വിക്കിപീഡിയ

രാമൻ വിശ്വനാഥൻ

ഒരു ഇന്ത്യൻ ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻ, മെഡിക്കൽ മൈക്കോളജിസ്റ്റ്, പൾമോണോളജിസ്റ്റ് എന്നീ മെഖലകളിൽ പ്രശസ്തനായിരുന്നു രാമൻ വിശ്വനാഥൻ (1899-1982). ഇന്ത്യയിലെ ചെസ്റ്റ് മെഡിസിന്റെ പിതാവായി പലരും കരുതുന്നു.[1][2][3] അദ്ദേഹം ദില്ലി ആസ്ഥാനമായുള്ള ബിരുദാനന്തര മെഡിക്കൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടായ വല്ലഭായ് പട്ടേൽ ചെസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ സ്ഥാപക ഡയറക്ടറായിരുന്നു. അമേരിക്കൻ കോളേജ് ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻസ്, റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് ഫിസിഷ്യൻസ്, ലണ്ടൻ, [4] ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ സയൻസ് അക്കാദമി, യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിലെ അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസ് എന്നിവയുടെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഫെലോ ഇറ്റാലിയൻ ക്ഷയരോഗ അസോസിയേഷന്റെ ഫോർലാനിനി മെഡൽ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി ബഹുമതികൾ നേടി. ഇറ്റലിയിലെ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിന്റെ യൂജെനോ മൊറെല്ലി സമ്മാനം. [5] വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് 1974 ൽ ഇന്ത്യൻ സർക്കാർ പദ്മഭൂഷൻ നൽകി. [6]

രാമൻ വിശ്വനാഥൻ
Raman Viswanathan
ജനനം(1899-09-08)8 സെപ്റ്റംബർ 1899
Nagarcoil, Tamil Nadu, India
മരണം14 ജൂലൈ 1982(1982-07-14) (പ്രായം 82)
India
തൊഴിൽPulmonologist
Physician
Medical mycologist
അറിയപ്പെടുന്നത്Chest diseases
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)Sharda
കുട്ടികൾA son and a daughter
പുരസ്കാരങ്ങൾPadma Bhushan
NAS Eugeno Morelli Prize
Forlanini Medal
INSA Dhanwantari Prize

ജീവചരിത്രം തിരുത്തുക

ആർ. വിശ്വനാഥൻ 1899 സെപ്റ്റംബർ 8 ന് തമിഴ്‌നാടിന്റെ തെക്കേ അറ്റത്തുള്ള മുൻ തിരുവിതാംകൂർ സംസ്ഥാനത്തെ നാഗർകോയിലിൽ ഒരു സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ രണ്ട് മക്കളിൽ ഇളയവനായി ജനിച്ചു.[7] ഒൻപതാം വയസ്സിൽ അമ്മയെ നഷ്ടപ്പെട്ട ശേഷം മൂത്ത സഹോദരിയുടെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം താമസിക്കുകയും നാഗർകോവിലിൽ സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം നടത്തുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് 1921 ൽ മദ്രാസ് സർവകലാശാലയിലെ മഹാരാജാസ് കോളേജിൽ നിന്ന് (ഇന്നത്തെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി കോളേജ് തിരുവനന്തപുരം) നിന്ന് സയൻസ്, ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടി. തുടർന്ന് 1926 ൽ മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നിന്ന് വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടി. [3] അതേ സ്ഥാപനത്തിൽ തുടർന്ന് അദ്ദേഹം 1931 ൽ എംഡി പാസായി. അടുത്ത വർഷം ലണ്ടനിലെ റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് ഫിസിഷ്യൻസിൽ അംഗമായി. [8] ഈ കാലയളവിൽ മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ മെഡിസിൻ അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസറായി ജോലി ചെയ്തിരുന്ന അദ്ദേഹം 1934 ൽ വിശാഖപട്ടണത്തെ ആന്ധ്ര മെഡിക്കൽ കോളേജിലേക്ക് മാറി. ക്ലിനിക്കൽ മെഡിസിൻ പ്രൊഫസറായി. അവിടെ അദ്ദേഹം 1941 വരെ ജോലി ചെയ്തു. ഇതിനിടയിൽ, ജോലിയിൽ നിന്ന് ഒരു ഇടവേള എടുക്കുകയും 1938 ൽ യുകെയിലെ വെയിൽസിലെ കാർഡിഫ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി സ്കൂൾ ഓഫ് മെഡിസിനിൽ നിന്ന് ക്ഷയരോഗങ്ങളിൽ ഡിപ്ലോമ (ടിഡിഡി) നേടി, രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ, 1942 ൽ ഇന്ത്യൻ സായുധ സേനയിൽ മെഡിക്കൽ ഡിവിഷന്റെ ഓഫീസർ-കമാൻഡിംഗ് ആയി ചേർന്നു. യുദ്ധാനന്തരം അദ്ദേഹം സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് വിരമിക്കുകയും കേന്ദ്രസർക്കാരിൽ ചേരുകയും ക്ഷയരോഗ ഉപദേശകൻ (1946–48), ആരോഗ്യ സേവനങ്ങളുടെ ഡെപ്യൂട്ടി ഡയറക്ടർ ജനറൽ (1948–57) തുടങ്ങി വിവിധ തലങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്തു. വൈദ്യശാസ്ത്ര വകുപ്പിന്റെ തലവനായും മെഡിക്കൽ സയൻസസ് ഫാക്കൽറ്റിയുടെ ഡീൻ എന്ന നിലയിലും ഈ കാലയളവിൽ ദില്ലി സർവകലാശാലയുമായി അദ്ദേഹം ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു.

