഡമൈസിംഗ് ഏജന്റായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.
പ്രാദേശിക അമേരിക്കൻ ഉപയോഗങ്ങൾ
തിരുത്തുകയാരോയും അതിന്റെ വടക്കേ അമേരിക്കൻ ഇനങ്ങളും പരമ്പരാഗതമായി ഭൂഖണ്ഡത്തിലെ പല അമേരിക്കൻ രാജ്യങ്ങളും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.[45]നവാജോ ജനത ചരിത്രപരമായി ഇതിനെ ഒരു "ജീവൗഷധമായി" കണക്കാക്കുകയും പല്ലുവേദനയ്ക്കായി ചെടിയെ ചവയ്ക്കുകയും ചെവിവേദനയ്ക്കായി പിഴിഞ്ഞനീര് ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. കാലിഫോർണിയയിലെ മിവോക്ക് ജനത സസ്യത്തിനെ വേദനസംഹാരിയായും തലയ്ക്ക് തണുപ്പിനായും ഉപയോഗിക്കുന്നു.[45]
സമതലത്തിലെ സാധാരണക്കാരായ പാവ്നീ ഇന്ത്യൻ ജനത വേദനസംഹാരിയായി സാധാരണ യാരോയുടെ തണ്ടുപയോഗിക്കുന്നു. ചെറോക്കി ജനത പനി കുറയ്ക്കുന്നതിനും ഉറക്കത്തിന് സഹായിക്കുന്നതിനുമായി സാധാരണ യാരോ ചായ കുടിക്കുന്നു.[45]
ആക്സിഡന്റാലിസ് ഇനം സൂനി ജനത ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. പുഷ്പങ്ങളും വേരും ചവച്ചരക്കുകയും ജ്യൂസ് തീയിലൂടെ നടക്കുന്നതിനുമുമ്പ് തീനാളങ്ങളേൽക്കാതിരിക്കാൻ ശരീരത്തിൽ പുരട്ടുന്നു. ഇടിച്ചുപൊടിച്ച ചെടിയുടെ കുഴമ്പ് വെള്ളത്തിൽ കലർത്തി പൊള്ളലേറ്റതിന് ഉപയോഗിക്കുന്നു.[46]
ഒജിബ്വെ ജനത ചരിത്രപരമായി യാരോ ഇലകളുടെ ഒരു കഷായം ചൂടുള്ള കല്ലുകളിൽ തളിക്കുകയും തലവേദനയ്ക്ക് ചികിത്സിക്കുന്നതിനായി പുക ശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. [47] അതുപോലെ തന്നെ വേരുകളുടെ കഷായം അതിന്റെ ഉത്തേജക ഫലത്തിനായി ചർമ്മത്തിൽ പുരട്ടുന്നു.[48]ആചാരപരമായ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി അവർ അതിന്റെ പുഷ്പങ്ങൾ പുകവലിക്കുകയും കൽക്കരിയിൽ ഇട്ട് പുക പനി ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[49]
അപകടങ്ങൾ
തിരുത്തുകഅപൂർവ സന്ദർഭങ്ങളിൽ, യാരോ കടുത്ത അലർജിയുണ്ടാക്കുന്നതിന്റെ ഫലമായി ത്വക്കിന് തിണർപ്പിന് കാരണമാകുന്നു. നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ഉപയോഗം ചർമ്മത്തിന്റെ ഫോട്ടോസെൻസിറ്റിവിറ്റിയെ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. [50]നനഞ്ഞ ചർമ്മം യാരോയും ഒരുമിച്ച് മുറിച്ച പുല്ലുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുമ്പോൾ ഇത് തുടക്കത്തിൽ പ്രാവർത്തികമാകുന്നു.
