കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ അടുക്കള ഉപകരണമായും, ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന ഉപകരണമായും ഉപയോഗിക്കുന്ന, നീണ്ട ആകൃതിയിലുള്ള തുല്യ നീളമുള്ള കോലുകളുടെ ജോഡികളാണ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ. ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ആദ്യം ഉപയോഗിച്ചത് ചൈനക്കാർ ആണ്. പിന്നീട് കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ സാംസ്കാരിക മേഖലകളായ ജപ്പാൻ, കൊറിയ, വിയറ്റ്നാം, തെക്ക്, തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളായ കംബോഡിയ, ലാവോസ്, നേപ്പാൾ, മലേഷ്യ, മ്യാൻമർ, സിംഗപ്പൂർ, തായ്ലൻഡ് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് ഇതിന്റെ ഉപയോഗം വ്യാപിച്ചു.[A]

മുകളിൽ[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] നിന്ന് താഴെ വരെ:</br> • തായ്‌വാനീസ് മെലാമൈൻ ചോപ്‌സ്റ്റിക്കുകൾ </br> • ചൈനീസ് പോർസലൈൻ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ</br> • ടിബറ്റൻ മുള ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ </br> • വിയറ്റ്നാമീസ് പാംവുഡ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ</br> പൊരുത്തപ്പെടുന്ന സ്പൂണിനൊപ്പം കൊറിയൻ സ്റ്റെയിൻലെസ് സ്റ്റീൽ ഫ്ലാറ്റ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ </br> • ജാപ്പനീസ് ദമ്പതികളുടെ സെറ്റ് (രണ്ട് ജോഡി)</br> • ജാപ്പനീസ് കുട്ടികളുടെ ചോപ്‌സ്റ്റിക്കുകൾ </br> • ഡിസ്പോസിബിൾ ബാംബൂ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ (പേപ്പർ റാപ്പറിൽ)
ചോപ്പ്സ്റ്റിക്ക്
The original Chinese character for "chopsticks"[1]
Chinese name
Chinese筷子
Chinese
Vietnamese name
Vietnameseđũa
Chữ Nôm
Korean name
Hangul
젓가락
Hanja
Revised Romanizationjeokkarak
McCune–Reischauerchŏkkarak
Japanese name
Kanji
Kanaはし

മരം, ലോഹം, സെറാമിക്സ് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റേതെങ്കിലും വസ്തുക്കൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച രണ്ട് കോലുകൾ ആണ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ. കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ സംസ്കാരങ്ങളുമായി ( ചൈന, കൊറിയ, ജപ്പാൻ, തായ്‌വാൻ, വിയറ്റ്നാം ) അഭേദ്യം ബന്ധമുള്ള ഒന്നാണ് ചോപ്പ്സ്റ്റിക്ക്. അടുത്തിടെ ഹവായ്, വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ വെസ്റ്റ് കോസ്റ്റ്,[5][6] കൂടാതെ ലോകമെമ്പാടും ഏഷ്യൻ കമ്മ്യൂണിറ്റികളുള്ള വിദേശ നഗരങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിലും ഇതിന് പ്രചാരം ലഭിച്ചുവരുന്നു.

ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളുടെ പ്രതലം മൃദുവാണ്. ടൈറ്റാനിയം, സ്വർണം, വെള്ളി, പോർസലൈൻ, ജേഡ് അല്ലെങ്കിൽ ആനക്കൊമ്പ് എന്നിവയിൽ നിന്നുണ്ടാക്കുന്ന ചോപ്പ്സ്റ്റിക്കുകളും നിലനിന്നിരുന്നു. കൈയിൽ തള്ളവിരലിനും വിരലുകൾക്കുമിടയിൽ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ പിടിച്ച്, ചെറിയ ഭക്ഷണ പദാർത്ഥങ്ങൾ എടുക്കാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

"ചോപ്സ്റ്റിക്ക്" എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് പദം ചൈനീസ് പിഡ്ജിൻ ഇംഗ്ലീഷിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാകാം, അതിൽ " ചോപ്പ് ചോപ്പ് " എന്നാൽ "വേഗത്തിൽ" എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്.[7][8][9] ഓക്സ്ഫോർഡ് ഇംഗ്ലീഷ് നിഘണ്ടു പറയുന്നതനുസരിച്ച്, 1699-ൽ വില്യം ഡാംപിയർ എഴുതിയ വോയേജസ് ആന്റ് ഡിസ്ക്രിപ്ഷൻസ് എന്ന പുസ്തകത്തിലാണ് ഈ വാക്ക് ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്: "അവയെ ഇംഗ്ലീഷ് നാവികൻ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ വിളിക്കുന്നു".[10] മറ്റൊരു സാധ്യത എന്തെന്നാൽ, ഈ പദം ചൗചൗ എന്നതിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് എന്നാണ്. ഇത് തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിക്കുന്ന ഒരു പിഡ്ജിൻ പദമാണ്, അതിനാൽ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾക്ക് 'ഫുഡ് സ്റ്റിക്കുകൾ' എന്നാണ് അർത്ഥം.

ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളുടെ സാധാരണ ചൈനീസ് പദം കുവൈസി എന്നാണ്.( Chinese അതിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രതീകം (筷) ഒരു സെമാന്റിക്-ഫൊണറ്റിക് സംയുക്തമാണ്, അത് "പെട്ടെന്ന്" (快) എന്നർത്ഥം വരുന്ന സ്വരസൂചക ഭാഗവും "മുള" (竹) എന്നർത്ഥമുള്ള ഒരു സെമാന്റിക് ഭാഗവും ചേരുന്നതാണ്.[11]

പുരാതന ചൈനീസിൽ ചോപ്പ്സ്റ്റിക്ക് സൂചിപ്പിക്കുന്ന അക്ഷരം ഷു (箸) ആയിരുന്നു. പുരാതന ചൈനീസ് സംസാരഭാഷയിൽ ഇത് വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ക്രമേണ അതിന്റെ ഉപയോഗം "പെട്ടെന്ന്" എന്നർത്ഥമുള്ള കുവൈ(快) എന്ന അക്ഷരത്തിന്റെ ഉച്ചാരണം ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റപ്പെട്ടു, അതായത്. യഥാർത്ഥ പ്രതീകം ഇപ്പോഴും എഴുത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആധുനിക ചൈനീസ് സംസാരത്തിൽ ഇത് വളരെ അപൂർവമായി മാത്രമേ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ. എന്നിരുന്നാലും, ചൈനീസ് ഭാഷകളായ ഹോക്കിൻ, ടീച്ച്യൂ എന്നിവയിൽ ഇത് സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം മിൻ ചൈനീസ് ഭാഷകൾ മധ്യ ചൈനീസിനേക്കാൾ പഴയ ചൈനീസിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് വരുന്നതാണ്.

"ഫാസ്റ്റ്" (快), "ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ" എന്നിവ തമ്മിലുള്ള ചൈനീസ് എഴുത്തിലെ വ്യത്യാസത്തെ സൂചിപ്പിക്കാൻ, "ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ" (筷) എന്നതിനൊപ്പം "മുള" (竹) റാഡിക്കൽ (⺮) എന്നീ ചിഹ്നങ്ങൾ ചേർത്ത് ഒരു പുതിയ പ്രതീകം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.[12]

ജാപ്പനീസ് ഭാഷയിൽ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളെ hashi (?) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഡിസ്പോസിബിൾ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളുടെ റാപ്പറുകളിൽ സാധാരണയായി അച്ചടിക്കുന്ന ഒരു വാചകം otemoto (おてもと?) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ടെ എന്നാൽ കൈ, മോട്ടോ എന്നാൽ അതിനു ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. മുമ്പിലുള്ള o ആദരസൂചകമായി ചേർത്തിരിക്കുന്നതാണ്

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

ഷാൻ രാജവംശത്തിനും (ക്രി.മു. 1766–1122) മുമ്പേ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് ഹാൻ രാജവംശ ചരിത്രകാരനായ സിമാ ക്വിയാൻ എഴുതുന്നു, പക്ഷേ ഈ പ്രസ്താവനയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിന് രേഖാമൂലമോ പുരാവസ്തുപരമോ ആയ തെളിവുകളൊന്നുമില്ല.[13] അംയന്ഗ് ( ഹെനാൻ ) സമീപം യിൻ ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നും ഖനനം ചെയ്തെടുത്ത ആറ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളാണ് ആദ്യത്തെ അറിയപ്പെടുന്ന ചോപ്പ്സ്റ്റിക്കുകൾ. വെങ്കലം കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച അവക്ക്, 26 സെ.മീ (10 inches) നീളവും 1.1- തൊട്ട് 1.3 സെ.മീ (0.43-തൊട്ട് 0.51 inches) വീതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു; അവ പാചകത്തിന് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതായി കരുതുന്നു.[14][15][16] ചോപ്പ്സ്റ്റിക്കുകളെകുറിച്ച് പരാമ്നർശിക്കുന്ന അറിയപ്പെടുന്ന ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ള രേഖ, ഹാൻ ഫെഇ(c. 280–233 BCE) ബി.സി. മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ എഴുതിയ ഒരു ദാർശനികകൃതിയാണ് .[17]

