സിങ്ക് ഫ്ലൂറൈഡ്
രാസസംയുക്തം
ഒരു അജൈവ രാസ സംയുക്തമാണ് സിങ്ക് ഫ്ലൂറൈഡ് ( ZnF2 ) . ഇത് നാലു ജല തന്മാത്രകളോടൊപ്പവും( ടെട്രാഹൈഡ്രേറ്റ്,) ജലതന്മാത്രകളില്ലാതേയും (അൺഹൈഡ്രസ്) ആയും കാണപ്പെടുന്നു. [1] ടെട്രാ ഹൈഡ്രേറ്റിന് (ZnF2 ·. 4H2O) റോംബോഹെഡ്രൽ ക്രിസ്റ്റൽ ഘടനയാണ് ഉള്ളത്. ഇതിന് ഉയർന്ന ദ്രവണാങ്കവും റൂട്ടൈൽ ഘടനയും ഉണ്ട്. ഈ ഘടനയിൽ ഒരു സിങ്ക് ആറ്റത്തിന് ആറ് കോർഡിനേറ്റ് ബന്ധനങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ സംയുക്തത്തിന് ഗണ്യമായ അയണിക് സ്വഭാവമുണ്ട്. ZnCl2, ZnBr2 and ZnI2 എന്നീ മറ്റ് സിങ്ക് ഹാലൈഡുകളിൽ നിന്നു ഭിന്നമായി, ഇത് ജലത്തിൽ എളുപ്പത്തിൽ ലയിക്കുന്നില്ല.[2]
Names | |
---|---|
IUPAC name
Zinc(II) fluoride
| |
Other names
Zinc difluoride
| |
Identifiers | |
| |
3D model (JSmol)
|
|
ChemSpider | |
ECHA InfoCard | 100.029.092 |
PubChem CID
|
|
RTECS number |
|
UNII |
|
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
InChI | |
SMILES | |
Properties | |
തന്മാത്രാ വാക്യം | |
Molar mass | 0 g mol−1 |
Appearance | white needles hygroscopic |
സാന്ദ്രത | 4.95 g/cm3 (anhydrous) 2.30 g/cm3 (tetrahydrate) |
ദ്രവണാങ്കം | |
ക്വഥനാങ്കം | |
.000052 g/100 mL (anhydrous) 1.52 g/100 mL, 20 °C (tetrahydrate) | |
Solubility | sparingly soluble in HCl, HNO3, ammonia |
−38.2·10−6 cm3/mol | |
Structure | |
tetragonal (anhydrous), tP6 | |
P42/mnm, No. 136 | |
Hazards | |
EU classification | {{{value}}} |
Related compounds | |
Other anions | Zinc(II) bromide Zinc(II) chloride Zinc(II) iodide |
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
|
നിർമ്മാണവും പ്രതികരണങ്ങളും
തിരുത്തുകസിങ്ക് ഫ്ലൂറൈഡ് പല തരത്തിൽ സമന്വയിപ്പിക്കാം.
- ജലീയ ലായനിയിൽ സിങ്ക് ക്ലോറൈഡുമായുള്ള ഫ്ലൂറൈഡ് ലവണത്തിന്റെ പ്രതിപ്രവർത്തനം.
- ഫ്ലൂറിൻ വാതകവുമായുള്ള സിങ്ക് ലോഹത്തിന്റെ പ്രതിപ്രവർത്തനം.
- സിങ്കുമായുള്ള ഹൈഡ്രോഫ്ലൂറിക് ആസിഡിന്റെ പ്രതിപ്രവർത്തനം. [2]
സിങ്ക് ഫ്ലൂറൈഡിനെ ചൂടുവെള്ളം ഉപയോഗിച്ച് ഹൈഡ്രോലൈസ് ചെയ്ത് സിങ്ക് ഹൈഡ്രോക്സിഫ്ലൂറൈഡ്, Zn(OH)F രൂപീകരിക്കാം. [3]
അവലംബം
തിരുത്തുക
- ↑ Perry, D. L.; Phillips, S. L. (1995). Handbook of Inorganic Compounds. CRC Press. ISBN 0-8493-8671-3.
- ↑ 2.0 2.1 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
- ↑ Srivastava, O. K.; Secco, E. A. (1967). "Studies on Metal Hydroxy Compounds. I. Thermal Analyses of Zinc Derivatives ε-Zn(OH)2, Zn5(OH)8Cl2 · H2O, β-ZnOHCl, and ZnOHF". Canadian Journal of Chemistry. 45 (6): 579–583. doi:10.1139/v67-096.