ഫൈക്കോളജി
ആൽഗകളെക്കുറിച്ചുള്ള ശാസ്ത്രീയ പഠനമാണ് ഫൈക്കോളജി. ആൽഗോളജി എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ഇത് ലൈഫ് സയൻസിന്റെ ഒരു ശാഖയാണ് . കടൽപ്പായൽ എന്ന് അർഥം വരുന്ന ഗ്രീക്ക് φῦκος , ഫൈക്കോസ്, -λογία , -ലോജിയ എന്നീ വാക്കുകൾ ചേർന്നാണ് ഫൈക്കോളജി എന്ന വാക്ക് ഉണ്ടായത്.
ജല ആവാസവ്യവസ്ഥയിലെ പ്രാഥമിക ഉൽ‌പാദകർ എന്ന നിലയിൽ ആൽഗകൾ പ്രധാനമാണ്. നനഞ്ഞ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന യൂക്കറിയോട്ടിക്, ഫോട്ടോസിന്തറ്റിക് ജീവികളാണ് മിക്ക ആൽഗകളും. വേരുകൾ, കാണ്ഡം അല്ലെങ്കിൽ ഇല എന്നിവ അവയ്ക്കില്ല. അവ പൂവിടുന്നില്ല. പല ആൽഗകളും ഏകകോശ ജീവികളും സൂക്ഷ്മജീവികളും ( ഫൈറ്റോപ്ലാങ്ക്ടൺ, മറ്റ് മൈക്രോഅൽ‌ഗെ എന്നിവയുൾപ്പെടെ ) ആണ്. മറ്റ്റ് ചില ഇനങ്ങൾ ബഹുകോശ ജീവികളാണ് (ഉദാഹരണമായി, കെല്പ് സർഗ്ഗാാസം).
നീല-പച്ച ആൽഗകൾ അല്ലെങ്കിൽ സയനോബാക്ടീരിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന പ്രോകാരിയോട്ടിക് രൂപങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം ഫൈക്കോളജിയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. നിരവധി മൈക്രോസ്കോപ്പിക് ആൽഗകൾ ലൈക്കണുകളിലെ സിമ്പയോണ്ട്സ് ആയി കാണപ്പെടുന്നു.
ഫൈക്കോളജിസ്റ്റുകൾ സാധാരണയായി ശുദ്ധജലത്തിലോ സമുദ്രത്തിലെ ആൽഗകളിലോ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ഫൈക്കോളജിയുടെ ചരിത്രം
തിരുത്തുകപുരാതന ഗ്രീക്കുകാർക്കും റോമാക്കാർക്കും ആൽഗകളെക്കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്നു, പുരാതന ചൈനക്കാർ [1] ചില ഇനങ്ങൾ ഭക്ഷണമായി പോലും കൃഷി ചെയ്തിരുന്നുവെങ്കിലും, ആൽഗകളെക്കുറിച്ചുള്ള ശാസ്ത്രീയ പഠനം പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ, 1757 ൽ പെഹർ ഓസ്ബെക്കിൻ്റെ <i id="mwMA">ഫ്യൂക്കസ് മാക്സിമസ്</i> (ഇപ്പോൾ <i id="mwMQ">എക്ലോണിയ മാക്സിമ</i> ) യുടെ വിവരണത്തിലും പേരിടലിലും ആരംഭിച്ചു. ഡോസൺ ടർണർ, കാൾ അഡോൾഫ് അഗാർഡ് തുടങ്ങിയ പണ്ഡിതന്മാരുടെ വിവരണാത്മക പ്രവർത്തനത്തെ തുടർന്നായിരുന്നു ഇത്, പക്ഷേ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ ജെവി ലാമൊറൂക്സും വില്യം ഹെൻറി ഹാർവിയും ചേർന്ന് ആൽഗകൾക്കുള്ളിൽ കാര്യമായ ഗ്രൂപ്പുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ആൽഗകളെ പിഗ്മെന്റേഷനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നാല് പ്രധാന ഡിവിഷനുകളായി വിഭജിച്ചതിൻ്റെ പേരിൽ ഹാർവി "ആധുനിക ഫൈക്കോളജിയുടെ പിതാവ്" ആയി അറിയപ്പെടുന്നു. [2]
