ജസിയ നികുതി
ഇസ്ലാമിക നിയമം അനുസരിച്ച് ഒരു ഇസ്‌ലാമികരാഷ്ട്രത്തിൽ സ്ഥിരവാസികളായ അമുസ്ലിംകൾ ( ദിമ്മി ) വർഷത്തിൽ നൽകേണ്ടിവന്നിരുന്ന നികുതിയാണ് ജിസ്‌യ (കപ്പം) ( അറബി: جِزْيَة ; [d͡ʒizjah] )[1][2][3] . ദിമ്മി സമൂഹത്തിലെ സ്വതന്ത്രരും ബുദ്ധിസ്ഥിരതയുമുള്ള എല്ലാ പുരുഷന്മാർക്കും ജിസ്‌യ നൽകൽ നിർബന്ധമാണെന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്[4]. എന്നാൽ അവരിലെ സ്ത്രീകൾ, കുട്ടികൾ, വയോധികർ, വികലാംഗർ, സ്ഥിരരോഗികൾ, ബുദ്ധിസ്ഥിരതയില്ലാത്തവർ, സന്ന്യാസിമാർ, അടിമകൾ എന്നിവരൊക്കെ ജിസ്‌യയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടുവന്നു[5][6][7][8][9]. പ്രദേശത്ത് താൽക്കാലികമായി തങ്ങുന്നവർ[5][10], രാഷ്ട്രത്തിന്റെ സൈനികസേവനത്തിൽ പങ്കാളികളാകുന്നവർ[1][6][11][12][13] ദരിദ്രർ എന്നിവരെയും ജിസ്‌യയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടു[14][15][6][16][17]. ഇസ്ലാമിക നിയമമനുസരിച്ച് ദിമ്മികളിലെ വയോധികർ, വികലാംഗർ എന്നിവർക്കൊക്കെ പെൻഷൻ നൽകൽ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ബാധ്യതയാണ്.
ഈ നികുതിയ്ക്ക് പകരമായി അമുസ്ലിംകൾക്ക് അവരുടെ മതവിശ്വാസം തുടരുകയും സാമൂഹികമായ സ്വയംഭരണം ഒരുപരിധിവരെ അനുഭവിക്കുകയും ബാഹ്യ ആക്രമണങ്ങളിൽ നിന്ന് മുസ്ലിം ഭരണകൂടത്തിന്റെ സംരക്ഷണം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യാനാകുമായിരുന്നു. നിർബന്ധിത സൈനിക സേവനവും മുസ്ലിം പൗരന്മാർ ന‌ൽകേണ്ടിയിരുന്ന സക്കാത്ത് എന്ന നികുതിയും ഇവർക്ക് ഒഴിവാക്കി നൽകിയിരുന്നു[18][19].
ഖുർആനും ഹദീസുകളും ജിസിയയെ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ തുകയോ നിരക്കോ നിശ്ചയിച്ചിട്ടില്ല.[20]. എന്നിരുന്നാലും, ആദ്യകാല മുസ്ലിം ഭരണാധികാരികൾ ബൈസന്റൈൻ, സസാനിയൻ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ പോലുള്ള കീഴടക്കിയ ഭൂമികളുടെ മുൻ ഭരണാധികാരികളുടെ കീഴിൽ സ്ഥാപിതമായ നിലവിലുള്ള നികുതി വ്യവസ്ഥകളും കപ്പവും സ്വീകരിച്ചുവെന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ പ്രധാനമായും സമ്മതിക്കുന്നു.[10][21][22][23][24]
മുസ്ലിം ഭരണാധികാരികളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ അമുസ്ലിംകൾ രാജ്യത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതിനും നാട്ടിലെ നിയമങ്ങൾ അനുസരിക്കുന്നു എന്നതിനുമുള്ള തെളിവായിരുന്നു ഈ നികുതി[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടുവരെ പേർഷ്യയിലും ചില വടക്കൻ ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലും ജസിയ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇത് ഏകദേശം പൂർണ്ണമായി അപ്രത്യക്ഷമായി.[25] ഇസ്ലാമിക രാജ്യത്തെ ഭരണകൂടങ്ങൾ ഈ നികുതി ഇപ്പോൾ പിരിക്കുന്നില്ല.[26] ഐ.എസ്.ഐ.എസ്., താലിബാൻ മുതലായ വിഭാഗങ്ങൾ ഈ നികുതി ഇവരുടെ നിയന്ത്രണത്തിലുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ പിരിക്കാറുണ്ട്.[27] ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈ നികുതി നിയമത്തിനു മുന്നിലുള്ള തുല്യത, പൗരാവകാശങ്ങൾ മുതലായ ആശയങ്ങൾക്ക് കടകവിരുദ്ധമായാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്.[25]
