യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ

(Jon Fosse എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഒരു നോർവീജിയൻ എഴുത്തുകാരനും നാടകകൃത്തുമാണ് യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ (ജനനം 29 സെപ്റ്റംബർ 1959). 2023-ൽ അദ്ദേഹത്തിന് "പറയാൻ കഴിയാത്തവർക്ക് ശബ്ദം നൽകുന്ന നൂതന നാടകങ്ങൾക്കും ഗദ്യങ്ങൾക്കും" സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. ഹെൻറിക് ഇബ്സൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട നോർവീജിയൻ നാടകകൃത്താണ് അദ്ദേഹം. "പുതിയ ഇബ്‌സൻ" എന്ന് പലപ്പോഴും വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഫൊസ്സയുടെ കൃതികൾ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇബ്‌സൻ സ്ഥാപിച്ച നാടക പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ആധുനിക തുടർച്ചയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതായി ശ്രദ്ധ നേടി.[1][2]

Jon Fosse
ജനനം (1959-09-29) 29 സെപ്റ്റംബർ 1959  (65 വയസ്സ്)
Haugesund, Norway
പ്രവർത്തനംPlaywright, writer
വിദ്യാഭ്യാസംUniversity of Bergen (BA)
Information
അംഗീകാരങ്ങൾNobel Prize in Literature (2023)

ജീവചരിത്രം

തിരുത്തുക

നോർവേയിലെ ഹൗഗെസണ്ടിൽ ജനിച്ച യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ വളർന്നത് സ്ട്രാൻഡെബാമിലാണ് . [3] ഏഴാം വയസ്സിലുണ്ടായ ഗുരുതരമായ അപകടം അദ്ദേഹത്തെ മരണത്തിന്റെ വക്കിലെത്തിച്ചിരുന്നു. ഈ അനുഭവം ഭാവിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ എഴുത്തിനെ കാര്യമായി സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. [4] അദ്ദേഹം ബെർഗൻ സർവ്വകലാശാലയിൽ ചേരുകയും താരതമ്യ സാഹിത്യം പഠിക്കുകയും പിന്നീട് ഒരു സാഹിത്യ ജീവിതം ആരംഭിക്കുകയും നോർവീജിയൻ ഭാഷയുടെ രണ്ട് ലിഖിത മാനദണ്ഡങ്ങളിലൊന്നായ നൈനോർസ്കിൽ എഴുതുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ നോവൽ, Raudt, svart ( ചുവപ്പ്, കറുപ്പ് ) [5] 1983-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ നാടകമായ ഓഗ് ആൽഡ്രി സ്‌കാൽ വി സ്കിൽജസ്റ്റ് ( ആൻഡ് വി വിൽ നെവർ ബി വേർഡ് ) 1994-ൽ അവതരിപ്പിക്കുകയും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. നോവലുകൾ, ചെറുകഥകൾ, കവിതകൾ, കുട്ടികളുടെ പുസ്തകങ്ങൾ, ലേഖനങ്ങൾ, നാടകങ്ങൾ എന്നിവ ഫൊസ്സ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. നാൽപ്പതിലധികം ഭാഷകളിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം ഒരു വയലിൻ വാദകനുമാണ്. [5] കൗമാരപ്രായത്തിലുള്ള എഴുത്ത് പരിശീലനത്തിൽ ഭൂരിഭാഗവും സംഗീത ശകലങ്ങൾക്കായി സ്വന്തം വരികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

