തായ് ഖംതി ജനത

തായ് ഖംതി, ( ഖംതി : တဲး ၵံးတီႈ, ( Thai: ชาวไทคำตี่ , ബർമ്മീസ്: ခန္တီးရှမ်းလူမျိုး , Hkamti Shan ) അല്ലെങ്കിൽ ലളിതമായി അവർ ഖംതി എന്നാണ് അവർ അറിയപ്പെടുന്നത്, കാച്ചിൻ സംസ്ഥാനത്തിലെ Hkamti Long, Mogaung, Myitkyina പ്രദേശങ്ങളിലും മ്യാൻമറിലെ Sagaing ഡിവിഷനിലെ Hkamti ജില്ലയിലും നിന്നുള്ള ഒരു തായ് വംശീയ വിഭാഗമാണ്. ഇന്ത്യയിൽ, അരുണാചൽ പ്രദേശിലെ നാംസായ് ജില്ലയിലും ചംഗ്ലാങ് ജില്ലയിലുമാണ് ഇവർ കാണപ്പെടുന്നത്. ലഖിംപൂർ ജില്ലയിലും ധേമാജി ജില്ലയിലും അസമിലെ ടിൻസുകിയ ജില്ലയിലെ മുങ്‌ലാങ് ഖാംതി ഗ്രാമത്തിലും ചൈനയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിലും ഈ വിഭാഗം ജനതയുടെ ചെറിയ സംഖ്യകളുണ്ട്. ഖംതികളുടെ ജനസംഖ്യ 100,031 ആണ്, അതിൽ 40,005 പേർ അരുണാചൽ പ്രദേശിലും 60,026 പേർ അസമിലും താമസിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, മ്യാൻമറിൽ അവരുടെ ആകെ ജനസംഖ്യ 200,000 ആളുകളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. 

തായ് ഖംതി

တဲး ၵံးတီ, Tai Khamti
Diorama and wax figures of Tai Khamti people in Jawaharlal Nehru Museum, Itanagar
Total population
c. 350,000
Regions with significant populations
Myanmar	~200,000
India	140,310
Languages
Khamti, Burmese, Assamese
Religion
Theravada Buddhism
ബന്ധപ്പെട്ട വംശീയ ഗണങ്ങൾ
Thai people, Lao people, Shan people, Dai people

തെങ്കപാനി തടത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശത്ത് വസിക്കുന്ന തായ് ഖംതികൾ ഐരാവദിയുടെ പർവത താഴ്‌വരയായ ഹ്കാംതി ലോംഗ് മേഖലയിൽ നിന്ന് നൂറ്റാണ്ടിൽ വന്ന കുടിയേറ്റക്കാരുടെ പിൻഗാമികളായിരുന്നു.

തേരവാദ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ അനുയായികളാണ് തായ്-ഖാംതി. മ്യാൻമറിലെ ഷാൻ (തായ്) ലിപിയിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച 'ലിക് തായ്' എന്നറിയപ്പെടുന്ന തായ്-ഖാംതിക്ക് അവരുടെ ഭാഷയ്ക്ക് അവരുടേതായ ലിപിയുണ്ട്. അവരുടെ മാതൃഭാഷ ഖംതി ഭാഷ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. തായ് ഭാഷയും ലാവോയുമായി അടുത്ത ബന്ധമുള്ള ഒരു തായ് ഭാഷയാണിത് .

സമൂഹം

ഖംതി സമൂഹത്തെ ക്ലാസുകളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു, ഓരോന്നും സാമൂഹിക ശ്രേണിയിലെ വ്യത്യസ്തമായ പദവിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. മേധാവികൾ ഏറ്റവും ഉയർന്ന സ്ഥാനങ്ങൾ വഹിക്കുന്നു, തുടർന്ന് പുരോഹിതന്മാർ, എല്ലാ റാങ്കുകളിലും ഗണ്യമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു. മുൻകാലങ്ങളിൽ, അടിമകൾ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന റാങ്കായിരുന്നു.

