സഭൈക്യപ്രസ്ഥാനം
എക്യുമിനിസം എന്ന ആംഗലപദത്തിന്റെ സമാനപദമായാണു സഭൈക്യ പ്രസ്ഥാനം എന്ന പ്രയോഗം ഭാഷയിൽ കടന്നു വന്നതു. ഭിന്നിച്ചു നില്ക്കുന്ന ക്രൈസ്തവസഭകളെ ഒരുമിച്ചു അണിനിരത്തുവാൻ പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നവീകരണസഭയിൽപെട്ടവർ മുൻകയ്യെടുത്താരംഭിച്ച പ്രസ്ഥാനമാണിതു.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈ പ്രസ്ഥാനം ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ വമ്പിച്ച സ്വാധീനം നേടി. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ പകുതിയിൽ നവീകരണസഭകളും ഓറിയന്റൽ ഓർത്തഡോക്സ് സഭകളും കിഴക്കൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭകളും ഉൾപ്പെടുന്ന ഫെയ്ത്ത് ആന്റ് ഓർഡർ, വേൾഡ് കൗൺസിൽ ഓഫ് ചർച്ചസ് (സഭകളുടെ ഉലക പരിഷത്തു)തുടങ്ങിയ സംഘടനകൾ രൂപം കൊണ്ടതു സഭൈക്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രധാന കാൽവയ്പായിരുന്നു. വേൾഡ് കൗൺസിൽ ഓഫ് ചർച്ചസിൽ (സഭകളുടെ ഉലക പരിഷത്തു) അംഗത്വമെടുത്തില്ലെങ്കിലും റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയും അതിനോടു സഹകരിച്ചു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാന പകുതിയിൽ റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ രണ്ടാം വത്തിക്കാൻ സുന്നഹദോസ്‌ സഭൈക്യപ്രസ്ഥാനത്തോടു പ്രോത്സാഹജനകമായ സമീപനം സ്വീകരിച്ചു.
1000 വർഷത്തെ ശീശ്മയ്ക്കു വിരാമമിട്ടു കൊണ്ടു റോമാ മാർപാപ്പ പൗലോസ് ആറാമനും ഈസ്റ്റേൺ ഓർത്തഡോക്സ് സഭകളുടെ പ്രധാന പാത്രിയർക്കീസായ എക്യുമിനിക്കൽ പാത്രിയാർക്കീസ്‌ അത്തനാഗോറസ് ബാവയും തമ്മിലും 1500 വർഷത്തെ ശീശ്മയ്ക്കു് ശേഷം റോമാ മാർപാപ്പ പൗലോസ് ആറാമനും ഓറിയന്റൽ ഓർത്തഡോക്സ് സഭകളുടെ പാത്രിയർക്കീസുമാരിൽ ഒന്നാമനായ അലക്സാന്ത്രിയാ മാർപാപ്പ ഷെനൂദ തൃതീയനും തമ്മിലും 1960-കളിൽ നടത്തിയ കൂടിക്കാഴ്ചകൾ ഐതിഹാസികമായിരുന്നു.
|
ക്രിസ്തുമതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക. |