ജോൺ ബി. ഗുഡെനോഫ്
അമേരിക്കൻ പ്രൊഫസർ, സോളിഡ്-സ്റ്റേറ്റ് ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞൻ, രസതന്ത്രത്തിൽ നൊബേൽ സമ്മാന ജേതാവ് എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തനാണ് ജോൺ ബാനിസ്റ്റർ ഗുഡ്നോഫ് (ജനനം: 25 ജൂലൈ 1922). നിലവിൽ ഓസ്റ്റിനിലെ ടെക്സസ് സർവകലാശാലയിൽ മെക്കാനിക്കൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ്, മെറ്റീരിയൽ സയൻസ് പ്രൊഫസറാണ്. ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററിയുടെ തിരിച്ചറിയലിനും വികാസത്തിനും മെറ്റീരിയലുകളിലെ മാഗ്നറ്റിക് സൂപ്പർ എക്സ്ചേഞ്ചിന്റെ അടയാളം നിർണ്ണയിക്കുന്നതിനുള്ള ഗുഡ്നോഫ്-കാനമോറി നിയമങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചതിനും അദ്ദേഹത്തിന് ബഹുമതി ലഭിച്ചിരുന്നു.
ജോൺ ബി. ഗുഡെനോഫ് | |
---|---|
![]() | |
ജനനം | ജോൺ ബാനിസ്റ്റർ ഗുഡ്നോഫ് ജൂലൈ 25, 1922 |
വിദ്യാഭ്യാസം | യേൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി (BS) ചിക്കാഗോ സർവകലാശാല (MS, PhD) |
അറിയപ്പെടുന്നത് | ലി-അയൺ റീചാർജ് ചെയ്യാവുന്ന ബാറ്ററി, ഗുഡ്നഫ്-കാനമോറി നിയമങ്ങൾ |
പുരസ്കാരങ്ങൾ | ജപ്പാൻ പ്രൈസ് (2001) എൻറിക്കോ ഫെർമി അവാർഡ് (2009) ദേശീയ മെഡൽ ഓഫ് സയൻസ് (2011) പരിസ്ഥിതി, സുരക്ഷാ സാങ്കേതികവിദ്യകൾക്കായുള്ള ഐഇഇഇ മെഡൽ(2012) ചാൾസ് സ്റ്റാർക്ക് ഡ്രെപ്പർ പ്രൈസ് (2014) വെൽച്ച് അവാർഡ് (2017) കോപ്ലി മെഡൽ (2019) രസതന്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം (2019) |
Scientific career | |
Fields | ഭൗതികശാസ്ത്രം |
Institutions | മസാച്ചുസെറ്റ്സ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജി ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവ്വകലാശാല ഓസ്റ്റിനിലെ ടെക്സാസ് സർവകലാശാല |
Doctoral advisor | ക്ലാരൻസ് സെനർ |
Notable students | ബിൽ ഡേവിഡ് (postdoc)[1] |
ജർമ്മനിയിലെ ജെനയിലാണ് (അന്ന് വെയ്മർ റിപ്പബ്ലിക്കിന് കീഴിൽ) ഗുഡ്നോഫ് ജനിച്ചത്. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് എർവിൻ റാംസ്ഡെൽ ഗുഡ്നോഫ് പിന്നീട് യേൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ചരിത്ര പ്രൊഫസറായി. യേലിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടിയ ശേഷം ഗുഡ്നഫ് രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിൽ സൈനിക കാലാവസ്ഥാ നിരീക്ഷകനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ചിക്കാഗോ സർവകലാശാലയിൽ ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിൽ പിഎച്ച്ഡി നേടി. എംഐടി ലിങ്കൺ ലബോറട്ടറിയിൽ ഗവേഷകനും പിന്നീട് ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലെ അകാർബണിക കെമിസ്ട്രി ലബോറട്ടറിയുടെ തലവനുമായി. 1986 മുതൽ യുടിയുടെ സ്കൂൾ ഓഫ് എഞ്ചിനീയറിംഗിൽ പ്രൊഫസറാണ്.
ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവുംതിരുത്തുക
ജർമ്മനിയിലെ ജെനയിൽ അമേരിക്കൻ മാതാപിതാക്കളായ എർവിൻ റാംസ്ഡെൽ ഗുഡ്നഫ് (1893–1965), ഹെലൻ മിറിയം (ലൂയിസ്) ഗുഡ്നഫ് എന്നിവരുടെ മകനായി ഗുഡ്നോഫ് ജനിച്ചു.[2] പിതാവ് ജോൺ ജനിച്ച സമയത്ത് ഹാർവാർഡ് ഡിവിനിറ്റി സ്കൂളിൽ പിഎച്ച്ഡി. ക്കു ചേർന്നിരുന്നു. പിന്നീട് യേൽ മതചരിത്രത്തിൽ പ്രൊഫസറായി. പരേതനായ പെൻസിൽവാനിയ സർവകലാശാലയിലെ നരവംശശാസ്ത്രജ്ഞൻ വാർഡ് ഗുഡ്നോഫിന്റെ ഇളയ സഹോദരൻ കൂടിയാണ് ജോൺ. ജോണും സഹോദരൻ വാർഡും ഗ്രോട്ടൺ സ്കൂളിലെ ബോർഡിംഗ് സ്കൂളിൽ ചേർന്നു.[3] ജോൺ ഗുഡ്നോഫിന് ബി.എസ്. 1944-ൽ യേൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്ന് മാത്തമാറ്റിക്സിൽ, സംമ്മ കം ലൗഡ് സ്വീകരിക്കുകയും അവിടെ അദ്ദേഹം സ്കൾ ആന്റ് ബോൺസ് സംഘടനയിലെ അംഗവുമായിരുന്നു.[4]
രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിൽ കാലാവസ്ഥാ നിരീക്ഷകനായി [5] യുഎസ് ആർമിയിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച ശേഷം, 1952-ൽ ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിൽ മാസ്റ്റേഴ്സ് പൂർത്തിയാക്കുകയും ചിക്കാഗോ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് പിഎച്ച്ഡിയും നേടി.[6] ഇലക്ട്രിക്കൽ ബ്രേക്ക്ഡൗൺ തിയറിസ്റ്റ് ക്ലാരൻസ് സെനറായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഡോക്ടറൽ സൂപ്പർവൈസർ. എൻറിക്കോ ഫെർമി, ജോൺ എ. സിംസൺ എന്നിവരുൾപ്പെടെ ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞരോടൊപ്പം പ്രവർത്തിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്തു. ചിക്കാഗോയിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ ചരിത്ര ബിരുദ വിദ്യാർത്ഥി ഐറിൻ വൈസ്മാനെ കണ്ടുമുട്ടി വിവാഹം കഴിച്ചു.[7]
എംഐടി ലിങ്കൺ ലബോറട്ടറിതിരുത്തുക
പഠനത്തിനുശേഷം, ഗുഡ്നോഫ് 24 വർഷത്തോളം എംഐടിയുടെ ലിങ്കൺ ലബോറട്ടറിയിൽ ഒരു ഗവേഷണ ശാസ്ത്രജ്ഞനും ടീം ലീഡറുമായിരുന്നു. ഈ സമയത്ത് റാൻഡം ആക്സസ് മാഗ്നെറ്റിക് മെമ്മറി വികസിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഒരു ഇന്റർ ഡിസിപ്ലിനറി ടീമിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു അദ്ദേഹം. റാമിനെക്കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗവേഷണ ശ്രമങ്ങൾ ഓക്സൈഡ് വസ്തുക്കളിൽ സഹകരണ ഭ്രമണപഥ ക്രമീകരണം എന്ന ആശയങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തെ നയിച്ചു, തുടർന്ന് വസ്തുക്കളിൽ കാന്തിക സൂപ്പർ എക്സ്ചേഞ്ചിന്റെ അടയാളത്തിനായി ഗുഡ്നഫ്-കാനമോറി നിയമങ്ങൾ പോലെയുള്ള (ജൻജിറോ കാനമോറിയോടൊപ്പം) നിയമങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു.[8]
ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലെ ഉദ്യോഗകാലംതിരുത്തുക
1970 കളുടെ അവസാനത്തിലും 1980 കളുടെ തുടക്കത്തിലും ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലെ അകാർബണിക കെമിസ്ട്രി ലബോറട്ടറിയുടെ തലവനായി അദ്ദേഹം ഔദ്യോഗിക ജീവിതം തുടർന്നു. ഓക്സ്ഫോർഡിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ, റീചാർജ് ചെയ്യാവുന്ന ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററികളുടെ വാണിജ്യ വികസനത്തിന് ആവശ്യമായ സുപ്രധാന ഗവേഷണങ്ങൾ ഗുഡ്നോഫിന് ലഭിച്ചു.