സക്കാത്തും ജസിയയും
തിരുത്തുക| സക്കാത്ത് | ജസിയ |
|---|---|
| മുസ്ലിംകളെ ബന്ധിക്കുന്നത്[28] | അമുസ്ലിംകളെ ബന്ധിക്കുന്നത്[29] |
| ഒരു മുസ്ലിമിന്റെ വരവും സ്വത്തും നിസാബിൽ (ഒരു നിശ്ചിത അളവിൽ) കവിഞ്ഞാൽ സക്കാത്ത് നിർബന്ധമാണ്.[30] | ജസിയ സൈനികസേവനത്തിന് ശേഷിയുള്ള എല്ലാ അമുസ്ലിം പുരുഷന്മാർക്കും നിർബന്ധമാണ്, അവരുടെ വരവിലോ സ്വത്തിന്റെ അളവിലോ അല്ല ഇത് നിർണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നത്.[31] |
| ഒരു ചന്ദ്രവർഷത്തിനിടയിൽ തുടർച്ചയായി ഉള്ള വരവിനോ കൈവശം വെച്ചനുഭവിക്കുന്ന സ്വത്തിനോ - നിസാബിൽ കവിയുന്ന തുകയ്ക്ക വിളവെടുക്കുന്ന (വരവിന്റെ) തീയതിയിൽ ഒടുക്കണം.[32] | എല്ലാ സ്വത്തിലും വരവിലും എല്ലാ വർഷവും അല്ലെങ്കിൽ വാർഷിക-പാദ വ്യവസ്ഥിതിയിൽ നിസാബിന്റെ അടിസ്ഥാനമില്ലാതെ ഒടുക്കണം.[29]. പ്രവാചകന്റെ സമയം വരേയും, ഒരു സ്വർണ്ണ ദിനാറും 12 ദിർഹവും; അദ്ദേഹത്തിനു ശേഷം, മിക്കവാരും എല്ലാ സ്വത്തിന്റേയും/വില്പനയുടേയും 20% എങ്കിലും അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ കൂടുതലുമായുള്ള മൂന്നു വിഭാഗങ്ങളായി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടു.[33] ഇതിന്റെ ഏറ്റവും കൂടിയ നിരക്കായി, ഇസ്ലാമിക സാമ്രാജ്യങ്ങളിലുള്ള കൃഷിയിടങ്ങളിലെ വാർഷിക ഉല്പാദനത്തിന്റെ 33% മുതൽ 80% വരെയും ജസിയ പിരിച്ചെടുത്തിരുന്നു.[34][അവലംബം ആവശ്യമാണ്] |
| സക്കാത്ത് ശരിഅത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കപ്പെട്ടതാണ്.[29] | ശരിഅത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല;[35][36] |
| സ്വത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥ/ൻ മാത്രം ഒടുക്കിയാൽ മതി.[37] | മുതിർന്ന, ശാരീരിക/കായിക ക്ഷമതയുള്ള, സൈനിക സേവനത്തിനാവശ്യമായ വയസ്സിലുള്ള എല്ലാ അംഗവും ഒടുക്കണം.[38] |
| സക്കാത്ത് കൊടുക്കാതിരിക്കുന്നത് ചില രാജ്യങ്ങളിൽ പിഴയുളവാക്കുന്നതും ചിലപ്പോൾ ശിക്ഷാർഹവും ആയ കുറ്റമാണ്. ചിലയിടങ്ങളിൽ ഇളവുകൾ അനുവദനീയമായിരുന്നു.[39][40] | ജസിയ കൊടുക്കാതിരിക്കുക എന്നത് അമുസ്ലിംകൾ ചെയ്യുന്ന വളരെ വലിയ കുറ്റമായിരുന്നു. ഇതിന് കുടുംബത്തിന്റെ കൂട്ട തടങ്കലിനും അടിമപ്പെടുത്തലിനും അടക്കം കനത്ത ശിക്ഷ കൊടുത്തിരുന്നു.[41] അടിമയാക്കപ്പെടുന്ന കുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീകളും പെൺകുട്ടികളും ഏതെങ്കിലും മുസ്ലിം ഉടമയുടെ സ്വത്തായിത്തീരുകയും അയാളുടെ വീട്ടു വേലക്കാരും അയാളുടെ സ്വകാര്യ വേശ്യയും ആയിത്തീരുമായിരുന്നു. കുടുംബമടക്കം ഇസ്ലാമായി മത പരിവർത്തനം നടത്തുന്നത് ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ ശിക്ഷയിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ ഉപകരിച്ചിരുന്നു.[42] |