1953 ൽ സ്ഥാപനം ആരംഭിച്ചപ്പോൾ വിശ്വനാഥനെ വല്ലഭായ് പട്ടേൽ ചെസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ (വിപിസിഐ) ഡയറക്ടറായി നിയമിച്ചു. [1] 1957 വരെ ഓണററി ഡയറക്ടറായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അദ്ദേഹം 1964 ൽ വിരമിക്കുന്നതുവരെ ഒരു മുഴുസമയ ഡയറക്ടറായി തുടർന്നു. [7] വി‌പി‌സി‌ഐയുടെ ഓണററി പ്രൊഫസറായും കൗൺസിൽ ഓഫ് സയന്റിഫിക് ആൻഡ് ഇൻഡസ്ട്രിയൽ റിസർച്ചിന്റെ (സി‌എസ്‌ഐആർ) എമെറിറ്റസ് സയന്റിസ്റ്റായും അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. മരണം വരെ രണ്ട് തസ്തികകളും വഹിച്ചു. ഗവേഷണത്തിലും ബിരുദാനന്തര മെഡിക്കൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും സംഘാടനത്തിലും ഏർപ്പെട്ടു. ഇന്ത്യയിലെയും വിദേശത്തെയും വിവിധ കോൺഫറൻസുകളിൽ മെഡിക്കൽ കോൺഫറൻസുകൾ അല്ലെങ്കിൽ മുഖ്യ പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു. പട്നയിലെ രാജേന്ദ്ര മെമ്മോറിയൽ റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസിൽ ഓണററി റിസർച്ച് ഡയറക്ടർ കം കൺസൾട്ടന്റായും ഇല്ലിനോയിസ് സർവകലാശാലയിലും (1958) ചിക്കാഗോ സർവകലാശാലയിലും (1964) വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസറായും സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.

ദില്ലിയിലെ സർക്കാർ ആശുപത്രിയിലെ ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റായ ശാർദയെ വിശ്വനാഥൻ വിവാഹം കഴിച്ചു. ദമ്പതികൾക്ക് രണ്ട് മക്കളുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ വി. രാമൻ ഒരു പബ്ലിക് ഹെൽത്ത് എഞ്ചിനീയറിംഗ് ശാസ്ത്രജ്ഞനും മകൾ വി. കമലയും ഒരു വീട്ടമ്മയായിരുന്നു. [7] 1982 ജൂലൈ 14 ന് 82 ആം വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. [5]

