വിക്കിപീഡിയ

ഇസ്രയേലും വർണ്ണവിവേചനവും

ഫലസ്തീനികൾക്കെതിരെ, പ്രധാനമായും വെസ്റ്റ് ബാങ്കിന്റെയും ഗസ്സയുടേയും അധിനിവേശത്തിൽ ഇസ്രായേൽ പ്രയോഗിക്കുന്ന വർണ്ണവിവേചനവും, അതിനെ ഇസ്രായേൽ വിമർശിക്കുന്നതുമാണ് ഇസ്രായേലും വർണ്ണവിവേചന സാമ്യതയും എന്ന പഠനം. ഈ സന്ദർഭത്തിൽ വർണ്ണവിവേചനം എന്ന പദം അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിലെ വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ കുറ്റകൃത്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചനവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഇത് ഒരു സാമ്യതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ചില വ്യാഖ്യാതാക്കൾ ഇസ്രായേലിലെ അറബ് പൗരന്മാരോട് ഇസ്രായേൽ പെരുമാറുന്നത് അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതിനായി ഈ പദം ഉപയോഗിക്കുന്നു. രണ്ടാം ക്ലാസ് പൗരന്മാരായി അവരുടെ നില അവർ വിവരിക്കുന്നു. സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വക്താക്കൾ അധിനിവേശ പലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ "നിയന്ത്രണ സംവിധാനം" എന്ന് വിളിക്കുന്നതിന്റെ പല പ്രധാന ഘടകങ്ങളും അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിലെ വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ നിർവചനം പാലിക്കുന്നു അല്ലെങ്കിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ വർണ്ണവിവേചന ഭരണത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്നതിന് സമാനമാണ് എന്ന് വാദിക്കുന്നുണ്ട്. ഐഡി സംവിധാനം , ഇസ്രായേലി വാസസ്ഥലങ്ങളുടെ രീതി, ഇസ്രായേലി, പലസ്തീൻ പൗരന്മാർക്ക് പ്രത്യേക റോഡുകൾ, ഇസ്രായേൽ സൈനിക ചെക്ക്‌പോസ്റ്റുകൾ, വിവാഹ നിയമം, വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് തടസ്സം, ഫലസ്തീനികളെ കുറഞ്ഞ വേലയ്ക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നത്, പലസ്തീൻ വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് എക്‌സ്‌ക്ലേവ്സ്, അടിസ്ഥസൗകര്യങ്ങളിലെ അസമത്വം, നിയമപരമായ അവകാശങ്ങൾ (ഉദാ: "എൻക്ലേവ് നിയമം"), ഫലസ്തീനികളും ഇസ്രായേലി കുടിയേറ്റക്കാരും തമ്മിലുള്ള ഭൂമിയും വിഭവങ്ങളും ലഭ്യമാക്കുന്നതിലെ അസമത്വംതുടങ്ങിയവയൊക്കെ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന്റെ ലംഘനമായും, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയപ്പോലെ ഇസ്രായേലിനെയും ഒരു കുടിയേറ്റ കൊളണിയായി സാമൂഹിക വിശാരദർ കണക്കാക്കുന്നു. [1] [2]

ആരോപണങ്ങൾ തിരുത്തുക

[3] ഇസ്രായേൽ ഈ താരതമ്യം നിരസിക്കുന്നു എങ്കിലും , ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭയുടെ അന്വേഷകർ, [4] ആഫ്രിക്കൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസ് (ANC), മനുഷ്യാവകാശ ഗ്രൂപ്പുകൾ [5] [6], നിരവധി ഇസ്രായേലി മുൻ രാഷ്ട്രീയക്കാർ എന്നിവരൊക്കയും ഈ സാമ്യം അംഗീകരിക്കുന്നവരാണ്. [7] [8] താരതമ്യം വസ്തുതാപരമായും ധാർമ്മികമായും കൃത്യതയില്ലാത്തതാണെന്നും ഇസ്രായേലിനെ തന്നെ തകർക്കാനാണ് ഇവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്നും ഇതിനെ വിമർശിക്കുന്നവർ വാദിക്കുന്നു. [9] [10] വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും ഗാസയിലെയും ഇസ്രായേലിന്റെ അധിനിവേശത്തെ വർണ്ണവിവേചന ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുമായുള്ള താരതമ്യത്തെയും സാമ്യത്തെയും എതിർക്കുന്നവർ നിരാകരിക്കുന്നു. രണ്ട് പ്രദേശങ്ങളും പരമാധികാര ഇസ്രായേലിന്റെ ഭാഗമല്ലാത്തതിനാൽ ഗാസയിലെ പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിയും ഹമാസ് സർക്കാരും ഭരിക്കുന്നതിനാൽ അവയെ താരതമ്യം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്നാണവരുടെ വാദം.[11] [12]

നിയമപരമായ സമീപനങ്ങൾ തിരുത്തുക

എല്ലാ തരത്തിലുമുള്ള വംശീയ വിവേചനം ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷന്റെ (ഐസിഇആർഡി) പ്രകാരമുള്ള ബാധ്യതകൾ ലംഘിച്ചതിന് ഇസ്രായേലിനെതിരെ പലസ്തീൻ സ്റ്റേറ്റ് 2019 ഡിസംബറിൽ നൽകിയ പരാതിയിൽ വംശീയ വിവേചനം നിലനിൽക്കുന്നു എന്നും അത് ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനുള്ള നടപടികൾ സ്വീകരിക്കാനും നിർദ്ദേശം നൽകി.[13] വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രായേലിന്റെ നയങ്ങൾ വർണ്ണവിവേചനത്തിന് തുല്യമാണെന്ന പലസ്തീൻ പരാതിയുടെ അവലോകനത്തിൽ, ആ കമ്മിറ്റി ശരിയാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. 2021 ജനുവരിയിൽ, ഇസ്രായേൽ മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനയായ ബി'സെലെം നൽകിയ ഒരു റിപ്പോർട്ട് ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: "ഇസ്രായേൽ ഭരണകൂടത്തെ വർണ്ണവിവേചനം എന്ന് മുദ്രകുത്തുന്നതിനുള്ള തടസ്സം നേരിടേണ്ടിവന്നു". [14] 2021 ഏപ്രിലിൽ, പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ മുന്നറിയിപ്പുകൾക്ക് ശേഷവും ഇസ്രായേൽ പരിധി ലംഘിച്ചുവെന്ന് മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനയായി ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് അവകാശപ്പെട്ടു.[15]കൂടാതെ ഈ റിപ്പോർട്ടിൽ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമപ്രകാരം വർണ്ണവിവേചനം, പീഡനം എന്നീ കുറ്റങ്ങൾ ഇസ്രായേൽ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്കെതിരെ ആരോപിക്കുകയും ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയടെ അന്വേഷണം ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു അവർ.

ചില നിയമങ്ങൾ മതത്തിന്റെയോ വംശത്തിന്റെയോ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്പഷ്ടമായോ പരോക്ഷമായോ വിവേചനം കാണിക്കുന്നുവെന്നും ഫലത്തിൽ ജൂത പൗരന്മാർക്ക് പ്രത്യേകാവകാശം നൽകുകയും യഹൂദേതരർക്ക്, പ്രത്യേകിച്ച് അറബ് പൗരന്മാർക്ക് ദോഷം വരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് താരതമ്യപഠനത്തിന്റെ വക്താക്കൾ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. റിട്ടേൺ നിയമം, കുടുംബ ഏകീകരണം നിരോധിച്ച 2003ലെ നിയമം, സുരക്ഷ, ഭൂമി, ആസൂത്രണം, പൗരത്വം, നെസെറ്റിലെ (നിയമസഭ) രാഷ്ട്രീയ പ്രാതിനിധ്യം, വിദ്യാഭ്യാസം, സംസ്കാരം എന്നിവ സംബന്ധിച്ച നിരവധി നിയമങ്ങൾ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. 2018 ൽ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന നാഷണൽ-സ്റ്റേറ്റ് ബിൽ ഇസ്രായേലിലും അന്തർദ്ദേശീയമായും വ്യാപകമായി വിവേചനപരമാണെന്ന് അപലപിക്കപ്പെട്ടു, ഇതിനെ പലസ്തീൻ ലിബറേഷൻ ഓർഗനൈസേഷൻ (പി‌എൽ‌ഒ) അംഗങ്ങൾ, പ്രതിപക്ഷ എം‌പിമാർ, മറ്റ് അറബ്, ജൂത ഇസ്രായേലികൾ എന്നിവരും സ്വാഗതം ചെയ്തു. [16]

ചരിത്രം തിരുത്തുക

ആരംഭം തിരുത്തുക

1961 ൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ പ്രധാനമന്ത്രിയും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുടെ വർണ്ണവിവേചന നയങ്ങളുടെ ശില്പിയുമായ ഹെൻഡ്രിക് വെർവോർഡ്, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ വർണ്ണവിവേചനത്തിനെതിരായ ഇസ്രായേലിന്റെ വോട്ട് നിരസിച്ചു. അതിന് കാരണമായി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് "ഇസ്രായേൽ അതിന്റെ പുതിയ വർണ്ണവിവേചന വിരുദ്ധ മനോഭാവത്തിൽ സ്ഥിരത പുലർത്തുന്നില്ല ... അവർ അറബികൾ ആയിരം വർഷക്കാലം അവിടെ താമസിച്ചശേഷം ഇസ്രായേലിനെ അറബികളിൽ നിന്ന് അകറ്റിക്കളഞ്ഞു. അതിൽ, ഞാൻ അവരോട് വിയോജിക്കുന്നു. ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയെപ്പോലെ ഇസ്രായേലും വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമാണ്. " എന്നാണ്.[17] അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയായ ജോൺ വോർസ്റ്ററും ഇതേ കാഴ്ചപ്പാട് നിലനിർത്തി. [18] അതിനുശേഷം, നിരവധി പഠനങ്ങൾ ഈ വർണ്ണവിവേചന സാമ്യത സത്യപ്പെടുത്തി. 1970 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ, പി‌എൽ‌ഒയുടെയും പി‌എഫ്‌എൽ‌പിയുടെയും അറബി ഭാഷാ മാസികകൾ ഫലസ്തീൻ സ്വയംഭരണത്തിനുള്ള ഇസ്രായേൽ നിർദേശങ്ങളെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കെതിരിൽ കൊളോണിയലിസത്തിന്റെ ബന്തുസ്താൻ തന്ത്രവുമായി താരതമ്യം ചെയ്തു. 1979-ൽ, ഫലസ്തീൻ സോഷ്യോളജിസ്റ്റായ ഈലിയാ സൂരെഇക്, ഇസ്രായേൽ സമൂഹം വർണവിവേചനത്തിന്റെ വിത്തുകൾ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സമൂഹമാണെന്നു വാദിച്ചു. [19] 1980-90 കളിൽ അക്കാദമിക്, ആക്ടിവിസ്റ്റ് രചനകളിൽ ഈ ആശയം ആവർത്തിച്ച് ഉയർന്നുവന്നു.[20] ഫലസ്തീനികളോട് ഇസ്രായേൽ പെരുമാറിയതിനെ വിവരിക്കാൻ ഉറി ഡേവിസ്, മെറോൺ ബെൻ‌വെനിസ്റ്റി, റിച്ചാർഡ് ലോക്ക്, ആന്റണി സ്റ്റുവാർട്ട് എന്നിവർ വർണ്ണവിവേചനം എന്ന പദം തന്നെ ഉപയോഗിച്ചു.

പ്രയോഗത്തിന്റെ വളർച്ച തിരുത്തുക

1990 കളിൽ, "ഇസ്രായേലി വർണ്ണവിവേചനം" എന്ന പദത്തിന് പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചു, ഓസ്ലോ ഉടമ്പടിയുടെ ഫലമായി പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിയുടെ രൂപത്തിൽ ഫലസ്തീനികൾക്ക് പരിമിതമായ സ്വയംഭരണം അനുവദിക്കുകയും, എന്നാൽ പലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇസ്രയേൽ പെർമിറ്റുകളും ചെക്ക്പോസ്റ്റുകളും സ്ഥാപിച്ച് അറബികളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ ബാരിയർ (തടസ്സം) ഇസ്രായേൽ നിർമ്മിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് വർണ്ണവിവേചന വാദത്തിന് കൂടുതൽ സ്വാധീനം ലഭിച്ചു. [17] വർണ്ണവിവേചന കാലഘട്ടത്തിലെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ ബന്റുസ്താനും, വെസ്റ്റ് ബാങ്കും തമ്മിലുള്ള സാമ്യം 2013 ആയപ്പോഴേക്കും അന്താരാഷ്ട്ര വൃത്തങ്ങളിൽ വ്യാപകമായി പ്രചരിച്ചിരുന്നു. [21] അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിൽ, മുമ്പ് ഈ ആശയം പറയുന്നത് തന്നെ നിഷിദ്ധമായിരുന്നു. അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇസ്രായേൽ ഭരണം വർണ്ണവിവേചനവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഈ പ്രയോഗം കൂടുതലായി വർദ്ധിച്ചു. [22] [23]

സൈമൺ ഫ്രേസർ സർവകലാശാലയിലെ ഹെറിബർട്ട് ആദം, ബ്രിട്ടീഷ് കൊളംബിയ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ കോഗില മൂഡ്‌ലി എന്നിവർ 2005-ൽ നടത്തിയ ദൈർഘ്യമേറിയ സീക്കിംഗ് മണ്ടേല എന്ന പഠനത്തിൽ, ഇസ്രായേലികൾക്കും പലസ്തീനികൾക്കും ഇടയിൽ സമാധാനമുണ്ടാക്കുന്നതിന് വിഘാതമായി, വർണ്ണവിവേചനം എന്ന പദം ഉപയോഗിക്കുന്നത് തർക്കം ഉടലെടുക്കുന്നതിന് കാരണമാകുന്നു എന്ന് നിരിക്ഷിക്കുകയുണ്ടായി. ഇസ്രായേലിനെ ഒരു പാശ്ചാത്യ ജനാധിപത്യമായി കാണുന്നുവെന്നും അതിനാൽ അത്തരമൊരു രാജ്യത്തിന്റെ മാനദണ്ഡങ്ങൾക്കനുസൃതമായി ജൂതർക്കും അറബികൾക്കുമിടയിലായി രാജ്യത്തെ വിഭജിക്കപ്പെടുമെന്നും അദ്ദേഹം എഴുതുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ജൂത പ്രവാസികളുടെ ഭവനമാണ് ഇസ്രായേൽ എന്നവകാശപ്പെടുന്നു. [24] ഭരണാധികാരികളായ വെളുത്ത ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാർക്ക് ഒരിക്കലും ലഭിക്കാത്ത “ആത്മനിഷ്ഠമായ ധാർമ്മിക സാധുത”- യഹൂദ ചരിത്രപരമായ കഷ്ടപ്പാടുകൾ - സയണിസത്തെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് ആദാമും മൂഡ്‌ലിയും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [25] ഇസ്രായേലും വർണ്ണവിവേചന ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയും തമ്മിലുള്ള അക്കാദമിക് താരതമ്യങ്ങൾ രണ്ട് പ്രബല ഗ്രൂപ്പുകളെയും സെറ്റിൽഡർ സൊസൈറ്റികളായി കാണുകയും "എപ്പോൾ, എങ്ങനെ കുടിയേറ്റക്കാർ തദ്ദേശീയരാകുന്നു" എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാതിരിക്കുകയും ഇസ്രായേലിയിലെ ജൂത കുടിയേറ്റക്കാർ സ്വയം മടങ്ങിവരുന്നതായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.[26] ആദാമും മൂഡ്‌ലിയും ഊന്നിപ്പറയുന്നു, "ആളുകൾ അവരുടെ ജീവിതത്തിന് അർത്ഥം നൽകുകയും ഈ വൈവിധ്യമാർന്ന പ്രത്യയശാസ്ത്ര പ്രിസങ്ങളിലൂടെ അവരുടെ ലോകത്തെ വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ, ധാരണകൾ യഥാർത്ഥമാണ്, അവ ഗൗരവമായി എടുക്കേണ്ടതുണ്ട്." [27]

രണ്ട് ജനതകളെ വർണ്ണവിവേചനവുമായി വേർതിരിക്കാനുള്ള ഇസ്രായേലി ശ്രമങ്ങളെ തുല്യമാക്കുന്നവർ ദ്വിരാഷ്ട്ര പരിഹാരത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഏതെങ്കിലും സമാധാന കരാറിന്റെ നിയമസാധുതയെ ദുർബലപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുകയാണെന്ന് 2009 ൽ ഇസ്രായേൽ ചരിത്രകാരൻ ബെന്നി മോറിസ് പറഞ്ഞു. [28]

ഹഫ്രദ-വർണ്ണവിവേചന താരതമ്യം തിരുത്തുക

ഹഫ്രദ - വേർപിരിയൽ (ഹീബ്രു: הפרדה‎- ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ ഫലസ്തീൻ ജനതയെ ഇസ്രായേൽ ജനസംഖ്യയിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കാനുള്ള ഇസ്രായേൽ സർക്കാരിന്റെ നയത്തിന്റെ ഔദ്യോഗിക വിവരണമാണ് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ "വേർപിരിയൽ"). [29] [30] [31] ഇസ്രായേലിൽ , വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും ഗാസ മുനമ്പിലെയും ഫലസ്തീനികളിൽ ഇസ്രായേൽ സർക്കാർ സ്വീകരിച്ച് നടപ്പാക്കിയ പൊതു വിഭജന നയത്തെ സൂചിപ്പിക്കാൻ ഈ പദം ഉപയോഗിക്കുന്നു. [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] ഈ വാക്കിനെ "വർണ്ണവിവേചനം" എന്ന പദവുമായി പണ്ഡിതന്മാരും വ്യാഖ്യാതാക്കളും താരതമ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, [40] [41] ഹഫ്രദയും വർണ്ണവിവേചനവും തുല്യമാണെന്ന് ചിലർ [42] [43]

ഇസ്രായേലി വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് തടസ്സം, ( ഹീബ്രു: גדר ההפרדה‎ Geder Ha'hafrada , 'സെപ്പറേഷൻ ഫെൻസ്') [32] വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് അടച്ചിട്ട് ഫലസ്തീനികളുടെ സഞ്ചാരനിയന്ത്രണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിയമങ്ങൾ; [34] [44] ഗാസയിൽ നിന്ന് ഇസ്രായേൽ ഏകപക്ഷീയമായി പിരിഞ്ഞത്, തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഹഫ്രദയുടെ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. [45] [46]

അതിന്റെ ആദ്യ പൊതു ആമുഖങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ആശയം മാറിയ ഈ നയം അറബികളെ വംശീയമായി അധസ്ഥിതർ ആക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളത് തന്നെയായിരുന്നു.[29] [32] [47]

2014 ൽ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ പ്രത്യേക റിപ്പോർട്ടർ റിച്ചാർഡ് എ. ഫാക്ക് തന്റെ "1967 മുതൽ കൈവശമുള്ള പലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രത്യേക റിപ്പോർട്ടറുടെ റിപ്പോർട്ടിൽ" Aparthied (വർണ്ണവിവേചനം) എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചു. [48] [49] [50]

വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യവും ഇസ്രായേലും തിരുത്തുക

നിയമപരമായ നില തിരുത്തുക

വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യത്തെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിനും ശിക്ഷിക്കുന്നതിനുമുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷൻ (ഐസിഎസ്പിസിഎ) 1973 ലെ ഐക്യരാഷ്ട്ര പൊതുസഭ അംഗീകരിച്ചു. [51] വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ കുറ്റകൃത്യത്തെ ഐസി‌എസ്‌പി‌സി‌എ നിർ‌വചിക്കുന്നത് "ഒരു വംശീയ വിഭാഗത്തിന്റെ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനും നിലനിർത്തുന്നതിനുമായി ... മറ്റൊരു വംശീയ വിഭാഗത്തിന്മേൽ ... വ്യവസ്ഥാപിതമായി അവരെ അടിച്ചമർത്തുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ" എന്നാണ്. [52]

റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ടും ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ചും തിരുത്തുക

വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യത്തെ 2002 ലെ അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയുടെ റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ടിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 7 നിർവചിച്ചത്, രാഷ്ട്രീയ, വംശീയ, ദേശീയ, വംശീയതയെക്കുറിച്ച് തിരിച്ചറിയാവുന്ന ഒരു ഗ്രൂപ്പിനെ പീഡിപ്പിക്കൽ, കൊലപാതകം, നിർബന്ധിത കൈമാറ്റം, തടവ്, അല്ലെങ്കിൽ ഉപദ്രവിക്കൽ തുടങ്ങിയ മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പ്രവൃത്തികൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നത് എന്നാണ്. ഒരു വംശീയ സംഘം, സാംസ്കാരിക, മത, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള, ഏതെങ്കിലും വംശീയ ഗ്രൂപ്പിനോ ഗ്രൂപ്പുകൾക്കോ മേൽ ആസൂത്രിതമായി, സ്ഥാപനവത്കൃത ഭരണകൂടത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒപ്പം ആ ഭരണം നിലനിർത്താനുള്ള ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ അടിച്ചമർത്തലിന്റെയും ആധിപത്യത്തിന്റെയും സ്വഭാവം കാണിക്കുന്നതാണ്.[53]

2018 ജനുവരിയിൽ ഇസ്രായേലിന്റെ 5 വർഷത്തെ യൂണിവേഴ്സൽ പീരിയോഡിക് അവലോകനത്തിൽ ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ചും മറ്റ് മനുശ്യാവകാശ ഗ്രൂപ്പുകളും ഇസ്രായേലിനെ വിമർശിച്ചു. ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ചിന്റെ ജനീവ ഡയറക്ടർ ജോൺ ഫിഷർ പറഞ്ഞു, “യുഎൻ അവലോകന വേളയിൽ ഇസ്രായേലിന്റെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങളോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത എത്രത്തോളമെന്നാൽ, അധിനിവേശം, പലസ്തീനികളുടെ അവകാശങ്ങൾ, അല്ലെങ്കിൽ നിയമവിരുദ്ധമായ സെറ്റിൽമെന്റ് പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങൾ പരിഹരിക്കാൻ തയ്യാറാകാത്ത അത്രയുമാണ്. അവലോകനത്തിന് മുന്നോടിയായി, എട്ട് ഫലസ്തീൻ മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനകൾ 60 പേജുള്ള സംയുക്ത റിപ്പോർട്ട് സമർപ്പിച്ചു. അതിൽ “വ്യവസ്ഥാപിത വംശീയ ആധിപത്യത്തിന്റെയും ഫലസ്തീൻ ജനതയെ മൊത്തത്തിൽ അടിച്ചമർത്തുന്നതിന്റെയും ഒരു സ്ഥാപനവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ഭരണകൂടം ആണ് ഇസ്രായേൽ സൃഷ്ടിച്ചത്, ഇത് കുറ്റകൃത്യത്തിന് തുല്യമാണ്. ഈ വർണ്ണവിവേചനം, എല്ലാ തരത്തിലുള്ള വംശീയ വിവേചനവും ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷന്റെ ആർട്ടിക്കിൾ 3 ലംഘിക്കുന്നതാണ് എന്ന് ഈ റിപ്പോർട്ട് എടുത്ത് പറയുന്നു. [54]

എല്ലാ തരത്തിലുള്ള വംശീയ വിവേചനവും ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷന്റെ (ഐസിഇആർഡി) പ്രകാരമുള്ള ബാധ്യതകൾ ലംഘിച്ചതിന് 2018 ഏപ്രിൽ 23 ന് പലസ്തീൻ ഇസ്രായേലിനെതിരെ ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര പരാതി നൽകി. [55] വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രായേലിന്റെ നയങ്ങൾ വർണ്ണവിവേചനത്തിന് തുല്യമാണെന്ന ഫലസ്തീൻ പരാതിയുടെ അവലോകനത്തിൽ, വംശീയ വിവേചനത്തിന് നിയമപരമായ നിർവചനം ഇസ്രായേൽ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലെന്നും സമിതി ആശങ്ക പ്രകടിപ്പിച്ചു. [56] [57][58]

വംശീയതയുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തിയ റിപ്പോർട്ടുകൾ തിരുത്തുക

ഫലസ്തീനു വേണ്ടിയുള്ള യുഎൻ പ്രത്യേക റിപ്പോർട്ടറുടെ കണ്ടെത്തലുകൾ തിരുത്തുക

2007 ലെ ഒരു റിപ്പോർട്ടിൽ, ഫലസ്തീനിനായുള്ള യുഎൻ പ്രത്യേക റിപ്പോർട്ടർ ജോൺ ഡുഗാർഡ് ഇങ്ങനെ പ്രസ്താവിച്ചു, "ഇസ്രായേൽ അധിനിവേശത്തിന്റെ ഘടകങ്ങൾ കൊളോണിയലിസത്തിന്റെയും വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെയും രൂപങ്ങളാണ്, അവ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന് വിരുദ്ധമാണ്", കൂടാതെ കൊളോണിയലിസത്തിന്റെ സവിശേഷതകളുള്ള ഒരു നീണ്ട അധിനിവേശത്തിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കാനും വർണ്ണവിവേചനം അവസാനിപ്പിക്കാനും അന്താരാഷ്ട്ര നീതിന്യായ കോടതിയെ സമീപിക്കുകയും വേണം". [59]

ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ ഹ്യൂമൻ സയൻസസ് റിസർച്ച് കൗൺസിലിന്റെ നിയമ പഠനം തിരുത്തുക

അന്താരാഷ്ട്ര നിയമപ്രകാരം അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ ഇസ്രായേലിന്റെ വംശീയ പ്രവർത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാനായി 2009 ൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ ഹ്യൂമൻ സയൻസസ് റിസർച്ച് കൗൺസിൽ (എച്ച്എസ്ആർസി) നിയമപഠന സംഘത്തെ നിയോഗിച്ചു.[60] വർണ്ണവിവേചന നയത്തിന്റെ ഏറ്റവും കുപ്രസിദ്ധമായ ഒരു വശമാണ് ബന്റുസ്താൻ അടക്കമുള്ള ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിൽ പ്രകടമായ 'വംശീയ എൻക്ലേവ് നയം' എന്ന് റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നു: ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചനങ്ങളെ ഭരണകൂടമെന്ന നിലയിൽ 'സുരക്ഷ'യുടെ പേരിൽ ഇസ്രായേൽ ന്യായീകരിക്കുന്നു. അത്തരം അവകാശവാദങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമാണ് കാര്യങ്ങൾ. അവർ ചില ജനവാസമേഖലകളിൽ, ആ ജനതയുടെ മേൽ മറ്റൊരു ജനതയുടെ (ജൂതരുടെ) ഒരു വംശീയ ഗ്രൂപ്പ് അധീശത്വം സ്ഥാപിക്കുകയാണ്. ഇത് ആ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങളുുടെ ഒരു ഭാഗമാണ്. [61] അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ ഇസ്രായേലിന്റെ രീതികൾ വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യത്തെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിനും ശിക്ഷിക്കുന്നതിനുമുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷന്റെ ആർട്ടിക്കിൾ 2 ൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ നിർവചനവുമായി എല്ലാ അർഥത്തിലും യോജിക്കുന്നതാണ്. വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടത്തിന്റെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ നിയമങ്ങളുമായും നടപടികളുമായും താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, ഉചിതമായ പ്രക്രിയയ്ക്കുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര മാനദണ്ഡങ്ങളുടെ ലംഘനം (നിയമവിരുദ്ധ തടങ്കൽ പോലുള്ള നിമങ്ങൾ) ഇസ്രയേൽ നടപടികൾ വംശീയരയുമായി ശക്തമായ ബന്ധമുണ്ട്. നിർദ്ദിഷ്ട വംശീയതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഇസ്രായേൽ നടപ്പാക്കുന്ന വിവേചനപരമായ പ്രത്യേകാവകാശങ്ങൾ (നിയമപരമായി, ജൂതൻ അല്ലെങ്കിൽ ജൂതൻ അല്ലാത്തവർ); വംശീയ "കരുതൽ ഭൂമികളിലേക്കും ഗെറ്റോകളിലേക്കും (ചേരികൾ)" അറബികളെ പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നതുൾപ്പെടെ ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളിലും കടുത്ത വംശീയ വേർതിരിവ് ഇസ്രായേൽ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. സഞ്ചാരവും ആവിഷ്കാരവും പോലുള്ള വ്യക്തിഗത സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങളിൽ വരെ സമഗ്രമായ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഇസ്രായേൽ നടപ്പാക്കുന്നു. വംശീയ-ദേശീയ ഐഡന്റിറ്റി (ജൂതർ അല്ലെങ്കിൽ അറബി) അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഇരട്ട നിയമവ്യവസ്ഥ; പൗരത്വം നിഷേധിക്കൽ, ഏതെങ്കിലും ഫലസ്തീൻ ചെറുത്തുനിൽപ്പിനെ ശിക്ഷിക്കുന്നതിനായി പ്രത്യേകമായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത പ്രത്യേക നിയമവ്യവസ്ഥ എല്ലാം വംശീയവിവേചനത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങളാണെന്ന് ഈ പഠനം കണ്ടെത്തി. "ഫലസ്തീനികളുടെ മേൽ യഹൂദരുടെ ആധിപത്യം നിലനിർത്തുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഇസ്രായേൽ ഭരണകൂടം അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിയന്ത്രണം ചെലുത്തുന്നുവെന്നും വർണ്ണവിവേചനം നിരോധിക്കുന്നതിന്റെ ലംഘനമാണ് ഈ സംവിധാനം എന്നും" പഠനം വ്യക്തമാക്കുന്നു. അധിനിവേശ പലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ വർണ്ണവിവേചനം, കൊളോണിയലിസം, അന്താരാഷ്ട്ര നിയമം എന്ന പേരിൽ 2012 ൽ ഈ പഠനറിപ്പോർട്ട് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [62]

ESCWA റിപ്പോർട്ട് തിരുത്തുക

2017 ൽ യുഎൻ ഒരു കമ്മീഷനെ നിയോഗിക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തുവെങ്കിലും, യുഎൻ സെക്രട്ടറി ജനറൽ, അവരുടെ റിപ്പോർട്ടിന് [63] ഔദ്യോഗിക അംഗീകാരം നൽകിയില്ല. സആദാ ഹുസൈൻ ആദം തയ്യാറാക്കിയ ആ റിപ്പോർട്ടിൽ "റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ടിന്റെയും വർണ്ണവിവേചന കൺവെൻഷന്റെയും വെളിച്ചത്തിൽ വർണ്ണവിവേചനം സംബന്ധിച്ച വിഷയം ചർച്ചചെയ്യുന്നു."[64] ഫലസ്തീൻ ജനതയെ പീഡിപ്പിക്കുന്ന വർണ്ണവിവേചന സംവിധാനം സ്ഥാപിച്ച വംശീയ രാഷ്ട്രമാണ് ഇസ്രായേൽ എന്ന് റിപ്പോർട്ട് വ്യക്തമായ തെളിവുകളാൽ സമർതഥിക്കുന്നു. യുഎൻ അണ്ടർ സെക്രട്ടറി ജനറലും ഇഎസ്‌സി‌ഡബ്ല്യുഎ എക്സിക്യൂട്ടീവ് സെക്രട്ടറിയുമായ റിമ ഖലഫ് 2017 ൽ ഈ റിപ്പോർട്ട് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

യെഷ് ദിൻ തിരുത്തുക

2020 ൽ, ഇസ്രയേൽ മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനയായ യെഷ് ദിൻ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു റിപ്പോർട്ടിൽ, വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഫലസ്തീൻ ജനതയോട് ഇസ്രയേൽ പെരുമാറിയത് 2002 ലെ റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ടിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 7 പ്രകാരം, വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ നിർവചനം പാലിക്കുന്നുവെന്നാണ്. അതുപ്രകാരം അവർ അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയെ (International Criminal Court) സമീപിക്കുകയും ചെയ്തു. 1976 ൽ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന ഐക്യരാഷ്ട്ര പൊതുസഭ അംഗീകരിച്ച വർണ്ണവിവേചന കുറ്റകൃത്യത്തെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിനും ശിക്ഷിക്കുന്നതിനുമുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷൻ (International Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid) പ്രകാരം അവർ കോടതിയിൽ, ഇസ്രയേൽ കുറ്റവാളികൾ ആണെന്ന് വാദിച്ചു. [65]

B'tselem റിപ്പോർട്ട് തിരുത്തുക

2021 ജനുവരിയിൽ, ഇസ്രായേൽ മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനയായ ബി'സെലെം ഒരു റിപ്പോർട്ട് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അതിൽ "ഇസ്രായേൽ ഭരണകൂടത്തെ വർണ്ണവിവേചനം എന്ന് മുദ്രകുത്തുന്നതിനുള്ള തടസ്സം നേരിടേണ്ടിവന്നു" എന്ന ആക്ഷേപം അവർ ഉന്നയിച്ചു. [66] റിപ്പോർട്ട് അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ ബി'സെലെമിന്റെ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ഡയറക്ടർ ഹഗായ് എൽ-ആഡ് പ്രസ്താവിച്ചത്, "ഇസ്രായേൽ ഒരു താൽക്കാലിക അധിനിവേശമുള്ള ഒരു ജനാധിപത്യരാജ്യമല്ല: ഇത് ജോർദാൻ നദിക്കും മെഡിറ്ററേനിയൻ കടലിനും ഇടയിലുള്ള ഒരു ഭരണകൂടമാണ്. നമ്മൾ നോക്കണം, ഇസ്രായേലിന്റെ പൂർണ്ണ ചിത്രത്തിൽ അത് എന്താണെന്ന് നമുക്ക് കാണാം: അത് വർണ്ണവിവേചനം ആണ്. " [67] റിപ്പോർട്ടിനെ വിമർശിച്ചുവർ അത് സെമിറ്റിക് വിരുദ്ധമാണെന്നും, അത് കുറ്റകൃത്യമാണെന്നും വിശേഷിപ്പിച്ചു, കാരണം ഇസ്രായേലിനെ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി പരിഗണിക്കണം എന്നാണവരുടെ വാദം [68]

ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് റിപ്പോർട്ട് തിരുത്തുക

അന്താരാഷ്ട്ര നിയമപ്രകാരം വർണ്ണവിവേചനം, പീഡനം എന്നീ കുറ്റങ്ങൾ ആരോപിച്ച് ഇസ്രായേൽ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്കെതിരെ ‍ 2021 ഏപ്രിലിൽ ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് ഒരു റിപ്പോർട്ട് പുറത്തുവിട്ടു.അതിൽ ഫലസ്തീനികൾക്കെതിരായ ആസൂത്രിതമായ വിവേചനം അന്വേഷിക്കാൻ അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയോട് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ ആവശ്യപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ പ്രധാന അന്താരാഷ്ട്ര മനുഷ്യാവകാശ എൻ‌ജി‌ഒ ആണ് ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് . ഫലസ്തീനികളെ പലതരം പീഠനങ്ങളിലേക്ക് അവരുടെ അറബികളെന്ന ഐഡന്റിറ്റി മൂലം ഇസ്രായേൽ അധികാരികൾ തള്ളിവിടുകയും, പുറത്താക്കുകയും, പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും, ബലമായി വേർപെടുത്തുകയും, കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നും, ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ ... ഈ അനുഭവങ്ങൾ വളരെ കഠിനമാണെന്നും ഇത് അവർക്കെതിരായ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾക്ക് തുല്യമാണെന്നും റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നു. [69] ഇസ്രായേൽ ഈ റിപ്പോർട്ട് നിരസിച്ചു, നയതന്ത്രപരകാര്യ മന്ത്രി മൈക്കൽ ബിറ്റൺ പറഞ്ഞു, “ഈ വ്യാജ റിപ്പോർട്ടിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം ഒരു തരത്തിലും മനുഷ്യാവകാശവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതല്ല, മറിച്ച് ഇസ്രയേലിന്റെ ദേശീയ രാഷ്ട്രമെന്ന നിലയിലുള്ള നിലനിൽപ്പിനുള്ള അവകാശത്തെ ദുർബലപ്പെടുത്താനുള്ള എച്ച്ആർഡബ്ല്യുവിന്റെ നിരന്തരമായ ശ്രമമാണ്. ജൂത ജനത[70] മനുഷ്യരാശിക്കെതിരായ വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റേയോ ഉപദ്രവത്തിന്റേയോ കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഇസ്രായേൽ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്കെതിരെ അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയെകൊണ്ട് അന്വേഷിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് റിപ്പോർട്ടിനെ പലസ്തീൻ പ്രധാനമന്ത്രി മുഹമ്മദ് ഷത്തായ്യഹ് സ്വാഗതം ചെയ്തു. എച്ച്ആർഡബ്ല്യു റിപ്പോർട്ടിനെതിരെ യുഎസ് സ്റ്റേറ്റ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് രംഗത്തെത്തി, "ഇസ്രായേലിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ വർണ്ണവിവേചനമാണ് എന്നത് ഈ ഭരണകൂടത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടല്ല" എന്നവർ പ്രസ്താവിച്ചു. [71]

മറ്റു കാഴ്‌ചപ്പാടുകൾ തിരുത്തുക

ഐ.സി‌.എസ്‌.പി‌.സി‌.എ.യുടെയും റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ടിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 7 ന്റെയും നിർദ്ദേശങ്ങൾ അനുസരിച്ച് ഇസ്രായേലികളും ഫലസ്തീനികളും "വംശീയ ഗ്രൂപ്പുകൾ" ആണെന്ന് പറയാനാകുമോ എന്ന ചോദ്യം ഒരു തർക്കവിഷയമാണ്. രാഷ്ട്രീയ എഴുത്തുകാരൻ റൊണാൾഡ് ബ്രൂസ് സെന്റ് ജോൺ പറയുന്നത് വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രായേലി നയത്തെ സംബന്ധിച്ച് സാങ്കേതികമായി വർണ്ണവിവേചനം എന്ന് നിർവചിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നാണ്. കാരണം അതിൽ വംശീയ ഘടകങ്ങളില്ല. എന്നിരുന്നാലും, 2002 ലെ അന്താരാഷ്ട്ര ക്രിമിനൽ കോടതിയിൽ റോം സ്റ്റാറ്റ്യൂട്ട് അവതരിപ്പിച്ചതോടെ, ഇസ്രയേൽ ഒരു വംശീയ ഗ്രൂപ്പിന് എതിരിൽ തിരിച്ചറിയാവുന്ന വംശീയ-ദേശീയതയുള്ള ഒരു സംഘമായി മാറുന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രായേലി നയം, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വെള്ളക്കാരല്ലാത്ത ജനതയെ ബാധിക്കാത്തതുപോലെ തന്നെ ഫലസ്തീൻ ജനതയെ മാത്രം സ്വാധീനിക്കുന്ന വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്.[51] അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ, ഫലസ്തീൻ ഐഡന്റിറ്റികൾ, സാമൂഹികമായി വംശപരമ്പരയോ ദേശീയത, വംശീയത, മതം എന്നിവയാലോ വേർതിരിച്ച ഗ്രൂപ്പുകളായി മാറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് എച്ച്എസ്ആർസിയുടെ 2009 ലെ റിപ്പോർട്ട് പറയുന്നു. ഈ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിൽ വർണ്ണവിവേചനം നിർവചിക്കുന്നത് പ്രകാരം ഇസ്രായേലി ജൂതന്മാരെയും പലസ്തീൻ അറബികളെയും "വംശീയ ഗ്രൂപ്പുകളായി" കണക്കാക്കാമെന്ന് പഠനം നിഗമനം ചെയ്യുന്നു. [60]

ഇസ്രായേലിൽ വർണ്ണവിവേചനം ഉണ്ടെന്ന അവകാശവാദം അന്താരാഷ്ട്ര റെഡ് ക്രോസിന്റെ തലവൻ ജാക്വസ് ഡി മായോ നിരസിച്ചു. വംശത്തിന്റെ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ അടിത്തറയിൽ ഒരു ഭരണകൂടവുമില്ല, ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾക്ക് അടിസ്ഥാന മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ നിഷേധിച്ചതായി ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു. ഇതൊരു വംശീയ അപകർഷതയാണ്. രക്തരൂക്ഷിതമായ ഒരു ദേശീയ സംഘട്ടനം ഇസ്രയേലിൽ നടക്കുന്നുമുണ്ട്. അതിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടതും ദാരുണവുമായ സ്വഭാവം പതിറ്റാണ്ടുകളായി, അതിന്റെ തുടർച്ചയുണ്ടെന്നതാണ്. ഒപ്പം അധിനിവേശ അവസ്ഥയുമുണ്ട്. വർണ്ണവിവേചനമല്ല അത്" ജാക്വസ് ഡി മായോ പറഞ്ഞുവെക്കുന്നു.

