വിക്കിപീഡിയ

രോഗകാരി

(Pathogen എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ജീവശാസ്ത്രത്തിൽ, ഏറ്റവും പഴയതും വിശാലവുമായ അർത്ഥത്തിൽ രോഗം ഉളവാക്കുന്ന എന്തിനേയും രോഗകാരി എന്നു വിളിക്കുന്നു. ഒരു രോഗകാരിയെ പകർച്ചവ്യാധി ഏജന്റ് എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട്.

കൊറോണ വൈറസ്_coronaviridae

രോഗകാരി എന്ന പദം 1880 കളിൽ നിലവിൽ വന്നു. സാധാരണഗതിയിൽ, വൈറസ്, ബാക്ടീരിയം, പ്രോട്ടോസോവൻ, പ്രിയോൺ, വൈറോയ്ഡ് അല്ലെങ്കിൽ ഫംഗസ് പോലുള്ള രോഗപ്പകർച്ചയുണ്ടാക്കുന്ന സൂക്ഷ്മാണുക്കളെയോ ഏജന്റിനെയോ വിവരിക്കാൻ ഈ പദം ഉപയോഗിക്കുന്നു. [1] [2] [3] ചിലതരം പുഴുക്കൾ, പ്രാണികളുടെ ലാർവകൾ എന്നിവയും രോഗം ഉണ്ടാക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ജീവികളെ സാധാരണഗതിയിൽ, പരാന്നഭോജികൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. മൈക്രോസ്കോപ്പിക് രോഗകാരികളുൾപ്പെടെയുള്ള സൂക്ഷ്മജീവികളുടെ ശാസ്ത്രീയ പഠനത്തെ മൈക്രോബയോളജി എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അതേസമയം ഈ രോഗകാരികളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന രോഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തെ പാത്തോളജി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പരാദജീവശാസ്ത്രം, പരാന്നഭോജികളെയും അവയ്ക്ക് ആതിഥേയത്വം വഹിക്കുന്ന ജീവികളെയും കുറിച്ചുള്ള ശാസ്ത്രീയ പഠനമാണ്.

വിവിധതരം പ്രോട്ടോസോവ

രോഗകാരികൾക്ക് ഒരു ഹോസ്റ്റിനെ ആക്രമിക്കാൻ നിരവധി മാർഗങ്ങളുണ്ട്. മനുഷ്യരിൽ പകർച്ചവ്യാധികൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളെ രോഗകാരി രോഗങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും എല്ലാ രോഗങ്ങളും രോഗകാരികളാൽ ഉണ്ടാകുന്നവയല്ല. അസാധാരണമായ ജീനുകളുടെ അനന്തരാവകാശം മൂലമാണ് ഹണ്ടിംഗ്ടൺ രോഗം പോലുള്ള ചില രോഗങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത്.

രോഗകാരിത്വം

തിരുത്തുക

രോഗകാരികളുടെ രോഗകാരണ ശേഷിയാണ് രോഗകാരിത്വം. രോഗകാരിത്വം വൈറലൻസുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു പ്രത്യേക സന്ദർഭത്തിൽ ഒരു ജീവിയെ രോഗകാരി അല്ലെങ്കിൽ രോഗകാരിയല്ലെന്ന് പറയാം. വിഷവസ്തുക്കളെ ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കാനും കോളനിവത്കരിക്കാനും പോഷകങ്ങൾ ഹൈജാക്ക് ചെയ്യാനും ഹോസ്റ്റിന്റെ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി കുറയ്ക്കാനുമുള്ള കഴിവ് കണക്കിലെടുത്ത് ഒരു രോഗകാരിയെ തരംതിരിക്കാം. ഒരു രോഗത്തിന്റെ കാരണമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ ഒരു മുഴുവൻ ഇനം ബാക്ടീരിയകളെ രോഗകാരികളായി സംസാരിക്കുന്നത് സാധാരണമാണ് (cf. Koch's postulates). എന്നിരുന്നാലും, രോഗകാരിത്വം മൊത്തത്തിൽ സൂക്ഷ്മജീവ ആവാസവ്യവസ്ഥയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് ആധുനിക കാഴ്ചപ്പാട്. [4]

