മാല്വ പ്രദേശം
അഗ്നിപർവ്വത ഉത്ഭവത്താൽ ഉണ്ടായ പടിഞ്ഞാറൻ-മധ്യ ഇന്ത്യയിലെ പീഠഭൂമി കൈവശമുള്ള ഒരു ഇന്ത്യൻ ചരിത്രപരമായ ദൊവാബ് പ്രദേശമാണ് മാൽവ . ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായി, വിന്ധ്യ പർവതനിരയുടെ വടക്ക് അഗ്നിപർവ്വത പ്രദേശത്തെയാണ് സാധാരണയായി മാൽവ പീഠഭൂമി എന്നു പറയുന്നത്. രാഷ്‌ട്രീയമായും ഭരണപരമായും, ഇത് മുൻ മധ്യഭാരതത്തിന്റെ പര്യായമാണ്, അത് പിന്നീട് മധ്യപ്രദേശുമായി ലയിപ്പിച്ചു, നിലവിൽ ചരിത്രപരമായ മാൽവ മേഖലയിൽ പടിഞ്ഞാറൻ മധ്യപ്രദേശിലെ ജില്ലകളും തെക്കുകിഴക്കൻ രാജസ്ഥാനിലെ ചില ഭാഗങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു, വിന്ധ്യയുടെ തെക്ക് നിമാർ പ്രദേശം ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിന്.ചിലപ്പോൾ മാൽവയുടെ നിർവചനം വിപുലീകരിക്കുന്നു
Malwa | |
|---|---|
Natural region (former administrative division) | |
 Mhow cantonment area in Malwa | |
 | |
| Country |  India |
| • ആകെ | 81,767 ച.കി.മീ.(31,570 ച മൈ) |
| ഉയരം | 500 മീ(1,600 അടി) |
(2001) | |
| • ആകെ | 1,88,89,000 |
| • ജനസാന്ദ്രത | 230/ച.കി.മീ.(600/ച മൈ) |
| സമയമേഖല | UTC+05:30 (IST) |
| ISO കോഡ് | IN-MP |
പുരാതന അവന്തി കാലം മുതൽ മാൽവ പ്രദേശം ഒരു പ്രത്യേക രാഷ്ട്രീയ ഘടകമായിരുന്നു. ഇത് അവന്തി , മൌര്യംസ്, മാലവസ്, ഗുപ്ത, പരമാരസ്, മാൾവ സുൽത്താന്മാർ, മുഗൾ മറാഠ തുടങ്ങിയ നിരവധി രാജ്യങ്ങളും രാജവംശങ്ങൾ ഭരിച്ച് കടന്നുപോയ . ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിലെ മാൽവ ഏജൻസി മധ്യഭാരതത്തിൽ (മാൽവ യൂണിയൻ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നതുവരെ 1947 വരെ മാൽവ ഒരു ഭരണ വിഭാഗമായി തുടർന്നു.
ചരിത്രത്തിലുടനീളം അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയ അതിർത്തികളിൽ ചാഞ്ചാട്ടമുണ്ടെങ്കിലും, രാജസ്ഥാൻ, മറാത്തി, ഗുജറാത്തി സംസ്കാരങ്ങളിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തി ഈ പ്രദേശം അതിന്റേതായ വ്യത്യസ്തമായ സംസ്കാരം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട്.ഉജ്ജയിൻ പുരാതന കാലത്ത് മേഖലയിലെ, രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തിക, സാംസ്കാരിക തലസ്ഥാനമായിരുന്നു. കവിയും നാടകകൃത്തുമായ കാളിദാസ, എഴുത്തുകാരൻ ഭാർതൃഹരി, ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞരും ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞരുമായ വരാഹമിഹിരൻ, ബ്രഹ്മഗുപ്തൻ, പോളിമാത്ത് രാജാവ് ഭോജ എന്നിവരുൾപ്പെടെ ഇന്ത്യയിലെ ചരിത്രത്തിലെ നിരവധി പ്രമുഖർ മാൽവയിൽ താമസിച്ചിട്ടുണ്ട് . ., ഇൻഡോർ ഇപ്പോൾ വലിയ നഗരമായ വാണിജ്യ കേന്ദ്രമാണ്.
മൊത്തത്തിൽ, കാർഷിക മേഖലയാണ് മാൽവയിലെ ജനങ്ങളുടെ പ്രധാന തൊഴിൽ. ഗോതമ്പും സോയാബീനും മറ്റ് പ്രധാന നാണ്യവിളകളാണ്ലോകത്തിലെ കറുപ്പ് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നവരിൽ പ്രധാനിയാണ് ഈ പ്രദേശം. , തുണിത്തരങ്ങൾ ഒരു പ്രധാന വ്യവസായമാണ്.