ഇസ്രായേലിലെ യഥാർത്ഥ പ്രശ്നങ്ങൾ തിരുത്തുക

ആദാമും മൂഡ്‌ലിയും എഴുതുന്നു: സ്വന്തം ഭൂമിയിലേക്കുള്ള പ്രവേശനത്തിന് നിയമപരമായ വിലക്കുകളും, സിവിൽ സർവീസ് തസ്തികകളുടെ അസമമായ വിതരണവും വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള ആളോഹരി ചെലവു കാരണം വിദ്യാഭ്യാസ സൗകര്യങ്ങൾ നൽകാത്തതുമൊക്കെ ഇസ്രായേലി ഫലസ്തീനികളെ മറ്റൊരു വംശീയ സംഘമായി ഭരണകൂടം തന്നെ മാറ്റുകയും രണ്ടാംകിട പൗരത്വ പദവിയിലേക്ക് പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു, ഇവരാകട്ടെ പ്രബലമായ ഒരു ന്യൂനപക്ഷമാണ്താനും."[72]

വർണ്ണവിവേചന നിരാസവാദങ്ങൾ തിരുത്തുക

2011 ഒക്ടോബറിൽ ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ ജഡ്ജ് റിച്ചാർഡ് ഗോൾഡ്സ്റ്റോൺ എഴുതിയ ലേഖനത്തിൽ, ഇസ്രായേലിൽ ജൂതന്മാരും അറബികളും തമ്മിൽ ഒരു പരിധിവരെ വേർതിരിവ് നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും “വർണ്ണവിവേചനം ഇല്ല” എന്നും, വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ നിർവചനത്തോട് 1998 റോം ചട്ടപ്രകാരം ഒന്നും തന്നെ വരുന്നില്ലയെന്നും അദ്ദേഹം വാദിച്ചു. വെസ്റ്റ് ബാങ്കിനെ സംബന്ധിച്ച്, സ്ഥിതി കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമാണെന്ന് ഗോൾഡ്സ്റ്റോൺ എഴുതി. എന്നാൽ ഇവിടെയും "ഒരു വംശീയ വിഭാഗത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥാപിത അടിച്ചമർത്തലിന്റെയും ആധിപത്യത്തിന്റെയും സ്ഥാപനവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ഭരണകൂടം നിലനിർത്താൻ ഉദ്ദേശ്യമില്ല." [73] [74] "ഇസ്രായേൽ ഒരു വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമാണെന്ന ആരോപണം തെറ്റായതും ക്ഷുദ്രകരവുമായ ഒന്നാണ്, അത് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത് സമാധാനവും ഐക്യവും തടയുന്നതിന് കാരണമാകുന്നു" എന്നും ഗോൾഡ്സ്റ്റോൺ ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസിൽ എഴുതി. [75]

ഇസ്രായേലിൽ അറബികൾക്കെതിരെ സാമൂഹ്യ വിവേചനം നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും "ഒരു ജൂത രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ആദർശം വംശീയതയെ തകർക്കുന്നു" എന്ന് ഇയാൻ ബുറുമ വാദിച്ചു. ഈ വംശീയ താരതമ്യം "ബുദ്ധിപരമായി മടിയനും ധാർമ്മികമായി ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നതും ഒരുപക്ഷേ വിചിത്രവുമാണ്". ഇസ്രായേൽ ജനസംഖ്യയുടെ 20% അറബികളാണെന്നും മുഴുവൻ പൗരന്മാരുടെ അവകാശങ്ങളും ലഭ്യമാക്കേണ്ടതാണെന്നും ബുറുമ വാദിച്ചു. ഇസ്രായേൽ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ദേശീയ പ്രദേശത്ത് വർണ്ണവിവേചനം ഇല്ലെന്നും ബുറുമ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. [76]

സ്റ്റാൻഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ അമ്പത്തിമൂന്ന് ഫാക്കൽറ്റി അംഗങ്ങൾ ഒപ്പിട്ട ഒരു കത്തിൽ "ഇസ്രായേൽ രാഷ്ട്രത്തിൽ വർണ്ണവിവേചനവുമായി സാമ്യമുള്ള യാതൊരു പ്രവർത്തനവുമില്ല" എന്ന അഭിപ്രായം അവർ രേഖപ്പെടുത്തി. ഇസ്രായേൽ ഒരു ലിബറൽ ജനാധിപത്യ രാജ്യമാണെന്നും, ഇസ്രായേലിലെ അറബ് പൗരന്മാർ സിവിൽ, മത, സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ സമത്വം ആസ്വദിക്കുന്നതായി അവർ വാദിച്ചു. ഇസ്രായേലിനെ വർണ്ണവിവേചനമുള്ള ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുമായി ഉപമിക്കുന്നത് ഒരു അപഹാസ്യമാണെന്നും ക്ഷുദ്ര പ്രചാരണത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്നും അവർ പറഞ്ഞു. [77]

നേരിടുന്ന യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഭൂമി തിരുത്തുക

അറബികളിൽ നിന്ന് ഇസ്രയേൽ അധിനിവേശം ചെയ്ത ഭൂമി മുഴുവൻ ജൂത ദേശീയ ഫണ്ടിന്റെയോ അല്ലെങ്കിൽ ജൂത ഏജൻസിയുടെയോ ഉടമസ്ഥതയിലാണുണ്ടായിരുന്നത്. ജൂത കുടിയേറ്റക്കാരായ അപേക്ഷകർക്ക് മാത്രമായി ആണ് ഈ ഭൂമി നൽകി വരുന്നത്. ഭൂമി പാട്ടത്തിനെടുക്കുന്നതിനോ വാങ്ങുന്നതിനോ ഇസ്രായേൽ പൗരൻമാരായ അറബികൾക്ക് അവകാശമില്ല. അറബി ഗ്രാമങ്ങൾ നിരന്തരമായി ഒഴിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇതിന്റെ സ്ഥിരമായ വിപുലീകരണം നടക്കുന്നു. ഓട്ടോമൻ ഫലസ്തീനിൽ യഹൂദ സമൂഹം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിന് സഹായിക്കുന്നതിനായി ഓട്ടോമൻ കാലഘട്ടത്തിൽ ജൂതന്മാർ സ്ഥാപിച്ച ഈ ഗ്രൂപ്പുകൾ, അക്കാലത്ത് വരണ്ട മരുഭൂമിയും ചതുപ്പുനിലങ്ങളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭൂമി വാങ്ങി, അവ കൃഷിയോഗ്യമാക്കാനും, പാട്ടത്തിന് നൽകാനും യഹൂദർക്ക് കൃഷിചെയ്യാനും യഹൂദ കുടിയേറ്റത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും അക്കാലങ്ങളിൽ തന്നെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു. ഇസ്രായേൽ രാഷ്ട്രം സ്ഥാപിതമായതിനുശേഷം, ഇസ്രായേൽ ലാൻഡ്സ് അതോറിറ്റി ഈ സ്വത്തുക്കളുടെ നടത്തിപ്പിന് മേൽനോട്ടം വഹിച്ചു. 2000 മാർച്ച് 8 ന്, ഇസ്രായേലി അറബികൾക്കും, അത്തരം ഭൂമി ദീർഘകാല പാട്ടത്തിന് വാങ്ങുന്നതിന് തുല്യമായ അവകാശമുണ്ടെന്ന് ഇസ്രായേൽ സുപ്രീം കോടതി വിധിച്ചു. മുമ്പ് യഹൂദ ഗ്രാമങ്ങളിലും, അറബ് പൗരന്മാർ സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നിടത്തെല്ലാം സർക്കാർ ഭൂമി അനുവദിക്കരുതെന്നതായിരുന്നു നിയമം. 2000 മാർച്ച് 8- ലെ വിധിയനുസരിച്ച് താമസിക്കുന്നതും, പാട്ടത്തിനെടുക്കുന്നതും തടയാൻ പാടില്ലെന്ന് കോടതി വിധിച്ചു: “സമത്വത്തിന്റെ തത്വം, മതത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ ദേശീയതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ പൗരന്മാരെ വേർതിരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ഭരണകൂടത്തെ വിലക്കുന്നു,” ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് അഹരോൺ ബരാക് എഴുതി. സർക്കാർ ഭൂമി അനുവദിക്കുന്നതിലും ഈ തത്വം ബാധകമാണ്. . . . ഭരണകൂടത്തിന്റെ ജൂത സ്വഭാവം ഇസ്രായേലിനെ അതിന്റെ പൗരന്മാർക്കിടയിൽ വിവേചനം കാണിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നില്ല. ” [78] ഈ വിധിയെക്കുറിച്ച് ബ്രിട്ടീഷ് തത്ത്വചിന്തകനായ ബെർണാഡ് ഹാരിസൺ, “വർണ്ണവിവേചന ഇസ്രായേൽ” ആരോപണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെ അധ്യായത്തിൽ എഴുതി: “ഇനിയും വളരെയധികം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. പക്ഷേ, ഇസ്രായേൽ ഒരു 'വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രം' ആണോ അല്ലയോ എന്ന ചോദ്യം ഞങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യുകയാണ്, ഓർക്കുക. ഹെൻ‌ട്രിക് വെർ‌വോർഡിന്റെ പ്രീമിയർ‌ഷിപ്പിനു കീഴിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ സുപ്രീംകോടതി സമാനമായ ഒരു തീരുമാനം എടുക്കുന്നുവെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുന്നത് കേവലം കഠിനവും അസാധ്യവുമല്ല. കാരണം അങ്ങനെ ചെയ്താൽ വർണ്ണവിവേചന സമ്പ്രദായത്തിന്റെ മുഴുവൻ കാരണങ്ങളേയും അത് ബാധിക്കുമായിരുന്നു. വംശങ്ങളെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ അനുവദിച്ച പ്രദേശങ്ങൾ വേർതിരിക്കുന്നതിലൂടെ അത് വർണ്ണവിവേചന സംവിധാനമല്ലാതെ ഒന്നുമില്ല. " [79]

സർക്കാർ നിയന്ത്രണത്തിന്റെ ഫലമായി ഇസ്രായേലിലെ ഭൂരിഭാഗം ഭൂമിയുടെയും അവകാശം യഹൂദേതരർക്ക് ലഭ്യമല്ലെന്ന് 2006 ൽ ദി ഗാർഡിയൻ പത്രത്തിലെ തന്റെ ലേഖനത്തിൽ ക്രിസ് മക്ഗ്രിയൽ പ്രസ്താവിച്ചു. 2007 ൽ ഇസ്രായേലിലെ അറബ് ന്യൂനപക്ഷ അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള ലീഗൽ സെന്റർ അദാല സമർപ്പിച്ച ഹരജിക്ക് മറുപടിയായി അറ്റോർണി ജനറൽ മെനാഷെം മസൂസ് ഇത്തരം നയം വിവേചനപരമാണെന്ന് വിധിച്ചു, ജെഎൻഎഫ് (ജൂത ദേശീയ നിധി) ജൂതന്മാരല്ലാത്തവർക്ക് ഭൂമി വിൽക്കണമെന്ന് വിധിയിൽ പ്രസ്താവിച്ചു.

കമ്മ്യൂണിറ്റി സെറ്റിൽമെന്റുകളുടെ നിയമനിർമ്മാണം തിരുത്തുക

2000 ആണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, നെഗെവിലെയും ഗലീലിയിലെയും നിരവധി കമ്മ്യൂണിറ്റി സെറ്റിൽമെന്റുകൾ (ഗ്രാമങ്ങൾ)അറബ് അപേക്ഷകരെ പ്രവേശിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് വിലക്കിയതായി ആരോപിക്കപ്പെട്ടു. 2010 ൽ, നെസെറ്റ് ഗലീലിയിലെയും നെഗേവിലെയും ചെറിയ കമ്മ്യൂണിറ്റികളിൽ അറബ് വംശജരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്ന നിയമം പാസാക്കി. അതോടൊപ്പം വംശം, മതം, ലിംഗം, വംശീയത, വൈകല്യം, വ്യക്തിഗത നില, പ്രായം, രക്ഷാകർതൃത്വം എന്നിവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അപേക്ഷകരെ തടയുന്നതിനുള്ള കമ്മിറ്റികളെ വ്യക്തമായി വിലക്കുകയും ചെയ്തു.[80] എന്നിരുന്നാലും, നിയമം സ്വകാര്യമായി നടത്തുന്ന പ്രവേശന സമിതികൾ, ഇത്തരം നിയമങ്ങൾ പാലിക്കുന്നതിൽ വിമുഖത കാണിക്കുന്നുവെന്നും ഇത് അറബ് ന്യൂനപക്ഷത്തിനെതിരായ വിവേചനം കൂടുതൽ വഷളാക്കുന്നുണ്ടെന്നും വിമർശകർ പറയുന്നു. [81]

ഇസ്രായേലി പൗരത്വ നിയമം തിരുത്തുക

ചാവേർ ബോംബാക്രമണത്തിലൂടെ ഏറ്റവും മോശം അവസ്ഥ ഇസ്രായേലിനുണ്ടായതിനെത്തുടർന്ന് അടിയന്തര നടപടിയായി 2003 ൽ നെസെറ്റ് ഇസ്രായേൽ പൗരത്വനിയമം പാസാക്കി.[82] കുടുംബ പുനസ്സംഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്ഥിരമായ താമസസ്ഥലം ലഭിച്ച നിരവധി ഫലസ്തീനികൾ അതിനു ശേഷം ഇസ്രായേലിലെ ഭീകരാക്രമണങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തു എന്ന് ഇസ്രയേൽ ആരോപിക്കുന്നു. [83] ഇറാൻ, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ, ലെബനൻ, ലിബിയ, സുഡാൻ, സിറിയ, ഇറാഖ്, പാകിസ്ഥാൻ, യെമൻ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളും ഫലസ്തീൻ അതോറിറ്റി ഭരിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങളും ഇസ്രായേലി പൗരത്വവും റെസിഡൻസി പെർമിറ്റുകളും ഇസ്രയേൽ അനുവദിക്കുന്നതിനെ നിയമവിരുദ്ധമായി കാണുന്നു. എന്നാൽ താമസത്തിനംഗീകാരം നൽകുന്ന ഈ നിയമം താൽക്കാലികമായിരുന്നു. അതിനുശേഷം ഇത് വർഷം തോറും നീട്ടി വരികയാണ് ചെയ്തത്.

ഇസ്രായേൽ സുപ്രീംകോടതിയുടെ ഈ വിധിക്കെതിരിൽ ഡെപ്യൂട്ടി ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് മിഷേൽ ചെഷിൻ ഇങ്ങനെ വാദിച്ചു: "ഇസ്രായേലി പൗരന്മാർക്ക് ഒരു വിദേശ പൗരനെ ഇസ്രായേലിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനുള്ള ഭരണഘടനാപരമായ അവകാശം ആസ്വദിക്കാനാവുന്നില്ല ... അത് രാഷ്ട്രത്തിന്റെ അവകാശമാണ് - മാത്രമല്ല, ഏത് രാജ്യത്തിന്റെയും കടമയാണ് രാജ്യത്തെ, അതിലെ നിവാസികളെ ദ്രോഹിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുക എന്നത്. ഇതേ ശത്രുക്കളുമായി സായുധ സംഘട്ടനം നടത്തുന്നതിനിടയിൽ ശത്രു പൗരന്മാർ ഇസ്രായേൽ പൗരന്മാരുടെ പങ്കാളികളാണെങ്കിൽ പോലും അതിനെ തടയാൻ ഭരണകൂടത്തിന് അർഹതയുണ്ട്.

അഞ്ചോ ആറോ വരെ വോട്ടുകൾക്ക് 2006 മെയ് മാസത്തിൽ ഇസ്രായേൽ സുപ്രീം കോടതി നിയമം ശരിവച്ചിരുന്നു. ഇസ്രായേൽ ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് അഹരോൺ ബരാക് ന്യൂനപക്ഷത്തിന് അനുകൂലമായി ആ ബെഞ്ചിൽ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിച്ചു: “ഈ അവകാശ ലംഘനം ഇസ്രായേലിലെ അറബ് പൗരന്മാർക്കെതിരെയാണ്. തൽഫലമായി, നിയമം ഇസ്രായേലിലെ അറബ് പൗരന്മാർക്ക് സമത്വത്തിനുള്ള അവകാശത്തിന്റെ ലംഘനമാണ്. " ബിത്സെലെമിന്റെ സ്ഥാപകരിലൊരാളായ സെഹവ ഗാൽ-ഓണും, Knesset അംഗമായ മേരെത്സ്-യഛദും ചേർന്ന് ഈ നിയമത്തെ വിമർശിച്ചു.[84] ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ [85], ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് എന്നിവരും ഈ നിയമത്തെ വിമർശിച്ചിരുന്നു. [86] 2007 ൽ ഇറാൻ, ഇറാഖ്, സിറിയ, ലെബനൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നെത്തിയ പൗരന്മാർക്ക് കൂടി ഈ നിയന്ത്രണം വിപുലീകരിച്ചു.

ഹെറിബർട്ട് ആദാമും കോഗില മൂഡ്‌ലിയും വിവാഹ നിയമത്തെ ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് അറബ് ഇസ്രയേലികൾ നേരിടുന്ന വർണ്ണവിവേചനത്തെ വിമർശിക്കുന്നു. [87] അവർ എഴുതുന്നു: "ഒരു വംശീയ സംഘം ഭരണകൂട അധികാരം കുത്തകയാക്കുകയും, ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ അന്തർലീനമായി സംശയിക്കുകയും, അവരുടെ ഭൂമിയിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം നിയമപരമായി നിരോധിക്കുകയും സിവിൽ സർവീസ് സ്ഥാനങ്ങൾ അനുവദിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അത് ആഫ്രിക്കൻ വംശവിവേചനത്തിന്റെ മാതൃക കാണിക്കുന്നു.

