സാമുവൽ റോഡ്മാൻ ഇർവിൻ
ഒരു അമേരിക്കൻ നേത്രരോഗവിദഗ്ദ്ധൻ ആയിരുന്നു സാമുവൽ റോഡ്മാൻ "റോഡ്" ഇർവിൻ (ജീവിതകാലം: 5 ഡിസംബർ 1906, സാൾട്ട് ലേക്ക് സിറ്റി, യൂട്ടാ - 27 ഫെബ്രുവരി 1999, ലഗൂണ ബീച്ച്, കാലിഫോർണിയ). ഇർവിൻ-ഗാസ് സിൻഡ്രോമിൻ്റെ പേരിൽ ആണ് അദ്ദേഹം കൂടുതലായി അറിയപ്പെടുന്നത്.[1][2]
ഇർവിൻ 1928 ൽ സ്റ്റാൻഫോർഡ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിൽ നിന്നും ബിരുദവും 1932ൽ ഹാർവാർഡ് മെഡിക്കൽ സ്‌കൂളിൽ നിന്ന് എംഡിയും നേടി. 1936 ൽ മസാച്ചുസെറ്റ്സ് ഐ ആൻ്റ് ഇയർ ഇൻഫർമറിയിൽ നിന്ന് നേത്രരോഗ റെസിഡൻസി പൂർത്തിയാക്കി.
റെസിഡൻസിക്ക് ശേഷം, കാലിഫോർണിയയിലെ ലോസ് ഏഞ്ചൽസിലെ പിതാവിന്റെ പരിശീലനത്തിൽ ചേർന്നു, എന്നാൽ താമസിയാതെ അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിലേക്ക് പോയി, അവിടെ കേണൽ റൈറ്റിനൊപ്പം മദ്രാസിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഗവൺമെന്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ 1936 മുതൽ 1937 വരെ ജോലിചെയ്തു. വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ യൂറോപ്പിലെ പ്രധാന നേത്ര ക്ലിനിക്കുകൾ സന്ദർശിച്ച അദ്ദേഹം ലോസ് ഏഞ്ചൽസിലെ പ്രാക്ടീസിലേക്ക് തിരിച്ചു. അദ്ദേഹവും അച്ഛനും (പിന്നീട് സഹോദരൻ സാൻഡിയും) സതേൺ കാലിഫോർണിയ സർവകലാശാലയിലെ ഫാക്കൽറ്റിയിൽ ചേർന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രോഗികളിലൊരാളായ എസ്റ്റെല്ലെ ഡൊഹെനിയുടെ പ്രയോജനത്തിലൂടെ അവർ സതേൺ കാലിഫോർണിയ സർവകലാശാലയിൽ ഡൊഹെനി ഐ ഫൗണ്ടേഷൻ സ്ഥാപിച്ചു. ലോസ് ഏഞ്ചൽസിലെ കാലിഫോർണിയ സർവകലാശാല വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ, നേത്രസേവനത്തിന്റെ ക്ലിനിക്കൽ ചെയർ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനായി അദ്ദേഹം അവിടെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. നേത്രരോഗവിഭാഗം ഒരു മുഴുസമയ അധ്യാപന സ്ഥാപനത്തിന്റെ തലത്തിലേക്ക് വികസിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹം സ്വകാര്യ പ്രാക്ടീസിൽ തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു, പക്ഷേ ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ അധികാരങ്ങൾ ബ്രാഡ്‌ലി സ്ട്രാറ്റ്‌സ്മയ്ക്ക് കൈമാറുന്നതുവരെ ക്ലിനിക്കൽ പ്രൊഫസറായി തുടർന്നു.[2]
1942 മുതൽ 1946 വരെ അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ വ്യോമസേനയിൽ മേജർ ആയിരുന്നു ഇർവിൻ. 1950–1951 അധ്യയനവർഷത്തിൽ അദ്ദേഹം വിൽമർ ഐ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസറായിരുന്നു. അവിടെ കോർണിയ വടുക്കളിൽ സ്റ്റിറോയിഡുകളുടെ ഫലങ്ങൾ പഠിക്കുന്നതിനായി മുയലുകളിൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി.[3] കൂടാതെ റസിഡൻ്റ്സിന് ഒപ്റ്റിക്സും റിഫ്രാക്ഷനും പഠിപ്പിച്ചു. 