അനുബന്ധ ആശയങ്ങൾ

തിരുത്തുക

വൈറലൻസ്

തിരുത്തുക

വൈറലൻസ് (ഒരു ഹോസ്റ്റിന്റെ ഫിറ്റ്നസ് കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു രോഗകാരിയുടെ പ്രവണത) വികാസം പ്രാപിക്കുന്നത് രോഗിയായ ഹോസ്റ്റിൽ നിന്ന് ഒരു രോഗകാരി പടരുമ്പോൾ, ഹോസ്റ്റ് ദുർബലമാകുമെങ്കിലും. ലംബമായ സംപ്രേഷണത്തിന് വിപരീതമായി ഒരേ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങളുടെ ഹോസ്റ്റുകൾക്കിടയിൽ തിരശ്ചീന സംപ്രേഷണം നടക്കുന്നു, ഇത് രോഗകാരിയുടെ പരിണാമവിജയത്തെ ആതിഥേയ ജീവിയുടെ പരിണാമ വിജയവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ സഹഭയത്തിലേക്ക് (ജനസംഖ്യയിൽ ഉയർന്ന രോഗാവസ്ഥയും മരണനിരക്കും കഴിഞ്ഞ്) പരിണമിക്കുന്നു.[5]

സംക്രമണം

തിരുത്തുക

വായുവിലൂടെ, നേരിട്ടുള്ള അല്ലെങ്കിൽ പരോക്ഷ സമ്പർക്കം, ലൈംഗിക സമ്പർക്കം, രക്തം, മുലപ്പാൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ശരീര ദ്രാവകങ്ങൾ എന്നിവ വഴി രോഗകാരികളുടെ സംക്രമണം സംഭവിക്കുന്നു.

രോഗകാരികളുടെ തരങ്ങൾ

തിരുത്തുക

തെറ്റായ മടക്കിവെച്ച പ്രോട്ടീനുകളാണ് പ്രിയോണുകൾ. അവയുടെ തെറ്റായ മടക്കിവെച്ച അവസ്ഥയെ ഒരേ തരത്തിലുള്ള മടക്കിവെച്ച മറ്റ് പ്രോട്ടീനുകളിലേക്ക് മാറ്റാൻ കഴിയും. അവയിൽ‌ ഡി‌എൻ‌എ അല്ലെങ്കിൽ‌ ആർ‌എൻ‌എ അടങ്ങിയിട്ടില്ല, ഇതിനകം നിലവിലുള്ള സാധാരണ പ്രോട്ടീനുകളെ തെറ്റായി മടക്കിയ അവസ്ഥയിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുകയല്ലാതെ പകർ‌ത്താനും കഴിയില്ല. അസാധാരണമായി മടക്കിവെച്ച ഈ പ്രോട്ടീനുകൾ സ്ക്രാപ്പി, ബോവിൻ സ്പോങ്കിഫോം എൻസെഫലോപ്പതി (ഭ്രാന്തൻ പശു രോഗം), ക്രീറ്റ്സ്ഫെൽഡ്-ജാക്കോബ് രോഗം എന്നിവയിൽ കാണപ്പെടുന്നു[6]

വൈറസുകൾ

തിരുത്തുക

വൈറസുകൾ ചെറിയ കണങ്ങളാണ്, സാധാരണയായി 20 മുതൽ 300 നാനോമീറ്റർ വരെ നീളമുണ്ട്, ആർ‌എൻ‌എ അല്ലെങ്കിൽ ഡി‌എൻ‌എ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വൈറസുകൾ‌ക്ക് പകർ‌ത്തുന്നതിന് ഒരു ഹോസ്റ്റ് സെൽ‌ ആവശ്യമാണ്. വസൂരി, ഇൻഫ്ലുവൻസ, മം‌പ്സ്, മീസിൽസ്, ചിക്കൻ‌പോക്സ്, എബോള, എച്ച്ഐവി, റുബെല്ല എന്നിവ വൈറൽ രോഗകാരികളാൽ ഉണ്ടാകുന്ന ചില രോഗങ്ങളാണ്.[7]

