പാസിയാനിഡേ
പാസിയാനിഡേ(Phasianidae) എന്ന പക്ഷി കുടുംബത്തിൽ കോഴികളും കാടകളും, മയിലും ഒക്കെ ഉൾപ്പെടുന്നു.[1] ഇതൊരു വലിയ കുടുംബമാണ്. പലപ്പോഴും പാസിയാനിനെ(Phasianinae), പെഡിസിനെ(Perdicinae)എന്നീ രണ്ട് ഉപകുടുംബമായി പിരിയുന്നുണ്ട്. അമേരിക്കൻ ഓർണത്തോളജിസ്റ്റ് യൂണിയൻ ടെട്രാഓനിഡെ (Tetraonidae) , നുമിനിഡെ(Numididae), മേലിഗ്രിഡിഡെ Meleagrididae യും ഇതിന്റെ ഉപകുടുംബമായി കണക്കാക്കുന്നുണ്ട്. വിശദമായ വിവരങ്ങൾ താഴെ നൽകിയിരികുന്നു.
പാസിയാനിഡേ | |
---|---|
Satyr tragopan | |
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
Domain: | Eukaryota |
കിങ്ഡം: | Animalia |
Phylum: | കോർഡേറ്റ |
Class: | Aves |
Order: | Galliformes |
Superfamily: | Phasianoidea |
Family: | Phasianidae Horsfield, 1821 |
Type species | |
Phasianus colchicus | |
Genera | |
|
‘’’ഗാളിഫോംസിന്റെ’’(Galliformes )നിരയിലെഏറ്റവും വലിയ കുടുംബമാണ് ‘’’ പാസിയാനിനെ’’’. ഇതിൽ 150 കുടുംബങ്ങളുണ്ട്. ഇതിൽ കാടകളും കാട്ടു കോഴികളും മുള്ളൻകോഴികളും മയിലും പെടുന്നു. Turkeys and grouse have also been recognized as having their origins in the pheasant and partridge like birds.
1990ന്റെ ആദ്യകാലം വരെ ഇവ രണ്ടു കുടുബത്തിലായിരുന്നു. [2] [3] മോളിക്കുലർ ഫൈലൊ ജെനെറ്റിക്സ്(Molecular phylogenetics) ഇവ ഇരു കുടുബമാണെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു [4][5] For example, some partridges (genus Perdix) are more closely affiliated to pheasants, whereas Old World quails and partridges from the genus Alectoris are closer to junglefowls.[4][5]
3കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ള ഫോസിലാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്.[6]
പേസിനിഡെയുടെ ഉപകുടുബത്തിന്റെ ഒരു താൽക്കാലിക പട്ടിക ഇതായിരുന്നു. :[4]
- Subfamily Arborophilinae – jungle- and wood-partridges
- Subfamily Coturnicinae – Old World quail, scrub-partridges and spurfowl
- Subfamily Pavoninae – peafowl and ocellated pheasants
- Subfamily Gallininae – francolins and junglefowl (including chickens)
- Subfamily Meleagridinae – turkeys
- Subfamily Perdicinae – grey partridges (probably belong in either Meleagridinae or Phasianinae)
- Subfamily Tetraoninae – grouse
- Subfamily Phasianinae – true pheasants
രൂപ വിവരണം
തിരുത്തുകഇവ നിലത്തു സഞ്ചരിക്കുന്നവയാണ്. 43 ഗ്രാം മുതൽ 6 കി. ഗ്രാം വരെ തൂകമുള്ളവയ്യാണ്. നീളത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും വലിയ വൈവിധ്യം കാണിക്കുന്ന കുടുംബമാണ്. 12.5 സെ. മീ. മുതൽ 3മീ. വരെ നീളമുള്ളവ യുണ്ട്.[1][7] ലിംഗവ്യതാസം കാണുന്ന ഒരു കുടുബമാണ്. പൂവൻ പിടയേക്കാൾ വലുതാണ്.പൊതുവെ തടിച്ച ഇവയുടെ ചിറകുകൾ വീതിയുഌഅതാണ്. നല്ല ബലമുള്ള കാലുകൾ ഉണ്ട്. പ ഇനങ്ങൾക്കും കുതിനഖമുണ്ട്. മണ്ണുമാന്തി ഇരതേടുന്നവയിലാണ് കുതി നഖം കാണുന്നത്. നീളം കുറഞ്ഞ ബലമുള്ള കൊക്കുകളാണ്. പൂഅവന് നല്ല ആകർഷകമായ നിറമുണ്ട്.പതിനും ശിഖ മുതലായ ആഭരണങ്ങളുണ്ട്
വിതരണം
തിരുത്തുകമിക്ക യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലും ഏഷ്യയിലും (ഏറ്റവും വടക്കെ അറ്റം ഒഴിച്ച് ) ആഫ്രിക്കയിലും (മരുഭൂമി ഒഴികെ) പൂർവ ആസ്ത്രേലിയയിലും കാണുന്നു. മുമ്പ്ന്യൂസിലന്റിലും കണ്ടിരുന്നു. ഈ കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും വൈവിദ്ധ്യമുള്ള ഇനങ്ങൾ തെക്കു-കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലും ആഫ്രിക്കയിലുമാണ്.
