ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിത്
ഇന്ത്യയിൽ ജനിച്ച ഒരു അമേരിക്കൻ പ്ലാസ്റ്റിക് സർജൻ ആയിരുന്നു ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിത്.[1] സാമ്പത്തികമായി പിന്നാക്കമുള്ള ജനങ്ങൾക്ക് പ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി സൗജന്യമായി ചെയ്യാനുള്ള ഒരു സാമൂഹിക സംരംഭമായ ദ ഇന്ത്യ പ്രോജക്ടിന്റെ സ്ഥാപകനാണ്.[2][3][4][5] സമാധാനത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനത്തിനുള്ള നാമനിർദ്ദേശം ഒന്നിലധികം തവണ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.[6] 2001 ൽ ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് അദ്ദേഹത്തിനു പത്മശ്രീ നൽകി.[7]
ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിത് Sharad Kumar Dixit | |
|---|---|
| ജനനം | 13 December 1930 Pandharpur, Maharashtra, India |
| മരണം | 14 November 2011 Brooklyn |
| തൊഴിൽ | Plastic surgeon |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | Social service |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | divorced |
| കുട്ടികൾ | 3 children |
| പുരസ്കാരങ്ങൾ | Padma Shri ASAPS Humanitarian Award Vanguard Award The Week Man of the Year Indian Merchants' Chamber Award IMIC CHEMTECH Lifetime Achievement Award Nathan Davis International Award UNESCO-Hamdan Award Rawl Wallenberg Prize Concord Hilton Foundation Award Kellogg’s Hamnah World of Children Award Bhagini Sanskar Parishad Award NRI World-Merrill Lynch NRI of the Year Award Diwaliben Mehta Award World Congress of Cosmetic Surgery Lifetime Achievement Award |
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുകഎന്നെ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ പൂർണ്ണമായും അപ്രാപ്തമാക്കിയിരിക്കുന്നതിനാൽ, എന്റെ രാജ്യത്തേക്ക് മടങ്ങിവരാനും എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ജീവിതത്തിലേക്ക് സംഭാവന നൽകാനുമുള്ള എന്റെ വഴിയാണിത്. കോസ്മെറ്റിക് സർജറി, പ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി, തിരുത്തൽ ശസ്ത്രക്രിയ എന്നിവ ദരിദ്രരെ സഹായിക്കുന്നു, അവർക്ക് അത് താങ്ങാൻ കഴിയില്ല. ഇത് എന്റെ ജോലിയായി ഞാൻ കാണുന്നു. ഇതെല്ലാം…, ശരദ് കുമാർ പറഞ്ഞു.[3]
1930 ഡിസംബർ 13 ന് പശ്ചിമ ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനമായ മഹാരാഷ്ട്രയിലെ വാർധ ജില്ലയിലെ പാണ്ഡാർപൂരിലാണ് ഒരു പോസ്റ്റ് മാസ്റ്ററുടെ ആറ് മക്കളിൽ ഒരാളായി ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിത് ജനിച്ചത്.[3][8][9] ഹൈദരാബാദിലെ നിസാം കോളേജിൽ ശാസ്ത്രം പഠിക്കാൻ ചേർന്നെകിലും അതുനിർത്തി[10] അദ്ദേഹം നാഗ്പൂരിൽ വൈദ്യശാസ്ത്ര പഠിച്ചതിനുശേഷം അദ്ദേഹം കുറച്ചുകാലം ഇന്ത്യൻ ആർമിയിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1959 ൽ ദീക്ഷിത് യുഎസിലേക്ക് മാറി നേത്രരോഗത്തിൽ ഉയർന്ന പരിശീലനം നേടി. എന്നാൽ പിന്നീടദ്ദേഹം പ്ലാസ്റ്റിക് ശസ്ത്രക്രിയ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം (എംഡി) ലഭിക്കാൻ[2] ഫേർബാങ്ക്സ് ഹോസ്പിറ്റൽ, അലാസ്കയിലും, മൗണ്ട് സീനായി ആശുപത്രി, ന്യൂയോർക്ക് മെതഡിസ്റ്റ് ഹോസ്പിറ്റലിലും പഠിച്ചു.