[8] ബാറ്ററി മെറ്റീരിയലുകളെക്കുറിച്ചുള്ള എം. സ്റ്റാൻലി വൈറ്റിംഗ്ഹാമിൽ നിന്നുള്ള മുൻ പ്രവർത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാൻ ഗുഡ്നോഫിന് കഴിഞ്ഞു. 1980-ൽ ലിക്സ്കോ 2 ഭാരം കുറഞ്ഞതും ഉയർന്ന ഊർജ്ജ സാന്ദ്രതയുള്ളതുമായ കാഥോഡ് മെറ്റീരിയലായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിലൂടെ ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററികളുടെ ശേഷി ഇരട്ടിയാക്കാമെന്ന് കണ്ടെത്തി. ബാറ്ററി നിർമ്മാണത്തിൽ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുത്തലുകൾ നൽകിയ അകിര യോഷിനോ സോണിയിലൂടെ ഗുഡ്നോഫിന്റെ സൃഷ്ടികൾ വാണിജ്യവൽക്കരിച്ചു.[9] ഭാരം കുറഞ്ഞ ഉയർന്ന ഊർജ്ജ സാന്ദ്രത റീചാർജ് ചെയ്യാവുന്ന ലിഥിയം ബാറ്ററികളുടെ വികസനത്തിന് നിർണായകമായ വസ്തുക്കൾ കണ്ടെത്തിയതിന് 2001-ൽ ഗുഡ്നോഫിന് ജപ്പാൻ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.[10] ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററികളുടെ ഗവേഷണത്തിനായി അദ്ദേഹം, വൈറ്റിംഗ്ഹാം, യോഷിനോ എന്നിവർ രസതന്ത്രത്തിനുള്ള 2019-ലെ നോബൽ സമ്മാനം പങ്കിട്ടു.[9]
ടെക്സസ് സർവകലാശാലയിലെ പ്രൊഫസർതിരുത്തുക
1986 മുതൽ മെക്കാനിക്കൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ്, ഇലക്ട്രിക്കൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിഭാഗങ്ങളിലെ കോക്രെൽ സ്കൂൾ ഓഫ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിഭാഗങ്ങളിൽ ഓസ്റ്റിനിലെ ടെക്സാസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പ്രൊഫസറാണ്.[11] അവിടത്തെ ഭരണകാലത്ത് അയോണിക് കണ്ടക്ടിംഗ് സോളിഡുകളെയും ഇലക്ട്രോകെമിക്കൽ ഉപകരണങ്ങളെയും കുറിച്ച് ഗവേഷണം തുടർന്നു. ഇലക്ട്രിക് വാഹനങ്ങളുടെ വികസനം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങളെ ആശ്രയിക്കുന്നത് കുറയ്ക്കുന്നതിനും സഹായിക്കുന്നതിനായി ബാറ്ററികൾക്കായി മെച്ചപ്പെട്ട വസ്തുക്കൾ പഠിക്കുന്നത് തുടരുകയാണെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രസ്താവിച്ചു.[12] കോബാൾട്ടിനെ ആശ്രയിക്കാത്ത ലിഥിയം അധിഷ്ഠിത വസ്തുക്കൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഘം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇന്ന് മിക്ക ഇലക്ട്രിക് വാഹന ബാറ്ററികൾക്കും ഉപയോഗിക്കുന്ന ലിഥിയം-മാംഗനീസ് ഓക്സൈഡുകൾ, പവർ ടൂളുകൾ പോലുള്ള ചെറിയ ഉപകരണങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന ലിഥിയം-ഇരുമ്പ് ഫോസ്ഫേറ്റുകൾ. [13] സോളിഡ് ഓക്സൈഡ് ഇന്ധന സെല്ലുകൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വിവിധ ഇലക്ട്രോഡ്, ഇലക്ട്രോലൈറ്റ് വസ്തുക്കളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഘം കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.[14] അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ എഞ്ചിനീയറിംഗിൽ വിർജീനിയ എച്ച്. കോക്രെൽ സെന്റേനിയൽ ചെയർ വഹിക്കുന്നു.[15]
ബാറ്ററി സാങ്കേതികവിദ്യയിൽ മറ്റൊരു വഴിത്തിരിവ് കണ്ടെത്താമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ[16][17] ഗുഡ്നോഫ് ഇപ്പോഴും 97 ആം വയസ്സിൽ സർവ്വകലാശാലയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.[18]
