ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ
ടി.സി.പി./ഐ.പി. മാതൃക ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു ഇന്റർനെറ്റ്വർക്കിൽ ഡാറ്റാ കൈമാറ്റം ചെയ്യുന്നതിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രോട്ടോക്കോൾ ആണ് ഇന്റർ നെറ്റ്പ്രോട്ടോക്കോൾ അഥവാ ഐ.പി.
ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ സ്യൂട്ടിലെ ഇന്റർനെറ്റ് പാളിയിലെ പ്രാഥമിക പ്രോട്ടോക്കോൾ ആണ് ഐ.പി., സ്രോതസ്സിൽ നിന്നും ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് അവയുടെ വിലാസങ്ങളനുസരിച്ച് വ്യത്യസ്ത പ്രോട്ടോക്കോൾ ഡാറ്റാഗ്രാമുകൾ അഥവാ പാക്കറ്റുകളെ എത്തിക്കുക എന്നതാണ്‌ ഇതിന്റെ ധർമ്മം. ഇതിനു വേണ്ടി വിലാസങ്ങൾ നൽകുന്ന രീതികളെയും, ഡാറ്റാഗ്രാമിന്റെ ഘടനയും ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ നിർവ്വചിക്കുന്നു. വിലാസങ്ങൾക്ക് രണ്ട് രീതിയിലുള്ള ഘടനകൾ ഇപ്പോൾ നിലവിലുണ്ട് ഇന്റെർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ പതിപ്പ് 4 (IPv4) ഉം ഇന്റേർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ പതിപ്പ് 6 (IPv6) ഉം, എങ്കിലും ആദ്യ പതിപ്പായ IPv4 തന്നെയാണ്‌ ഇപ്പോഴും ഇന്റർനെറ്റിൽ കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്.
1974-ൽ വിന്റ് സെർഫും ബോബ് കാനും അവതരിപ്പിച്ച യഥാർത്ഥ ട്രാൻസ്മിഷൻ കൺട്രോൾ പ്രോഗ്രാമിലെ കണക്ഷനില്ലാത്ത ഡാറ്റാഗ്രാം സേവനമായിരുന്നു ഐപി, ഇത് ട്രാൻസ്മിഷൻ കൺട്രോൾ പ്രോട്ടോക്കോളിന് (TCP) അടിസ്ഥാനമായ ഒരു കണക്ഷൻ-ഓറിയന്റഡ് സേവനമാണ്. അതിനാൽ ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ സ്യൂട്ടിനെ പലപ്പോഴും ടിസിപി/ഐപി എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഐപിയുടെ ആദ്യ പ്രധാന പതിപ്പ്, ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ പതിപ്പ് 4 (IPv4), ഇന്റർനെറ്റിന്റെ പ്രബലമായ പ്രോട്ടോക്കോൾ ആണ്. അതിന്റെ പിൻഗാമിയാണ് ഇന്റർനെറ്റ് പ്രോട്ടോക്കോൾ പതിപ്പ് 6 (IPv6), 2006 മുതൽ ഇന്റർനെറ്റിൽ വിന്യാസം വർധിച്ചുവരികയാണ്.[1]
പ്രവർത്തനം
തിരുത്തുകഓരോ ഡാറ്റാഗാമിനും രണ്ട് ഘടകങ്ങളുണ്ട്: തലക്കെട്ടും പേലോഡും. ഐപി ഹെഡ്ഡറിൽ സോഴ്സ് ഐപി വിലാസം, ഉദ്ദിഷ്ട ഐപി വിലാസം, ഡാറ്റ മെമ്മറി എന്നിവ ലഭ്യമാക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ മറ്റ് മെറ്റാഡാറ്റയും ഉൾപ്പെടുന്നു. കൈമാറ്റം ചെയ്യുന്ന ഡാറ്റ പേലോഡ് ആണ്. ഒരു ഹെഡ്ഡറിൽ ഒരു പാക്കറ്റിന്റെ ഡാറ്റ പേലോഡ് നെസ്റ്റുചെയ്യുന്ന ഈ രീതിയെ എൻക്യാപസുലേഷന് എന്നു പറയുന്നു.[2]
ഇന്റർഫെയിസുകൾ ഹോസ്റ്റുചെയ്യുന്നതിനായി ഐപി വിലാസങ്ങളും അതുപോലുള്ള പരാമീറ്ററുകളും ഐപി അഡ്രസ്സിങ് നൽകുന്നു. നെറ്റ്‌വർക്ക് പ്രീഫിക്സുകളുടെ പേര് ഉൾപ്പെടുന്ന സബ്നെറ്റ് വർക്കുകൾ ആയി വിലാസം വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. എല്ലാ നെറ്റ്‌വർക്കുകളും, റൌട്ടറുകളും IP റൂട്ടിംഗ് നടപ്പിലാക്കുന്നു, അതിന്റെ പ്രധാന പ്രവർത്തനം നെറ്റ്‌വർക്ക് അതിരുകൾക്കുള്ളിൽ പാക്കറ്റുകൾ എത്തിക്കുന്നതിനുള്ളതാണ്. നെറ്റ്‌വർക്കിന്റെ ടോപ്പോളജിക്ക് ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ, ആന്തരിക ഗേറ്റ് വെയ് പ്രോട്ടോക്കോളുകൾ (interior gateway protocols) അല്ലെങ്കിൽ ബാഹ്യ ഗേറ്റ് വെയ് പ്രോട്ടോകോളുകൾ (exterior gateway protocols) പ്രത്യേകമായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത റൂട്ടിംഗ് പ്രോട്ടോകോളുകൾ വഴി പരസ്പരം ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ OECD (2014-11-06). "The Economics of Transition to Internet Protocol version 6 (IPv6)". OECD Digital Economy Papers (in ഇംഗ്ലീഷ്). doi:10.1787/5jxt46d07bhc-en.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ https://www.techwalla.com/articles/what-are-the-functions-of-internet-protocol