വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ
ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഇരപിടിയൻ പക്ഷിയാണ് വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ (ശാസ്ത്രീയനാമം: Aquila audax-അക്വില ഓഡാക്സ്). തെക്കൻ ന്യൂ ഗിനിയയിലും ഇവ കാണപ്പെടുന്നു. ഇതിന് വളരെ വിശാലമായ നീളമുള്ള ചിറകുകൾ, പൂർണ്ണമായും തൂവലുകളുള്ള കാലുകൾ, വ്യക്തമായ വെഡ്ജ് ആകൃതിയിലുള്ള വാൽ എന്നിവയുണ്ട്.
| വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ | |
|---|---|
| |
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം 
| |
| Domain: | Eukaryota |
| കിങ്ഡം: | Animalia |
| Phylum: | കോർഡേറ്റ |
| Class: | Aves |
| Order: | Accipitriformes |
| Family: | Accipitridae |
| Genus: | Aquila |
| Species: | A. audax
|
| Binomial name | |
| Aquila audax (Latham, 1801)
| |
| |
| Range of A. audax Resident | |
ലോകമെമ്പാടും കാണപ്പെടുന്ന അക്വില ജനുസ്സിലെ പ്രധാനമായും വലിയ ഇരുണ്ട നിറമുള്ള വെള്ളക്കറുപ്പൻ പരുന്തുകളിൽ 12 ഇനങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ. വലിയ തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള പക്ഷിയായ ഇതിന് ഏകദേശം 2.84 മീറ്റർ വരെ (9 അടി 4 ഇഞ്ച്) ചിറകുവിസ്താരവും 1.06 മീറ്റർ വരെ നീളവും (3 അടി 6 ഇഞ്ച്) കാണപ്പെടുന്നു.[2]
ടാക്സോണമി തിരുത്തുക
ഇംഗ്ലീഷ് പക്ഷിശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജോൺ ലതാം 1801-ൽ വൾട്ടൂർ ഓഡാക്സ് എന്ന ദ്വിനാമത്തിൽ ഈ ഇനത്തെ ആദ്യമായി വിവരിച്ചു.[3] രണ്ട് ഉപജാതികൾ ഇവയാണ്:[4]
- A. a. audax (ലതാം, 1801) – ഓസ്‌ട്രേലിയ, തെക്കൻ ന്യൂ ഗിനിയ
- A. a. fleayi കോണ്ടൻ & അമാഡോൺ, 1954 – ടാസ്മാനിയ
വിവരണം തിരുത്തുക
പെൺ വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിളിന്റെ ഭാരം 3.0 മുതൽ 5.8 കിലോഗ്രാം വരെയും (6.6 മുതൽ 12.8 പൗണ്ട് വരെ), ചെറിയ ആൺപക്ഷിക്ക് 2 മുതൽ 4 കിലോഗ്രാം (4.4 മുതൽ 8.8 പൗണ്ട് വരെ) വരെയുമാണ്.[2][5] നീളം 81 മുതൽ 106 സെന്റിമീറ്റർ വരെയായി വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു (32 മുതൽ 42 ഇഞ്ച് വരെ), ചിറകുവിസ്താരം സാധാരണയായി 182 മുതൽ 232 സെന്റിമീറ്റർ (6 അടി 0 ഇഞ്ചും 7 അടി 7 ഇഞ്ചും) വരെയാണ്.[2][5] 1930 ൽ 43 പക്ഷികളുടെ ശരാശരി ഭാരം 3.4 കിലോഗ്രാമും (7.5 പൗണ്ട്) ചിറകുവിസ്താരം 204.3 സെന്റിമീറ്ററും (6 അടി 8 ഇഞ്ച്) ആയിരുന്നു.[6] 1932-ൽ 126 പരുന്തുകളുടെ ഒരു സർവേയുടെ അതേ ശരാശരി കണക്കുകൾ യഥാക്രമം 3.63 കിലോഗ്രാം (8.0 പൗണ്ട്) ഭാരവും, 226 സെന്റിമീറ്റർ (7 അടി 5 ഇഞ്ച്) ചിറകുവിസ്താരവും ആയിരുന്നു.