ഫെബ്രുവരി 28, 2017 ന് ടെക്സസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ഗുഡ്നോഫും സംഘവും എനർജി ആന്റ് എൻവയോൺമെന്റൽ സയൻസ് ജേണലിൽ ഗ്ലാസ് ബാറ്ററിയുടെ ഒരു പ്രബന്ധം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. കുറഞ്ഞ ചെലവിലുള്ള എല്ലാ സോളിഡ്-സ്റ്റേറ്റ് ബാറ്ററിയും കംപസ്റ്റബിൾ അല്ലാത്തതും ഉയർന്ന അളവിലുള്ള ഊർജ്ജ സാന്ദ്രതയോടു കൂടിയ നീണ്ട കാലയളവും വേഗതയേറിയ ചാർജ്, ഡിസ്ചാർജ് എന്നിവയും ഉള്ളതാണ്. ലിക്വിഡ് ഇലക്ട്രോലൈറ്റുകൾക്ക് പകരമായി, ഡെൻഡ്രൈറ്റുകൾ രൂപപ്പെടാതെ ആൽക്കലി-മെറ്റൽ ആനോഡ് ഉപയോഗിക്കാൻ പ്രാപ്തമാക്കുന്ന ഗ്ലാസ് ഇലക്ട്രോലൈറ്റുകളാണ് ബാറ്ററി ഉപയോഗിക്കുന്നത്.[19][17][20][21] സോളിഡ്-സ്റ്റേറ്റ് ഇലക്ട്രോലൈറ്റുകൾക്കായി ഗുഡ്നോഫും സഹപ്രവർത്തകയായ മരിയ ഹെലീന ബ്രാഗയും ടെക്സസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി വഴി പേറ്റന്റ് കൈവശപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, മാത്രമല്ല അവർ ബാറ്ററിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഗവേഷണങ്ങൾ തുടരുകയും നിരവധി പേറ്റന്റുകളിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[22]
അടിസ്ഥാന അന്വേഷണംതിരുത്തുക
അടിസ്ഥാനപരമായി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗവേഷണം കാന്തികതയെയും കാന്തിക-ഇൻസുലേറ്ററിൽ നിന്ന് ഓക്സൈഡുകളിലെ ലോഹ സ്വഭാവത്തിലേക്കുള്ള പരിവർത്തനത്തെയും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതിനൊപ്പം, 1950 കളിലും 1960 കളിലും ഗുഡ്നോഫ് ഈ വസ്തുക്കളിൽ കാന്തികത പ്രവചിക്കാൻ ഒരു കൂട്ടം അർദ്ധാനുഭാവിക നിയമങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചു. സൂപ്പർ-എക്സ്ചേഞ്ചിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി മാറുന്ന അത് ഗുഡ്നോഫ്-കാനമോറി നിയമങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. ഇത് ഉയർന്ന താപനിലയിലുള്ള സൂപ്പർകണ്ടക്റ്റിവിറ്റിയുടെ പ്രധാന സ്വഭാവമാണ്.[23][24][25]
പ്രവർത്തനങ്ങൾതിരുത്തുക
നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് എഞ്ചിനീയറിംഗ്, നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ്, ഫ്രഞ്ച് അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ്, സ്പെയിനിലെ റോയൽ അക്കാദമിയ ഡി സിയാൻസിയാസ് എക്സാക്ടാസ്, ഫെസിക്കാസ് വൈ നാച്ചുറൽസ്, നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ്, എന്നിവയിലെ അംഗമാണ്.[26] 550 ലധികം ലേഖനങ്ങൾ, 85 പുസ്തക അധ്യായങ്ങൾ, അവലോകനങ്ങൾ, അഞ്ച് പുസ്തകങ്ങൾ എന്നിവ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. മാഗ്നറ്റിസം ആൻഡ് കെമിക്കൽ ബോണ്ട് (1963)[27] ലെസ് ഓക്സിഡൈസ് ഡെസ് മെറ്റാക്സ് ഡി ട്രാൻസിഷൻ (1973)[14] ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററികളിലെ പ്രവർത്തനത്തിന് 2009-ലെ എൻറിക്കോ ഫെർമി അവാർഡിന് സഹ-സ്വീകർത്താവായിരുന്നു ഗുഡ്നോഫ്. സ്റ്റാൻഫോർഡ് സർവകലാശാലയിലെ സീഗ്ഫ്രൈഡ് എസ്. ഹെക്കറിനൊപ്പം പ്ലൂട്ടോണിയം മെറ്റലർജിയിലെ പ്രവർത്തനത്തിന് അവാർഡ് ലഭിച്ചു.[28]
