സിറിയൻ അറബ് റിപ്പബ്ലിക്കിൽ മൾട്ടിപാർട്ടി പ്രാതിനിധ്യമുള്ള അർദ്ധ പ്രസിഡന്റ് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ രാഷ്ട്രീയചട്ടക്കൂടാണുള്ളത്. പ്രസിഡന്റ് ബഷർ അൽ അസദിന്റെ കുടുംബവും അറബ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ബാത്ത് പാർട്ടിയും 1970 ലെ അട്ടിമറിക്ക് ശേഷം രാജ്യത്തെ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പ്രബല ശക്തികളായി തുടരുന്നു.[1] [2]

Politics of Syria
سياسة سوريا
Polity typeUnitary dominant-party semi-presidential Ba'athist republic
ConstitutionConstitution of Syria
Legislative branch
NamePeople's Council
TypeUnicameral
Meeting placeParliament Building
Presiding officerHammouda Sabbagh, Speaker of the People's Council
Executive branch
Head of State
TitlePresident
CurrentlyBashar al-Assad
AppointerDirect popular vote
Head of Government
TitlePrime Minister
CurrentlyHussein Arnous
AppointerPresident
Cabinet
NameCouncil of Ministers
Current cabinetHussein Arnous government
LeaderPrime Minister
Deputy leaderDeputy Prime Minister
AppointerPresident
Ministries23
Judicial branch
NameJudiciary of Syria
Bashar al-Assad
Supreme Constitutional Court
Chief judgeAdnan Zureiq

സിറിയൻ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ പ്രാരംഭഘട്ടം വരെ, അടിയന്തരാവസ്ഥയിൽ പ്രസിഡന്റിന് വിശാലവും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാനാവാത്തതുമായ ഡിക്രി അധികാരം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ അവസാനം പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ പ്രധാന ആവശ്യമായിരുന്നു, ഉത്തരവുകൾ ഇപ്പോൾ രാജ്യത്തെ നിയമസഭയായ പീപ്പിൾസ് കൗൺസിലിന്റെ അംഗീകാരത്തിന് വിധേയമാണ്.[3] സിറിയയിലെ ഭരണകക്ഷിയാണ് ബാത്ത് പാർട്ടി, 1973 ലെ മുൻ സിറിയൻ ഭരണഘടന "അറബ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ബാത്ത് പാർട്ടി സമൂഹത്തെയും ഭരണകൂടത്തെയും നയിക്കുന്നു" എന്ന് പ്രസ്താവിച്ചിരുന്നു. [4] 250 അംഗ പാർലമെന്റിന്റെ കുറഞ്ഞത് 167 സീറ്റുകൾ ദേശീയ പുരോഗമന മുന്നണിക്ക് ഉറപ്പുനൽകി, ഇത് ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെയും മറ്റ് നിരവധി ചെറിയ സഖ്യകക്ഷികളുടെയും സഖ്യമാണ്. [2] 2012 ലെ പുതിയ സിറിയൻ ഭരണഘടന ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെയും നേതൃത്വത്തിന് ഉറപ്പുനൽകാതെ രാഷ്ട്രീയ ബഹുസ്വരതയുടെ തത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള മൾട്ടി-പാർട്ടി സംവിധാനം അവതരിപ്പിച്ചു. [5] സിറിയൻ സൈന്യവും സുരക്ഷാ സേവനങ്ങളും 1975 മുതൽ 2005 ഏപ്രിൽ 24 വരെ അയൽരാജ്യമായ ലെബനൻ റിപ്പബ്ലിക്കിൽ ഗണ്യമായ സാന്നിധ്യം നിലനിർത്തി. [6]

പശ്ചാത്തലം

തിരുത്തുക

1970 ൽ ഹഫീസ് അൽ അസദ് സിറിയയുടെ ഭരണാധികാരമേറ്റു. 2000-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം മകൻ ബഷാർ അൽ അസദ് പ്രസിഡന്റായി. 2000 ൽ ബഷർ അൽ അസദ് അധികാരമേറ്റതിനുശേഷം രാഷ്ട്രീയ പരിഷ്കരണത്തിൽ താൽപര്യം വർദ്ധിച്ചു. മനുഷ്യാവകാശ പ്രവർത്തകരും മറ്റ് സിവിൽ സൊസൈറ്റി അഭിഭാഷകരും ചില പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളും " ഡമാസ്കസ് സ്പ്രിംഗ് " (ജൂലൈ 2000-ഫെബ്രുവരി 2001) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ കൂടുതൽ സംസാരിക്കപ്പെട്ടു. ഔപചാരികവും അനൗപചാരികവുമായ തസ്തികകളിലേക്ക് പരിഷ്കരണ ചിന്താഗതിക്കാരായ ഉപദേഷ്ടാക്കളെ നിയമിച്ച ഒരു പരമ്പരയും അസദ് നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. സമാനമായ ലക്ഷ്യബോധമുള്ള നിരവധി വ്യക്തികളെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മന്ത്രിസഭയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