ലെഗസി തിരുത്തുക

നിരവധി മെഡിക്കൽ ഓർഗനൈസേഷനുകൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ വിശ്വനാഥൻ പങ്കാളിയായിരുന്നു. 1961 ൽ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസ് സ്ഥാപിച്ച മെഡിക്കൽ പ്രൊഫഷണലുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ അദ്ദേഹവും ഉൾപ്പെടുന്നു. [4] അസോസിയേഷൻ ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻസ് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ സ്ഥാപക പ്രസിഡന്റായ അദ്ദേഹം 1981 ൽ പുനഃസംഘടന വരെ ഈ സ്ഥാനത്ത് തുടർന്നു. ആസ്ത്മ ആൻഡ് ബ്രോങ്കൈറ്റിസ് ഫൗണ്ടേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ സ്ഥാപകരിലൊരാളായ അദ്ദേഹം തുടക്കം മുതൽ അതിന്റെ പ്രസിഡന്റായിരുന്നു. എട്ടാമത് ദേശീയ കോൺഗ്രസ് ഓഫ് ഡിസീസസ് ഓഫ് ചെസ്റ്റ് (1963), അസോസിയേഷൻ ഓഫ് ഫിസിഷ്യൻസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ (1968), ദേശീയ ക്ഷയരോഗ സമ്മേളനം (1968), ലോക കോൺഗ്രസ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ദേശീയ അന്തർദേശീയ സമ്മേളനങ്ങളുടെ പ്രസിഡന്റായും ആസ്ത്മ, ബ്രോങ്കൈറ്റിസ്, അനുബന്ധ അവസ്ഥകൾ (1974) എന്നിവയിലും അദ്ദേഹം സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. റ്റ്യൂബർക്കുലോസിസ് അസോസിയേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ വിവിധ കമ്മിറ്റികളിൽ അംഗമായി അദ്ദേഹം പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്, 1953 ലെ യു‌എസ്‌ഐഐഡി എക്സ്ചേഞ്ച് പ്രോഗ്രാമിന്റെ നേതാവും 1957–58 ൽ പകർച്ചവ്യാധി ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ് അന്വേഷിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തെ ചുമതലപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ ദില്ലിയിൽ അമേരിക്കൻ കോളേജ് ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യന്റെ ഇന്ത്യൻ റീജന്റും ആയിരുന്നു.[3]

ബ്രോങ്കോപൾ‌മോണറി രോഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഗവേഷണത്തിന് ബഹുമതി നേടിയ വിശ്വനാഥൻ, 1936 ൽ ഉഷ്ണമേഖലാ ഇസിനോഫിലിയയെ ഒരു പ്രത്യേക ക്ലിനിക്കൽ സ്ഥാപനമായി [5] ഉഷ്ണമേഖലാ ഇസിനോഫീലിയ മൂലം മരണമടഞ്ഞ രോഗികളുടെ പോസ്റ്റ്‌മോർട്ടം റിപ്പോർട്ടുകളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനങ്ങൾ ആദ്യമായി രോഗത്തിന്റെ പാത്തോളജി നിർവചിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും എം. ബാൻക്രോഫിറ്റിനൊപ്പം പോസിറ്റീവ് ല്യൂകോസൈറ്റ് അഡീഷൻ പ്രതിഭാസം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. നോവൽ ബ്രോങ്കോഗ്രഫി ടെക്നിക് വികസിപ്പിച്ച അദ്ദേഹം ടോമോഗ്രാഫി നടപടിക്രമങ്ങളിൽ പുതുമകൾ വരുത്തി. [7] സെറിബ്രൽ മലേറിയ, ബാസൽ ക്ഷയം, ശ്വാസകോശത്തിലെ എലെറ്റെക്ടസിസ്, ബ്രോങ്കിയക്ടാസിസ്, എംഫിസെമ, ബാഗാസോസിസ്, ബൈസിനോസിസ്, ഉയർന്ന പൾമണറി എഡിമ തുടങ്ങിയ നിരവധി രോഗങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗവേഷണങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം ഏഴു പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു [4] ശ്വാസകോശത്തിലെ ക്ഷയം ഉൾപ്പെടെ, [9] നെഞ്ചുവേദന, രോഗങ്ങൾ [10] മെഡിക്കൽ പഴയ പ്രായം പ്രശ്നങ്ങൾ [11] പിയർ അവലോകനം ഡയറിയിലെ 230 ലധികം മെഡിക്കൽ ലേഖനങ്ങൾ, എപിഡെമിയോളജി, [12] ൽ സാംക്രമിക ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ് ദില്ലി (1955-56): ഒരു വിമർശനാത്മക പഠന-എപ്പിഡെമിയോളജി [13] പകർച്ചവ്യാധി ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസിന്റെ പകർച്ചവ്യാധിയെക്കുറിച്ചുള്ള സാഹിത്യത്തിന്റെ അവലോകനം [14] എന്നിവ ശ്രദ്ധേയമായവയാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലേഖനങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളും നിരവധി മെഡിക്കൽ ജേണലുകളിലും പാഠപുസ്തകങ്ങളിലും ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. [15] [16] [17] വല്ലഭായ് പട്ടേൽ ചെസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ പ്രസിദ്ധീകരണ വിഭാഗമായി 1959 ൽ ഇന്ത്യൻ ജേണൽ ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഡിസീസസ് ആൻഡ് അലൈഡ് സയൻസസ് (ഐജെസിഡിഎഎസ്) എന്ന മെഡിക്കൽ ജേണലും അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചു.