ചരിത്രം തിരുത്തുക
കിഴക്കൻ മാൽവയിൽ നിരവധി ശിലായുഗങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ലോവർ പാലിയോലിത്തിക് വാസസ്ഥലങ്ങൾ ഖനനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. [2] പുരാതന ഇന്ത്യൻ ഗോത്രമായ മലവാസിൽ നിന്നാണ് മാൽവ എന്ന പേര് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. “ ലക്ഷ്മിയുടെ വാസസ്ഥലത്തിന്റെ ഭാഗം” എന്നർഥമുള്ള മാലവ് എന്ന സംസ്കൃത പദത്തിൽ നിന്നാണ് മാലവ എന്ന പേര് ഉണ്ടായത്. [3] ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ചൈനീസ് സഞ്ചാരിയായ സുവാൻസാങ് പരാമർശിച്ച മാൽവ അല്ലെങ്കിൽ മൊഹോളോയുടെ സ്ഥാനം ഇന്നത്തെ ഗുജറാത്തിൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അറബി രേഖകളിൽ ഈ പ്രദേശത്തെ മാലിബ എന്ന് ഉദ്ധരിക്കുന്നു, ഇബ്നു ആസിറിന്റെ കമിലു-ടി തവാരിഖ് . [4]
ക്രി.മു. രണ്ടാം സഹസ്രാബ്ദത്തിൽ മാൽവ മേഖലയിലും തെക്ക് മഹാരാഷ്ട്രയുടെ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിലും നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു ചാൽക്കോലിത്തിക് പുരാവസ്തു സംസ്കാരമായിരുന്നു മാൽവ സംസ്കാരം . [5] [6]
ഉജ്ജയിൻ, പുറമേ ഉജ്ജൈയിനി ആൻഡ് അവന്തി എന്ന ചരിത്രപരമായ അറിയപ്പെടുന്ന ഇന്ത്യയുടെ രണ്ടാം തിരമാല സമയത്ത് മാൾവ പ്രദേശത്തെ ആദ്യ പ്രധാന കേന്ദ്രമായി ഉയർന്നുവന്നു നഗരവൽക്കരണം 7 നൂറ്റാണ്ടിൽ (ആദ്യത്തെ വേവ് ആയിരുന്നു സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരം ). ബിസി 600 ഓടെ ഉജ്ജൈനിന് ചുറ്റും ഒരു മൺപാത്രം നിർമ്മിച്ചു. പുരാതന ഇന്ത്യയിലെ പ്രമുഖ മഹാജനപദങ്ങളിലൊന്നായ അവന്തി രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാന നഗരമായിരുന്നു ഉജ്ജൈൻ. പൊസ്ത്- ൽ മഹാഭാരത കാലഘട്ടം-500 ബിസി-അവന്തി പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു പ്രധാന രാജ്യം ആയിരുന്നു; പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യയിൽ നാഗാ ശക്തിയുടെ നാശത്തിന് ഉത്തരവാദികളായ ഹൈഹായകളാണ് ഇത് ഭരിച്ചിരുന്നത്. [7]
ബിസി നാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിൽ ഈ പ്രദേശം നന്ദ സാമ്രാജ്യം കീഴടക്കി, തുടർന്ന് മൗര്യ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായി. പിൽക്കാലത്ത് മൗര്യ ചക്രവർത്തിയായിരുന്ന അശോകൻ ചെറുപ്പത്തിൽ ഉജ്ജൈനിന്റെ ഗവർണറായിരുന്നു. ബിസി 232 ൽ അശോകന്റെ മരണശേഷം മൗര്യ സാമ്രാജ്യം തകർന്നുതുടങ്ങി. തെളിവുകൾ വിരളമാണ് ആണെങ്കിലും, മാൾവ ഒരുപക്ഷേ ഭരിച്ചിരുന്നത് കുശനസ്, വീണതിന് ആൻഡ് ശതവാഹന രാജവംശം 1st ആൻഡ് 2nd നൂറ്റാണ്ടിൽ എ.ഡി.. മേഖലയിലെ ഉടമസ്ഥാവകാശം തർക്കം വിഷയം ആയിരുന്നു പടിഞ്ഞാറൻ സത്രപരിലെ ആൻഡ് ശതവാഹനർ ആദ്യ മൂന്ന് നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ പരസ്യത്തിനിടെ. എ ഡി ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഉജ്ജൈൻ ഒരു പ്രധാന വ്യാപാര കേന്ദ്രമായി മാറി.
മാൽവ ഭാഗമായി ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണകാലത്ത് ചന്ദ്രഗുപ്തൻ രണ്ടാമൻ പുറമേ, മേഖല പിടിച്ചടക്കുകയും ആരാണ് ഡ്രൈവിംഗ് വിക്രമാദിത്യ, അറിയപ്പെടുന്ന (൩൭൫-൪൧൩) പടിഞ്ഞാറൻ സത്രപരിലെ . സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറൻ തലസ്ഥാനമായി ഉജ്ജൈൻ പ്രവർത്തിച്ച മാൽവയുടെ ചരിത്രത്തിലെ സുവർണ്ണ കാലഘട്ടമായി ഗുപ്ത കാലഘട്ടം പരക്കെ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. കാളിദാസ, ആര്യഭട്ട, വരാഹമിഹിര എന്നിവയെല്ലാം ഉജ്ജൈനിൽ അധിഷ്ഠിതമായിരുന്നു, അവ ഒരു പ്രധാന പഠനകേന്ദ്രമായി ഉയർന്നുവന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലും ഗണിതത്തിലും . അഞ്ഞൂറോളം മാൽവ അലിഞ്ഞുപോയ ഗുപ്ത സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്ന് ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യമായി വീണ്ടും ഉയർന്നുവന്നു; 528 ൽ, യസൊധര്മന് മാൾവയിലെയും പരാജയപ്പെടുത്തി ഹൂണർ വടക്ക്-പടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് ഇന്ത്യ ആക്രമിച്ചു ആർ. ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈ പ്രദേശം ഹർഷയുടെ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിത്തീർന്നു, അവർ ഡെക്കാനിലെ ബദാമിയിലെ ചാലൂക്യ രാജാവായ പുലാകെസിൻ രണ്ടാമനുമായി തർക്കിച്ചു.