ആദ്യത്തെ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ പാചകം ചെയ്യുന്നതിനും തീ ഇളക്കിവിടുന്നതിനും ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നതിനും, ഭക്ഷണം ഇളക്കുന്നതിനുമ്മാണ് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്, ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനല്ല. ഹാൻ രാജവംശക്കാലത്ത് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങി. മറ്റ് മൂർച്ചയുള്ള ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ലാക്വെയർ- സൗഹൃദമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. മിംഗ് രാജവംശംത്തിന്റെ കാലം വരെ ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നതിനും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനും ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. തുടർന്ന് അവർ കുവൈസി എന്ന പേരും നിലവിലെ രൂപവും നേടി.[18]

1515 ൽ ടോം പിയേഴ്സ് മലാക്കയിൽ എഴുതിയ പോർച്ചുഗീസ് സുമ ഓറിയന്റലിലാണ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ പരാമർശം.

 
മുകളിൽ[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] ഹാഷി (കഴിക്കുന്നതിന്), താഴെസായിബാഷി (പാചകത്തിന്)

ചോപ്‌സ്റ്റിക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ, താഴത്തെ ചോപ്‌സ്റ്റിക്ക് എപ്പോഴും നിശ്ചലമായിരിക്കും, ഒപ്പം തള്ളവിരലിന്റെ അടിഭാഗത്തും മോതിരം വിരലിനും നടുവിരലിനുമിടയിൽ ഇത്പിടിക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തെ ചോപ്സ്റ്റിക്ക് ഒരു പെൻസിൽ പോലെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു, ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഇത് തള്ളവിരൽ, ചൂണ്ടുവിരൽ, നടുവിരൽ എന്നിവയുടെ ഭാഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച്, ചലിപ്പിക്കുന്നു. ഭക്ഷണം ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പിടിച്ചെടുക്കുന്നു.[19] ഉപയോഗത്തിലില്ലാത്തപ്പോൾ ചോപ്‌സ്റ്റിക്കുകൾ ചൈനീസ് രീതിയിൽ ഒരാളുടെ പ്ലേറ്റിന് വലതുവശത്തോ താഴെയോ ആയി വെക്കുന്നു. ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നതിനു ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൂടുതൽ ശുചിത്വകരമാണെന്ന് ചില ചൈനീസ് ആളുകൾ കരുതുന്നു.[20]

പാചകത്തിന്

തിരുത്തുക

ജാപ്പനിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ജാപ്പനീസ് അടുക്കള ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളാണ് സായിബാഷി (菜; さ い ば). ജാപ്പനീസ് ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കുന്നതിന് അവ ഉപയോഗിക്കുന്നു, അവ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുള്ളവയല്ല. ഒരു കൈകൊണ്ട് ചൂടുള്ള ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ഈ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ സഹായിക്കുന്നു, ഇത് സാധാരണ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ പോലെ ത്തന്നെയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.[21] ഈ ചോപ്‌സ്റ്റിക്കുകൾക്ക് 30 സെ.മീ (12 ഇഞ്ച്) നീളമുണ്ട് അവ മുളയിൽ നിന്നാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. പക്ഷേ വറുക്കലിലും പൊരിക്കലിനും, മുള കൊണ്ടുള്ള കൈപ്പിടിയുള്ള മെറ്റൽ ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളാണ് അഭികാമ്യം, കാരണം സാധാരണ മുള ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ ചൂടുള്ള എണ്ണയിൽ ആവർത്തിച്ച് ഉപയോഗിച്ചതിന് ശേഷം നിറം മാറുകയും അവയിൽ കൊഴുപ്പ് അടിയുകയും ചെയ്യും.

