വിക്കിപീഡിയ

ഓർത്തോപീഡിക് സർജറി

ഓർത്തോപീഡിക് സർജറി അല്ലെങ്കിൽ ഓർത്തോപീഡിക്സ് മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ സിസ്റ്റം ഉൾപ്പെടുന്ന അവസ്ഥകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ശസ്ത്രക്രിയയുടെ ശാഖയാണ്.[1] മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ ട്രോമ, നട്ടെല്ല് രോഗങ്ങൾ, സ്പോർട്സ് പരിക്കുകൾ, ഡീജനറേറ്റീവ് രോഗങ്ങൾ, അണുബാധകൾ, മുഴകൾ, ജന്മനായുള്ള വൈകല്യങ്ങൾ എന്നിവ ചികിത്സിക്കാൻ ഓർത്തോപീഡിക് സർജൻമാർ ശസ്ത്രക്രിയയും അല്ലാത്തതുമായ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ഓർത്തോപീഡിക്സ്
This fracture of the lower cervical vertebrae is one of the conditions treated by orthopedic surgeons and neurosurgeons.
MeSHD019637
Orthopedic Surgeon
Occupation
Names
  • Physician
  • Surgeon
Occupation type
Specialty
Activity sectors
Medicine, Surgery
Description
Education required
Fields of
employment
Hospitals, Clinics

പദോൽപ്പത്തി

തിരുത്തുക

പുരാതന ഗ്രീക്ക് പദങ്ങളായ, ("ശരിയായ" അല്ലെങ്കിൽ "നേരായ" എന്ന അർഥം വരുന്ന ഓർത്തോസ് (ὀρθός), "കുട്ടി" എന്ന അർഥം വരുന്ന പെയ്ഡിയൻ (παιδίον) എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ orthopédie എന്ന പദം നിക്കോളാസ് ആൻഡ്രി ആണ് ആദ്യം ഉപയോഗിക്കുന്നത്.[2] ഈ വാക്ക് പിന്നീട് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് ഓർത്തോപീഡിക്‌സ് ആയി സ്വാംശീകരിച്ചു.

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

ആദ്യകാല ഓർത്തോപീഡിക്സ്

തിരുത്തുക

ഓർത്തോപീഡിക് സർജറിയിലെ പല സംഭവവികാസങ്ങളും യുദ്ധകാലത്തെ അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. [3] മധ്യകാലഘട്ടത്തിലെ യുദ്ധക്കളങ്ങളിൽ, പരിക്കേറ്റവരെ കുതിരകളുടെ രക്തത്തിൽ കുതിർന്ന ബാൻഡേജുകൾ (ഉണങ്ങുമ്പോള് കട്ടിയാകും) ഉപയോഗിച്ചാണ് ചികിത്സിച്ചിരുന്നത്. 

യഥാർത്ഥത്തിൽ, അതിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ ഓർത്തോപീഡിക്‌സ് എന്ന പദം കുട്ടികളിലെ മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ വൈകല്യങ്ങൾ തിരുത്തൽ എന്നായിരുന്നു അർത്ഥമാക്കിയിരുന്നത്.[4] പാരീസ് സർവ്വകലാശാലയിലെ വൈദ്യശാസ്ത്ര പ്രൊഫസറായ നിക്കോളാസ് ആൻഡ്രി 1741-ൽ ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതിയ ആദ്യത്തെ പാഠപുസ്തകത്തിൽ ആണ് ഈ പദം ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കുട്ടികളിലെ വൈകല്യങ്ങൾ ചികിത്സിക്കാൻ വ്യായാമം, കൃത്രിമത്വം, സ്പ്ലിൻ്റിങ് എന്നിവ ഉപയോഗിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകം മാതാപിതാക്കളെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതായിരുന്നു, ചില വിഷയങ്ങൾ ഇന്ന് ഓർത്തോപീഡിസ്റ്റുകൾക്ക് പരിചിതമാണെങ്കിലും, അതിൽ 'കൈപ്പത്തിയിലെ അമിതമായ വിയർപ്പ്', ഫ്രെക്കിൽസ് എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.[5]

