പുരാലിഖിത വിജ്ഞാനീയം
കഠിനമോ മോടിയുള്ളതോ ആയ വസ്തുക്കളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന രേഖാമൂലമുള്ള പദാർത്ഥങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനമാണ് പുരാലിഖിത വിജ്ഞാനീയം അഥവാ എപ്പിഗ്രാഫി. [1] ക്ലാസിക്കൽ ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലെ എപ്പിഗ്രാഫീൻ ("എഴുതുക, മുറിവുണ്ടാക്കുക"), എപ്പിഗ്രാഫ് ("ലിഖിതം") എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ഈ പദം ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. [2]
| തരിസാപ്പള്ളി ചെപ്പേട്.(Signature plates) | |
|---|---|
| കേരളം | |
 തരിസാപ്പള്ളി ചെപ്പേട്.(Signature plates) കടപ്പാട്: ടി.എ. ഗോപിനാഥ റാവു. ട്രാവൻകൂർ ആർക്കിയോളോജിക്കൽ സീരീസ് | |
| Material | ചെപ്പേട് |
വിശകലനം തിരുത്തുക
പുരാതനകാലം തൊട്ടുള്ള പാണ്ഡിത്യത്തിന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ളതും ബന്ധപ്പെട്ടതുമായ മേഖലകളിൽ പുരാലിഖിത വിജ്ഞാനീയത്തിൻ്റെ അതിർത്തി നിർണ്ണയം ചില അവ്യക്തതകൾ നേരിടുന്നു. [3] വിശാലമായ അർത്ഥത്തിൽ, പുരാതന നാഗരികതകളുടെ ലിഖിത അവശിഷ്ടങ്ങളുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള നേരിട്ടുള്ള സംപ്രേക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചാണ് എപ്പിഗ്രഫി വിശകലനം ചെയ്യുന്നത്. [4] വസ്തുവിന്റെ സ്വഭാവം [5] (ഉദാ. കല്ല്, മാർബിൾ, ലോഹം, കളിമണ്ണ്, ടെറാക്കോട്ട, മൺപാത്രങ്ങൾ, മരം, മെഴുക് ഗുളികകൾ, പാപ്പിറസ്, കടലാസ്)രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള സാങ്കേതികത (മുറിക്കൽ, കൊത്തുപണി, കൊത്തുപണി, കാസ്റ്റിംഗ്, എംബോസിംഗ്, സ്ക്രാച്ചിംഗ്, പെയിന്റിംഗ് , ഡ്രോയിംഗ് മുതലായവ) വെറും ദ്വിതീയ പ്രസക്തി മാത്രമേയുള്ളൂ. പൊതുവെ പറഞ്ഞാൽ എഴുത്തു വിദ്യയുടെ വികാസ പരിണാമ ദശയിൽ മനുഷ്യൻ എഴുതിവെച്ച പഴയകാല ലിഖിതങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠന ശാഖയാണ് പുരാലിഖിത വിജ്ഞാനീയം. [6] ഇത് മനുഷ്യന്റെ നാഗരികതയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നു. [7]
സിന്ധു ലിപിയുടെ വായന സാദ്ധ്യമല്ലാതിരുന്നെങ്കിലും മൂവ്വായിരത്തി അഞ്ഞൂറു വർഷത്തെയെങ്കിലും പാരമ്പര്യം ലിഖിത പഠന ശാഖയിൽ ഭാരതത്തിന് അവകാശപ്പെടാവുന്നതാണ്. [8] ജെയിംസ് പ്രിൻസെപ് 'ദാനം' എന്ന് വായിച്ചെടുത്ത 1850-കാലത്തിനു ശേഷം ബ്രാഹ്മി ലിപിയിലുള്ള അനേകം എഴുത്തുകൾ നമുക്ക് വായിച്ചെടുക്കാനായിട്ടുണ്ട്. [9] അവയെ അശോക ശാസനങ്ങൾ, [10] ബുദ്ധ ദാനങ്ങൾ,[11] മൺപാത്രങ്ങളിലും മറ്റും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള പേരുകൾ [12] എന്നിങ്ങനെ പലതായി കാണാം.