നിയോ-ബാത്തിസം

തിരുത്തുക

"ഐക്യം, സ്വാതന്ത്ര്യം, സോഷ്യലിസം" എന്ന പാർട്ടിയുടെ മുദ്രാവാക്യത്തിൽ ബാത്ത് പ്ലാറ്റ്ഫോം സംക്ഷിപ്തമായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുന്നു. പാർട്ടി സോഷ്യലിസ്റ്റാണ്, വ്യാവസായിക ഉൽപാദന മാർഗങ്ങളുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശവും കാർഷിക ഭൂമി പുനർവിതരണവും വാദിക്കുന്നു (പ്രായോഗികമായി, സിറിയയുടെ നാമമാത്രമായ സോഷ്യലിസ്റ്റ് സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ ഫലപ്രദമായി ഒരു സമ്മിശ്ര സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയാണ്, വലിയ സംസ്ഥാന സംരംഭങ്ങളും സ്വകാര്യ ചെറുകിട ബിസിനസ്സുകളും ചേർന്നതാണ്), വിപ്ലവകരമായ, സമർപ്പിത അറബ് ലോകത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളിലേക്കും പാൻ-അറബ് വിപ്ലവം എത്തിക്കുന്നതിന്. മൈക്കൽ അഫ്ലക്സ്ഥാപിച്ച , ഒരു സിറിയൻ ക്രിസ്ത്യൻ, അല്-ദിൻ-അൽ-ബിതര്, ഒരു സിറിയൻ സുന്നി, സാകി അൽ-അര്സുജി, ഒരു അലവിതെ വിഭാഗത്തിന്റെ പാർട്ടി ആയ , അറബ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ബഅഥ് പാർട്ടി 1966ൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു., 1966 സിറിയൻ പട്ടാള അട്ടിമറിയുടെ ഭാഗമായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട ഇറാഖി ഭൂരിപക്ഷ ബഅഥ് പ്രസ്ഥാനം വും സിറിയൻ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ബഅഥ് പ്രസ്ഥാനംവും ആയിരുന്നു ബാത്ത പാർട്ടി . പാർട്ടി മതേതരത്വം സ്വീകരിച്ച് പല അറബ് രാജ്യങ്ങളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് ഇറാഖ്, ജോർദാൻ, ലെബനൻ എന്നിവിടങ്ങളിലെ എല്ലാ വിശ്വാസങ്ങളെയും പിന്തുണയ്ക്കുന്നു.

എന്നിരുന്നാലും, 1990 ഓഗസ്റ്റ് മുതൽ, പാർട്ടി അതിന്റെ സോഷ്യലിസത്തെ കുറച്ചുകാണുന്നതിനും അറബ് ഐക്യത്തെ ഊന്നിപ്പറയുന്നതുമായ പ്രവണത കാണിക്കുന്നു.

