വിക്കിപീഡിയ

നിക്കോബാർ സ്‌ക്രബ്ഫൗൾ

ചില നിക്കോബാർ ദ്വീപുകളിൽ (ഇന്ത്യ) കാണപ്പെടുന്ന ഒരു മെഗാപോഡാണ്- നിക്കോബാർ മെഗാപോഡ് അല്ലെങ്കിൽ നിക്കോബാർ സ്‌ക്രബ്ഫൗൾ (മെഗാപോഡിയസ് നിക്കോബാരിയൻസിസ്)(Megapodius nicobariensis). മറ്റ് മെഗാപോഡ് ബന്ധുക്കളെപ്പോലെ, ഇത് മണ്ണും സസ്യങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് ഒരു വലിയ കുന്നിൻ കൂട് നിർമ്മിക്കുന്നു, വസ്തുക്കൾ ദ്രവിക്കുമ്പോൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ചൂടിൽ മുട്ടകൾ വിരിയുന്നു. പുതുതായി വിരിഞ്ഞ കുഞ്ഞുങ്ങൾ കുന്നിന്റെ അയഞ്ഞ മണ്ണിൽ നിന്ന് കയറുകയും പൂർണ്ണമായും തൂവലുകൾ ഉള്ളതിനാൽ പറക്കാൻ അപ്പോഴേ കഴിവുള്ളവയുമാണ്. നിക്കോബാർ ദ്വീപുകൾ മെഗാപോഡുകളുടെ നാശത്തിന്റെ വക്കിലാണ്, മറ്റ് മെഗാപോഡ് സ്പീഷീസുകളുടെ ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള ശ്രേണികളിൽ നിന്ന് നന്നായി വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു. ചെറിയ ദ്വീപുകളിലേക്ക് പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതും വേട്ടയാടൽ ഭീഷണി നേരിടുന്നതുമായ ഈ ഇനം വംശനാശത്തിന് ഇരയാകുന്നു. 2004-ലെ സുനാമി ചില ദ്വീപുകളിലെ പക്ഷികളെ തുടച്ചുനീക്കുകയും മറ്റു പല ദ്വീപുകളിലെ എണ്ണം തീരെ കുറയുകയും ചെയ്തതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.

നിക്കോബാർ സ്‌ക്രബ്ഫൗൾ
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം edit
Domain: Eukaryota
കിങ്ഡം: Animalia
Phylum: കോർഡേറ്റ
Class: Aves
Order: Galliformes
Family: Megapodiidae
Genus: Megapodius
Species:
M. nicobariensis
Binomial name
Megapodius nicobariensis
Blyth, 1846
Subspecies
  • M. n. abbotti (Oberholser, 1919)
  • M. n. nicobariensis (Blyth, 1846)
Distribution of Nicobar megapode, grey area shows the distribution range of other megapodes

വിവരണം

തിരുത്തുക
 
തലയുടെ ചിത്രീകരണം

മെഗാപോഡുകൾക്ക് അവയുടെ വലിയ പാദങ്ങൾ ഉള്ളതിൽ നിന്നാണ് ആ പേര് നൽകിയിരിക്കുന്നത്, ഗ്രൂപ്പിലെ മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ, ഈ ഇനം കടും തവിട്ട് നിറത്തിലുള്ള തൂവലുകൾ, ഒരു ചെറിയ വാലും വലിയ പാദങ്ങളും നഖങ്ങളും ഉള്ള കോഴിയെപ്പോലുള്ളവയാണ്. മറ്റ് ഗാലിഫോം പക്ഷികളുടേതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി മുൻകാലിലെ കാൽവിരലുകളുടെ അതേ തലത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ടാർസസ് നഗ്നമാണ്, മറ്റ് ഗെയിം പക്ഷികളേക്കാൾ നന്നായി വസ്തുക്കളെ പിടിക്കാൻ അവയെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നു. ടാർസസിന് മുൻവശത്ത് സ്കെയിലുകൾ പോലെ വിശാലമായ പരന്ന സ്ട്രിപ്പ് ഉണ്ട്. വാൽ പന്ത്രണ്ട് തൂവലുകൾ മാത്രമുള്ളതും ചെറുതുമാണ് . [2] പരുക്കൻ ഭാവവും നഗ്നമായ ചുവപ്പ് കലർന്ന മുഖ ചർമ്മവും ഉള്ള തല കൂടുതൽ ചാരനിറമാണ്. ആണും പെണ്ണും വളരെ സാമ്യമുള്ളവയാണ്, എന്നാൽ ആണിന് മൊത്തത്തിൽ ഇരുണ്ട തവിട്ടുനിറമാണ്, സ്ത്രീയുടെ അടിഭാഗത്ത് കൂടുതൽ ചാരനിറമാണ്. ഇളം പക്ഷികൾക്ക് പൂർണ്ണമായും തൂവലുകളുള്ള മുഖവും വിരിയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾ ചിറകുകളിലും പുറകിലും റൂഫസ് ബാറിംഗുകളുള്ള ചെറിയ കാടകളെപ്പോലെയാണ്. നോമിനേറ്റ് ചെയ്ത ഉപജാതികൾ സോംബ്രെറോ ചാനലിന് തെക്ക് ദ്വീപുകളിൽ നിന്നുള്ള അബോട്ടിയേക്കാൾ വിളറിയതാണ്. [3] [4]

