വിക്കിപീഡിയ

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്

ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ഓക്കാനം, ഛർദ്ദി (Nausea and vomiting of pregnancy-NVP) എന്നും വിളിക്കപ്പെടുന്ന മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്, ഓക്കാനം അല്ലെങ്കിൽ ഛർദ്ദി ഉൾപ്പെടുന്ന ഗർഭാവസ്ഥയുടെ ഒരു ലക്ഷണമാണ്. [1] പേര് രാവിലെ എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നെങ്കിലും, ഓക്കാനം അല്ലെങ്കിൽ ഛർദ്ദി ദിവസത്തിൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും സംഭവിക്കാം. [2] സാധാരണയായി ഗർഭത്തിൻറെ 4-ാം ആഴ്ച മുതൽ 16-ആം ആഴ്ച വരെയാണ് രോഗലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത്. [2] ഗർഭത്തിൻറെ 20-ാം ആഴ്ചയ്ക്കു ശേഷവും ഏകദേശം 10% സ്ത്രീകളിൽ രോഗലക്ഷണങ്ങളുണ്ട്. [2] ഈ അവസ്ഥയുടെ ഗുരുതരമായ രൂപത്തെ ഹൈപ്പർമെസിസ് ഗ്രാവിഡാരം എന്നറിയപ്പെടുന്നു, അതിന്റെ ഫലമായി ശരീരഭാരം കുറയുന്നു. [1] [6]

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്
മറ്റ് പേരുകൾNausea and vomiting of pregnancy, nausea gravidarum, emesis gravidarum, pregnancy sickness
സ്പെഷ്യാലിറ്റിഒബ്സ്ട്രെറ്റിക്സ്
ലക്ഷണങ്ങൾഓക്കാനം, ശർദ്ദി[1]
സങ്കീർണതWernicke encephalopathy, esophageal rupture[1]
സാധാരണ തുടക്കംഗർഭിണിയായി 4 ആമത്തെ ആഴ്ച[2]
കാലാവധിഗർഭിണിയായി 16 ആം ആഴ്ച വരെ[2]
കാരണങ്ങൾഅജ്ഞാതം[2]
ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് രീതിBased on symptoms after other causes have been ruled out[3]
ഡിഫറൻഷ്യൽ ഡയഗ്നോസിസ്ഹൈപ്പർമെസിസ് ഗ്രാവിഡാരം[1]
പ്രതിരോധംPrenatal vitamins[3]
TreatmentDoxylamine and pyridoxine[3][4]
ആവൃത്തി~75% of pregnancies[4][5]

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് അസുഖത്തിന്റെ കാരണം അജ്ഞാതമാണ്, പക്ഷേ ഹ്യൂമൻ കോറിയോണിക് ഗോണഡോട്രോപിൻ എന്ന ഹോർമോണിന്റെ അളവ് മാറുന്നതുമായി ഇത് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കാം എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. [2] പരിണാമപരമായ വീക്ഷണകോണിൽ മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഉപയോഗപ്രദമാകുമെന്ന് ചിലർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [1] സാധ്യമായ മറ്റ് കാരണങ്ങൾ നിരസിച്ചതിന് ശേഷം മാത്രമേ രോഗനിർണയം നടത്താവൂ. [3] വയറുവേദന, പനി, തലവേദന എന്നിവ സാധാരണയായി മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്ൽ ഉണ്ടാകില്ല. [1]