2008 ജൂണിൽ നിയമം അടുത്ത വർഷത്തേക്ക് കൂടി നീട്ടിയതിനുശേഷം, ഇസ്രായേൽ ദിനപത്രമായ ഹാരെറ്റ്‌സിന്റെ പ്രസാധകനായ ആമോസ് ഷോക്കൺ ഒരു ലേഖനത്തിൽ തന്റെ അഭിപ്രായം ഇങ്ങനെ എഴുതി: ഇസ്രായേലി യുവ ജൂത പൗരന്മാരുടെയും യുവ ഇസ്രായേലി അറബ് പൗരന്മാരുടെയും അവകാശങ്ങൾ താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ നിയമം കർശനമായ വിവേചനം കാണിക്കുന്നു. നിയമപുസ്തകങ്ങളിൽ അതിന്റെ നിലനിൽപ്പ് ഇസ്രായേലിനെ വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമാക്കി മാറ്റുന്നു.

വിദ്യാഭ്യാസം തിരുത്തുക

 
ഇസ്രായേലിലെ സംയുക്ത അറബ് - ജൂത പ്രൈമറി സ്കൂളായ ഗലീൽ സ്കൂളിന് മുന്നിലെ സൈൻബോർഡ്.

വേറിട്ടതും അസമവുമായ വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായങ്ങൾ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ കേന്ദ്ര ഭാഗമായിരുന്നു. കറുത്ത കുട്ടികളെ സ്വമേധയാ ഉള്ള, അവരുടെ തൊഴിൽ ജീവിതത്തിലേക്ക് പരിമിതപ്പെടുത്താൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള തന്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു ഇത്. ഇസ്രായേലിന്റെ വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായത്തിൽ ജൂതന്മാരും അറബികളും തമ്മിലുള്ള ചില അസമത്വങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. വിവിധ മതങ്ങളിലെ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് വ്യത്യസ്ത അവകാശങ്ങളും കടമകളും അച്ചടക്ക മാനദണ്ഡങ്ങളും സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് അധ്യാപകരെ 2000 ലെ ഇസ്രായേലി വിദ്യാർത്ഥികളുടെ അവകാശ നിയമം വിലക്കുന്നു. പ്രവേശനങ്ങളിലോ പുറത്താക്കൽ തീരുമാനങ്ങളിലോ പാഠ്യപദ്ധതി വികസിപ്പിക്കുമ്പോഴോ വിദ്യാർത്ഥികളെ ക്ലാസുകളിലേക്ക് നിയോഗിക്കുമ്പോഴോ വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളോട് വിവേചനം കാണിക്കരുത് എന്നാണ് നിയമം. [88] എന്നാൽ പ്രായോഗികതലത്തിൽ അതിനു വിരുദ്ധവുമാണ് കാര്യങ്ങൾ. വർണ്ണവിവേചന ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഇസ്രായേലിൽ, പ്രാഥമിക വിദ്യാലയം മുതൽ ഹൈസ്കൂളിന്റെ അവസാനം വരെ എല്ലാ പൗരന്മാർക്കും വിദ്യാഭ്യാസം സൗജന്യവും നിർബന്ധിതവുമാണ്, കൂടാതെ എല്ലാ പൗരന്മാർക്കും സൈനിക സേവനം അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് സർവകലാശാല പ്രവേശനം. ഇതാകട്ടെ അറബ് പൗരൻമാർക്ക് വിലക്കപ്പെട്ടതുമാണ്. അതു വഴി ഉന്നത പഠനത്തിന് അറബ് വമശജർക്ക മറ്റ് മാർഗ്ഗങ്ങൾ അവലംബിക്കേണ്ടി വരുന്നു. [89]

‍ഇസ്രായേലിൽ ഹീബ്രു-ഭാഷയിലും, അറബി ഭാഷയിലുമുള്ള സ്കൂളുകൾ ഉണ്ട്, ചില സ്കൂളുകൾ രണ്ട് ഭാഷയും ഉള്ളതുമാണ്. മിക്ക അറബികളും അറബിയിലാണ് പഠിക്കുന്നത്, അതേസമയം അറബ് രക്ഷകർത്താക്കളിൽ കുറച്ചുപേർ തങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ ഹീബ്രു സ്കൂളുകളിൽ ചേർക്കുന്നു. ഇസ്രായേലിലെ എട്ട് സർവകലാശാലകളും ഹീബ്രുഭാഷ ഉപയോഗിക്കുന്നു. 1992 ൽ ഒരു സർക്കാർ റിപ്പോർട്ട്, ഓരോ അറബ് വിദ്യാർത്ഥിയേക്കാളും ഇരട്ടി പണം ഓരോ ജൂത വിദ്യാർത്ഥിക്കും അനുവദിച്ചു. അതുപോലെ, 2004 ലെ ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് വാച്ച് റിപ്പോർട്ടിൽ വിദ്യാഭ്യാസ ചെലവിൽ കാര്യമായ അസമത്വം കണ്ടെത്തി, അറബ് കുട്ടികളോടുള്ള വിവേചനം വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളെയും ബാധിക്കുന്നുവെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു. അറബ് വിദ്യാർത്ഥികളുടെ പരീക്ഷാ പാസ് നിരക്ക് ജൂത സ്വദേശികളേക്കാൾ മൂന്നിലൊന്ന് കുറവാണ്. അറബ് സമുദായങ്ങളിലെ സ്കൂളുകൾക്കുള്ള ധനസഹായം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പദ്ധതി 2007 ൽ ഇസ്രായേൽ വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രാലയം പ്രഖ്യാപിച്ചു. ഒരു മന്ത്രാലയ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, “ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെ കുറഞ്ഞ വിദ്യാഭ്യാസം, കുറഞ്ഞ വരുമാന നിലവാരം എന്നിവയുള്ള കുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക്, പ്രധാനമായും അറബ് മേഖലയിലെ വിദ്യാർത്ഥികളുള്ള സ്കൂളുകളിലേക്ക് ധാരാളം പണം ലഭിക്കുന്നു.” എന്നാണ് ഹൈസ്‌കൂൾ മെട്രിക്കുലേഷന് അർഹരായ വിദ്യാർത്ഥികളുടെ എണ്ണം വർദ്ധിപ്പിക്കാനും വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രാലയം പഞ്ചവത്സര പദ്ധതി തയ്യാറാക്കി. [90]

പോപ്പുലേഷൻ രജിസ്ട്രി നിയമം തിരുത്തുക

ദി ഗാർഡിയന്റെ മുൻ ചീഫ് ഇസ്രായേൽ ലേഖകൻ ക്രിസ് മക്ഗ്രിയൽ, ഇസ്രായേലിലെ എല്ലാ നിവാസികളും അവരുടെ ദേശീയത രജിസ്റ്റർ ചെയ്യണമെന്ന 1965 ലെ ഇസ്രായേലിന്റെ പോപ്പുലേഷൻ രജിസ്ട്രി നിയമത്തെ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചന കാലഘട്ടത്തിലെ പോപ്പുലേഷൻ രജിസ്ട്രേഷൻ നിയമവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി. ഇത് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാരെ, ആ ദേശത്ത് ആർക്കാണ് താമസിക്കാൻ കഴിയുക എന്ന് നിർണ്ണയിക്കുക വഴി വംശീയ നിർവചനങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് വർഗ്ഗീകരിച്ച നിയമമായിരുന്നു. ഈ നിയമം താമസിക്കാൻ അനുമതിയുള്ള ആളുകൾക്ക് മാത്രമായി ചില സർക്കാർ ക്ഷേമപദ്ധതികളും, പൗരൻമാരുടെ പ്രവേശന, സഞ്ചാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ബാധിക്കുന്നതും സിവിൽ സർവീസുകാരും പോലീസുകാരും ആളുകളോട് എങ്ങനെ പെരുമാറാൻ സാധ്യതയുണ്ട് എന്നതുമൊക്കെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതായിരുന്നു. അതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് ഇസ്രായേൽ തിരിച്ചറിയൽ കാർഡുകൾ പൗരൻമാർക്കായി നിർണ്ണയിക്കുന്നുവെന്നും മക്ഗ്രിയൽ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

'ജൂത സ്റ്റേറ്റ്' ബിൽ തിരുത്തുക

2018 ജൂലൈയിൽ പാസാക്കിയ 'ജൂത സ്റ്റേറ്റ്' ബിൽ, "ഇസ്രായേൽ രാഷിട്രത്തിൽ ദേശീയ സ്വയം നിർണ്ണയത്തിനുള്ള അവകാശം ജൂത ജനതയ്ക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്" എന്ന് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. [91] [92] [93] മതമോ ദേശീയതയോ ഉപയോഗിച്ച് റെസിഡൻസി പരിമിതപ്പെടുത്തുന്ന വേർതിരിക്കപ്പെട്ട പട്ടണങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കാനും ഈ ബിൽ അനുവദിക്കുന്നു. ഇത് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ വർണ്ണവിവേചനം സ്ഥാപിച്ച 1950 ലെ ഗ്രൂപ്പ് ഏരിയാ ആക്റ്റുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി, [94] [95] വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടം ബിൽ സ്ഥാപിക്കുകയാണ് ഇസ്രയേലിന്റെ ലക്ഷ്യമെന്ന് നെസ്സറ്റിലെ പ്രതിപക്ഷ അംഗങ്ങളും മറ്റ് നിയമ, സാമൂഹിക വിശാരദർ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടുണ്ട്. [96] ഹാരെറ്റ്സ് എഡിറ്റോറിയൽ ഇതിനെ "വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ ഒരു മൂലക്കല്ല്" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. [97]

നിയമനിർമ്മാണത്തിനുള്ള മിനിസ്റ്റീരിയൽ കമ്മിറ്റി 2017 മെയ് മാസത്തിൽ ഈ ബില്ലിന് ഏകകണ്ഠമായി അംഗീകാരം നൽകി. [97]

വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും ഗാസയിലെയും പ്രശ്നങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഇസ്രായേലി സൈനിക അധിനിവേശത്തിൽ തിരുത്തുക

1977 ന് ശേഷം വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും ഗാസാ സ്ട്രിപ്പിലെയും (ഡബ്ല്യു.ബി.ജി.എസ്) സൈനികസർക്കാർ, ഫലസ്തീൻ ഭൂമി കൈയടക്കി പിടിച്ചെടുക്കുകയും ജൂത കുടിയേറ്റക്കാരെ മാത്രം അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് മാറ്റാൻ അനുവദിക്കുകയും ചെയ്തുവെന്ന് മസാച്ചുസെറ്റ്സ് ബോസ്റ്റണിലെ പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസ് അസോസിയേറ്റ് പ്രൊഫസർ ലൈല ഫർസാഖ് പറഞ്ഞു. ഫലസ്തീൻ അതോറിറ്റിയുടെ നിയന്ത്രണത്തിലുള്ള ഈ പ്രദേശത്തെ നിവാസികളുടെ സിവിലിയൻ, സാമ്പത്തിക, നിയമപരമായ കാര്യങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിന് വ്യത്യസ്തമായ സൈനിക നിയമങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്നും, കുടിയേറ്റക്കാർ അവിടെ ഇസ്രായേൽ നിയമങ്ങൾ മാത്രമാണ് പാലിക്കുന്നെതെന്നും അവർ കുറിക്കുന്നു. “ഇസ്രായേലി പ്രദേശിക സമന്വയത്തിന്റെയും സാമൂഹ്യ വിഭജനത്തിന്റെയും ആയ ഇത്തരം നടപടികൾ വർണ്ണവിവേചനമായി കാണുന്നു, അവർക്ക് ഒരിക്കലും അത്തരമൊരു പേര് നൽകിയിട്ടില്ലെങ്കിലും” അവർ പറയുന്നു.

പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിക്ക് കീഴിൽ തിരുത്തുക

അറബികൾ താമസിക്കുന്നതും , 1967ലെ പ്രമാദമായ ആറ് ദിവസത്തെ യുദ്ധത്തിലൂടെ ഇസ്രയേൽ കൈവശപ്പെടുത്തിയതുമായ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും ഗാസ മുനമ്പിലെയും, അന്താരാഷ്ട്ര നിയമപ്രകാരം അധിനിവേശ പ്രദേശമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതുമായ പ്രദേശങ്ങൾ ഇന്നും പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിയുടെ സിവിൽ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്. അവർ ഇസ്രായേൽ പൗരന്മാരല്ല. വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ചില പ്രദേശങ്ങൾ ഇസ്രായേൽ സുരക്ഷാ സേനയുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്. 

മുൻ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ജിമ്മി കാർട്ടർ 2006-ൽ പലസ്തീൻ: വർണ്ണവിവേചനമല്ല സമാധാനം എന്ന പുസ്തകം രചിച്ചു. ഇസ്രായേൽ സർക്കാരിനെതിരായ വംശീയതയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രത്യേക ആരോപണങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുന്നതിനാണ് കാർട്ടർ "വർണ്ണവിവേചനം" എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചത്. മാത്രമല്ല ഗാസയിലെയും വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും പ്രശ്നങ്ങളിൽ മാത്രം അതിനെ ബോധപൂർവ്വം പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ഗ്രേറ്റർ ഫീനിക്സിന്റെ റബ്ബിസ് ബോർഡിന് അയച്ച കത്തിൽ, ഇസ്രായേലിനുള്ളിലെ സാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചല്ല, ഗാസയിലെയും വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെയും പ്രത്യേകതകളെക്കുറിച്ചാണ് താൻ ചർച്ച ചെയ്യുന്നതെന്ന് കാർട്ടർ വ്യക്തമാക്കി.

2007 ൽ, ഐക്യരാഷ്ട്ര മനുഷ്യാവകാശ സമിതിയുടെ ഒരു റിപ്പോർട്ടിന് മുമ്പായി, സ്പെഷ്യൽ റിപ്പോർട്ടർ ജോൺ ഡുഗാർഡ്, “OPT [Occupied Palestinian Territories-അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ] ഇസ്രായേലിന്റെ നിയമങ്ങളും പ്രയോഗങ്ങളും വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ വശങ്ങളുമായി സാമ്യമുള്ളതാണെന്ന് പറഞ്ഞു. ഡുഗാർഡ് ചോദിച്ചു: "ഒരു വംശീയ സംഘം (ജൂതന്മാർ) മറ്റൊരു വംശീയ വിഭാഗത്തിന് (പലസ്തീനികൾ) മേധാവിത്വം സ്ഥാപിക്കുകയും അവയെ ആസൂത്രിതമായി അടിച്ചമർത്തുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം, എന്ന് നിഷേധിക്കാൻ കഴിയുമോ?" [98] [99] 2010 ഒക്ടോബറിൽ റിച്ചാർഡ് എ. ഫോക്ക് ജനറൽ അസംബ്ലി തേർഡ് കമ്മിറ്റിക്ക് റിപ്പോർട്ട് നൽകി, “2010 ലെ അധിനിവേശത്തിന്റെ സ്വഭാവം കൊളോണിയലിസത്തെയും വർണ്ണവിവേചനത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ആരോപണങ്ങളെ തെളിവുകളാലും നിയമത്താലും മൂന്ന് വർഷം മുമ്പുണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ വലിയ അളവിൽ തെളിയിക്കുന്നു.” ഫോക്ക് ഇതിനെ ഒരു "സഞ്ചിത പ്രക്രിയ" എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുകയും "ഇത് കൂടുതൽ കാലം തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു. കൂടുതൽ ഗുരുതരമായ പ്രശ്നം, പലസ്തീൻ പൗരൻമാരുടെ അടിസ്ഥാന അവകാശങ്ങളുടെ ചുരുക്കികൊണ്ടുവരലാണ്." എന്ന് ഫോക്ക് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [100]

ഇസ്രായേൽ പ്രതിരോധ മന്ത്രിയും മുൻ പ്രധാനമന്ത്രിയുമായ എഹുദ് ബരാക് 2010 ൽ അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രസ്താവിച്ചു: "ജോർദാൻ നദിയുടെ പടിഞ്ഞാറ് പ്രദേശത്ത് ഇസ്രായേൽ എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ സ്ഥാപനം ഉള്ളിടത്തോളം കാലം അത് ജൂതന്മാരല്ല. അവസ്ഥ അതല്ലെങ്കിൽ അത് ജനാധിപത്യവിരുദ്ധമായിരിക്കും. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ഫലസ്തീനിജനവിഭാഗത്തിന് വോട്ടുചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ, അത് വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമായിരിക്കും" എന്ന എഹുദ് ബരാക് അഭിപ്രാപ്പെട്ടു [7] [101]

പലസ്തീൻ സർക്കാരിനും, ഹമാസിനും കീഴിലെ ഗാസ തിരുത്തുക

2014 നവംബറിൽ ഇസ്രായേലിന്റെ മുൻ അറ്റോർണി ജനറൽ (1993–1996) മൈക്കൽ ബെൻ-യെയർ യൂറോപ്യൻ ഇക്കണോമിക് യൂണിയനോട് പലസ്തീൻ രാഷ്ട്രം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് അംഗീകരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇസ്രായേൽ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ വർണ്ണവിവേചന ഭരണം ഏർപ്പെടുത്തിയെന്നും, യഹൂദന്മാർക്ക് “ഇസ്രായേൽ ദേശവുമായുള്ള ദേശീയ-ചരിത്രപരമായ ബന്ധം” “മറ്റൊരു രാജ്യത്തിന്റെ ചെലവിൽ” ആവരുത്, അത് സഹവർത്തിത്വത്തോടെയായിരിക്കണമെന്നും അദ്ധേഹം വാദിക്കുന്നു. ഇസ്രയേൽ പ്രധാനമന്ത്രി ബെഞ്ചമിൻ നെതന്യാഹുവിന്റെ നയങ്ങൾ തുടരുന്നത് ഇസ്രായേലിനെ ദ്വിരാഷ്ട്ര വാദങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുകയോ, വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമെന്ന പഴി കേൾക്കുന്നതിനോ കാരണം ആയിരിക്കുമെന്ന് 2015 ൽ മെയർ ഡഗാൻ വാദിച്ചു. ഫലസ്തീൻ പ്രദേശത്തെ ഓപ്പറേഷൻ കാസ്റ്റ് ലീഡ് സൈനിക ശ്രമം (ഗാസ യുദ്ധം) പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് ഇസ്രയേൽ ഏജൻസിയായ മൊസാദിന്റെ മുൻ മേധാവി ഡഗാൻ പറഞ്ഞു. [102]

വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് തടസ്സം തിരുത്തുക

ഓപ്പറേഷൻ ഡിഫൻസീവ് ഷീൽഡ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം, 2003 ൽ, ഫലസ്തീനികൾ ഇസ്രായേലിലേക്ക് കടക്കുന്നത് തടയാൻ "വേലികളും, ടെക്ക് പോയിൻറുകളും" ഇസ്രായേൽ സർക്കാർ പ്രഖ്യാപിച്ചു. [103] [104] മുഹമ്മദ് സർവാർ, ജോൺ പിൽഗർ, മുസ്തഫ ബർഗൗട്ടി എന്നിവരുൾപ്പെടെ നിരവധി ആളുകൾ വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് തടസ്സത്തെ വർണ്ണവിവേചന മതിൽ എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിച്ചത്. [105] [106] [107][108]

 
പലസ്തീൻ പരിസ്ഥിതി എൻ‌ജി‌ഒകളുടെ ശൃംഖല ഈ തടസ്സത്തെ "വർണ്ണവിവേചന മതിൽ" [109] എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഫലസ്തീൻ തീവ്രവാദ ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് ഇസ്രായേലിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനുള്ള സാധ്യതകൾ പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചാവേർ ബോംബാക്രമണം നടത്തുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു സുരക്ഷാ വേലി എന്നാണ് 2002 ൽ നിർമ്മിച്ച തടസ്സത്തെ ഇസ്രായേൽ അധികൃതർ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. [110]

വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് മതിലാണ് 2002 മുതൽ 2005 വരെ തീവ്രവാദ സംഭവങ്ങൾ 90% കുറയ്ക്കുന്നതിന് പ്രധാനമായും കാരണമെന്ന് അതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവർ കരുതുന്നു. [111] ചില ഇസ്രായേലികൾ അതിനെ വിഭജന പദ്ധതിയായും, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടവുമായും താരതമ്യപ്പെടുത്തി. ഗാസയിൽ നിന്ന് ഇസ്രായേൽ പിരിഞ്ഞത് ഗാസയ്ക്ക് ഒരു ബന്തുസ്താൻ മാതൃക സൃഷ്ടിച്ചുവെന്ന് രാഷ്ട്രീയ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ മെറോൺ ബെൻ‌വെനിസ്റ്റി എഴുതി. ബെൻവെനിസ്തി, പറയുന്നത് ഏരിയൽ ഷാരോണിന്റെ ലക്ഷ്യം ഗാസ നിന്നും ഇസ്രയെലിനെ പിരിച്ചുവിടുന്ന വേലി നിർമാണം പൂർത്തിയാക്കുകയും, ശേഷം മാത്രമേ "എല്ലാ സെറ്റിൽമെന്റും സമ്മതിക്കേണ്ടതുള്ളൂ എന്ന ബിൻയാമിന് നെതന്യാഹുവിന്റെ ആവശ്യം നടപ്പാക്കലാണ് എന്നാണ്. ഇത് തുടര്ച്ചയായി ബന്തുസ്താൻ എന്ന ആശയം മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നു. വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ ജെനിൻ-നബ്ലുസ്, ബെത്‌ലഹേം-ഹെബ്രോൺ, റാമല്ല എന്നീ മൂന്ന് ബന്റുസ്താൻ വേലികൾ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഗാസയിലേയും വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലേയും ഇസ്രയേലിന്റെ യഥാർത്ത പദ്ധതികൾ ഇതാണ് എന്ന് അദ്ദേഹം ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. [112]

1967 ലെ ഗ്രീൻ ലൈനിനപ്പുറം വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലേക്ക് വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന മതിൽ നിയമവിരുദ്ധമാണെന്ന് അന്താരാഷ്ട്ര നീതിന്യായ കോടതി 2004 ൽ വിധി പ്രസ്താവിച്ചു. ഇസ്രായേൽ ഈ വിധിയോട് വിയോജിച്ചു. തടസ്സം പ്രതിരോധപരമാണെന്ന് ഇസ്രായേൽ സുപ്രീം കോടതി വിധിക്കുകയും സുരക്ഷാ പരിഗണനകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഈ പാത എന്ന സർക്കാരിന്റെ നിലപാട് അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ സുരക്ഷാ പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നതിനേക്കാൾ, ഫലസ്തീനികൾക്ക് കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനു മാത്രമായി അവരുള്ള ഭാഗങ്ങളിൽ ഈ തടസ്സം ഉണ്ടെന്നും, അവ നീക്കാനും സുപ്രീം കോടതി ഉത്തരവിട്ടു. [113] . [114]

ഭൂമി തിരുത്തുക

അമേരിക്കൻ ജൂത കോൺഗ്രസിന്റെ മുൻ ദേശീയ ഡയറക്ടറായ ഹെൻറി സീഗ്മാൻ, വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ സെറ്റിൽമെന്റുകളുടെ ശൃംഖലകളാൽ ഒരു ഫലസ്തീൻ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ സാധ്യത ഇസ്രായേൽ മുൻകൂട്ടി കണ്ട് "മാറ്റാനാവാത്ത കൊളോണിയൽ പദ്ധതി" സൃഷ്ടിച്ചുവെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു. സീഗ്മാൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, ഇന്ന് ഇസ്രായേൽ 'മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെ ഏക ജനാധിപത്യ രാജ്യം' എന്നതിൽ നിന്ന് മാറി പാശ്ചാത്യ ലോകത്തിലെ ഏക വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടത്തിലേക്ക് കടന്നിരിക്കുന്നു. സ്വയം നിർണ്ണയവും ഇസ്രായേലി പൗരത്വവും പലസ്തീനികൾക്ക് നിഷേധിച്ചത് ഒരു “ഇരട്ട വിലക്കയറ്റം” പോലെയാണെന്ന് സീഗ്മാൻ വാദിക്കുന്നു, ഇത് വംശീയതയുടെ അടിസ്ഥാനമാണ്, വംശീയതയ്ക്ക് തുല്യമാണ്. പൂർവികരായ പൗരന്മാർക്കായി ജനാധിപത്യം കരുതിവയ്ക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ "ചെക്ക്‌പോസ്റ്റുകൾക്കും മുള്ളുവേലികൾക്കും പിന്നിൽ" നിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് ജനാധിപത്യത്തിന്റെ വിപരീതമാണെന്ന് സീഗ്മാൻ തുടരുന്നു. [115]

ഇസ്രായേൽ പലസ്തീൻ ഫാമുകളും ഭൂമിയും കണ്ടുകെട്ടുന്നതും ഫലസ്തീൻ വീടുകൾ നശിപ്പിക്കുന്നതും വർണ്ണവിവേചന കാലഘട്ടത്തിലെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുടെ സമാന നയങ്ങളുമായി ജോൺ ഡുഗാർഡ് താരതമ്യം ചെയ്തു. [116]

ഇസ്രായേലി മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനയായ ബി'സെലെം നടത്തിയ 2002 ലെ ഒരു പ്രധാന പഠനം ഇങ്ങനെ അവസാനിപ്പിച്ചു: “ഇസ്രായേൽ അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിൽ വിവേചനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വേർതിരിക്കൽ വ്യവസ്ഥ സൃഷ്ടിച്ചു. ഒരേ പ്രദേശത്ത് രണ്ട് വ്യത്യസ്ത നിയമവ്യവസ്ഥകൾ പ്രയോഗിക്കുകയും അവകാശങ്ങൾ വ്യക്തികളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയും അവരുടെ ദേശീയതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുമാക്കി. ഈ ഭരണകൂടം ലോകത്തിലെ ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരേയൊരു ഭരണകൂടമാണ്, മാത്രമല്ല ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചന ഭരണം പോലുള്ള മുൻകാലങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള അരോചകമായ ഭരണകൂടങ്ങളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു." 

ക്രിമിനൽ നിയമം തിരുത്തുക

വംശീയ വിവേചനം ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനുള്ള യുഎൻ കമ്മിറ്റി 2007 ൽ റിപ്പോർട്ടുചെയ്തത്, അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിലെ ഫലസ്തീനികളും ഇസ്രായേലി കുടിയേറ്റക്കാരും വ്യത്യസ്ത ക്രിമിനൽ നിയമങ്ങൾക്ക് വിധേയമാണ്, ഇത് ഒരേ കുറ്റങ്ങൾക്ക് ഇസ്രായേലികളേക്കാൾ കൂടുതൽ കാലം തടങ്കലിലാക്കാനും ഫലസ്തീനികൾക്ക് കഠിനമായ ശിക്ഷ നൽകാനും ഇടയാക്കുന്നു. [117] വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ, ഫലസ്തീനികൾക്കെതിരെ നിയമവിരുദ്ധമായ കൊലപാതകങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ നടത്തുന്ന ഇസ്രായേലി കുടിയേറ്റക്കാരും സൈനികരും ശിക്ഷയിൽ നിന്ന് "ശിക്ഷാ ഇളവ്" ആസ്വദിക്കുന്നുവെന്നും അപൂർവമായി മാത്രമേ വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടുകയുള്ളൂവെന്നും ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും ഇസ്രായേലി സുരക്ഷാ സേന തടങ്കലിലാക്കിയ പലസ്തീനികളെ ദീർഘകാലം തടവിലാക്കാം, അവരുടെ പീഡനത്തെയും മറ്റ് മോശമായ പെരുമാറ്റങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള റിപ്പോർട്ടുകൾ വിശ്വസനീയമാംവിധം അന്വേഷിക്കുന്നുമില്ല എന്ന് റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നു. [118] [119] [120]

ഫലസ്തീനികളെ ജയിലിലടച്ചതിനെ വർണ്ണവിവേചന കാലഘട്ടത്തിലെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുടെ നയങ്ങളുമായി ജോൺ ഡുഗാർഡ് താരതമ്യപ്പെടുത്തി, "വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ സുരക്ഷാ പോലീസ് വലിയ തോതിൽ പീഡനം നടത്തി. ഇസ്രായേൽ സുരക്ഷാ സേനയും അങ്ങനെ തന്നെ. റോബൻ ദ്വീപിൽ ധാരാളം രാഷ്ട്രീയ തടവുകാരുണ്ടായിരുന്നുതുപോലെ ഇസ്രായേൽ ജയിലുകളിൽ പലസ്തീൻ രാഷ്ട്രീയ തടവുകാരുണ്ട്. ” [116]

ജല സ്രോതസ്സുകളിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം തിരുത്തുക

വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രയേൽ വാസസ്ഥലങ്ങളിലുള്ളവർക്ക് അവർ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ജനസംഖ്യയുടെ 15% മാത്രമേ വരുന്നുള്ളുവെങ്കിലും 80% ശുദ്ധജല സ്രോതസ്സുകളിലേക്ക് ജൂതർക്ക് മാത്രമായി പ്രവേശനം നൽകുന്നു എന്ന് 2009 ൽ ലോകബാങ്ക് കണ്ടെത്തി. ഇത് ഓസ്ലോ കരാറിന് വിരുദ്ധമാണ്. ഇത് ഫലസ്തീനികൾക്ക് നിരന്തരമായി കൃത്രിമമായ "ജലക്ഷാമം" സൃഷ്ടിക്കുന്നുവെന്ന് ലോക ബാങ്ക് പഠനത്തിൽ പറയുന്നു. [121] 2012 ജനുവരിയിൽ ഫ്രഞ്ച് പാർലമെന്റിന്റെ വിദേശകാര്യ സമിതി വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഇസ്രായേലിന്റെ ജലനയങ്ങളെ “പുതിയ വർണ്ണവിവേചനത്തിന് സഹായിക്കുന്ന ആയുധം” എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ഒരു റിപ്പോർട്ട് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 450,000 ഇസ്രായേലി കുടിയേറ്റക്കാർ 2.3 ദശലക്ഷം ഫലസ്തീനികളേക്കാൾ കൂടുതൽ വെള്ളം ഉപയോഗിച്ചതായി റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നു. "അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന് വിരുദ്ധമായി" , ഭൂഗർഭ ജലസംഭരണികൾ ഉപയോഗിക്കാൻ പലസ്തീനികളെ അനുവദിക്കുന്നില്ലെന്നും കിണറുകളും ജലസംഭരണികളും ജല ശുദ്ധീകരണ പ്ലാന്റുകളും ഇസ്രായേൽ മനപ്പൂർവ്വം നശിപ്പിക്കുകയാണെന്നും റിപ്പോർട്ട് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഇസ്രയേൽ വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയ വക്താവ് യിഗൽ പാമോർ ഈ റിപ്പോർട്ടിനെ തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “ദുഷിച്ച പ്രചാരണത്തിന്റെ ഭാഷയാണ് റിപ്പോർട്ടിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്, ബുദ്ധിപരമായി വാദിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഏതെങ്കിലും പ്രൊഫഷണൽ വിമർശനങ്ങളിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയാണ് ഇതിലെ വാദങ്ങൾ”. ഫലസ്തീനികളുമായി ഉണ്ടാക്കിയ ജല കരാറുകൾ ഇസ്രായേൽ പൂർത്തീകരിച്ചുവെന്ന് ബിഗിൻ-സദാത്ത് സെന്റർ ഫോർ സ്ട്രാറ്റജിക് സ്റ്റഡീസിന്റെ റിപ്പോർട്ട് പറയുന്നു. ഇസ്രായേൽ 700 ലധികം പലസ്തീൻ ഗ്രാമങ്ങൾ അടക്കം കൂടുതൽ ആളുകൾക്ക് ജലസൗകര്യങ്ങൾ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നതിനാൽ സാഹചര്യം “വർണ്ണവിവേചനത്തിന് വിപരീതമാണ്” എന്നാണവരുടെ അഭിപ്രായം. . [122] [123] വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ വേർതിരിക്കപ്പെട്ട റോഡ് ശൃംഖല, ജൂത ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങളുടെ വിപുലീകരണം, പലസ്തീൻ പട്ടണങ്ങളുടെ വളർച്ചയെ നിയന്ത്രിക്കൽ വിവേചനപരമായി സേവനങ്ങൾ നൽകൽ, ബജറ്റുകൾ, പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം, സമത്വത്തിന്റെ തത്വത്തിന് വിരുദ്ധവും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടത്തെ പല തരത്തിൽ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നതുമാണെന്ന് " ഇസ്രായേലിലെ അസോസിയേഷൻ ഫോർ സിവിൽ റൈറ്റ്സ് 2008 ൽ നിഗമനം ചെയ്തു. ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയുമായുള്ള താരതമ്യത്തിന് ശേഷം “കാര്യങ്ങൾ മെച്ചപ്പെട്ടതിനേക്കാൾ മോശമാവുകയാണ്” എന്ന് സംഘടനാവക്താവ് മെലാനി ടേക്ക്മാൻ പറഞ്ഞു. [124]

യാത്രയും സഞ്ചാരവും തിരുത്തുക

 
ഹുവ്വാര ചെക്ക്പൊയിന്റ്, പല ഇസ്രായേലി ചെക്ക്പൊയിന്റുകളിൽ ഒന്ന്. [125] [126] [127]

വെസ്റ്റ് ബാങ്കിന്റെ കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെടാത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്ന പലസ്തീനികൾക്ക് ഇസ്രായേലിൽ പൗരത്വമോ വോട്ടവകാശമോ ഇല്ല, മറിച്ച് ഇസ്രായേൽ സർക്കാരിന്റെ നിയന്ത്രണങ്ങൾക്ക് അവർ വിധേയരാണ് താനും. മേഖലയിലെ ചാവേർ ആക്രമണകാരികളുടെയും തീവ്രവാദികളുടെയും തടസ്സമില്ലാത്ത ചലനം തടയുകയെന്ന പ്രഖ്യാപിത ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് ഇസ്രായേൽ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിൽ റോഡുകളും ചെക്ക്പോസ്റ്റുകളും സൃഷ്ടിച്ചത്. ഇത്തരം നയങ്ങൾ ചില പലസ്തീൻ സമുദായങ്ങളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയെന്നും മനുഷ്യാവകാശ എൻ‌ജി‌ഒ ആയ ബി'സെലെം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇസ്രായേലിന്റെ റോഡ് ഭരണം “വിവേചനത്തിലൂടെ വേർപിരിയൽ തത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി 1994 വരെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന വംശീയ വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടവുമായി സാമ്യത പുലർത്തുന്നു” എന്ന് ബി'സെലെം പറയുന്നു. [128] [129] [130]

അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിലെ പലസ്തീൻ ജനതയുടെ മൗലികാവകാശങ്ങളായ സിവിൽ, രാഷ്ട്രീയ അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര ഉടമ്പടിയിലൂടെ ഉറപ്പുനൽകുന്നുവെന്നും സുരക്ഷയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇസ്രായേലിന് അവ നിഷേധിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നും അന്താരാഷ്ട്ര നീതിന്യായ കോടതി വ്യക്തമാക്കി. [131] അമേരിക്കൻ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് പാരീസിലെ അന്താരാഷ്ട്ര ബന്ധങ്ങളുടെ അദ്ധ്യാപകനായ മർവാൻ ബിഷാര, ഇസ്രയേലും വെസ്റ്റ് ബാങ്കും തമ്മിലുള്ള ചരക്ക് നീക്കലിനുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങൾ “ യഥാർത്ഥ വർണ്ണവിവേചന സമ്പ്രദായമാണ്” എന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. [132] മൈക്കൽ ഓറെൻ വാദിക്കുന്നത് ഇവയൊന്നും വിദൂരമായി വർണ്ണവിവേചനത്തോട് സാമ്യമുള്ളതല്ല, കാരണം "ഭൂരിഭാഗം കുടിയേറ്റക്കാരും ഫലസ്തീനികളെ വേർതിരിക്കലല്ല, ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി സാംസ്കാരികവും ചരിത്രപരവുമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ കാരണം അവർ വേർപിരിയൽ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതാണ് കാരണമെന്നും, തീവ്രവാദ ആക്രമണങ്ങൾക്ക് മറുപടിയായാണ് പ്രത്യേക റോഡുകൾ സൃഷ്ടിച്ചത് - ഫലസ്തീനികളെ വേർതിരിക്കാനല്ല, യഹൂദരുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാനാണ്. ഇസ്രായേലി റോഡുകൾ ഇസ്രായേലി ജൂതന്മാരും അറബികളും ഒരുപോലെ ഉപയോഗിക്കുന്നു" എന്നും ഓറൻ വാദിക്കുന്നു.

1990 ൽ ഒരു permit and closure system എന്ന സംവിധാനം നിലവിൽ വന്നു. പാസ് നിയമപ്രകാരം കറുത്തവർഗക്കാർ നേരിടുന്ന അവസ്ഥയ്ക്ക് സമാനമായ വ്യവസ്ഥയാണ് പലസ്തീനികൾക്ക് ഈ സംവിധാനം ഏർപ്പെടുത്തുന്നതെന്ന് ലൈല ഫർസഖ് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. പാസ് നിയമങ്ങൾ പോലെ, കുടിയേറ്റക്കാരുടെ ഏകപക്ഷീയമായി നിർവചിക്കപ്പെട്ട പരിഗണനകൾ അനുസരിച്ച് പെർമിറ്റ് സിസ്റ്റം ജനസഞ്ചാരത്തെ നിയന്ത്രിച്ചു. അൽ-അക്സ ഇൻതിഫാദയ്ക്ക് മറുപടിയായി, ഇസ്രായേൽ പെർമിറ്റ് സമ്പ്രദായത്തിൽ മാറ്റം വരുത്തുകയും ഡബ്ല്യുബിജിഎസ് [വെസ്റ്റ് ബാങ്ക്, ഗാസാ സ്ട്രിപ്പ്] എന്നിവ പ്രദേശികമായി വിഭജിക്കുകയും ചെയ്തു. "2002 ഏപ്രിലിൽ ഇസ്രായേൽ ഡബ്ല്യുബിജിഎസിനെ എട്ട് പ്രധാന മേഖലകളായി വെട്ടിക്കുറയ്ക്കുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു, ആ മേഘലകൾക്ക് പുറത്ത്, പലസ്തീനികൾക്ക് അവരുടെ മണ്ണിൽ ഇസ്രയെലിന്റെ അനുമതിയില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല."

ഈ നിയമങ്ങൾ "സാമ്യമുള്ളതാണ്, പക്ഷേ തീവ്രതയിൽ ആഫ്രക്കൻ വർണ്ണവിവേചനത്തിന്റെ പാസ് സമ്പ്രദായത്തെക്കാൾ കടുപ്പം വളരെ കൂടുതലാണ്" എന്ന് ജോൺ ഡുഗാർഡ് പറഞ്ഞു. [127] ഒരു ഇസ്രായേലി-അറബ് വംശജനും Knesset അംഗവുമായ ജമാൽ സഹല്ക,ഈ പെർമിറ്റ് സിസ്റ്റം വർണവിവേചനത്തിന്റെ ഒരു സവിശേഷതയാണ് പറഞ്ഞു. [133] "കൊളോണിയലിസ്റ്റ് വർണ്ണവിവേചനം" മൂലമാണ് പലസ്തീൻ ആ സ്ഥിതി അനുഭവിച്ചതെന്ന് മുൻ നെസെറ്റ് അംഗമായ അസ്മി ബിഷാര വാദിച്ചു.

