ഗർഭകാല പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ്

ഗർഭകാല പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ് എന്നത് കൊണ്ട് വ്യക്തമാക്കുന്നത് ഒരു ഗർഭിണിയായ വ്യക്തിക്ക് വാക്സിൻ നൽകലാണ്. ഇത് ഒന്നുകിൽ വ്യക്തിയെ രോഗത്തിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നതിനോ അല്ലെങ്കിൽ ആന്റിബോഡി പ്രതികരണം ഉണ്ടാക്കുന്നതിനോ ചെയ്യാം, അതായത്, ആന്റിബോഡികൾ മറുപിള്ളയിലൂടെ കടന്നുപോകുകയും ജനനശേഷം കുഞ്ഞിന് നിഷ്ക്രിയ പ്രതിരോധശേഷി നൽകുകയും ചെയ്യും. യുഎസ്, [1] കാനഡ, [2] യുകെ, [3] ഓസ്‌ട്രേലിയ [4] [5], ന്യൂസിലാൻഡ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ പല രാജ്യങ്ങളിലും, [6] ഇൻഫ്ലുവൻസ, കോവിഡ്-19, വില്ലൻ ചുമ എന്നിവയ്‌ക്കെതിരായ വാക്‌സിനേഷൻ ഗർഭകാലത്ത് പതിവായി നൽകാറുണ്ട്.

ഗർഭാവസ്ഥയിൽ യാത്രയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതോ തൊഴിൽപരമായോ രോഗം ഉണ്ടാക്കുന്ന അണുക്കളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷണം നൽകുന്നതിനും വാക്സിസിനുകൾ നൽകാം. എന്നിരുന്നാലും, ചില വാക്സിനുകൾ ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഉപയോഗിക്കരുത്. എംഎംആർ, ബിസിജി വാക്‌സിനുകൾ പോലുള്ള ലൈവ് അറ്റൻവേറ്റ് ചെയ്ത ജീവികൾ ഉൾപ്പെടുന്ന വാക്‌സിനുകൾ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു, കാരണം ഇവ ഗര്ഭപിണ്ഡത്തെ ബാധിക്കാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്.

ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ടെറ്റനസ്, വില്ലൻ ചുമ വാക്സിനേഷൻ തിരുത്തുക

നവജാതശിശുക്കൾക്ക് അണുബാധയ്ക്കുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് ശിശു ആദ്യ വാക്സിനേഷൻ സ്വീകരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്. ഇക്കാരണത്താൽ, ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ആന്റിബോഡി പ്രതികരണത്തെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിനായി ചില പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പുകൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. വാക്സിൻ്റെ ഫലമായി പ്ലാസന്റയിലൂടെയും ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിലേക്കും ആന്റിബോഡി കടന്നുപോകുന്നു: ഇത് നവജാതശിശുവിന് നിഷ്ക്രിയ പ്രതിരോധശേഷി നൽകുന്നു. 1879-ൽ തന്നെ, ഗർഭാവസ്ഥയിൽ വസൂരി വാക്സിനേഷനുശേഷം ജനിച്ച ശിശുക്കൾ തന്നെ വസൂരിയിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. [7] എന്നിരുന്നാലും, യഥാർത്ഥ വസൂരി വാക്സിനേഷൻ ഗർഭകാലത്ത് വ്യാപകമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല, ഒരു ലൈവ് വാക്സിൻ എന്ന നിലയിൽ അതിന്റെ ഉപയോഗം വിപരീതഫലമാണ് നൽകുക എന്നതായിരുന്നു കാരണം.