എടക്കൽ ഗുഹാലിഖിതങ്ങൾ [13] വായിച്ചെടുക്കുന്നതിലൂടെ കേരളത്തിലെ ലിഖിത വിജ്ഞാനീയ ശാഖ പഠനവിധേയമാക്കപ്പെട്ടു. [14] ഫോസെറ്റ് എന്ന ബ്രിട്ടീഷ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ റിപ്പോർട്ടിനനുസരിച്ചു ഹുൾഷ് എടക്കൽ ലിഖിതങ്ങൾ വായിച്ചെടുത്തു. കാസറഗോഡ് നിന്നും എം.ആർ. രാഘവ വാരിയർ ഒരു ബ്രാഹ്മി ലിഖിതം വായിച്ചെടുത്തു. [15] കൂടാതെ എടക്കലിൽ നിന്നും 'ശ്രീ വഴുമി' എന്നൊരു ലിഖിതവും അദ്ദേഹം വായിക്കുകയുണ്ടായി. [16]
സി.ഇ. 9 മുതൽ 12 വരെയുള്ള നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ [17] കൊടുങ്ങല്ലൂരിലെ ചേര ഭരണകാലത്ത് രേഖപ്പെടുത്തിയ 150-തിലധികം വട്ടെഴുത്തു ലിഖിതങ്ങൾ കേരളത്തിലുടനീളം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. [18] സി.ഇ. പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ട് തൊട്ടു എഴുതപ്പെട്ട ലിഖിതങ്ങളിൽ വട്ടെഴുത്തിനു ചില പ്രാദേശിക ഭേദങ്ങൾ (കോലെഴുത്ത്) ഉണ്ടായിത്തീർന്നു. [19] മദ്ധ്യകാലത്ത് കേരളത്തിലുണ്ടായ കാവ്യം, നാടകം, തന്ത്രം, വാസ്തു തുടങ്ങിയവയുടെ വികാസം വലിയതോതിലുള്ള ഗ്രന്ഥരചനക്ക് കാരണമായി. [20] അതിൽ അനേകം താളിയോല ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിക്കപ്പെട്ടു. [21] ആയിരക്കണക്കിന് ഓലകൾ ഭൂമി സംബന്ധമായി രചിക്കപ്പെട്ടു. [22] സംസ്കൃത വാക്കുകൾ കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കേണ്ട ഘട്ടത്തിൽ ഗ്രന്ഥ ലിപി മലയാള ഭാഷ എഴുതാനായി കടം വാങ്ങി. [23] അത് പിന്നീട് ആധുനിക ഗ്രന്ഥം അഥവാ മലയാള ലിപി [24] എന്ന് അറിയപ്പെട്ടു. [25]
കേരളത്തിൽ ശിലാലിഖിതങ്ങൾ, [26] ചെപ്പേടുകൾ, [27] താളിയോലകൾ [28] എന്നിങ്ങനെ പല പ്രതലങ്ങളിലും രേഖപ്പെടുത്തിയവ നമുക്ക് ലഭ്യമായിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിൽ ലഭ്യമായതിൽ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന ചെപ്പേട് നിലമ്പൂർ ചെപ്പേട് (സി.ഇ.470) ആണെങ്കിലും, കേരളചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചു പറയുന്നത് തരിസാപ്പള്ളി ചെപ്പേടിലാണ് (സി.ഇ.849). വംശനാശം സംഭവിച്ച നാഗരികതകളുടെ രാഷ്ട്രീയ, ഭരണ, നിയമനിർമ്മാണ, രാജവംശ രേഖകൾ എന്നിവ പഠിക്കുമ്പോൾ, ആധുനിക ചരിത്രകാരന്മാർ തങ്ങളുടെ പക്കലുള്ള എല്ലാ തെളിവുകളും കൊണ്ടുവരണം. [29] അത്തരം തെളിവുകൾ ഒരു പ്രദേശത്തും കാലഘട്ടത്തിലും നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് കുത്തനെ വ്യത്യാസപ്പെടാം. [30]
ലിഖിതങ്ങൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെയും സാങ്കേതികതകളുടെയും സ്വഭാവം രേഖയുടെ ബാഹ്യ ഉദ്ദേശ്യവുമായി വളരെ അടുത്ത് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ലിഖിതങ്ങളെ സ്മാരകം, ചരിത്രരേഖകൾ, സാന്ദർഭികം എന്നിങ്ങനെ വിഭജിക്കാം. [31] സ്മാരക ലിഖിതങ്ങൾ ശാശ്വതമായ പ്രദർശനത്തിനായി ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ളവയാണ്, അതിനാൽ, ചട്ടം പോലെ, കല്ല് അല്ലെങ്കിൽ ലോഹം പോലെയുള്ള ശാശ്വത വസ്തുക്കളിൽ അവ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടു. പുരാരേഖകൾ അടിസ്ഥാനപരമായി രേഖകൾ സൂക്ഷിക്കുകയും അവയുടെ ആന്തരികമോ ആകസ്മികമോ ആയ ഈടുനിൽക്കുന്നതിനാൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതരം വസ്തുക്കൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ആദ്യകാല സമൂഹങ്ങളുടെ സവിശേഷ എഴുത്തുകളാകുന്നു. സാന്ദർഭിക ലിഖിതങ്ങളെ 'സംരക്ഷിക്കാൻ ഗൗരവമായി ഉദ്ദേശിക്കാത്തവ' എന്ന് നിർവചിക്കാം. ഉദാഹരണത്തിന്, ഗ്രാഫിറ്റിയുടെ തരം ചുവരുകൾ, കലപ്പൊട്ടുകൾ (ഓസ്ട്രാക്ക), പാപ്പിറസ് സ്‌ക്രാപ്പുകൾ എന്നിവ പോലുള്ള വിലകുറഞ്ഞ എഴുത്ത് വസ്തുക്കളിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന യാദൃശ്ചികമായ എഴുത്തുകളും അവയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. [32]
അവലംബം തിരുത്തുക
- ↑ Sircar, Dineschandra. 2017. Indian epigraphy.