ബാക്ടീരിയ

തിരുത്തുക
 
വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ബാക്റ്റീരിയകൾ

0.15 മുതൽ 700 μM വരെ നീളമുള്ള ബാക്ടീരിയകളിൽ മനുഷ്യന് ദോഷകരമോ പ്രയോജനകരമോ ആണ്.[8] എന്നിരുന്നാലും, രോഗകാരികളായ ബാക്ടീരിയകളുടെ താരതമ്യേന ചെറിയ പട്ടിക പകർച്ചവ്യാധികൾക്ക് കാരണമാകും. രോഗകാരിയായ ബാക്ടീരിയകൾക്ക് രോഗമുണ്ടാക്കാൻ നിരവധി മാർഗങ്ങളുണ്ട്. അവയ്‌ക്ക് ഒന്നുകിൽ അവരുടെ ഹോസ്റ്റിന്റെ സെല്ലുകളെ നേരിട്ട് ബാധിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ ഹോസ്റ്റിന്റെ കോശങ്ങളെ തകരാറിലാക്കുന്ന എൻ‌ഡോടോക്സിൻ‌സ് ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഹോസ്റ്റ് സെല്ലുകൾ‌ക്ക് കേടുപാടുകൾ സംഭവിക്കുന്നു. ക്ഷയം[9] ന്യുമോണിയ, ടെറ്റനസ്, ടൈഫോയ്ഡ്, ഡിഫ്തീരിയ, സിഫിലിസ്, കുഷ്ഠം തുടങ്ങിയ അണുബാധകൾക്കും ബാക്ടീരിയകൾ കാരണമാകുന്നു.

ഫംഗസ്

തിരുത്തുക
 
വിവിധതരം ഫംഗസ്

രോഗകാരികളായി പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയുന്ന യൂകാരിയോട്ടിക് ജീവികളാണ് ഫംഗസ്. മനുഷ്യർക്ക് രോഗമുണ്ടാക്കുന്ന ഏകദേശം 300 അറിയപ്പെടുന്ന ഫംഗസുകൾ ഉണ്ട് [10][11]

ആൽഗകൾ

തിരുത്തുക

പൊതുവെ രോഗകാരികളല്ലാത്ത ഒറ്റകോശ സസ്യങ്ങളാണ് ആൽഗകൾ. രോഗകാരി ഇനങ്ങളും നിലവിലുണ്ട്. നായ്ക്കൾ, പൂച്ചകൾ, കന്നുകാലികൾ, മനുഷ്യർ എന്നിവയിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു രോഗമാണ് പ്രോട്ടോതെക്കോസിസ്. ഇതിന് കാരണം പ്രോട്ടോതെക്ക എന്ന ആൽഗയാണ്.[12]

മറ്റ് പരാന്നഭോജികൾ

തിരുത്തുക

നിരവധി പ്രോട്ടോസോവയും ഹെൽമിൻത്തും ഉൾപ്പെടെ ചില യൂകാരിയോട്ടിക് ജീവികൾ മനുഷ്യരിലെ പരാന്നഭോജികളാണ്.

രോഗകാരി ഹോസ്റ്റ്

തിരുത്തുക

ബാക്ടീരിയ

തിരുത്തുക

ബാക്ടീരിയകൾ സ്വയം രോഗകാരികളാകാമെങ്കിലും അവ രോഗകാരികളാലും ബാധിക്കപ്പെടാം. ബാക്ടീരിയയെ ബാധിക്കുന്ന വൈറസുകളാണ് ബാക്ടീരിയോഫേജുകൾ. ഇത് പലപ്പോഴും ബാധിച്ച ബാക്ടീരിയകളുടെ മരണത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ടി 7, ലാംഡ ഫേജ് എന്നിവ സാധാരണ ബാക്ടീരിയോഫേജിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. [13] ഗ്രാം നെഗറ്റീവ്, ഗ്രാം പോസിറ്റീവ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ എല്ലാത്തരം ബാക്ടീരിയകളെയും ബാധിക്കുന്ന ബാക്ടീരിയോഫേജുകളുണ്ട്.

സസ്യരോഗകാരികൾ.