എ ഡി 756 ൽ ഗുജാര-പ്രതിഹാരസ് മാൽവയിലേക്ക് മുന്നേറി. [8] 786-ൽ പ്രദേശം പിടിച്ചെടുത്തു രാഷ്ട്രകൂട ഡെക്കാൻ രാജാക്കന്മാരെയും രാഷ്ട്രകൂടർ ഓഫ് .ഇവരണ്ടിലും പ്രതിഹാരർ രാജാക്കന്മാർ തമ്മിൽ ചെയ്തു കനൗജ് പത്താം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ഭാഗം വരെ. രാഷ്ട്രകൂട രാജവംശത്തിലെ ചക്രവർത്തിമാർ പരമര ഭരണാധികാരികളെ മാൽവയുടെ ഗവർണറായി നിയമിച്ചു. [9] പത്താം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പകുതി മുതൽ, ധാർ എന്ന തലസ്ഥാനം സ്ഥാപിച്ച പരമരന്മാരാണ് മാൽവ ഭരിച്ചിരുന്നത്. ഏകദേശം 1010 മുതൽ 1060 വരെ ഭരിച്ച ഭോജ് രാജാവ് മധ്യകാല ഇന്ത്യയിലെ മഹാനായ പോളിമാത്ത് തത്ത്വചിന്തകനും രാജാവുമായി അറിയപ്പെട്ടു; അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിപുലമായ രചനകളിൽ തത്ത്വചിന്ത, കവിത, വൈദ്യം, വാസ്തുവിദ്യ, നിർമ്മാണം, നഗര ആസൂത്രണം, വെറ്റിനറി സയൻസ്, ഫൊണറ്റിക്സ്, യോഗ, അമ്പെയ്ത്ത് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണത്തിൽ മാൽവ ഇന്ത്യയുടെ ബ ual ദ്ധിക കേന്ദ്രമായി മാറി. 1305-ൽ ദില്ലി സുൽത്താനത്ത് മാൽവയെ കീഴടക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമികൾ ഭരിച്ചു. ദക്ഷിണേന്ത്യൻ പടിഞ്ഞാറൻ ചാലൂക്യ സാമ്രാജ്യം മാൽവ പലതവണ ആക്രമിച്ചു. [10]
ഗുജറാത്ത് 1518 ൽ മണ്ടുവിനെ ആക്രമിച്ചു. 1531 ൽ ഗുജറാത്തിലെ ബഹാദൂർ ഷാ മണ്ടു പിടിച്ചെടുത്തു, മഹ്മൂദ് രണ്ടാമനെ വധിച്ചു (1511–31), താമസിയാതെ മാൽവ സുൽത്താനേറ്റ് തകർന്നു. [11] മുഗൾ ചക്രവർത്തി അക്ബർ 1562 ൽ മാൽവ പിടിച്ചടക്കി അതിനെ തന്റെ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഒരു ഉപപ്രദേശമാക്കി മാറ്റി . 1568 മുതൽ 1743 വരെ മാൽവ സുബാ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടോടെ മണ്ടു ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. 17 നൂറ്റാണ്ടിൽ വളരെ പടിഞ്ഞാറൻ മാൾവയിലെയും പേരിലായിരുന്നു രഥൊര്സ് രതനവത് ബ്രാഞ്ച്. രതനാവത് പിന്നീട് പല സംസ്ഥാനങ്ങളായി വിഭജിച്ച് പിന്നീട് രത്ലം സ്റ്റേറ്റ്, സീതാമ au സ്റ്റേറ്റ്, സൈലാന സ്റ്റേറ്റ് എന്നിവയായി . മുൾത്താൻ, കാച്ചി-ബറോഡ എന്നിവയായിരുന്നു ചില സംസ്ഥാനങ്ങൾ. [12] [13]
1947 ലെ ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുശേഷം, ഹോൾക്കറുകളും മറ്റ് നാട്ടുരാജാക്കന്മാരും ഇന്ത്യയുമായി യോജിച്ചു, മാൽവയുടെ ഭൂരിഭാഗവും മധ്യഭാരതത്തിന്റെ പുതിയ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗമായി. 1956 ൽ മധ്യപ്രദേശിൽ ലയിച്ചു.