[7] പരുന്തിന് ഇതുവരെ പരിശോധിച്ചതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ചിറകുകൾ ഈ ഇനത്തിന് ആയിരുന്നു. 1931-ൽ ടാസ്മേനിയയിൽ കൊല്ലപ്പെട്ട ഒരു പെൺപക്ഷിക്ക് 284 സെന്റിമീറ്റർ (9 അടി 4 ഇഞ്ച്) ചിറകുവിസ്താരമുണ്ടായിരുന്നു. മറ്റൊരു പെൺപക്ഷിക്ക് അല്പം കുറഞ്ഞ് 279 സെന്റിമീറ്റർ (9 അടി 2 ഇഞ്ച്) കണക്കാക്കി.[7] എന്നിരുന്നാലും, സ്റ്റെല്ലേഴ്സ് കടൽ കഴുകനും സമാനമായ അവകാശവാദങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതിന്റെ ചിറകുവിസ്താരം 274 സെന്റിമീറ്റർ (9 അടി) എത്തുകയോ അതിൽ കൂടുതലോ എത്തുമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. 312 സെന്റിമീറ്റർ (10 അടി 3 ഇഞ്ച്), 340 സെന്റിമീറ്റർ (11 അടി 2 ഇഞ്ച്) നീളം ചിറകുവിസ്താരമുള്ള കഴുകന്മാരുടെ അവകാശവാദങ്ങൾ വിശ്വസനീയമല്ലെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെട്ടു. ഈ പരുന്തിന്റെ വലിയ നീളമുള്ള ചിറകുവിസ്താരം ഇതിനെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പരുന്തുകളിൽ ഒന്നാക്കി മാറ്റുന്നു. എന്നാൽ അതിന്റെ ചിറകുകൾ 65 സെന്റിമീറ്ററിൽ കൂടുന്നതും (26 ഇഞ്ച്), വാൽ 45 സെന്റിമീറ്ററും (18 ഇഞ്ച്), ശരീരഭാരത്തിനനുസരിച്ച് അസാധാരണമായി നീളമേറിയതാണ്. മറ്റ് എട്ടോ ഒമ്പതോ ഇനം കഴുകന്മാർ തൂക്കത്തിൽ മുന്നിട്ടുനിൽക്കുന്നു.[5]
പ്രായം കുറഞ്ഞ പരുന്തുകൾ മധ്യ-തവിട്ട് നിറമുള്ളതും ചെറുതായി ഭാരം കുറഞ്ഞതും ചുവപ്പ് കലർന്ന തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള ചിറകുകളും തലയുമായി കാണപ്പെടുന്നു. പ്രായമാകുമ്പോൾ അവയുടെ നിറം ഇരുണ്ടതായിത്തീരുന്നു. ഏകദേശം 10 വർഷത്തിനുശേഷം ഇരുണ്ട കറുപ്പ്-തവിട്ട് നിറത്തിലുള്ള ഷേഡിൽ എത്തുന്നു (ടാസ്മാനിയയിലെ പക്ഷികൾ സാധാരണയായി പ്രധാന ഭൂപ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ ഇരുണ്ടതാണ്). പ്രായപൂർത്തിയായ പെൺപക്ഷികൾ ആൺപക്ഷികളേക്കാൾ അല്പം ഇളം നിറമുള്ളവരായിരിക്കും. മറ്റ് അക്വില കഴുകന്മാരിൽ നിന്ന് ഇത് വളരെ അപൂർവമായി വേർതിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ടെങ്കിലും, നീളമുള്ള, വെഡ്ജ് ആകൃതിയിലുള്ള വാൽ ഈ ഇനത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്.
ഇതിന്റെ വ്യാപ്തിയും ആവാസവ്യവസ്ഥയും ചിലപ്പോൾ വെള്ളവയറൻ കടൽ‌പ്പരുന്തുമായി അതിയായി വ്യാപിക്കുന്നു. അവ വലുപ്പത്തിലും ആകൃതിയിലും സമാനമാണെന്നു മാത്രമല്ല ചെറുതും വ്യതിരിക്തവുമാണെങ്കിലും ഏറെക്കുറെ വെഡ്ജ് ആകൃതിയിലുള്ള വാലും ഇതിനുണ്ട്. നിഴൽച്ചിത്രത്തിലും മോശം വെളിച്ചത്തിലും രണ്ടിനങ്ങളും സമാനമായി കാണപ്പെടും. ഏറ്റവും അടുത്ത പരിശോധനയിൽ വയറിന്റെ നിറമോ വാൽ വലുപ്പമോ വെളിപ്പെടുന്നു.