തിരുത്തുക

വൈറസുകൾ‌, ബാക്ടീരിയകൾ‌, ഫംഗസുകൾ‌, നെമറ്റോഡുകൾ‌, മറ്റ് സസ്യങ്ങൾ‌ എന്നിവയുൾ‌പ്പെടെ വൈവിധ്യമാർ‌ന്ന രോഗകാരികൾ‌ക്ക് സസ്യങ്ങൾ‌ക്ക് ആതിഥേയത്വം വഹിക്കാൻ‌ കഴിയും. [14] ശ്രദ്ധേയമായ പ്ലാന്റ് വൈറസുകളിൽ പപ്പായ റിംഗ്‌സ്പോട്ട് വൈറസ് ഉൾപ്പെടുന്നു, ഇത് ഹവായിയിലെയും തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെയും കർഷകർക്ക് ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ഡോളർ നാശനഷ്ടമുണ്ടാക്കി, [15] പുകയില മൊസൈക് വൈറസ് ആണ് ശാസ്ത്രജ്ഞനായ മാർട്ടിനസ് ബീജറിങ്ക് 1898 ൽ "വൈറസ്" എന്ന പദം നൽകാൻ കാരണമായത്. [16] ബാക്ടീരിയൽ പ്ലാന്റ് രോഗകാരികൾ പല സസ്യജാലങ്ങളിലും ഇലപാടുകൾ, വരൾച്ചകൾ, കറകൾ എന്നിവ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഗുരുതരമായ പ്രശ്നമാണ്. [17] പി. സിറിംഗെ, ആർ. സോളനേസിയറം എന്നിവയാണ് സസ്യങ്ങളുടെ ഏറ്റവും പ്രധാന രണ്ട് ബാക്ടീരിയ രോഗകാരികൾ.

സസ്യങ്ങളുടെ മറ്റൊരു പ്രധാന രോഗകാരിയാണ് ഫംഗസ് . ചെടികളുടെ വളർച്ച മുരടിക്കൽ, വൃക്ഷത്തിന്റെ തടിയിലെ വളർച്ച അല്ലെങ്കിൽ കുഴികൾ രൂപപ്പെടൽ, ഇല പാടുകൾ എന്നിങ്ങനെ പലതരം പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് അവ കാരണമാകും. [18] സാധാരണവും ഗുരുതരവുമായ സസ്യ ഫംഗസുകളിൽ റൈസ് ബ്ലാസ്റ്റ് ഫംഗസ്, ഡച്ച് എൽമ് ഡിസീസ്, ചെസ്റ്റ്നട്ട് വരൾച്ച എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.[17]

മൊത്തത്തിൽ, സസ്യങ്ങൾക്ക് രോഗകാരികളുടെ വിശാലമായ നിരയുണ്ട്, കൂടാതെ സസ്യ രോഗകാരികൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന രോഗത്തിന്റെ 3% മാത്രമേ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയൂ എന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [17]

മൃഗങ്ങൾ

തിരുത്തുക

പ്രിയോണുകൾ, വൈറസുകൾ, ബാക്ടീരിയകൾ, ഫംഗസുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള പല രോഗകാരികളെയും മൃഗങ്ങൾ പലപ്പോഴും ബാധിക്കാറുണ്ട്. ഗ്രാമീണ പശ്ചാത്തലത്തിൽ 90% അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കൂടുതൽ കന്നുകാലികളുടെ മരണം രോഗകാരികളാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [19] [20] മൃഗങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന ചുരുക്കം ചില പ്രിയോൺ രോഗങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ബോവിൻ സ്പോങ്കിഫോം എൻസെഫലോപ്പതി . [21] BIV, FIV എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള ഹ്യൂമൻ ഇമ്മ്യൂണോ ഡെഫിഷ്യൻസി വൈറസുമായി (എച്ച്ഐവി) ബന്ധപ്പെട്ട വൈറസുകൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന വിവിധതരം രോഗപ്രതിരോധ വൈകല്യങ്ങൾ മറ്റ് മൃഗരോഗങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. [22]

മനുഷ്യർ

തിരുത്തുക

പ്രിയോൺ, വൈറസ്, ബാക്ടീരിയ, ഫംഗസ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ പലതരം രോഗകാരികൾ മനുഷ്യരെ ബാധിക്കാം. മനുഷ്യരെ ബാധിക്കുന്ന വൈറസുകളും ബാക്ടീരിയകളും തുമ്മൽ, ചുമ, പനി, ഛർദ്ദി എന്നിവയ്ക്കും മരണത്തിനും കാരണമാകാം.[23]

ചികിത്സ

തിരുത്തുക

നിരവധി ശ്രമങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടും, പ്രിയോൺ രോഗങ്ങളുടെ വ്യാപനം തടയാൻ ഇതുവരെ ഒരു ചികിൽസയ്ക്കും സാധിച്ചിട്ടില്ല.[24]