മാൾവ പ്രദേശത്തെ പടിഞ്ഞാറൻ മദ്ധ്യപ്രദേശ്, തെക്ക്-കിഴക്കൻ ഒരു പീഠഭൂമിയിൽ കയ്യേറുന്നയാൾ രാജസ്ഥാൻ (തമ്മിലുള്ള 21°10′N 73°45′E / 21.167°N 73.750°E ഉം 25°10′N 79°14′E / 25.167°N 79.233°E ), [7] ഉപയോഗിച്ച് ഗുജറാത്ത് പടിഞ്ഞാറ്. മേഖലയിലെ മധ്യപ്രദേശ് ജില്ലകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു അഗർ, ദേവാസ്, ധാർ, ഇൻഡോർ, ജബുവ, മംദ്സൌര്, നീമച്ച്, രജ്ഗര്ഹ്, രത്ലം, ശജപുര്, ഉജ്ജയിൻ, ഒപ്പം ഭാഗങ്ങൾ ഗുണ ആൻഡ് സെഹൊരെ, ഓഫ് രാജസ്ഥാൻ ജില്ലകളിൽ ജലവാര് ആൻഡ് ഭാഗങ്ങൾ കോട്ട, ബംസ്വാര ആൻഡ് പ്രതാപ്ഗഡ് .
കത്തിയവാർ-ഗിർ വരണ്ട ഇലപൊഴിയും വനങ്ങളുടെ പരിസ്ഥിതി മേഖലയുടെ ഭാഗമാണ് ഈ പ്രദേശം.
സസ്യജാലങ്ങൾ : ചിതറിക്കിടക്കുന്ന തേക്ക് (ടെക്റ്റോണ ഗ്രാൻഡിസ്) വനങ്ങളുള്ള ഉഷ്ണമേഖലാ വരണ്ട വനമാണ് പ്രകൃതിദത്ത സസ്യങ്ങൾ. ബ്യൂട്ടിയ, ബോംബാക്സ്, അനോഗിസ്സസ്, അക്കേഷ്യ, ബുക്കാനാനിയ, ബോസ്വെല്ലിയ എന്നിവയാണ് പ്രധാന മരങ്ങൾ. കുറ്റിച്ചെടികൾ അല്ലെങ്കിൽ മരങ്ങൾക്കും ഇനം എന്നിവ ഗ്രെവിഅ, ജിജിഫുസ് മൌരിതിഅന, ചസെഅരിഅ, പ്രൊസൊപിസ്, ചപ്പരിസ്, വൊഒദ്ഫൊര്ദിഅ , Phyllanthus, ഒപ്പം ചരിഷ .
വന്യജീവി : സാംബാർ (സെർവസ് യൂണികോളർ), ബ്ലാക്ക്ബക്ക് (ആന്റിലോപ് സെർവികാപ്ര), ചിങ്കാര (ഗസെല്ല ബെന്നറ്റി) എന്നിവയാണ് സാധാരണ അൺഗുലേറ്റുകൾ . കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിൽ, വനനശീകരണം അതിവേഗം സംഭവിച്ചു, ഇത് പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്‌നങ്ങളായ കടുത്ത ജലദൗർലഭ്യം, ഈ പ്രദേശം മരുഭൂമിയാക്കപ്പെടുന്ന അപകടം എന്നിവയിലേക്ക് നയിച്ചു.
ജനസംഖ്യാശാസ്‌ത്രം തിരുത്തുക
മാൽവ മേഖലയിലെ ജനസംഖ്യ 2001 ൽ ഏകദേശം 18.9 ദശലക്ഷമായിരുന്നു, ജനസാന്ദ്രത 231 / കിലോമീറ്റർ. ഈ പ്രദേശത്തെ വാർഷിക ജനനനിരക്ക് 1000 ന് 31.6 ഉം മരണനിരക്ക് 10.3 ഉം ആയിരുന്നു. ശിശുമരണ നിരക്ക് 93.8 ആയിരുന്നു, ഇത് മധ്യപ്രദേശിലെ മൊത്തത്തിലുള്ള നിരക്കിനേക്കാൾ അല്പം കൂടുതലാണ്.