വർഗ്ഗീകരണവും തിരിച്ചറിവും

തിരുത്തുക

ഈ ഇനം 1846ൽ റവ ജീൻ പിയറി ബര്ബെ ശേഖരിച്ച്തും എഡ്വേർഡ് ബ്ലിത്ത് വിവരിച്ചതുമാണ്. [5] ചില ആളൂകൾ ഈ ഇനത്തെ ഡസ്കി മെഗാപോഡിന്റെ (മെഗാപോഡിയസ് ഫ്രെസിനറ്റ്) ഉപജാതികളായി കണക്കാക്കുന്നു. [4]Ali, S; S D Ripley (1980). Handbook of the birds of India and Pakistan. Vol. 2 (2nd ed.). Oxford University Press. pp. 1–3. ISBN 0-19-562063-1.</ref> യഥാർത്ഥ തരം മാതൃക വന്ന കൃത്യമായ ദ്വീപ് അജ്ഞാതമാണ്, കൂടാതെ മെഗാപോഡിയസ് ട്രിങ്കുട്ടെൻസിസ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ട്രിങ്കാറ്റ് ദ്വീപിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പിൽക്കാല മാതൃക നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്യപ്പെട്ട ഉപജാതികളിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്തതായി ഇപ്പോൾ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. 1901-ൽ, WL ആബട്ട് ലിറ്റിൽ നിക്കോബാറിൽ നിന്ന് ശേഖരിച്ച മാതൃകകൾ 1919-ൽ HC Oberholser ഒരു പുതിയ ഉപജാതി അബോട്ടി എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു, അതിന്റെ ഇരുണ്ട തവിട്ട് തൂവലുകൾ അതിനെ മറ്റതിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കുന്നു. [6]

വിതരണവും നിലയും

തിരുത്തുക
 

നിക്കോബാർ ദ്വീപുകളിൽ മാത്രമാണ് ഈ ഇനം കാണപ്പെടുന്നത്. ഈ ശ്രേണിയെ പ്രധാന മെഗാപോഡ് വിതരണത്തിൽ നിന്ന് (പ്രത്യേകിച്ച് മെഗാപോഡിയസ് ജനുസ്സിൽ നിന്ന്) വളരെ നന്നായി വേർതിരിക്കുന്നു. 1911-ൽ, നിരവധി മെഗാപോഡുകൾ തദ്ദേശീയ ദ്വീപുകാർ വളർത്തി കൊണ്ടുപോകുകയും നിക്കോബാർ ദ്വീപുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുകയും ചെയ്തതായും നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നു. . [7] [8] പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഗ്രേറ്റ് കൊക്കോയിലും ടേബിൾ ഐലന്റിലും ഈ ഇനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള റിപ്പോർട്ടുകൾ ഉള്ളതിനാൽ, ഈ ഇനം മുമ്പ് ആൻഡമാൻ ദ്വീപുകളിൽ ഉണ്ടായതാകാം എന്ന സൂചനകൾ ഉണ്ട്. [9] സമാന ഉപജാതികൾ സോംബ്രെറോ ചാനലിന് വടക്ക് ദ്വീപുകളിൽ കാണപ്പെടുന്നു, അബോട്ടി അതിന് തെക്ക് കാണപ്പെടുന്നു.ഇതിനെ തില്ലന്ഗ്ഛൊന്ഗ്, ബൊംപുക, തെരെഷ, ചമൊര്ത, ആവേശം, നന്ചൊവ്ര്യ്, കത്ഛല്, മെരൊഎ, ത്രക്, ത്രെഇസ്, മെന്ഛല്, ലിറ്റിൽ നിക്കോബാർ, കൊംദുല്, ഗ്രേറ്റ് നിക്കോബാർ ആൻഡ് മെഗപൊദെ ദ്വീപ്. തുടങ്ങിയ ദ്വീപുകളിൽ കണ്ടെത്തി[10] [11] 1900-കളുടെ തുടക്കത്തിൽ കാർ നിക്കോബാറിൽ ഈ ഇനം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകാം. [12] എന്നിരുന്നാലും, 2004-ലെ സുനാമിക്ക് ശേഷമുള്ള ഒരു സർവേ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, ട്രാക്‌സ്, മെഗാപോഡ് ദ്വീപുകളിൽ ഈ ഇനം നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു എന്നാണ്. [13] മുട്ടകളെയും മുതിർന്നവരെയും ഭക്ഷണത്തിനായി നാട്ടുകാർ അന്വേഷിക്കുന്നു, പക്ഷികളെ ദ്വീപുകളിലുടനീളം കടത്തിവിട്ടിരിക്കാം. [14] [15] പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പക്ഷിശാസ്ത്രജ്ഞനായ അലൻ ഒക്ടാവിയൻ ഹ്യൂം മാംസത്തിന്റെ രുചി "കൊഴുത്ത നോർഫോക്ക് ടർക്കിക്കും തടിച്ച നോർഫോക്ക് ഫെസന്റിനും" ഇടയിലാണെന്ന് കണക്കാക്കി. [16] [17]