മൗണ്ട് സിനായി മെഡിക്കൽ സെന്ററിലെ പ്ലാസ്റ്റിക് സർജനായ ലെസ്റ്റർ സിൽവർ ദീക്ഷിത്തിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത് ഒരു ധാർമ്മികനായ ഭീമൻ എന്നാണ്.[9] ഇന്ത്യൻ സമൂഹത്തിലെ ദരിദ്ര വിഭാഗങ്ങൾക്ക് പ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി ചികിത്സ നൽകുന്നതിനായി 1968 ൽ ദി ഇന്ത്യ പ്രോജക്റ്റ് സ്ഥാപിച്ചു [2] [3] യു‌എസിൽ പകുതി വർഷം ജോലി ചെയ്യുകയും ബാക്കി വർഷം ഇന്ത്യയിൽ സൗജന്യ മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പുകൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു. അവിടെ അദ്ദേഹം പിളർന്ന ചുണ്ടുകൾ, പ്ലോസിസ്, സ്ക്വിന്റ് എന്നിവയ്ക്കായി ആയിരക്കണക്കിന് കോസ്മെറ്റിക് തിരുത്തൽ ശസ്ത്രക്രിയകൾ സൗജന്യമായി നടത്തി. പിന്നീട്, അദ്ദേഹം ഒരു ട്രസ്റ്റ് രൂപം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആസ്തി തന്റെ പരിപാടികളുടെ തുടർച്ച വേണ്ട ക്രമീകരണത്തിനും പണത്തിനും വേണ്ടി ഒസ്യത്തിൽ പ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി വിദ്യാഭ്യാസ ഫൗണ്ടേഷനും പ്ലാസ്റ്റിക് സർജൻസ് ഓഫ് അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റിക്കും എഴുതിവച്ചു.[11][12]
ഫെയർ‌ബാങ്ക്സ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സമയത്ത് 1978 ൽ ദീക്ഷിത്തിന് ഒരു വാഹനാപകടമുണ്ടായി. [5] [8] ഇത് അദ്ദേഹത്തെ തളർത്തി ചക്രക്കസേരയിൽ ഒതുക്കി. [1] [3] [4] ശ്വാസനാളത്തിന്റെ അർബുദവും അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നു [9] [10] ഇത് അദ്ദേഹത്തെ ഒരു വോയ്‌സ് ബോക്സ് ഉപയോഗിക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചു, കൂടാതെ രണ്ട് ഹൃദയാഘാതവും. എന്നിരുന്നാലും, വൈകല്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, മരണം വരെ അദ്ദേഹം തുടരുന്ന സാമൂഹിക സേവനം അദ്ദേഹം നിർത്തിയില്ല. പ്രോജക്ട് ബാനറിൽ ദീക്ഷിത് ഭാരതീയ ജെയിൻ സംഘാതനുമായി സഹകരിച്ച് വ്യക്തിപരമായി നടത്തിയ 65,000 ശസ്ത്രക്രിയകളിലൂടെയും മൊത്തം 266,000 ശസ്ത്രക്രിയകളിലൂടെയും 1968 മുതൽ 42 വർഷക്കാലം സൗജന്യ വൈദ്യ സേവനം തുടർന്നു.[13] ശസ്ത്രക്രിയയിൽ അദ്ദേഹം വളരെ വേഗതയുള്ളയാളായി അറിയപ്പെടുന്നു. ഒരു പിളർപ്പ് അധര ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്ക് 30 മിനിറ്റിൽ താഴെ സമയവും സ്ക്വിന്റ്, പ്ലോസിസ്, ഡാബ് ശസ്ത്രക്രിയകൾ എന്നിവയ്ക്ക് അതിൽ കുറവും മതിയായീരുന്നു. ഒരു ദിവസം 100 മുതൽ 150 വരെ ശസ്ത്രക്രിയകൾ നടത്തിയതായും 2003-04 ൽ 18,155 ശസ്ത്രക്രിയകൾ നടത്തിയതായും റിപ്പോർട്ടുണ്ട്. [2]
ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിത് രണ്ടുതവണ വിവാഹം കഴിച്ചെങ്കിലും വിവാഹമോചനം നേടി രണ്ട് പെൺമക്കളും ഒരു മകനുമുണ്ടായിരുന്നു. [8] [9] 2011 നവംബർ 14 ന് അമേരിക്കയിലെ ബ്രൂക്ലിനിൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.[2][5]ജോഷ്വ ഇസഡ് വെയ്ൻ‌സ്റ്റൈൻ സംവിധാനം ചെയ്ത 55 മിനിറ്റ് ദൈർഘ്യമുള്ള ജീവചരിത്രമായ ഫ്ലൈയിംഗ് ഓൺ വൺ എഞ്ചിൻ എന്ന ഡോക്യുമെന്ററി ചിത്രത്തിലാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതവും സമയവും പകർത്തിയത്. അതിൽ ബ്രൂക്ലിനിലെ ഓഷ്യൻ പാർക്ക്‌വേ അപ്പാർട്ട്മെന്റിലും അതിനുപുറത്തും ദീക്ഷിത്തിന്റെ ജീവിതം വിവരിക്കുന്നു [6]
അവാർഡുകളും അംഗീകാരങ്ങളും