സമ്പദ് തിരുത്തുക
ഇൻഡോർ മാൽവ മേഖലയുടെ വാണിജ്യ തലസ്ഥാനവും സംസ്ഥാനമായി മധ്യപ്രദേശുമാണ്. ലോകത്തിലെ പ്രധാന കറുപ്പ് ഉത്പാദകരിൽ ഒരാളാണ് മാൽവ. 18, 19 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ മാൽവയുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകളും പടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യൻ തുറമുഖങ്ങളും ചൈനയും തമ്മിലുള്ള അടുത്ത ബന്ധം വികസിപ്പിക്കുന്നതിനും അന്താരാഷ്ട്ര മൂലധനം ഈ മേഖലയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതിനും ഈ വിള കാരണമായി. ചൈനയ്ക്ക് ബംഗാൾ ഓപിയം വിതരണം ചെയ്യുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനിയുടെ കുത്തകയ്ക്ക് വെല്ലുവിളിയായിരുന്നു മാൽവ ഓപിയം. ഇത് ബ്രിട്ടീഷ് കമ്പനിയെ മരുന്നിന്റെ ഉൽപാദനത്തിനും വ്യാപാരത്തിനും നിരവധി നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്താൻ കാരണമായി; ഒടുവിൽ ഓപിയം വ്യാപാരം മണ്ണിനടിയിലായി. കള്ളക്കടത്ത് വ്യാപകമായപ്പോൾ ബ്രിട്ടീഷുകാർ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ലഘൂകരിച്ചു. ഇന്ന്, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ നിയമപരമായ കറുപ്പ് ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളിലൊന്നാണ് ഈ പ്രദേശം. നീമുച്ച് നഗരത്തിൽ കേന്ദ്ര, സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള ഓപിയം, ആൽക്കലോയ്ഡ് ഫാക്ടറി ഉണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, ഓപിയം ഉൽ‌പാദനത്തിന്റെ ഗണ്യമായ അളവ് ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്, അത് കരിഞ്ചന്തയിലേക്ക് മാറ്റപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ സെൻട്രൽ ബ്യൂറോ ഓഫ് നാർക്കോട്ടിക്സിന്റെ ആസ്ഥാനം ഗ്വാളിയറിലാണ് . 1876 ലാണ് രജപുത്താന-മാൽവ റെയിൽവേ തുറന്നത്.
സംസ്കാരം തിരുത്തുക
തെക്കൻ മാൽവയിൽ നാടോടി സംഗീതത്തിന്റെ വ്യാപകമായ ഒരു രൂപമാണ് ലവാനി, ഇത് മറാത്തക്കാർ ഈ പ്രദേശത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. നിര്ഗുനി ലവനി (ദാർശനിക) ഉം ശ്രിന്ഗരി ലവനി (ലൈംഗികം) പ്രധാന വിഭാഗങ്ങളിൽ രണ്ട്. ഭിൽസിന് സ്വന്തമായി നാടോടി ഗാനങ്ങളുണ്ട്, അവ എല്ലായ്പ്പോഴും നൃത്തത്തോടൊപ്പമുണ്ട്. മാൽവയിലെ നാടോടി സംഗീത രീതികൾ നാലോ അഞ്ചോ കുറിപ്പുകളാണ്, അപൂർവ സന്ദർഭങ്ങളിൽ ആറ്. നിർഗുണി ആരാധനയുടെ ഭക്തി സംഗീതം മാൽവയിലുടനീളം ജനപ്രിയമാണ്. രാജാ ഭോജ് ആൻഡ് ബിജൊരി, കന്ജര് പെൺകുട്ടി, ഒപ്പം ബലബൌ കഥ ഇതിഹാസങ്ങളിലും നാടൻ പാട്ടുകൾ പ്രശസ്തമായ തീമുകളാണ്. മാൽവ സംഗീതത്തിൽ സ്റ്റോബ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഉൾപ്പെടുത്തലുകൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു; ഇത് നാല് തരത്തിൽ സംഭവിക്കാം: മാത്ര സ്‌തോഭ ( സിലബിൾ ഉൾപ്പെടുത്തൽ), വർണ്ണ സ്‌തോഭ (അക്ഷരം ഉൾപ്പെടുത്തൽ), ശബ്ബാ ശോഭ (വാക്ക് ഉൾപ്പെടുത്തൽ), വാക്യ സ്‌തോഭ (വാക്യം ഉൾപ്പെടുത്തൽ).
ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിലും അതിനുശേഷവും സംസ്കൃത സാഹിത്യത്തിന്റെ കേന്ദ്രമായിരുന്നു മാൽവ. ഈ പ്രദേശത്തെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തനായ നാടകകൃത്ത് കാളിദാസ എക്കാലത്തെയും മികച്ച ഇന്ത്യൻ എഴുത്തുകാരനായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. അവശേഷിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ നാടകം മാളവികാഗ്നിമിത്ര (മാളവികയും അഗ്നിമിത്രയും) ആണ്. കാളിദാസന്റെ രണ്ടാമത്തെ നാടകം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാസ്റ്റർപീസ്, അഭിജാനകുന്തലം, ദുഷ്യന്ത രാജാവിന്റെ കഥ പറയുന്നു, താഴ്ന്ന ജനനത്തോടുകൂടിയ സുന്ദരിയായ ശകുന്തളയെ പ്രണയിക്കുന്നു. കാളിദാസന്റെ അവശേഷിക്കുന്ന നാടകങ്ങളിൽ അവസാനത്തേത് വിക്രാമുർവാഷിയ്യയാണ് (" വീര്യത്താൽ ജയിച്ച ഉർവാഷി "). കാളിദാസൻ പുറമേ ഇതിഹാസം കവിതകൾ എഴുതി രഘുവമ്ശ ( "രഘു രാജവംശം"), രിതുസമ്ഹാര ആൻഡ് കുമരസംഭവ ( "യുദ്ധം ദേവന്റെ ജനനം"), അതുപോലെ ഭാവഗീതങ്ങളുടേയും മെഘദുഉത ( "മേഘം ദൂതൻ").
