മാപ്പിളമാർ എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന കേരളത്തിലെ മലബാർ മേഖലയിലുള്ള മുസ്ലിങ്ങൾ സ്വകാര്യാവശ്യങ്ങൾക്കു വേണ്ടി പ്രത്യേകതരം ലിപികളിലൂടെ വളർത്തിയെടുത്ത ഭാഷയാണ് അറബിമലയാളം. അനേകം പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലൂടെ സമ്പന്നമായിത്തീർന്നതാണ് ഇതിന്റെ സാഹിത്യം.

ചരിത്രം

തിരുത്തുക
പ്രധാന ലേഖനം: അറബിമലയാളം

കേരളത്തിൽ ഇസ്ലാംമതം പ്രചരിക്കാനാരംഭിച്ചപ്പോൾ ഇവിടത്തെ മുസ്ലിങ്ങൾക്ക് മാതൃഭാഷയിൽ മതവിഷയങ്ങൾ പഠിക്കാനും പഠിപ്പിക്കാനും ഒരക്ഷരമാലയുടെ ആവശ്യം നേരിട്ടു. അറബിഭാഷയിലുള്ള ഖുർ ആൻ സൂക്തങ്ങൾ, നബിവചനങ്ങൾ, സ്തോത്രങ്ങൾ എന്നിവ ഉച്ചാരണഭേദംകൂടാതെ ലിപിബദ്ധമാക്കുവാൻ പര്യാപ്തമായ ലിപി പ്രചാരത്തിലെത്തിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. തന്മൂലം അറബിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ എഴുതുവാനാകുന്നതരത്തിൽ ചില പ്രത്യേക ചിഹ്നങ്ങൾ നൽകി അറബി ലിപിമാലയെ അവർ പരിഷ്കരിച്ചെടുത്തു. പിൽക്കാലത്ത് ഈ പുതിയ അറബി ലിപി പ്രയോഗത്തിൽവന്നു. ഈ ലിപിയിൽ എഴുതപ്പെട്ട മലയാളമാണ് അറബിമലയാളം എന്നറിയപ്പെടുന്നത്.

ഈ പുതിയ അറബിമലയാള ലിപി എപ്പോൾ രൂപംകൊണ്ടു എന്നു വ്യക്തമായി പറയാനുതകുന്ന തെളിവുകളൊന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല. കീർത്തനപ്രധാനമായ മുഹിയിദ്ദീൻമാല എന്ന അറബിമലയാളകൃതിയുടെ രചന കൊല്ലവർഷം 782 (എ.ഡി. 1606) ആണെന്ന് അതിൽത്തന്നെ പ്രസ്താവമുണ്ട്. അറബിമലയാളത്തിൽ രചിക്കപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ കൃതി ഇതാണെങ്കിൽ, ഈ ഭാഷാരൂപത്തിന് കഷ്ടിച്ച് നാല് നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ പഴക്കമേയുള്ളു. മുഹിയിദ്ദീൻമാലയ്ക്കുമുൻപും അറബി മലയാളകൃതികൾ രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും എന്നും അവ നശിച്ചിരിക്കാനാണ് സാധ്യത എന്നും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നവരുണ്ട്.