1780-ൽ ജീൻ-ആൻഡ്രെ വെനെൽ ആദ്യത്തെ ഓർത്തോപീഡിക് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് സ്ഥാപിച്ചു, ഇത് കുട്ടികളുടെ അസ്ഥി വൈകല്യങ്ങളുടെ ചികിത്സയ്ക്കായി സമർപ്പിച്ച ആദ്യത്തെ ആശുപത്രിയായിരുന്നു. കാൽ വൈകല്യങ്ങളോടെ ജനിച്ച കുട്ടികൾക്കായി അദ്ദേഹം ക്ലബ്-ഫൂട്ട് ഷൂ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു, നട്ടെല്ലിന്റെ വക്രതയെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനുള്ള വിവിധ രീതികളും അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു.

18-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ശസ്ത്രക്രിയാ സാങ്കേതികതയിൽ കൈവരിച്ച മുന്നേറ്റങ്ങളിൽ ടെൻഡോൺ രോഗശാന്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ജോൺ ഹണ്ടറിന്റെ ഗവേഷണം, സുഷുമ്‌നാ വൈകല്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പെർസിവൽ പോട്ടിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവ ഉണ്ട്. 1851-ൽ ഡച്ച് മിലിട്ടറി സർജനായ അന്റോണിയസ് മത്തിജ്സെൻ പ്ലാസ്റ്റർ ഓഫ് പാരീസ് കാസ്റ്റ് കണ്ടുപിടിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, 1890-കൾ വരെ, ഓർത്തോപീഡിക്‌സ് കുട്ടികളിലെ വൈകല്യങ്ങൾ തിരുത്താൻ മാത്രമുള്ള ഒരു വൈദ്യശാസ്ത്ര ശാഖ ആയിരുന്നു. ആദ്യത്തെ ശസ്ത്രക്രിയാ നടപടിക്രമങ്ങളിലൊന്നാണ് പെർക്യുട്ടേനിയസ് ടെനോടോമി. ബ്രേസിംഗ്, വ്യായാമങ്ങൾ എന്നിവയ്‌ക്കൊപ്പം വൈകല്യങ്ങൾ ചികിത്സിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിന്, യഥാർത്ഥത്തിൽ അക്കില്ലസ് ടെൻഡോൺ എന്ന ടെൻഡോൺ മുറിക്കുന്നത് ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. 1800-കളുടെ അവസാനത്തിലും 1900-കളുടെ ആദ്യ ദശകങ്ങളിലും, ഓർത്തോപീഡിക്‌സിൽ ശസ്ത്രക്രിയാ നടപടിക്രമങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തണമോ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് കാര്യമായ വിവാദങ്ങൾ ഉയർന്നു. 

ആധുനിക ഓർത്തോപീഡിക്‌സ്

തിരുത്തുക
 
ആധുനിക ഓർത്തോപീഡിക് ശസ്ത്രക്രിയയുടെ തുടക്കക്കാരനായ ഹ്യൂ ഓവൻ തോമസ്

ആധുനിക ഓർത്തോപീഡിക് ശസ്ത്രക്രിയയുടെ വികസനത്തിന് സഹായിച്ച ആളുകളിൽ പ്രാധാനികൾ വെയിൽസിൽ നിന്നുള്ള സർജനായ ഹ്യൂ ഓവൻ തോമസും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനന്തരവൻ റോബർട്ട് ജോൺസും ആയിരുന്നു.[6] ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ ഓർത്തോപീഡിക്‌സിലും അസ്ഥി ക്രമീകരണത്തിലും തോമസ് താൽപ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു, സ്വന്തം പരിശീലന സ്ഥാപനം സ്ഥാപിച്ച ശേഷം, അദ്ദേഹം ഒടിവുകളുടെയും മറ്റ് മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ പ്രശ്‌നങ്ങളുടെയും പൊതുവായ ചികിത്സയിലേക്ക് ഈ ഫീൽഡ് വിപുലീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒടിവുകൾക്കും ക്ഷയരോഗങ്ങൾക്കുമുള്ള ഏറ്റവും നല്ല പ്രതിവിധിയാണു നിർബന്ധിത വിശ്രമമെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു. ഒടിഞ്ഞ തുടയെല്ല് സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നതിനും അണുബാധ തടയുന്നതിനുമായി "തോമസ് സ്പ്ലിന്റ്" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന രീതി അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു. സെർവിക്കൽ നട്ടെല്ലിലെ ക്ഷയരോഗത്തെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനുള്ള തോമസ്സ് കോളർ, തോമസ്സ് മനോവർ, ഹിപ് ജോയിന്റിലെ ഒടിവിനുള്ള ഓർത്തോപീഡിക് അന്വേഷണം, തോമസ് ടെസ്റ്റ്, ഹിപ് വൈകല്യം കണ്ടെത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു രീതി എന്നിങ്ങനെ നിരവധി മെഡിക്കൽ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും അദ്ദേഹം നടത്തി.

തോമസിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് പൂർണ്ണമായി വിലമതിക്കപ്പെട്ടില്ല. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിദ്യകൾ യുദ്ധക്കളത്തിൽ പരിക്കേറ്റ സൈനികർക്ക് ചികിത്സയ്ക്കായി ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനന്തരവൻ, സർ റോബർട്ട് ജോൺസ്, 1888-ൽ മാഞ്ചസ്റ്റർ ഷിപ്പ് കനാൽ നിർമ്മിക്കുന്നതിനുള്ള സർജൻ-സൂപ്രണ്ട് എന്ന നിലയിൽ ഓർത്തോപീഡിക്‌സിൽ വലിയ മുന്നേറ്റം നടത്തിയിരുന്നു. ലോകത്തിലെ ആദ്യത്തെ സമഗ്രമായ അപകട സേവനം അദ്ദേഹം സംഘടിപ്പിച്ചു, 36 മൈൽ സൈറ്റിനെ മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളായി വിഭജിച്ചു, ഓരോ വിഭാഗത്തിലും ഒരു ആശുപത്രിയും പ്രഥമശുശ്രൂഷാ പോസ്റ്റുകളുടെ ഒരു നിരയും സ്ഥാപിച്ചു. ഫ്രാക്ചർ മാനേജ്മെന്റിൽ പരിശീലനം നേടിയ മെഡിക്കൽ ഉദ്യോഗസ്ഥർ അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.[7] അദ്ദേഹം വ്യക്തിപരമായി 3,000 കേസുകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും 300 ഓപ്പറേഷനുകൾ സ്വന്തം ആശുപത്രിയിൽ നടത്തുകയും ചെയ്തു. ഈ സ്ഥാനം അദ്ദേഹത്തെ പുതിയ സാങ്കേതിക വിദ്യകൾ പഠിക്കാനും ഫ്രാക്ചർ മാനേജ്മെന്റിന്റെ നിലവാരം മെച്ചപ്പെടുത്താനും സഹായിച്ചു. ജോൺസിന്റെ വിദ്യകൾ പഠിക്കാൻ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഡോക്ടർമാർ ജോൺസിന്റെ ക്ലിനിക്കിലെത്തി. ആൽഫ്രഡ് ടബ്ബിയോടൊപ്പം ജോൺസ് 1894-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഓർത്തോപീഡിക് സൊസൈറ്റി സ്ഥാപിച്ചു.

ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത്, ജോൺസ് ഒരു ടെറിട്ടോറിയൽ ആർമി സർജനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. യുദ്ധമുഖത്തും ഹോസ്പിറ്റലുകളിലും ഉള്ള ഒടിവുകളുടെ ചികിത്സ അപര്യാപ്തമാണെന്ന് അദ്ദേഹം നിരീക്ഷിച്ചു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങൾ സൈനിക ഓർത്തോപീഡിക് ആശുപത്രികൾ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. 30,000 കിടക്കകളുള്ള മിലിട്ടറി ഓർത്തോപീഡിക്സിന്റെ ഇൻസ്പെക്ടറായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. ഡ്യൂക്കെയ്ൻ റോഡിലെ ഹാമർസ്മിത്തിലെ ആശുപത്രി ബ്രിട്ടീഷ്, അമേരിക്കൻ സൈനിക ഓർത്തോപീഡിക് ആശുപത്രികൾക്ക് മാതൃകയായി. 1916 മുതൽ 1918 വരെയുള്ള കാലയളവിൽ തുടയെല്ലിൻ്റെ സംയുക്ത ഒടിവുകൾ മൂലമുള്ള മരണനിരക്ക് 87% ൽ നിന്ന് 8% ആയി കുറച്ചു.