മാൽവയിലെ ജനപ്രിയ നൃത്തരൂപമാണ് സ്വാങ് ; ബിസി ഒന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിൽ ഇന്ത്യൻ നാടക പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഉത്ഭവത്തിലേക്ക് അതിന്റെ വേരുകൾ പോകുന്നു. നൃത്ത-നാടക രൂപത്തിൽ സ്ത്രീകൾ പങ്കെടുക്കാത്തതിനാൽ പുരുഷന്മാർ അവരുടെ വേഷങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു. പാട്ടും ഡയലോഗും മാറിമാറി അനുയോജ്യമായ നാടകങ്ങളും അനുകരണങ്ങളും സ്വാങ് ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. പ്രസ്ഥാനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതിനേക്കാൾ സംഭാഷണം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഈ വിഭാഗം. [14]
ടൂറിസം തിരുത്തുക
ചരിത്രപരമോ മതപരമോ ആയ പ്രാധാന്യമുള്ള സ്ഥലങ്ങളാണ് മാൽവയിലെ പ്രധാന വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രങ്ങൾ. ഷിപ്ര നദിയും ഉജ്ജൈൻ നഗരവും ആയിരക്കണക്കിനു വർഷങ്ങളായി പവിത്രമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. 12 ജ്യോതിർലിംഗങ്ങളിലൊന്നാണ് ഉജ്ജൈനിയിലെ മഹാകാൽ ക്ഷേത്രം . ഉജ്ജൈൻ ഉൾപ്പെടെ 100 മറ്റ് പുരാതന ക്ഷേത്രങ്ങൾ, ഉണ്ട് ഹര്സിധ്ഹി, വരാഹമിഹിര, ഗധ് പാവഘറിലാണ്, kaal ഭൈരവ ആൻഡ് മന്ഗല്നഥ്. പുരാതന ഇന്ത്യൻ വാസ്തുവിദ്യയുടെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് നഗരത്തിന്റെ പ്രാന്തപ്രദേശത്തുള്ള കാളിദേ കൊട്ടാരം. ഭാരതഹാരി ഗുഹകൾ രസകരമായ ഇതിഹാസങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ബിസി നാലാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ, ഹിന്ദു ഭൂമിശാസ്‌ത്രജ്ഞരുടെ പ്രൈം മെറിഡിയൻ എന്ന നിലയിൽ ഇന്ത്യയുടെ ഗ്രീൻ‌വിച്ച് [15] എന്ന ഖ്യാതി ഉജ്ജൈൻ ആസ്വദിച്ചു. ജയ് സിംഗ് രണ്ടാമൻ നിർമ്മിച്ച നിരീക്ഷണാലയം ഇന്ത്യയിലെ അത്തരം നാല് നിരീക്ഷണാലയങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്, കൂടാതെ പുരാതന ജ്യോതിശാസ്ത്ര ഉപകരണങ്ങളും ഉണ്ട്. ഓരോ 12 വർഷത്തിലും ആഘോഷിക്കുന്ന സിംഹസ്ഥ മേള, ചൈത്രത്തിൽ (ഏപ്രിൽ) പൂർണ്ണചന്ദ്രനിൽ ആരംഭിച്ച് അടുത്ത പൗർണ്ണമി ദിവസം വരെ വൈശാഖയിൽ (മെയ്) തുടരുന്നു.
പർമർ ഭരണാധികാരികളുടെ കോട്ട തലസ്ഥാനമായിരുന്നു മണ്ടു. പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ, മാൽവയിലെ സുൽത്താന്മാരുടെ നിയന്ത്രണത്തിലായിരുന്നു ഇത്, അതിൽ ആദ്യത്തേത് അതിനെ ഷാദിയാബാദ് (സന്തോഷത്തിന്റെ നഗരം) എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തു. ഇത് തലസ്ഥാനമായി തുടർന്നു, അതിൽ സുൽത്താന്മാർ ജഹാസ് മഹൽ, ഹിന്ദോള മഹൽ തുടങ്ങിയ മനോഹരമായ കൊട്ടാരങ്ങൾ, അലങ്കാര കനാലുകൾ, ബത്ത്, പവലിയനുകൾ എന്നിവ നിർമ്മിച്ചു. കൂറ്റൻ ജാമി മസ്ജിദിന്റെയും ഹോഷാങ് ഷായുടെയും ശവകുടീരം നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം താജ്മഹലിന്റെ ഡിസൈനർമാർക്ക് പ്രചോദനമായി. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ബാസ് ബഹാദൂർ മണ്ടുവിൽ ഒരു വലിയ കൊട്ടാരം പണിതു. രേവ കുന്ദ്, രൂപമതിയുടെ പവലിയൻ, നീലകാന്ത് മഹൽ, ഹതി മഹൽ, ദര്യ ഖാന്റെ ശവകുടീരം, ഡായ് കാ മഹൽ, മാലിക് മുഗിത് പള്ളി, ജാലി മഹൽ എന്നിവയാണ് ചരിത്ര സ്മാരകങ്ങൾ.
