മഹേന്ദ്രവർമ്മൻ I
This article may be expanded with text translated from the corresponding article in English. (2021 ഡിസംബർ) Click [show] for important translation instructions.
|
ഈ ലേഖനം ലുവ പിഴവ് package.lua-ൽ 80 വരിയിൽ : module 'Module:ISO 639 name/ISO 639-5' not found ഭാഷയിൽ നിന്ന് കൃത്യമല്ലാത്ത/യാന്ത്രികമായ പരിഭാഷപ്പെടുത്തലാണ്. ഇത് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറോ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ഭാഷയിലും പ്രാവീണ്യം കുറഞ്ഞ ഒരു വിവർത്തകനോ സൃഷ്ടിച്ചതാകാം. |
ഈ ലേഖനം ഏതെങ്കിലും സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുള്ള വേണ്ടത്ര തെളിവുകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നില്ല. (2021 ഡിസംബർ) ദയവായി യോഗ്യങ്ങളായ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുമുള്ള അവലംബങ്ങൾ ചേർത്ത് ലേഖനം മെച്ചപ്പെടുത്തുക. അവലംബമില്ലാത്ത വസ്തുതകൾ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും നീക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാം. |
കാഞ്ചിയിലെ പല്ലവ രാജവംശത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ രാജാവാണ് മഹേന്ദ്രവർമൻഒന്നാമൻ[1][2] .
| മഹേന്ദ്രവർമ്മൻ I | |
|---|---|
| |
| Sculpture of Mahendravarman I at the Varaha Cave Temple. | |
| ഭരണകാലം | 590–630 CE |
| മുൻഗാമി | Simhavishnu |
| പിൻഗാമി | Narasimhavarman I |
| മക്കൾ | |
| Narasimhavarman I | |
| രാജവംശം | Pallava |
| പിതാവ് | Simhavishnu |
| Pallava Kings (200s–800s) | |
| Virakurcha | |
| Vishnugopa II | |
| Simhavarman III | |
| Simhavishnu | |
| Mahendravarman I | (600-630) |
| Narasimhavarman I | (630–668) |
| Mahendravarman II | (668–670) |
| Paramesvaravarman I | (670–695) |
| Narasimhavarman II | (700-728) |
| Paramesvaravarman II | (728–731) |
| Nandivarman II | (731–795) |
| Dantivarman | (795–846) |
| Nandivarman III | (846-869) |
| Nrpatungavarman | (869-880) |
| Aparajitavarman | (880-897) |
.jpg)
പല്ലവവംശസ്ഥാപകൻ ആയ സിംഹവിഷ്ണുവിന്റെ മകൻ ആയിരുന്നു മഹേന്ദ്രവർമൻ. ചാലൂക്യ രാജാവായ പുലികേശി രണ്ടാമനുമായുള്ള യുദ്ധത്തിൽ പരാജയം സംഭവിച്ച മഹേന്ദ്രവർമൻ കിഴക്കൻ പ്രവിശ്യകൾ വിട്ടുനൽകി സന്ധിക്കപേക്ഷിച്ചു. എന്നാൽ പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകനായ നരസിംഹവർമൻ തന്റെ പിതാവിന് സംഭവിച്ച തോൽവിക്ക് പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ പുലികേശിയുമായി യുദ്ധത്തിനൊരുങ്ങുകയും നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രവിശ്യകൾ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. തുടർന്നുണ്ടായ രണ്ടാം സംഘട്ടനത്തിൽ പുലികേശി വധിക്കപ്പെട്ടു.[3]. തികഞ്ഞ സാംസ്‌കാരിക പ്രോത്സാഹകൻ ആയ മഹേന്ദ്രവർമൻ ആദ്യകാലത്ത് ജൈനമതവിശ്വാസി ആയിരുന്നു. എന്നാൽ പിൽക്കാലത്ത് അപ്പാർ സ്വാമി എന്ന ശൈവമതപ്രചാരകന്റെ സ്വാധീനത്താൽ അദ്ദേഹം ശൈവമതം സ്വീകരിച്ചു. ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ ശൈവമതം ശക്തിപ്പെടുത്താനും മഹേന്ദ്രവർമൻ ശ്രമം നടത്തുകയുണ്ടായി. പല്ലവശില്പകല ഏറ്റവും അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചത് ഇക്കാലത്താണ്. മാമല്ലപുരത്തെ (മഹാബലിപുരം) ക്ഷേത്രം നിർമിച്ചത് ഇദ്ദേഹമാണ്. പണ്ഡിതൻ ആയിരുന്ന മഹേന്ദ്രവർമൻ നിരവധി കൃതികൾ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. സംസ്കൃത നാടകമായ മത്തവിലാസപ്രഹസനം മഹേന്ദ്രവർമൻ രചിച്ചതാണ്.