2004 ൽ ബി'സെലെം "ഫലസ്തീനികൾക്ക് 450 miles [720 km] വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് റോഡുകളിൽ നിലനില്ക്കുന്ന ഈ തടയൽസംവിധാനത്തിന് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചന ഭരണകൂടവുമായി വ്യക്തമായ സാമ്യമുണ്ടെന്ന്" അവരുടെ റിപ്പോർട്ടിൽ പറഞ്ഞു. [134]

വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ഫലസ്തീനികൾക്കും ഇസ്രായേലികൾക്കുമായി പ്രത്യേക റോഡ് ശൃംഖല സ്ഥാപിക്കാനുള്ള പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി 2005 ഒക്ടോബറിൽ ഇസ്രായേൽ പ്രതിരോധ സേന പലസ്തീനികളെ ഹൈവേ 60 ൽ ഓടിക്കുന്നത് തടയുകയും ബെത്‌ലഹേമിന് സമീപം മൂന്ന് കുടിയേറ്റക്കാരെ മാരകമായി വെടിവച്ച ശേഷം റോഡ് അടച്ചിടുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പൊതുഗതാഗതം അനുവദിച്ചിട്ടും 2005 വരെയും സ്വകാര്യ പലസ്തീൻ കാറുകളൊന്നും പൊതു റോഡുകളിൽ അനുവദനീയമല്ലായിരുന്നു.

2011 ൽ മേജർ ജനറൽ നിറ്റ്സാൻ അലോൺ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ അതുവരെ നിലനിന്നിരുന്ന പ്രത്യേക പൊതുഗതാഗത സംവിധാനങ്ങൾ നിർത്തലാക്കി, പകരം ഫലസ്തീനികൾക്ക് ഇസ്രയേലികൾക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാൻ അനുമതി നൽകി. ഈ നടപടിക്കെതിരിൽ കുടിയേറ്റ ജൂതൻമാർ പ്രതിഷേധിച്ചു. അതു കാരണം ഈ അനുമതി റദ്ദാക്കാനായി ഇസ്രായേലിൽ നിന്ന് വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലേക്ക് പോകുന്ന ബസുകളിൽ പലസ്തീനികൾ കടന്നുപോകുന്നത് നിഷേധിക്കുന്ന ഒരു നിർദേശം (ഐ‌ഡി‌എഫ് ഉത്തരവ് ) മോഷെ യാലോൺ പുറപ്പെടുവിച്ചു. 2014-ൽ സുരക്ഷാ കാരണങ്ങളാലാണ് തീരുമാനം എടുക്കുന്നതെന്ന് പറയപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഹാരെറ്റ്‌സിന്റെ റിപ്പോർട്ട് പ്രകാരം പലസ്തീനികളുടെ ഇത്തരം ഗതാഗത ഉപയോഗം സുരക്ഷാ ഭീഷണിയല്ലെന്ന് സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥർ തന്നെ പറയുന്നു. നിരോധനത്തിന്റെ നിയമസാധുത പരിശോധിക്കാൻ നിയമ മന്ത്രി ത്സിപി ലിവ്നി ഇസ്രായേൽ അറ്റോർണി ജനറൽ യെഹൂദാ വെയ്ൻ‌സ്റ്റൈനിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. തന്റെ തീരുമാനത്തിന് യാലോൺ വിശദീകരണം നൽകണമെന്ന് വെയ്ൻ‌സ്റ്റൈൻ ഉടൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഈ തീരുമാനത്തിന് പൊതു ബസുകളുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലെന്നും ഇസ്രായേൽ പ്രദേശത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിനും പുറത്ത് പോകുന്നതിനും മേൽനോട്ടം വഹിക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യമെന്നും ഇസ്രായേലിനുള്ളിൽ തീവ്രവാദ ആക്രമണത്തിനുള്ള സാധ്യത കുറക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യമെന്നും ഇസ്രയേൽ സുരക്ഷാ വൃത്തങ്ങൾ ഉദ്ധരിച്ചു. ഇടതുപക്ഷത്തെ വിമർശകർ ഈ നയത്തെ വർണ്ണവിവേചനത്തിന് തുല്യമാണെന്നും, ഈ നിയമം ഇസ്രായേലിനെ ഒരു പരിയ രാഷ്ട്രമായി (നീച രാഷ്ട്രമായി) മാറ്റുന്നതായും വിശേഷിപ്പിച്ചു.

ഹൈവേ 443 ൽ പലസ്തീനികളെ വാഹനമോടിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് വിലക്കിയ ഐ.ഡി.എഫ് ഉത്തരവിനെതിരെ 2009 ഡിസംബർ 29-ന് ഇസ്രായേൽ ഹൈക്കോടതി അസോസിയേഷൻ ഫോർ സിവിൽ റൈറ്റ്സ് ഇൻ ഇസ്രയേൽ-ന്റെ പരാതിയിൽ നടപടി സ്വീകരിച്ചു. ഈ വിധി നടപ്പാക്കി അഞ്ച് മാസത്തിന് ശേഷം ഫലസ്തീനികൾക്ക് റോഡ് ഉപയോഗിക്കാൻ അനുവദിക്കണം എന്ന് വിധിയിൽ പ്രസ്താവിച്ചു. [135] കോടതിയുടെ വിധി നടപ്പാക്കാൻ ഇസ്രായേൽ പ്രതിരോധ സേന തയ്യാറാക്കിയ പദ്ധതികൾ അനുസരിച്ച്, റോഡിന്റെ പലസ്തീൻ ഉപയോഗം പരിമിതമാണ്. [136] അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിൽ ജൂതന്മാർക്കും അറബികൾക്കുമായി വെവ്വേറെ ബസ് ലൈനുകൾ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുമെന്ന് 2013 മാർച്ച് 4 മുതൽ ഇസ്രായേൽ അഫികിം ബസ് കമ്പനി പ്രഖ്യാപിച്ചു.

ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഡെസ്മണ്ട് ടുട്ടുവിന്റെ അഭിപ്രായം തിരുത്തുക

ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയും പലസ്തീനും തമ്മിലുള്ള സാമ്യതയെക്കുറിച്ചും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ വർണവിവേചനം അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിൽ അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദ്ദത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും ആംഗ്ലിക്കൻ ആർച്ച് ബിഷപ്പും സമാധാനത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാന ജേതാവുമായ ഡെസ്മണ്ട് ടുട്ടു ഇങ്ങിനെ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. "വർണ്ണവിവേചനം അവസാനിപ്പിച്ചുവെങ്കിൽ, അധിനിവേശത്തെയും അവസാനിപ്പിക്കാൻ കഴിയും, പക്ഷേ ധാർമ്മിക ശക്തിയും അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദ്ദവും ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നു മാത്രം. " [137] അധിനിവേശത്തിന് സംഭാവന നൽകിയ കമ്പനികളിൽ നിന്ന് പിന്മാറാൻ 2014-ൽ ടുട്ടു അമേരിക്കയിലെ പ്രെസ്ബൈറ്റീരിയൻ ചർച്ചിന്റെ പൊതുസമ്മേളനത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു.[138] ഇസ്രായേൽ "അതിർത്തികൾക്കിടയിലും അധിനിവേശത്തിലൂടെയും വർണ്ണവിവേചനമെന്ന യാഥാർത്ഥ്യം സൃഷ്ടിച്ചു" എന്നും, ഇസ്രായേലിന്റെ "വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രീയം" അവസാനിപ്പിക്കാനായി അധിനിവേശം നിർത്തലാക്കുകയും ഒരു ദ്വിരാഷ്ട്ര പരിഹാരത്തിലൂടെ വർണ്ണവിവേചനം അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യണം എന്ന് ഡെസ്മണ്ട് ടുട്ടു പറയുന്നു.

ഡെസ്മണ്ട് ടുട്ടു "അധിനിവേശ ഫലസ്തീൻ പ്രദേശങ്ങളിലെ അവസ്ഥയെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ വർണ്ണവിവേചനത്തിന് സമാനമായി കാണുന്നു" എന്ന് ഹോവാർഡ് ഫ്രിയേൽ എഴുതുന്നു. ഫലസ്തീനികളോടുള്ള നയങ്ങളിൽ ഇസ്രായേൽ വർണ്ണവിവേചനം നടത്തുന്നുവെന്ന് ടുട്ടു ആരോപിച്ചതായി ബിബിസി ന്യൂസ് 2012 ൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. [139] ഫ്രിയേലും ഇസ്രായേലി എഴുത്തുകാരനുമായ ഉറി ഡേവിസും 2002-ൽ ഗാർഡിയനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ടുട്ടുവിന്റെ സ്വന്തം അഭിപ്രായം അവരുടെ സ്വന്തം കൃതിയിൽ ഉദ്ധരിച്ചു: "വിശുദ്ധഭൂമിയിലേക്കുള്ള എന്റെ സന്ദർശനത്തിൽ ഞാൻ വളരെയധികം ദുഖിതനായിരുന്നു; ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ കറുത്തവർഗ്ഗക്കാർക്ക് എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് ഇത് എന്നെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി . [140]ഡേവിസ് തന്റെ വർണ്ണവിവേചന ഇസ്രായേൽ: പോരാട്ടത്തിനുള്ള സാധ്യതകൾ എന്ന പുസ്തകത്തിലെ ടുട്ടു ഉദ്ധരണി ചർച്ചചെയ്തു. സ്വത്ത് കൈവശാവകാശത്തിനുള്ള അനുമതി, സ്വന്തം ഭൂമിയിലേക്കും ജലസ്രോതസ്സുകളിലേക്കും പ്രവേശനം അനുവദിക്കൽ, രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ക്ഷേമ പദ്ധതികൾ ലഭ്യമാക്കൽ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിയമങ്ങളെ "ഇസ്രായേൽ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന വർണ്ണവിവേചന ഘടനകൾ" എന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിച്ചു. വിഭവങ്ങളുടെ വിതരണം "വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമായി ഇസ്രായേലിനെ തരംതിരിക്കുന്നതിനെ പൂർണ്ണമായും ന്യായീകരിക്കുന്നു." എന്നുമാണ് ടുട്ടുവിന്റെ അഭിപ്രായം.

മറ്റു പ്രമുഖർ തിരുത്തുക

മറ്റ് പ്രമുഖ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ വർണ്ണവിവേചന വിരുദ്ധ പ്രവർത്തകർ വെസ്റ്റ് ബാങ്കിന്റെ അധിനിവേശത്തെയും, പ്രത്യേകിച്ച് വേർപിരിയൽ മതിലിന്റെ നിർമ്മാണത്തെയും വിമർശിക്കാൻ വർണ്ണവിവേചന താരതമ്യങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചു. നിലവിൽ ഹാർവാർഡ് ഡിവിനിറ്റി സ്കൂളിലെ വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസറായ വില്യം ഹെൻറി ബ്ലൂംബെർഗ്, ഫരീദ് എസാക്ക്, [141] റോണി കാസിൽസ് [142] വിന്നി മഡികിസേല-മണ്ടേല, ഡെനിസ് ഗോൾഡ്ബെർഗ്, [143] അരുൺ ഗാന്ധി, തുടങ്ങിയവരൊക്കെയും വർണ്ണവിവേചന സിദ്ധാന്തത്തെ ശരിവെക്കുന്നവരാണ്.

2008 ൽ ആഫ്രിക്കൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസ് (ANC) ആഭിമുഖ്യത്തിൽ സൈനികരുടെ ഒരു പ്രതിനിധി സംഘം ഇസ്രായേലും അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളും സന്ദർശിച്ചു, ചില കാര്യങ്ങളിലെ അവസ്ഥകൾ വർണ്ണവിവേചനത്തേക്കാൾ മോശമാണെന്ന് അവർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. 2018 മെയ് മാസത്തിൽ, ഗാസ അതിർത്തിയിലെ പ്രതിഷേധത്തെത്തുടർന്ന്, ANC ഫലസ്തീനികളുടെ നടപടികളെ "വർണ്ണവിവേചന ഭരണത്തിനെതിരായ തങ്ങളുടെ പോരാട്ടവുമായി" താരതമ്യപ്പെടുത്തി ഒരു പ്രസ്താവന ഇറക്കി. ഹിറ്റ്‌ലറുടെ അതേ ക്രൂരതയാണ് ഇസ്രായേൽ സൈന്യം നടപ്പാക്കുന്നെതെന്നും അവർ ആരോപിച്ചു. “എല്ലാ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കാരും എഴുന്നേറ്റ് ഇസ്രായേലിനെ നികൃഷ്ട രാഷ്ട്രമായി പരിഗണിക്കണം” എന്നും ANC പ്രസ്താവിച്ചു. അതു കൂടാതെ, "ഏറ്റവും പുതിയ ഇസ്രായേലി ആക്രമണത്തിലെ വിവേചനരാഹിത്യവും ഗൗരവവും" കണക്കിലെടുത്ത് പ്രതിഷേധ സൂചകമായി ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ സർക്കാർ ഇസ്രായേലിലെ അംബാസഡർ സിസ എൻഗോംബാനെ അനിശ്ചിതമായി പിൻവലിച്ചു.

2008 ലെ ANC പ്രതിനിധി സംഘത്തിലെ അംഗമായ മനുഷ്യാവകാശ അഭിഭാഷക ഫാത്തിമ ഹസ്സൻ ഇസ്രയേലിലെ പ്രത്യേക റോഡുകൾ, കാറുകളുടെ വ്യത്യസ്ത രജിസ്ട്രേഷൻ, ഒരു പെർമിറ്റ് ഹാജരാക്കേണ്ടതിൻറെ അനാസ്ഥ, ചെക്ക്പോസ്റ്റുകളിൽ നീണ്ട നിരകൾ എന്നിവ വർണ്ണവിവേചന സമയത്ത് ആഫ്രിക്കയിൽ അനുഭവിച്ചതിനേക്കാൾ മോശമാണെന്ന് ഉദ്ധരിച്ചു. സന്ദർഭം വ്യത്യസ്തമാണ്, ഇത് വർണ്ണവിവേചനമാണോ അല്ലയോ എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ച യഥാർത്ഥത്തിൽ അടിസ്ഥാനരഹിതവും തൊഴിൽ, കൂടുതൽ ഭൂമി കൈയേറ്റം, മതിൽ പണിയൽ തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുമ്പോൾ അതിനേക്കാളധികമാണെന്നും ANC പ്രതിനിധികൾ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു . അധിനിവേശകരുടെ നീരസവും സൈന്യത്തിന്റെയും പോലീസിന്റെയും പെരുമാറ്റവും ഞാൻ നബ്ലൂസിലെ ചെക്ക് പോയിന്റിൽ കണ്ടു, ഞാൻ ഹെബ്രോനിൽ പലസ്തീനികളുമായി കൂടിക്കാഴ്ച നടത്തി, മതിലിന് എതിരായി സംസാരിക്കുന്ന ഗ്രാമീണരെ കണ്ടുമുട്ടി. സ്വന്തം കുടുംബാംഗങ്ങളെയും, ഭൂമിയെയും വീടുകളും നഷ്ടപ്പെട്ട ഇസ്രായേലി-പലസ്തീൻ പൗരൻമാരെ ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടി. എന്നിരുന്നാലും അവർക്ക് പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല - അവർ അധിനിവേശത്തിനെതിരായ സംയുക്ത പോരാട്ടത്തിൽ വിശ്വസിക്കുകയും ദൈനംദിനമുള്ള അനീതിയുടെയും അക്രമത്തിന്റെയും പ്രത്യക്ഷവും പരോക്ഷവുമായ രൂപങ്ങളെ അഹിംസാത്മക മാർഗങ്ങളിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യാനവർ സന്നദ്ധരാണ്. ചുരുക്കത്തിൽ, ഒരു അവകാശ ലംഘനം തടസ്സമില്ലാതെ തുടരുന്നു - അതിനെ നിങ്ങൾക്കിഷ്ടമുള്ളത് എന്ന് വിളിക്കാം. വർണ്ണവിവേചനം / വേർപിരിയൽ / അടയ്ക്കൽ / സുരക്ഷ - ഇത് പക്ഷെ ഒരു അവകാശ ലംഘനമായി തന്നെ തുടരുന്നു ". [144]

 
കാർലോസ് ലുത്തഫ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത 2009 ലെ ഇസ്രായേലി വർണ്ണവിവേചന വാരത്തെ കുറിച്ചുള്ള പോസ്റ്റർ.

ഹിബ്രു സർവകലാശാലയിലെ മുൻ പ്രൊഫസർ ഗിദിയോൻ ഷിമോണി, പലസ്തീൻ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളോടുള്ള നയങ്ങൾ വിവേചനപരമാണെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന അയൽരാജ്യങ്ങൾക്കല്ല, മറിച്ച് ഈ സാമ്യത ഇസ്രായേലിന് ബാധകമാകുമ്പോൾ അപകീർത്തികരമാണെന്നും ഇത് അവരുടെ ഇരട്ടത്താപ്പിനെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. [145]

ഇസ്രായേലിന്റെ തൊഴിൽ നയങ്ങൾ വർണ്ണവിവേചന കാലഘട്ടത്തിലെ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്തമാണെന്നും ഇസ്രായേൽ ഒരിക്കലും തെറ്റിദ്ധാരണ നിയമങ്ങൾ നടപ്പാക്കിയിട്ടില്ലെന്നും ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെയും പലസ്തീനിലെയും വിമോചന പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് വ്യത്യസ്തമായ "അഭിലാഷങ്ങളും തന്ത്രങ്ങളും" ഉണ്ടെന്നും സാഷ പോളാകോവ്-സുരാൻസ്കി അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [146] ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും, വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ ജൂതകുടിയേറ്റ വാസസ്ഥലങ്ങൾ തകർക്കാനും ഫലസ്തീൻ രാഷ്ട്രം സൃഷ്ടിക്കാനും ഇസ്രായേൽ നീങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ വർണ്ണവിവേചന സാമ്യത വരും വർഷങ്ങളിൽ കൂടുതൽ നിയമസാധുത നേടാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിക്കുന്നു. [147] 2007 മുതൽ ഈ സാമ്യതയോട് ഇസ്രായേലിന്റെ പ്രതിരോധക്കാരുടെ പ്രതികരണം അടിസാഥാനരഹിതം ആണെന്നും സാഹചര്യത്തെ സത്യസന്ധമായി വിലയിരുത്തുന്നതിനുപകരം "തീവ്രാക്ഷേപപരവും, ആവർത്തിച്ചുമുള്ള പ്രചരണം" മാത്രമാണെന്നും പോളാകോ-സുരാൻസ്കി എഴുതുന്നു. [148]

ഇസ്രയേൽ തൊഴിൽ രീതികളും വർണ്ണവിവേചനവും തമ്മിലുള്ള സാമ്യതയെക്കുറിച്ച് ദീർഘകാലമായി വിമർശിച്ചിരുന്ന ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ വംശജനായ ഇസ്രായേലി എഴുത്തുകാരൻ ബെഞ്ചമിൻ പോഗ്രണ്ട്, 2020 ൽ ബെഞ്ചമിൻ നെതന്യാഹു വെസ്റ്റ് ബാങ്കിനെ ഇസ്രയേൽ പിടിച്ചടക്കിയത് പ്രഖ്യാപിച്ചതിനുശേഷം അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്: '[കുറഞ്ഞത്] ഇത് ഒരു സൈനിക അധിനിവേശമാണ്. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരെ നമ്മുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാക്കുകയും അവർക്ക് പൗരത്വം നൽകാതിരിക്കുകയും ചെയ്യും. അത് വർണ്ണവിവേചനമാണ്. [ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ] വർണ്ണവിവേചനം എന്തായിരുന്നു എന്നതിന്റെ കൃത്യമായ കണ്ണാടിയാണിത്. ' [149]

പ്രതികരണങ്ങൾ തിരുത്തുക

സർക്കാർ പ്രതികരണങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിലെ മുൻ യുഎസ് അംബാസഡർ (ജൂൺ 1975 - ഫെബ്രുവരി 1976), ഡാനിയൽ പാട്രിക് മൊയ്‌നിഹാൻ [150] 1975 ൽ "സയണിസം വംശീയതയുടെയും വംശീയ വിവേചനത്തിന്റെയും ഒരു രൂപമാണ്" എന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ച പൊതുസഭയുടെ ഈ പ്രമേയത്തെ അമേരിക്ക ശക്തമായി വിയോജിച്ചു.

