കരട്:സുരിൻ പ്രവിശ്യ
 | ഇത് "സുരിൻ പ്രവിശ്യ" എന്ന താളിനായുള്ള കരട് രേഖയാണ്. |  |
|
Surin สุรินทร์ (Thai) ซเร็น (language?) สุลิน (language?) | |||
|---|---|---|---|
From top; left to right: Prasat Ta Muen Thom, The Monument of Phaya Surin Phakdi Si Narong Changwang, Wat Burapharam, Surin City Pillar Shrine, Surin Elephant Round-up. | |||
| |||
| Nickname(s): | |||
| Motto(s): สุรินทร์ ถิ่นช้างใหญ่ ผ้าไหมงาม ประคำสวย ร่ำรวยปราสาท ผักกาดหวาน ข้าวสารหอม งามพร้อมวัฒนธรรม ("Surin. Home of large elephants. Beautiful silk and prayer beads. Rich in (stone) castles. Sweet radishes. Fragrant rice. Fascinating culture.") | |||
 Map of Thailand highlighting Surin province | |||
| Country | Thailand | ||
| Capital | Surin | ||
| • Governor | Suvapong Kitiphatpiboon (since October 2020)[1] | ||
| • ആകെ | 8,854 ച.കി.മീ.(3,419 ച മൈ) | ||
| •റാങ്ക് | Ranked 22nd | ||
(2019)[3] | |||
| • ആകെ | 1,396,831 | ||
| • റാങ്ക് | Ranked 12th | ||
| • ജനസാന്ദ്രത | 157/ച.കി.മീ.(410/ച മൈ) | ||
| • സാന്ദ്രതാ റാങ്ക് | Ranked 26th | ||
| • HAI (2022) | 0.5935 "low" Ranked 77th | ||
| • Total | baht 73 billion (US$2.4 billion) (2019) | ||
| സമയമേഖല | UTC+7 (ICT) | ||
| Postal code | 32xxx | ||
| Calling code | 044 | ||
| ISO കോഡ് | TH-32 | ||
| വെബ്സൈറ്റ് | surin.go.th | ||
തായ്‌ലൻഡിലെ എഴുപത്തിയേഴ് പ്രവിശ്യകളിൽ ഒന്നാണ് സുരിൻ. ഇസാൻ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന താഴ്ന്ന വടക്കുകിഴക്കൻ തായ്‌ലൻഡിലാണ് ഇത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. അയൽ പ്രവിശ്യകൾ (പടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് ഘടികാരദിശയിൽ) ബുരിറാം, മഹാ സാരഖം, റോയി എറ്റ്, സിസാകേത് എന്നിവയാണ്. വടക്ക് മുൺ നദി മുതൽ തെക്ക് ഡാംഗ്രെക് പർവതനിരകൾ വരെ ഏകദേശം 8,124 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ (3,137 ചതുരശ്ര മൈൽ) വിസ്തീർണ്ണം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സുരിൻ പ്രവിശ്യയുടെ തെക്ക് ഭാഗത്ത് കംബോഡിയയിലെ ഒദ്ദാർ മെഞ്ചെയുടെ അതിർത്തിയാണ്. ഈ പടിഞ്ഞാറൻ മധ്യമേഖലാ പ്രവിശ്യയിയുടെ തലസ്ഥാനമായ സുരിൻ നഗരം ബാങ്കോക്കിൽ നിന്ന് 434 കിലോമീറ്റർ അകലെയാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.[6]
ഇന്നത്തെ സൂറിൻ പ്രദേശത്തിന് ചരിത്രാതീത കാലം മുതലുള്ള മനുഷ്യവാസത്തിൻ്റെ നീണ്ട ചരിത്രമുണ്ട്. ചരിത്രപരമായി ഈ പ്രദേശം അങ്കോറിയൻ ഖെമർ സാമ്രാജ്യം, ലാവോ സാമ്രാജ്യം ലാൻ സാങ്, തായ് സാമ്രാജ്യം അയുത്തായ എന്നിവയുൾപ്പെടെ അനവധി പ്രവഭ സാമ്രാജ്യങ്ങളുടെ കീഴിലായിരുന്നു. ഇസാൻ എന്നറിയപ്പെടുന്ന തായ്‌ലൻഡിലെ വലിയ ജിയോ-സാംസ്‌കാരിക മേഖലയുടെ ഭാഗമായിരുന്ന ഈ പ്രവിശ്യയുടെ ചരിത്രത്തെ ഇത് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. സുരിൻ വംശീയമായി വൈവിധ്യപൂർണ്ണമാണ്. ലാവോയുടെ ഇസാൻ ഭാഷയാണ് ഇവിടുത്തെ പ്രാഥമിക ഭാഷ. സെൻട്രൽ തായ് ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നവർ ഒരു ചെറിയ ന്യൂനപക്ഷമാണ്. അതേസമയം ജനസംഖ്യയുടെ 50 ശതമാനം ഖമർ വംശീയരാണ്. ബാക്കിയുള്ളവർ വിവിധ ലാവോ ഭാഷകൾ സംസാരിക്കുന്നവരും കുയ്, ന്യാ കുർ തുടങ്ങിയ ചെറിയ ഗോത്ര വിഭാഗങ്ങളുമാണ്.