ഗർഭധാരണത്തിനു മുമ്പുള്ള വിറ്റാമിനുകൾ കഴിക്കുന്നത് അപകടസാധ്യത കുറയ്ക്കും. [3] ലഘുവായ കേസുകളിൽ ബ്ലാൻഡ് ഡയറ്റ് ഒഴികെയുള്ള പ്രത്യേക ചികിത്സ ആവശ്യമില്ല. [2][6][3] ചികിത്സ ഉപയോഗിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഡോക്സിലാമൈൻ, പിറിഡോക്സിൻ എന്നിവയുടെ സംയോജനമാണ് തുടക്കത്തിൽ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നത്. [3] [4] ഇഞ്ചി ഉപയോഗപ്രദമാകുമെന്നതിന് പരിമിതമായ തെളിവുകളുണ്ട്. [3] [7] മറ്റ് നടപടികളിലൂടെ മെച്ചപ്പെടാത്ത കഠിനമായ കേസുകളിൽ, methylprednisolone പരീക്ഷിച്ചേക്കാം. [3] ശരീരഭാരം കുറയുന്ന സ്ത്രീകളിൽ ട്യൂബ് ഫീഡിംഗ് ആവശ്യമായി വന്നേക്കാം. [3]

എല്ലാ ഗർഭിണികളിലും 70-80% വരെ മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഒരു പരിധിവരെ ബാധിക്കുന്നു. [4][5] 60% സ്ത്രീകൾക്കും ഛർദ്ദി അനുഭവപ്പെടുന്നു. [2] ഏകദേശം 1.6% ഗർഭിണികളിൽ ഹൈപ്പർമെസിസ് ഗ്രാവിഡാരം സംഭവിക്കുന്നു. [1] മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ജീവിത നിലവാരത്തെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുകയും ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ജോലി ചെയ്യാനുള്ള കഴിവ് കുറയുകയും ആരോഗ്യ പരിപാലനച്ചെലവുകൾക്ക് കാരണമാവുകയും ചെയ്യും. [3] സാധാരണഗതിയിൽ, മിതമായ കേസുകൾ ഗർഭപിണ്ഡത്തെ ബാധിക്കില്ല, മാത്രമല്ല ഏറ്റവും കഠിനമായ കേസുകളും സാധാരണ ഫലങ്ങളാണ് നൽകുക. [1] ചില സ്ത്രീകൾ രോഗലക്ഷണങ്ങളുടെ കാഠിന്യം കാരണം ഗർഭച്ഛിദ്രം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. [1] വെർണിക്കെ എൻസെഫലോപ്പതി അല്ലെങ്കിൽ അന്നനാളം വിള്ളൽ പോലുള്ള സങ്കീർണതകൾ ഉണ്ടാകാം, പക്ഷേ വളരെ അപൂർവ്വമായി മാത്രം. [1]

അടയാളങ്ങളും ലക്ഷണങ്ങളും

തിരുത്തുക

ഏകദേശം 66% സ്ത്രീകൾക്ക് ഓക്കാനം, ഛർദ്ദി എന്നിവയുണ്ട്, 33% പേർക്ക് ഓക്കാനം മാത്രമാണ് ഉണ്ടാവുക. [1] ഓക്കാനം, ഛർദ്ദി എന്നിവയുടെ ലക്ഷണങ്ങൾ സാധാരണയായി ഗർഭത്തിൻറെ 10, 16 ആഴ്ചകളിൽ പാരമ്യത്തിലെത്തും, ഏകദേശം 20 ആഴ്ചകൾക്കുള്ളിൽ കുറയും. [8] എന്നിരുന്നാലും, ഏകദേശം 22 ആഴ്ചകൾക്കുശേഷം, 10% വരെ സ്ത്രീകൾക്ക് രോഗലക്ഷണങ്ങൾ തുടരുന്നു. [8]

കാരണം

തിരുത്തുക

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് കാരണം അജ്ഞാതമാണ്, എന്നാൽ ഈസ്ട്രജന്റെയും ഹ്യൂമൻ കോറിയോണിക് ഗോണഡോട്രോപിൻ എന്ന ഹോർമോണിന്റെയും അളവ് മാറുന്നതുമായി ഇത് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കാം. [2][9] പരിണാമപരമായ വീക്ഷണകോണിൽ മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഉപയോഗപ്രദമാകുമെന്ന് ചിലർ നിർദ്ദേശിച്ചു, ഗര്ഭപിണ്ഡം ഏറ്റവും അപകടസാധ്യതയുള്ള സമയത്ത് മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഗർഭിണിയായ സ്ത്രീയെയും വികസിക്കുന്ന ഭ്രൂണത്തെയും സംരക്ഷിക്കുമെന്ന് വാദിക്കുന്നു. [1] സാധ്യമായ മറ്റ് കാരണങ്ങൾ നിരസിച്ചതിന് ശേഷം മാത്രമേ രോഗനിർണയം നടത്താവൂ. [3] വയറുവേദന, പനി, തലവേദന എന്നിവ സാധാരണയായി മോർണിംഗ് സിക്ക്നസിൽ ഉണ്ടാകില്ല. [1]