ഇസ്രായേൽ വർണ്ണവിവേചനം ക്രമേണ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയെപ്പോലെയാകുമെന്ന് ഇസ്രായേലിലെ പ്രധാന വ്യകതികൾ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടുണ്ട്. വെസ്റ്റ് ബാങ്കിലെ അറബ് ജനതയെ ഇസ്രയേലിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേർക്കാനുള്ള ശ്രമം നടപ്പാക്കിയാൽ ഇസ്രായേൽ വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമായി മാറുമെന്ന് 1976 ൽ പ്രധാനമന്ത്രി യിഷാക് റാബിൻ തന്നെ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിരുന്നു. [7] [151]

ദ്വിരാഷ്ട്ര പരിഹാരം തകർന്നാൽ, ഇസ്രയേൽ "തുല്യ വോട്ടവകാശത്തിനായി ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ രീതിയിലുള്ള പോരാട്ടത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കും, അത് സംഭവിച്ചാലുടൻ അത് ഇസ്രായേൽ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ അന്ത്യവുമായിരിക്കും" എന്ന് പ്രധാനമന്ത്രി എഹുദ് ഒൽമെർട്ട് 2007 ൽ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. [152]

മാർച്ച് 2011-ൽ, ടൊറന്റോ മേയർ റോബ് ഫോർഡ് 2011 ടൊറാന്റൊ നഗരം ഇസ്രയെലിന് ധനസഹായം അനുവദിക്കില്ല പറഞ്ഞു. “നികുതിദായകരുടെ പണം വിദ്വേഷ സംഭാഷണം നടത്തുന്നതിന് നൽകരുത്,” എന്നണ് ഇതിനെ കുറിച്ച് ഫോർഡ് പറഞ്ഞത്. [153] [154]


2014 ൽ യുഎസ് സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറി ജോൺ കെറി ഇസ്രയേൽ ഉടൻ സമാധാനം സ്ഥാപിച്ചില്ലെങ്കിൽ രണ്ട് രാഷ്ട്രമെന്ന പരിഹാരത്തിന് കീഴിൽ ഇസ്രയേൽ വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രമായി മാറുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. [155]തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ വർണ്ണവിവേചന ഭരണം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ചർച്ചകൾ നടത്തിയ മുൻ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ സ്റ്റേറ്റ് പ്രസിഡന്റ് എഫ്.ഡബ്ല്യു ഡി ക്ലർക്ക് ഹൈഫ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് ഓണററി ഡോക്ടറേറ്റ് സ്വീകരിക്കുന്നതിനായി ഇസ്രായേലിൽ, വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ ഫലസ്തീനികൾക്ക് ഇസ്രായേലിൽ പൂർണ്ണ രാഷ്ട്രീയ അവകാശങ്ങളുും നൽകുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് അവരോട് വിവേചനപരമായ നിയമങ്ങളില്ല, ചില ബീച്ചുകളിലോ അതുപോലുള്ള മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ നീന്താൻ അവരെ അനുവദിക്കരുതെന്ന് ഞാൻ അർത്ഥമാക്കുന്നു. ഇസ്രായേലിനെ വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രം എന്ന് വിളിക്കുന്നത് അനീതിയാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ജോൺ കെറി അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അദ്ദേഹം തെറ്റ് ചെയ്തുവെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.[156]

2018 ൽ ചിലിയിലെ വാൽഡിവിയ കമ്മ്യൂൺ "ഇസ്രായേലിന്റെ വർണ്ണവിവേചനത്തിൽ നിന്ന് മുക്തമാകുക" എന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു .(Spanish: Libre de Apartheid Israelí ). ഇസ്രായേലി വർണ്ണവിവേചനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കമ്പനികളിൽ നിന്ന് സാധന/സേവനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിൽ നിന്ന് മുനിസിപ്പാലിറ്റി വിലക്കുമെന്ന് വാൽഡിവിയ മേയർ ഒമർ സബാത്ത് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [157] ചിലിയിലെ കം‌ട്രോളർ ജനറൽ 2018 ഡിസംബറിൽ മുനിസിപ്പൽ ഉത്തരവ് ഭരണഘടനാ വിരുദ്ധമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു.

മറ്റ് പ്രതികരണങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഇസ്രായേലിനെ വർണ്ണവിവേചന രാഷ്ട്രം എന്ന് വിളിക്കുന്നത് "പ്രത്യയശാസ്ത്ര വിരുദ്ധത" (വംശീയ വിരുദ്ധതയുടെ മറവിൽ ആന്റിസെമിറ്റിസം എന്നാണ് അദ്ദേഹം നിർവചിച്ചത്) എന്ന് വിരമിച്ച കനേഡിയൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരനും നെൽസൺ മണ്ടേലയുടെ മുൻ "കനേഡിയൻ ഉപദേശകനുമായ" ഇർവിൻ കോട്‌ലർ പറഞ്ഞു. [158]

കനേഡിയൻ അക്കാദമിക്, ആക്ടിവിസ്റ്റ്, ഇസ്രായേലിന്റെ ഉറച്ച പിന്തുണക്കാരിയായ ആനി ബയേഫ്സ്കി ഇസ്രായേലിനെ നിയുക്തമാക്കുന്നതിനും ഇസ്രായേൽ പൗരന്മാർക്കെതിരായ അതിക്രമങ്ങൾ നിയമാനുസൃതമാക്കുന്നതിനുമുള്ള പ്രചാരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി വർഗ്ഗീയതയ്‌ക്കെതിരായ 2001 ലെ ഡർബൻ വേൾഡ് കോൺഫറൻസിൽ അറബ് രാജ്യങ്ങൾ വർണ്ണവിവേചന ലേബൽ ഉപയോഗിച്ചുവെന്ന് എഴുതി. [159]

ഇതും കാണുക തിരുത്തുക

  • ആന്റിസെമിറ്റിസത്തിന്റെ 3D ടെസ്റ്റ്
  • ഇസ്രായേലിനെ അക്കാദമിക് ബഹിഷ്‌കരിക്കുന്നു
  • സയണിസം വിരുദ്ധം
  • എത്‌നോറെലിജിയസ് ഗ്രൂപ്പ്
  • ഇസ്രായേലിലെ മനുഷ്യാവകാശം
  • ഇസ്രായേലി വർണ്ണവിവേചന വാരം
  • ഇസ്രായേൽ-ഗാസ തടസ്സം
  • ഇസ്രായേലി വെസ്റ്റ് ബാങ്ക് തടസ്സം
  • ഇസ്രായേൽ-ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക ബന്ധം
  • മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെ വംശീയത
  • ഇസ്രായേലിലെ വർഗ്ഗീയത
  • നോയൽ ഇഗ്നാറ്റീവ് # എൻ‌സൈക്ലോപീഡിയ ഓഫ് റേസ് ആൻഡ് റേസിസം

പരാമർശങ്ങൾ തിരുത്തുക

  1. ↑ Peteet, Julie (Winter 2016). "The Work of Comparison: Israel/Palestine and Apartheid". Anthropological Quarterly. 89 (1): 247–281. doi:10.1353/anq.2016.0015. JSTOR 43955521.
  2. ↑ e.g. Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967, John Dugard, A/HRC/4/17, 29 January 2007, pp. 3, 23 "Archived copy". Archived from the original on 24 October 2012. Retrieved 3 August 2009.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  3. ↑ Omar H. Rahman, From confusion to clarity: Three pillars for revitalizing the Palestinian National Movement. Brookings Institute 12 December 2019:'The debate about whether the apartheid label applies to the Israel-Palestine case is already happening. Legal scholars and academics around the world have been taking up the issue for at least a decade.'
  4. ↑ "UN report: Israel has established an 'apartheid regime'". www.aljazeera.com. Archived from the original on 24 March 2017.
  5. ↑ Davis, Uri (2003). Apartheid Israel: possibilities for the struggle within. Zed Books. pp. 86–87. ISBN 1-84277-339-9.
  6. ↑ Shimoni, Gideon (1980). Jews and Zionism: The South African Experience 1910–1967. Cape Town: Oxford UP. pp. 310–336. ISBN 0-19-570179-8.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Top Israelis Have Warned of Apartheid, so Why the Outrage at a UN Report?, Mehdi Hassan, The Intercept, 23 March 2017.
  8. ↑ Julie Peteet, 2016 p.249 also argues that that there is an Israeli narrative of exceptionalism which works to 'exempt' it from such comparisons.
  9. ↑ Alan Dershowitz, The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace (New York: John Wiley, 2009), pp. 20–25, 28–29, 36, 44–48
  10. ↑ E.g., see Sabel, Robbie (2009). "The Campaign to Delegitimize Israel with the False charge of Apartheid" (PDF). Jerusalem Center for Public Affairs – Global Law Forum; David Matas, Aftershock: Anti-Zionism and Antisemitism (Toronto: The Dunburn Group, 2005), pp. 53–55
  11. ↑ Farsakh, Leila (2005). "Independence, Cantons, or Bantustans: Whither the Palestinian State?". Middle East Journal. 59 (2): 230–245. doi:10.3751/59.2.13. ISSN 0026-3141. JSTOR 4330126. Retrieved 25 November 2020.
  12. ↑ EidEid, Haidar. "Declaration of a Bantustan in Palestine". Al-Jazeera (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 25 November 2020.
  13. ↑ "UN Committee on the Elimination of Racial Discrimination publishes findings on Cambodia, Colombia, Ireland, Israel and Uzbekistan". UN OHCHR. 13 December 2019. Retrieved 26 December 2019.
  14. ↑ "A regime of Jewish supremacy from the Jordan River to the Mediterranean Sea: This is apartheid". B'Tselem. 12 January 2021. Retrieved 12 January 2021. A regime that uses laws, practices and organized violence to cement the supremacy of one group over another is an apartheid regime. Israeli apartheid, which promotes the supremacy of Jews over Palestinians, was not born in one day or of a single speech. It is a process that has gradually grown more institutionalized and explicit, with mechanisms introduced over time in law and practice to promote Jewish supremacy. These accumulated measures, their pervasiveness in legislation and political practice, and the public and judicial support they receive – all form the basis for our conclusion that the bar for labeling the Israeli regime as apartheid has been met.
  15. ↑ Oliver Holmes, 'Israel is committing the crime of apartheid, rights group says,' The Guardian 27 April 2021.
  16. ↑ "Israel passes Jewish nation law branded 'racist' by critics". The Independent. Retrieved 23 July 2018.
  17. ↑ 17.0 17.1 The Empire's New Walls: Sovereignty, Neo-liberalism, and the Production of Space in Post-apartheid South Africa and Post-Oslo Palestine/Israel. Andrew James Clarno. 2009. p. 66–67
  18. ↑ Quigley 1990 p.149:'Former South African prime minister John Vorster viewed Israel’s government as confronting a situation similar to South Africa’s. Israel was faced with an “apartheid problem” as concerned its Arab inhabitants, he said. “We view Israel’s position and problems with understanding and sympathy’.'
  19. ↑ Elia Zureik,The Palestinians in Israel: A Study in Internal Colonialism, Routledge & K. Paul, 1979 p. 16:'While official de jure apartheid of the African variety does not exist in Israel, national apartheid on the latent and informal levels ... is a characteristic feature of Israeli society.' cited by David Lyon 'Identification, colonialism, and control: surveillant sorting in Israel/Palestine', in Elia Zureik, David Lyon, Yasmeen Abu-Laban (eds.), Surveillance and Control in Israel/Palestine: Population, Territory and Power, Routledge 2011 pp. 49–65, p. 58
  20. ↑ Shourideh C. Molavi, Stateless Citizenship: The Palestinian-Arab Citizens of Israel,BRILL 2013 p. 99
  21. ↑ Settler policy imperils Israel's foundations, Financial Times, 21 February 2013: "Faced with widely drawn international parallels between the West Bank and the Bantustans of apartheid South Africa, senior figures in Mr Netanyahu's Likud party have begun to admit the danger."
  22. ↑ Obama urged: act tough on Israel or risk collapse of two-state solution (The Guardian, 19 March 2013) Archived 6 March 2016 at the Wayback Machine.
  23. ↑ Palestinians draw parallels with Mandela's anti-apartheid struggle (The Guardian, 12 December 2013 Archived 4 March 2016 at the Wayback Machine. "Comparisons between the former regime in South Africa and the Israeli occupation of the Palestinian territories have become relatively commonplace—not just by Palestinians and their supporters, but also among Israelis and the international community."
  24. ↑ Heriber, Adam & Moodley, Kogila. op cit. p. xiii.
  25. ↑ Adam, Heribert & Moodley, Kogila. op. cit. p. xv.
  26. ↑ Adam, Heribert & Moodley, Kogila. op. cit. p. 22.
  27. ↑ Adam, Heribert & Moodley, Kogila. op. cit. p. 25.
  28. ↑ Morris, Benny: One State, Two States (New Haven: Yale University Press, 2009), pp. 203–4, n. 1.
  29. ↑ 29.0 29.1 Gideon Levy (4 November 2000). "Republished as an excerpt of the original 28 October 2000 article in the Courrier International, under the title Au fil des jours, Périphéries explore quelques pistes – chroniques, critiques, citations, liens pointus : Israël-Palestine, revue de presse". Périphéries. Archived from the original on 24 July 2014.
  30. ↑ According to the Milon and Masada dictionaries, hafrada translates into English as "separation", "segregation", "division", "severance", "disassociation" or "divorce". הפרדה. Milon. Archived from the original on 2013-09-02. Retrieved 2021-05-10. {{cite book}}: |work= ignored (help); Alcalai, Reuben (1981). The Complete Hebrew–English Dictionary. Masada.
  31. ↑ Michael G. Clyne (1997). Undoing and Redoing Corpus Planning. p. 403. ISBN 9783110155099. In the Language of "us" and "them" we could have expected an undoing when an integrative policy of the two communities was introduced. Obviously the [Peace] Process moves in the opposite direction: separation. Actually, one of the most popular arguments use by the government to justify its policy is the "danger" ("the demographic bomb", "the Arab womb") of a "bi-national state" if no separation is made: the Process is thus a measure taken to secure the Jewish majority. The term 'separation' "hafrada" has become extremely popular during the Process referring to fences built around Palestinian autonomous enclaves, to roads pave in the Territories exclusively for Israelis to the decrease of the number of Palestinians employed in Israel or allowed to enter into it altogether. The stereotypes of the Palestinian society as "backward" have not changed either.
  32. ↑ 32.0 32.1 32.2 Eric Rozenman (1 April 2001). "Today's Arab Israelis, Tomorrow's Israel: Why "Separation" Can't Be the Answer for Peace". Policy Review. Hoover Institution. Archived from the original on 22 March 2017. Retrieved 21 March 2017.
  33. ↑ Jeff Halper. "Nishul (Displacement): Israel's form of Apartheid". Israeli Committee Against House Demolitions. Archived from the original on 6 February 2007. Retrieved 21 March 2017. Hafrada (Apartheid in Afrikaans) is the official Hebrew term for Israel's vision and policy towards the Palestinians of the Occupied Territories – and, it could be argued (with qualifications), within Israel itself
  34. ↑ 34.0 34.1 Alain Epp Weaver (1 January 2007). "Further footnotes on Zionism, Yoder, and Boyarin". Cross Currents. Retrieved 18 March 2007.
  35. ↑ Mazin B. Qumsiyeh (28 June 2006). "Discussion on: Searching for Peace in the Palestinian–Israeli Conflict" (PDF). Institute of Strategic and Development Studies, Andreas Papandreou, University of Athens. Archived from the original (PDF) on 28 September 2007. Retrieved 18 March 2007.
  36. ↑ "Transcript from broadcast of The McLaughlin Group". The McLaughlin Group. 1–2 June 2002. Archived from the original on 27 September 2007.
  37. ↑ Ben Shani (19 January 2007). "מדיניות ההפרדה הביאה שקט לחברון, אך כולם מחכים לסערה" [The Result of the Hafrada Policy is Quiet in Hebron, But All Await the Storm] (in ഹീബ്രു). Channel 10 News. Archived from the original on 4 October 2015.
  38. ↑ Fred Schlomka (28 May 2006). "Toward a Third Intifada". The Baltimore Sun. Archived from the original on 16 June 2013.
  39. ↑ James Bowen (28 September 2006). "Making Israel Take Responsibility". Archived from the original on 1 December 2008. Retrieved 22 March 2007. hafrada (separation) as the Zionist form of apartheid
  40. ↑ David Pratt (28 May 2006). "A Third Intifada?". Sunday Herald. Archived from the original on 5 October 2015. Retrieved 26 September 2014. Even among Israelis, the term 'Hafrada' — separation or apartheid in Hebrew — has entered the mainstream lexicon, despite strident denials by the Jewish state that it is engaged in any such process.
  41. ↑ Jacobs, Sean; Soske, Jon (2015). Apartheid Israel: The Politics of an Analogy. Chicago: Haymarket Books. pp. 1–13. ISBN 978-1-60846-518-7.
  42. ↑ Halevi, Ilan. "Apartheid is not socialist". Revue d'études palestiniennes (22, Winter 2000): 116–117. It is significant that the Hebrew word used is hafrada [separation], which expresses the idea of an external action, of a coercive act, and not hipardouth, from the same root, which refers to the notion of self-separation, that is, secession. Thus it really is apartheid in the most classic sense
  43. ↑ David J. Smith; Karl Cordell, eds. (18 October 2013). Cultural Autonomy in Contemporary Europe. ISBN 9781317968511. The Hebrew term Hafrada is the official descriptor of the policy of the Israeli Government to separate the Palestinian population in the territories occupied by Israel from the Israeli population, by means such as the West Bank barrier and the unilateral disengagement from those territories. The barrier is thus sometimes called gader ha'hafrada (separation fence) in Hebrew. The term Hafrada has striking similarities with the term apartheid, as this term mean 'apartness' in Afrikaans and Hafrada is the closest Hebrew equivalent.
  44. ↑ Neil Sandler (11 March 2002). "Israel: A Saudi Peace Proposal Puts Sharon in a Bind". Business Week Online. Archived from the original on 23 December 2011.
  45. ↑ Reinhart, Tanya (21 March 2004). "Sharon's New Plan". ZNet. ZCommunications. Retrieved 30 August 2019.
  46. ↑ Aaron S. Klieman (15 January 2000). Compromising Palestine: A Guide to Final Status Negotiations. Columbia University Press. p. 1. ISBN 0-231-11789-2.
  47. ↑ Esther Zandberg (28 July 2005). "Surroundings: Separation Seems to Have Spread Everywhere". Haaretz. Archived from the original on 16 January 2016. Retrieved 7 June 2017.
  48. ↑ "A/HRC/25/67, Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967". 13 January 2014. Archived from the original on 5 November 2014.
  49. ↑ "UN's Falk accuses Israel of 'ethnic cleansing'". Archived from the original on 23 June 2014.
  50. ↑ Stephanie Nebehay. "U.N. rights envoy points to apartheid in Palestinian areas". Archived from the original on 7 July 2014.
  51. ↑ 51.0 51.1 Ronald Bruce St. John (1 February 2007). "Apartheid By Any Other Name". Foreign Policy in Focus. Archived from the original on 16 June 2010. Retrieved 26 April 2010. In 1973, the UN General Assembly adopted the International Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid.
  52. ↑ United Nations (30 November 2006). "International Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid" (PDF). Archived from the original (PDF) on 21 November 2011. Retrieved 25 April 2010. For the purpose of the present Convention, the term 'the crime of apartheid', which shall include similar policies and practices of racial segregation and discrimination as practised in southern Africa, shall apply to the following inhuman acts....
  53. ↑ United Nations (2002). "Rome Statute of the International Criminal Court, Part 2, Article 7" (PDF). pp. 5–6. Archived from the original (PDF) on 14 January 2014. Retrieved 26 April 2010.
  54. ↑ "Joint Statement: Human rights organisations welcome Concluding Observations of the UN Committee on the Elimination of Racial Discrimination on racial segregation and apartheid on both sides of the Green Line". Al Mezan Center for Human Rights. December 20, 2019. Retrieved April 26, 2021.
  55. ↑ "UN Committee on the Elimination of Racial Discrimination publishes findings on Cambodia, Colombia, Ireland, Israel and Uzbekistan". UN OHCHR. 13 December 2019. Retrieved 26 December 2019.
  56. ↑ "UN: CERD adopted concluding observations on Cambodia, Colombia, Ireland, Israel and Uzbekistan". IMADR. 17 December 2019. Retrieved 26 April 2021.
  57. ↑ Concluding observations on the combined seventeenth to nineteenth reports of Israel, 27 January 2020
  58. ↑ "Inter-state communications". OHCHR. Retrieved April 30, 2021.
  59. ↑ Dugard, John. "Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967, John Dugard". p. 3. A/HRC/4/17. Archived from the original on 22 March 2017. Retrieved 21 March 2017. The international community has identified three regimes as inimical to human rights—colonialism, apartheid and foreign occupation. Israel is clearly in military occupation of the OPT. At the same time elements of the occupation constitute forms of colonialism and of apartheid, which are contrary to international law. What are the legal consequences of a regime of prolonged occupation with features of colonialism and apartheid for the occupied people, the occupying Power and third States? It is suggested that this question might appropriately be put to the International Court of Justice for a further advisory opinion.
  60. ↑ 60.0 60.1 du Plessis, Max (May 2009). Tilley, Virginia (ed.). "Occupation, Colonialism, Apartheid? A re-assessment of Israel's practices in the occupied Palestinian territories under international law". Human Sciences Research Council of South Africa. pp. 17–22. Archived from the original on 22 June 2009. Retrieved 4 July 2017. ... practices in South Africa are not the test or benchmark for a finding of apartheid elsewhere, as the principal instrument which provides this test lies in the terms of the Apartheid Convention itself. (pdf 3.0 MiB) The report does not represent an official position of the HSRC. South African Academic Study Finds that Israel is Practicing Apartheid and Colonialism in the Occupied Palestinian Territories Archived 26 July 2010 at the Wayback Machine., May 2009.
  61. ↑ HSRC (2009), pp. 205 to 212
  62. ↑ Tilley, Virginia (ed). Beyond Occupation: Apartheid, Colonialism and International Law in the Occupied Palestinian Territories. London, UK: Pluto Press, 2012.
  63. ↑ Eric Walberg (7 November 2017). The Canada-Israel Nexus. SCB Distributors. pp. 35–. ISBN 978-0-9986947-0-2.
  64. ↑ Seada Hussein Adem (5 April 2019). Palestine and the International Criminal Court. Springer. pp. 157–. ISBN 978-94-6265-291-0.
  65. ↑ Yesh Din, 9 Jul. 2020, |The Occupation of the West Bank and the Crime of Apartheid: Legal Opinion The English version of the full legal opinion is here:
  66. ↑ "A regime of Jewish supremacy from the Jordan River to the Mediterranean Sea: This is apartheid". B'Tselem. 12 January 2021. Retrieved 12 January 2021. A regime that uses laws, practices and organized violence to cement the supremacy of one group over another is an apartheid regime. Israeli apartheid, which promotes the supremacy of Jews over Palestinians, was not born in one day or of a single speech. It is a process that has gradually grown more institutionalized and explicit, with mechanisms introduced over time in law and practice to promote Jewish supremacy. These accumulated measures, their pervasiveness in legislation and political practice, and the public and judicial support they receive – all form the basis for our conclusion that the bar for labeling the Israeli regime as apartheid has been met.
  67. ↑ "This is apartheid: The Israeli regime promotes and perpetuates Jewish supremacy between the Mediterranean Sea and the Jordan River". B'Tselem. 12 January 2021. Retrieved 12 January 2021.
  68. ↑ "B'Tselem, for first time, labels Israel an apartheid state". The Jerusalem Post | JPost.com (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2021-01-13.
  69. ↑ "A Threshold Crossed: Israeli Authorities and the Crimes of Apartheid and Persecution". Human Rights Watch. 27 April 2021. Retrieved 27 April 2021.
  70. ↑ "Human Rights Watch accuses Israel of 'apartheid' crimes against Palestinians". Reuters. 2021-04-27. Retrieved 2021-04-27.
  71. ↑ staff, T. O. I. (2021-04-29). "US rejects Human Rights Watch's accusation of Israeli 'apartheid'". www.timesofisrael.com (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്).
  72. ↑ Adam, Heribert & Moodley, Kogila. "Seeking Mandela: Peacemaking Between Israelis and Palestinians (2005) excerpt" (PDF). Archived from the original (PDF) on 3 March 2016. Retrieved 2 November 2006., University College London Press, p. 20f. ISBN 1-84472-130-2