വടക്കുകിഴക്കൻ പ്രവിശ്യകൾ പരമ്പരാഗതമായി തായ്‌ലൻഡിൻ്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് പ്രത്യക്ഷമായും സാംസ്കാരികമായും ഒറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പ്രവിശ്യയിലെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം ജനങ്ങളും ഗ്രാമീണരും താരതമ്യേന ദരിദ്രരുമാണ്. നെൽകൃഷി ഇവിടുത്തെ പ്രാഥമിക വ്യവസായമായതിനാൽ വ്യാവസായിക വികസനം കുറവാണ്. നിർമ്മാണ തൊഴിലാളികളും, നെൽകർഷകരും കരിമ്പ് വെട്ടിയും പ്രാദേശിക പട്ട് നെയ്ത്ത് വ്യാപാരം എന്നിവയിലൂടെയും അവരവരുടെ വരുമാനം വർധിപ്പിക്കുന്നു.[7] ആന പിടിക്കലും പരിശീലനവും സുരിനിലെ ഒരു പ്രധാന വ്യവസായമാണ്. രാജ്യത്തിലെ ആനകളിൽ ഏകദേശം 25 ശതമാനവും സുരിനിലാണ് വളർത്തുന്നത്. ഇതിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവർ പ്രധാനമായും കുയ് വംശജരാണ്.[8]
സുരിൻ പ്രവിശ്യയിലെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് ടൂറിസം പരമപ്രധാനമാണ്. സുരിനെ അന്താരാഷ്ട്ര ഇക്കോടൂറിസത്തിൻ്റെ ഒരു ജനപ്രിയ കേന്ദ്രമാക്കി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ച പ്രവിശ്യാ ഗവൺമെൻ്റ് ആനകളും പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങളും കൂടുതൽ ലാഭകരമായി കാണുന്നു. ആഭ്യന്തരമായി, ഖ്വാവോ സിനാറിംഗ് ഹാൻഡിക്രാഫ്റ്റ് വില്ലേജ് പോലുള്ള വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രീകൃത ഗ്രാമങ്ങളിൽ നിർമ്മിക്കുന്ന മികച്ച പട്ട്, വെള്ളി കൊന്തകൾ എന്നിവയ്ക്ക് സുരിനെ പ്രശസ്തിയാക്കുന്നു. സുരിൻ നഗരത്തിന് തെക്ക് 70 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള ചോങ് ചോമിലെ അതിർത്തി കടന്ന് പ്രാദേശിക വ്യാപാരികൾ കമ്പോഡിയക്കാരുമായി അതിർത്തി കടന്നുള്ള വാണിജ്യവും നടത്തുന്നു.[9]
ഐതിഹ്യമനുസരിച്ച്, പ്രവിശ്യയ്ക്ക് 1786-ൽ അതിൻ്റെ രാജകീയ ഗവർണറായിരുന്ന ചിയാങ്പത്തിൻ്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം അതിൻ്റെ നിലവിലെ പേര് ലഭിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രാജകീയ പദവി ലുവാങ് സുരിൻ ഫക്ഡി ആയിരുന്നു. ശീർഷകത്തിലെ സുരിൻ ഭാഗം രണ്ട് പദങ്ങളുടെ സംയുക്തമാണ്, สุระ, อินทร์, സംസ്‌കൃത പദങ്ങളായ സുര (ദേവനാഗരി: sur), അതായത് 'ദൈവം' (cf. അസുര), ഇൻ്റർ (ദേവനാഗരി: द्रन्) എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ്.[10]
