കിറ്റി ശിവറാവു
ഓസ്ട്രിയയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു മോണ്ടിസോറി അദ്ധ്യാപികയും തിയോസഫിസ്റ്റുമായിരുന്നു കിറ്റി ശിവ റാവു (1903-1974 ന് ശേഷം). സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയുടെ പുതിയ ഭരണഘടനയ്ക്കായി ഇന്ത്യൻ വനിതാ അവകാശങ്ങളുടെയും കടമകളുടെയും കരട് തയ്യാറാക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീകളുടെ ഒരു കമ്മിറ്റിയെ അവർ നയിച്ചു. അവർ കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പഠിക്കുകയും ഓൾ ഇന്ത്യ വിമൻസ് കോൺഫറൻസ് (AIWC), ഓൾ ഇന്ത്യ ഹാൻഡിക്രാഫ്റ്റ്സ് ബോർഡ്, ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഫോർ ചൈൽഡ് വെൽഫെയർ, ഡൽഹി യൂണിവേഴ്സിറ്റി ബോർഡ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി വനിതാ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡുകളിലും സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.
കിറ്റി ശിവറാവു | |
---|---|
ജനനം | Kitty Verständig 1903 |
തൊഴിൽ | Montessori teacher |
അറിയപ്പെടുന്നത് |
|
ഒരു ഉയർന്ന മധ്യവർഗ ജൂതകുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച അവർ വിയന്ന ഹൗസ് ഓഫ് ചിൽഡ്രനിലാണ് തന്റെ ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യകാലം ചെലവഴിച്ചത്. 1925-ൽ, ഇന്ത്യയിലെ അഡയാറിലെ തിയോസഫിക്കൽ സൊസൈറ്റിയിൽ പങ്കെടുത്ത അവർ, അലഹബാദിൽ ഒരു മോണ്ടിസോറി സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, വാരണാസിയിലെ ഒരു മോണ്ടിസോറി സ്കൂളിൽ തുടരാനും അത് നയിക്കാനും തീരുമാനിച്ചു. 1929-ൽ അവർ പത്രപ്രവർത്തകനും കോൺഗ്രസ് രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമായ ബെനഗൽ ശിവ റാവുവിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു.
1947-ൽ, ഫോറി നെഹ്റുവിനൊപ്പം, ഇന്ത്യാ വിഭജനത്തെത്തുടർന്ന് ക്യാമ്പുകളിലെത്തിയ അവർ അഭയാർത്ഥികളായ സ്ത്രീകൾക്കായി ഡൽഹിയിൽ "അഭയാർത്ഥി കരകൗശല" തൊഴിൽ കാമ്പെയ്ൻ ആരംഭിക്കാൻ സഹായിച്ചു. പിന്നീട്, കരകൗശല വസ്തുക്കളുടെയും കൈത്തറി ഉൽപന്നങ്ങളുടെയും വികസനത്തിനായി ഒരു ദേശീയ പരിപാടി അവരും കൂടി ചേർന്ന് സ്ഥാപിച്ചു. അവരുടെ കരിയറിൽ തുടർന്നും അവർ ഇന്ത്യൻ നിർമ്മിത കരകൗശല വസ്തുക്കൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത് തുടർന്നു.
ആദ്യകാല ജീവിതം
തിരുത്തുകകിറ്റി വെർസ്റ്റാൻഡിഗ് 1903-ൽ ഒരു ഉയർന്ന മധ്യവർഗ ജൂത കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചു. പിന്നീട് അവർ മോണ്ടിസോറി വിദ്യാഭ്യാസം പഠിച്ചു. [1] തന്റെ ആദ്യകാല കരിയറിൽ അവർ മോണ്ടിസോറി സ്കൂളായ വിയന്ന ഹൗസ് ഓഫ് ചിൽഡ്രനിൽ പഠിപ്പിക്കുകയും തിയോസഫിക്കൽ സൊസൈറ്റിയിൽ ചേരുകയും ചെയ്തു. [1]
കരിയർ
തിരുത്തുക1920-40 കാലഘട്ടം
തിരുത്തുക1925-ൽ, ഇന്ത്യയിലെ അഡയാറിലെ തിയോസഫിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ 50-ാം വാർഷികത്തിൽ പങ്കെടുത്ത ശേഷം, ഓസ്ട്രിയയിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടെന്ന് അവർ തീരുമാനിച്ചു. വാരണാസിയിലെ ഒരു മോണ്ടിസോറി സ്കൂളിന്റെ തലപ്പത്തെത്തിയതോടെ അവർ ഇന്ത്യൻ വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. [1] 1927-ൽ അലഹബാദിൽ ഒരു മോണ്ടിസോറി സ്കൂൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് അവർക്ക് സഹായം ആവശ്യമായിരുന്നു, അതിന് അവരുടെ സുഹൃത്ത് Elise Braun Barnettto (de) ക്ഷണിച്ചു. [1] അവിടെ വെച്ച്, രണ്ട് പേരും നെഹ്റു കുടുംബവുമായി അടുത്തു. [1] ഹെർബാറ്റ്ഷെക്ക് രണ്ട് വർഷം താമസിച്ച് ജവഹർലാൽ നെഹ്റുവിന്റെ മകൾ ഇന്ദിരയെ പഠിപ്പിച്ചു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരി കൃഷ്ണയും അതിൽ സഹായിച്ചു. [1] 1929-ൽ മാധ്യമപ്രവർത്തകനും കോൺഗ്രസ് രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമായ ബെനഗൽ ശിവ റാവുവിനെ വെർസ്റ്റാൻഡിഗ് വിവാഹം കഴിച്ച് കിറ്റി ശിവ റാവുവായി. [1] അവരുടെ ഭർത്താവും തിയോസഫിസ്റ്റുകളും പഠിപ്പിച്ച ജിദ്ദു കൃഷ്ണമൂർത്തിയും അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. [1] വിദ്യാഭ്യാസത്തിലെ സംഭവവികാസങ്ങളെക്കുറിച്ച് അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്യാൻ 1931-ൽ, മറ്റ് പുതിയ വിദ്യാഭ്യാസ വിചക്ഷണരെപ്പോലെ, അവർ ജർമ്മനിയിലേക്ക് പോകുകയും Paul Geheeb (de) ഓഡൻവാൾഡ്ഷൂൾ പോലുള്ള സ്കൂളുകൾ സന്ദർശിക്കുകയും ചെയ്തു. [1] അൻഷ്ലസിന് ശേഷം, റുഡോൾഫ് ബ്രൗണിനെ വിവാഹം കഴിച്ച ഹെർബാറ്റ്ഷെക്കിനെ ഇന്ത്യയിലേക്ക് മാറാൻ അവർ സഹായിച്ചു. [1] പീഡനത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് ഇന്ത്യയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കാൻ മറ്റ് ജൂതന്മാരെ സഹായിക്കാൻ അവരുടെ ബന്ധങ്ങൾ അവരെ അനുവദിച്ചു. [2] [3]
1940-50 കാലഘട്ടം
തിരുത്തുകശിവ റാവു ശിശുവിദ്യാഭ്യാസത്തെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ പഠിക്കുകയും ഡൽഹി യൂണിവേഴ്സിറ്റി ബോർഡ്, ഓൾ-ഇന്ത്യ എഡ്യൂക്കേഷൻ ഫണ്ട് അസോസിയേഷൻ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി വിദ്യാഭ്യാസ ബോർഡുകളിലും കമ്മിറ്റികളിലും സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു. [4] സ്വേച്ഛാധിപത്യ രീതിയിലുള്ള അധ്യാപനത്തെ അവർ വളരെ വിമർശിക്കുകയും സ്ത്രീകൾക്ക് ഉള്ള മെച്ചപ്പെട്ട നിയമങ്ങൾക്കൊപ്പം കുട്ടികളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുകയും നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യണമെന്ന് വിശ്വസിച്ചു. [1]
ഇന്ത്യൻ വനിതാ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവർ ഓൾ ഇന്ത്യ വിമൻസ് കോൺഫറൻസിൽ (AIWC) ചേരുകയും, 1941 ലും 1945 ലും നടന്ന കോൺഫറൻസുകളിൽ സാമൂഹിക, നിയമനിർമ്മാണ വിഭാഗത്തിന് നേതൃത്വം നൽകി, "ഏത് രാജ്യത്തും സമൂഹത്തിലും ഉള്ള സ്ത്രീകളുടെ സ്ഥാനം ആണ് ആ സംസ്കാരത്തിൻ്റെ അളവ് കാണിക്കുന്നത്" എന്ന അവരുടെ കാഴ്ചപ്പാട് അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. [1] ശിവ റാവു നേതൃത്വം നൽകിയതോടെ, സ്ത്രീകളുടെ അനന്തരാവകാശവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഹിന്ദു നിയമത്തിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിശോധിക്കാൻ ഗവൺമെന്റ് 1941-ൽ നിയമിച്ചതും റാവു കമ്മറ്റിയിലേക്ക് പ്രവേശനം നേടാൻ AIWC യ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. [5] 1946 ആയപ്പോഴേക്കും അവർ എഐഡബ്ല്യുസിയുടെ ഒരു പ്രധാന അംഗമായിത്തീർന്നു. അത് അന്നത്തെ പുതിയ ഭരണഘടനാ അസംബ്ലിക്ക് അംഗീകാരം നൽകാവുന്ന തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുകയും നിർദ്ദിഷ്ട ഹിന്ദു കോഡ് ബില്ലുകളിലെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [6] [7] ഹിന്ദു കോഡ് ബില്ലുകൾ സൃഷ്ടിക്കുമ്പോൾ, പുരുഷന്മാർക്കും സ്ത്രീകൾക്കും തുല്യാവകാശം വേണമെന്ന് സമ്മതിച്ചതിന് ശേഷം, ഒരു മകൾക്ക് അവളുടെ സഹോദരനോടൊപ്പം തുല്യമായി അവകാശം ലഭിക്കുമോ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു സംവാദം ആവശ്യമായി വരുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് AIWC ചോദിച്ചു. [6] ഇന്ത്യയുടെ പുതിയ ഭരണഘടനയിൽ നിന്ന് ഇന്ത്യൻ സ്ത്രീകൾ എന്താണ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് എന്ന് അറിയാനുള്ള ഒരു കമ്മിറ്റിയുടെ തലപ്പത്തേക്ക് ശിവ റാവുവിനെ നിയമിച്ചു. [8] ഇന്ത്യയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ, പുതിയ ഭരണഘടനയ്ക്കായി ഒരു ഇന്ത്യൻ വനിതാ അവകാശങ്ങളുടെയും കടമകളുടെയും കരട് തയ്യാറാക്കാൻ ഉള്ള സമിതി അവർ നയിച്ചു. [8] [9] ലക്ഷ്മി എൻ. മേനോൻ, കമലാദേവി ചതോപാധ്യായ, രേണുക റേ, ഹന്ന സെൻ എന്നിവരായിരുന്നു മറ്റ് അംഗങ്ങൾ. [10]