മോളാർ ഗർഭധാരണത്തോടൊപ്പം ഓക്കാനം, ഛർദ്ദി എന്നിവയും ഉണ്ടാകാം. [10]

ധാന്യങ്ങൾ കുറഞ്ഞതും പഞ്ചസാര, എണ്ണവിളകൾ, മദ്യം, മാംസം എന്നിവ കൂടുതലുള്ളതുമായ ഭക്ഷണക്രമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് മോണിംഗ് സിക്ക്നസ്. [11]

പാത്തോഫിസിയോളജി

തിരുത്തുക

ഹോർമോൺ മാറ്റങ്ങൾ

തിരുത്തുക
 
ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ഛർദ്ദിയുടെ പാത്തോഫിസിയോളജി
  • ഈസ്ട്രജൻ ഹോർമോണിന്റെ രക്തചംക്രമണ നിലയിലെ വർദ്ധനവ്. [12] എന്നിരുന്നാലും, അസുഖം അനുഭവിക്കുന്ന സ്ത്രീകളും അല്ലാത്തവരും തമ്മിലുള്ള ഈസ്ട്രജന്റെ അളവിലും ബിലിറൂബിന്റെ അളവിലും വ്യത്യാസങ്ങൾ സ്ഥിരമായ തെളിവുകളൊന്നുമില്ല. [13] ഈസ്ട്രജന്റെ അളവ് വർദ്ധിക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്, ഹോർമോൺ ഗർഭനിരോധന മാർഗ്ഗം അല്ലെങ്കിൽ ഹോർമോൺ മാറ്റിസ്ഥാപിക്കൽ തെറാപ്പി ഉപയോഗിക്കുന്ന ചില സ്ത്രീകളിലും സമാനമായ ഓക്കാനം കാണപ്പെടുന്നു.
  • പ്രോജസ്റ്ററോണിന്റെ വർദ്ധനവ് ഗർഭാശയത്തിലെ പേശികളെ അയവുവരുത്തുന്നു, ഇത് നേരത്തെയുള്ള പ്രസവത്തെ തടയുന്നു, എന്നാൽ ആമാശയത്തെയും കുടലിനെയും അയവുവരുത്തുകയും അമിതമായ ആമാശയത്തിലെ ആസിഡുകളിലേക്കും ഗ്യാസ്ട്രോ ഈസോഫേഷ്യൽ റിഫ്ലക്സ് രോഗത്തിലേക്കും (GERD) നയിച്ചേക്കാം .
  • ഹ്യൂമൻ കോറിയോണിക് ഗോണഡോട്രോപിൻ വർദ്ധനവ്. ഓക്കാനം ഉണ്ടാക്കുന്നത് ഒരുപക്ഷേ HCG അല്ല. കൂടുതൽ സാധ്യത, ഈസ്ട്രജൻ സ്രവിക്കാൻ അമ്മയുടെ അണ്ഡാശയത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്ന HCG ആണ്, ഇത് ഓക്കാനം ഉണ്ടാക്കുന്നു. [14]