അംഗീകാരം

തിരുത്തുക

ഹെൻറിക് ഇബ്സൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവതരിപ്പിച്ച നോർവീജിയൻ നാടകകൃത്താണ് ഫൊസ്സ. "പുതിയ ഹെൻറിക് ഇബ്‌സെൻ" [1] എന്നു പലപ്പോഴും വിളിക്കാറുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഹെൻറിക് ഇബ്‌സൻ സ്ഥാപിച്ച പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഒരു ആധുനിക തുടർച്ചയായും കരുതുന്നു. [2] സാമുവൽ ബെക്കറ്റിനെയും ജോർജ്ജ് ട്രാക്കൽ, തോമസ് ബെർണാർഡ് എന്നിവരെയും തന്റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ബന്ധുക്കളായി അദ്ദേഹം തന്നെ പരാമർശിക്കുന്നു. [6] ഒലാവ് ഹൗജ്, ഫ്രാൻസ് കാഫ്ക, വില്യം ഫോക്ക്നർ, വിർജീനിയ വൂൾഫ്, ബൈബിൾ എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തെയും പ്രവർത്തനത്തെയും സ്വാധീനിച്ച മറ്റ് എഴുത്തുകാരും പുസ്തകങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. [7]

2003-ൽ ഫ്രാൻസിലെ ഓർഡ്രെ നാഷണൽ ഡു മെറിറ്റിന്റെ ഷെവലിയറായി ഫൊസ്സയെ നിയമിച്ചു [8] ദ ഡെയ്‌ലി ടെലിഗ്രാഫിന്റെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന 100 മികച്ച പ്രതിഭകളുടെ പട്ടികയിൽ ഫൊസ്സ 83-ാം സ്ഥാനവും നേടിയിട്ടുണ്ട്. [9]

2011 മുതൽ, നോർവീജിയൻ സ്റ്റേറ്റിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ളതും ഓസ്ലോ നഗരമധ്യത്തിലെ റോയൽ പാലസിന്റെ പരിസരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതുമായ ഒരു ഓണററി വസതിയായ ഗ്രോട്ടൻ ഫൊസ്സയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. [10] നോർവീജിയൻ കലകൾക്കും സംസ്‌കാരത്തിനും നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് നോർവേ രാജാവ് പ്രത്യേകം നൽകുന്ന ബഹുമതിയാണ് ഗ്രോട്ടണിനെ സ്ഥിരം വസതിയായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

2011-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ബൈബിളിന്റെ നോർവീജിയൻ പരിഭാഷയായ ബിബെൽ 2011 -ന്റെ സാഹിത്യ ഉപദേഷ്ടാക്കളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ഫൊസ്സ

അൻഡ്‌വേക്ക് ( <i id="mwVA">വേക്ക്‌ഫുൾനെസ്</i> ), ഒലാവ്‌സ് ഡ്രോമർ ( ഒലാവിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ), ക്വെൽഡ്‌സ്‌വാവ്ഡ് ( <i id="mwWg">തളർച്ച</i> ) എന്നീ ട്രൈലോജികൾക്ക് 2015-ലെ നോർഡിക് കൗൺസിലിന്റെ സാഹിത്യ പുരസ്‌കാരം ഫൊസ്സയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. [11]

ഫൊസ്സയുടെ നിരവധി കൃതികൾ പേർഷ്യൻ ഭാഷയിലേക്ക് മുഹമ്മദ് ഹമദ് വിവർത്തനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, കൂടാതെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാടകങ്ങൾ ഇറാനിലെ ടെഹ്‌റാനിൽ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. [12] [13]

2022 ഏപ്രിലിൽ, ഡാമിയോൺ സെർൽസ് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോവൽ എ ന്യൂ നെയിം: സെപ്റ്റോളജി VI-VII, ഇന്റർനാഷണൽ ബുക്കർ പ്രൈസിനായി ഷോർട്ട്‌ലിസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഫിക്ഷനിലെ 2023 ലെ നാഷണൽ ബുക്ക് ക്രിട്ടിക്‌സ് സർക്കിൾ അവാർഡിനുള്ള ഫൈനലിസ്റ്റായി ഈ പുസ്തകം തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. [14]

2023 ഒക്‌ടോബറിൽ ഫൊസ്സയ്ക്ക് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.