വൈറസ്

തിരുത്തുക

ചില വൈറൽ രോഗകാരികൾക്കായി പലതരം പ്രതിരോധ ചികിത്സാ ഓപ്ഷനുകൾ നിലവിലുണ്ട്. പലതരം വൈറൽ രോഗകാരികൾക്കെതിരായ സാധാരണവും ഫലപ്രദവുമായ പ്രതിരോധ നടപടിയാണ് വാക്സിനുകൾ . [25] വാക്സിനുകൾ ഹോസ്റ്റിന്റെ രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തെ പ്രവർത്തനക്ഷമമാക്കുന്നു. അഞ്ചാംപനി, മം‌പ്സ്, റുബെല്ല , ഇൻഫ്ലുവൻസ എന്നിവയ്ക്ക് വാക്സിനുകൾ നിലവിലുണ്ട്. [26] ചില വൈറസുകളായ എച്ച്ഐവി, ഡെങ്കി, ചിക്കുൻ‌ഗുനിയ എന്നിവയ്ക്ക് വാക്സിനുകൾ ലഭ്യമല്ല. [27]

വൈറൽ അണുബാധയെ ചികിത്സിക്കുന്നതിൽ പലപ്പോഴും വൈറൽ രോഗകാരിയെ ബാധിക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും മരുന്നുകൾ നൽകുന്നതിനേക്കാൾ അണുബാധയുടെ ലക്ഷണങ്ങളെ ചികിത്സിക്കുന്നു. [28] [29] ഒരു വൈറൽ അണുബാധയുടെ ലക്ഷണങ്ങളെ ചികിത്സിക്കുന്നത് ഹോസ്റ്റ് രോഗപ്രതിരോധ സംവിധാനത്തിന് വൈറൽ രോഗകാരിക്കെതിരെ ആന്റിബോഡികൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് സമയം നൽകുന്നു, അത് അണുബാധയെ കുറക്കുന്നു. ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ, വൈറസിനെതിരായ ചികിത്സ ആവശ്യമാണ്. രോഗപ്രതിരോധ കോശങ്ങളുടെ നഷ്ടവും എയ്ഡ്‌സിലേക്കുള്ള പുരോഗതിയും തടയുന്നതിന് ART അല്ലെങ്കിൽ HAART എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആന്റി റിട്രോവൈറൽ തെറാപ്പി ഇതിന് ഒരുദാഹരണമാണ്. [30]

ബാക്ടീരിയ

തിരുത്തുക

വൈറൽ രോഗകാരികളെപ്പോലെ, വാക്സിനുകൾ വഴി ചില ബാക്ടീരിയ രോഗകാരികളുടെ അണുബാധ തടയാൻ കഴിയും. [26] ആന്ത്രാക്സ് വാക്സിൻ, ന്യൂമോകോക്കൽ വാക്സിൻ എന്നിവ ബാക്ടീരിയ രോഗകാരികൾക്കെതിരായ വാക്സിനുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. മറ്റ് പല ബാക്ടീരിയ രോഗകാരികൾക്കും പ്രതിരോധ മാർഗ്ഗമായി വാക്സിനുകൾ ഇല്ല, എന്നാൽ ഈ ബാക്ടീരിയകൾ ബാധിക്കുന്ന അണുബാധ പലപ്പോഴും ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ചികിത്സിക്കുകയോ തടയുകയോ ചെയ്യാം. സാധാരണ ആൻറിബയോട്ടിക്കുകളിൽ അമോക്സിസില്ലിൻ, സിപ്രോഫ്ലോക്സാസിൻ, ഡോക്സിസൈക്ലിൻ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. [31]