അറബിപദങ്ങളും മലയാളപദങ്ങളും ഒന്നുപോലെ എഴുതാവുന്ന പതിനാലും മലയാളത്തിൽ മാത്രമുള്ള വ്യഞ്ജനങ്ങൾ എഴുതുന്നതിനായി അറബി അക്ഷരങ്ങൾക്ക് ചിഹ്നങ്ങൾ കൊടുത്ത ഏഴും അറബി പദങ്ങൾമാത്രം എഴുതാനുപകരിക്കുന്ന പന്ത്രണ്ടുംകൂടി മുപ്പത്തഞ്ച് ലിപികളാണ് ആദ്യഘട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഗ, ഡ, ഴ, ഷ എന്നീ അക്ഷരങ്ങൾക്ക് തുല്യമായ ലിപികൾ അക്കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പിൽക്കാലത്ത് ഈ ഭാഷയുടെ വ്യവഹാരപ്രാധാന്യം വർധിച്ചതോടെ, അക്ഷരമാലയുടെ അപര്യാപ്തത ബോധ്യപ്പെടുകയും പലരും ഇത് പരിഷ്കരിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ ലിപിപരിഷ്കരണയത്നത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ സെയ്താലിക്കുട്ടി, സയ്യിദ് സനാഉല്ലാ മക്തി തങ്ങൾ, ശുജാഈ മൊയ്തു മുസ്ലിയാർ, വക്കം അബ്ദുൽ ഖാദർ മൗലവി, ചാലിലകത്ത് കുഞ്ഞഹമ്മദ് ഹാജി വരക്കൽ മുല്ല കോയ തങ്ങൾ എന്നിവരുടെ പേരുകൾ പ്രത്യേകം സ്മരണീയമാണ്. ആധുനിക അറബിമലയാളത്തിൽ ആകെ അൻപത് അക്ഷരങ്ങളാണുള്ളത്.

ലിത്തോപ്രസ്സുകളുടെ ആവിർഭാവത്തോടെ അറബിമലയാളത്തിന് പൂർവാധികം പ്രചാരം സിദ്ധിച്ചു. വലിയ വിദ്യാഭ്യാസമില്ലാത്ത സാധാരണ മുസ്ലിംസ്ത്രീകൾ പോലും അറബിമലയാളത്തിൽ പ്രയോഗജ്ഞാനം നേടിയിരുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭത്തിലും സാമൂഹികവും വ്യക്തിപരവുമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും അറബിമലയാളമാണ് കേരളമുസ്ലിങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചുപോന്നിരുന്നത്; ശുദ്ധമലയാളത്തിന് അവരുടെ ഇടയിൽ പ്രചാരം സിദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അറബിമലയാളത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം അവസാനിച്ചു എന്നു പറയാൻ വയ്യ. മൂവായിരത്തോളം സ്വകാര്യമദ്രസകളിൽ അറബിമലയാളം പഠിപ്പിച്ചുപോരുന്നു.

സാഹിത്യം

തിരുത്തുക

സൗകര്യാർഥം ഗദ്യം, പദ്യം എന്നു രണ്ടായി അറബി മലയാള സാഹിത്യത്തെ വിഭജിക്കാം.

അറബിമലയാളത്തിലെ ഗദ്യവിഭാഗത്തിൽ മതം, ചരിത്രം, കഥ, നോവൽ, വൈദ്യശാസ്ത്രം തുടങ്ങിയ സാഹിത്യശാഖകളിൽ നിരവധി കൃതികളുണ്ട്; ഏതാനും മാസികകളും വാരികകളും കുറേക്കാലം പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. സ്വകാര്യമദ്രസകളിലെ പാഠപുസ്തകങ്ങൾ ഇന്നും അറബി മലയാളലിപിയിൽ തന്നെയാണ് മുദ്രണം ചെയ്തുപോരുന്നത്. അനേകം വാല്യങ്ങളടങ്ങുന്ന ഇസ്ലാമികഗ്രന്ഥങ്ങൾ ഈ ശാഖയെ സമ്പുഷ്ടമാക്കിയിട്ടുണ്ട്.

പദ്യവിഭാഗം (മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾ)

തിരുത്തുക

അറബി മലയാളത്തിൽ എഴുതപ്പെട്ട കാവ്യങ്ങൾക്ക് പൊതുവായുള്ള പേർ മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾ എന്നാണ്. ഭാഷാകാവ്യങ്ങളിൽനിന്നു ഭിന്നമായ ശൈലിയിലും ഭാവത്തിലും മാപ്പിളക്കവികൾ നിർമിച്ചു വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഈ ഗേയകാവ്യങ്ങൾക്ക് ആ പേർ തികച്ചും അന്വർഥമായിരിക്കുന്നു. മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾ മലയാളലിപിയിൽ അച്ചടിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും പഴയ പാരമ്പര്യക്കാർ അറബിമലയാളത്തിൽത്തന്നെയാണ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച മുഹിയിദ്ദീൻമാല, നൂൽദേഹ് എന്നീ കൃതികളിലെന്നപോലെ പിന്നീടുള്ള 90 ശ.മാ. കാവ്യങ്ങളിലും രചയിതാവിന്റെയും പ്രസാധകന്റെയും പേരും രചനാവർഷവും തീയതിയും സ്പഷ്ടമായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