നോവലുകൾ എഴുതുന്നതിനിടയിൽ മറ്റ് എഴുത്തുകാരുടെ കൃതികളുടെ വിവർത്തകനായി ഫൊസ്സ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. [5]

വ്യക്തിജീവിതം

തിരുത്തുക

ഓസ്ട്രിയയിലെ ഹെയ്ൻബർഗ് ആൻ ഡെർ ഡൊനാവിൽ സ്ലോവാക് വംശജയായ തന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യയോടൊപ്പം അദ്ദേഹം ചില സമയങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ബെർഗനിൽ ഒരു വീടും പടിഞ്ഞാറൻ നോർവേയിൽ രണ്ട് വീടുകളും കൂടിയുണ്ട്. [5] യഥാർത്ഥത്തിൽ ചർച്ച് ഓഫ് നോർവേയിലെ അംഗമായിരുന്നു (2012-ന് മുമ്പ് അദ്ദേഹം നിരീശ്വരവാദിയാണെന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും), 2012-2013-ൽ അദ്ദേഹം കത്തോലിക്കാ സഭയിൽ ചേർന്നു, ദീർഘകാലമായുള്ള മദ്യപാനസ്വഭാവത്തിൽ നിന്നും മുക്തിനേടാൻ സ്വയംതന്നെ അദ്ദേഹം ആശുപത്രിയിൽ പ്രവേശിച്ചിരുന്നു. [5]

ഗ്രന്ഥസൂചിക

തിരുത്തുക

 

  • Raudt, svart (1983). Red, Black
  • Stengd gitar (1985). Closed Guitar
  • Blod. Steinen er (1987). Blood. The Stone Is
  • Naustet (1989). Boathouse, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2017).
  • Flaskesamlaren (1991). The Bottle-Collector
  • Bly og vatn (1992). Lead and Water
  • To forteljingar (1993). Two Stories
  • Prosa frå ein oppvekst (1994). Prose from a Childhood
  • Melancholia I (1995). Melancholy, trans. Grethe Kvernes and Damion Searls (Dalkey Archive, 2006).
  • Melancholia II (1996). Melancholy II, trans. Eric Dickens (Dalkey Archive, 2014).
  • Eldre kortare prosa med 7 bilete av Camilla Wærenskjold (1998). Older Shorter Prose with 7 Pictures of Camilla Wærenskjold
  • Morgon og kveld (2000). Morning and Evening, trans. Damion Searls (Dalkey Archive, 2015).
  • Det er Ales (2004). Aliss at the Fire, trans. Damion Searls (Dalkey Archive, 2010).
  • Andvake (2007). Wakefulness
  • Kortare prosa (2011). Shorter Prose
  • Olavs draumar (2012). Olav's Dreams
  • Kveldsvævd (2014). Weariness
  • Trilogien (2014). Trilogy, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2016). Compiles three novellas: Wakefulness, Olav's Dreams and Weariness.
  • Det andre namnet – Septologien I-II (2019). The Other Name: Septology I-II, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2019).
  • Eg er ein annan – Septologien III-V (2020). I Is Another: Septology III-V, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2020).
  • Eit nytt namn – Septologien VI-VII (2021). A New Name: Septology VI-VII, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2021).

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Scenes from a Childhood, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2018). Collects texts from various sources.
  • Melancholy I-II, trans. Damion Searls and Grethe Kvernes (Fitzcarraldo Editions, 2023)

നാടകങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • Nokon kjem til å komme (written in 1992–93; first produced in 1996). Someone Is Going to Come Home
  • Og aldri skal vi skiljast (1994). And We'll Never Be Parted
  • Namnet (1995). The Name
  • Barnet (1996). The Child
  • Mor og barn (1997). Mother and Child
  • Sonen (1997). The Son
  • Natta syng sine songar (1997). Nightsongs, trans. Gregory Motton (2002).
  • Gitarmannen (1999). The Guitar Man
  • Ein sommars dag (1999). A Summer's Day
  • Draum om hausten (1999). Dream of Autumn
  • Sov du vesle barnet mitt (2000). Sleep My Baby Sleep
  • Besøk (2000). Visits
  • Vinter (2000). Winter
  • Ettermiddag (2000). Afternoon
  • Vakkert (2001). Beautiful
  • Dødsvariasjonar (2001). Death Variations
  • Jenta i sofaen (2002). The Girl on the Sofa, trans. David Harrower (2002).
  • Lilla (2003). Lilac
  • Suzannah (2004)
  • Dei døde hundane (2004). The Dead Dogs, trans. May-Brit Akerholt (2014).
  • Sa ka la (2004)
  • Varmt (2005). Warm
  • Svevn (2005). Sleep
  • Rambuku (2006)
  • Skuggar (2006). Shadows
  • Eg er vinden (2007). I Am the Wind, trans. Simon Stephens (2012).
  • Desse auga (2009). These Eyes

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Plays One (2002). Someone Is Going to Come Home; The Name; The Guitar Man; The Child
  • Plays Two (2004). A Summer's Day; Dream of Autumn; Winter
  • Plays Three (2004). Mother and Child; Sleep My Baby Sleep; Afternoon; Beautiful; Death Variations
  • Plays Four (2005). And We'll Never Be Parted; The Son; Visits; Meanwhile the lights go down and everything becomes black
  • Plays Five (2011). Suzannah; Living Secretly; The Dead Dogs; A Red Butterfly's Wings; Warm; Telemakos; Sleep
  • Plays Six (2014). Rambuku; Freedom; Over There; These Eyes; Girl in Yellow Raincoat; Christmas Tree Song; Sea

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Poems (Shift Fox Press, 2014). Selection of poems, translated by May-Brit Akerholt.

ഉപന്യാസങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • Frå telling via showing til writing (1989)
  • Gnostiske essay (1999)
  • An Angel Walks Through the Stage and Other Essays, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2015).