എ.എസ്.പി.സി.എ.യുടെ വിലയിരുത്തൽ അനുസരിച്ച് നായ്ക്കൾ, പൂച്ചകൾ, കുതിരകൾ എന്നിവയ്ക്ക് യാരോ വിഷാംശം ഏല്ക്കുമ്പോൾ മൂത്രമൊഴിക്കൽ, ഛർദ്ദി, വയറിളക്കം, ഡെർമറ്റൈറ്റിസ് എന്നിവ വർദ്ധിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.[51]
ഒരു എലി മാതൃകയിൽ വിഷമയാവസ്ഥയിലുള്ള പ്രത്യുൽപാദനത്തിൽ യാരോയിലെ ജലം ചേർത്ത സത്ത് ശുക്ലത്തിന്റെ ശതമാനത്തിൽ അസാധാരണമായി ഗണ്യമായ വർദ്ധനവ് വരുത്തി[52].
രസതന്ത്രം
തിരുത്തുകഎ. മില്ലെഫോലിയത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന രാസ സംയുക്തങ്ങളാണ് ചമാസുലീൻ, δ- കാഡിനോൾ. യാരോയിലും വേംവുഡിലും അസുലീന്റെ ക്രോമോഫോർ കണ്ടെത്തുകയും 1863-ൽ സെപ്റ്റിമസ് പീസെ ഇതിനെ നാമകരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.
ചിത്രശാല
തിരുത്തുക-
കൊഹ്ലറുടെ Medizinal-Pflanzen in naturgetreuen Abbildungen und kurz erläuterndem Texte ലെ ഔഷധ സസ്യങ്ങളുടെ ചിത്രീകരണം (ഫ്രാൻസ് യൂജൻ കോഹ്ലർ; 1883–1914). -
യാരോ ഇലകൾ
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ഇല
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം — ഫ്ലവർ ക്ലോസപ്പ്.
-
Achenes
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം ബയോട്രെക്കിൽ, കാലിഫോർണിയ സ്റ്റേറ്റ് പോളിടെക്നിക് യൂണിവേഴ്സിറ്റി, പൊമോന. -
റഷ്യയിലെ യാരോയുടെ കൃഷിസ്ഥലം.
-
Budding
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം വാഷിംഗ്ടണിലെ ചേലൻ കൗണ്ടിയിലെ വെനാച്ചി ഫൂട്ട്ഹിൽസിൽ
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം പൂവിടുമ്പോൾ
-
അച്ചില്ലി മില്ലെഫോളിയം പൂവിട്ടതിനുശേഷം
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "Achillea millefolium". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2019.1. International Union for Conservation of Nature. 2019. Retrieved 17 ജൂൺ 2019.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameters:|last-author-amp=
and|authors=
(help); Invalid|ref=harv
(help) - ↑ "Yarrow (Achillea millefolium L.)", Medical Toxicology of Natural Substances, John Wiley & Sons, Inc., pp. 623–626, ISBN 9780470330319, retrieved 4 സെപ്റ്റംബർ 2019
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Flora of North America Editorial Committee (ed.), "Achillea millefolium", Flora of North America North of Mexico (FNA), New York and Oxford, retrieved 31 ജനുവരി 2013 – via eFloras.org, Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA
{{citation}}
: External link in
(help); Invalid|via=
|mode=CS1
(help) - ↑ Van Der Kooi, C. J.; Pen, I.; Staal, M.; Stavenga, D. G.; Elzenga, J. T. M. (2015). "Competition for pollinators and intra-communal spectral dissimilarity of flowers". Plant Biology. 18 (1): 56–62. doi:10.1111/plb.12328. PMID 25754608.
- ↑ Morin, Nancy R. (2014-09). "New Publication: Flora of North America North of Mexico, Volume 28: Bryophyta, Part 2.NEW PUBLICATION: Flora of North America north of Mexico, Volume 28: Bryophyta, Part 2. Flora of North America Editorial Committee, pp. US $95. ISBN 9780190202750. Oxford University Press, www.oup.com. August 2014". Evansia. 31 (3): 112–112. doi:10.1639/079.031.0307. ISSN 0747-9859.