പ്രതിരോധ സംവിധാനം

തിരുത്തുക

അമ്മ കഴിക്കുന്ന വിഷവസ്തുക്കളിൽ നിന്ന് ഭ്രൂണത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്ന ഒരു പരിണാമ സ്വഭാവമായിരിക്കാം മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് എന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. സിയാറ്റിലിൽ നിന്നുള്ള ഇൻഡിപെൻഡന്റ് സ്‌കോളർ-ബയോളജിസ്റ്റ് മാർഗി പ്രൊഫറ്റ് മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്-നിഗൂഢതയെക്കുറിച്ച് ആദ്യം അന്വേഷിച്ചവരിൽ ഒരാളാണ്. ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ഓക്കാനം, ഭക്ഷണ വെറുപ്പ് എന്നിവ ഗർഭാവസ്ഥയുടെ ആദ്യ ആഴ്ചകളിൽ അമ്മയ്ക്ക് ഭക്ഷണ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി പരിണമിച്ചതായി അവർ വാദിച്ചു, അമ്മയും ഭ്രൂണവും രോഗപ്രതിരോധപരമായി ഏറ്റവും ദുർബലമായിരിക്കുമ്പോൾ, മ്യൂട്ടജൻ, ടെരാറ്റോജൻ തുടങ്ങിയ വിഷവസ്തുക്കളുമായി ഗർഭപിണ്ഡത്തിന്റെ എക്സ്പോഷർ കുറയ്ക്കുന്നതിന്. [15] ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഒരു സ്ത്രീയും അവളുടെ ഭ്രൂണവും വിഷാംശത്തിന് എതിരെ വളരെ ദുർബലമാണ്. അത്തരം രാസവസ്തുക്കളുമായുള്ള സമ്പർക്കം കുറയ്ക്കുന്നതിലൂടെ, മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് സാധാരണ ഭ്രൂണ വികാസത്തിലെ വൈകല്യങ്ങൾ കുറയ്ക്കുകയും അമ്മയുടെ പ്രത്യുൽപാദന വിജയവും അമ്മയുടെയും അവളുടെ സന്തതികളുടെയും അതിജീവന വിജയവും വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ സിദ്ധാന്തത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന തെളിവുകളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു: [16]

  • ഗർഭിണികൾക്കിടയിൽ മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് വളരെ സാധാരണമാണ്, ഇത് ഒരു പ്രവർത്തനപരമായ അഡാപ്റ്റേഷനായി അനുകൂലിച്ചും ഇത് ഒരു പാത്തോളജിയാണെന്ന ആശയത്തിന് എതിരായി വാദിക്കുന്നു.
  • ഗർഭപിണ്ഡത്തിന്റെ വിഷാംശം ഏകദേശം 3 മാസത്തിനുള്ളില് അത്യധികം എത്തുന്നു, ഇത് മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്ന് ഏറ്റവും സാധ്യതയുള്ള സമയമാണ്.
  • ഭക്ഷണത്തിലെ ടോക്‌സിൻ സാന്ദ്രതയും വെറുപ്പിന് കാരണമാകുന്ന രുചിയും ഗന്ധവും തമ്മിൽ നല്ല ബന്ധമുണ്ട്.

മോണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഇല്ലാത്ത സ്ത്രീകൾക്ക് ഗർഭം അലസാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്. [17] ഗർഭസ്ഥശിശുവിന് ഹാനികരമായ വസ്തുക്കൾ ഇത്തരം സ്ത്രീകള് അകത്താക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലായതുകൊണ്ടാകാം ഇത്. [18]

ഭ്രൂണത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനു പുറമേ, മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് അമ്മയെയും സംരക്ഷിക്കും. ഒരു ഗർഭിണിയായ സ്ത്രീയുടെ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി ഗർഭകാലത്ത് അടിച്ചമർത്തപ്പെടുന്നു, ഇത് അവളുടെ സ്വന്തം സന്തതികളുടെ ടിഷ്യുകൾ നിരസിക്കാനുള്ള സാധ്യത കുറയ്ക്കുന്നു. [19] ഇക്കാരണത്താൽ, പരാന്നഭോജികളും ദോഷകരമായ ബാക്ടീരിയകളും അടങ്ങിയ മൃഗ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഗർഭിണികൾക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് അപകടകരമാണ്. മാംസവും മത്സ്യവും ഉൾപ്പെടെയുള്ള മൃഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഉൽപന്നങ്ങളാണ് മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ്ന് കാരണമാകുന്നത് എന്നതിന് തെളിവുകളുണ്ട്. [20]