ആവശ്യമില്ലാത്ത സാഹചര്യങ്ങളിൽ ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ അമിതമായി നിർദ്ദേശിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി, ചില ബാക്ടീരിയ രോഗകാരികൾ ആൻറിബയോട്ടിക് പ്രതിരോധം വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുകയും ക്ലാസിക്കൽ ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ ചികിത്സിക്കാൻ പ്രയാസപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. [32] സെന്റർ ഫോർ ഡിസീസ് കൺട്രോൾ (സിഡിസി) 2013 ൽ പുറത്തിറക്കിയ ഒരു റിപ്പോർട്ട് കണക്കാക്കുന്നത്, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ഓരോ വർഷവും കുറഞ്ഞത് 2 ദശലക്ഷം ആളുകൾക്ക് ആൻറിബയോട്ടിക് പ്രതിരോധശേഷിയുള്ള ബാക്ടീരിയ അണുബാധ ലഭിക്കുന്നുണ്ടെന്നും കുറഞ്ഞത് 23,000 ആളുകൾ ഈ അണുബാധകൾ മൂലം മരിക്കുന്നുവെന്നും ആണ്. [33]

ഫംഗസ്

തിരുത്തുക

ഫംഗസ് രോഗകാരികളുടെ അണുബാധയെ ഫംഗസ് വിരുദ്ധ മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ചികിത്സിക്കുന്നു. വളംകടി, ചൊറിച്ചിൽ, റിംഗ് വോർം തുടങ്ങിയ ഫംഗസ് അണുബാധകൾ ചർമ്മത്തിന്റെ അണുബാധയാണ്. കൂടാതെ ക്ലോട്രിമസോൾ പോലുള്ള ടോപ്പിക് ആൻറി ഫംഗസ് മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ചികിത്സിക്കാം. [34] മറ്റ് സാധാരണ ഫംഗസ് അണുബാധകളിൽ കാൻഡിഡ ആൽബിക്കൻസ് എന്ന യീസ്റ്റ് ഉൾപ്പെടുന്നു. കാൻഡിഡ വായയിലോ തൊണ്ടയിലോ അണുബാധയുണ്ടാക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഇത് യോനിയിൽ അണുബാധയ്ക്ക് കാരണമാകും. ഈ ആന്തരിക അണുബാധകൾക്ക് ആൻറി ഫംഗസ് ക്രീമുകളോ ഓറൽ മരുന്നുകളോ ഉപയോഗിച്ച് ചികിത്സിക്കാം. ആന്തരിക അണുബാധകൾക്കുള്ള സാധാരണ ആൻറി ഫംഗസ് മരുന്നുകളിൽ എക്കിനോകാൻഡിൻ, ഫ്ലൂക്കോണസോൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. [35]

ആൽഗകൾ

തിരുത്തുക

ആൽഗകളെ സാധാരണയായി രോഗകാരികളായി കരുതുന്നില്ല, പക്ഷേ പ്രോട്ടോതെക്ക ജനുസ്സ് മനുഷ്യരിൽ രോഗത്തിന് കാരണമാകുമെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു . [36] [37] ഇത്തരത്തിലുള്ള അണുബാധയ്ക്കുള്ള ചികിത്സ നിലവിൽ പരിശോധനാഘട്ടത്തിലാണ്, ക്ലിനിക്കൽ ചികിത്സയിൽ സ്ഥിരതയില്ല.