ക്ലോസ്ട്രിഡിയം ടെറ്റനി എന്ന ബാക്ടീരിയ മൂലമുണ്ടാകുന്ന അണുബാധയാണ് ടെറ്റനസ്. നവജാതശിശുക്കൾക്ക് അവയുടെ ഉണങ്ങാത്ത പൊക്കിൾ കൊടി വഴി അണുബാധ ഉണ്ടാകാം, പ്രത്യേകിച്ച് അണുവിമുക്തമല്ലാത്ത ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ച് പൊക്കിൾക്കൊടി മുറിക്കുമ്പോൾ.ടെറ്റനസ് ടോക്‌സോയിഡ് വാക്‌സിൻ 1938-ൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതിന് ആദ്യമായി ലൈസൻസ് ലഭിച്ചു, 1960-കളിൽ, ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ടെറ്റനസ് വാക്‌സിനേഷൻ നടത്തുന്നത് വഴി നവജാതശിശുക്കളിലെ ടെറ്റനസ് തടയാൻ കഴിയുമെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. [8] ഗർഭിണികളുടെ വാക്സിനേഷൻ ടെറ്റനസ് മൂലമുള്ള ശിശുമരണങ്ങൾ 94% കുറയ്ക്കുമെന്ന് തുടർന്നുള്ള പരീക്ഷണങ്ങൾ തെളിയിച്ചു. [9] [10] 1988-ൽ ലോകാരോഗ്യ അസംബ്ലി 2000-ഓടെ നവജാതശിശു ടെറ്റനസ് ഇല്ലാതാക്കാൻ മാതൃ വാക്സിനേഷൻ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള പ്രമേയം പാസാക്കി. നവജാതശിശു ടെറ്റനസ് ഇതുവരെ ഇല്ലാതാക്കിയിട്ടില്ലെങ്കിലും, 1987 ൽ 787,000 വാർഷിക ശിശുമരണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നത് 2017 ആയപ്പോഴേക്കും 31,000 ആയി കുറഞ്ഞു.[11]

വില്ലൻ ചുമ, അല്ലെങ്കിൽ പെർട്ടുസിസ്, ബോർഡെറ്റെല്ല പെർട്ടുസിസ് എന്ന ബാക്ടീരിയ മൂലമുണ്ടാകുന്ന ഒരു പകർച്ചവ്യാധിയാണ്. യുഎസ്എയിലെ 0.5% ശിശുക്കളിൽ ഇത് മാരകമായി ബാധിക്കുന്നു. [12] വില്ലൻ ചുമയ്‌ക്കെതിരായ ആദ്യത്തെ വാക്‌സിൻ 1930-കളിൽ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു, 1940-കളിൽ നടത്തിയ ഒരു പഠനത്തിൽ ഗർഭാവസ്ഥയിലുള്ള വാക്‌സിനേഷൻ ശിശുക്കളെ വില്ലൻ ചുമ വരുന്നതിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തി. [13]

ടെറ്റനസ്, വില്ലൻ ചുമ വാക്സിനേഷനുകൾ സാധാരണയായി ഗർഭാവസ്ഥയിൽ സംയോജിപ്പിച്ചാണ് നൽകുന്നത്, ഉദാഹരണത്തിന് DTaP വാക്സിൻ (ഡിഫ്തീരിയയിൽ നിന്ന് കൂടി സംരക്ഷിക്കുന്നു) അല്ലെങ്കിൽ 4-ഇൻ-1 വാക്സിൻ (ഇത് ഡിഫ്തീരിയ, പോളിയോ എന്നിവയിൽ നിന്നു കൂടി സംരക്ഷിക്കുന്നു).

ഗർഭാവസ്ഥയിലെ ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിനേഷൻ തിരുത്തുക

ഇൻഫ്ലുവൻസ വൈറസുകൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന ശ്വാസകോശ അണുബാധയാണ് ഇൻഫ്ലുവൻസ. ഗർഭിണികളായ സ്ത്രീകളെ ആനുപാതികമായി ഇൻഫ്ലുവൻസ ബാധിക്കുന്നില്ല: 1918-ലെ പാൻഡെമിക്കിൽ, ഈ ജനസംഖ്യയിൽ 27% വരെ ഉയർന്ന മരണനിരക്ക് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, 1957-ലെ പാൻഡെമിക്കിൽ, ഗർഭാവസ്ഥയിലെ മരണങ്ങളിൽ ഏകദേശം 20% ഇൻഫ്ലുവൻസ മൂലമാണ്. 2009-ലെ പാൻഡെമിക്കിൽ, വൈദ്യശാസ്ത്രപരമായ പുരോഗതി ഉണ്ടായിട്ടും, ആനുപാതികമല്ലാത്ത ഉയർന്ന ശതമാനം മരണങ്ങൾക്ക് കാരണമായത് ഗർഭിണികളാണ്. [14]

ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിൻ ആദ്യമായി 1938 മുതൽ യുഎസ് സൈന്യത്തിലും പിന്നീട് 1940 മുതൽ സിവിലിയൻ ജനസംഖ്യയിലും ഉപയോഗിച്ചു. ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഇൻഫ്ലുവൻസ ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലായതിനാൽ, 1960 മുതൽ ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിനേഷനായി ഗർഭിണികൾക്ക് മുൻഗണന നൽകണമെന്ന് യുഎസ്എയിലെ പൊതുജനാരോഗ്യ സ്ഥാപനങ്ങൾ ശുപാർശ ചെയ്തു, [15] [16] മുതലുള്ള ശുപാർശ സിഡിസി അംഗീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, 2005 വരെ ഒരു ക്രമരഹിതമായ ക്ലിനിക്കൽ ട്രയൽ ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിനേഷന്റെ ഫലപ്രാപ്തിയെ ഔപചാരികമായി തെളിയിച്ചിരുന്നില്ല. [17]

2009-ലെ പകർച്ചവ്യാധിയെത്തുടർന്ന്, ഓസ്‌ട്രേലിയയും യുകെയും ഗർഭിണികൾക്കായി ശുപാർശ ചെയ്യുന്ന ഷെഡ്യൂളിൽ ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിനേഷൻ കൂടി ചേർത്തു.

ഗർഭാവസ്ഥയിലെ കോവിഡ്-19 വാക്സിനേഷൻ തിരുത്തുക

സാർസ്-കോവ്2 വൈറസ് മൂലമുണ്ടാകുന്ന ശ്വാസകോശ സംബന്ധമായ അണുബാധയാണ് കോവിഡ്-19. കോവിഡ്-19 വാക്സിനുകൾ ലഭ്യമാകുന്നതിന് മുമ്പ്, രോഗം പിടിപെട്ട ഗർഭിണികൾക്ക് തീവ്രപരിചരണമോ ഇൻവേസീവ് വെന്റിലേഷനോ ECMOയോ ആവശ്യമായി വരാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലായിരുന്നു, എന്നാൽ മരണസാധ്യത കൂടുതലായിരുന്നില്ല. [18] അണുബാധ, മാസം തികയാതെയുള്ള ജനനം, ചാപിള്ള ജനനം, പ്രീ-എക്ലാംസിയ എന്നിവയുടെ അപകടസാധ്യത ഗണ്യമായി വർദ്ധിച്ചു. [19]

mRNA COVID-19 വാക്സിനുകൾ ആദ്യമായി പുറത്തിറക്കിയത് 2020 ഡിസംബറിലാണ്. ഈ സമയത്ത്, ഗർഭാവസ്ഥയിൽ കോവിഡ്-19 രോഗം ഉണ്ടാക്കുന്ന അപകടസാധ്യതകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്, യുഎസും ഇസ്രായേലും താമസിയാതെ എല്ലാ ഗർഭിണികൾക്കും വാക്സിനുകൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു, അതിനാൽ ഈ വാക്സിനുകളിൽ നിന്നും ആദ്യത്തെ സുരക്ഷയും ഫലപ്രാപ്തിയും ഈ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുമാണ് ലഭിച്ചത്. [20] 2022 മാർച്ചോടെ, 185,000-ത്തിലധികം വ്യക്തികൾ ഉൾപ്പെടെ ഗർഭാവസ്ഥയിൽ കോവിഡ്-19 വാക്സിനേഷന്റെ സുരക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള ഔപചാരിക പഠനങ്ങൾ കോവിഡ്-19 വാക്സിനേഷനെ തുടർന്നുള്ള പ്രസവസംബന്ധമായ സങ്കീർണതകൾ ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലൊന്നും കണ്ടെത്തിയില്ല [20] കൂടാതെ 2022 ഏപ്രിലിൽ, ഒരു ചിട്ടയായ അവലോകനവും മെറ്റാ അനാലിസിസും. പാൻഡെമിക് സമയത്ത്, കോവിഡ്-19 വാക്സിനേഷൻ പ്രസവിക്കാനുള്ള സാധ്യത ഏകദേശം 15% കുറച്ചതായി ഡാറ്റ കാണിക്കുന്നു. [21] ഈ സമയത്ത്, 110 രാജ്യങ്ങൾ ഗർഭാവസ്ഥയിൽ കോവിഡ്-19 വാക്സിനേഷൻ ശുപാർശ ചെയ്‌തു, കൂടാതെ 72 വാക്‌സിനേഷനും. [22]

ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിന്റെ രോഗം തടയുന്നതിന് റുബെല്ല വാക്സിനേഷൻ തിരുത്തുക

റുബെല്ല, അല്ലെങ്കിൽ ജർമ്മൻ മീസിൽസ്, റുബെല്ല വൈറസ് മൂലമുണ്ടാകുന്ന അണുബാധയാണ്. കുട്ടിക്കാലത്ത്, ഇത് സാധാരണയായി ഒരു ചെറിയ രോഗത്തിന് കാരണമാകുന്നു, എന്നാൽ ഗർഭാവസ്ഥയിലെ അണുബാധ ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിന്റെ അണുബാധ, അല്ലെങ്കിൽ ജന്മനായുള്ള റുബെല്ല സിൻഡ്രോം എന്നിവയ്ക്ക് കാരണമാകും, ഇത് നവജാതശിശു മരണങ്ങൾ, ബധിരത, അന്ധത, ബൗദ്ധിക വൈകല്യങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നു. ആദ്യത്തെ റുബെല്ല വാക്സിൻ 1969-ൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതിന് ലൈസൻസ് ലഭിച്ചു. [23]

ഒരിക്കലും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും, റുബെല്ല വാക്സിൻ ഒരു ലൈവ് അറ്റൻയുയേറ്റഡ് വാക്സിൻ ആയതിനാൽ, ഇത് ഗര്ഭപിണ്ഡത്തിന്റെ അണുബാധയ്ക്ക് കാരണമാകുമെന്ന സൈദ്ധാന്തിക അപകടമുണ്ട്. അതിനാൽ, ഗർഭകാലത്ത് റുബെല്ല വാക്സിനേഷൻ ഒഴിവാക്കാറുണ്ട്. പകരം, കൗമാരപ്രായക്കാരായ പെൺകുട്ടികൾക്ക്, ഗർഭം ധരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവരുടെ പ്രതിരോധശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനു വാക്സിനേഷൻ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. [24] [25]