| ദൈവത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിനും പ്രീതിക്കുമായി നൽകിയിരുന്നു.[43] | ആത്മനിന്ദയോടെയും തന്നെത്തന്നെ ചെറുതാക്കിക്കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനായി[44][45] |
അവലംബങ്ങൾ
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Abdel-Haleem, Muhammad (2010). Understanding the Qur'ān: Themes and Style. I. B. Tauris & Co Ltd. pp. 70, 79. ISBN 978-1845117894.
- ↑ Abou Al-Fadl 2002, പുറം. 21. "When the Qur'an was revealed, it was common inside and outside of Arabia to levy poll taxes against alien groups. Building upon the historical practice, classical Muslim jurists argued that the poll tax is money collected by the Islamic polity from non-Muslims in return for the protection of the Muslim state. If the Muslim state was incapable of extending such protection to non-Muslims, it was not supposed to levy a poll tax."
- ↑ Jizyah Archived 2015-09-08 at the Wayback Machine. The Oxford Dictionary of Islam (2010), Oxford University Press, Quote: Jizyah: Compensation. Poll tax levied on non-Muslims as a form of tribute and in exchange for an exemption from military service, based on Quran 9:29.
- ↑ M. Zawati, Hilmi (2002). Is Jihād a Just War?: War, Peace, and Human Rights Under Islamic and Public International Law (Studies in religion & society). Edwin Mellen Press. pp. 63–4. ISBN 978-0773473041.
- ↑ 5.0 5.1 Wael, B. Hallaq (2009). Sharī'a: Theory, Practice and Transformations. Cambridge University Press. pp. 332–3. ISBN 978-0-521-86147-2.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Ellethy 2014, പുറം. 181. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്; "FOOTNOTEEllethy2014181" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു - ↑ Alshech, Eli (2003). "Islamic Law, Practice, and Legal Doctrine: Exempting the Poor from the Jizya under the Ayyubids (1171-1250)". Islamic Law and Society. 10 (3): 348–375. doi:10.1163/156851903770227584.
...jurists divided the dhimma community into two major groups. The first group consists of all adult, free, sane males among the dhimma community, while the second includes all other dhimmas (i.e., women, slaves, minors, and the insane). Jurists generally agree that members of the second group are to be granted a "blanket" exemption from jizya payment.
- ↑ Rispler-Chaim, Vardit (2007). Disability in Islamic law. Dordrecht, the Netherlands: Springer. p. 44. ISBN 978-1402050527.