മാപ്പിളപ്പാട്ടുകൾക്ക് പടപ്പാട്ടുകൾ, ബിസപ്പാട്ടുകൾ, നേർച്ചപ്പാട്ടുകൾ, കെസ്സുകൾ (കല്യാണപ്പാട്ടുകൾ), പദങ്ങൾ, തിരിപ്പുകൾ, ചിന്തുകൾ, വർണങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ പല ശാഖകളുണ്ട്. പടപ്പാട്ടുകൾ ആ പേർ സൂചിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ മുസ്ലിങ്ങൾ നടത്തിയ സമരങ്ങളെ അധികരിച്ചു രചിക്കപ്പെട്ടവയാണ്. ചരിത്രപരവും ഐതിഹ്യസംബന്ധികളുമായ ഇതിവൃത്തങ്ങളിലാണ് ആ ഗാനങ്ങൾ രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. പ്രവാചകന്മാരുടെയും പൂർവികന്മാരുടെയും സിദ്ധന്മാരുടെയും ജീവിതങ്ങളാണ് ബിസപ്പാട്ടുകളിലെ പ്രതിപാദ്യം; കല്പിത കഥകളും ഇല്ലാതില്ല. നേർച്ചപ്പാട്ടുകൾ കീർത്തനപ്രധാനങ്ങളായ ചെറുകൃതികളാണ്. കെസ്സുകളിൽ പ്രേമഗാനങ്ങളും സ്തുതിഗീതങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. പദങ്ങൾ' സംഗീതശാസ്ത്രമനുസരിച്ചുള്ള പല്ലവി, അനുപല്ലവി, ചരണം എന്നിവയോടുകൂടിയതും സംഗീതോപകരണങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചും താളംപിടിച്ചും സംഘംചേർന്നു പാടാവുന്നവയുമാണ്. കല്യാണപ്പാട്ടുകൾ കല്യാണവേളകളിൽ കൈകൊട്ടിപ്പാടിക്കളിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. സ്ത്രീകൾക്കും പുരുഷന്മാർക്കും പ്രത്യേകം കല്യാണപ്പാട്ടുകളുണ്ട്. തിരിപ്പുകൾ, ചിന്തുകൾ, വർണങ്ങൾ എന്നീ ഗാനങ്ങൾ വിവാഹവേളകളിൽ ഓരോരുത്തർ പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം പാടാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു. മുകളിൽ പറഞ്ഞ കെസ്സുകൾ എന്ന പ്രേമഗാനങ്ങൾ മലബാർ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഒരു കാലത്ത് പ്രചരിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അവയിൽ പലതും അച്ചടിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. കെസ്സുപാട്ടുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധം ചെയ്ത പ്രണയകാവ്യം മോയിൻകുട്ടിവൈദ്യരുടെ ബദറുൽമുനിർ ആകുന്നു.

കേരളമുസ്ലിങ്ങൾക്ക് അറബിഭാഷയുമായി ഗാഢസമ്പർക്കമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ മാപ്പിളപ്പാട്ടുകളിൽ ആദ്യകാല കൃതികളിലെ ഭാഷ അറബിസമ്മിശ്രമായ മലയാളം ആയിരുന്നു. പിന്നീട്, അതിൽ ക്രമേണ വിവിധ ഭാഷകളുടെ അതിപ്രസരം പ്രകടമായി.