വിഷാംശം കഴിക്കുന്നതിനെതിരെയുള്ള ഒരു പ്രതിരോധ സംവിധാനമാണ് മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് എങ്കിൽ, ഗർഭിണികൾക്ക് ഓക്കാനത്തിനുള്ള മരുന്നുകൾ നിർദ്ദേശിക്കുന്നത് ദോഷകരമായ ഭക്ഷണ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ ജനന വൈകല്യങ്ങളോ ഗർഭം അലസലുകളോ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനുള്ള അനാവശ്യ പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം. [16]

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ഒരു പ്രതിരോധ സംവിധാനമാണ്, കാരണം ഭ്രൂണവളർച്ച വിശകലനം ചെയ്യുമ്പോൾ, വൻതോതിലുള്ള വ്യാപനവും കോശവിഭജനവും ഉള്ള നിരവധി നിർണായക കാലഘട്ടങ്ങൾ തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു, അതിന്റെ ഫലമായി ഹൃദയത്തിന്റെയും കേന്ദ്ര നാഡീവ്യൂഹത്തിന്റെയും വികസനം വളരെ സെൻസിറ്റീവ് ആണ്. ഈ കാലയളവിൽ, ഗര്ഭപിണ്ഡം വിഷവസ്തുക്കളുടെയും മ്യൂട്ടജനുകളുടെയും കേടുപാടുകൾ മൂലം ഏറ്റവും അപകടകരമാണ്. ഈ സംഭവവികാസങ്ങൾ 6-18 ആഴ്‌ചയിൽ സംഭവിക്കുന്നു, ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഓക്കാനവും ഛർദ്ദിയും (NVP) സംഭവിക്കുന്ന അതേ സമയപരിധിയിലാണ്. ഭ്രൂണം വിഷാംശത്തിന് ഏറ്റവും സാധ്യതയുള്ള സമയം തമ്മിലുള്ള ഈ ബന്ധം, ഏറ്റവും കഠിനമായ എൻവിപി ലക്ഷണങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ കൃത്യമായി അണിനിരക്കുന്നു, ഈ എൻവിപി ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിന്റെ സംവേദനക്ഷമതയെ സൂചിപ്പിക്കാൻ അമ്മയിൽ വികസിപ്പിച്ച പരിണാമ പ്രതികരണമാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അവളുടെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ച് ജാഗ്രത പുലർത്തുകയും ഗര്ഭപിണ്ഡത്തെ സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. [20]

ചികിത്സകൾ

തിരുത്തുക

മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് ചികിത്സിക്കാൻ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക ഇടപെടൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിന് നല്ല തെളിവുകളുടെ അഭാവമുണ്ട്. [21]

മരുന്നുകൾ

തിരുത്തുക

പിറിഡോക്‌സിൻ/ഡോക്‌സിലാമൈൻ, ആന്റിഹിസ്റ്റാമൈൻസ് (ഡിഫെൻഹൈഡ്രാമൈൻ പോലുള്ളവ), മെറ്റോക്ലോപ്രാമൈഡ്, ഫിനോത്തിയാസൈനുകൾ (പ്രോമെതസൈൻ പോലുള്ളവ) എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ആന്റി- എമെറ്റിക്‌സ് ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഫലപ്രദവും സുരക്ഷിതവുമാണ്. [22] [23] ഫലപ്രാപ്തിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒന്നു മറ്റൊന്നിനേക്കാൾ മികച്ചതാണോ എന്ന് അറിയില്ല. [22] യുണൈറ്റഡ് സ്‌റ്റേറ്റ്‌സിലും കാനഡയിലും, ഡോക്‌സിലാമൈൻ-പിറിഡോക്‌സിൻ കോമ്പിനേഷൻ (യുഎസിലെ ഡിക്ലെഗിസ്, കാനഡയിലെ ഡിക്ലെക്റ്റിൻ എന്നിങ്ങനെ) ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ഓക്കാനം, ഛർദ്ദി എന്നിവയ്ക്കുള്ള ഏക അംഗീകൃത ഗർഭാവസ്ഥ വിഭാഗമായ "എ" കുറിപ്പടി ചികിത്സയാണ്. [23]