14-ആം നൂറ്റാണ്ടിന് മുമ്പ്, ഈ പ്രദേശം അതിൻ്റെ കോക്ക് ഖാൻ പ്രവിശ്യയിലെ ഖെമർ സാമ്രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭാഗമായിരുന്നു (ഖെമർ: គោកខណ្ឌ).[11]ഖെമർ സാമ്രാജ്യത്തിൻ്റെ പതനത്തിനു ശേഷമുള്ള കാലയളവിലെ ഈ പ്രദേശത്തിൻ്റെ പേര് അതിൻ്റെ നിലവിലെ പേര് നേടുന്നതുവരെ ചരിത്രത്തിന് നഷ്ടപ്പെട്ടു.[10]
ഭൂമിശാസ്ത്രം
തിരുത്തുകഖോറാത്ത് പീഠഭൂമിയുടെ തെക്കേയറ്റത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സുരിൻ താരതമ്യേന താഴ്ന്ന പ്രദേശമായ തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് ചുറ്റുമുള്ള പർവതനിരകളാൽ വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രവിശ്യയുടെ തെക്ക് ഭാഗത്ത് ഡോംഗ്രെക് പർവതനിരയാണ് ആധിപത്യം പുലർത്തുന്നത്. ഇതിൻ്റെ എസ്‌കാർപ്പ്‌മെൻ്റ് ഇവിടെയുള്ള നീർത്തട അതിർത്തികളെ നിർവചിക്കുകയും കംബോഡിയയുമായുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര അതിർത്തി നിർണ്ണയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഏകദേശം 500 മീറ്റർ മാത്രം ഉയരമുള്ള പർവതങ്ങൾ പ്രത്യേകിച്ച് ഉയർന്നതല്ല. എന്നാൽ തെക്ക് ഭാഗങ്ങളിൽ കംബോഡിയയുടെ വടക്കൻ സമതലങ്ങളിൽ നിന്ന് പൊടുന്നനെ ഉയരുന്ന കുത്തനെയുള്ള പാറക്കെട്ടുകളാണ്. കടന്നുപോകാനുള്ള ഏതൊരു ശ്രമത്തെയും ഇത് കാര്യമായി തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു. കംബോഡിയയിലെ ചോങ് ചോമിനും ഒ സ്മാച്ചിനും ഇടയിലുള്ള പർവതങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന സുറിനിലാണ് ഈ പ്രദേശത്തെ പ്രധാന ചുരം.
പർവതനിരയുടെ വടക്കൻ മുഖം സുരിനിൻ്റെ മധ്യ, വടക്കൻ പ്രദേശങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഉരുൾപൊട്ടുന്ന വെള്ളപ്പൊക്ക സമതലങ്ങളിലേക്ക് സാവധാനം താഴേക്ക് വ്യാപിക്കുന്നു. ഈ പ്രദേശങ്ങളിലൂടെ വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞ് ഒഴുകുന്ന ചെറു തോടുകൾ ഏകദേശം തെക്ക് നിന്ന് വടക്കോട്ട് ഒഴുകുകയും മുൺ നദിയിലേക്ക് ഒഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് പ്രവിശ്യയുടെ വടക്ക് വഴി വീണ്ടും കിഴക്കോട്ട് ഒഴുകുകയും ഒടുവിൽ മെകോങ്ങിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. തായ്‌ലൻഡിലെ മൂന്നാമത്തെ ഏറ്റവും നീളമേറിയ നദി എന്ന നിലയിലും ഈ പ്രദേശത്ത് ജലത്തിൻ്റെ അളവിൽ രണ്ടാമത്തെ വലിയ നദി എന്ന നിലയിലും മുൺ നദി ചരിത്രാതീത കാലം മുതൽ പ്രധാനമർഹിക്കുന്നു.