പെരുമാറ്റവും പരിസ്ഥിതിശാസ്ത്രവും

തിരുത്തുക
 
ഒരു മ്യൂസിയം മാതൃകയുടെ കാലുകളും കാലുകളും

നിക്കോബാർ മെഗാപോഡുകൾ അവരുടെ ശീലങ്ങളിൽ രഹസ്യമാണ്. പകൽസമയങ്ങളിൽ കടൽത്തീരത്തോട് ചേർന്നുള്ള കൊടുംകാട്ടിലാണ് ഇവ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ഇരുട്ടിൽ, അവർ കരയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നു. അവർ ജോഡികളായി അല്ലെങ്കിൽ ചെറിയ ഗ്രൂപ്പുകളായി നീങ്ങുന്നു. ഇപ്പോൾ വിരിഞ്ഞവ ഉൾപ്പെടെ വിവിധ പ്രായത്തിലുള്ള പക്ഷികൾ ഗ്രൂപ്പിൽ ഉൾപ്പെട്ടേക്കാം. ശല്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, ഓടി രക്ഷപ്പെടാൻ അവർ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ അമർത്തുമ്പോൾ ചിറകുകൾ എടുക്കും. കൊക്കുന്ന കൂവലുകളുമായി സംഘം പരസ്പരം സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നു. [18] [19] ജോഡികൾ ഡ്യുയറ്റ് കോളിംഗിൽ മുഴുകുകയും പ്രദേശങ്ങൾ പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ജനുസ്സിലെ പല സ്പീഷീസുകളും ഏകഭാര്യത്വമുള്ളവയാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ നിക്കോബാർ മെഗാപോഡ് താൽക്കാലിക ഇണബന്ധങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തി. [20]

നിക്കോബാർ മെഗാപോഡിന് സർവ്വവ്യാപിയായ ഭക്ഷണക്രമമുണ്ട്. കാലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് നിലത്ത് മാന്തികുഴിയുണ്ടാക്കി ഉരച്ചാണ് ഇവ പ്രധാനമായും തീറ്റ തേടുന്നത്. ഗ്രേറ്റ് നിക്കോബാറിൽ നടത്തിയ ഒരു പഠനത്തിൽ, അവരുടെ ആമാശയം പരിശോധിച്ചതിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തി, അവരുടെ ഭക്ഷണം പ്രധാനമായും മകരംഗ പെൽറ്റാറ്റയുടെ വിത്തുകൾ, തുടർന്ന് പ്രാണികൾ, ഒച്ചുകൾ, ഞണ്ടുവർഗ്ഗങ്ങൾ, ഉരഗങ്ങൾ എന്നിവയാൽ നിർമ്മിച്ചതാണെന്ന്. ദഹനത്തെ സഹായിക്കാൻ അവർ ഗ്രിറ്റ് കഴിക്കുകയും മഴവെള്ളം കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. [21]