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Alberts B; Johnson A; Lewis J; et al. (2002). "Introduction to Pathogens". Molecular Biology of the Cell (4th ed.). Garland Science. p. 1. Retrieved 26 April 2016.
  2. ↑ "MetaPathogen – about various types of pathogenic organisms". Archived from the original on 2017-10-05. Retrieved 15 January 2015.
  3. ↑ Basic Biology (18 March 2016). "Bacteria".
  4. ↑ Carl Nathan (2015-10-09). "From transient infection to chronic disease". Science. 350 (6257): 161. Bibcode:2015Sci...350..161N. doi:10.1126/science.aad4141. PMID 26450196.
  5. ↑ Alizon, S.; Hurford, A.; Mideo, N.; van Baalen, M. (February 2009). "Virulence evolution and the trade-off hypothesis: history, current state of affairs and the future". J Evol Biol. 22 (2): 245–259. doi:10.1111/j.1420-9101.2008.01658.x. PMID 19196383.
  6. ↑ "The prion diseases" Archived 2016-04-17 at the Wayback Machine. Stanley B. Prusiner, Scientific American
  7. ↑ July 31, Content Source: HIV govDate last updated; 2019 (2019-07-31). "Global Statistics". HIV.gov. Retrieved 2019-10-04. {{cite web}}: |last2= has numeric name (help)CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  8. ↑ Weiser, Jeffrey N. (February 2013). "The Battle with the Host over Microbial Size". Current Opinion in Microbiology. 16 (1): 59–62. doi:10.1016/j.mib.2013.01.001. ISSN 1369-5274. PMC 3622179. PMID 23395472.
  9. ↑ Zumla, Alimuddin; Petersen, Eskild; Nyirenda, Thomas; Chakaya, Jeremiah (2015-03-01). "Tackling the Tuberculosis Epidemic in sub-Saharan Africa – unique opportunities arising from the second European Developing Countries Clinical Trials Partnership (EDCTP) programme 2015-2024". International Journal of Infectious Diseases. Special Issue: Commemorating World Tuberculosis Day 2015. 32: 46–49. doi:10.1016/j.ijid.2014.12.039. ISSN 1201-9712. PMID 25809755.
  10. ↑ "Stop neglecting fungi". Nature Microbiology. 2 (8): 17120. 2017-07-25. doi:10.1038/nmicrobiol.2017.120. ISSN 2058-5276. PMID 28741610.
  11. ↑ Yamamoto, Naomichi; Bibby, Kyle; Qian, Jing; Hospodsky, Denina; Rismani-Yazdi, Hamid; Nazaroff, William W; Peccia, Jordan (October 2012). "Particle-size distributions and seasonal diversity of allergenic and pathogenic fungi in outdoor air". The ISME Journal. 6 (10): 1801–1811. doi:10.1038/ismej.2012.30. ISSN 1751-7362. PMC 3446800. PMID 22476354.
  12. ↑ Satoh, Kazuo; Ooe, Kenji; Nagayama, Hirotoshi; Makimura, Koichi (2010). "Prototheca cutis sp. nov., a newly discovered pathogen of protothecosis isolated from inflamed human skin". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 60 (5): 1236–1240. doi:10.1099/ijs.0.016402-0. ISSN 1466-5026. PMID 19666796.
  13. ↑ Kutter, E. (2001-01-01), Brenner, Sydney; Miller, Jefferey H. (eds.), Encyclopedia of Genetics, Academic Press, pp. 179–186, doi:10.1006/rwgn.2001.0106, ISBN 9780122270802, retrieved 2019-10-18 {{citation}}: |chapter= ignored (help); Missing or empty |title= (help)
  14. ↑ "Plant Disease: Pathogens and Cycles". CropWatch. 2016-12-19. Retrieved 2019-10-18.
  15. ↑ Gonsalves, Dennis (1998-09-01). "CONTROL OF PAPAYA RINGSPOT VIRUS IN PAPAYA: A Case Study". Annual Review of Phytopathology. 36 (1): 415–437. doi:10.1146/annurev.phyto.36.1.415. ISSN 0066-4286. PMID 15012507.
  16. ↑ Beijerinck, M. W. (1898). "Über ein Contagium vivum fluidum als Ursache der Fleckenkrankheit der Tabaksblätter". Verhandelingen der Koninklijke Akademie van Wetenschappen Te Amsterdam (in German). 65: 1–22.Translated into English in Johnson, J., Ed. (1942) Phytopathological classics. (St. Paul, Minnesota: American Phytopathological Society) No. 7, pp. 33–52 (St. Paul, Minnesota)
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 Tewari, Sakshi; Sharma, Shilpi (2019-01-01), Das, Surajit; Dash, Hirak Ranjan (eds.), "Chapter 27 - Molecular Techniques for Diagnosis of Bacterial Plant Pathogens", Microbial Diversity in the Genomic Era, Academic Press, pp. 481–497, ISBN 9780128148495, retrieved 2019-10-18