സുരിൻ നഗരത്തിൻ്റെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ പ്രദേശം, ഡാംഗ്രെക് പർവതനിരകളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് ഒഴുകുന്ന ചി ക്രീക്കുമായി (തായ്: ห้วยชี) ബുരിറാം പ്രവിശ്യയിലേക്ക് പടിഞ്ഞാറോട്ട് നീങ്ങുന്ന ഒരു പാൻഹാൻഡിൽ ആണ്. സുരിനും ബുരിറാമിനും ഇടയിലുള്ള പടിഞ്ഞാറൻ പ്രവിശ്യാ അതിർത്തിയുടെ ഭൂരിഭാഗവും ഇത് രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. മൺ നദീതടം ഈ പാൻഹാൻഡിലിൻ്റെ തെക്കൻ പ്രവിശ്യാ അതിർത്തിയായി രൂപം കൊള്ളുന്നു. അതിനുമുമ്പ് വടക്കുകിഴക്കായി അൽപ്പം കോണോടുകോണായി നീണ്ട് താ തുമിനടുത്തുള്ള ഒരു വലിയ തടാകത്തിലേക്ക് തുറക്കുന്നു. തടാകം വിട്ട്, റോഡ് 215 ന് പടിഞ്ഞാറ് റോയി എറ്റ് പ്രവിശ്യയുമായുള്ള പ്രവിശ്യാ അതിർത്തിയിലൂടെ മൺ തുടരുന്നു. അവിടെ നിന്ന്, മൺ നദി കിഴക്കോട്ട് സുരിൻ്റെ വടക്കൻ പ്രവിശ്യാ അതിർത്തിയായി തുടരുന്നു. അത് താപ് താൻ ക്രീക്കുമായി (തായ്: ห้วยทับทัน) സംഗമിക്കുന്നു. ഇത് സിസാകെറ്റ് പ്രവിശ്യയുടെ കിഴക്കൻ അതിർത്തിയായി മാറുന്നു. മൊത്തം വനമേഖല 748 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ (289 ചതുരശ്ര മൈൽ) അല്ലെങ്കിൽ പ്രവിശ്യാ പ്രദേശത്തിൻ്റെ 8.4 ശതമാനം ആണ്.[2]
ചരിത്രം
തിരുത്തുകചരിത്രാതീതകാലം
തിരുത്തുകഖൊറാത്ത് പീഠഭൂമിയിലെ പുരാവസ്തു സൈറ്റുകളിൽ നിന്നും തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ മൺപാത്രങ്ങൾ, ലോഹനിർമ്മാണം, നെൽകൃഷി എന്നിവയുടെ ആദ്യകാല തെളിവുകൾ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. മുൻ നദീതടവും ചുറ്റുമുള്ള തടവും ചരിത്രാതീത കാലം മുതൽ നെൽകൃഷിയെ പിന്തുണച്ചിരുന്നു.[12] ഈ പ്രദേശത്തെ ആദ്യകാല കുടിയേറ്റക്കാർ വേട്ടയാടുന്നവരായിരുന്നു. കൃഷിയുടെ തുടക്കം കണ്ട നവീന ശിലായുഗ കാലഘട്ടം ബിസി 2,500 മുതൽ 1,500 വർഷം വരെയാണ്. വെങ്കലയുഗം 1,500 മുതൽ 500 ബിസിഇ വരെയും ഇരുമ്പ് യുഗം ബിസിഇ 500 മുതൽ സിഇ 500 വരെയും പിന്തുടരുന്നു. ഏകദേശം അറിയപ്പെടുന്ന 60 ഇരുമ്പുയുഗ സ്ഥലങ്ങളുള്ള ഇരുമ്പുയുഗത്തിലാണ് സൂറിനിലെ മനുഷ്യവാസത്തിൻ്റെ ആദ്യ തെളിവുകൾ ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. ഈ ചരിത്രാതീതകാല കുടിയേറ്റക്കാർ ഇന്ന് പ്രദേശത്ത് പ്രബലമായ വിവിധ മോൺ-ഖെമർ ജനതയുടെ പൂർവ്വികർ ആണെന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.[13]
സംസ്കാരം
തിരുത്തുക
ഈസാനിലെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളിലെയും പോലെ, സുരിൻ്റെ പ്രാഥമിക സംസ്കാരം ഈ പ്രദേശത്ത് വസിക്കുന്ന ലാവോ ജനതയാണ്.[14] തായ്‌ലൻഡിനുള്ളിൽ, തായ് പൗരന്മാർ എന്ന നിലയിൽ അവരുടെ ഐഡൻ്റിറ്റി നടപ്പിലാക്കുന്നതിനും അവരെ ലാവോയിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കുന്നതിനും "തായ്-ഇസാൻ" ആണ് ഈ സംസ്കാരത്തിന് മുൻഗണന നൽകുന്ന നാമകരണം. എന്നാൽ ഈ പ്രദേശത്തിൻ്റെ സംസ്കാരം മധ്യ തായ്‌സിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്. മധ്യ തായ് ഭാഷയുമായി പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിലും, ഇസാൻ ഭാഷ ലാവോയുടെ ഒരു ഭാഷയാണ്. സുറിനിലെ തായ്-ഇസാൻ ലാവോ വസ്ത്രധാരണം, ലാവോ-സ്വാധീനമുള്ള സംഗീതം (ഉദാ. ഖേനെ, മോർ ലാം) ലാവോ ശൈലിയിലുള്ള പാചകരീതി എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പാചകരീതിയിൽ മധ്യ തായ്‌സ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ജാസ്മിൻ അരിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി സ്റ്റിക്കി റൈസ് ഉൾപ്പെടുന്നു.[14]
ചിഹ്നങ്ങൾ
തിരുത്തുകപ്രവിശ്യയിലെ പ്രസിദ്ധമായ ഒരു ഖെമർ ക്ഷേത്രത്തിൽ കണ്ടെത്തിയ രൂപകല്പനയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഐരാവത എന്ന വെളുത്ത ആനയുടെ മുകളിലുള്ള ഇന്ദ്രൻ്റെ ചിത്രമാണ് പ്രവിശ്യാ മുദ്ര. ഖമർ ക്ഷേത്രങ്ങളും ആനകളും സുറിനിൽ സാധാരണയായി കാണപ്പെടുന്നു.
