സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകൾ
പൂർവ്വേഷ്യ, തെക്കുകിഴക്കേ ഏഷ്യ, ദക്ഷിണേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിൽ സംസാരിക്കപ്പെടുന്ന നാന്നൂറിൽ അധികം ഭാഷകളുടെ കുടുംബമാണ് സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകൾ. ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ ഭാഷകൾ കഴിഞ്ഞാൽ ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രചാരത്തിലുള്ള ഭാഷാ കുടുംബം ഇതാണ്. ചൈനീസ് ഭാഷകൾ (1.2 ബില്യൺ ജനങ്ങൾ), ബർമീസ് ഭാഷകൾ (33 മില്യൺ), തിബറ്റൻ ഭാഷകൾ (8 മില്യൺ) എന്നിവയാണ് പ്രധാന സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകൾ. ഏഷ്യയിലെ വിദൂരമായ മലമ്പ്രദേശങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്ന അപൂർവ ഭാഷകൾ ഇതുവരെ പൂർണ്ണമായും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.[1]
| Sino-Tibetan | |
|---|---|
| ഭൗമശാസ്ത്രപരമായ സാന്നിധ്യം | പൂർവ്വേഷ്യ, തെക്കുകിഴക്കേ ഏഷ്യ, ദക്ഷിണേഷ്യ |
| ഭാഷാ കുടുംബങ്ങൾ | One of the world's primary language families |
| വകഭേദങ്ങൾ |
|
| ISO 639-2 / 5 | sit |
| Glottolog | sino1245 |
 The extension of various branches of Sino-Tibetan | |
പ്രധാനമായും സിനിട്ടിക് (ചൈനീസ് വകഭേദങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നവ), തിബത്തോ-ബർമ്മൻ എന്നിങ്ങനെ രണ്ടായാണ് സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകളെ തിരിച്ചിരിക്കുന്നത്. തിബത്തോ-ബർമ്മൻ ഭാഷകളെ ചിലർ ട്രാൻസ്-ഹിമാലയൻ ഭാഷകൾ എന്നും പറയുന്നു.
ചരിത്രം
തിരുത്തുകചൈനീസ്, തിബറ്റൻ, ബർമീസ് ഭാഷകൾ തമ്മിലുള്ള സാമ്യതയും അവ തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും ആദ്യമായി പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നത് പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻറെ ആദ്യ കാലങ്ങളിലാണ്. ഇന്തോ-യുറോപ്യൻ,ആസ്ട്രോ-ഏഷ്യാറ്റിക് ഭാഷകൾ എന്നിവയെ പോലെ സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകളെ കൂടുതലായി വർഗീകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അതിർത്തി പ്രദേശങ്ങളിലും മറ്റു വിദൂരപ്രദേശങ്ങളിലും ഉള്ള സൈനോ-തിബെറ്റൻ ഭാഷകളെ കുറിച്ച് പഠിക്കാൻ ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. [1]
പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തിബറ്റൻ, ബർമീസ് ഭാഷകളുടെ പരമ്പരാഗതമായ സാഹിത്യ രീതികളിലെ സാമ്യത ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. തുടർന്നു ബ്രയൻ ഹൌട്ടൻ ഹോഡ്ജ്സണും മറ്റു ചില ഭാഷാ ശാസ്ത്രജ്ഞരും വടക്ക് കിഴക്കൻ ഭാരതത്തിലെയും തെക്കുകിഴക്കേ ഏഷ്യയിലെയും സാഹിത്യത്തിൽ ഉപയോഗിക്കാത്ത ഭാഷകളുടെ സാമ്യത പഠനവിഷയമാക്കി. ഈ ഭാഷകളെ തിബത്തോ-ബർമ്മൻ ഭാഷകൾ എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തത് 1858ൽ ജെയിംസ് റിച്ചാർഡ്സൺ ലോഗൻ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഈ ഭാഷകളുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് കാരെൻ ഭാഷയെയും ഉൾപ്പെടുത്തി..[2][3][4] സ്റ്റെൻ കൊനോവ് രചിച്ച Linguistic Survey of India യുടെ മൂന്നാം വാള്യം ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിലെ തിബത്തോ-ബർമ്മൻ ഭാഷകളെ കുറിച്ചായിരുന്നു.