അവാർഡുകളും ബഹുമതികളും തിരുത്തുക

വിശ്വനാഥൻ, മെഡിക്കൽ സയൻസ് നാഷണൽ അക്കാദമിയുടെ ഒരു സ്ഥാപക ഫെലോ (1964) ആണ്.[18] ഒപ്പം ഇന്ത്യൻ പ്രസിഡന്റിന് ഓണററി വൈദ്യനായ [4] ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ സയൻസ് അക്കാദമി (1968) ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻസ് നാഷണൽ കോളേജ് (ഇന്ത്യ), റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് ഫിസിഷ്യൻസ് ഓഫ് ലണ്ടൻ (1980), അമേരിക്കൻ കോളേജ് ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻസ് (1947), അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസസ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഫെലോ ആയിരുന്നു അദ്ദേഹം.[5][7] അമേരിക്കൻ തോറാസിക് സൊസൈറ്റി, ബ്രിട്ടീഷ് തോറാസിക് സൊസൈറ്റി, ഇന്ത്യൻ അസോസിയേഷൻ ഓഫ് പാത്തോളജിസ്റ്റ്, അസോസിയേഷൻസ് ഓഫ് ഫിസിഷ്യൻസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ, ഇന്ത്യൻ മെഡിക്കൽ അസോസിയേഷൻ തുടങ്ങിയ മെഡിക്കൽ സൊസൈറ്റികളിൽ അംഗമായിരുന്നു. ഇറ്റലിയിലെ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ് 1969 ൽ അദ്ദേഹത്തിന് യൂജെനോ മൊറേലി സമ്മാനം നൽകി തുടർന്ന് ഇറ്റാലിയൻ ക്ഷയരോഗ അസോസിയേഷൻ അതിന്റെ ഫോർലാനിനി മെഡലും നൽകി. 1971 ൽ ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ സയൻസ് അക്കാദമിയുടെ ധന്വന്തരി സമ്മാനം ലഭിച്ചു. മൂന്നു വർഷത്തിനുശേഷം, 1974 ൽ പദ്മഭൂഷൻ ലഭിച്ചു.[6]