 
മുട്ട നീളമേറിയ ഓവൽ ആണ്

ജനുസ്സിലെ മറ്റ് മെഗാപോഡുകളെപ്പോലെ അവയും ഒരു വലിയ കുന്നിൻ കൂട് നിർമ്മിക്കുന്നു. തീരത്തോട് ചേർന്നാണ് പൊതുവെ കുന്നുകൾ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇലകൾ, ചില്ലകൾ, മറ്റ് അവശിഷ്ടങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ള ചെറിയ ഷെല്ലുകളും സസ്യ വസ്തുക്കളും അടങ്ങിയ പവിഴമണൽ ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ കുന്നുകൾ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. കുന്നുകൾ തുറന്ന നിലത്തോ വീണ മരത്തിന്റെ കുറ്റിക്കോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വലിയ ജീവനുള്ള മരത്തിന് നേരെയോ ആണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. സാധാരണയായി കുന്നുകൾ വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കുന്നത്, മണലിന്റെ മുകളിലെ പാളി ചുരണ്ടുകയും പുതിയ പച്ചപടർപ്പുകൾ ശേഖരിക്കുകയും പിന്നീട് ഒരു പുതിയ മണൽ പാളി പറിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു ജോഡിയും അവരുടെ സന്തതികളും ഒരു കുന്ന് പങ്കിടാം. ഒരു കുഴി കുഴിച്ചോ അല്ലെങ്കിൽ കുറ്റിക്കോ വീണ തടിയിലോ മണ്ണും സസ്യ വസ്തുക്കളും കൂട്ടിയിട്ടാണ് പുതിയ കുന്നുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നത്. കുന്നിന്റെ വലിപ്പം ഗണ്യമായി വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു (1 ക്യു. മീറ്ററിൽ താഴെ മുതൽ 10 ക്യു. മീറ്ററിൽ കൂടുതൽ), എന്നിരുന്നാലും ഇത് വിരിയിക്കുന്ന വിജയത്തെ ബാധിക്കില്ല. മുട്ടകൾ നീളമേറിയ ദീർഘവൃത്താകൃതിയിലുള്ളതും പക്ഷിയുടെ ഭാരത്തിന്റെ ആറിലൊന്ന് എന്നനിലയിൽ താരതമ്യേന വലുതുമാണ്. ഫെബ്രുവരി മുതൽ മെയ് വരെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന മുട്ടയിടൽ നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. അടയാളങ്ങളോ തിളക്കമോ ഇല്ലാതെ പിങ്ക് കലർന്ന മുട്ടകൾ, പ്രായത്തിനനുസരിച്ച് നിറം നഷ്ടപ്പെടും. [18]Oates, EW (1898). A manual of the Game birds of India. Part 1. A J Combridge, Bombay. pp. 384–388.</ref> കുന്നിൻ മുകളിൽ മുട്ടയിടുകയും രക്ഷിതാവ് അതിനെ കുഴിച്ചിടാൻ ഒരു ദ്വാരം കുഴിക്കുകയും സസ്യ വസ്തുക്കളും മണ്ണും കൊണ്ട് മൂടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒരു കുന്നിൽ ശരാശരി 4 മുതൽ 5 വരെ മുട്ടകൾ ഇടുന്നു, എന്നാൽ 10 വരെ മുട്ടകൾ വളർച്ചയുടെ വ്യത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങളിലാണെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു കുന്ന് ഒന്നിലധികം ജോഡി പക്ഷികൾക്ക് ഉപയോഗിക്കാം. [20]Sankaran, R.; Sivakumar, K. (1999). "Preliminary results of an ongoing study of the Nicobar megapode Megapodius nicobariensis Blyth". Zoologische Verhandelingen. 327: 75–90.</ref> ഇൻകുബേഷനായി കുന്നുകൾക്കുള്ളിലെ താപത്തിന്റെ പ്രാഥമിക ഉറവിടം സൂക്ഷ്മജീവികളുടെ പ്രവർത്തനമാണ്. ഇൻകുബേഷൻ കാലയളവ് ഏകദേശം 70-80 ദിവസമാണ്, ഇൻകുബേഷൻ താപനിലയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. [12]Kloss, C.B. (1903). In the Andaman and Nicobar Islands. John Murray, London.</ref> [22]

ഇളം പക്ഷികൾ പൂർണ്ണമായും തൂവലുകൾ വിരിഞ്ഞവയാണ്, തൂവലുകൾ ഉണങ്ങുമ്പോൾ ഉടൻ പറക്കാൻ കഴിയും. അവർക്ക് മാതാപിതാക്കളുടെ പരിചരണം ആവശ്യമില്ല, ഉടൻ തന്നെ ഗ്രൂപ്പിൽ ചേരുന്നു [19]Baker, ECS (1924). Fauna of British India. Birds. Vol. 5 (2nd ed.). Taylor and Francis, London. pp. 436–439.</ref> 1900-കളിൽ കൊൽക്കത്തയിലെ മൃഗശാലയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയ മുട്ടകൾ വിരിഞ്ഞു, ചിതലുകളുടെ ഭക്ഷണത്തിൽ വളർത്തിയ കുഞ്ഞുങ്ങൾ വളരെ മെരുക്കപ്പെട്ടു. [16]Finn, Frank (1911). The game birds of India and Asia. Thacker, Spink & Co, Calcutta. pp. 152–154.</ref>