ഇന്ത്യയിൽ പ്രചാരത്തിലുള്ളവയിൽ ചിലത്
തിരുത്തുക| ഭാഷ | പ്രദേശം | ലിപി |
|---|---|---|
| ലഡാക്കി | ലേ,ലഡാക്,ബാൾട്ടിസ്ഥാൻ | തിബറ്റൻ |
| ലാസാ തിബറ്റൻ | ലഡാക് | തിബറ്റൻ |
| ബാൾട്ടി | കാർഗിൽ | തിബറ്റൻ ,ഉർദു |
| മണിപുരി (മൈതേയ്) [5] | മണിപ്പൂർ | മണിപ്പൂരി |
| താങ്ങ്ഖുൾ [6] | മണിപ്പൂർ ,നാഗാലാൻഡ് ,ത്രിപുര | ലാറ്റിൻ |
| മിസോ [7] | മിസോറം,ത്രിപുര,അസം, മണിപ്പൂർ, മേഘാലയ, നാഗാലാൻഡ് | ലാറ്റിൻ |
| ത്രിപുരി [8] | ത്രിപുര, ആസ്സാം, മിസോറാം | ബംഗാളി,ലാറ്റിൻ |
| ഗാരോ [9] | മേഘാലയ,അസം | ബംഗാളി |
| ബോഡോ [10] | അസം | ദേവനാഗരി,ലാറ്റിൻ |
| ബാവം[11][12] | മിസോറം | |
| ഹ്മാർ [13] | മണിപ്പൂർഅസം മിസോറം | ലാറ്റിൻ |
| ഹാഖ ചിൻ [14] | മിസോറം | ലാറ്റിൻ ,ബർമീസ് |
ഈ പട്ടിക ഇനിയും പുതുക്കാവുന്നതാണ്.
പഠനങ്ങൾ
തിരുത്തുകഇന്തോ-ചൈനീസ് ഭാഷകളെ കുറിച്ച് ജെയിംസ് റിച്ചാർഡ്സൺ ലോഗനും മറ്റുള്ളവരും നടത്തിയ പഠനങ്ങളിൽനിന്നും അവ തിബത്തോ-ബർമ്മൻ, തായ്, മോൻ-ഖമർ, മലയോ-പോളിനേഷ്യൻ കുടുംബങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ടതാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. 1823-ൽ ജൂലിയസ് ക്ലാപോർത്ത് ബർമ്മീസ്, തിബറ്റൻ, ചൈനീസ് ഭാഷകൾക്ക് പൊതുവായി ഒരു അടിസ്ഥാന പദസഞ്ചയം ഉണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കി. തായ്, മോൻ-ഖമർ, മലയോ-പോളിനേഷ്യൻ ഭാഷകളുടെ പദസഞ്ചയം വിഭിന്നമായിരുന്നു എന്നും കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി.[15][16]
ആദ്യമായി സൈനോ-തിബെറ്റൻ എന്ന വാക്ക് പരാമർശിക്കുന്നത് 1924ൽ ജീൻ പ്രിസൈലുസ്കിയാണ്.