ഓൺഡാൻസെട്രോൺ ഗുണം ചെയ്‌തേക്കാം, എന്നാൽ മുറി അണ്ണാക്കുമായുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് ചില ആശങ്കകളുണ്ട്, [24] ഇതിൽ ഉയർന്ന നിലവാരമുള്ള ഡാറ്റ കുറവാണ്. [22] മെറ്റോക്ലോപ്രാമൈഡും ഉപയോഗിക്കുന്നു. [25] കോർട്ടികോസ്റ്റീറോയിഡുകളുടെ ഉപയോഗത്തിനുള്ള തെളിവുകൾ ദുർബലമാണ്. [26]

ഇതര മരുന്ന്

തിരുത്തുക

ചില പഠനങ്ങൾ ഇഞ്ചിയുടെ ഉപയോഗത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു, എന്നാൽ മൊത്തത്തിൽ തെളിവുകൾ പരിമിതവും പൊരുത്തമില്ലാത്തതുമാണ്. [3][7][21][27] [9] ഇതിന്റെ ആൻറിഓകോഗുലന്റ് ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് സുരക്ഷാ ആശങ്കകൾ ഉയർന്നിട്ടുണ്ട്. [28] [29] [9] [30]

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

താലിഡോമൈഡ്

തിരുത്തുക

1950-കളുടെ അവസാനത്തിലും 1960-കളുടെ തുടക്കത്തിലും 46 രാജ്യങ്ങളിൽ ഗർഭിണികളോ പിന്നീട് ഗർഭിണികളോ ആയ സ്ത്രീകളുടെ താലിഡോമൈഡിന്റെ ഉപയോഗം "ഏറ്റവും വലിയ മനുഷ്യനിർമിത മെഡിക്കൽ ദുരന്തത്തിന്" കാരണമായി. ഇതുമൂലം 10,000-ത്തിലധികം കുട്ടികൾ ഫോകോമെലിയ പോലെയുള്ള ഗുരുതരമായ വൈകല്യങ്ങളോടെ ജനിച്ചു, ആയിരക്കണക്കിന് ഗർഭം അലസലുകളും സംഭവിച്ചു. [31]

1953-ൽ താലിഡോമൈഡ് ഒരു ട്രാൻക്വിലൈസറായി അവതരിപ്പിച്ചു, പിന്നീട് ജർമ്മൻ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽ കമ്പനിയായ ചെമി ഗ്രുനെന്തൽ, ഉത്കണ്ഠ, ഉറക്ക പ്രശ്‌നങ്ങൾ, "ടെൻഷൻ", മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് എന്നിവയ്ക്കുള്ള മരുന്നായി കോണ്ടർഗാൻ എന്ന വ്യാപാര നാമത്തിൽ വിപണനം ചെയ്തു. [32] [33] ഗർഭിണികളായ സ്ത്രീകളിൽ പരീക്ഷിക്കാതെ തന്നെ ഇത് ഒരു മരുന്നായും മോർണിംഗ് സിക്ക്നസ് മരുന്നായും അവതരിപ്പിച്ചു. [34] ഗർഭാവസ്ഥയിൽ സുരക്ഷിതമാണെന്ന് ആദ്യം കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും, 1961-ൽ ജനന വൈകല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കകൾ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു, ആ വർഷം യൂറോപ്പിലെ വിപണിയിൽ നിന്ന് മരുന്ന് നീക്കം ചെയ്തു. [32] [35]