പ്രജനനവും ആവാസ വ്യവസ്ഥയും തിരുത്തുക
വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് പരുന്തുകൾ ഓസ്ട്രേലിയയിൽ ഉടനീളം കാണപ്പെടുന്നു. ടാസ്മേനിയ, തെക്കൻ ന്യൂ ഗിനിയ എന്നിവിടങ്ങളിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ ആവാസ വ്യവസ്ഥകളിലും കാണപ്പെടുന്നു. എന്നിരുന്നാലും തെക്ക്, കിഴക്കൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ വളരെക്കുറച്ച് മരങ്ങളുള്ള തുറസ്സായ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇവ കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നു. ഓസ്ട്രേലിയയിലെ മരുഭൂമിയിലെമ്പാടും ഇവ വ്യാപകമാണ്. എന്നിരുന്നാലും അപൂർവ്വമായി ഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ഏറ്റവും വരണ്ട ഭാഗങ്ങളായ ഐർ തടാകം പോലുള്ള സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ ഭാഗങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നു. ന്യൂ ഗ്വിനിയയിൽ ട്രാൻസ്-ഫ്ലൈ സവന്നയിലും പുൽമേടുകളിലും ഈ പക്ഷികളെ കാണാം.
പ്രജനന സമയം ആസന്നമാകുമ്പോൾ, വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ ജോഡികൾ പരസ്പരം ഒത്തുചേരുകയും പരസ്പരം ചിറകുവിടർത്തി കൊക്കുകൊണ്ട്‌ വൃത്തിയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ പ്രദേശത്ത് നാടകീയമായ എയറോബാറ്റിക് ഡിസ്പ്ലേ ഫ്ലൈറ്റുകളും നടത്തുന്നു. ചിലപ്പോൾ, ആൺപക്ഷി തന്റെ പങ്കാളിയുടെ നേർക്ക് വേഗതയിൽ താഴുന്നു. ആൺപക്ഷി തന്റെ റാഞ്ചലിൽ നിന്ന് മാറി പെൺപക്ഷിയുടെ തൊട്ടു മുകളിലേക്ക് ഉയരുമ്പോൾ ഒന്നുകിൽ പെൺപക്ഷി ആണിനെ അവഗണിക്കുകയോ തലകീഴായി പറന്ന് പക്ഷിനഖം നീട്ടുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഈ ജോഡി പിന്നീട് ഒരു ലൂപ്പ്-ദി-ലൂപ്പ് നടത്താം. വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ സാധാരണയായി ഒരു മരത്തിന്റെ കവരമുള്ളിൽ 30 മീറ്ററോളം ഉയരത്തിൽ കൂടുണ്ടാക്കുന്നു. പക്ഷേ അനുയോജ്യമായ സൈറ്റുകളൊന്നും ലഭ്യമല്ലെങ്കിൽ, അവ ഒരു മലഞ്ചെരിവിൽ കൂടുണ്ടാക്കുന്നു.
_(15240110168).jpg)
പെൺപക്ഷി മുട്ടയിടുന്നതിനുമുമ്പ്, രണ്ട് പക്ഷികളും ഒന്നുകിൽ വലിയ കമ്പുകൊണ്ടുള്ള കൂടുണ്ടാക്കുകയോ പഴയ കൂടിലേക്ക് പുതിയ കമ്പുകൾ, ഇല പാളികൾ എന്നിവ ചേർക്കുകയോ ചെയ്യുന്നു. കൂടുകൾക്ക് 2–5 മീറ്റർ ആഴവും 2–5 മീറ്റർ വീതിയുമുണ്ടാകും. പെൺപക്ഷി സാധാരണയായി രണ്ട് മുട്ടകൾ ഇടുന്നു. രണ്ട് പക്ഷികളും കൂടി മുട്ട വിരിയിക്കുന്നു. ഏകദേശം 45 ദിവസത്തിനുശേഷം കുഞ്ഞുങ്ങൾ വിരിയുന്നു. ആദ്യം, ആൺപക്ഷി വേട്ടയാടുന്നു. കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ഏകദേശം 30 ദിവസം പ്രായമാകുമ്പോൾ, പെൺപക്ഷി അവയെ വളർത്തുന്നത് നിർത്തി ഭക്ഷണത്തിനായി വേട്ടയാടാൻ ഇണയോടൊപ്പം ചേരുന്നു.