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിലും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലും ഫൈക്കോളജി ഒരു അംഗീകൃത മേഖലയായി. ഫ്രീഡ്രിക്ക് ട്രൗഗോട്ട് കോറ്റ്സിംഗിനെപ്പോലുള്ളവർ വിവരണാത്മക പ്രവർത്തനം തുടർന്നു. 1889 മുതൽ, കിന്റാരെ ഒകാമുറ ജാപ്പനീസ് തീരദേശ ആൽഗകളെക്കുറിച്ച് വിശദമായ വിവരണങ്ങൾ നൽകുകയും, അവയുടെ വിതരണത്തെക്കുറിച്ച് സമഗ്രമായ വിശകലനവും നൽകി. [3] ആർ‌കെ ഗ്രെവില്ലെ തന്റെ ആൽഗ ബ്രിട്ടാനിക്ക 1830 ൽ തന്നെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചെങ്കിലും, 1902 ൽ എഡ്വേർഡ് ആർതർ ലയണൽ ബാറ്റേഴ്സ് എഴുതിയ എ കാറ്റലോഗ് ഓഫ് ബ്രിട്ടീഷ് മറൈൻ ആൽഗയുടെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തോടെയാണ് രേഖകളുടെ വ്യവസ്ഥാപിതമായ പരസ്പരബന്ധം, വിപുലമായ വിതരണ മാപ്പിംഗ്, ഐഡൻ്റിഫിക്കേഷൻ കീകളുടെ വികസനം എന്നിവ ആത്മാർത്ഥമായി ആരംഭിച്ചത്. 1899-1900-ൽ, ഡച്ച് ഫൈക്കോളജിസ്റ്റ് അന്ന വെബറും-വാൻ ബൊഷെ, സിബൊഗ എക്സ്പഡിഷൻ യാത്ര ചെയ്യുകയും പിന്നീട് 1904 ൽ, കോറലിനേഷ്യ ഓഫ് ദ സിബൊഗ- എക്സ്പഡിഷൻ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. [4]
1803 ൽ ജീൻ പിയറി എറ്റിയെൻ വൗച്ചർ ആൽഗകളിലെ ഐസോഗാമി (ലൈംഗിക സംയോജനം) സംബന്ധിച്ച് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലാണ് ആൽഗകളുടെ പുനരുൽപാദനവും വികാസവും വിശദമായി പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. 1935 ലും 1945 ലും ഇറങ്ങിയ ഫെലിക്സ് യൂജൻ ഫ്രിറ്റ്ഷിന്റെ സമഗ്രമായ വാല്യങ്ങൾ ആൽഗകളുടെ സ്വരൂപത്തെയും പുനരുൽപാദനത്തെയും കുറിച്ച് അന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന കാര്യങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തി. ലില്ലി ന്യൂട്ടന്റെ 1931 ഹാൻഡ്‌ബുക്ക് [5] ബ്രിട്ടീഷ് ദ്വീപുകളിലെ ആൽഗകൾക്കായി ആദ്യത്തെ ഐഡൻ്റിഫിക്കേഷൻ കീ നൽകിയെങ്കിലും, മേരി പാർക്കിന്റെ 1931 ലെ Manx Algae (മാങ്ക്സ് ആൽഗ) 1953 ലെ A preliminary check-list of British marine algae (ബ്രിട്ടീഷ് മറൈൻ ആൽഗകളുടെ പ്രാഥമിക ചെക്ക്-ലിസ്റ്റ്)[6] എന്നിവയിലൂടെ ഏരിയ ചെക്ക്‌ലിസ്റ്റുകളുടെ വികസനം തുടങ്ങി. 1980 കളിൽ പരിസ്ഥിതിക്ക് പുതിയ പ്രാധാന്യം നൽകി, [7] ആൽഗൽ കമ്മ്യൂണിറ്റികളെക്കുറിച്ചും വലിയ സസ്യ സമുദായങ്ങളിൽ ആൽഗകളുടെ സ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ചും കൂടുതൽ പഠനം നടത്തി, ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ വ്യതിയാനങ്ങൾ വിശദീകരിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു അധിക ടൂൾ നൽകി. [8] [9]
സീവീഡുകളുടെ എണ്ണത്താൽ ഏറ്റവും സമ്പന്നമായ ഭൂഖണ്ഡം 2,000 ഇനം ജീവിക്കുന്ന ഓസ്‌ട്രേലിയയാണ്. [10]
ശ്രദ്ധേയരായ ഫൈക്കോളജിസ്റ്റുകൾ
തിരുത്തുക- ഇസബെല്ല അബോട്ട് (1919-2010)
- കാൾ അഡോൾഫ് അഗാർഡ് (1785–1859)
- ജേക്കബ് ജോർജ്ജ് അഗാർഡ് (1813-1901)
- എം എസ് ബാലകൃഷ്ണൻ (1917-1990)
- എൽസി എം. ബറോസ് (ഡോ.) (1913-1986)
- മാർഗരറ്റ് കോൺസ്റ്റൻസ് ഹെലൻ ബ്ലാക്ക്ലർ (1902-1981)
- എൽസി കോൺവേ (1902–1992), 1969–1970 ൽ ബ്രിട്ടീഷ് കൊളംബിയ സർവകലാശാല സന്ദർശിക്കുകയും 1972–1974 ൽ അവിടെ ഗവേഷണം നടത്തുകയും ചെയ്തു. ബ്രിട്ടീഷ് ഫൈക്കോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ പ്രസിഡന്റ് 1965–1967.