ആറ് ചെറിയ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾക്ക് നിലനിൽക്കാൻ അനുമതിയുണ്ട്, കൂടാതെ ബാത്ത് പാർട്ടിയോടൊപ്പം നാഷണൽ പ്രോഗ്രസീവ് ഫ്രണ്ട് (എൻ‌പി‌എഫ്) ഉൾപ്പെടുന്നു, ഇത് പൗരന്മാർക്കുള്ള നിയമപരമായ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി പങ്കാളിത്തത്തിന്റെ ഏക ചട്ടക്കൂടിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന പാർട്ടികളുടെ ഒരു ഗ്രൂപ്പാണ്. ഒരു മൾട്ടി-പാർട്ടി സിസ്റ്റത്തിന്റെ രൂപം പ്രത്യക്ഷത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, എൻ‌പി‌എഫിന് ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ ആധിപത്യമുണ്ട്, മാത്രമല്ല രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയുടെ അടിസ്ഥാനപരമായി ഒരു കക്ഷി സ്വഭാവം മാറ്റില്ല. എൻ‌പി‌എഫിലെ നോൺ-ബാത്ത് പാർട്ടി അംഗങ്ങൾ പ്രധാനമായും രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളായി നിലനിൽക്കുകയും ബാത്ത് പാർട്ടിയോടും സർക്കാർ നയങ്ങളോടും കർശനമായി യോജിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പുതിയ പാർട്ടികളെയും മുമ്പ് നിരോധിച്ച നിരവധി പാർട്ടികളെയും ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനായി എൻ‌പി‌എഫ് വിപുലീകരിക്കുന്നതിനുള്ള നിയമനിർമ്മാണം സർക്കാർ പരിഗണിക്കുന്നതായി 2000 ൽ റിപ്പോർട്ടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു; ഈ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. എന്നിരുന്നാലും, അത്തരമൊരു പാർട്ടി - സിറിയൻ സോഷ്യൽ നാഷണലിസ്റ്റ് പാർട്ടി - 2005 ൽ നിയമവിധേയമാക്കി.

പരമ്പരാഗതമായി, എൻ‌പി‌എഫിന്റെ പാർട്ടികൾ സർക്കാരിന്റെ സോഷ്യലിസ്റ്റ്, അറബ് ദേശീയവാദ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ അംഗീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, എൻ‌എസ്‌എഫിൽ നിയമവിധേയമാക്കി പ്രവേശനം നേടുന്ന സോഷ്യലിസ്റ്റോ അറബ് ദേശീയവാദിയോ അല്ലാത്ത ആദ്യത്തെ പാർട്ടിയാണ് എസ്എസ്എൻ‌പി. ഭാവിയിൽ വിശാലമായ പ്രത്യയശാസ്ത്ര വീക്ഷണകോണുകൾക്ക് ഒരു പരിധിവരെ സഹിഷ്ണുത പുലർത്താമെന്ന നിർദ്ദേശങ്ങൾക്ക് ഇത് കാരണമായിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ വംശീയമായി അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള (കുർദിഷ്, അസീറിയൻ) പാർട്ടികൾ അടിച്ചമർത്തൽ തുടരുകയാണ്, മതപാർട്ടികൾക്ക് കർശന നിരോധനം ഇപ്പോഴും നടപ്പാക്കപ്പെടുന്നു.

സിറിയയുടെ അടിയന്തര നിയമം പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നത് 1963 മുതൽ ബാത്ത് പാർട്ടി അധികാരത്തിൽ വന്നപ്പോൾ 2011 ഏപ്രിൽ 21 വരെ ബഷർ അൽ അസദ് (ഉത്തരവ് 161) റദ്ദാക്കി. ഇസ്രയേലുമായുള്ള യുദ്ധം തുടരുകയും തീവ്രവാദികൾ ഉയർത്തുന്ന ഭീഷണികളുടെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ ന്യായീകരിക്കപ്പെട്ട നിയമം മിക്ക ഭരണഘടനാ പരിരക്ഷകളും താൽക്കാലികമായി നിർത്തിവച്ചു. [6] [7]

സർക്കാർ ഭരണം

തിരുത്തുക

ഡമാസ്കസിലാണ് നേതൃത്വം:

Main office holders
Office Name Party Since
President Bashar al-Assad Ba'ath Party 17 July 2000
Prime Minister Hussein Arnous Ba'ath Party 11 June 2020

നേതൃത്വം സിറിയൻ പ്രതിപക്ഷം ൽ ഇദ്ലിബ് :

Main office holders
Office Name Party Since
President Riad Seif Independent 6 May 2017
Prime Minister Jawad Abu Hatab Independent 17 May 2016