2010-ൽ റോയൽ സൊസൈറ്റിയുടെ വിദേശ അംഗമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[29] 2013 ഫെബ്രുവരി 1 ന് അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ പ്രസിഡന്റ് ബരാക് ഒബാമയാണ് ഗുഡ്നോഫിന് ദേശീയ മെഡൽ സമ്മാനിച്ചത്. [30] എഞ്ചിനീയറിംഗിലെ ഡ്രെപ്പർ സമ്മാനം അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു.[31] രസതന്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനത്തിനുള്ള ക്ലാരിവേറ്റ് സൈറ്റേഷൻ സമ്മാന ജേതാക്കളുടെ പട്ടികയിൽ ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററിയുടെ വികസനത്തിന് കാരണമായ ഗവേഷണത്തിന് 2015-ൽ എം സ്റ്റാൻലി വൈറ്റിംഗ്ഹാമിനൊപ്പം അദ്ദേഹത്തെ തോംസൺ റൂട്ടേഴ്സ് പട്ടികപ്പെടുത്തി. 2017-ൽ രസതന്ത്രത്തിൽ വെൽച്ച് അവാർഡ്[32] ലഭിച്ചു, 2019-ൽ റോയൽ സൊസൈറ്റിയുടെ കോപ്ലി മെഡലും ലഭിച്ചു.[33]
റോയൽ സൊസൈറ്റി ഓഫ് കെമിസ്ട്രി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം ജോൺ ബി ഗുഡ്നോഫ് അവാർഡ് നൽകി വരുന്നു.[8]
2017-ൽ ഗുഡ്നോഫിന് ഓണററി സി.കെ. കോർപ്പറേറ്റ് ഇക്കോഫോറം (സിഇഎഫ്) ൽ നിന്നുള്ള പ്രഹലാദ് അവാർഡ് സ്വീകരിച്ചു. സിഇഎഫിന്റെ സ്ഥാപകൻ രംഗസ്വാമി അഭിപ്രായപ്പെട്ടു, “ഭാവനയെ കൂടുതൽ നല്ല കാര്യങ്ങൾക്കായി പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ തെളിവാണ് ജോൺ ഗുഡ്നോഫ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്തെ നേട്ടങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്, ഒപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ കണ്ടെത്തൽ സുസ്ഥിര ബാറ്ററി സംഭരണം ഭാവിയിൽ വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.“[34]
ലിഥിയം അയൺ ബാറ്ററികൾ ഉപയോഗിച്ചതിന് എം. സ്റ്റാൻലി വൈറ്റിംഗ്ഹാം, അകിര യോഷിനോ എന്നിവർക്കൊപ്പം 2019 ഒക്ടോബർ 9 ന് ഗുഡ്നോഫിന് രസതന്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ച ഏറ്റവും പ്രായം കൂടിയ വ്യക്തിയാണ് അദ്ദേഹം.[35]
കുറിപ്പുകൾതിരുത്തുക
- ↑ Thackeray, M. M.; David, W. I. F.; Bruce, P. G.; Goodenough, J. B. (1983). "Lithium insertion into manganese spinels". Materials Research Bulletin. 18 (4): 461–472. doi:10.1016/0025-5408(83)90138-1.
- ↑ [1]
- ↑ LeVine, Steve (February 5, 2015). "The man who brought us the lithium-ion battery at the age of 57 has an idea for a new one at 92". Quartz (publication). Atlantic Media Company. ശേഖരിച്ചത് February 5, 2015.
- ↑ Goodenough, John B. (2008). Witness to Grace. PublishAmerica. ISBN 9781462607570.
- ↑ "His current quest | The University of Chicago Magazine". mag.uchicago.edu (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ശേഖരിച്ചത് January 18, 2018.
- ↑ Goodenough, John B. (1952). A theory of the deviation from close packing in hexagonal metal crystals (Ph.D. thesis). The University of Chicago. OCLC 44609164 – via ProQuest.
- ↑ Olinto, Angela (September 9, 2019). "University of Chicago alum John B. Goodenough shares Nobel Prize for invention of lithium-ion battery". UChicago News (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ശേഖരിച്ചത് October 9, 2019.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 "Royal Society of Chemistry - John B Goodenough Award". Royal Society of Chemistry. ശേഖരിച്ചത് January 20, 2015.