മുട്ട വിരിഞ്ഞതിനുശേഷം വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിൾ ആറുമാസം വരെ ഭക്ഷണത്തിനായി മാതാപിതാക്കളെ ആശ്രയിക്കുന്നു. അടുത്ത ബ്രീഡിംഗ് സീസൺ അടുക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് അവ മാറി പോകുന്നത്.
പെരുമാറ്റവും ഭക്ഷണക്രമവും തിരുത്തുക
വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിളുകൾ വളരെ ഉയരത്തിൽ പറക്കുന്നു ചിറകടിയില്ലാതെ മണിക്കൂറുകളോളം കുതിച്ചുകയറുന്നു. പതിവായി 1,800 മീറ്ററിൽ (5,900 ft) എത്തുകയും ചിലപ്പോൾ ഗണ്യമായി ഉയരുകയും ചെയ്യുന്നു. കുതിച്ചുയരുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം അജ്ഞാതമാണ്. അവയുടെ തീവ്രമായ കാഴ്ച അൾട്രാവയലറ്റ് ബാൻഡുകളായി വ്യാപിക്കുന്നു.
.jpg)
മിക്ക ഇരകളെയും ഗ്ലൈഡിംഗ് ആക്രമണങ്ങളിലോ (ഇടയ്ക്കിടെ) വായുവിലൂടെയോ പിടിച്ചെടുക്കുന്നു. വളരെ സൗകര്യമായും അവസരത്തിനനുസരിച്ചും ഇരയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. യൂറോപ്പുകാരുടെ വരവിന് ശേഷം, പരിചയപ്പെടുത്തിയ മുയലും തവിട്ടുനിറമുള്ള മുയലും പല പ്രദേശങ്ങളിലും കഴുകന്റെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ പ്രാഥമിക ഇനങ്ങളായി മാറി.[8] പരിചയപ്പെടുത്തിയ വലിയ സസ്തനികളായ കുറുക്കൻ, കാട്ടുപൂച്ച എന്നിവയും ഇടയ്ക്കിടെ ഭക്ഷിക്കാറുണ്ട്, അതേസമയം സ്വദേശികളായ മൃഗങ്ങളായ വാലാബികൾ, ചെറിയ കംഗാരുക്കൾ, പോസംസ്, വൊംബാറ്റുകൾ, കൊവാലകൾ, ബാൻഡിക്യൂട്ട് എന്നിവയും ഇരകളാണ്. ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ, കോക്കാറ്റൂ, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ബ്രഷ്‌ടർക്കികൾ, താറാവുകൾ, കാക്കകൾ, ഐബിസുകൾ, ഇളം എമുകൾ എന്നിവപോലുള്ള പക്ഷികൾ കൂടുതൽ ഇരപിടിക്കുന്ന ഇനങ്ങളാണ്. ഉരഗങ്ങൾ കുറവായി എടുക്കാറുണ്ടെങ്കിലും ഫ്രിൽഡ് ലിസാർഡ്, ഉടുമ്പ്, തവിട്ട് പാമ്പുകൾ എന്നിവയും ഇരകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഉൾപ്പെടാം.
