വിറ്റോറിയോ സ്‌റ്റൊറാറോ

ഛായാഗ്രാഹകൻ

പ്രശസ്തമായ നിരവധി വിദേശ ചലച്ചിത്രങ്ങളുടെ ഛായാഗ്രാഹകനാണ് വിറ്റോറിയോ സ്‌റ്റൊറാറോ, എ.എസ്.സി., എ.ഐ.സി (ജനനം 24 ജൂൺ 1940) ദി കൺഫേർമിസ്റ്റ്, അപ്പോക്കലിപ്സ് നൗ, ലാസ്റ്റ് എംപറർ തുടങ്ങി നിരവധി ക്ലാസിക് സിനിമകൾക്കൊപ്പം പ്രവർത്തിച്ചു. അമ്പത് വർഷത്തിനിടയിൽ, ബെർണാഡോ ബെർട്ടോലൂച്ചി, ഫ്രാൻസിസ് ഫോർഡ് കൊപ്പോള, വാറൻ ബീറ്റി, വുഡി അല്ലൻ തുടങ്ങിയ സംവിധായകരുടെ സിനിമകൾക്ക് അദ്ദേഹം ക്യാമറ ചലിപ്പിച്ചു. 2020 ൽ ഇന്ത്യയുടെ രാജ്യാന്തരചലച്ചിത്ര മേളയിൽ ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്‌മെന്റ് പുരസ്‌കാരം നൽകി ആദരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

വിറ്റോറിയോ സ്‌റ്റൊറാറോ
വിറ്റോറിയോ സ്‌റ്റൊറാറോ, കാൻ മേളയിൽ 2001
ജനനം (1940-06-24) ജൂൺ 24, 1940  (83 വയസ്സ്)
ദേശീയതഇറ്റാലിയൻ
വിദ്യാഭ്യാസംസെൻട്രോ സ്പെറിമെന്റേൽ ഡി സിനിമാട്ടോഗ്രാഫിയ
തൊഴിൽഛായാഗ്രാഹകൻ
സജീവ കാലം1960–present
സംഘടന(കൾ)
അറിയപ്പെടുന്നത്

അപ്പോക്കാലിപ്സ് ന ((1979), റെഡ്സ് (1981), ദി ലാസ്റ്റ് ചക്രവർത്തി (1987) എന്നീ ചിത്രങ്ങൾക്ക് മികച്ച ഛായാഗ്രഹണത്തിനുള്ള മൂന്ന് അക്കാദമി അവാർഡുകൾ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. മൂന്ന് തവണ ഓസ്കാ‍ർ അവാർഡ് നേടിയ മൂന്ന് ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന മൂന്ന് പേരിൽ ഒരാളാണ് അദ്ദേഹം. റോബർട്ട് റിച്ചാർഡ്സണും ഇമ്മാനുവൽ ലുബെസ്കിയുമാണ് മറ്റ് രണ്ടു പേർ.

ആദ്യ കാലജീവിതം തിരുത്തുക

 
നിറം ആളുകളെ ശാരീരികമായും മാനസികമായും എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന 2015 ലെ കാമറിമേജ് ഫെസ്റ്റിവൽ 23 ലെ വിട്ടോറിയോ സ്റ്റോറാരോ

റോമിലാണ് ഒരു ഫിലിം പ്രൊജക്ഷനിസ്റ്റിന്റെ മകനായി സ്‌റ്റൊറാറോ ജനിച്ചത്. പതിനൊന്നാമത്തെ വയസ്സിൽ ഫോട്ടോഗ്രാഫി പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. 18 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ദേശീയ ഇറ്റാലിയൻ ഫിലിം സ്കൂളായ സെൻട്രോ സ്പെറിമെന്റേൽ ഡി സിനിമാട്ടോഗ്രാഫിയയിൽ ഛായാഗ്രഹണ കല പഠിച്ചു.[1]