മാപ്പിളപ്പാട്ടുകളിൽ വിവിധ രീതിയിലുള്ള വൃത്തങ്ങൾ വിദഗ്ദ്ധമായി പ്രയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദ്രാവിഡ-സംസ്കൃത വൃത്തങ്ങൾക്കുപുറമേ മൂന്നും, ആറും, എട്ടും ശീലുകളുള്ള ചില പുതിയ വൃത്തങ്ങളും പൊതുവേ ദൃശ്യമാണ്. ഇവയിൽത്തന്നെ വർണവൃത്തങ്ങളും മാത്രാവൃത്തങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. വൃത്തങ്ങളെല്ലാം ഇശൽ എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.

ആദ്യകാലകൃതികളും കവികളും

തിരുത്തുക

പ്രചാരത്തിലുള്ള അറബി മലയാളകൃതികളിൽ മുഹിയിദ്ദീൻമാലയ്ക്കാണ് കൂടുതൽ പഴക്കമുള്ളത്. കോഴിക്കോട്ടെ ഖാസിയായിരുന്ന മുഹമ്മദ് ആണ് രചയിതാവ്; ഹിജ്റ അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ശൈഖ്മുഹിയിദ്ദീൻ എന്ന സിദ്ധന്റെ അപദാനങ്ങളാണ് ഇതിവൃത്തം. മുഹിയിദ്ദീൻമാലയിൽ 155 ഈരടികൾ മാത്രമാണുള്ളത്.

പിന്നീട് അര നൂറ്റാണ്ടിനുശേഷം രചിക്കപ്പെട്ടതാണ് നൂൽമദ്ഹും, കപ്പൽപ്പാട്ടും. നൂൽമദ്ഹിന്റെ രചന ഹിജ്റ 1151-ലാണെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. കപ്പൽപ്പാട്ടിന്റെ കാലം വ്യക്തമല്ല. തലശ്ശേരിക്കാരനായ ഒരു കുഞ്ഞായൻ മുസലിയാരുടെ കൃതികളാണ് ഇവ രണ്ടും. അദ്ദേഹം വടക്കൻ കോട്ടയത്തെ തമ്പുരാന്റെ ആശ്രിതനും മങ്ങാട്ടച്ചന്റെ സ്നേഹിതനുമായിരുന്നെന്നും പറയപ്പെടുന്നു. മുസലിയാരുടെ ഫലിതങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചുള്ള പല കഥകളും വടക്കേ മലബാറിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്.

ഹിജ്റ 13-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ഉത്തരാർധത്തോടുകൂടിയാണ് മാപ്പിളപ്പാട്ടു പ്രസ്ഥാനത്തിന് കാര്യമായി പുരോഗതി ഉണ്ടായത്.

പ്രസിദ്ധ മാപ്പിളക്കാവ്യങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • സഖൂംപട
  • മുഹ്‍‍‍‍‍‍‍യീദ‍ീന് മാല
  • ജിൻപട
  • ബഹ്നസ്ബദർ
  • ഉഹദ്
  • ഹുനൈൻ
  • മക്കാഫത്ഹ്
  • ഹിജ്റ
  • സെയ്തുപട
  • സഫലമാല
  • മതിനിധിമാല
  • യുസുഫ്ഖിസ്സ
  • ഇബ്രാഹീംഖിസ്സ

എന്നീ പ്രസിദ്ധ മാപ്പിളക്കാവ്യങ്ങൾ ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് രചിക്കപ്പെട്ടത്. പിൽക്കാലത്ത് വളരെയധികം പ്രചാരം നേടിയ നേർച്ചപ്പാട്ടുകളും ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സന്താനങ്ങളാണ്.

മോയിൻകുട്ടിവൈദ്യർ

തിരുത്തുക

അറബി മലയാളസാഹിത്യത്തിന്റെ വികാസത്തിന് ഏറ്റവും അധികം സംഭാവന നൽകിയത് മോയിൻകുട്ടിവൈദ്യർ എന്ന കവിയാണ്. ഇദ്ദേഹം മലയാളത്തിനു നിരവധി നൂതന ഗേയവൃത്തങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്തു. മതപണ്ഡിതന്മാരിൽമാത്രം ഒതുങ്ങിനിന്നിരുന്ന അറബിഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ ചരിത്രവസ്തുതകൾ സാമാന്യജനങ്ങൾക്കു സുഗ്രഹമായ ശൈലിയിൽ ഗാനകാവ്യങ്ങളായി ഇദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു. ശബ്ദാലങ്കാരബഹുലവും സംഗീതസമ്മിളിതവുമായ ഈ ഗാനകാവ്യങ്ങൾ സഹൃദയഹൃദയങ്ങൾക്ക് അവാച്യമായ ആഹ്ലാദം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.

