ഇന്ത്യയിലെ ഇരുമ്പുയുഗം
ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ഇരുമ്പു യുഗം പിൽക്കാല ഹാരപ്പൻ (ശ്മശാന എച്ച്) സംസ്കാരത്തെ പിന്തുടരുന്നു, ഇത് സിന്ധൂ നദീതട സംസ്കാരത്തിലെ അവസാന പാദമായി അറിയപ്പെടുന്നു. ഈ കാലത്ത് പഞ്ചാബ്, രാജസ്ഥാൻ എന്നിവിടങ്ങളിലെ സംസ്കൃതികൾ ഗംഗാതടത്തിനു കുറുകേ തെക്കോട്ട് വ്യാപിച്ചു. ഈ കാരണം കൊണ്ട് ഇരുമ്പു യുഗത്തിനു പിന്നാലെ വടക്കേ ഇന്ത്യ, പാകിസ്താൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ രൂപപ്പെട്ട സംസ്കാരത്തിനെ ഇന്തോ-ഗംഗേറ്റിക് പാരമ്പര്യം എന്നുവിളിക്കുന്നു.
തെക്കേ ഏഷ്യയുടെ ചരിത്രം (പാകിസ്താനും ബംഗ്ലാദേശും ഉൾപ്പെടുന്നു.) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ശിലായുഗം | ക്രി.മു. 3300-നു മുൻപ് | ||||
| പക്വ ഹാരപ്പൻ | ക്രി.മു. 2600–1700 | ||||
| പിൽക്കാല ഹാരപ്പൻ | ക്രി.മു. 1700–1300 | ||||
| ഇരുമ്പു യുഗം | ക്രി.മു. 1200–300 | ||||
| മൌര്യ സാമ്രാജ്യം | ക്രി.മു. 321–184 | ||||
| പാണ്ഡ്യ സാമ്രാജ്യം | • ക്രി.മു. 100 BC - ക്രി.വ. 200 | ||||
| മദ്ധ്യ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ | ക്രി.മു. 230 –ക്രി.വ. 1279 | ||||
| ശതവാഹനർ | • ക്രി.മു. 230 – ക്രി.മു. 220 | ||||
| ഗുപ്തസാമ്രാജ്യം | • 280–550 CE | ||||
| പല്ലവ സാമ്രാജ്യം | • 600–800 CE | ||||
| പിൽക്കാല ചോള സാമ്രാജ്യം | • 900–1200 CE | ||||
| ഇസ്ലാമിക സുൽത്താനത്തുകൾ | 1206–1596 | ||||
| വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം | 1336-1565 | ||||
| മുഗൾ സാമ്രാജ്യം | 1526–1707 | ||||
| മറാത്ത സാമ്രാജ്യം | 1674-1818 | ||||
| സിഖ് കോൺഫെഡറസി | 1716-1849 | ||||
| ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ | 1858–1947 | ||||
| ആധുനിക സംസ്ഥാനങ്ങൾ | since 1947 | ||||
| സമയരേഖ | |||||
ഇന്തോ-ഗംഗേറ്റിക്ക് സംസ്കൃതിയുടെ "തദ്ദേശവൽക്കരണ കാലഘട്ടത്തിൽ" ആണ് ചാരനിറപ്പാത്ര സംസ്കാരവും (ക്രി.മു. 1200-800) വടക്കൻ കറുത്ത മിനുസപ്പാത്ര സംസ്കാരവും (ക്രി.മു. 700-300). ഇത് വേദ കാലഘട്ടത്തിന്റെയും മഹാജനപദങ്ങളുടെയും അവസാന കാലത്തെയും മൌര്യ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഉദയത്തെയും കാണിക്കുന്നു. ചന്ദ്രഗുപ്ത മൌര്യൻ, അശോക ചക്രവർത്തി എന്നിവർ ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നാണ്.
തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പുരാതന ഇരുമ്പുയുഗ അവശിഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയത് കർണ്ണാടകത്തിലെ ഹല്ലൂരിലും തമിഴ്‌നാട്ടിലെ ആദിച്ചനെല്ലൂരിലുമാണ്.[1] [2]
ഇന്ത്യയിലെ സുവർണ്ണയുഗം തുടങ്ങുന്നത് ക്രി.മു. 6-ആം നൂറ്റാണ്ടോടു കൂടിയാണ്. ഈ കാലത്ത് മഹാവീരൻ, ഗൌതമ ബുദ്ധൻ എന്നിവർ ജനിച്ചു, പാണിനി സംസ്കൃത വ്യാകരണം ചിട്ടപ്പെടുത്തി, അശോകൻ ശിലാലിഖിതങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു, ഇന്ത്യയിലെ മദ്ധ്യകാല സാമ്രാജ്യങ്ങളുടെ ഉദയവും ഇക്കാലത്താണ്.
അവലംബം
തിരുത്തുക- Kenoyer, J.M. 1998 Ancient Cities of the Indus Valley Civilization. Oxford University Press and American Institute of Pakistan Studies, Karachi.
- Kenoyer, J. M. 1991a The Indus Valley Tradition of Pakistan and Western India. In Journal of World Prehistory 5(4): 331-385.
- Kenoyer, J. M. 1995a Interaction Systems, Specialized Crafts and Culture Change: The Indus Valley Tradition and the Indo-Gangetic Tradition in South Asia. In The Indo-Aryans of Ancient South Asia: Language, Material Culture and Ethnicity, edited by G. Erdosy, pp. 213-257. Berlin, W. DeGruyter.
- Shaffer, J. G. 1992 The Indus Valley, Baluchistan and Helmand Traditions: Neolithic Through Bronze Age. In Chronologies in Old Worlsfgagd Archaeology (3rd Edition), edited by R. Ehrich, pp. 441-464. Chicago, University of Chicago Press.
- ↑ Front Page : Some pottery parallels Archived 2007-05-27 at the Wayback Machine.. The Hindu (2007-05-25). Retrieved on 2013-07-12.
- ↑ Rakesh Tewari (2003), The origins of Iron-working in India: New evidence from the Central Ganga Plain and the Eastern Vindhyas. Archived 2005-05-10 at the Wayback Machine. Archaeology Online.Agrawal et al. 1985: 228-29.Sahi (1979: 366)