1973 ലെ മുൻ സിറിയൻ ഭരണഘടന ബാത്ത് പാർട്ടിക്ക് (ഔദ്യോഗികമായി അറബ് ബാത്ത് സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടി) ഭരണകൂടത്തിലും സമൂഹത്തിലും നേതൃത്വപരമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നൽകി, പ്രസിഡന്റിന് വിശാലമായ അധികാരങ്ങൾ നൽകി. 7 വർഷത്തെ കാലാവധിക്ക് റഫറണ്ടം അംഗീകരിച്ച പ്രസിഡന്റ് ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ സെക്രട്ടറി ജനറലും ദേശീയ പുരോഗമന മുന്നണിയുടെ നേതാവുമായിരുന്നു. 2011–2012 സിറിയൻ പ്രക്ഷോഭത്തിനിടെ ഒരു പുതിയ ഭരണഘടന റഫറണ്ടത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി . മറ്റ് മാറ്റങ്ങൾക്കിടയിൽ, അത് പഴയ ആർട്ടിക്കിൾ 8 നിർത്തലാക്കി, അത് ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ ശക്തി ഉറപ്പിച്ചു. പുതിയ ആർട്ടിക്കിൾ 8 ൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: "ഭരണകൂടത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥ രാഷ്ട്രീയ ബഹുസ്വരതയുടെ തത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതും ബാലറ്റ് ബോക്സിലൂടെ ജനാധിപത്യപരമായി അധികാരം പ്രയോഗിക്കുന്നതും ആയിരിക്കും". [5] ഒരു പുതിയ ആർട്ടിക്കിൾ 88 ൽ, പ്രസിഡന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അവതരിപ്പിക്കുകയും പ്രസിഡന്റിന്റെ ഔദ്യോഗിക കാലാവധി ഏഴ് വർഷമായി പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [8] 2012 ഫെബ്രുവരി 27 മുതൽ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന പുതിയ ഭരണഘടന അംഗീകരിക്കുന്നതിന് റഫറണ്ടം കാരണമായി. [9] മന്ത്രിമാരെ ( കൗൺസിൽ ഓഫ് മിനിസ്റ്റേഴ്സ് ) നിയമിക്കാനും യുദ്ധവും അടിയന്തരാവസ്ഥയും പ്രഖ്യാപിക്കാനും നിയമങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കാനും (അടിയന്തര സാഹചര്യങ്ങളിലൊഴികെ പീപ്പിൾസ് കൗൺസിലിന്റെ അംഗീകാരം ആവശ്യമുണ്ട്), പൊതുമാപ്പ് പ്രഖ്യാപിക്കാനും ഭേദഗതി വരുത്താനും പ്രസിഡന്റിന് അവകാശമുണ്ട്. ഭരണഘടന, സിവിൽ സർവീസുകാരെയും സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥരെയും നിയമിക്കുക. അന്തരിച്ച രാഷ്ട്രപതി ഹാഫിസ് അൽ ആസാദിനെ അഞ്ച് തവണ എതിരില്ലാത്ത വോട്ടെടുപ്പിലൂടെ സ്ഥിരീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകനും നിലവിലെ പ്രസിഡന്റുമായ ബഷർ അൽ ആസാദിനെ 2000 ജൂലൈയിൽ എതിരില്ലാതെ റഫറണ്ടം സ്ഥിരീകരിച്ചു. 2007 മെയ് 27 ന് 97.6% വോട്ട് നേടി അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും സ്ഥിരീകരിച്ചു [1] [10]

ദേശീയ പുരോഗമന മുന്നണിക്കൊപ്പം പ്രസിഡന്റ് യുദ്ധത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും പ്രശ്നങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുകയും സംസ്ഥാനത്തിന്റെ 5 വർഷത്തെ സാമ്പത്തിക പദ്ധതികൾക്ക് അംഗീകാരം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. സാമ്പത്തിക പുരോഗതി ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നതും രാജ്യത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ ദിശാബോധം നിർണ്ണയിക്കുന്നതുമായ ഒരു ഫോറമായി ദേശീയ പുരോഗമന മുന്നണി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

2012 ലെ സിറിയൻ ഭരണഘടനയിൽ പ്രസിഡന്റ് മുസ്ലീമായിരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇസ്‌ലാമിനെ സംസ്ഥാന മതമാക്കി മാറ്റുന്നില്ല. സിറിയയിലെ നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥ ഓട്ടോമൻ, ഫ്രഞ്ച്, ഇസ്ലാമിക നിയമങ്ങളുടെ ഒരു സംയോജനമാണ്, അതിൽ മൂന്ന് തലത്തിലുള്ള കോടതികളുണ്ട്: ആദ്യത്തെ കോടതികൾ, അപ്പീൽ കോടതികൾ, ഭരണഘടനാ കോടതി, പരമോന്നത ട്രൈബ്യൂണൽ. കൂടാതെ, മത കോടതികൾ വ്യക്തിപരവും കുടുംബപരവുമായ നിയമത്തിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു.