തുടയെല്ലിന്റെയും ടിബിയയുടെയും ഒടിവുകൾ ചികിത്സിക്കാൻ ഇൻട്രാമെഡുള്ളറി ദണ്ഡുകൾ ആദ്യമായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് ജർമ്മനിയിലെ ഗെർഹാർഡ് കുന്റ്ഷെർ ആണ്. ഇത് രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് പരിക്കേറ്റ ജർമ്മൻ സൈനികരുടെ പരിക്ക് വീണ്ടെടുക്കലിന്റെ വേഗതയിൽ ശ്രദ്ധേയമായ വ്യത്യാസമുണ്ടാക്കുകയും ലോകത്തിന്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ ഒടിവുകൾക്കുള്ള ഇൻട്രാമെഡുള്ളറി ഫിക്സേഷൻ ചികിൽസ കൂടുതൽ വ്യാപകമാക്കുകയും ചെയ്തു. 1970-കളുടെ അവസാനത്തിൽ, സിയാറ്റിലിലെ ഹാർബർവ്യൂ മെഡിക്കൽ സെന്റർ ഗ്രൂപ്പ്, മുറിവ് ഉണ്ടാക്കാതെയുള്ള ഇൻട്രാമെഡുള്ളറി ഫിക്സേഷൻ പ്രചാരത്തിലാക്കുന്നത് വരെ തുടയെല്ല് ഒടിവുകൾ ചികിത്സിക്കുന്നതിനുള്ള സ്റ്റാൻഡേർഡ് രീതിയായിരുന്നു ട്രാക്ഷൻ.

 
ഹിപ് റീപ്ലേസ്മെന്റ് എക്സ്-റേ

1960-കളിൽ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ റൈറ്റിംഗ്ടൺ ഹോസ്പിറ്റലിലെ ട്രൈബോളജിയിൽ വിദഗ്ദനായ സർ ജോൺ ചാൺലിയാണ് ആധുനിക കാലത്തെ മൊത്തത്തിലുള്ള ഹിപ് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കലിന് തുടക്കമിട്ടത്.[8] ജോയിന്റ് പ്രതലങ്ങൾ അസ്ഥിയിൽ സിമന്റ് ചെയ്ത ഇംപ്ലാന്റുകൾ ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കാമെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ഒരു സ്റ്റെയിൻലെസ്സ് സ്റ്റീൽ, ഒരു കഷണം ഫെമറൽ സ്റ്റെമ്മും തലയും, ഒരു പോളിയെത്തിലീൻ അസറ്റാബുലാർ ഘടകം എന്നിവയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ രൂപകൽപ്പന, ഇവ രണ്ടും പിഎംഎംഎ (അക്രിലിക്) ബോൺ സിമന്റ് ഉപയോഗിച്ച് അസ്ഥിയിൽ ഉറപ്പിച്ചു. രണ്ട് പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി, ചാൺലി ലോ-ഫ്രക്ഷൻ ആർത്രോപ്ലാസ്റ്റിയും അതിന്റെ ഡെറിവേറ്റീവ് ഡിസൈനുകളും ലോകത്ത് ഏറ്റവുമധികം ഉപയോഗിക്കുന്ന സംവിധാനങ്ങളായിരുന്നു. ഇത് എല്ലാ ആധുനിക ഹിപ് ഇംപ്ലാന്റുകൾക്കും അടിസ്ഥാനമായി.