അതുപോലെ, വിയറ്റ്നാമീസ് പാചകക്കാർ പാചകത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന വലുപ്പത്തിലുള്ള ചോപ്സ്റ്റിക്കുകളാണ് đũa cả അല്ലെങ്കിൽ "ഗ്രാൻഡ് ചോപ്സ്റ്റിക്കുകൾ", കലത്തിൽ നിന്ന് അരി വിളമ്പുന്നതിന് ഇത് പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നു.[22]

 
ചൈനയിലെ[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] ഒരു ടൂറിസ്റ്റ് റെസ്റ്റോറന്റിൽ 1987 ൽ പാശ്ചാത്യർ ചോപ്സ്റ്റിക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നു
  1. Still widely used across East Asia, but in China has become archaic in most Chinese dialects except Min Chinese.
  2. "Etiquette in Singapore - Frommer's".
  3. Suryadinata, Leo (1 January 1997). Ethnic Chinese as Southeast Asians. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 9789813055506 – via Google Books.
  4. Wang, Q. Edward (26 January 2015). Chopsticks. Cambridge University Press. ISBN 9781107023963 – via Google Books.
  5. "YouGov - Forget the chopsticks, give us forks".
  6. "Learning the Art of Chopsticks - Hawaii Aloha Travel". 7 June 2012.
  7. Merriam-Webster Online. "Definition of chopstick".
  8. Norman, Jerry (1988) Chinese, Cambridge University Press, p267.
  9.   Chisholm, Hugh, ed. (1911). "article name needed. എൻസൈക്ലോപീഡിയ ബ്രിട്ടാനിക്ക (11th ed.). കേംബ്രിഡ്ജ് സർവകലാശാല പ്രസ്സ്.
  10. Oxford English Dictionary, Second Edition 1989
  11. Wilkinson, Endymion (2000). Chinese history: A manual. Cambridge: Harvard University. p. 647. ISBN 978-0-674-00249-4.
  12. Norman, Jerry (1988) Chinese, Cambridge University Press, p76.
  13. H.T. Huang (Huang Xingzong). Fermentations and Food Science. Part 5 of Biology and Biological Technology, Volume 6 of Joseph Needham, ed., Science and Civilisation in China, (Cambridge: Cambridge University Press, 2000 ISBN 0-521-65270-7), p. 104
  14. 卢茂村 (Lu, Maocun). "筷子古今谈 (An Introduction to Chopsticks)", 农业考古 (Agricultural Archaeology), 2004, No. 1:209–216. ISSN 1006-2335.
  15. "Le due leggende sulle bacchette cinesi". Italian.cri.cn. 2008-06-19. Retrieved 2009-07-14.
  16. (in Chinese) 嚴志斌 洪梅编著殷墟青銅器︰青銅時代的中國文明』 上海大学出版社, 2008-08, p. 48 "第二章 殷墟青銅器的類別與器型 殷墟青銅食器 十、銅箸 这三双箸长26、粗细在1.1-1.3厘米之间,出土于西北岗1005号大墓。陈梦家认为这种箸原案有长形木柄,应该是烹调用具。" ISBN 7811180979 OCLC 309392963.
  17. Needham, Joseph. (2000). Science and Civilization in China: Volume 6, Biology and Biological Technology, Part 5, Fermentations and Food Science. Cambridge University Press. p. 104. footnote 161.
  18. Endymion Wilkinson, Chinese History: A Manual (Cambridge, MA: Harvard University Press, Rev. and enl., 2000), 647 citing Yun Liu, Renxiang Wang, Qin Mu, 木芹. 刘云. 王仁湘 刘云 Zhongguo Zhu Wen Hua Da Guan 中国箸文化大观 (Beijing: Kexue chubanshe, 1996).
  19. Reiber, Beth; Spencer, Janie (2010). Frommer's Japan. John Wiley & Sons. p. 37. ISBN 978-0-470-54129-6. The proper way to use a pair is to place the first chopstick between the base of the thumb and the top of the ring finger (this chopstick remains stationary) and the second one between the top of the thumb and the middle and index fingers.
  20. Giblin, James Cross (1987). From hand to mouth: How we invented knives, forks, spoons, and chopsticks, & the manners to go with them. New York: Crowell. p. 35. ISBN 978-0-690-04660-1.
  21. "さいばし". Shogakukan and NTT Resonant Inc. Retrieved 2014-02-23.
  22. "Đôi đũa". Batkhuat.net. 2011-06-19. Retrieved 2019-02-06.



  1. In Singapore and Malaysia, the ethnic Chinese traditionally consume all food with chopsticks while ethnic Indians and Malays (especially in Singapore) use chopsticks only to consume noodle dishes – the use of a spoon or fork however is more common.[2][3] In Laos, Myanmar, Thailand and Nepal chopsticks are generally used only to consume noodles.[4]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ചോപ്പ്സ്റ്റിക്ക്&oldid=3990044" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്