- ↑ https://www.britannica.com/topic/epigraphy
- ↑ Bhandarkar oriental series. 1939. Poona: [publisher not identified].
- ↑ Ramesh, Koluvail V. 1984. Indian epigraphy : [collection of papers]. Vol. 1 Vol. 1. Delhi: Sundeep Prakashan.
- ↑ Rajan, K. 2015. Early writing system: a journey from Graffiti to Brāhmī.
- ↑ Salomon, Richard. 1998. Indian Epigraphy: a Guide to the Study of Inscriptions in Sanskrit, Prakrit, and the other Indo-Aryan Languages. New York: Oxford University Press. https://public.ebookcentral.proquest.com/choice/publicfullrecord.aspx?p=271671.
- ↑ Oates, Joan. 1986. Early writing systems. London: Routledge.
- ↑ International Conference on Sindhu-Sarasvatī Valley Civilization: a Reappraisal, S. R. Rao, and Nalini Rao. 2014. Sindhu-Sarasvatī civilization: new perspectives : a volume in memory of Dr. Shikaripur Ranganatha Rao : proceedings of the International Conference on the Sindhu-Sarasvatī Valley Civilization: a Reappraisal, held at Loyola Marymount University, California, USA, on 21-22 February 2009.
- ↑ Gupta, Parmeshwari Lal. 1978. Brahmi Script. Delhi: All India Educational Supply Company.
- ↑ Archaeological Survey of India. 1961. Corpus inscriptionum indicarum. Varanasi: Indological Book House.
- ↑ Lüders, Heinrich, Ernst Waldschmidt, and M. A. Mehendale. 1998. Bharhut inscriptions. Janpath, New Delhi: Director General, Archaeological Survey of India.
- ↑ https://www.tnarch.gov.in/keeladi
- ↑ Mahadevan, Iravatham. 2003. Early Tamil epigraphy: from the earliest times to the sixth century A.D. Chennai, India: Cre-A.
- ↑ Archæological Survey of India. 1900. Annual report on South Indian epigraphy.
- ↑ https://www.thehindu.com/news/national/kerala/newly-discovered-brahmi-inscription-deciphered/article5777862.ece%E2%80%8B
- ↑ https://www.thehindu.com/features/friday-review/history-and-culture//article59995866.ece
- ↑ Veluthat, Kesavan. 2013. Brahman settlements in Kerala: historical studies.
- ↑ Narayanan, M. G. S. 2018. Perumāḷs of Kerala: Brahmin oligarchy and ritual monarchy : political and social conditions of Kerala under the Cēra Perumāḷs of Makōtai (c. AD 800-AD 1124).
- ↑ Rājēndu, Es. 2015. Cāl̲ūr Ceppēṭ: (caritr̲aṃ).
- ↑ Kunjan Pillai, Elamkulam. 1970. Studies in Kerala history. Kottayam: National Book Stall.
- ↑ Sreedhara Menon, A. 1979. Social and cultural history of Kerala. New Delhi: Sterling.
- ↑ വള്ളുവനാട് ഗ്രന്ഥവരി, എസ്. രാജേന്ദു, പബ്ലി: കെ. ശങ്കരനാരായണൻ, പെരിന്തൽമണ്ണ, 2015
- ↑ Ezhuthachan, K. N. 1975. The history of the grammatical theories in Malayalam. Trivandrum: Dravidian Linguist. Assoc.
- ↑ Ravi Varma, L. A. 1971. Prācīna kēraḷa lipikaḷ. Trichur: Kerala Sahitya Akademi.
- ↑ Visalakshy, P. 2003. The grantha script. Thiruvananthapuram: Dravidian Linguistics Association.
- ↑ Gopinatha Rao, T. A., and A. S. Ramanatha Ayyar. 1988. Travancore archaeological series. Trivandrum: Dept. of Cultural Publications, Govt. of Kerala. http://books.google.com/books?id=wCuXd9HRN1oC.
- ↑ തരിസാപ്പള്ളി ചെപ്പേട്, എം. ആർ. രാഘവ വാരിയർ & കേശവൻ വെളുത്താട്ട്, എസ്.പി.സി.എസ്. കോട്ടയം, 2013
- ↑ Narayanan, M. G. S. 1987. Vanjeri grandhavari. Calicut: Dept. of History, University of Calicut. http://catalog.hathitrust.org/api/volumes/oclc/45710400.html.
- ↑ Bühler, Georg. 1960. Indian paleography Suppl. Suppl. Calcutta: Indian Studies, Past & Present.
- ↑ Pandey, Rajbali. 1957. Indian paleography. Varanasi: Molilal Banarasi Das.
- ↑ Daniels, Peter, and Bright, William. 2010. The World's Writing Systems. Oxford Univ Pr.
- ↑ https://www.britannica.com/topic/epigraphy