കലയുടെയും വാസ്തുവിദ്യയുടെയും സംരക്ഷണം
തിരുത്തുകഇവയുടെ നിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചത് മഹേന്ദ്രവർമ I ന്റെ ഭരണകാലത്താണ് [4] മഹേന്ദ്രവർമൻ അക്ഷരങ്ങളുടെയും വാസ്തുവിദ്യയുടെയും മികച്ച രക്ഷാധികാരിയായിരുന്നു. വേദങ്ങൾ, ബുദ്ധമതം, ജൈനമതം, ചിത്രകല, സംഗീതം, നൃത്തം എന്നിവ പഠിപ്പിക്കുന്ന മഹാബലിപുരം വിളക്കുമാടം കാഞ്ചി സർവകലാശാലയും അദ്ദേഹം നിർമ്മിച്ചു. പല്ലവർക്കിടയിലെ റോക്ക് കട്ട് ആർക്കിടെക്ചറിന്റെ തുടക്കക്കാരനായിരുന്നു അദ്ദേഹം.[5] പാറക്കെട്ടിലെ മണ്ഡഗപട്ട് തിരുമൂർത്തി ക്ഷേത്രം ലിഖിതത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിചിത്രചിത്ത എന്ന് വിളിക്കുന്നു, കൂടാതെ ക്ഷേത്രം മരം കൂടാതെ നിർമ്മിച്ചതാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു. ഇഷ്ടിക, മോർട്ടാർ അല്ലെങ്കിൽ ലോഹം മാത്രമേ ഇതിന്റെ സൃഷ്ടിയിൽ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളൂ. തമിഴ്‌നാട്ടിലെ പുതുക്കോട്ടൈയിലെ കോകർണ്ണേശ്വര ക്ഷേത്രം, തിരുക്കോകർണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണകാലത്താണ് പല്ലാവരത്ത് പഞ്ചകോശങ്ങളുള്ള ഗുഹാക്ഷേത്രവും നിർമ്മിച്ചത്.[6] അദ്ദേഹം "കുടിയ മലൈ ലിഖിതം" ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലത്ത്ഉണ്ടാക്കിയതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലത്ത് വരക്കപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ സിത്തനവാസൽ ഗുഹ (തമിഴ്നാട്) യിൽ കാണപ്പെടുന്നു.
വടക്കൻ ആർക്കോട്ട് ജില്ലയിലെ മഹാബലിപുരം, (സത്യഗിരിനാഥർ, സത്യഗിരിശ്വരർ ഇരട്ട ക്ഷേത്രങ്ങൾ), സീയമംഗലം (ആവനിഭജന പല്ലവേശ്വരം ശിവക്ഷേത്രം) എന്നിവിടങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാറകൾ വെട്ടിയ ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ മികച്ച ഉദാഹരണങ്ങൾ കാണാം. കൂടാതെ മുകളിൽ പാറ വെട്ടിയ ക്ഷേത്രം തൃച്ചി. ശിവക്ഷേത്രങ്ങൾക്ക് പുറമേ, മഹേന്ദ്രവർമ ഏതാനും വിഷ്ണു ഗുഹാക്ഷേത്രങ്ങളും, മഹേന്ദ്രവാടിയിലെ മഹേന്ദ്രവിഷ്ണുഗൃഹ, സിംഗവരത്തിലെ രംഗനാഥ ക്ഷേത്രം ഇന്നത്തെ ജിംഗീ (അന്ന്) എന്നിവയും ഖനനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. വടക്കൻ ആർക്കോട്ട് ജില്ല).[7]
ബുദ്ധ, ശൈവ സന്യാസിമാരെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പ്രഹസനമായ മത്തവിലാസപ്രഹസനം എന്ന നാടകത്തിന്റെ രചയിതാവ് കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഭഗവദജ്ജുകം എന്ന മറ്റൊരു നാടകത്തിന്റെ രചയിതാവ് കൂടിയാണ് അദ്ദേഹം. മാമണ്ടൂർ ഗുഹാക്ഷേത്രങ്ങളിൽ (കാഞ്ചീപുരത്തിന് സമീപം - ഇതേ പേരിൽ മറ്റ് സ്ഥലങ്ങളുമായി ആശയക്കുഴപ്പം ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ഈ സ്ഥലത്തെ ദുസി മാമണ്ടൂർ എന്ന് പരാമർശിക്കുന്നു) കണ്ടെത്തിയ ലിഖിതങ്ങൾ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ നാടകം ബോധയാനനാണെന്ന് പറയുന്ന ഒരു ബദൽ വീക്ഷണമുണ്ട്.[8]
മതം
തിരുത്തുകമഹേന്ദ്രവർമ തുടക്കത്തിൽ ജൈനമതത്തിന്റെ രക്ഷാധികാരിയായിരുന്നു,[9] എന്നാൽ ശൈവ സന്യാസി അപ്പരുടെ സ്വാധീനത്തിൽ അദ്ദേഹം ശൈവ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്തു..[10] 12-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ എഴുതിയ ആൾവാരുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സംസ്കൃത കൃതിയായ ദിവ്യചരിതം അനുസരിച്ച്, കാഞ്ചീപുരത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ട യതോത്കര പെരുമാൾ (മഹാവിഷ്ണു), തന്റെ മഹാഭക്തനായ തിരുമാലിശൈ ആൾവാറിനൊപ്പം നഗരം വിട്ടു., കാരണം താത്കാലികമായെങ്കിലും.ജൈനമതത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിലായ രാജാവിൽ നിന്ന് വൈഷ്ണവ ആൾവാർകഠിനമായ പീഡനങ്ങളും നാടുകടത്തലും നേരിട്ടു, [11][12]