തിരുത്തുകപ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി ഫൗണ്ടേഷൻ ഒരു മലിനിയാൿ ഫെലോ ആയിരുന്ന ശരദ് കുമാർ ദീക്ഷിതിന്[5] എട്ടുതവണ സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേൽ നാമനിർദ്ദേശം ലഭിച്ചിരുന്നു, അതിൽ അഞ്ചെണ്ണം തുടർച്ചയായിട്ട് ആയിരുന്നു.[3][8][10] 1997 ൽ അമേരിക്കൻ സൊസൈറ്റി ഓഫ് സൗന്ദര്യാത്മക ശസ്ത്രക്രിയയുടെ ഹ്യൂമാനിറ്റേറിയൻ അവാർഡും 1998 ൽ വാൻഗാർഡ് അവാർഡും ലഭിച്ചു. അടുത്ത വർഷം, ദ വീക്ക് അദ്ദേഹത്തെ മാൻ ഓഫ് ദ ഇയർ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു. 2000 ൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഇന്ത്യൻ മർച്ചന്റ്‌സ് ചേംബർ അവാർഡ് ലഭിച്ചു, ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം, ഇന്റർനാഷണൽ മെഡിക്കൽ ഇന്റഗ്രേഷൻ കൗൺസിലിൽ നിന്ന് ചെംടെക് ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്മെൻറ് അവാർഡ് ലഭിച്ചു. അതേവർഷം, പദ്മശ്രീ സിവിലിയൻ അവാർഡ് നൽകി ഇന്ത്യൻ സർക്കാർ അദ്ദേഹത്തെ ആദരിച്ചു. അമേരിക്കൻ മെഡിക്കൽ അസോസിയേഷൻ 2008 ൽ അദ്ദേഹത്തിന് നഥാൻ ഡേവിസ് ഇന്റർനാഷണൽ അവാർഡ് നൽകി.
2001 ലെ ഗാന്ധി സമാധാന സമ്മാനത്തിനുള്ള നോമിനി,[3] യുനെസ്കോ ഹംദാൻ ബിൻ റാഷിദ് അൽ മക്തൂം അവാർഡ്, [10], കോൺകോർഡ് ഹിൽട്ടൺ ഫൗണ്ടേഷൻ അവാർഡ് എന്നിവയും അദ്ദേഹം നേടിയിട്ടുണ്ട്.[9] 2001 ലെ കെല്ലോഗ് ന്റെ കുട്ടികളുടെ അവാർഡ് ഹന്നാ നീൽ വേൾഡ് അവാർഡായി അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു ലക്ഷം അമേരിക്കൻ ഡോളർ പണമായി ലഭിച്ചു.[5] അത് അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിലെ തന്റെ മാനുഷിക ശ്രമങ്ങൾക്ക് ചെലവഴിച്ചു. [2] ഭഗിനി സംസ്‌കാർ പരിഷത്ത് അവാർഡ്, 2001 എൻ‌ആർ‌ഐ വേൾഡ്-മെറിൽ ലിഞ്ച് എൻ‌ആർ‌ഐ ഓഫ് ദ ഇയർ അവാർഡ്, [14] ദീപാവലിബെൻ മേത്ത അവാർഡ്, വേൾഡ് കോൺഗ്രസ് ഓഫ് കോസ്മെറ്റിക് സർജറിയുടെ ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്മെൻറ് അവാർഡ് എന്നിവയും അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 "Word of Children Farewell". Word of Children. 17 November 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 "World of Children award". World of Children. 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 "India Empire". India Empire. 2014. Archived from the original on 2021-05-06. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 4.0 4.1 "TOI". TOI. 20 January 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 "PSN Extra". PSN Extra. 22 November 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 6.0 6.1 Joshua Z Weinstein, Mary Manhardt, Hemal Trivedi, Nicole Lederman, Justin Pines, Milind Date. Flying on One Engine. Weinstein Film. Archived from the original on 2017-09-30. Retrieved 2021-05-29.
{{cite AV media}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ "Padma Awards" (PDF). Padma Awards. 2014. Archived from the original (PDF) on 2017-10-19. Retrieved November 11, 2014.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 "The Telegraph". The Telegraph. 18 November 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 "New York Times". 12 December 2001. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 "Reach Out Hyderabad". Reach Out Hyderabad. 2014. Retrieved January 9, 2015.
- ↑ "Maliniac Fellow". The Plastic Surgery Foundation. 2014. Retrieved January 9, 2015.
- ↑ "Plastic Surgery Educational Foundation". American Society of Plastic Surgeons. 2014. Retrieved January 9, 2015.
- ↑ "Vimeo". Vimeo. 2011. Retrieved January 8, 2015.
- ↑ Pratiyogita Darpan (April 2002). "Competition Science Vision". Competition Science Vision. 5 (50).
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ==
- Joshua Z Weinstein, Mary Manhardt, Hemal Trivedi, Nicole Lederman, Justin Pines, Milind Date. Flying on One Engine (Documentary). Weinstein Film. Archived from the original on 2017-09-30. Retrieved 2021-05-29.