സമാനമായ സാങ്കേതിക വിദ്യ ഉപയോഗിച്ച് കാൽമുട്ട് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കൽ, റൂമറ്റോയ്ഡ് ആർത്രൈറ്റിസ് രോഗികളിൽ മക്കിന്റോഷ് ആരംഭിച്ചു.1970-കളിൽ ന്യൂയോർക്കിലെ ഡോ. ജോൺ ഇൻസാൽ വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഒരു നിശ്ചിത ബെയറിംഗ് സിസ്റ്റം ഉപയോഗിച്ച് ഗൺസ്റ്റണും മാർമറും, ഒരു മൊബൈൽ ബെയറിംഗ് സിസ്റ്റം ഉപയോഗിച്ച് ഡോ. ഫ്രെഡറിക് ബ്യൂച്ചലും ഡോ. മൈക്കൽ പാപ്പാസും പിന്നീട് ഓസ്റ്റിയോ ആർത്രൈറ്റിനായി ഈ ചികിൽസ തുടങ്ങി. [9]

വിയറ്റ്നാം യുദ്ധസമയത്ത് അമേരിക്കൻ ശസ്ത്രക്രിയാ വിദഗ്ധർ ഒടിവുകളുടെ ബാഹ്യ പരിഹാരങ്ങൾ പരിഷ്കരിച്ചു, എന്നാൽ സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ നിന്നുള്ള ഗാവ്റിൽ അബ്രമോവിച്ച് ഇലിസറോവ് ഈ മേഖലയിൽ ഒരു പ്രധാന സംഭാവന നൽകി. 1950-കളിൽ സൈബീരിയയിൽ പരിക്കേറ്റ റഷ്യൻ സൈനികരെ പരിപാലിക്കാൻ, കൂടുതൽ ഓർത്തോപീഡിക് പരിശീലനം ഇല്ലാതെ അദ്ദേഹത്തെ അയച്ചു. സുഖപ്പെടാത്തതും രോഗബാധയുള്ളതും തെറ്റായി വിന്യസിക്കപ്പെട്ടതുമായ ഒടിവുകളുടെ വികലമായ അവസ്ഥകളെ അദ്ദേഹം അഭിമുഖീകരിച്ചു. ഉപകരണങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ, പ്രാദേശിക സൈക്കിൾ കടയുടെ സഹായത്തോടെ, സൈക്കിളിന്റെ സ്‌പോക്കുകൾ പോലെ ടെൻഷൻ ചെയ്‌ത റിംഗ് എക്‌സ്‌റ്റേണൽ ഫിക്സേറ്ററുകൾ അദ്ദേഹം രൂപപ്പെടുത്തി. ഈ ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ച്, അദ്ദേഹം മറ്റൊരിടത്തും കേട്ടുകേൾവിയില്ലാത്ത ചികിത്സ അവതരിപ്പിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇലിസറോവ് ഉപകരണം ഇന്നും ഡിസ്ട്രക്ഷൻ ഓസ്റ്റിയോജെനിസിസ് രീതികളിലൊന്നായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.[10]

ആധുനിക ഓർത്തോപീഡിക് സർജറിയും മസ്കുലോസ്കെലെറ്റൽ ഗവേഷണവും ശസ്ത്രക്രിയയെ കുറച്ച് മാത്രം ഇൻവേസീവ് ആക്കാനും ഇംപ്ലാന്റ് ചെയ്ത ഘടകങ്ങൾ മികച്ചതും കൂടുതൽ മോടിയുള്ളതുമാക്കാനും ശ്രമിച്ചു. മറുവശത്ത്, ഒപിയോയിഡ് പകർച്ചവ്യാധിയുടെ ആവിർഭാവം മുതൽ, ഒപിയോയിഡ് മരുന്നുകളുടെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന നിർദേശകർ ഓർത്തോപീഡിക് സർജന്മാർ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.[11][12] ഓർത്തോപീഡിക് സർജറിയുടെ ഭാവി, രോഗികൾക്ക് മതിയായ വേദന നിയന്ത്രണം നൽകുമ്പോൾ തന്നെ ഒപിയോയിഡുകളുടെ കുറിപ്പടി കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള വഴികൾ കണ്ടെത്തുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കും.[13][14][15][16] [12]

പരിശീലനം

തിരുത്തുക
 
കാൽമുട്ടിന് പരിക്കേറ്റതിന് ശേഷം അസ്ഥി ഒടിവുകൾ തിരിച്ചറിയുന്നതിനുള്ള റേഡിയോഗ്രാഫി.
 