ബാത്ത് പാർട്ടി സോഷ്യലിസത്തിനും മതേതര പാൻ-അറബിസത്തിനും പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു. വംശീയ സ്വത്വത്തിനുപകരം ദേശീയത കെട്ടിപ്പടുക്കുകയെന്ന ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ സിദ്ധാന്തം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, വംശീയവും മതപരവും പ്രാദേശികവുമായ സഖ്യങ്ങൾ സിറിയയിൽ ഇപ്പോഴും പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു.

ലെജിസ്ലേറ്റീവ് ബ്രാഞ്ച്

തിരുത്തുക

പീപ്പിൾസ് കൗൺസിൽ ( മജ്‌ലിസ് അൽ-ഷാബ് ) 15 മൾട്ടി സീറ്റ് നിയോജകമണ്ഡലങ്ങളിലായി 250 അംഗങ്ങളെ നാലുവർഷത്തേക്ക് തിരഞ്ഞെടുത്തു. 1973 ലെ മുൻ സിറിയൻ ഭരണഘടനയനുസരിച്ച് സിറിയ ഒരു കക്ഷി രാജ്യമായിരുന്നു, ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി മാത്രമാണ്, അറബ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ബാത്ത് പാർട്ടിക്ക് ഫലപ്രദമായി അധികാരം നിലനിർത്താൻ നിയമപരമായി അനുമതിയുണ്ടായിരുന്നു. കൗൺസിലിലെ 250 സീറ്റുകളിൽ 167 എണ്ണം ദേശീയ പുരോഗമന മുന്നണിക്ക് (1972 ൽ സ്ഥാപിതമായത്) ഉറപ്പുനൽകി, ഇതിൽ 134 എണ്ണം (2007 ലെ കണക്കനുസരിച്ച്) ബാത്ത് പാർട്ടി അംഗങ്ങളാണ്. പ്രോഗ്രസീവ് ഫ്രണ്ടിലെ ന്യൂനപക്ഷ പാർട്ടികൾക്ക് ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വം നിയമപരമായി അംഗീകരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, പ്രോഗ്രസീവ് ഫ്രണ്ടിലെ മറ്റ് കക്ഷികൾക്ക് സൈന്യത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവർക്കോ "ബാത്ത് മാത്രമായി നീക്കിവച്ചിട്ടുള്ള" വിദ്യാർത്ഥി സംഘടനകൾക്കോ കാൻവാസ് ചെയ്യാൻ അനുവാദമില്ല. [11] 2012 ലെ പുതിയ സിറിയൻ ഭരണഘടന ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെയും നേതൃത്വത്തിന് ഉറപ്പില്ലാതെ മൾട്ടി-പാർട്ടി സംവിധാനം അവതരിപ്പിച്ചു. [5]

രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളും തിരഞ്ഞെടുപ്പും

തിരുത്തുക

അവസാന പാർലമെന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് 2012 മെയ് 7 ന് ആയിരുന്നു, ഫലം മെയ് 15 ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു.

മുൻ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളേക്കാൾ വലിയ വിജയമാണ് ബാത്ത് പാർട്ടി നേടിയത്. 250 പാർലമെന്റ് സീറ്റുകളിൽ 60% ഭൂരിപക്ഷം നേടി. മുമ്പ്, ബാത്ത് പാർലമെന്റിലെ 50% സീറ്റുകളുടെ ഭൂരിപക്ഷമായിരുന്നു. ബാത്ത് പാർട്ടിയുമായി സഖ്യമുണ്ടാക്കിയ സ്വതന്ത്ര എം‌പിമാരെ ആരെങ്കിലും ചേർത്താൽ, പ്രസിഡന്റിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന എം‌പിമാർ പുതിയ പാർലമെന്റിലെ 90% സീറ്റുകളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. സിറിയൻ ബാത്ത് പാർട്ടിയുടെ ആധിപത്യമുള്ള ദേശീയ ഐക്യ പട്ടിക 250 അംഗ പാർലമെന്റിൽ 150 ലധികം സീറ്റുകൾ നേടി. സ്വതന്ത്ര വ്യക്തികൾ 90 ലധികം സീറ്റുകൾ നേടി. പുതുതായി സ്ഥാപിതമായ പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളിൽ (2011 ഓഗസ്റ്റ് മുതൽ സ്ഥാപിതമായത്), ഒരൊറ്റ സീറ്റ് മാത്രമാണ് നേടിയത്, അതായത് അലപ്പോയിലെ ഒരു സീറ്റ് സിറിയൻ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടി അഹ്മദ് കൗസ നേടി. കൂടാതെ, പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളുടെ മൂന്ന് പ്രതിനിധികളെ പാർലമെന്റിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുത്തു: മാറ്റത്തിനും വിമോചനത്തിനും മുന്നിൽ നിന്ന് ഖാദ്രി ജമിൽ, അലി ഹെയ്ദർ, സിറിയൻ കുർദുകളുടെ ഓർഗനൈസേഷനിൽ നിന്നുള്ള അമ്രോ ഒസി. [12]