  18. ↑ "Introduction to Fungi". Introduction to Fungi. Retrieved 2019-10-18.
  19. ↑ Thumbi, Samuel M.; Bronsvoort, Mark B. M. de C.; Kiara, Henry; Toye, P. G.; Poole, Jane; Ndila, Mary; Conradie, Ilana; Jennings, Amy; Handel, Ian G. (2013-09-08). "Mortality in East African shorthorn zebu cattle under one year: predictors of infectious-disease mortality". BMC Veterinary Research. 9: 175. doi:10.1186/1746-6148-9-175. ISSN 1746-6148. PMC 3848692. PMID 24010500.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  20. ↑ Thumbi, S. M.; de C Bronsvoort, B. M.; Poole, E. J.; Kiara, H.; Toye, P.; Ndila, M.; Conradie, I.; Jennings, A.; Handel, I. G. (December 2013). "Parasite co-infections show synergistic and antagonistic interactions on growth performance of East African zebu cattle under one year". Parasitology. 140 (14): 1789–1798. doi:10.1017/S0031182013001261. ISSN 1469-8161. PMC 3829697. PMID 24001119.
  21. ↑ Medicine, Center for Veterinary (2019-05-10). "All About BSE (Mad Cow Disease)". FDA.
  22. ↑ Egberink, H.; Horzinek, M. C. (November 1992). "Animal immunodeficiency viruses". Veterinary Microbiology. 33 (1–4): 311–331. doi:10.1016/0378-1135(92)90059-3. ISSN 0378-1135. PMID 1336243.
  23. ↑ Alberts, Bruce; Johnson, Alexander; Lewis, Julian; Raff, Martin; Roberts, Keith; Walter, Peter (2002). "Introduction to Pathogens". Molecular Biology of the Cell. 4th Edition.
  24. ↑ Forloni, Gianluigi; Artuso, Vladimiro; Roiter, Ignazio; Tagliavini, Michela Morbin and Fabrizio (2013-09-30). "Therapy in Prion Diseases". Current Topics in Medicinal Chemistry. 13 (19): 2465–76. doi:10.2174/15680266113136660173. PMID 24059336.
  25. ↑ Orenstein, W. A.; Bernier, R. H.; Dondero, T. J.; Hinman, A. R.; Marks, J. S.; Bart, K. J.; Sirotkin, B. (1985). "Field evaluation of vaccine efficacy". Bulletin of the World Health Organization. 63 (6): 1055–1068. ISSN 0042-9686. PMC 2536484. PMID 3879673.
  26. ↑ 26.0 26.1 "List of Vaccines | CDC". www.cdc.gov. 2019-04-15. Retrieved 2019-11-06.
  27. ↑ Momentum (2013-09-03). "Vaccine Nation: 10 most important diseases without a licensed vaccine". Baylor College of Medicine Blog Network. Archived from the original on 2019-11-06. Retrieved 2019-11-06.
  28. ↑ "Symptoms, Diagnosis, & Treatment | Chikungunya virus | CDC". www.cdc.gov. 2018-12-17. Retrieved 2019-11-06.
  29. ↑ "Symptoms and Treatment | Dengue | CDC". www.cdc.gov. 2019-09-26. Retrieved 2019-11-06.
  30. ↑ "About HIV/AIDS | HIV Basics | HIV/AIDS | CDC". www.cdc.gov. 2019-10-04. Retrieved 2019-11-06.
  31. ↑ Rang, H. P. (2011). Rang and Dale's pharmacology. Dale, M. Maureen,, Ritter, James,, Flower, R. J. (Rod J.), 1945-, Henderson, G. (Graeme) (Seventh ed.). Edinburgh. ISBN 9780702034718. OCLC 743275852.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  32. ↑ "Antibiotic resistance". www.who.int. Retrieved 2019-11-06.
  33. ↑ CDC (2019-05-31). "The biggest antibiotic-resistant threats in the U.S." Centers for Disease Control and Prevention. Retrieved 2019-11-06.
  34. ↑ "Drugs & Medications". www.webmd.com. Retrieved 2019-11-20.
  35. ↑ Pappas, Peter G.; Kauffman, Carol A.; Andes, David R.; Clancy, Cornelius J.; Marr, Kieren A.; Ostrosky-Zeichner, Luis; Reboli, Annette C.; Schuster, Mindy G.; Vazquez, Jose A. (2016-02-15). "Clinical Practice Guideline for the Management of Candidiasis: 2016 Update by the Infectious Diseases Society of America". Clinical Infectious Diseases. 62 (4): e1–e50. doi:10.1093/cid/civ933. ISSN 1058-4838. PMC 4725385. PMID 26679628.
  36. ↑ "Rare toxic algae identified". ScienceDaily. Retrieved 2019-11-20.
  37. ↑ Lass-Flörl, Cornelia; Mayr, Astrid (April 2007). "Human Protothecosis". Clinical Microbiology Reviews. 20 (2): 230–242. doi:10.1128/CMR.00032-06. ISSN 0893-8512. PMC 1865593. PMID 17428884.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=രോഗകാരി&oldid=3921596" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്