സാഹിത്യത്തിലും നാടോടിഅറിവുകളിലും
തിരുത്തുകതമിഴിലെ ചരിത്ര ആഖ്യായികആയ കൽക്കി കൃഷ്ണമൂർത്തിയുടെ "ശിവഗാമിയിൻ ശപഥം' എന്ന നോവലിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രമാണ് മഹേന്ദ്രവർമൻ ഒന്നാമൻ, അത് പല്ലവ രാജ്യത്തേക്കുള്ള ആദ്യത്തെ വാതാപി ആക്രമണത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു. രാജ്യം, മഹേന്ദ്രവർമന്റെ യുദ്ധത്തിലെ വീരകൃത്യങ്ങൾ, വമ്പിച്ച വാതാപി സൈന്യത്തിന്റെ ആസന്നമായ ആക്രമണത്തിൽ നിന്ന് കാഞ്ചി കോട്ട സുരക്ഷിതമാക്കൽ, വാതാപി പുലികേശിയോടുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ നഷ്ടം, ഒടുവിൽ മരണം എല്ലാം അതിർ വർണ്ണിക്കുന്നു. ക്ഷേത്രങ്ങൾ പണിയുന്നതിനായി മരം, ഇഷ്ടിക, ലോഹം, മോർട്ടാർ തുടങ്ങിയ നശിക്കുന്ന വസ്തുക്കളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച ഒരു കൗതുകമുള്ള രാജാവായി മാഡംഗപ്പട്ടിലെ ലിഖിതങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ പരാമർശിക്കുന്നു. ശിലാശാസനങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം മുൻനിരക്കാരനായിരുന്നു. പ്രശസ്തമായ ജലസേചന ടാങ്കായ മഹേന്ദ്രടാങ്ക് അദ്ദേഹം നിർമ്മിച്ചതായും സാഹിത്യത്തിൽ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. മഹാബലിപുരത്തെ സ്മാരകങ്ങളുടെ കൂട്ടം എന്നപേരിൽ ഇന്ന് യുനെസ്കോയുടെ ലോക പൈതൃക സൈറ്റുകളിലൊന്നായി തരംതിരിച്ചിരിക്കുന്ന മഹാബലിപുരത്തെ മിക്ക സ്മാരകങ്ങൾക്കും അദ്ദേഹമാണ് തുടക്കമിട്ടത്.[10]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Hall, John Whitney, ed. (2005) [1988]. "India". History of the World: Earliest Times to the Present Day. John Grayson Kirk. 455 Somerset Avenue, North Dighton, MA 02764, USA: World Publications Group. p. 246. ISBN 1-57215-421-7.
{{cite book}}: CS1 maint: location (link) - ↑ Seventeen, Volume (1885). Indian kingdoms by royal asiatic society of great britain. Royal asiatic society of great Britain.
- ↑ Sastri 2008, p. 136
- ↑ Sen, Sailendra (2013). മധ്യകാല ഇന്ത്യൻ ചരിത്രത്തിന്റെ ഒരു പാഠപുസ്തകം. Primus Books. p. 41. ISBN 978-9-38060-734-4.
- ↑ Gopal, Madan. K.S. ഗൗതം (ed.). India through the ages. പബ്ലിക്കേഷൻ ഡിവിഷൻ, ഇൻഫർമേഷൻ ആന്റ് ബ്രോഡ്കാസ്റ്റിംഗ് മന്ത്രാലയം, ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ്.
{{cite book}}: Unknown parameter|പേജ്=ignored (help); Unknown parameter|വർഷം=ignored (help) - ↑ ശാസ്ത്രി 2008, പേ. 412
- ↑ ശാസ്ത്രി 2008, പേ. 413
- ↑ Sastri 2008, p. 313
- ↑ Somasundaram, O; Tejus Murthy, AG; Raghavan, DV (2016), "Jainism - Its relevance to psychiatric practice; with special reference to the practice of Sallekhana", Indian J Psychiatry, 58 (4): 471–474, doi:10.4103/0019-5545.196702, PMC 5270277, PMID 28197009
{{citation}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link) - ↑ 10.0 10.1 C. 2004, pp. 5-6
- ↑ ശാസ്ത്രി 2008, പേ. . 382–383
- ↑ Stein, p. 122
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- Prasad, Durga (1988). History of the Andhras up to 1565 A. D. Guntur, India: P. G. Publishers.
- C., Sivaramamurthi (2004). Mahabalipuram. New Delhi: The Archaeological Survey of India, Government of India. p. 3.
- Sastri, K A N (2008). A History of South India (4th ed.). New Delhi, India: Oxford University Press.
- Stein, Burton (1998). A history of India. Cambridge, MA: Blackwell Publishers. ISBN 0-631-20546-2.
External links
തിരുത്തുക