- ഇ. യേൽ ഡോസൺ (1918-1966)
- ജിയോവന്നി ബാറ്റിസ്റ്റ ഡി ടോണി (1864-1924)
- കാത്‌ലീൻ മേരി ഡ്രൂ-ബേക്കർ (1901–1957)
- നഥാനിയേൽ ലിയോൺ ഗാർഡ്നർ (1864-1937)
- റോബർട്ട് കെയ് ഗ്രെവില്ലെ (1794–1866)
- മൈക്കൽ ഡി
- ലെന ട്രേസി ഹാങ്ക്സ് (1879-1944)
- ഐഫിയോൺ ജോൺസ് (1925–2004)
- വാസുദേവ കൃഷ്ണമൂർത്തി (1921–2014)
- ഫ്രീഡ്രിക്ക് ട്ര ug ഗോട്ട് കോറ്റ്സിംഗ് (1807–1893)
- മാരി ലെമോയിൻ (1887-1984)
- ഡയാൻ എസ്. ലിറ്റ്‌ലർ
- ഹാൻസ് ക്രിസ്റ്റ്യൻ ലിങ്‌ബി (1782–1837)
- കരോള ഇവെന മൈക്കിൾ (1900-1970)
- ഐറിൻ മാന്റൺ (1904-1988)
- വലേരി മെയ് (1916-2007)
- കാൾ നാഗേലി (1817–1891)
- ലില്ലി ന്യൂട്ടൺ (1893-1981)
- ഫ്രീഡ്രിക്ക് ഓൾട്ട്മാൻ (1860-1945)
- വില്യം ജെ. ഓസ്വാൾഡ് (1919–2005)
- ജോർജ്ജ് ഫ്രെഡറിക് പാപ്പൻഫസ് (1903-1981)
- മേരി പാർക്ക് (1908-1989)
- ഫ്രാൻസ് ജോസഫ് റുപ്രെച്റ്റ് (1814–1870)
- വില്യം ആൽബർട്ട് സെറ്റ്‌ചെൽ (1864-1943)
- പോൾ സിൽവ (1922–2014)
- മിൽട്ടൺ സോമർഫെൽഡ് (1940–2017) [11]
- ഗിൽബർട്ട് മോർഗൻ സ്മിത്ത് (1885-1959)
- ജോൺ സ്റ്റാക്ക് ഹൗസ് (1742–1819)
- വില്യം റാൻ‌ഡോൾഫ് ടെയ്‌ലർ (1895-1990)
- വിറ്റോർ ബെനെഡെറ്റോ അന്റോണിയോ ട്രെവിസൺ ഡി സെന്റ്-ലിയോൺ (1818–1897)
- ഗാവിനോ ട്രോനോ, [12] 2014 ൽ ഫിലിപ്പൈൻസിലെ ദേശീയ ശാസ്ത്രജ്ഞനുള്ള അവാർഡ് ലഭിച്ചു
- മൈറിൻ ഡി വലാറ (1912-1984)
- അന്ന വെബർ-വാൻ ബോസ് (1852-1942)
- ജോർജ്ജ് സ്റ്റീഫൻ വെസ്റ്റ് (1876-1919)
- കാൾ ലുഡ്‌വിഗ് വിൽ‌ഡെനോ (1765–1812)
- എം‌ഒ‌പി അയ്യങ്കാർ (1886-1986)
ഇതും കാണുക
തിരുത്തുക- ആൽഗകൾച്ചർ - ആൽഗകളുടെ കൃഷി ഉൾപ്പെടുന്ന അക്വാകൾച്ചർ
- ആൽഗ ഫ്യൂവൽ - ഊർജ്ജ സമ്പന്നമായ എണ്ണകളുടെ ഉറവിടമായി ആൽഗകളുടെ ഉപയോഗം
- ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് ഫൈക്കോളജി - ആൽഗകളെക്കുറിച്ചുള്ള ശാസ്ത്രീയ പഠനത്തിന്റെ ചരിത്രം
- പാലിയോഫൈക്കോളജി - ഫോസിൽ ആൽഗകളുടെ പഠനവും തിരിച്ചറിയലും
- ഫൈക്കോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റി ഓഫ് അമേരിക്ക - ആൽഗകളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിനായുള്ള പ്രൊഫഷണൽ സൊസൈറ്റി
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Porterfield, William M. (1922) "References to the algae in the Chinese classics" Bulletin of the Torrey Botanical Club 49: pp. 297–300
- ↑ "About Phycology" Archived 2012-10-18 at the Wayback Machine. Lance Armstrong Foundation
- ↑ Tokida, Jun and Hirose, Hiroyuki (1975) Advance of Phycology in Japan Junk, The Hague, Netherlands, page 241, ISBN 90-6193-026-X