വിഭജനത്തെത്തുടർന്ന് 1947-ലെ ഡൽഹി ക്യാമ്പുകളിൽ അഭയാർത്ഥികളായ സ്ത്രീകൾക്കായി 'അഭയാർത്ഥി കരകൗശലവസ്തുക്കൾ' എന്ന പേരിൽ ഒരു തൊഴിൽ കാമ്പെയ്ൻ ആരംഭിക്കാൻ ഫോറി നെഹ്റുവിനും പ്രേം ബെറിക്കുമൊപ്പം അവർ സഹായിച്ചു. [11] [12] 1947 ന് ശേഷം അവർ ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഫോർ ചൈൽഡ് വെൽഫെയറിന് തുടക്കമിട്ടു. [1][13] 1948 ജൂലൈയിൽ, മന്ത്രിമാരെയും പ്രധാനമന്ത്രിയെയും ലോബി ചെയ്ത് ഹിന്ദു കോഡ് ബില്ലുകൾ വേഗത്തിൽ പാസാക്കാൻ AIWC പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതായി ശിവ റാവു റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. [6] സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കായി മാറ്റമുണ്ടാക്കാൻ പൊതു പ്രചാരണങ്ങൾ പര്യാപ്തമല്ലെന്ന് AIWC പൊതുവെ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു; സ്ത്രീകൾ ഹിന്ദു കോഡ് ബില്ലിനെതിരെ പരസ്യമായി എതിർപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും അത് അവരുടെ വീട്ടുകാരുടെ കാഴ്ചപ്പാടാണെന്ന് രഹസ്യമായി വെളിപ്പെടുത്തി. [6] 1949-ൽ, അവർ AIWC അംഗങ്ങളോട് പറഞ്ഞു, "നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പട്ടണത്തെയോ പ്രവിശ്യയെയോ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന നിയമസഭാംഗത്തോട് ഈ നടപടി കൈക്കൊള്ളാനും അദ്ദേഹത്തോട് പിന്തുണ അഭ്യർത്ഥിക്കാനും നിങ്ങൾ പരിശ്രമിക്കുകയും പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ, അത് ലഭിക്കാൻ പ്രയാസമാണ്. കാലതാമസം കൂടാതെ അംഗത്തിന് എഴുതാനും ഈ നടപടിയെ പിന്തുണയ്ക്കണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കാനും ഞാൻ നിങ്ങളോട് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു." [6]
1952-ൽ അവർ കരകൗശല വസ്തുക്കളുടെയും കൈത്തറി ഉൽപന്നങ്ങളുടെയും വികസനത്തിനായ ഒരു ദേശീയ പരിപാടിയുടെ സഹ-സ്ഥാപകയായി.[14] അഖിലേന്ത്യാ കരകൗശല ബോർഡിന്റെ വൈസ് പ്രസിഡന്റായും അവർ മാറി. [14] സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം, "കൈത്തറി വ്യവസായവും കരകൗശല വസ്തുക്കളും സംരക്ഷിക്കാനും വികസിപ്പിക്കാനും സ്വയം പ്രവർത്തിച്ച ഒരു ചെറിയ കൂട്ടം സ്ത്രീകളിൽ ഒരാളാണ് ശിവ റാവു" എന്ന് ഇന്ത്യൻ കലാകാരി അഞ്ജോളീ ഇള മേനോൻ അനുസ്മരിച്ചു. [15]
പിന്നീട് ഭർത്താവ് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിൽ ജോലി ചെയ്യാൻ നിയമിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർ യുഎസിൽ എത്തി. [12] അവിടെ അവർ ഫോറി നെഹ്റുവിനൊപ്പം ഇന്ത്യൻ നിർമ്മിത കരകൗശല വസ്തുക്കളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത് തുടർന്നു. [12]
മരണം
തിരുത്തുക1975വരെ അവർ ജീവിച്ചിരുന്നു.[1]
പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ
തിരുത്തുക- Rao, Kitty Shiva (1945). The Draft Hindu Code (in ഇംഗ്ലീഷ്). All-India Women's Conference.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 Horn, Elija (2018). New Education, Indophilia and Women’s Activism: Indo-German Entanglements, 1920s to 1940s (PDF). Humboldt University of Berlin: Südasien-Chronik. ISBN 978-3-86004-337-0.