പുരസ്കാരങ്ങളും ബഹുമതികളും

തിരുത്തുക
  • 1997 ആഷെഹോഗ് സമ്മാനം [15]
  • 1998 നൈനോർസ്ക് സാഹിത്യ സമ്മാനം [16]
  • 1999 ഡോബ്ലഗ് സമ്മാനം [17]
  • 2003 നോർസ്ക് കുൽതുരാഡ്സ് എറെസ്പ്രിസ് </link>
  • 2003 നൈനോർസ്ക് സാഹിത്യ സമ്മാനം [16]
  • 2003 ഫ്രാൻസിലെ ഓർഡ്രെ നാഷണൽ ഡു മെറിറ്റിന്റെ ഷെവലിയർ (2003) [8]
  • 2005 ബ്രേജ് പ്രൈസ് </link>
  • 2005 സെന്റ് ഒലാവ് റോയൽ നോർവീജിയൻ ഓർഡറിന്റെ കമാൻഡർ </link>
  • 2007 സ്വീഡിഷ് അക്കാദമി നോർഡിക് പ്രൈസ് [18] [19]
  • 2007 ഫെഡറൽ മിനിസ്ട്രി ഓഫ് ഫാമിലി അഫയേഴ്‌സ്' ഡച്ച്‌ഷർ ജുജെൻഡ്‌ലിറ്ററേറ്റർപ്രീസ് [20]
  • 2010 ഇബ്‌സെൻ അവാർഡ് [21]
  • 2014 ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള യൂറോപ്യൻ സമ്മാനം [22]
  • 2015 നോർഡിക് കൗൺസിൽ സാഹിത്യ സമ്മാനം [23]
  • 2023-ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം
  • ഫോസ്സെ ഫൗണ്ടേഷൻ ( സ്ട്രാൻഡെബാം ആസ്ഥാനമാക്കി) ഫോസ്സിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുമായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു സംഘടനയാണ്. ഫോസിന്റെ ബാല്യകാല വീടിനും മുത്തശ്ശിമാരുടെ വീടിനും സമീപമാണ് കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. [5]
  1. 1.0 1.1 Jon Fosse in Store norske leksikon
  2. 2.0 2.1 H.H. Andersson, Jon Fosse i teaterhistorien, kunstinstitusjonen og markedet, University of Oslo, 2003
  3. Creamer, Ella (5 October 2023). "Jon Fosse wins the 2023 Nobel prize in literature". The Guardian. Retrieved 5 October 2023.
  4. "I have to talk about it because it's so fundamental to me: at the age of seven, I was close to death because of an accident . . I could see myself sitting here . . everything was peaceful, and I looked at the houses back home, and I felt quite sure that I saw them for the last time as I was going to the doctor. Everything was shimmering and very peaceful, a very happy state, like a cloud of particles of light. This experience is the most important experience from my childhood. And it has been very formative for me as a person, both in good and in bad ways. I think it created me as a kind of artist." ('Jon Fosse's Search for Peace'. The New Yorker, 13 November 2022)
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Merve Enre (13 November 2022). "Jon Fosse's Search for Peace". The New Yorker. Retrieved 14 November 2022.
  6. "Winner of the 2023 Nobel Prize in Literature announced". The Independent (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2023-10-05. Retrieved 2023-10-05.
  7. "What's on my bookshelf: Jon Fosse | The Booker Prizes". thebookerprizes.com (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2023-01-01. Retrieved 2023-10-05.
  8. 8.0 8.1 Fransk heder til Fosse, nrk.no.
  9. "Top 100 living geniuses". Telegraph.co.uk. 30 October 2007. Retrieved 6 November 2015.
  10. "Winje Agency". Winje Agency (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 12 May 2020.
  11. NRK. "Fosse vant Nordisk råds litteraturpris". NRK. Retrieved 6 November 2015.
  12. "Iranian actor Kianian to perform in Fosse play". Mehr News Agency (in ഇംഗ്ലീഷ്). 4 November 2006. Retrieved 19 April 2019.
  13. Behnegarsoft.com (1 January 2011). "IBNA – 2nd stage shortlisted works of Dramatic Arts". Iran's Book News Agency (IBNA) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2019-04-19. Retrieved 19 April 2019.
  14. Varno, David (1 February 2023). "NATIONAL BOOK CRITICS CIRCLE ANNOUNCES FINALISTS FOR PUBLISHING YEAR 2022". National Book Critics Circle (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 3 February 2023.
  15. "Jon Fosse (NORWAY)". AO International (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2020-08-02. Retrieved 12 May 2020.
  16. 16.0 16.1 "Nynorsk litteraturpris". Archived from the original on 20 April 2016. Retrieved 21 December 2014.
  17. Store norske leksikon (2005–2007). "Doblougprisen". Store norske leksikon. Retrieved 6 November 2015.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  18. "Jon Fosse prisas av Svenska Akademien". nummer.se (in സ്വീഡിഷ്). 13 March 2007. Retrieved 27 October 2012.
  19. "Fosse får Akademiens nordiska pris". DN.se (in സ്വീഡിഷ്). 13 March 2007. Retrieved 27 October 2012.
  20. "2007 Archive". Archived from the original on 26 July 2011. Retrieved 21 December 2014.
  21. "Jon Fosse". internationalibsenaward.com. Retrieved 6 November 2015.
  22. "Laureate 2014 (Press Release)" (PDF). City of Strasbourg. 19 November 2014. Retrieved 21 December 2014.
  23. "Prize ceremony 2015". norden.org. Retrieved 6 November 2015.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
പുരസ്കാരങ്ങൾ
മുൻഗാമി
{{{before}}}
Recipient of the Norsk kulturråds ærespris
2003
പിൻഗാമി
{{{after}}}
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=യോൺ_ഒലാവ്_ഫൊസ്സ&oldid=4100773" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്