മോയിൻകുട്ടിവൈദ്യരുടെ കൃതികളിൽ ബദറൂൽമുനീർ പ്രണയകാവ്യവും, സലീഖത്ത്, ബദർ, ഉഹദ്, മതിനിധിമാല എന്നിവ സമരഗാനങ്ങളും ഹിജ്റത്തുനബി എന്നത് ചരിത്രകാവ്യവുമാണ്.

ഇതര കവികൾ

തിരുത്തുക

ഹുനൈൻ മഹാകാവ്യം രചിച്ച മാളിയക്കൽ കുഞ്ഞഹമ്മദ്, സലഫമാല രചിച്ച ശുജായി മുഹ്യിദ്ദീൻ മുസലിയാർ, ഫുത്തൂഹുശ്ശാമ് എഴുതിയ ചേറ്റുവായ് പരീക്കുട്ടി, മക്കാഫതഹിന്റെ കർത്താവ് മച്ചിങ്ങൽ മൊയ്തീൻ മൊല്ല, വലിയ നസീഹത്ത്മാല രചിച്ച മാനാക്കാന്റകത്ത് കുഞ്ഞിക്കോയ തുടങ്ങിയ കവികൾ മാപ്പിളസാഹിത്യത്തെ സമ്പന്നമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. കാഞ്ഞിരാൽ കുഞ്ഞിരായിൻ, കുഞ്ഞിസീതിക്കോയ, അബ്ദുല്ല മുൻഷി, മൊഗ്രാൻ കുഞ്ഞിപ്പക്കി, നാലകത്തു കുഞ്ഞിമൊയ്തീൻകുട്ടി, മരക്കാരുട്ടി എന്നീ കവികളുടെയും, പി.കെ. ഹലീമ, തിരുവാലൂർ ആയിഷ, കുണ്ടിൽ കുഞ്ഞാമിന എന്നീ കവയിത്രികളുടെയും സംഭാവനകളും സ്മരണീയങ്ങളത്രെ.

ആധുനികകാലത്ത് നല്ല ഇത്ത്ബിരാൻ, കടായിക്കൽ മൊയ്തീൻകുട്ടിഹാജി, ചാക്കിരീ മൊയ്തീൻകുട്ടി, ഉണ്ണിപ്പ, കുറ്റിപ്പിലാൻ അഹമദ്കുട്ടി, പയ്യൽഖയ്യാത്ത്, വാഴപ്പുള്ളിയിൽ മുഹമ്മദ്, ഉഹൈമിദ്, വൈദ്യരകത്തു കുഞ്ഞുമുഹമ്മദ്, മൊഗ്രാൻ കുഞ്ഞമ്മു എന്നിവർ മാപ്പിളസാഹിത്യരംഗത്തു സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചുപോരുന്നുണ്ട്.

ഇതുകൂടിക്കാണുക

തിരുത്തുക

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 കടപ്പാട്: കേരള സർക്കാർ ഗ്നൂ സ്വതന്ത്ര പ്രസിദ്ധീകരണാനുമതി പ്രകാരം ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച മലയാളം സർ‌വ്വവിജ്ഞാനകോശത്തിലെ അറബിമലയാളസാഹിത്യം എന്ന ലേഖനത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഈ ലേഖനത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. വിക്കിപീഡിയയിലേക്ക് പകർത്തിയതിന് ശേഷം പ്രസ്തുത ഉള്ളടക്കത്തിന് സാരമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ടാകാം.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അറബിമലയാള_സാഹിത്യം&oldid=3995313" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്