മണ്ഡുവിനടുത്തായി നർമദ നദിയുടെ വടക്കൻ തീരത്തുള്ള മഹേശ്വർ എന്ന പട്ടണമാണ് രാജമത അഹല്യ ദേവി ഹോൾക്കറുടെ കീഴിൽ ഇൻഡോർ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായി പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്. മറാത്ത രാജ്വാഡ (കോട്ട) ആണ് പ്രധാന ആകർഷണം. കോട്ട സമുച്ചയത്തിനുള്ളിൽ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന റാണി അഹല്യയുടെ ജീവിത വലുപ്പത്തിലുള്ള പ്രതിമ. 1405 ൽ മണ്ടു തലസ്ഥാനമാകുന്നതിന് മുമ്പ് ധാർ മാൽവയുടെ തലസ്ഥാനമായിരുന്നു. അവിടെ, കോട്ട തകർന്നുകിടക്കുകയാണെങ്കിലും മനോഹരമായ കാഴ്ച നൽകുന്നു. ഭോജശാല പള്ളി (1400 ൽ നിർമ്മിച്ചത്) ഇപ്പോഴും വെള്ളിയാഴ്ചകളിൽ ആരാധനാലയമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ലാറ്റ് മസ്ജിദും (1405) മുസ്ലീം സന്യാസിയായ കമൽ മൗലയുടെ ശവകുടീരവും (പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ) മറ്റ് താൽപ്പര്യമുള്ള സ്ഥലങ്ങളാണ്.
-
മണ്ടു വാലി -
മഹേശ്വർ കോട്ട (പുറം) -
മഹേശ്വർ കോട്ട (ഇന്റീരിയർ)
സ്പോർട്സ് തിരുത്തുക
മേഖലയിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ കായിക ഇനങ്ങളിലൊന്നാണ് ക്രിക്കറ്റ് . ഇൻഡോർ മധ്യപ്രദേശ് ക്രിക്കറ്റ് അസോസിയേഷന്റെ ആസ്ഥാനവുമാണ്. നഗരത്തിന് രണ്ട് അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിക്കറ്റ് മൈതാനങ്ങളുണ്ട്, ഹോൾക്കർ ക്രിക്കറ്റ് സ്റ്റേഡിയം . സംസ്ഥാനത്തെ ആദ്യ ക്രിക്കറ്റ് ഏകദിന മത്സരം ഇൻഡോറിൽ ഇൻഡോറിൽ നടന്നു .
| ഇല്ല. | വേദി | നഗരം | കായിക | ശേഷി |
|---|---|---|---|---|
| 1 | ഹോൾക്കർ ക്രിക്കറ്റ് സ്റ്റേഡിയം | ഇൻഡോർ | ക്രിക്കറ്റ് | 30,000 |
| 2 | നെഹ്‌റു അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിക്കറ്റ് സ്റ്റേഡിയം | ഇൻഡോർ | ക്രിക്കറ്റ് | 25,000 രൂപ |
| 3 | ഇൻഡോർ സ്പോർട്സ് കോംപ്ലക്സ് | ഇൻഡോർ | ക്രിക്കറ്റ് | 50,000 |
| 4 | അഭയ് ഖേൽ പ്രശാൽ | ഇൻഡോർ | ഇൻഡോർ സ്പോർട്സ് | 500 |
| 5 | ഇൻഡോർ ടെന്നീസ് ക്ലബ് | ഇൻഡോർ | പുൽത്തകിടിയിലെ ടെന്നീസ് | 500 |
| 6 | എമറാൾഡ് ഹൈസ്കൂൾ മൈതാനം | ഇൻഡോർ | ക്രിക്കറ്റ് | 500 |
| 7 | ഡാലി കോളേജ് | ഇൻഡോർ | ഫീൽഡ് ഹോക്കി, ഫുട്ബോൾ, ക്രിക്കറ്റ് | 500 വീതം |
ഇതും കാണുക തിരുത്തുക
- മധ്യ ഭാരതം
- മാൽവയിൽ നിന്നുള്ള ആളുകളുടെ പട്ടിക
കുറിപ്പുകൾ തിരുത്തുക
- ↑ Average elevation of the Malawa Plateau
- ↑ Jacobson, Jerome (1975). "Early Stone Age Habitation Sites in Eastern Malwa". Proceedings of the American Philosophical Society. American Philosophical Society. 119 (4): 280–97. ISSN 0003-049X. JSTOR 986290.
- ↑ Malwa Plateau on Britannica
- ↑ "Panhwar, M.H., Sindh: The Archaeological Museum of the world." (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-07-04. Retrieved 2020-04-19.
- ↑ P. K. Basant (2012), The City and the Country in Early India: A Study of Malwa, p.85
- ↑ Upinder Singh (2008), A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century, p.227
- ↑ 7.0 7.1 Ahmad, S. H., Anthropometric measurements and ethnic affinities of the Bhil and their allied groups of Malwa area., Anthropological Survey of India,1991, ISBN 81-85579-07-5 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്; "ahmad" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു - ↑ Asiatic Society of Bombay, Journal of the Asiatic Society of Bombay, The Society, 1951, p. 56
- ↑ Ancient India by Ramesh Chandra Majumdar p.294
- ↑ The Cambridge Shorter History of India p.159-160
- ↑ Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. p. 116. ISBN 978-9-38060-734-4.