സംസ്കാരം

ജീവിതശൈലിയും ആചാരങ്ങളും

തേരവാദ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ ശക്തമായ വിശ്വാസികളാണ് തായ്-ഖാംതി. വീടുകളിൽ ഒരു പ്രാർത്ഥനാമുറിയുണ്ട്, അവർ എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും പൂക്കളും (നാം താവ് യോംഗ്ലി) ഭക്ഷണവും (ഖാവോ താങ് സോം) സമർപ്പിച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. അവർ പരമ്പരാഗതമായി സമാധാനപ്രിയരാണ്.

തായ്-ഖാംപ്തിയുടെ വീടുകൾ മേൽക്കൂരയുള്ള ഉയർന്ന നിലകളിലാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. മേൽക്കൂരകൾ വളരെ താഴ്ന്നാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്, ഭിത്തികൾ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. തടികൊണ്ടുള്ള പലകകളും ഫ്ലോറിംഗിനും ഉപയോഗിക്കുന്നു, ഭിത്തികൾ മുളകൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചതാണ്.

ഖംതികൾ സ്ഥിരതാമസക്കാരാണ്, കൃഷിക്കാരാണ്. ഒരു കാളയോ എരുമയോ (അല്ലെങ്കിൽ പഴയ കാലത്ത് ആന പോലും) ഒരൊറ്റ മൃഗം വലിക്കുന്ന കലപ്പയാണ് അവർ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

നെല്ല് അരി (ഖോവ്), കടുക് / എള്ള് (ംഗ), ഉരുളക്കിഴങ്ങ് (മാൻ-കാല) തുടങ്ങിയ വിളകൾ ഖംതികൾ വളർത്തുന്നു. അവരുടെ പ്രധാന ഭക്ഷണം അരിയാണ്, സാധാരണയായി പച്ചക്കറികൾ, മാംസം, മത്സ്യം എന്നിവ അനുബന്ധമായി നൽകുന്നു. ഉത്സവങ്ങളിൽ വിളമ്പാത്ത പാനീയമായി അവർ അരി (ലൗ) ഉപയോഗിച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്ന ബിയർ കുടിക്കുന്നു. ഖാവോ പുക്ക് (ഒട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന അരിയും എള്ളും കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചത്), ഖാവോ ലാം (മുള അരി), പാ സാ (പ്രത്യേക ഔഷധങ്ങളുള്ള പുതിയ നദി മത്സ്യ സൂപ്പ്), പാ സോം, നാം സോം എന്നിവയാണ് അറിയപ്പെടുന്ന ചില വിഭവങ്ങൾ. ബീഫ് നിഷിദ്ധമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

ഇന്ത്യയിൽ ചായ ഉപയോഗിച്ച ആദ്യകാല ആളുകളാണ് അവർ. എന്നാൽ കൊളോണിയലിനു മുൻപുള്ള ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ചായകുടിയുടെ ചരിത്രത്തിന് കാര്യമായ രേഖകളൊന്നും ലഭ്യമല്ല. ഇന്ത്യയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ ഈ ചെടിയുടെ ജന്മദേശമായതിനാൽ പുരാതന ഇന്ത്യയിൽ തേയില ഇലകൾ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നുവെന്ന് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. 12-ാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ കാമെലിയ സിനെൻസിസ് ചെടി വളർന്ന പ്രദേശങ്ങളിലെ നിവാസികളായ സിംഗ്ഫോ ഗോത്രവും ഖംതി ഗോത്രവും ചായ കഴിക്കുന്നു. ചായ മറ്റൊരു പേരിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. ഫ്രെഡറിക് ആർ. ഡാനവേ, "ടീ ആസ് സോമ" എന്ന ലേഖനത്തിൽ, ഇന്ത്യൻ പുരാണങ്ങളിൽ ചായ ഒരു പക്ഷെ " സോമ " എന്ന പേരിലാണ് കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്നതെന്ന് വാദിക്കുന്നു.

