വൈശികതന്ത്രം
കിട്ടിയിട്ടുള്ളതിൽ ഏറ്റവും പ്രാചീനമായ മണിപ്രവാളകാവ്യമാണ്‌ വൈശികതന്ത്രം[1]. വേശ്യാവൃത്തിയെ പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഈ കാവ്യത്തിന്റെ കർത്താവിനെപ്പറ്റി ഒരു വിവരവുമില്ല. മന്ത്രാങ്കം ആട്ടപ്രകാരത്തിൽ ഇതിൽനിന്നുള്ള അനേകം ശ്ലോകങ്ങൾ എടുത്തുചേർത്തിട്ടുള്ളതിനാൽ കവി മന്ത്രാങ്കം വിരചിതമായ ക്രി.വ. 11-ആം ശതകത്തിനു മുമ്പ് ജീവിച്ചിരുന്നിരിക്കണം എന്ന് ഉള്ളൂർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.[2] 13-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പൂർവാർദ്ധമാണ്‌ ഇതിന്റെ രചനാകാലമെന്നാണ്‌ ഇളംകുളം കുഞ്ഞൻപിള്ളയുടെ അഭിപ്രായം.
ഉള്ളടക്കം
തിരുത്തുകപല വൃത്തങ്ങളിലായി എഴുതിയ 260-ൽപ്പരം ശ്ലോകങ്ങളാണ്‌ വൈശികതന്ത്രത്തിലുള്ളത്. അനംഗസേന (അനംഗവല്ലി എന്നും) എന്ന യുവതിയായ വേശ്യയ്ക്ക് അവളുടെ അമ്മൂമ്മ സ്വകുലധർമ്മത്തെ ഉപദേശിക്കുന്നതാണ്‌ ഇതിന്റെ ഉള്ളടക്കം. ലീലാതിലകത്തിൽ ഈ കൃതിയിലെ ഏതാനും ശ്ലോകങ്ങൾ ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ എരുമേലി പരമേശ്വരൻ പിള്ള, മലയാളസാഹിത്യം കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെ
- ↑ ഉള്ളൂർ, കേരളസാഹിത്യചരിത്രം,വാല്യം 1