The Hanbali position is that boys, women, the mentally insane, the zamin, and the blind are exempt from paying jizya. This view is supposedly shared by the Hanafis, Shafi'is, and Malikis.
- ↑ Majid Khadduri, War and Peace in the Law of Islam, pp. 192-3.
- ↑ 10.0 10.1 Bowering, Gerhard; Crone, Patricia; Mirza, Mahan; et al., eds. (2013). The Princeton encyclopedia of Islamic political thought. Princeton, N.J.: Princeton University Press. p. 283. ISBN 978-0691134840.
Free adult males who were not afflicted by any physical or mental illness were required to pay the jizya. Women, children, handicapped, the mentally ill, the elderly, and slaves were exempt, as were all travelers and foreigners who did not settle in Muslim lands. [...] As Islam spread, previous structures of taxation were replaced by the Islamic system, but Muslim leaders often adopted practices of the previous regimes in the application and collection of taxes.
- ↑ Mapel, D.R. and Nardin, T., eds. (1999), International Society: Diverse Ethical Perspectives, p. 231. Princeton University Press. ISBN 9780691049724. Quote: "Jizya was levied upon dhimmis in compensation for their exemption from military service in the Muslim forces. If dhimmis joined Muslims in their mutual defense against an outside aggressor, the jizya was not levied."
- ↑ Walker Arnold, Thomas (1913). Preaching of Islam: A History of the Propagation of the Muslim Faith. Constable & Robinson Ltd. pp. 61–2.
... the jizyah was levied on the able-bodied males, in lieu of the military service they would have been called upon to perform had they been Musalmans; and it is very noticeable that when any Christian people served in the Muslim army, they were exempted from the payment of this tax. Such was the case with the tribe of al-Jurājima, a Christian tribe in the neighborhood of Antioch who made peace with the Muslims, promising to be their allies and fight on their side in battle, on condition that they should not be called upon to pay jizyah and should receive their proper share of the booty.
(online) - ↑ Shah 2008, പുറങ്ങൾ. 19–20.
- ↑ Shahid Alam, Articulating Group Differences: A Variety of Autocentrisms, Journal of Science and Society, 2003
- ↑ Ali (1990), pg. 507
- ↑ Ghazi, Kalin & Kamali 2013, പുറങ്ങൾ. 240–1.
- ↑ Abdel-Haleem 2012, പുറങ്ങൾ. 75–6, 77.
- ↑ John Louis Esposito, Islam the Straight Path, Oxford University Press, Jan 15, 1998, p. 34.
- ↑ Ali, Abdullah Yusuf (1991). The Holy Quran. Medina: King Fahd Holy Qur-an Printing Complex, pg. 507
- ↑ Sabet, Amr (2006), The American Journal of Islamic Social Sciences 24:4, Oxford; pp. 99–100.
- ↑ Bravmann 2009, പുറങ്ങൾ. 199–201, 204–5, 207–12.
- ↑ Mohammad, Gharipour (2014). Sacred Precincts: The Religious Architecture of Non-Muslim Communities Across the Islamic World. BRILL. p. XV. ISBN 978-9004280229.
Sources indicate that the taxation system of early Islam was not necessarily an innovation of Muslims; it appears that 'Umar adopted the same tax system as was common at the time of the conquest of that territory. The land tax or kharaj was an adapted version of the tax system used in Sassanid Persia. In Syria, 'Umar followed the Byzantine system of collecting two taxes based on the account of lands and heads.
- ↑ Shah 2008, പുറം. 20. "Jizia was not a specific Islamic invention but was the norm of the time. "Several of the early caliphs made peace treaties with the Byzantine Empire some of which even required them to pay tribute [Jizia] to the Byzantines" (Streusand, 1997)."
- ↑ Walker Arnold, Thomas (1913). Preaching of Islam: A History of the Propagation of the Muslim Faith. Constable & Robinson Ltd. p. 59 ff.