1982-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം വല്ലഭായ് പട്ടേൽ ചെസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് പ്രധാന ആശുപത്രി സമുച്ചയത്തെ അതിന്റെ സ്ഥാപക ഡയറക്ടറുടെ സ്മരണയ്ക്കായി വിശ്വനാഥൻ ചെസ്റ്റ് ഹോസ്പിറ്റൽ എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്തു. [19] ശ്വാസകോശ സംബന്ധമായ രോഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ദേശീയ സമ്മേളനം (നാപ്കോൺ) ഒരു വാർഷിക പ്രസംഗം ആരംഭിച്ചു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം പ്രൊഫ. രാമൻ വിശ്വനാഥൻ മെമ്മോറിയൽ ചെസ്റ്റ് പ്രഭാഷണം; 2015 ലെ പ്രഭാഷണം പ്രശസ്ത പൾമോണോളജിസ്റ്റ് എസ് കെ കത്യാർ അവതരിപ്പിച്ചു. [20] ഫംഗസ് അണുബാധയ്ക്ക് കാരണമാകുന്ന ഒരു സാധാരണ രോഗകാരിയുമായ കാൻഡിഡ വിശ്വനാഥി എന്ന യീസ്റ്റ് ഇനത്തിന്റെ പേര് അദ്ദേഹത്തോടുള്ള ബഹുമാനസൂചകമായി നൽകിയതാണ്.[4] [7] [21] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവചരിത്രം, While the Light Lives - Reminiscences of a Medical Scientist [22] ഡോ. ആർ. വിശ്വനാഥൻ : ഒരു പ്രൊഫൈൽ, ഇന്ത്യൻ ജേണൽ ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഡിസീസ് ആൻഡ് അലൈഡ് സയൻസ് , വല്ലഭായ് പട്ടേൽ ചെസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ ഔദ്യോഗിക ജേണൽ, നാഷണൽ കോളേജ് ഓഫ് ചെസ്റ്റ് ഫിസിഷ്യൻസ് എന്നിവയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [23]

തിരഞ്ഞെടുത്ത ഗ്രന്ഥസൂചിക തിരുത്തുക

  • R. Viswanathan (January 1957). "Epidemiology". Indian J Med Res. 45 (Suppl): 1–29. PMID 13438536.
  • R. Viswanathan (January 1957). "A review of the literature on the epidemiology of infectious hepatitis". Indian J Med Res. 45 (Suppl): 145–55. PMID 13438550.
  • R. Viswanathan (1957). "Infectious hepatitis in Delhi (1955-56): a critical study-epidemiology". Natl Med J India. 26 (6): 362–77. PMID 25074004.
  • R. Vishwanathan (1964). Respiratory allergy; a symposium. Asia Publishing House. p. 131. OCLC 2558217.
  • R. Viswanathan (January 1968). Diseases of the Chest. Asia Publishing House. p. 376. ISBN 978-0210312438.
  • R. Viswanathan, A. S. Paintal (editors) (1968). Postgraduate medical education in India. Asia Publishing House. p. 723. OCLC 155748194. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
  • R. Viswanathan (1969). Medical Problems of Old Age. Current Technical Literature. p. 126. OCLC 69810.
  • R. Vishwanathan (editor) (1972). Advances in medicine. Association of Physicians of India. p. 483. OCLC 3613230. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
  • R. Vishwanathan (editor) (1972). Advances in medicine. Association of Physicians of India. p. 483. OCLC 14426689. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
  • R. Viswanathan (1975). While the Light Lives - Reminiscences of a Medical Scientist. Asthma and Chronic Bronchitis Foundation of India. p. 288.
  • R. Viswanathan, O. P. Jaggi (editors) (1977). Advances in chronic obstructive lung disease : proceedings of the World Congress on Asthma, Bronchitis & Conditions Allied. Asthma and Bronchitis Foundation of India. p. 893. OCLC 4655837. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
  • R. Viswanathan (1982). "Smoking and health". Indian Journal of Chest Diseases & Allied Sciences: 240. OCLC 35380316.
  • R. Viswanathan (July 1996). Pulmonary Tuberculosis. Asia Publishing House. p. 150. ISBN 978-0210312148.
  • R. Viswanathan (1966). Pulmonary tuberculosis. Asia Publishing House. p. 150. OCLC 6325416.