ചലച്ചിത്രങ്ങളിൽ തിരുത്തുക

എക്കാലത്തെയും മികച്ചതും സ്വാധീനമുള്ള ഛായാഗ്രാഹകരിൽ ഒരാളായി സ്റ്റോറാരോ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [2] നിരവധി പ്രമുഖ ചലച്ചിത്ര സംവിധായകരോടൊത്ത് പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്, പ്രത്യേകിച്ചും ബെർണാഡോ ബെർട്ടോലൂച്ചി, അദ്ദേഹവുമായി ദീർഘകാല സഹകരിച്ചു. [3] അദ്ദേഹത്തിന്റെ തത്ത്വചിന്തയിൽ പ്രധാനമായും പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ജോഹാൻ വോൾഫ്ഗാംഗ് വോൺ ഗൊയ്‌ഥെയുടെ വർണ്ണ സിദ്ധാന്തമാണ്, ഇത് വ്യത്യസ്ത നിറങ്ങളിലുള്ള മാനസിക പ്രത്യാഘാതങ്ങളെയും വ്യത്യസ്ത സാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണകളെ നിറങ്ങൾ സ്വാധീനിക്കുന്ന രീതിയെയും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ബെർട്ടോലൂച്ചിക്കൊപ്പം അദ്ദേഹം ആദ്യം പ്രവർത്തിച്ചത് ദ കൺഫോർമിസ്റ്റ് (1970) എന്ന സിനിമയിലായിരുന്നു. ഫാസിസ്റ്റ് ഇറ്റലിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ സജ്ജമാക്കിയ ഈ ചിത്രം "വിഷ്വൽ മാസ്റ്റർപീസ്" എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. [4]

1970 ൽ, സംവിധായകൻ ഡാരിയോ അർജന്റോയുടെ അരങ്ങേറ്റ ചിത്രമായ ദ ബേർഡ് വിത്ത് ദി ക്രിസ്റ്റൽ പ്ലൂമേജ്, ചിത്രീകരിച്ചു, ജിയല്ലോ വിഭാഗത്തിലെ ഒരു ലാൻഡ്മാർക്ക് ചിത്രമായി ഇത് കരുതപ്പെടുന്നു. സ്റ്റോറാരോ പ്രവർത്തിച്ച ആദ്യത്തെ അമേരിക്കൻ ചിത്രം അപ്പോക്കാലിപ്സ് നൗ (1979) ആയിരുന്നു. സംവിധായകൻ ഫ്രാൻസിസ് ഫോർഡ് കൊപ്പോള ചിത്രീകരണത്തിന് പൂ‍ർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകി. അപ്പോക്കലിപ്സ് നൗ സ്റ്റോറാരോയ്ക്ക് ആദ്യത്തെ അക്കാദമി അവാർഡ് നേടിക്കൊടുത്തു. [5]

വാറൻ ബീറ്റിക്കൊപ്പം റെഡ്സിൽ (1981) പ്രവർത്തിച്ച അദ്ദേഹം രണ്ടാമത്തെ അക്കാദമി അവാർഡ് നേടി. ബെർട്ടോലൂച്ചി സംവിധാനം ചെയ്ത ദി ലാസ്റ്റ്എംപററിന് (1987) മൂന്നാമത്തെ അക്കാദമി അവാർഡ് സ്റ്റോറാരോ നേടി. മൂന്ന് വർഷത്തിന് ശേഷം ബീറ്റി ചിത്രമായ ഡിക്ക് ട്രേസിക്ക് നാമനിർദേശം ലഭിച്ചു.

2002 ൽ, സ്റ്റോറാരോ തന്റെ ഛായാഗ്രഹണ തത്ത്വചിന്തയെ കൂടുതൽ പ്രാധാന്യത്തോടെ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു പുസ്തക പരമ്പരയിൽ ആദ്യത്തേത് പൂർത്തിയാക്കി. 2010 ൽ വെർഡിയുടെ ഇറ്റാലിയൻ ബ്രോഡ്‌കാസ്റ്ററായ ആർ‌എഐയുമായി സഹകരിച്ച് നി‍ർമ്മിച്ച ബിബിസി കോ-പ്രൊഡക്ഷന്റെ ഛായാഗ്രാഹകനായിരുന്നു അദ്ദേഹം.

വുഡി അല്ലെൻ‌ന്റെ കഫെ സൊസൈറ്റി (2016) ആണ് സ്റ്റോറാരോ ഡിജിറ്റലായി ചിത്രീകരിച്ച ആദ്യ ചിത്രം. അദ്ദേഹം സോണി എഫ് 65 ക്യാമറ ഉപയോഗിച്ചു. [6]