- ↑ Weber-Van Bosse, A.; Foslie, M. (1904). The Corallinaceae of the Siboga-expedition. F. J. Brill.
- ↑ Newton, Lily (1931) A Handbook of the British Seaweeds British Museum, London
- ↑ Parke, Mary W. (1953) "A preliminary check-list of British marine algae" Archived 2011-08-26 at the Wayback Machine. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom 32(2): pp. 497–520; revised and corrected through the third revision of 1976
- ↑ Walter, Heinrich and Breckle, Siegmar-Walter (1983) Ökologie der Erde: : Geo-Biosphäre: Band 1, Ökologische Grundlagen in globaler Sicht (Ecology of the Earth: the geobiosphere: Volume 1, Ecological principles in a global perspective) Fischer, Stuttgart, Germany, ISBN 3-437-20297-9; in German
- ↑ Stevenson, R. Jan; Bothwell, Max L. and Lowe, Rex L. (1996) Algal ecology: freshwater benthic ecosystems Academic Press, San Diego, California, page 23, ISBN 0-12-668450-2
- ↑ Figueiras, F. G.; Picher, G. C. and Estrada, M. (2008) "Chapter 10: Harmful Algal Bloom Dynamics in Relation to Physical Processes" page 130 In Granéli, E. and Turner, J. T. (2008) Ecology of Harmful Algae Springer, Berlin, pp. 127–138, ISBN 3-540-74009-0
- ↑ "Marine algae". Royal Botanic Gardens & Domain Trust. Archived from the original on 6 September 2015. Retrieved 21 September 2014.
- ↑ "Remembering Milton Sommerfeld, ASU's 'Wizard of Ooze'". asu.edu. 17 May 2017. Retrieved 20 September 2018.
- ↑ "Dr. Trono is the New National Scientist". Retrieved August 25, 2014.
പുറം കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- ആൽഗ: ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട "സസ്യങ്ങൾ" വീഡിയോ പ്രഭാഷണം.
- ബ്രിട്ടീഷ് ഫൈക്കോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റി
- ഇന്റർനാഷണൽ ഫൈക്കോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റി
- അൽ‌ഗോളജിക്കൽ സ്റ്റഡീസ് ഒരു അന്തർ‌ദ്ദേശീയ ഫൈക്കോളജി ജേണൽ ആണ്, ഇത് ആൽഗോളജി (ഫൈക്കോളജി) മേഖലയിൽ നിന്നും അന്തർ‌ദ്ദേശീയ പ്രാധാന്യമുള്ള അവലോകനം ചെയ്ത ശാസ്ത്രീയ പ്രബന്ധങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു.
- ആൽ‌ഗെബേസ്
- സീവീഡ് സൈറ്റ്
- ANSP ഫൈക്കോളജി വിഭാഗം Archived 2019-09-06 at the Wayback Machine.