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ BirdLife International (2016). "Megapodius nicobariensis". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22678583A92779885. Retrieved 14 August 2020.
  2. ↑ Blanford, WT (1898). The fauna of British India. Birds. Volume 4. Taylor and Francis, London. pp. 147–148.
  3. ↑ Rasmussen PC; JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. p. 118.
  4. ↑ 4.0 4.1 Ali, S; S D Ripley (1980). Handbook of the birds of India and Pakistan. Vol. 2 (2nd ed.). Oxford University Press. pp. 1–3. ISBN 0-19-562063-1.
  5. ↑ Blyth, E (1846). "Notices and descriptions of various new or little known species of birds". Journal of the Asiatic Society of Bengal. 15: 1–54.
  6. ↑ Oberholser, H (1919). "The races of the Nicobar Megapode, Megapodius nicobariensis Blyth". Proceedings of the United States National Museum. 55 (2278): 399–402. doi:10.5479/si.00963801.55-2278.399.
  7. ↑ Dekker, Rene W. R. J. (1989). "Predation and the Western Limits of Megapode Distribution (Megapodiidae; Aves)". Journal of Biogeography. 16 (4): 317–321. doi:10.2307/2845223. JSTOR 2845223.
  8. ↑ Lister, JJ (1911). "The distribution the avian genus Megapodius in the Pacific Islands". Proceedings of the Zoological Society of London: 749–759.
  9. ↑ Ball V (1880). Jungle life in India. Thomas de la Rue & Co, London. p. 407.
  10. ↑ Collar, NJ; AV Andreev; S Chan; MJ Crosby; S Subramanya; JA Tobias, eds. (2001). Threatened Birds of Asia (PDF). BirdLife International. pp. 793–799. Archived from the original (PDF) on 2012-03-06. Retrieved 2021-10-23.
  11. ↑ Sankaran, R (1995). "The distribution, status and conservation of the Nicobar Megapode Megapodius nicobariensis". Biological Conservation. 72: 17–26. doi:10.1016/0006-3207(94)00056-V.
  12. ↑ 12.0 12.1 Kloss, C.B. (1903). In the Andaman and Nicobar Islands. John Murray, London.
  13. ↑ Sivakumar K (2010). "Impact of the 2004 tsunami on the Vulnerable Nicobar megapode Megapodius nicobariensis". Oryx. 44: 71–78. doi:10.1017/S0030605309990810.
  14. ↑ Woodford, CM (1888). "General remarks on the zoology of the Solomon Islands and notes on Brenchley's Megapode". Proceedings of the Zoological Society of London: 248–250.
  15. ↑ Shufeldt, RW (1919). "Material for a study of the Megapodiidae". Emu. 19: 10–28. doi:10.1071/MU919010.
  16. ↑ 16.0 16.1 Finn, Frank (1911). The game birds of India and Asia. Thacker, Spink & Co, Calcutta. pp. 152–154.
  17. ↑ Ogilvie-Grant, WR (1897). A hand-book to the game-birds. Volume 2. Edward Lloyd, London. p. 165.
  18. ↑ 18.0 18.1 Oates, EW (1898). A manual of the Game birds of India. Part 1. A J Combridge, Bombay. pp. 384–388.
  19. ↑ 19.0 19.1 Baker, ECS (1924). Fauna of British India. Birds. Vol. 5 (2nd ed.). Taylor and Francis, London. pp. 436–439.
  20. ↑ 20.0 20.1 Sankaran, R.; Sivakumar, K. (1999). "Preliminary results of an ongoing study of the Nicobar megapode Megapodius nicobariensis Blyth". Zoologische Verhandelingen. 327: 75–90.
  21. ↑ Sivakumar, K.; Sankaran R. (2005). "The diet of the Nicobar Megapode (Megapodius nicobariensis) in Great Nicobar Island". Journal of the Bombay Natural History Society. 102 (1): 105–106.
  22. ↑ Sivakumar, K.; Sankaran R. (2003). "The incubation mound and hatching success of the Nicobar Megapode (Megapodius nicobariensis Blyth)". Journal of the Bombay Natural History Society. 100 (3): 375–386.

മറ്റ് ഉറവിടങ്ങൾ

തിരുത്തുക

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=നിക്കോബാർ_സ്‌ക്രബ്ഫൗൾ&oldid=3805589" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്