1935-ൽ നരവംശശാസ്ത്രജ്ഞനായ ആൽഫ്രെഡ് ക്രോബർ കാലിഫോർണിയ സർവ്വകലാശാലയുടെ സഹായത്തോടെ സൈനോ-തിബറ്റൻ ഭാഷാശാസ്‌ത്ര പ്രോജക്റ്റ് ആരംഭിച്ചു. റോബർട്ട് ഷാഫർ, പോൾ.കെ.ബെനഡിക്ട് എന്നിവരായിരുന്നു അതിനു മേൽനോട്ടം വഹിച്ചത്. തുടർന്നു ഷാഫറും ബെനഡിക്ടും പ്രബന്ധങ്ങൾ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി. ബെനഡിക്ട്, തിബത്തോ-ബർമൻ ഭാഷകളുടെ സാമ്യതാ പഠനത്തിലൂടെ അവയുടെ പൂർവിക ഭാഷ എന്ന് വിളിക്കാവുന്ന പ്രോട്ടോ-തിബത്തോ-ബർമ്മൻ ഭാഷ രൂപീകരിച്ചു. തിബറ്റൻ, ജിങ്ങ്പോ, ബർമ്മീസ്, ഗാരോ, മിസോ, സ്ഗോ കാരെൻ, പഴയ ചൈനീസ് ഭാഷകളെയാണ് അദ്ദേഹം താരതമ്യ പഠനത്തിനു വിധേയമാക്കിയത്. അദ്ദേഹം താഴെ കാണുന്ന പ്രകാരം വ്യഞ്ജനങ്ങളുടെ സാമ്യത തയ്യാറാക്കി.[17]
| TB | Tibetan | Jingpho | Burmese | ഗാരോ | മിസോ | S'gaw Karen | Old Chinese |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| *k | k(h) | k(h) ~ g | k(h) | k(h) ~ g | k(h) | k(h) ~ h | *k(h) |
| *g | g | g ~ k(h) | k | g ~ k(h) | k | k(h) ~ h | *gh |
| *ŋ | ŋ | ŋ | ŋ | ŋ | ŋ | y | *ŋ |
| *t | t(h) | t(h) ~ d | t(h) | t(h) ~ d | t(h) | t(h) | *t(h) |
| *d | d | d ~ t(h) | t | d ~ t(h) | t | d | *dh |
| *n | n | n | n | n | n | n | *n ~ *ń |
| *p | p(h) | p(h) ~ b | p(h) | p(h) ~ b | p(h) | p(h) | *p(h) |
| *b | b | b ~ p(h) | p | b ~ p(h) | p | b | *bh |
| *m | m | m | m | m | m | m | *m |
| *ts | ts(h) | ts ~ dz | ts(h) | s ~ tś(h) | s | s(h) | *ts(h) |
| *dz | dz | dz ~ ts ~ ś | ts | tś(h) | f | s(h) | ? |
| *s | s | s | s | th | th | θ | *s |
| *z | z | z ~ ś | s | s | f | θ | ? |
| *r | r | r | r | r | r | γ | *l |
| *l | l | l | l | l | l | l | *l |
| *h | h | ∅ | h | ∅ | h | h | *x |
| *w | ∅ | w | w | w | w | w | *gjw |
| *y | y | y | y | tś ~ dź | z | y | *dj ~ *zj |
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Handel (2008), പുറങ്ങൾ. 422, 434–436.
- ↑ Logan (1856), പുറം. 31.
- ↑ Logan (1858).
- ↑ Hale (1982), പുറം. 4.
- ↑ Moseley, C. (Editor) (2010). Atlas of the world's languages in danger (3rd ed). Paris: UNESCO Publishing.
{{cite book}}:|first1=has generic name (help) - ↑ http://www.ethnologue.com/language/nmf
- ↑ http://www.censusindia.gov.in/Census_Data_2001/Census_Data_Online/Language/partb.htm
- ↑ കൊക്‌ബൊറോക്കിന് മരണത്തിലേക്കിനി എത്ര ദൂരം Archived 2015-01-29 at the Wayback Machine. - മാതൃഭൂമി ദിനപത്രം
- ↑ (Joseph and Burling 2006: 1)
- ↑ http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=brx.
- ↑ The Sino-Tibetan Languages Graham Thurgood and Randy J. LaPolla
- ↑ Loncheu, Nathan (2013). Dena, Lal, ed. Bawmzos: A Study Of The Chin-Kuki-Zo Tribes Of Chittagong. Akansha Publishing House. ISBN 9788183703468. Retrieved 17 March 2013
- ↑ http://www.censusindia.gov.in/Census_Data_2001/Census_Data_Online/Language/partb.htm
- ↑ Hakha-China, Ethnologue, 1983, 1991, 1996, 2000, access date August 9, 2008
- ↑ van Driem (2001), പുറം. 334.
- ↑ Klaproth (1823), പുറങ്ങൾ. 346, 363–365.
- ↑ Benedict (1972), പുറങ്ങൾ. 17–18, 133–139, 164–171.