അവ വളരെയധികം പരിതഃസ്ഥിതികളോട്‌ ഇണങ്ങാനുള്ള കഴിവ്‌ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. വലിയ ചുവന്ന കംഗാരുക്കളെ വേട്ടയാടാനും, ആടുകളെ കുത്തനെയുള്ള കുന്നിൻമുകളിൽ നിന്ന് വീഴ്ത്താനും സ്വയം മുറിവേൽപ്പിക്കാനും അല്ലെങ്കിൽ ദുർബലമായ ഒരു മൃഗത്തെ ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ ആടുകളെയോ കംഗാരുക്കളെയോ ഓടിക്കാനും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.[9]
ചീഞ്ഞമാംസം ഇവയുടെ ഒരു പ്രധാന ഭക്ഷണ ഇനമാണ്. വെഡ്ജ്-ടെയിലുകൾക്ക് ഒരു ശവത്തിന് ചുറ്റും ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കാക്കകളുടെ പ്രവർത്തനം വളരെ ദൂരെ നിന്ന് കണ്ടെത്താനും ഉചിതമായ രീതിയിൽ താഴേക്ക് നീങ്ങാനും കഴിയും. വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് പരുന്തുകളിലെ പലപ്പോഴും ഗ്രാമീണ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ റോഡരികിൽ കാണാറുണ്ട്. വാഹനങ്ങളുമായി കൂട്ടിയിടിച്ച് കൊല്ലപ്പെട്ട മൃഗങ്ങളെ ഭക്ഷണമാക്കുന്നു.
ഇരപിടിയനായ ഈ പക്ഷി ദിവസത്തിൽ ഭൂരിഭാഗവും മരങ്ങളിലോ പാറകളിലോ അല്ലെങ്കിൽ ചുറ്റുപാടുകളെക്കുറിച്ച് നല്ല കാഴ്ചയുള്ള പാറക്കൂട്ടങ്ങൾ പോലുള്ള സമാനമായ തുറന്ന സ്ഥലങ്ങളിലോ ചെലവഴിക്കുന്നു. എപ്പോഴും, ഒരിടത്ത് നിന്ന് ആ പ്രദേശത്തിന് മുകളിലൂടെ പറക്കുന്നു. പകലിന്റെ മധ്യഭാഗത്തെ കടുത്ത ചൂടിൽ, അത് പലപ്പോഴും വായുവിൽ ഉയർന്നുനിൽക്കുന്നു. താഴെ നിലത്തു നിന്നുയരുന്ന താപപ്രവാഹങ്ങളിൽ ഇത് ചുറ്റുന്നു. ഓരോ ജോഡിയും ഒരു ഹോം ശ്രേണി ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. അത് 9 കിലോമീറ്റർ 2 (3.5 ചതുരശ്ര മൈൽ) മുതൽ 100 കിലോമീറ്റർ 2 (39 ചതുരശ്ര മൈൽ) വരെ നീളാം. ഈ വീടിന്റെ പരിധിക്കുള്ളിൽ നെസ്റ്റിന് ചുറ്റും ഒരു പ്രജനന പ്രദേശം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. പരുന്ത് ഈ ഹോം ശ്രേണിയുടെ അതിർത്തിയിൽ പട്രോളിംഗ് നടത്തുകയും അതിന്റെ ഉടമസ്ഥാവകാശം ഉറപ്പിക്കുവാനായി ഉയരത്തിൽ കുതിച്ചുയരുകയും ഗ്ലൈഡിംഗ് ഫ്ലൈറ്റുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പരസ്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. നുഴഞ്ഞുകയറ്റക്കാരെ റാഞ്ചിക്കൊണ്ട് അത് തങ്ങളുടെ പ്രദേശത്തെ പ്രതിരോധിച്ചേക്കാം. മുതിർന്നവർ ഏവിയൻ അപ്പെക്സ് വേട്ടക്കാരാണ്. സ്വാഭാവിക വേട്ടക്കാരല്ല. പക്ഷേ കോർവിഡുകൾ, കറാവോംഗ്സ്, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് കഴുകൻ എന്നിവ പോലുള്ള നെസ്റ്റ് വേട്ടക്കാരിൽ നിന്ന് മുട്ടയും കൂടുകളും സംരക്ഷിക്കുന്നു. ടാസ്മാനിയയിൽ, നെസ്റ്റ് സൈറ്റുകളിൽ വെള്ളവയറൻ കടൽ‌പ്പരുന്തുമായുള്ള സംഘർഷം പലപ്പോഴും സംഭവിക്കാറുണ്ട്.