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 "Practice Bulletin No. 153: Nausea and Vomiting of Pregnancy". Obstetrics and Gynecology. 126 (3): e12–e24. September 2015. doi:10.1097/AOG.0000000000001048. PMID 26287788.
  2. ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 "Nausea and vomiting in early pregnancy". BMJ Clinical Evidence. 2009. June 2009. PMC 2907767. PMID 21726485.
  3. ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 3.12 "Practice Bulletin Summary No. 153: Nausea and Vomiting of Pregnancy". Obstetrics and Gynecology. 126 (3): 687–688. September 2015. doi:10.1097/01.aog.0000471177.80067.19. PMID 26287781.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Treating morning sickness in the United States--changes in prescribing are needed". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 211 (6): 602–606. December 2014. doi:10.1016/j.ajog.2014.08.017. PMID 25151184.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Prevalence of nausea and vomiting of pregnancy in the USA: a meta analysis". Journal of Population Therapeutics and Clinical Pharmacology. 20 (2): e163–e170. 2013-01-01. PMID 23863545.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Pregnancy". Office on Women's Health. September 27, 2010. Archived from the original on 10 December 2015. Retrieved 5 December 2015.
  7. ↑ 7.0 7.1 "Interventions for nausea and vomiting in early pregnancy". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2015 (9): CD007575. September 2015. doi:10.1002/14651858.CD007575.pub4. PMC 4004939. PMID 26348534. 
  8. ↑ 8.0 8.1 "Nausea and vomiting of pregnancy". Gastroenterology Clinics of North America. 40 (2): 309–34, vii. June 2011. doi:10.1016/j.gtc.2011.03.009. PMC 3676933. PMID 21601782.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 "A systematic review and meta-analysis of the effect and safety of ginger in the treatment of pregnancy-associated nausea and vomiting". Nutrition Journal. 13: 20. March 2014. doi:10.1186/1475-2891-13-20. PMC 3995184. PMID 24642205.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  10. ↑ "Hyperemesis gravidarum, a literature review". Human Reproduction Update. 11 (5): 527–539. 2005. doi:10.1093/humupd/dmi021. PMID 16006438.
  11. ↑ "Rates of nausea and vomiting in pregnancy and dietary characteristics across populations". Proceedings. Biological Sciences. 273 (1601): 2675–2679. October 2006. doi:10.1098/rspb.2006.3633. PMC 1635459. PMID 17002954.
  12. ↑ "Nausea and vomiting in pregnancy in relation to prolactin, estrogens, and progesterone: a prospective study". Obstetrics and Gynecology. 101 (4): 639–644. April 2003. doi:10.1016/s0029-7844(02)02730-8. PMID 12681864.
  13. ↑ "Morning Sickness: Coping With The Worst". NY Metro Parents Magazine. Archived from the original on 2008-12-04. Retrieved 2008-07-06.
  14. ↑ "Clinical practice. Nausea and vomiting in pregnancy". The New England Journal of Medicine. 363 (16): 1544–1550. October 2010. doi:10.1056/NEJMcp1003896. PMID 20942670.
  15. ↑ "Why We Get Sick: The New Science of Darwinian Medicine". Ecology. 77 (3): 983. April 1996. doi:10.2307/2265522. ISSN 0012-9658. JSTOR 2265522.
  16. ↑ 16.0 16.1 Nesse RM, Williams GC (1996). Why We Get Sick (1st ed.). New York: Vintage Books. p. 290.
  17. ↑ "Severity and duration of nausea and vomiting symptoms in pregnancy and spontaneous abortion". Human Reproduction. 25 (11): 2907–2912. November 2010. doi:10.1093/humrep/deq260. PMC 3140259. PMID 20861299.
  18. ↑ "Nausea and vomiting of pregnancy in an evolutionary perspective". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 186 (5 Suppl Understanding): S190–S197. May 2002. doi:10.1067/mob.2002.122593. PMID 12011885.