    Second-class citizenship: "Above all, both Israeli Palestinians and Coloured and Indian South Africans are restricted to second-class citizen status when another ethnic group monopolizes state power, treats the minorities as intrinsically suspect, and legally prohibits their access to land or allocates civil service positions or per capita expenditure on education differently between dominant and minority citizens."
  73. ↑ Goldstone, Richard J. (31 October 2011). "Israel and the Apartheid Slander". Archived from the original on 16 February 2017.
  74. ↑ Goldstone Strikes Fatal Blow to False Apartheid Analogy Archived 16 January 2016 at the Wayback Machine.. States News Service. 1 November 2011
  75. ↑ "Goldstone: There is no apartheid in Israel". Archived from the original on 2 December 2012.
  76. ↑ Buruma, Ian. "Do not treat Israel like apartheid South Africa",The Guardian, 23 July 2002.
  77. ↑ "SPME: 53 Distinguished Stanford Faculty State Publicly, 'Israel is Not An Apartheid State!'". Scholars for Peace in the Middle East. Archived from the original on 29 July 2014. Retrieved 20 April 2008.
  78. ↑ Qadan v. Israel Lands Administration, HCJ (Israeli Supreme Court) 6698/95, 8 March 2000, as cited by Alan Dershowitz, The Case for Israel (Hoboken: John Wiley & Sons, 2003), p. 157, n. 7 (see p. 253).
  79. ↑ Bernard Harrison, The Resurgence of Anti-Semitism: Jews, Israel, and Liberal Opinion (Lanham: Rowman & Littlefield, 2006), p. 133.
  80. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 19 August 2012. Retrieved 20 August 2012.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  81. ↑ New Israeli laws will increase discrimination against Arabs, critics say Archived 8 December 2015 at the Wayback Machine.. 24 March 2011. Edmund Sanders, Los Angeles Times.
  82. ↑ Who's a citizen? Israel.(Israel's citizenship laws) Archived 11 June 2014 at the Wayback Machine. The Economist (US). 20 May 2006
  83. ↑ Right praises, Left slams High Court rejection of petitions against Citizenship Law Archived 10 June 2014 at the Wayback Machine.. The Jerusalem Post. 13 January 2011
  84. ↑ Left appalled by citizenship ruling Archived 14 May 2014 at the Wayback Machine. at The Jerusalem Post by Sheera Claire Frenkel
  85. ↑ "Amnesty. Israel and the Occupied Territories: Torn Apart: Families split by discriminatory policies". Archived from the original on 25 August 2014.
  86. ↑ "Israel: Don't Outlaw Family Life". 27 July 2003. Archived from the original on 20 December 2013.
  87. ↑ Adam, Heribert & Moodley, Kogila. "Seeking Mandela: Peacemaking Between Israelis and Palestinians" (PDF). Archived from the original (PDF) on 3 March 2016. Retrieved 2 November 2006., University College London Press, p. 15. ISBN 1-84472-130-2
  88. ↑ "חוק זכויות התלמיד באנגלית – Pupils' Rights Law". Cms.education.gov.il. Archived from the original on 14 June 2012. Retrieved 16 May 2010.
  89. ↑ Susser, Asher. Israel, Jordan, and Palestine: The Two-State Imperative. 2011. University Press of New England. p. 130
  90. ↑ Israel's education woes Archived 1 January 2011 at the Wayback Machine., YNet, 21 September 2010, by Tomer Velmer
  91. ↑ Israel takes first step towards ‘Jewish nation-state’ law, Joel Greenberg, The Financial Times, 11 May 2017.
  92. ↑ Full text of MK Avi Dichter’s 2017 ‘Jewish State’ bill, The Times of Israel, 10 May 2017.
  93. ↑ Government Says It Will Push Jewish Nation-State Bill for First Vote Soon, The Jerusalem Post, 18 December 2017.
  94. ↑ Jewish Nation-State Bill Runs into Trouple with Exclusionary Towns Clause, Lahav Harkov, Jerusalem Post, 28 November 2017.
  95. ↑ Knesset's new bill 'portrays racism as entirely normal', Jonathan Cook, Aljazeera, 12 May 2017.
  96. ↑ Opposition warns of ‘apartheid’ as Knesset starts ‘Jewish state bill’ debates, Marissa Newman, The Times of Israel, 26 July 2017.
  97. ↑ 97.0 97.1 A cornerstone of apartheid, Haaretz, 8 May 2017.
  98. ↑ John Dugard, "Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967" (PDF). Archived from the original (PDF) on 19 March 2009. (243 KB) (Advance Edited Version), United Nations Human Rights Council, 29 January 2007.
  99. ↑ McCarthy, Rory. "Occupied Gaza like apartheid South Africa, says UN report", The Guardian, 23 February 2007.
  100. ↑ Falk, Richard (30 August 2010). "Situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967". United Nations General Assembly. A/65/331.
  101. ↑ Barak: make peace with Palestinians or face apartheid, Rory McCarthy, The Guardian, 3 February 2010.
  102. ↑ Ex-Mossad chief pans Netanyahu's 'bulls---' speech to Congress (Jerusalem Post, March 3rd, 2015) Archived 10 March 2015 at the Wayback Machine.

    "Israelis gather for mass anti-Netanyahu rally", Financial Times, 7 March 2015
  103. ↑ United Jerusalem – Historical Perspectives – 4/13/2002 Archived 15 March 2008 at the Wayback Machine.
  104. ↑ 'The Security Fence Facts & Figures Dec 2003' (mfa) Archived 22 July 2007 at the Wayback Machine.
  105. ↑ "Israel: West Bank Barrier Endangers Basic Rights" Archived 27 December 2006 at the Wayback Machine., Human Rights Watch, 1 October 2003.
  106. ↑ Alan Blenford, "Degree of separation", The Guardian, 30 September 2003, 14.
  107. ↑ Mohammad Sarwar, 'No one sees policy as credible', The Independent, 4 August 2006.
  108. ↑ "The Apartheid Wall", Al Jazeera English, 8 December 2003
  109. ↑ "Welcome – Stop the Wall". www.stopthewall.org. Archived from the original on 24 September 2004. Retrieved 7 September 2020.
  110. ↑ Various aspects of the security fence project on Israel's Ministry of Foreign Affairs site Archived 21 July 2011 at the Wayback Machine.
  111. ↑ Wall Street Journal, "After Sharon", 6 January 2006.
  112. ↑ Meron Benvenisti, "Bantustan plan for an apartheid Israel", The Guardian, 26 April 2005.
  113. ↑ At Israeli Barrier, More Sound Than Fury (The New York Times, 8 October 2005) Archived 3 March 2016 at the Wayback Machine.
  114. ↑ The Supreme Court Sitting as the High Court of Justice Archived 21 November 2008 at the Wayback Machine. Beit Sourik Village Council vs. The Government of Israel and Commander of the IDF Forces in the West Bank. (Articles 28–30)
  115. ↑ "Imposing Middle East Peace (The Nation, 7 January 2010)".
  116. ↑ 116.0 116.1 Dugard, John. "Apartheid and the occupation of Palestine". english.aljazeera.net. Archived from the original on 10 November 2011.
  117. ↑ "Concluding observations of the Committee on the Elimination of Racial Discrimination, Israel". CERD/C/ISR/CO/13. Committee on the Elimination of Racial Discrimination. 14 June 2007. Archived from the original on 10 May 2011. Retrieved 28 October 2010.
  118. ↑ "Israel and Occupied Palestinian Territories". Amnesty International. 2008. Archived from the original on 27 April 2010. Retrieved 16 May 2010.
  119. ↑ "Israel and the Occupied Palestinian Territories | Amnesty International Report 2009". Report2009.amnesty.org. Archived from the original on 2 July 2010. Retrieved 16 May 2010.
  120. ↑ "Creeping annexation of the West Bank". Le Monde diplomatique. 1 November 1999. Archived from the original on 2 August 2009.
  121. ↑ Assessment of restrictions on Palestinian water sector development, Sector Note April 2009, "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 9 April 2010. Retrieved 28 June 2009.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  122. ↑ "Government slams French water 'apartheid' report". Archived from the original on 19 January 2012. Retrieved 19 January 2012.
  123. ↑ Gvirtzman, Haim. "The Israeli–Palestinian Water Conflict: An Israeli Perspective" (PDF). Mideast Security and Policy Studies (94). Archived from the original (PDF) on 31 January 2015.
  124. ↑ "The United States of Anxiety: survey reveals a jittery nation overcome". 9 September 2003. Archived from the original on 27 February 2010.
  125. ↑ Israeli forces begin the removal of infrastructure of the Huwwara. Bahrain News Agency. 10 February 2011
  126. ↑ Office for the Coordination of Humanitarian Affairs occupied Palestinian territory (2009). "West bank movement and access update: November 2009" (PDF). United Nations. Archived from the original (PDF) on 6 July 2010. Retrieved 30 December 2009. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  127. ↑ 127.0 127.1 Dugard, John (29 November 2006). "Israelis adopt what South Africa dropped". Archived from the original on 20 March 2017. Retrieved 16 April 2017.
  128. ↑ "1 Forbidden Roads Israel's Discriminatory Road Regime in the West Bank" (PDF). B'tselem. Archived from the original (PDF) on 9 March 2013. Retrieved 3 May 2013.
  129. ↑ Forbidden Checkpoints and Roads Archived 18 June 2006 at the Wayback Machine. at B'Tselem
  130. ↑ Beyond Chutzpah: On the Misuse of Anti-semitism and the Abuse of History. University of California Press. 2008. p. 28. ISBN 978-0-520-24989-9. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 3 May 2013.
  131. ↑ see ICJ Legal Consequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory (Advisory Opinion) paragraphs 127 and 128
  132. ↑ Bishara, Marwan. "Israel's Pass Laws Will Wreck Peace Hopes". Retrieved 21 October 2006.
  133. ↑ "New Laws Legalize Apartheid in Israel. Report from a Palestine Center briefing by Jamal Zahalka" Archived 15 May 2010 at the Wayback Machine., For the Record, No. 116, 11 June 2002.
  134. ↑ "Forbidden Roads: The Discriminatory West Bank Road Regime". B'Tselem. August 2004. Archived from the original on 10 October 2006. Retrieved 2 November 2006.
  135. ↑ Route 443: West Bank road for Israelis only Archived 5 June 2011 at the Wayback Machine. B'Tselem
  136. ↑ Despite court ruling, Palestinian use of Route 443 likely to be limited (Haaretz, 10 May 2010) Archived 13 May 2010 at the Wayback Machine.
  137. ↑ lim, Audrea, ed. (2 May 2012). The Case for Sanctions Against Israel. Verso Books. ISBN 978-1-84467-803-7.
  138. ↑ Tutu, Desmond (16 June 2014). "Presbyterian General Assembly Biennial Meeting: My Message on Israel and Palestine". The Huffington Post.
  139. ↑ Friel, Howard (21 September 2013). Chomsky and Dershowitz: On Endless War and the End of Civil Liberties. Interlink Publishing. ISBN 978-1-62371-035-4.>
  140. ↑ Davis, Uri (2003). Apartheid Israel: Possibilities for the Struggle Within. Zed Books. ISBN 978-1-84277-339-0.
  141. ↑ "The logic of Apartheid is akin to the logic of Zionism.... Life for the Palestinians is infinitely worse than what we ever had experienced under Apartheid.... The price they (Palestinians) have had to pay for resistance much more horrendous." "Archived copy". Archived from the original on 21 October 2007. Retrieved 24 October 2006.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) Audio: Learning from South Africa – Religion, Violence, Nonviolence, and International Engagement in the Israeli-Palestinian Struggle
  142. ↑ Rage of the Elephant: Israel in Lebanon Archived 7 June 2011 at the Wayback Machine.. Retrieved 3 November 2006.
  143. ↑ The Israeli-South African-U.S. Alliance. Retrieved 6 November 2006. Archived 27 September 2007 at the Wayback Machine.
  144. ↑ Ngugi, Mukoma Wa (23 July 2008). "What Palestine is to me: An interview with Fatima Hassan". Pambazuka News. Fahamu – Networks For Social Justice. Archived from the original on 3 August 2008. Retrieved 13 August 2008.
  145. ↑ Shimoni, Gideon (2 September 2007). "Deconstructing Apartheid Accusations Against Israel". Jerusalem Center for Public Affairs. Retrieved 16 March 2014. Interview by Manfred Gerstenfeld
  146. ↑ Sasha Polakow-Suransky, The Unspoken Alliance: Israel's Secret Relationship with Apartheid South Africa, (New York: Pantheon Books), 2010, pp. 236–39.
  147. ↑ Polakow-Suransky, The Unspoken Alliance, pp. 239–42.
  148. ↑ Sasha Polakow-Suransky, The Unspoken Alliance, pp. 233–235.
  149. ↑ Oliver Holmes, ‘What would Israel annexing the West Bank mean,’ The Guardian 9 June 2020.
  150. ↑ 'History of USUN Ambassadors' Archived 10 November 2010 at the Wayback Machine.. Ambassador Daniel P. Moynihan. Archive of the US Mission to the UN.
  151. ↑ "In 1976 interview, Rabin likens settler ideologues to ‘cancer,’ warns of ‘apartheid’", Toi Staff, The Times of Israel, 25 September 2015.
  152. ↑ "Olmert to Haaretz: Two-state Solution, or Israel Is Done For", Barak Ravid et al., Haaretz, 29 November 2007.
  153. ↑ Toronto mayor lays down Pride parade law Archived 17 March 2014 at the Wayback Machine..
  154. ↑ City manager releases report on 'Israeli apartheid' Archived 7 September 2011 at the Wayback Machine.
  155. ↑ "Kerry: Israel could become an 'apartheid state'", Lazar Berman, The Times of Israel, 28 April 2014.
  156. ↑ "South Africa's de Klerk: Israel not an apartheid state" (27 May 2014), The Times of Israel
  157. ↑ "Chile declares support for BDS illegal". Middle East Monitor. December 10, 2018. Retrieved January 16, 2021.
  158. ↑ "Global Antisemitism: Assault on Human Rights", Yale Initiative for the Interdisciplinary Study of Antisemitism; Working Paper No. 3, 2009
  159. ↑ Bayefsky, Anne F. (16 December 2011), "Terrorism and Racism: The Aftermath of Durban", Post-Holocaust and Anti-Semitism, Jerusalem Center for Public Affairs, vol. 468, archived from the original on 14 May 2011, retrieved 3 May 2011
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇസ്രയേലും_വർണ്ണവിവേചനവും&oldid=3994183" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്