2000 രോഗികളിൽ നടത്തിയ ക്ലിനിക്കൽ പഠനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി തിമിര ശസ്ത്രക്രിയയെത്തുടർന്ന് ഉണ്ടാകുന്ന പുതുതായി നിർവചിച്ച സിൻഡ്രോം (സിസ്റ്റോയ്ഡ് മാക്കുലാർ എഡീമ അല്ലെങ്കിൽ ഇർവിൻ-ഗ്യാസ് സിൻഡ്രോം) 1952 സെപ്റ്റംബറിൽ അദ്ദേഹം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.[4] 1950 കളുടെ അവസാനത്തിൽ അദ്ദേഹം റെറ്റിന ഡിറ്റാച്ച്മെൻറുകൾക്കായുള്ള സർജിക്കൽ ഡയാതെർമി, വിട്രിയസ്, മറ്റ് ഒക്കുലാർ ടിഷ്യുകൾ എന്നിവയെ ബാധിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചു.[5]
63-ാം വയസ്സിൽ ശസ്ത്രക്രിയാ പരിശീലനത്തിൽ നിന്ന് വിരമിച്ച അദ്ദേഹം ലഗുണ ബീച്ചിലേക്ക് മാറി. അവിടെ അദ്ദേഹം കൺസൾട്ടിംഗ് നേത്രരോഗവിദഗ്ദ്ധനും യുസി ഇർവിന്റെ ക്ലിനിക്കൽ ഫാക്കൽറ്റി അംഗവുമായി.
അദ്ദേഹത്തിന് മൂന്ന് ആൺമക്കളുണ്ടായിരുന്നു. എസ്. റോഡ്മാൻ ഇർവിന്റെ ഇളയ സഹോദരൻ അലക്സാണ്ടർ "സാൻഡി" റേ ഇർവിൻ, ജൂനിയർ 1996-ൽ അന്തരിച്ചു.[6]
അവാർഡുകളും ബഹുമതികളും
തിരുത്തുക- 1952 - ഫ്രാൻസിസ് I. പ്രൊജക്ടർ ഫൗണ്ടേഷൻ ഫോർ റിസർച്ച് ഇൻ ഒഫ്താൽമോളജി
- 1978 - അമേരിക്കൻ ഒഫ്താൽമോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ ഹോവെ മെഡൽ
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Straatsma, Bradley R. (2000). "S. Rodman Irvine, MD". Transactions of the American Ophthalmological Society. 98: 9–10. PMC 1298207.
- ↑ 2.0 2.1 Irvine, Alexander (2000). "S. Rodman Irvine, MD (1906-1999". Archives of Ophthalmology. 118 (6): 863. doi:10.1001/archopht.118.6.863.
- ↑ Irvine SR; Irvine MD.; Kastner C (1951). "The effect of cortisone on the primary secondary aqueous and on corneal vascularization in rabbits". Bulletin of the Johns Hopkins Hospital. 89 (4): 288–302. PMID 14869917.
- ↑ Irvine SR (1953). "A newly defined vitreous syndrome following cataract surgery: Interpreted according to recent concepts of the structure of the vitreous, the seventh Francis I. Proctor lecture". American Journal of Ophthalmology. 36 (5): 599–619. doi:10.1016/0002-9394(53)90302-x. PMID 13040458.
- ↑ Irvine SR; Knoll HA (1957). "The Thermal Effect on Ocular Tissues of Surgical Diathermy Currents with Frequencies Used in Treatment of Detached Retina". Transactions of the American Ophthalmological Society. 55: 123–144. PMC 1312669. PMID 13556815.
- ↑ Rao NA (1996). "Alexander Ray Irvine, Jr., MD". Transactions of the American Ophthalmological Society. 94: 11–12. PMC 1312084.