ഭാഷയും ലിപിയും

മ്യാൻമറിലും ഇന്ത്യയിലും ഖംതി ജനത സംസാരിക്കുന്ന തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ തായ് ഭാഷയാണ് ഖംതി. ഇത് ഒരു ദൈക് ഭാഷയാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് കടായി, കാം-തായ്, തായ്, തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ, വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ശാഖ. അപ്പർ മ്യാൻമറിലെ മൊഗൗങ്ങിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് ഈ ഭാഷ ഉത്ഭവിച്ചതെന്ന് തോന്നുന്നു. ഇത് തായ്, ലാവോ ഭാഷകളുമായി അടുത്ത ബന്ധമുള്ളതാണ്. നിലവിൽ, മ്യാൻമറിൽ ഏകദേശം 200,000 ഖംതി സംസാരിക്കുന്നവരും ഇന്ത്യയുടെ വടക്കുകിഴക്കൻ ഭാഗത്ത് (അരുണാചൽ പ്രദേശ്, അസം പ്രദേശങ്ങൾ) 130,000 പേരും ഉണ്ട്.  "ഖാംതി" എന്ന പേരിന്റെ അർത്ഥം "സ്വർണ്ണ സ്ഥലം" എന്നാണ്.

ഖംതിയുടെ മൂന്ന് ഭാഷകൾ അറിയപ്പെടുന്നു: നോർത്ത് ബർമ ഖംതി, അസം ഖംതി, സിങ്കലിംഗ് ഖാംതി. ഖംതി സംസാരിക്കുന്നവർ ദ്വിഭാഷകളാണ്, പ്രധാനമായും ആസാമീസ്, ബർമീസ് എന്നീ ഭാഷകളും ഇവർക്കറിയാം. 

തായ് ഖാംതികൾക്ക് അവരുടേതായ 'ലിക്-തായ്' എന്ന രചനാ സമ്പ്രദായമുണ്ട്, അത് മ്യാൻമറിലെ വടക്കൻ ഷാൻ ലിപിയോട് സാമ്യമുള്ളതാണ്, ചില അക്ഷരങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങൾ എടുക്കുന്നു. അവരുടെ ലിപി നൂറുകണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ലിക് തോ എൻഗോക്ക് ലിപിയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ്. 17 വ്യഞ്ജനാക്ഷരങ്ങളും 14 സ്വരാക്ഷരങ്ങളും ഉൾപ്പെടെ 35 അക്ഷരങ്ങളുണ്ട്. ത്രിപിടകം, ജാതക കഥകൾ, പെരുമാറ്റച്ചട്ടം, സിദ്ധാന്തങ്ങളും തത്ത്വചിന്തയും, ചരിത്രം, നിയമസംഹിതകൾ, ജ്യോതിഷം, ഹസ്തരേഖാശാസ്ത്രം തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിൽ ലിപി പരമ്പരാഗതമായി ആശ്രമങ്ങളിൽ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ആദ്യത്തെ അച്ചടിച്ച പുസ്തകം 1960 ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1992-ൽ ചോങ്ഖാമിലെ തായ് ലിറ്ററേച്ചർ കമ്മിറ്റിയാണ് ഇത് എഡിറ്റ് ചെയ്തത്. 2003-ൽ വടക്കൻ മ്യാൻമറിലെയും അരുണാചൽ പ്രദേശിലെയും പണ്ഡിതന്മാർ ടോൺ അടയാളപ്പെടുത്തൽ ഉപയോഗിച്ച് ഇത് വീണ്ടും പരിഷ്കരിച്ചു. 

വസ്ത്രധാരണം

ഫുൾകൈയുള്ള കോട്ടൺ ഷർട്ടും (സിയു പച്ചൈ) ബഹുവർണ്ണ സരോംഗും (ഫനോയ്) പുരുഷന്മാരുടെ പരമ്പരാഗത ഖാംതി വസ്ത്രമാണ്. സ്ത്രീകളുടെ വസ്ത്രത്തിൽ നീളമുള്ള കൈ ഷർട്ട് (സിയു പാസോ), കോട്ടൺ അല്ലെങ്കിൽ സിൽക്ക് എന്നിവയിൽ നിർമ്മിച്ച ആഴത്തിലുള്ള നിറമുള്ള നീളമുള്ള സരോംഗ് (സിൻ), നിറമുള്ള സിൽക്ക് സ്കാർഫ് (ഫാമായി) എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വിവാഹിതയായ സ്ത്രീ പ്ലെയിൻ കറുത്ത നിറത്തിലുള്ള നീളമുള്ള പൊതിഞ്ഞ സരോംഗും (സിൻ) അതിനുമുകളിൽ ഒരു ചെറിയ പച്ച പൊതിഞ്ഞ തുണിയും (ലാങ്‌വാട്ട്) ധരിക്കുന്നു.

അവരുടെ ആഭരണങ്ങളിൽ തിളങ്ങുന്ന ആമ്പർ കമ്മലുകൾ, പവിഴം, കൊന്തകൾ, സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ എന്നിവ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഖംതി പുരുഷന്മാർ സാധാരണയായി തങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ പച്ചകുത്തുന്നു.

ഖംതി തങ്ങളുടെ മുടി ഒരു വലിയ കെട്ടായി കെട്ടുന്നു, അതിനെ ഒരു വെളുത്ത തലപ്പാവ് (ഫാ-ഹോ) പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. പട്ടുനൂൽകൊണ്ടുള്ള നീളൻ കോട്ടാണ് തലവന്മാർ ധരിക്കുന്നത്. നാലോ അഞ്ചോ ഇഞ്ച് നീളമുള്ള ഒരു കൂറ്റൻ റോളിലാണ് മുടി പുറകിൽ നിന്നും വശങ്ങളിൽ നിന്നും വലിച്ചെടുക്കുന്നത്. ഒരു എംബ്രോയ്ഡറി ബാൻഡ്, പിന്നിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന തൊങ്ങലുകളുള്ളതും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുമായ അറ്റങ്ങൾ റോളിനെ വലയം ചെയ്യുന്നു.

കല

ഖാമതികൾ അവരുടെ കരകൗശലത്തിന് പേരുകേട്ടവരാണ്. അവരുടെ വാൾ ഫാ-നാപ് എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. മതപരമായ പ്രതിമകൾ കൊത്തിയെടുക്കാൻ മരമോ അസ്ഥിയോ ആനക്കൊമ്പോ ഉപയോഗിക്കുന്ന അമേച്വർ കരകൗശല വിദഗ്ധരാണ് അവരുടെ പുരോഹിതന്മാർ.

ആയുധങ്ങളുടെ ആനക്കൊമ്പ് ഹാൻഡിൽ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെ അവർ മികച്ച വൈദഗ്ധ്യം പ്രകടിപ്പിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. അവരുടെ ആയുധങ്ങളിൽ വിഷം കലർന്ന മുള സ്പൈക്കുകൾ (പഞ്ചികൾ), കുന്തം, വില്ലും അമ്പും, വാൾ, പരിച എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു, സാധാരണയായി കാണ്ടാമൃഗം അല്ലെങ്കിൽ എരുമത്തോൽ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചതാണ്. പഴയ ഫ്ലിന്റ് മസ്‌ക്കറ്റുകളോടും കുതിര പിസ്റ്റളുകളോടും സാമ്യമുള്ള തോക്കുകളും ഖംതിയിലുണ്ട്. വാൾ ശരീരത്തിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് വഹിക്കുന്നു, അതിനാൽ ആവശ്യമെങ്കിൽ വലതു കൈയിൽ പിടിക്കാൻ കഴിയും.

നൃത്തവും നാടകവും

തായ് ഖാംതികളുടെ പ്രധാന നാടക കലാരൂപങ്ങളിലൊന്നാണ് "കാ പൂങ് തായ്" എന്ന നൃത്തം. പരമ്പരാഗത അരുണാചലി നൃത്തത്തിന്റെ പല രൂപങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, ഖംതി ബുദ്ധമതക്കാരുടെ സംസ്കാരത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നൃത്ത നാടകമാണ് ഖംതി നൃത്തം.