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. "Vaccines During and After Pregnancy". 26 January 2022.
  2. "Vaccination and pregnancy: During pregnancy". 22 September 2021.
  3. "Vaccinations in pregnancy". 9 December 2020.
  4. Immunisation for pregnancy Australian Government. Department of Health and Aged Care. Retrieved 10 December 2022
  5. Pregnancy, breastfeeding and COVID-19 vaccines Australian Government. Department of Health and Aged Care. Retrieved 10 December 2022
  6. "Immunisation during pregnancy".
  7. de Martino, Maurizio. (2016). "Dismantling the Taboo against Vaccines in Pregnancy". International Journal of Molecular Sciences. 17 (6): 894. doi:10.3390/ijms17060894. PMC 4926428. PMID 27338346.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  8. Schofield, FD; Tucker, VM; Westbook, GR (1961). "Neonatal tetanus in New Guinea. Effect of active immunization in pregnancy". British Medical Journal. 2 (5255): 785–789. doi:10.1136/bmj.2.5255.785. PMC 1969799. PMID 13748431.
  9. Blencowe, Hannah; Lawn, Joy; Vandelaer, Jos; Roper, Martha; Cousens, Simon (2010). "Tetanus toxoid immunization to reduce mortality from neonatal tetanus". International Journal of Epidemiology. 39 (Suppl 1): i102–i109. doi:10.1093/ije/dyq027. PMC 2845866. PMID 20348112.
  10. Demicheli, Vittorio; Barale, Antonella; Rivetti, Alessandro (2015). "Vaccines for women for preventing neonatal tetanus". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2015 (7): CD002959. doi:10.1002/14651858.CD002959.pub4. PMC 7138051. PMID 26144877.
  11. "Maternal and Neonatal Tetanus Elimination (MNTE)".
  12. "Complications of Whooping Cough (Pertussis) | CDC". April 2021.
  13. Cohen, Philip; Scandron, Samuel (1943). "The placental transmission of protective antibodies against whooping cough: by inoculation of the pregnant mother". JAMA. 121 (9): 656–662. doi:10.1001/jama.1943.02840090026008.
  14. Pazos, Michael; Sperling, Rhoda; Moran, Thomas; Kraus, Thomas (2012). "The influence of pregnancy on systemic immunity". Immunologic Research. 54 (1–3): 254–61. doi:10.1007/s12026-012-8303-9. PMC 7091327. PMID 22447351.
  15. Burney, Leroy (1960). "Influenza immunization: Statement". Public Health Reports. 75 (10): 944. PMC 1929542. PMID 19316369.
  16. "Prevention and Control of Influenza: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP)". MMWR. 46: 1–25. 1997.
  17. Zaman, K; Roy, Eliza; Arifeen, Shams; Rahman, Mahbubur; Raqib, Rubhana; Wilson, Emily; Omer, Saad; Shahid, Nigar; Brieman, Robert (2008). "Effectiveness of Maternal Influenza Immunization in Mothers and Infants". New England Journal of Medicine. 359 (15): 1555–1564. doi:10.1056/NEJMoa0708630. PMID 18799552.
  18. "Update to living systematic review on covid-19 in pregnancy". BMJ (Clinical Research Ed.). 377: o1205. 2022-05-30. doi:10.1136/bmj.o1205. ISSN 1756-1833. PMID 35636775.
  19. Marchand, Greg; Patil, Avinash; Masoud, Ahmed; Ware, Kelly; King, Alexa; Ruther, Stacey; Brazil, Giovanna; Calteux, Nicolas; Ulibarri, Hollie (2022). "Systematic review and meta-analysis of COVID-19 maternal and neonatal clinical features and pregnancy outcomes up to June 3, 2021". AJOG Global Reports. 2 (1): 100049. doi:10.1016/j.xagr.2021.100049. PMC 8720679. PMID 35005663.
  20. 20.0 20.1 Male, Victoria (2022). "SARS-CoV-2 infection and COVID-19 vaccination in pregnancy". Nature Reviews Immunology. 22 (5): 277–282. doi:10.1038/s41577-022-00703-6. PMC 8931577. PMID 35304596.
  21. "Systematic review and meta-analysis of the effectiveness and perinatal outcomes of COVID-19 vaccination in pregnancy". Nature Communications. 13 (1): 2414. May 2022. doi:10.1038/s41467-022-30052-w. PMC 9090726. PMID 35538060. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=6 (help)
  22. "Home". comitglobal.org.
  23. Cooper, LZ (1985). "The history and medical consequences of rubella". Reviews of Infectious Diseases. 7 (Suppl 1): S2-10. doi:10.1093/clinids/7.supplement_1.s2. PMID 3890105.
  24. Miller, CL; Miller, E; Waight, PA (1987). "Rubella susceptibility and the continuing risk of infection in pregnancy". BMJ (Clin Res Ed). 294 (6582): 1277–1278. doi:10.1136/bmj.294.6582.1277. PMC 1246439. PMID 3109615.
  25. Walker, D; Carter, H; Jones, IG (1986). "Measles, mumps, and rubella: the need for a change in immunisation policy". BMJ (Clin Res Ed). 292 (6534): 1501–1502. doi:10.1136/bmj.292.6534.1501. PMC 1340503. PMID 3087495.