2017 ൽ സ്റ്റോറാരോയ്ക്ക് ജോർജ്ജ് ഈസ്റ്റ്മാൻ അവാർഡ് നൽകി ആദരിച്ചു. അതേ വർഷം ന്യൂയോർക്ക് ഫിലിം ഫെസ്റ്റിവലിലും അദ്ദേഹം പങ്കെടുത്തു. എഡ് ലാച്ച്മാനുമായി ഛായാഗ്രഹണത്തെക്കുറിച്ചും ഡിജിറ്റലിലേക്കുള്ള മാറ്റത്തെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം ചർച്ച ചെയ്തു. 1900, ലാസ്റ്റ് ടാംഗോ ഇൻ പാരീസ്, ഡൊമിനിയൻ: പ്രീക്വെൽ ടു എക്സോറിസ്റ്റ്, വൺ് ഫ്രം ദി ഹാർട്ട്, ബൾ‌വർത്ത്, ദി ഷെൽട്ടറിംഗ് സ്കൈ, ടക്കർ: ദി മാൻ ആൻഡ് ഹിസ് ഡ്രീം, ലേഡിഹോക്ക്, ടാംഗോ, ഗോയ എൻ ബർ‌ഡിയോസ് എന്നിവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റ് ചലച്ചിത്ര ക്രെഡിറ്റുകൾ.

തന്റെ മകൻ ഫാബ്രിസിയോയ്‌ക്കൊപ്പം, ഭാവിയിലെ എല്ലാ നാടക, ടെലിവിഷൻ സിനിമകളെയും 2.00: 1 എന്ന അനുപാതത്തിൽ ഏകീകരിക്കാൻ യൂണിവിസിയം ഫോർമാറ്റ് സംവിധാനം അദ്ദേഹം സൃഷ്ടിച്ചു. 2020 ലെ കണക്കനുസരിച്ച്, ഈ ഏകീകരണം സംഭവിച്ചിട്ടില്ല, വലിയ, വിശാലമായ സ്‌ക്രീൻ ഡിസ്‌പ്ലേകളാൽ 4: 3 ടെലിവിഷനുകൾ സാർവത്രികമായി മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുന്നത് ഹോം തിയറ്റർ അവതരണത്തിനായി സ്കോപ്പ്-റേഷ്യോ ഫിലിമുകൾ പരിഷ്‌ക്കരിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയെ വളരെയധികം കുറയ്ക്കുന്നു.

സ്വകാര്യ ജീവിതം തിരുത്തുക

ഫാഷൻ കമ്പക്കാരനായി അറിയപ്പെടുന്ന സ്റ്റോറാരോയെക്കുറിച്ച് ഒരിക്കൽ ഫ്രാൻസിസ് ഫോർഡ് കൊപ്പോള കുറിച്ചത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു. "വെള്ള സ്യൂട്ടിട്ട്, ഒരു കോവണിയിൽ നിന്നും ചെളിയിൽ വീഴുമ്പോഴും വസ്ത്രത്തിൽ അഴുക്കു പറ്റാത്ത, എനിക്ക് അറിയാവുന്ന ഒരേയൊരു മനുഷ്യൻ സ്റ്റോറാരോയാണ്"


അവലംബം തിരുത്തുക

  1. "Back in Time: Vittorio Storaro AIC, ASC / The Early Life of Mohammed". British Cinematographer. Retrieved 23 April 2019.
  2. Kay, Jeremy (16 October 2003). "And the 11 most influential cinematographers of all time are..." Screen Daily. Retrieved 23 April 2019.
  3. Pizzello, Stephen (6 July 2018). "Storaro and Bertolucci Celebrated at Milan International Film Festival". American Society of Cinematographers. Retrieved 23 April 2019.
  4. Berardinelli, James (1994). "Review: The Conformist". ReelViews. Retrieved 23 April 2019.
  5. "Mighty Tome: Vittorio Storaro AIC ASC / The Art of Cinematography". British Cinematographer. Retrieved 23 April 2019.
  6. Giardina, Carolyn (15 July 2016). "Cinematographer Vittorio Storaro on Filming 'Cafe Society' Digitally: "You Can't Stop Progress"". The Hollywood Reporter. Retrieved 23 April 2019.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക് തിരുത്തുക

  • മാസ്റ്റേഴ്സ് ഓഫ് ലൈറ്റ് - ഛായാഗ്രാഹകരുമായുള്ള സംഭാഷണം (1984) സ്കഫർ, എസ് & സാൽവറ്റോ, എൽ.,ISBN 0-520-05336-2
  • റൈറ്റർ ഓഫ് ലൈറ്റ്: ദി ഛായാഗ്രഹണം വിട്ടോറിയോ സ്റ്റോറാരോ, എ എസ് സി, എ ഐ സി (2000) സോൺ, ആർ.,ISBN 0-935578-18-8
  • വിട്ടോറിയോ സ്റ്റോറാരോ: റൈറ്റിംഗ് വിത്ത് ലൈറ്റ്: വാല്യം 1: ദി ലൈറ്റ് (2002) സ്റ്റോറാരോ, വി.,ISBN 1-931788-03-0

പുറം ലിങ്കുകൾ തിരുത്തുക