- ↑ Franz, Margit (2010). "Sanskrit to Avantgarde. Indo-österreiche Initiativen zur Dokumentation und Förderung von Kunst und Kultur". In Krist, Gabriela; Bayerová, Tatjana (eds.). Heritage Conservation and Research in India: 60 Years of Indo-Austrian Collaboration (in German). Böhlau Verlag Wien. p. 27. ISBN 978-3-205-78561-3.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Franz, Margit (2016). "2. Netzwerke der Zwischenkriegszeit als Fluchthilfen aus Zentraleuropa nach Britisch-Indien 1933 bis 1945". Networks of Refugees from Nazi Germany: Continuities, Reorientations, and Collaborations in Exile (in ഇംഗ്ലീഷ്). BRILL. pp. 38–60. ISBN 978-90-04-32272-1.
- ↑ Shiva Rao, Kitty (1946). "2. Child Education". In Kumarappa, J. M. (ed.). Education of women in modern India. p. 5.
- ↑ Everett, Jana (2001). "'All the Women Were Hindu and All the Muslims Were Men': State, Identity Politics and Gender, 1917-1951". Economic and Political Weekly. 36 (23): 2071–2080. ISSN 0012-9976.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Ansari, Sarah; Gould, William (2019). Boundaries of Belonging: Localities, Citizenship and Rights in India and Pakistan (in ഇംഗ്ലീഷ്). Cambridge University Press. p. 198. ISBN 978-1-107-19605-6.
- ↑ Panda, Snehalata (1994). Gender, Environment and Participation in Politics (in ഇംഗ്ലീഷ്). M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 978-81-85880-55-6.
- ↑ 8.0 8.1 Hasan, Zoya (2018). Forging Identities: Gender, Communities, And The State In India (in ഇംഗ്ലീഷ്). Routledge. p. 78. ISBN 978-0-367-00938-0.
- ↑ Sharma, Arvind (1 January 1994). Today's Woman in World Religions (in ഇംഗ്ലീഷ്). New York: State University of New York Press. p. 84. ISBN 0-7914-1687-9.
- ↑ Devenish, Annie (2019). "1. The emergence of the Indian woman as a political citizen". Debating Women's Citizenship in India, 1930–1960 (in ഇംഗ്ലീഷ്). New Delhi: Bloomsbury Publishing. p. 68. ISBN 978-93-88271-94-3.
- ↑ Nehru, B. K (2012). Nice guys finish second: memoirs (in English). New Delhi: Penguin Books. p. 211. ISBN 978-0-14-341782-8. OCLC 1117765699.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 12.0 12.1 12.2 Salvi, Gouri (1999). Development Retold: Voices from the Field (in ഇംഗ്ലീഷ്). Concept Publishing Company. pp. 97–107. ISBN 978-81-7022-798-4.
- ↑ Barooah, Pramila Pandit (1999). Handbook on Child, with Historical Background (in ഇംഗ്ലീഷ്). New Delhi: Concept Publishing Company. pp. 166–172. ISBN 81-7022-735-6.
- ↑ 14.0 14.1 Viswanath, Meylekh (13 April 2017). "From the Reich to the Raj". Jewish Standard. Retrieved 15 March 2022.
- ↑ Dalmia, Yashodhara (2013). "2. The Rebel: Hungarian at heart". Amrita Sher-Gil: A Life (in ഇംഗ്ലീഷ്). Penguin Books. pp. 9–11. ISBN 978-81-8475-921-1.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- "ആൾ ഇന്ത്യ വിമൻസ് കോൺഫറൻസ്" . പതിനെട്ടാം സെഷൻ. ഹൈദ്രാബാദ്, 28 ഡിസംബർ 1945 - 1 ജനുവരി 1946