ഇതും കാണുക തിരുത്തുക

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. ↑ 1.0 1.1 "Prof. Raman Viswanathan". Vallabhbhai Patel Chest Institute. 2016. Retrieved 23 April 2016.
  2. ↑ "Dr. Raman Viswanathan – the Father of Chest Medicine in India". Tirunelveli Medical College. 2016. Archived from the original on 2021-05-27. Retrieved 23 April 2016.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "World' Super Scientists". Winentrance. 2016. Archived from the original on 2021-05-27. Retrieved 23 April 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 "Lives of the fellows". Royal College of Physicians of London. 2016. Archived from the original on 2018-04-12. Retrieved 23 April 2016.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Deceased Fellow". Indian National Academy of Sciences. Archived from the original on 2016-08-13. Retrieved 23 April 2016.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. Archived from the original (PDF) on 2017-10-19. Retrieved 3 January 2016.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 "Elected Fellow 1968" (PDF). Indian National Science Academy. 2016. Retrieved 23 April 2016.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  8. ↑ "Classics in Indian Medicine" (PDF). National Medical Journal of India. 26 (6). 2013. Archived from the original (PDF) on 2016-04-24. Retrieved 2021-05-27.
  9. ↑ R. Viswanathan (July 1996). Pulmonary Tuberculosis. Asia Publishing House. p. 150. ISBN 978-0210312148. ASIN 0210312149.
  10. ↑ R. Viswanathan (January 1968). Diseases of the Chest. Asia Publishing House. p. 376. ISBN 978-0210312438.
  11. ↑ R. Viswanathan (1969). Medical Problems of Old Age. Current Technical Literature. p. 126. OCLC 69810.
  12. ↑ Viswanathan R. (January 1957). "Epidemiology". Indian J Med Res. 45 (Suppl): 1–29. PMID 13438536.
  13. ↑ Viswanathan R. (January 2013). "Infectious hepatitis in Delhi (1955-56): a critical study-epidemiology. 1957". Natl Med J India. 26 (6): 362–77. PMID 25074004.
  14. ↑ Viswanathan R. (January 1957). "A review of the literature on the epidemiology of infectious hepatitis". Indian J Med Res. 45 (Suppl): 145–55. PMID 13438550.
  15. ↑ SK Jindal; Suhail Raoof; PS Shankar; Dheeraj Gupta (31 January 2011). Textbook of Pulmonary and Critical Care Medicine Vols 1 and 2. Jaypee Brothers Publishers. pp. 472–. ISBN 978-93-5025-073-0.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  16. ↑ Jesus Prieto; Joan Rodes; David A. Shafritz (6 December 2012). Hepatobiliary Diseases. Springer Science & Business Media. pp. 525–. ISBN 978-3-642-76802-6.
  17. ↑ Joseph M. Colacino; Beverly A. Heinz (6 December 2012). Hepatitis Prevention and Treatment. Birkhäuser. pp. 21–. ISBN 978-3-0348-7903-3.
  18. ↑ "Founder Fellows" (PDF). National Academy of Medical Sciences. 2016. Retrieved 26 April 2016.
  19. ↑ "Institutions - Patel Chest Institute". Vallabhbhai Patel Chest Institute. 2016. Retrieved 23 April 2016.
  20. ↑ "Prof. Raman Viswanathan Memorial Chest Oration". NAPCON. 2016. Archived from the original on 2015-09-29. Retrieved 23 April 2016.
  21. ↑ H.S. Randhawa; S. K. Mishra; V. N. Damodaran; A. Prakash; A. Chowdhary; Z. U. Khan (October 2015). "Pathogenicity of Candida viswanathii for normal and cortisone-treated mice". Journal de Mycologie Médicale. 25 (4): 287–92. doi:10.1016/j.mycmed.2015.10.010. PMID 26597146.
  22. ↑ Viswanathan, R. (1975). While the Light Lives - Reminiscences of a Medical Scientist (PDF). Asthma and Chronic Bronchitis Foundation of India. p. 288. Archived from the original (PDF) on 2009-06-19. Retrieved 2021-05-27.
  23. ↑ Jaggi O. P. (September 1974). "Dr. R. Viswanathan : a profile". Indian J Chest Dis. 16 (vii–viii): vii–viii. PMID 4613640.

അധികവായനയ്ക്ക് തിരുത്തുക

  • Jaggi O. P. (September 1974). "Dr. R. Viswanathan : a profile". Indian J Chest Dis. 16 (vii–viii): vii–viii. PMID 4613640.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=രാമൻ_വിശ്വനാഥൻ&oldid=4074256" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്