- ↑ 9.0 9.1 Kim, Allen (October 9, 2019). "John B. Goodenough just became the oldest person, at 97, to win a Nobel Prize". CNN. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ "The 2001 (17th) Japan Prize". Japan Prize Foundation (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ Henderson, Jim (June 5, 2004). "UT professor, 81, is mired in patent lawsuit". Houston Chronicle. ശേഖരിച്ചത് August 26, 2011.
- ↑ MacFarlene, Sarah (August 9, 2018). "The Battery Pioneer Who, at Age 96, Keeps Going and Going". The Wall Street Journal. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ Lerner, Louise (October 9, 2019). "University of Chicago alum John B. Goodenough shares Nobel Prize for invention of lithium-ion battery". The University of Chicago. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ 14.0 14.1 Perks, Bea (December 22, 2014). "Goodenough rules". Chemistry World. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ "John Goodenough - Department of Mechanical Engineering". University of Texas. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameter:|1=
(help) - ↑ LeVine, Steve (February 5, 2015). "The man who brought us the lithium-ion battery at the age of 57 has an idea for a new one at 92". Quartz. മൂലതാളിൽ നിന്നും March 5, 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്.
- ↑ 17.0 17.1 "Lithium-Ion Battery Inventor Introduces New Technology for Fast-Charging, Noncombustible Batteries". Cockrell School of Engineering. February 28, 2017. ശേഖരിച്ചത് March 11, 2017.
- ↑ Nobel Prize in Chemistry Goes to John Goodenough of The University of Texas at Austin (October 9, 2019)
- ↑ Braga, M.H.; Grundish, N.S.; Murchison, A.J.; Goodenough, J.B. (December 9, 2016). "Alternative strategy for a safe rechargeable battery". Energy and Environmental Science. 10: 331–336. doi:10.1039/C6EE02888H. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2017-09-02-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 15, 2017.
- ↑ "Lithium-ion battery inventor introduces new technology for fast-charging, noncombustible batteries". EurekAlert!. February 28, 2017.
- ↑ Solid State Batteries For Electric Cars: A New Breakthrough By The Father of the Lithium-Ion Battery യൂട്യൂബിൽ (March 1, 2017)
- ↑ "Lithium-Ion Battery Inventor Introduces New Technology for Fast-Charging, Noncombustible Batteries". UT News | The University of Texas at Austin (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). February 28, 2017. ശേഖരിച്ചത് April 8, 2017.
- ↑ J. B. Goodenough (1955). "Theory of the Role of Covalence in the Perovskite-Type Manganites [La, M(II)]MnO3". Physical Review. 100 (2): 564. doi:10.1103/PhysRev.100.564.
- ↑ John B. Goodenough (1958). "An interpretation of the magnetic properties of the perovskite-type mixed crystals La1−xSrxCoO3−λ". Journal of Physics and Chemistry of Solids. 6 (2–3): 287. doi:10.1016/0022-3697(58)90107-0.
- ↑ J. Kanamori (1959). "Superexchange interaction and symmetry properties of electron orbitals". Journal of Physics and Chemistry of Solids. 10 (2–3): 87. Bibcode:1959JPCS...10...87K. doi:10.1016/0022-3697(59)90061-7.
- ↑ "John B. Goodenough". National Academy of Engineering. 2014. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ Jacoby, Mitch (September 13, 2017). "Goodenough wins 2017 Welch Award". Chemical and Engineering News. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ "Secretary Chu Names 2009 Enrico Fermi Award Winners" (Press release). APS Physics. April 2010. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ "John Goodenough". Royal Society. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2012.
- ↑ "Obama honors recipients of science, innovation and technology medals". CBS. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2013-06-17-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 9, 2013.
- ↑ "2014 Charles Stark Draper Prize for Engineering Recipients". National Academy of Engineering. ശേഖരിച്ചത് October 10, 2019.
- ↑ Welch Award 2017 Video (10 mins)
- ↑ Copley Medal 2019
- ↑ Prahalad Award 2017 Video (4 mins)
- ↑ Specia, Megan (October 9, 2019). "Nobel Prize in Chemistry Honors Work on Lithium-Ion Batteries - John B. Goodenough, M. Stanley Whittingham, and Akira Yoshino were recognized for research that has "laid the foundation of a wireless, fossil-fuel-free society."". The New York Times. ശേഖരിച്ചത് October 9, 2019.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്തിരുത്തുക
- John N. Lalena; David A. Cleary (2005). Principles of Inorganic Materials Design. Wiley-Intersciece. പുറങ്ങൾ. xi–xiv, 233–269. ISBN 0-471-43418-3.