e • d Summary of the 7 May 2012 People's Council of Syria election results
Parties Votes % Seats Seats inside
National Progressive Front (al-jabha al-waTaniyyah at-taqaddumiyyah) 168
134
18
8
3
3
2
Popular Front for Change and Liberation 5
4
1
Non-Partisans 77
Total   250
Source: Syrian parliament [വിശ്വസനീയമല്ലാത്ത അവലംബം?]

അന്താരാഷ്ട്ര സംഘടനാ പങ്കാളിത്തം

തിരുത്തുക

ആഫ്രിക്കയിലെ അറബ് ബാങ്ക് ഫോർ ഇക്കണോമിക് ഡവലപ്മെന്റ്, അറബ് ഫണ്ട് ഫോർ ഇക്കണോമിക് ആന്റ് സോഷ്യൽ ഡവലപ്മെന്റ്, അറബ് മോണിറ്ററി ഫണ്ട്, കൗൺസിൽ ഓഫ് അറബ് ഇക്കണോമിക് യൂണിറ്റി, കസ്റ്റംസ് കോപ്പറേഷൻ കൗൺസിൽ, പശ്ചിമേഷ്യയിലെ സാമ്പത്തിക, സാമൂഹിക കമ്മീഷൻ, ഫുഡ് ആൻഡ് അഗ്രികൾച്ചർ ഓർഗനൈസേഷൻ, ഗ്രൂപ്പ് of 24, ഗ്രൂപ്പ് 77, ഇന്റർനാഷണൽ ആറ്റോമിക് എനർജി ഏജൻസി, ഇന്റർനാഷണൽ ബാങ്ക് ഫോർ റീകൺസ്ട്രക്ഷൻ ആന്റ് ഡവലപ്മെന്റ്, ഇന്റർനാഷണൽ സിവിൽ ഏവിയേഷൻ ഓർഗനൈസേഷൻ, ഇന്റർനാഷണൽ ചേംബർ ഓഫ് കൊമേഴ്സ്, ഇന്റർനാഷണൽ ഡവലപ്മെന്റ് അസോസിയേഷൻ, ഇസ്ലാമിക് ഡവലപ്മെന്റ് ബാങ്ക്, ഇന്റർനാഷണൽ ഫണ്ട് ഫോർ അഗ്രികൾച്ചറൽ ഡവലപ്മെന്റ്, ഇന്റർനാഷണൽ ഫിനാൻസ് കോർപ്പറേഷൻ, ഇന്റർനാഷണൽ ലേബർ ഓർഗനൈസേഷൻ, അന്താരാഷ്ട്ര നാണയ നിധി, ഇന്റർനാഷണൽ മാരിടൈം ഓർഗനൈസേഷൻ, ഇംതെല്സത്, ഇന്റർപോൾ, അന്താരാഷ്ട്ര ഒളിമ്പിക് കമ്മിറ്റി, ഇൻറർനാഷണൽ ഓർഗനൈസേഷൻ ഫോർ സ്റ്റാൻഡേർഡൈസേഷൻ, ഇൻറർനാഷണൽ ടെലിക്കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ യൂണിയൻ, റെഡ് ക്രോസ്, റെഡ് ക്രസന്റ് സൊസൈറ്റീസ് ഇന്റർനാഷണൽ ഫെഡറേഷൻ, ചേരിചേരാ പ്രസ്ഥാനം, എ ഓർഗനൈസേഷൻ റബ് പെട്രോളിയം കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന രാജ്യങ്ങളുടെ, ഇസ്ലാമിക് ഓർഗനൈസേഷൻ, യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ്, ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് യുഎൻ, ട്രേഡ് ആൻഡ് ഡവലപ്മെൻറ് യുഎൻ സമ്മേളനം, യുഎൻ വ്യവസായ വികസന സംഘടന, യുഎൻ റിലീഫ് സമീപ ഈസ്റ്റ് പാലസ്തീൻ അഭയാർഥികൾക്ക് വർക്സ് ഏജൻസി, യൂണിവേഴ്സൽ പോസ്റ്റൽ യൂണിയൻ, ലോക ഫെഡറേഷൻ ട്രേഡ് യൂണിയനുകൾ, ലോകാരോഗ്യ സംഘടന, ലോക കാലാവസ്ഥാ സംഘടന, ലോക ടൂറിസം ഓർഗനൈസേഷൻ .എന്നിവയിലെല്ലാം സിറിയ അംഗമാണ്.