  19. ↑ "Genetic conflicts in human pregnancy". The Quarterly Review of Biology. 68 (4): 495–532. December 1993. doi:10.1086/418300. PMID 8115596.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Morning sickness: a mechanism for protecting mother and embryo". The Quarterly Review of Biology. 75 (2): 113–148. June 2000. doi:10.1086/393377. PMID 10858967.
  21. ↑ 21.0 21.1 "Interventions for nausea and vomiting in early pregnancy". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2015 (9): CD007575. September 2015. doi:10.1002/14651858.CD007575.pub4. PMC 4004939. PMID 26348534.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 "Management of nausea and vomiting in pregnancy". BMJ. 342: d3606. June 2011. doi:10.1136/bmj.d3606. PMID 21685438.
  23. ↑ 23.0 23.1 "The outpatient management and special considerations of nausea and vomiting in pregnancy". Seminars in Perinatology. 38 (8): 496–502. December 2014. doi:10.1053/j.semperi.2014.08.014. PMID 25267280.
  24. ↑ "Motherisk update. Is ondansetron safe for use during pregnancy?". Canadian Family Physician. 58 (10): 1092–1093. October 2012. PMC 3470505. PMID 23064917.
  25. ↑ "Contemporary approaches to hyperemesis during pregnancy". Current Opinion in Obstetrics & Gynecology. 23 (2): 87–93. April 2011. doi:10.1097/GCO.0b013e328342d208. PMID 21297474.
  26. ↑ "Towards evidence-based emergency medicine: Best BETs from the Manchester Royal Infirmary. BET 2: Steroid therapy in the treatment of intractable hyperemesis gravidarum". Emergency Medicine Journal. 28 (10): 898–900. October 2011. doi:10.1136/emermed-2011-200636. PMID 21918097.
  27. ↑ "Effects of ginger for nausea and vomiting in early pregnancy: a meta-analysis". Journal of the American Board of Family Medicine. 27 (1): 115–122. 2014. doi:10.3122/jabfm.2014.01.130167. PMID 24390893.
  28. ↑ "Effectiveness and safety of ginger in the treatment of pregnancy-induced nausea and vomiting". Obstetrics and Gynecology. 105 (4): 849–856. April 2005. doi:10.1097/01.AOG.0000154890.47642.23. PMID 15802416.
  29. ↑ "Ginger to reduce nausea and vomiting during pregnancy: evidence of effectiveness is not the same as proof of safety". Complementary Therapies in Clinical Practice. 18 (1): 22–25. February 2012. doi:10.1016/j.ctcp.2011.08.007. PMID 22196569.
  30. ↑ "Effect of ginger in the treatment of nausea and vomiting compared with vitamin B6 and placebo during pregnancy: a meta-analysis". The Journal of Maternal-Fetal & Neonatal Medicine. 35 (1): 187–196. January 2022. doi:10.1080/14767058.2020.1712714. PMID 31937153. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=6 (help)
  31. ↑ Vargesson, Neil. “Thalidomide-induced teratogenesis: history and mechanisms.” Birth defects research. Part C, Embryo today : reviews vol. 105,2 (2015): 140–56. doi:10.1002/bdrc.21096
  32. ↑ 32.0 32.1 Miller, Marylin T. (1991). "Thalidomide Embryopathy: A Model for the Study of Congenital Incomitant Horizontal Strabismus". Transactions of the American Ophthalmological Society. 81: 623–674. PMC 1298636. PMID 1808819.
  33. ↑ Loue, Sana; Sajatovic, Martha (2004). Encyclopedia of Women's Health (in ഇംഗ്ലീഷ്). Springer Science & Business Media. pp. 643–644. ISBN 9780306480737.
  34. ↑ Sneader, Walter (2005). Drug discovery: a history (Rev. and updated ed.). Chichester: Wiley. p. 367. ISBN 978-0-471-89979-2.
  35. ↑ Cuthbert, Alan (2003). The Oxford Companion to the Body. Oxford University Press. p. 682. doi:10.1093/acref/9780198524038.001.0001. ISBN 9780198524038.
Classification
External resources
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=മോർണിംഗ്_സിക്ക്നസ്&oldid=3931942" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്