പ്രവിശ്യാ വൃക്ഷവും പൂവും ടെംബുസു (Fagraea fragrans) ആണ്. ചെറിയ ചെളി കരിമീൻ (സിറിനസ് മൈക്രോലെപിസ്) ഒരു പ്രവിശ്യാ മത്സ്യമാണ്.[15]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งข้าราชการพลเรือนสามัญ" [Announcement of the Prime Minister's Office regarding the appointment of civil servants] (PDF). Royal Thai Government Gazette. 137 (Special 194 Ngor). 33. 24 August 2020. Archived from the original (PDF) on August 25, 2020. Retrieved 13 April 2021.
- ↑ 2.0 2.1 "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (in Thai). 2019. Retrieved 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013
{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link) CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (in തായ്). 31 December 2019. Archived from the original on 2019-06-14. Retrieved 26 February 2020.
- ↑ "ข้อมูลสถิติดัชนีความก้าวหน้าของคน ปี 2565 (PDF)" [Human Achievement Index Databook year 2022 (PDF)]. Office of the National Economic and Social Development Council (NESDC) (in thai). Retrieved 12 March 2024, page 82
{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link) CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Gross Regional and Provincial Product, 2019 Edition". <> (in ഇംഗ്ലീഷ്). Office of the National Economic and Social Development Council (NESDC). July 2019. ISSN 1686-0799. Retrieved 22 January 2020.
- ↑ "From Bangkok to Surin". Google Maps. Retrieved 12 May 2015.
- ↑ Behnassi, Mohamed; Shahid, Shabbir; D'Silva, Joyce, eds. (2011). Sustainable Agricultural Development: Recent Approaches in Resources Management and Environmentally-Balanced Production Enhancement. Springer Science & Business Media. p. 188. ISBN 9789400705197.
- ↑ Pongsak, Nakprada. "The 'Elephants Return to Homeland' Project Management for Provincial Economic Development in Surin province" (PDF). The Government of Thailand. Archived from the original (PDF) on 18 May 2015. Retrieved 12 May 2015.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ "Royal Thai Government website". Archived from the original on 2021-10-09. Retrieved 2015-05-12.
- ↑ 10.0 10.1 "History of Surin". Government of the province of Surin (in തായ്). Government of Thailand. Archived from the original on 18 May 2015. Retrieved 12 May 2015.
- ↑ Nath, Chuon. "Dictionnaire cambodgien." Edition de L’Institut Bouddhique, Phnom Penh (1967).
- ↑ "ตาราง 5 พื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า พ.ศ. 2562" [Table 5 Wildlife Sanctuary Areas in 2019] (PDF). Department of National Parks, Wildlife Sanctuaries and Plant Conservation (in Thai). 2019. Retrieved 1 November 2022.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Baker, Chris (2005). A History of Thailand. Cambridge University Press. ISBN 9780521016476.
- ↑ 14.0 14.1 Vail, Peter. "Thailand's Khmer as 'invisible minority': Language, ethnicity and cultural politics in north-eastern Thailand" Asian Ethnicity 8.2 (2007): 111-130.
- ↑ Suraset Meesin (story) and Editorial Team (photos), ปลาเด็ด 77 จังหวัด #6 (Cool fish in 77 provinces #6), Aquarium Biz, Vol. 4 Issue 43 (January 2014) ലുവ പിഴവ് package.lua-ൽ 80 വരിയിൽ : module 'Module:Lang/langx' not found
കൂടുതൽ വായന
തിരുത്തുക- Childress, Vance Ray. Proposal: The Complete Excavation of Prasat Ban Pluang Prasat District, Surin Province, Thailand. Tulsa: Soday Research Foundation, 1975.
- Guide to Surin National Museum. Office of the National Museums, The Fine Arts Department, Ministry of Culture. 2009.
പുറം കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
|
Maha Sarakham province | Roi Et province |
| |
| Buriram province | 
|
Sisaket province | ||
 Surin province 
| ||||
| ||||
Oddar Meanchey province,  Cambodia
|