റേഡിയസ്, അൾന എന്നിവയിലെ ഒടിവുകൾ നന്നാക്കാൻ ഓർത്തോപീഡിക് ഇംപ്ലാന്റുകൾ. അൾനയിലെ ദൃശ്യമായ ബ്രേക്ക് ശ്രദ്ധിക്കുക. (വലത് കൈത്തണ്ട)
 
ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്കുശേഷം ആന്തരിക ഫിക്സേഷൻ ഉപയോഗിച്ച ഒടിഞ്ഞ ഇടതുകാലിന്റെ മുൻഭാഗവും (ലാറ്ററൽ വീക്ഷണവും എക്സ്-റേ)

1999 മുതൽ 2003 വരെയുള്ള ബോർഡ് സർട്ടിഫിക്കേഷനായുള്ള അപേക്ഷകൾ അനുസരിച്ച്, ഓർത്തോപീഡിക് സർജന്മാർ നടത്തുന്ന ഏറ്റവും സാധാരണമായ 25 നടപടിക്രമങ്ങൾ (ക്രമത്തിൽ) ഇവയാണ്:[17]

  1. നീ (കാൽമുട്ട്) ആർത്രോസ്കോപ്പിയും മെനിസെക്ടമിയും
  2. ഷോൾഡർ ആർത്രോസ്കോപ്പി, ഡീകംപ്രഷൻ
  3. കാർപൽ ടണൽ റിലീസ്
  4. നീ (കാൽമുട്ട്) ആർത്രോസ്കോപ്പിയും കോണ്ട്രോപ്ലാസ്റ്റിയും
  5. പിന്തുണ ഇംപ്ലാന്റ് നീക്കംചെയ്യൽ
  6. കാൽമുട്ട് ആർത്രോസ്കോപ്പി, ആന്റീരിയർ ക്രൂസിയേറ്റ് ലിഗമെന്റ് പുനർനിർമ്മാണം
  7. മുട്ട് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കൽ
  8. ഫെമറൽ കഴുത്ത് ഒടിവ് നന്നാക്കൽ
  9. ട്രോകന്ററിക് ഫ്രാക്ചറിന്റെ തിരുത്ത്
  10. ത്വക്ക് ഡീബ്രൈഡ്മെന്റ് / പേശി / അസ്ഥി / ഒടിവ്
  11. രണ്ട് മെനിസ്‌സിയുടെയും കാൽമുട്ട് ആർത്രോസ്കോപ്പി റിപ്പയർ
  12. ഹിപ് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കൽ
  13. ഷോൾഡർ ആർത്രോസ്കോപ്പി/ഡിസ്റ്റൽ ക്ലാവിക്കിൾ എക്സിഷൻ
  14. റൊട്ടേറ്റർ കഫ് ടെൻഡോൺ നന്നാക്കൽ
  15. റേഡിയസ് (അസ്ഥി) / അൾനയുടെ ഒടിവ് നന്നാക്കൽ
  16. ലാമിനക്ടമി
  17. കണങ്കാൽ ഒടിവ് നന്നാക്കൽ (ബിമല്ലിയോളാർ തരം)
  18. ഷോൾഡർ ആർത്രോസ്കോപ്പിയും ഡീബ്രിഡ്മെന്റും
  19. ലംബർ സ്പൈനൽ ഫ്യൂഷൻ
  20. റേഡിയസിന്റെ വിദൂര ഭാഗത്തിന്റെ ഒടിവ് നന്നാക്കുക
  21. ലോ ബാക്ക് ഇന്റർവെർടെബ്രൽ ഡിസ്ക് ശസ്ത്രക്രിയ
  22. ഇൻസൈസ് ഫിങ്കർ ടെൻഡോൺ ഷീത്ത്
  23. കണങ്കാൽ ഒടിവ് നന്നാക്കൽ (ഫിബുല)
  24. ഫെമറൽ ഷാഫ്റ്റ് ഒടിവിന്റെ തിരുത്ത്
  25. ട്രോകന്ററിക് ഫ്രാക്ചറിന്റെ തിരുത്ത്

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക
  • ബോൺ ഗ്രാഫ്റ്റിങ്
  • ഓർത്തോട്ടിക്സ്