- ↑ The Rathores of Marwar pg.108-109
- ↑ Malwa in Transition Or a Century of Anarchy: The First Phase, 1698-1765
- ↑ "'Swang' – The Folk Dance of Malwa". Archived from the original on 6 January 2006. Retrieved 17 December 2005.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 8 (help) - ↑ Ujjain district official portal Archived 2005-12-17 at the Wayback Machine. ആർക്കൈവ് കോപ്പി വേ ബാക്ക് യന്ത്രത്തിൽ നിന്നും
പരാമർശങ്ങൾ തിരുത്തുക
- മാൽക്കം, സർ ജോൺ, മാൽവയും സമീപ പ്രവിശ്യകളും ഉൾപ്പെടെ മധ്യേന്ത്യയുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ്. കൊൽക്കത്ത, സ്പിങ്ക്, 1880, 2 വാല്യങ്ങൾ, 1129 പേ., ISBN 81-7305-199-2 .
- മൗര്യാനന്തര കാലഘട്ടത്തിലെ ചക്രബർത്തി, മാണിക്ക, മാൽവ: നാണയശാസ്ത്രപരമായ തെളിവുകൾക്ക് പ്രത്യേക പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന ഒരു വിമർശനാത്മക പഠനം. കൊൽക്കത്ത. പുന്തി പുസ്തക്, 1981.
- ഡേ, ഉപേന്ദ്ര നാഥ്, മധ്യകാല മാൽവ: ഒരു രാഷ്ട്രീയ സാംസ്കാരിക ചരിത്രം 1401–1562., ന്യൂഡൽഹി, മുൻഷിറാം മനോഹർലാൽ, 1965.
- ജെയിൻ, കൈലാഷ് ചന്ദ്, മാൽവ, ആദ്യകാലം മുതൽ എ ഡി 1305 വരെ, ദില്ലി, മോത്തിലാൽ ബനാർസിദാസ്, 1972.
- ഖരേ, മാൽവ ചിത്രങ്ങളുടെ എംഡി സ്പ്ലെൻഡർ., ന്യൂഡൽഹി, കോസ്മോ പബ്ലിക്കേഷൻസ്, 1983., ASIN B0006EHSUU
- ജോഷി, രാംചന്ദ്ര വിനായക്, മധ്യേന്ത്യയിലെ ശിലായുഗ സംസ്കാരങ്ങൾ., പൂന, ഡെക്കാൻ കോളേജ്, 1978.
- സേത്ത്, കെ‌എൻ, മാൽവയിലെ പരമരശക്തിയുടെ വളർച്ച., ഭോപ്പാൽ, പ്രോഗ്രസ് പബ്ലിഷേഴ്‌സ്, 1978.
- ശർമ്മ, ആർ‌കെ, എഡി., ആർട്ട് ഓഫ് പരമരസ് ഓഫ് മാൽവ., ദില്ലി, ആഗം കല പ്രകാശൻ, 1979.
- സിർകാർ, ഡിസി പുരാതന മാൽവ, വിക്രമാദിത്യ പാരമ്പര്യം., ന്യൂഡൽഹി, മുൻഷിറാം മനോഹർലാൽ, 1969., ISBN 81-215-0348-5
- സിംഗ്, രഘുബിർ, മാൽവ ഇൻ ട്രാൻസിഷൻ, ലോറിയർ ബുക്സ്, 1993, ISBN 81-206-0750-3
- ശ്രീവാസ്തവ, കെ, മധ്യ ഇന്ത്യ- മാൽവയിലെ 1857 ലെ കലാപം, അനുബന്ധ പ്രസാധകർ, ASIN B0007IURKI
- അഹ്മദ്, എസ്എച്ച്, ആന്ത്രോപോമെട്രിക് അളവുകൾ, ഭിൽ, അവരുടെ അനുബന്ധ ഗ്രൂപ്പായ മാൽവ പ്രദേശങ്ങളുടെ വംശീയ ബന്ധങ്ങൾ., ആന്ത്രോപോളജിക്കൽ സർവേ ഓഫ് ഇന്ത്യ, 1991, ISBN 81-85579-07-5
- ഫാറൂഖി, അമർ, കള്ളക്കടത്ത് അട്ടിമറി: കൊളോണിയലിസം, ഇന്ത്യൻ വ്യാപാരികൾ, ഓപിയത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം, 1790–1843, ലെക്‌സിംഗ്ടൺ ബുക്സ്, 2005, ISBN 0-7391-0886-7
- മാത്തൂർ, കൃപ ശങ്കർ, ഏഷ്യാ പബ്ബിലെ ഒരു മാൽവ ഗ്രാമത്തിലെ ജാതിയും അനുഷ്ഠാനവും . വീട്, 1964.