There is evidence to show that the Arab conquerors left unchanged the fiscal system that they found prevailing in the lands they conquered from the Byzantines, and that the explanation of jizyah as a capitation-tax is an invention of later jurists, ignorant of the true condition of affairs in the early days of Islam. (Caetani, vol. iv. p. 610 (§ 231); vol. v. p. 449.) H.Lammens: Ziād ibn Abīhi. (Rivista degli Studi Orientali, vol. iv. p. 215.)
(online) - ↑ 25.0 25.1 Matthew Long (jizya entry author) (2012). The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton University Press. pp. 283–284. ISBN 978-0691134840.
{{cite book}}:|author=has generic name (help) - ↑ Werner Ende; Udo Steinbach (2010). Islam in the World Today. Cornell University Press. p. 738. ISBN 978-0801445712.
- ↑ "Al-Qaeda Rebels in Syria Tell Christians to Pay Up or Die".
- ↑ Williams, G., & Zinkin, J. (2010), Islam and CSR: A study of the compatibility between the tenets of Islam and the UN Global Compact, Journal of Business Ethics, 91(4), 519-533; Quote- "Muslims are required ...(...).. (4) the payment of Zakat (obligatory charity);"; Also:
- ↑ 29.0 29.1 29.2 Nienhaus (2006), Zakat, taxes, and public finance in Islam, Islam and the Everyday World, 1, pp 165-180
- ↑ Algaoud & Lewis (2007), in Handbook of Islamic Banking, ISBN 978-1848444737, pp 38-41
- ↑ Alwan et al., International Education Studies . 2011, Vol. 4 Issue 1, pp 230-237
- ↑ Zakât Foundation of America. (2008), The Zakat Handbook: A Practical Guide for Muslims in the West, AuthorHouse, ISBN 978-1438902135, pp 34-73; Quote - "Every Muslim possessing the designated minimal amount of wealth (called nisab) for the full cycle of a lunar year must, as a matter of worship, satisfy the duty of the Zakat-Charity"; Quote - "pay immediately on harvest date" (page 73); Also:
- ↑ Reuben Levy (1957), The Social Structure of Islam, 2nd Edition (The Sociology of Islam); Cambridge University Press; ISBN 978-0521091824
- ↑ Lane-Poole, S., & Gilman, A. (1893). The Moors in Spain (Vol. 6). T. Fisher; see pages 40–62
- ↑ Hunter, Malik and Senturk, p. 77
- ↑ Abu Yusuf, Kitab al-Kharaj, quoted in Stillman (1979), pp. 159–160
- ↑ Hunwick, J. (1999), Islamic financial institutions: Theoretical structures and aspects of their application in Sub-Saharan Africa, Credit, Currencies and Culture, pp 72-96
- ↑ Kennedy, Hugh (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates. Longman. p. 68.
- ↑ Al Lami (2009), Zakat as Islamic Taxation and its Application in the Contemporary Saudi Legal System, J. Islamic St. Prac. Int'l L., 5, 83-88
- ↑ Ahmed and Ahmad (1986), IN RESPECT OF ZAKAT, Islamic Studies, pp 349-368
- ↑ Lewis, B. (1992). Race and Slavery in the Middle East: A Historical Enquiry. Oxford University Press; pages 7–11; ISBN 978-0195053265
- ↑ see:
- Gordon, M. (1989). Slavery in the Arab world. Rowman & Littlefield; see Chapter 4 and pages 25-53; ISBN 0941533301;
- Ennaji, M. (2013). Slavery, the state, and Islam. Cambridge University Press; see Chapter 2; ISBN 978-0521119627
- ↑ Saeed, A. (1995), The moral context of the prohibition of riba in Islam revisited, American Journal of Islamic Social Sciences, 12(4), 496-517; Quote - "Spending is made obligatory via Zakat, but whatever you give by way of charity seeking God's pleasure,..."; Also:
- ↑ "Sura #9, verse #29". Tafsir al-Kabir. 2004.
- ↑ Lázaro, F. L. (2013), The Rise and Global Significance of the First" West": The Medieval Islamic Maghrib, Journal of World History, 24(2), 259-307