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ "Orthopedic Surgeons: Seven Things You Need to Know". Penn Musculoskeletal and Rheumatology Blog. Philadelphia, PA: The Trustees of the University of Pennsylvania. 4 December 2019. Retrieved 2022-02-26.
  2. ↑ "Orthopædia, or, The art of correcting and preventing deformities in children". Classics of Medicine Library. 2 November 1980.
  3. ↑ "Extremity Injury and War: A Historical Reflection". Clinical Orthopaedics and Related Research. 473 (9): 2771–2776. September 2015. doi:10.1007/s11999-015-4327-5. PMC 4523509. PMID 25930212.
  4. ↑ "Orthopedic surgery". Harbin Howell Medical Apparatus and Instruments Co., LTD (in English). Archived from the original on 2022-02-26. Retrieved 2022-02-26.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  5. ↑ "Sugar-Tong Forearm Splinting Technique: Application of Sugar-Tong Splint, Postprocedural Care, Complications". Medscape. WebMD LLC. 28 July 2021. Retrieved 2022-02-26.
  6. ↑ "From bonesetters to orthopedic surgeons: a history of the specialty of orthopedics" (PDF). Surgical Technologist. 31: 6–11. 1999.
  7. ↑ "Care of emergencies in the United Kingdom". British Medical Journal. 283 (6295): 847–849. September 1981. doi:10.1136/bmj.283.6295.847. PMC 1507078. PMID 6794724.
  8. ↑ "Professor Sir John Charnley (1911-1982)". Rheumatology. 41 (7). The British Society for Rheumatology via Oxford Journals: 824–825. July 2002. doi:10.1093/rheumatology/41.7.824. PMID 12096235.
  9. ↑ "The history of mobile-bearing total knee replacement systems". Orthopedics. 29 (9 Suppl): S7-12. September 2006. PMID 17002140.
  10. ↑ Rozbruch SR, Ilizarov S, eds. (2006). Limb Lengthening and Reconstruction Surgery. CRC Press. ISBN 9781420014013.
  11. ↑ "Information Statement: Opioid Use, Misuse, and Abuse in Orthopedic Practice" (PDF). American Academy of Orthopedic Surgeons (AAOS). 2015.
  12. ↑ 12.0 12.1 "Risk Factors for Increased Postoperative Pain and Recommended Orderset for Postoperative Analgesic Usage". The Clinical Journal of Pain. 36 (11): 845–851. November 2020. doi:10.1097/AJP.0000000000000876. PMC 7671821. PMID 32889819.
  13. ↑ "The efficacy of local infiltration analgesia in the early postoperative period after total knee arthroplasty: A systematic review and meta-analysis". European Journal of Anaesthesiology. 33 (11): 816–831. November 2016. doi:10.1097/EJA.0000000000000516. PMID 27428259. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=6 (help)
  14. ↑ "Psychosocial Risk Factors for Postoperative Pain in Ankle and Hindfoot Reconstruction". Foot & Ankle International. 37 (10): 1065–1070. October 2016. doi:10.1177/1071100716655142. PMID 27316667.
  15. ↑ "Comparison between paracetamol, piroxicam, their combination, and placebo in postoperative pain management of upper limb orthopedic surgery (a randomized double blind clinical trial)". Advanced Biomedical Research. 5: 114. 2016. doi:10.4103/2277-9175.184310. PMC 4926544. PMID 27403409.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  16. ↑ "Comparative Analysis of Length of Stay and Inpatient Costs for Orthopedic Surgery Patients Treated with IV Acetaminophen and IV Opioids vs. IV Opioids Alone for Post-Operative Pain". Advances in Therapy. 33 (9): 1635–1645. September 2016. doi:10.1007/s12325-016-0368-8. PMC 5020121. PMID 27423648.
  17. ↑ "American Board of Orthopaedic Surgery Practice of the Orthopaedic Surgeon: Part-II, certification examination case mix" (PDF). The Journal of Bone and Joint Surgery. American Volume. 88 (3): 660–667. March 2006. doi:10.2106/JBJS.E.01208. PMID 16510834. Archived from the original (PDF) on February 5, 2017. Retrieved November 30, 2016. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=6 (help)

പുറം കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഓർത്തോപീഡിക്_സർജറി&oldid=3977897" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്