തായ് ഖാംതികളുടെ പരമ്പരാഗത നാടോടി നൃത്തങ്ങൾ തായ്‌ലൻഡ്, മ്യാൻമർ തുടങ്ങിയ തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിൽ വേരുകളുള്ളതാണ്. സമൂഹത്തിന് നിരവധി നാടോടി നൃത്തങ്ങളുണ്ട്, ഓരോ നൃത്തത്തിനും മതപരമായ പശ്ചാത്തലമുണ്ട്. ഏറ്റവും വ്യാപകമായ തായ് ഖാംതി നൃത്ത നാടകങ്ങളിൽ ചിലത് ഇവയാണ്:

• മയിൽ നൃത്തം: തായ് ഖാംതിയിലെ ഒരു പ്രമുഖ നൃത്തമാണ് കാ കിംഗ്നാര കിംഗ്നാരി. ഹിമാലയത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന പുരാണത്തിലെ അർദ്ധ-മനുഷ്യന്റെയും പകുതി മയിലിന്റെയും മന്ദവും മനോഹരവുമായ നൃത്തത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്ന പ്രകൃതിയിലെ ഒരു ബുദ്ധമത വിശ്വാസമാണിത്.
• കോക്ക്‌ഫൈറ്റ് ഡാൻസ്: അരുണാചൽ പ്രദേശിലെ തായ് ഖാംതി ഗോത്രത്തിന്റെ ജനപ്രിയ നൃത്തമാണ് കാ കോങ് തോ കൈ. കോഴിയുടെ തലയുടെ ആകൃതിയിലുള്ള ശിരോവസ്ത്രം ധരിക്കുന്ന രണ്ടോ നാലോ പേർ ഇത് അവതരിപ്പിക്കുന്നു, ഒപ്പം ഡ്രം (കോങ്പാട്ട്), കൈത്താളം (പൈസെംഗ്), ഒരു കൂട്ടം ഗോംഗ് (മോംഗ്-സീയിംഗ്) എന്നിവയും. ഈ നൃത്തം സാധാരണയായി രണ്ട് കോഴികൾ തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടമാണ് കാണിക്കുന്നത്, കൂടാതെ ഒരു കോഴിപ്പോരിലൂടെ രാജാവിനെ രസിപ്പിക്കുന്ന പുരാതന പാരമ്പര്യത്തിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടതാണ്.
• മാൻ നൃത്തം: ഐതിഹാസിക കഥയനുസരിച്ച്, ഒക്‌ടോബർ മാസത്തിലെ മാൻ-നൃത്തം (കാ-ടോ) (നുയെൻ-സിപ്-ഈറ്റ്) ജനങ്ങളുടെയും മൃഗങ്ങളുടെയും ആത്മാക്കളുടെ കഥയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ലൈറ്റ് ഫെസ്റ്റിവലിന്റെ ആഘോഷമാണ്. ബുദ്ധന്റെ പ്രസംഗത്തിനും അമ്മയ്ക്കും മറ്റ് ആത്മാക്കൾക്കും നന്ദി പറഞ്ഞും മടങ്ങി. കാ-ടോയുടെ ഈ നൃത്തം ഒരു ബുദ്ധമത വിശ്വാസവും മതപരമായ സ്വഭാവവുമാണ്.
• ഡെമോൺ ഡാൻസ്: കാ ഫൈ ഫൈ എന്ന രാക്ഷസ നൃത്തം മറ്റൊരു പ്രമുഖ നൃത്തമാണ്, ഇത് പ്രധാനപ്പെട്ട സാമൂഹികവും മതപരവുമായ അവസരങ്ങളിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ദുരാത്മാക്കളുടെ രാജാവായ 'മാര' തന്റെ ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാനത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും ബുദ്ധൻ ജ്ഞാനോദയം നേടിയതിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് ഈ നൃത്തത്തിന്റെ പ്രമേയം. തിന്മയ്‌ക്കെതിരായ വിശുദ്ധന്റെ വിജയത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുകയും ബുദ്ധന്റെ 'നിർവാണ' നേട്ടത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

പുറംകണ്ണികൾ

• എത്‌നോളജി പ്രൊഫൈൽ
• ബുദ്ധക്ഷേത്രത്തിന് തീപിടിച്ചു
• പൊയ് പീ മൗവിന്റെ പ്രാധാന്യം
• തൈഖാംപ്തി നംസായ് ബ്ലോഗ്
• TaiKhampti യൂത്ത് വെബ്സൈറ്റ്