{{cite journal}}
: Check date values in:|date=
(help) - ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 Gualtiero Simonetti (1990). Stanley Schuler (ed.). Simon & Schuster's Guide to Herbs and Spices. Simon & Schuster, Inc. ISBN 978-0-671-73489-3.
- ↑ Simonetti, Gualtiero. (1990). Simon & Schuster's guide to herbs and spices. Pergher, Italo., Schuler, Stanley., Simon and Schuster, Inc. New York: Simon & Schuster. ISBN 067173489X. OCLC 22629246.
- ↑ Alan S. Weakley (ഏപ്രിൽ 2008). "Flora of the Carolinas, Virginia, and Georgia, and Surrounding Areas". Archived from the original on 6 ഒക്ടോബർ 2018. Retrieved 4 സെപ്റ്റംബർ 2019.
- ↑ Jepson Manual treatment for ACHILLEA millefolium . accessed 31 January 2013
- ↑ Calflora database: Achillea millefolium . Accessed 31 January 2013.
- ↑ "A Grower's Guide_Yarrow_Achillea millefolium" (PDF). Archived from the original (PDF) on 7 ഒക്ടോബർ 2013. Retrieved 27 ഓഗസ്റ്റ് 2013.
- ↑ USDA Plants Profile for Achillea millefolium var. alpicola (common yarrow) . accessed 31 January 2013
- ↑ Profile for Achillea millefolium var. californica (California yarrow) . accessed 31 January 2013
- ↑ Tropicos: Achillea millefolium var. californica . accessed 31 January 2013
- ↑ Bert Wilson (29 ജൂലൈ 2012). "Las Pilitas Nursery horticultural treatment: Achillea millefolium var. californica". Laspilitas.com. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ USDA Plants Profile for Achillea millefolium var. occidentalis (western yarrow). Accessed 31 January 2013.
- ↑ USDA Plants Profile for Achillea millefolium var. pacifica (Pacific yarrow) . accessed 31 January 2013
- ↑ USDA Plants Profile for Achillea millefolium var. puberula . Accessed 31 January 2013.
- ↑ Shutler D, Campbell AA (2007). "Experimental addition of greenery reduces flea loads in nests of a non-greenery using species, the tree swallow Tachycineta bicolor". Journal of Avian Biology. 38 (1): 7–12. doi:10.1111/j.2007.0908-8857.04015.x.
- ↑ "Missouri Botanical Garden horticultural treatment: Achillea millefolium". Retrieved 31 ജനുവരി 2013.
- ↑ "Fine Gardening magazine Plant Guide — Achillea millefolium (Yarrow)". Retrieved 31 ജനുവരി 2013.
- ↑ 22.0 22.1 "Lady Bird Johnson Wildflower Center Native Plant Database: Achillea millefolium (common yarrow)". Retrieved 31 ജനുവരി 2013.
- ↑ USDA, NRCS. 2006. The PLANTS Database (http://plants.usda.gov, 22 May 2006). National Plant Data Center, Baton Rouge, LA 70874-4490 USA.[1]
- ↑ RHS A-Z encyclopedia of garden plants. United Kingdom: Dorling Kindersley. 2008. p. 1136. ISBN 978-1-4053-3296-5.
- ↑ San Marcos Growers horticulture — The Yarrow Lawn. Accessed 31 January 2013.
- ↑ "Missouri Botanical Garden horticultural treatment: Achillea millefolium 'Paprika'". Missouribotanicalgarden.org. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ "Missouri Botanical Garden horticultural treatment: Achillea millefolium 'Red Beauty'". Missouribotanicalgarden.org. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ RHS: Achillea millefolium 'Red Velvet'
- ↑ Bert Wilson (8 ജനുവരി 2012). "Las Pilitas Nursery: Achillea millefolium rosea Island Pink (Pink Yarrow)". Laspilitas.com. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ "California Natives Wiki: Achillea millefolium 'Calistoga'". Theodorepayne.org. 19 ഓഗസ്റ്റ് 2010. Archived from the original on 21 മാർച്ച് 2015. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ "California Natives Wiki: Achillea millefolium 'Sonoma Coast'". Theodorepayne.org. 19 ഓഗസ്റ്റ് 2010. Archived from the original on 21 മാർച്ച് 2015. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ Clausen, Ruth Rogers; Ekstrom, Nicolas H. (1989). Perennials for American gardens. New York: Random House. p. 4. ISBN 978-0-394-55740-3.