ഹാംഗ് ഗ്ലൈഡറുകളെയും പാരാഗ്ലൈഡറുകളെയും ആക്രമിക്കുന്നതിൽ പ്രശസ്തി നേടിയ ഒരേയൊരു പക്ഷിയാണ് വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് കഴുകൻ (മിക്കവാറും അവ തങ്ങളുടെ പ്രദേശത്തെ പ്രതിരോധിക്കുന്നു). ഈ ഗ്ലൈഡറുകളുടെ തുണിത്തരങ്ങൾ പക്ഷികൾ അവയുടെ നഖങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് കേടുവരുത്തിയതായി കേസുകൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഖനന സർവേ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന ആളില്ലാത്ത ആകാശ വാഹനങ്ങൾ ആക്രമിച്ച് നശിപ്പിച്ചതായും റിപ്പോർട്ടുണ്ട്.[10]
വെഡ്ജ്-ടെയിൽഡ് ഈഗിളിന്റെ സാന്നിധ്യം പലപ്പോഴും ചെറിയ പക്ഷികൾക്കിടയിൽ പരിഭ്രാന്തി സൃഷ്ടിക്കുന്നു. തൽഫലമായി, ആക്രമണോത്സുക ഇനങ്ങളായ മാഗ്പീസ്, ബുച്ചർ ബേർഡ്, മാസ്കെഡ് ലാപ്‌വിംഗ്സ്, നോയിസി മൈനർ എന്നിവ ആക്രമണാത്മകമായി പരുന്തുകളെ ആക്രമിക്കുന്നു (വീഡിയോ കാണുക).
സംരക്ഷണ നില തിരുത്തുക
-
In flight, 'mobbed' by Australian magpie, Dayboro, SE Queensland
-
Samsonvale, SE Queensland, Australia
അവലംബം തിരുത്തുക
- ↑ BirdLife International (2012). "Aquila audax". Retrieved 26 November 2013.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help); Invalid|ref=harv(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 Debus, S.J.S. (1994). "Wedge-tailed Eagle (Aquila audax)". In del Hoyo, Elliott; Sargatal (eds.). Handbook of the Birds of the World. Vol. 2. p. 198. ISBN 84-87334-15-6.
- ↑ Latham, John (1801). Supplementum indicis ornithologici sive systematis ornithologiae (in Latin). London: Leigh & Sotheby. p. ii.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Gill, Frank; Donsker, David (eds.). "New World vultures, Secretarybird, kites, hawks & eagles". World Bird List Version 5.4. International Ornithologists' Union. Retrieved 24 January 2016.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Ferguson-Lees, Christie; Franklin, Mead & Burton (2001). Raptors of the World. Houghton Mifflin. ISBN 0-618-12762-3.
- ↑ Morgan, A. M. (1932). "The Spread and Weight of the Wedge-tailed Eagle (Uroaetus audax)" (PDF). S.A. Ornithologist. 11: 156–7.
- ↑ 7.0 7.1 Wood, Gerald (1983). The Guinness Book of Animal Facts and Feats. ISBN 978-0-85112-235-9.
- ↑ Brooker, M.G.; Ridpath, M.G. (1980). "The Diet of the Wedge-tailed Eagle, Aquila Audax, in Western Australia". Australian Wildlife Research. 7 (3): 433–452. doi:10.1071/WR9800433.
- ↑ Beattie, William A. (1990). Beef Cattle Breeding & Management. Popular Books. ISBN 0-7301-0040-5.
- ↑ "Wedge-tailed eagles do battle with mining giant's drones, knocking nine out of sky". The Sydney Morning Herald. 17 November 2016.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക് തിരുത്തുക
- Burridge CP, Brown WE, Wadley J, Nankervis DL, Olivier L, Gardner MG, Hull C, Barbour R, Austin JJ (2013). "Did postglacial sea-level changes initiate the evolutionary divergence of a Tasmanian endemic raptor from its mainland relative?". Proc. Biol. Sci. 280 (1773): 20132448. doi:10.1098/rspb.2013.2448. PMC 3826236. PMID 24174114.
പുറംകണ്ണികൾ തിരുത്തുക
- "Aquila audax audax". NCBI Taxonomy Browser. 433367.
- "Aquila audax fleayi". NCBI Taxonomy Browser. 433368.