സിറിയയിലെ നയതന്ത്രജ്ഞർ അവസാനമായി 2003 ഡിസംബറിൽ യുഎൻ സെക്യൂരിറ്റി കൗൺസിലിൽ (സ്ഥിരമല്ലാത്ത അംഗമായി) ഇരുന്നു.

പരാമർശങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  1. 1.0 1.1 "The World Factbook — Central Intelligence Agency". www.cia.gov. Archived from the original on 2017-12-29. Retrieved 25 June 2017.
  2. 2.0 2.1 Syria 101: 4 attributes of Assad's authoritarian regime - Ariel Zirulnick
  3. Syria's state of emergency, Al Jazeera, 17 April 2011.
  4. Article 8 of the Constitution
  5. 5.0 5.1 5.2 "SANA Syrian News Agency - Constitution of the Syrian Arab Republic Approved in Popular Referendum on February 27, 2012, Article 8". Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 25 June 2017.
  6. 6.0 6.1 "Syria". Retrieved 25 June 2017.
  7. Decrees on Ending State of Emergency, Abolishing SSSC, Regulating Right to Peaceful Demonstration Archived 28 March 2012 at the Wayback Machine., SANA, 22 April 2011
  8. "SANA Syrian News Agency - Constitution of the Syrian Arab Republic Approved in Popular Referendum on February 27, 2012, Article 88". Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 25 June 2017.
  9. "Presidential Decree on Syria's New Constitution". Syrian Arab News Agency. 28 February 2012. Archived from the original on 29 February 2012. Retrieved 28 February 2012.
  10. Wright, Dreams and Shadows, (2008), p.261
  11. Seale, Patrick, Asad, the Struggle for the Middle East, University of California Press, 1989, p.176
  12. "Election Results of the May 7, 2012 Syrian Elections". 20 May 2012. Retrieved 25 June 2017.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • റെയ്മണ്ട് ഹിന്നെബുഷ്: സിറിയയിലെ സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണത്തിന്റെ പൊളിറ്റിക്കൽ ഇക്കണോമി, ഇതിൽ : ഇന്റർനാഷണൽ ജേണൽ ഓഫ് മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് സ്റ്റഡീസ്, വാല്യം. 27 - ന. 3, ഓഗസ്റ്റ് 1995, എസ്. 305-320.
  • റെയ്മണ്ട് ഹിന്നെബുഷ്: സ്റ്റേറ്റ്, സിവിൽ സൊസൈറ്റി, സിറിയയിലെ രാഷ്ട്രീയ മാറ്റം, ഇതിൽ: എആർ നോർട്ടൺ: സിവിൽ സൊസൈറ്റി ഇൻ മിഡിൽ ഈസ്റ്റ്, ലൈഡൻ, 1995.
  • ഇസ്മായിൽ കോപേലി: ഇബ്നു ഖൽദുൻ ഉൻ ദാസ് പൊളിറ്റിസ് സിസ്റ്റം സിറിയൻസ് - ഐൻ ഗെഗെനെബെർസ്റ്റെല്ലുംഗ്, മൻ‌ചെൻ, 2007,ISBN 978-3-638-75458-3 ( ഇബ്നു ഖൽദൂന്റെ രാഷ്ട്രീയ സിദ്ധാന്തത്തെ പരാമർശിക്കുന്ന വിമർശനാത്മക സമീപനം)
  • മോഷെ മാവോസ് / അവ്‌നർ യാനിവ് (എഡി.): സിറിയയുടെ കീഴിൽ അസദ്, ലണ്ടൻ, 1986.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സിറിയയിലെ_രാഷ്ട്രീയം&oldid=4145291" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്