- ↑ Monrovia Growers: Achillea x 'Moonshine' — Moonshine Yarrow.
- ↑ Predicting Presence of Proazulenes in the Achillea millefolium Group. Barbara Michler and Carl-Gerold Arnold, Folia Geobotanica, Vol. 34, No. 1, Ecology of Closely Related Plant Species. Proceedings of the 40th Symposium of the International Association of Vegetation Science (1999), pages 143–161 (jstor stable URL)
- ↑ Essential oil composition and larvicidal activity of six Mediterranean aromatic plants against the mosquito Aedes albopictus (Diptera: Culicidae) Conti B., Canale A., Bertoli A., Gozzini F., Pistelli L. Parasitology Research 2010 107:6 (1455–1461)
- ↑ "RNZIH – Horticulture Pages – Weeds – Achillea millefolium – yarrow". www.rnzih.org.nz. Retrieved 2 സെപ്റ്റംബർ 2015.
- ↑ Lanneskog, Thor (5 ഒക്ടോബർ 2015). "This Is Genuine Viking Beer". ThorNews. Retrieved 5 ഒക്ടോബർ 2015.
- ↑ 38.0 38.1 38.2 Alma R. Hutchens (1973). Indian Herbology of North America. Shambhala Publications. ISBN 978-0-87773-639-4.
- ↑ Home Herbal: Cook, Brew & Blend Your Own Herbs. DK Pub. 2011. ISBN 978-0-7566-7183-9.
- ↑ Yarrow (2nd ed.).
{{cite book}}
:|work=
ignored (help) - ↑ "Chinese Superstitions". Chinatownconnection.com. Archived from the original on 24 ഫെബ്രുവരി 2006. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ Homer. Iliad. pp. 11.828–832.
- ↑ Margaret Baker (ഒക്ടോബർ 1971). Discovering the Folklore of Plants (revised ed.). Shire Publications. SBN 852630806.
- ↑ "Introduction to the I Ching – By Richard Wilhelm". Iging.com. Archived from the original on 16 ഓഗസ്റ്റ് 2013. Retrieved 19 മേയ് 2013.
- ↑ 45.0 45.1 45.2 University of Michigan – Dearborn: Native American Ethnobotany; Achillea millefolium . accessed 31 January 2013
- ↑ Stevenson, Matilda Coxe 1915 Ethnobotany of the Zuni Indians. SI-BAE Annual Report #30 (p. 42)
- ↑ Densmore, Frances, 1928, Uses of Plants by the Chippewa Indians, SI-BAE Annual Report #44:273–379, page 336
- ↑ Densmore, Frances, 1928, Uses of Plants by the Chippewa Indians, SI-BAE Annual Report #44:273–379, page 350
- ↑ Smith, Huron H., 1932, Ethnobotany of the Ojibwe Indians, Bulletin of the Public Museum of Milwaukee 4:327–525, page 362
- ↑ Contact Dermatitis 1998, 39:271–272.
- ↑ "Toxic and Non-Toxic Plants: Yarrow". ASPCA.
- ↑ Dalsenter P, Cavalcanti A, Andrade A, Araújo S, Marques M (2004). "Reproductive evaluation of aqueous crude extract of Achillea millefolium L. (Asteraceae) in Wistar rats". Reprod Toxicol. 18 (6): 819–23. doi:10.1016/j.reprotox.2004.04.011. PMID 15279880.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Kansas Wildflowers – Achillea millefolium
- Dr. Duke's Databases: Achillea millefolium
- Winter identification photographs
- Achillea millefolium L. Medicinal Plant Images Database (School of Chinese Medicine, Hong Kong Baptist University) (in Chinese) (in English)