മിക്ക കുടുംബാംഗങ്ങളും ഒരേസ്ഥലത്ത് ജീവിക്കുന്നവയും സ്ഥിരവാസികളുമാണ്. പല ഇനങ്ങളും വളർത്താൻ കൊണ്ടു പോയി ആ ദേശവാസികളായവയാണ്. ചില കാടകൾ ദേശാടനം നടത്തുന്നവയാണ്.
തിറ്റ
തിരുത്തുകവിവിധ ഇനം തീറ്റ കഴിക്കുന്നവയാണ് ഈ ഇനങ്ങൾ. പൂർണ്ണ സസ്യഭുക്കു കളിൽ, വിത്തുകളും ഇലകളും പഴങ്ങളും കിഴങ്ങുകളും വേരുകളുംകഴിക്കുന്നവയും ചെറിയ ജീവികളേയും പ്രാണികളേയും ഇഴജന്തുളേയും കഴിക്കുന്നവയാണ്. മിക്ക ഇനങ്ങളുടേയും കുഞ്ഞുങ്ങൾ പ്രാണികളെ കഴിക്കുന്നു.
പ്രജനനം
തിരുത്തുകകാടകളിൽ മിക്കവയ്ക്കും ഒറെ ഇണ തന്നെആയിരിക്കുംപ്പോൾ കാട്ടു കോഴികളിൽ ചിലവയ്ക്ക് പല ഇണകളും കാണാറുണ്ട്.മിക്കവ്യും കൂട് നിലത്താണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. എന്നാൽ ട്രോഗൊപാനിന്റെ കൂട് അല്പം ഉയരത്തിലായിരിക്കും. 18മുട്ടകൾ വരെ ഇടുന്നവയുണ്ട്,7-12 വരെയാണ് സാധാരണ .അവസാനത്തെ 14-30 ദിവസം പിടകളാണ് അടയിരിക്കുന്നത്..
തെക്കു കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ നാടൻകോഴികൾ ചുവന്ന കാട്ടുകോഴിയെ ഇണക്കിയതാണ്. മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടലുകൾ കൊണ്ട് പല ഇനങ്ങളുടേയും നിലനില്പ് ഭീഷണിയിലാണ്
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1
McGowan, P. J. K. (1994). "Family Phasianidae (Pheasants and Partridges)". In del Hoyo, J.; Elliot, A.; Sargatal, J. (eds.). New World Vultures to Guineafowl. Handbook of the Birds of the World. Vol. 2. Lynx Edicions. pp. 434–479. ISBN 84-87334-15-6.
{{cite book}}
: Unknown parameter|city=
ignored (|location=
suggested) (help) - ↑
Johnsgard, P. A. (1986). The Pheasants of the World. Oxford University Press.
{{cite book}}
: Unknown parameter|city=
ignored (|location=
suggested) (help) - ↑
Johnsgard, P. A. (1988). The Quails, Partridges, and Francolins of the World. Oxford University Press.
{{cite book}}
: Unknown parameter|city=
ignored (|location=
suggested) (help) - ↑ 4.0 4.1 4.2 Kimball, R. T.; Braun, E. L.; Zwartjes, P. W.; Crowe, T. M.; Ligon, J. D. (1999). "A molecular phylogeny of the pheasants and partridges suggests that these lineages are not monophyletic". Molecular Phylogenetics and Evolution. 11 (1): 38–54. doi:10.1006/mpev.1998.0562.
- ↑ 5.0 5.1
Kimball, Rebecca T.; Braun, Edward L. (2014). "Does more sequence data improve estimates of galliform phylogeny? Analyses of a rapid radiation using a complete data matrix". PeerJ: e361. doi:10.7717/peerj.361.
{{cite journal}}
: CS1 maint: unflagged free DOI (link) - ↑ Mayr, G.; Poshmann, M.; Wuttke, M. (2006). "A nearly complete skeleton of the fossil galliform bird Palaeortyx from the late Oligocene of Germany". Acta Ornithologica. 41 (2): 129–135. doi:10.3161/000164506780143852.
- ↑ Harper, D. 1986. Pet Birds for Home and Garden. London: Salamander Books Ltd.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Phasianidae videos Archived 2016-06-01 at the Wayback Machine. on the Internet Bird Collection
- Phasianidae ഓപ്പൺ ഡയറക്റ്ററി പ്രൊജക്റ്റിൽ