ഭാരവി (കവി)
ഭാരവി ( സംസ്കൃതം: भारवि ) കിരാതാർജ്ജുനീയം എന്ന മഹാകാവ്യം രചിച്ച മഹാകവിയാണ്. സംസ്കൃത മഹാകാവ്യസാഹിത്യത്തിലെ വളരെ പ്രശസ്തനായ കവിയാണദ്ദേഹം അദ്ദേഹം ആറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചു എന്നു കരുതുന്നു. മഹാഭാരതത്തിലെ അർജ്ജുനൻ മഹാദേവനെ തപസ്സുചെയ്ത് കിരാതരൂപിയായ മഹാദേവൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന കഥ. ആണ് ഇതിലെ ഇതിവൃത്ത്ം. 18 അദ്ധ്യായങ്ങൾ ഉണ്ട് ഈ കാവ്യത്തിനു.
ഭാരവി | |
---|---|
തൊഴിൽ | poet |
അറിയപ്പെടുന്ന കൃതി | Kirātārjunīya |
സമയവും സ്ഥലവും
തിരുത്തുകമിക്ക സംസ്കൃത കവികളെയും പോലെ, ഭാരവിയുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് വളരെ കുറച്ച് വിവരങ്ങൾ മാത്രമേ ലഭ്യമായുള്ളു. അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശങ്ങളിൽ നിന്ന് അനുമാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കണം. അവന്റെ പേര്, സംസ്കൃത ഭാഷയിൽ വലിയ കവിയും നാടകകൃത്ത് സഹിതം കാളിദാസൻ ന്റെ പേര്, ഒരു പരാമർശിച്ചത് ചാലൂക്യ പന 634 എ.ഡി.-ൽ കാണുന്ന കല്ലിൽ ഐഹോളെ, ഇന്നത്തെ സ്ഥിതി കർണാടക . മറ്റൊരു ലിഖിതത്തിൽ, പശ്ചിമ ഗംഗ രാജവംശത്തിലെ ദുർവിനീത രാജാവ് ഭാരവിയുടെ കിർതാർജുനയത്തിന്റെ പതിനഞ്ചാമത്തെ അദ്ധ്യായത്തിനു ഒരു വ്യാഖ്യാനം എഴുതിയതായി പരാമർശിക്കുന്നു. പടിഞ്ഞാറൻ ഗംഗ രാജവംശം നാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യത്തോടെയാണ് ഭരിച്ചിരുന്നത്, ആറാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാന പകുതിയിലാണ് ദുർവിനീത ജീവിച്ചിരുന്നതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.
ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജനിച്ച കവി ദണ്ഡി, തന്റെ മുത്തച്ഛൻ ഭാരവിയുടെ സുഹൃത്താണെന്നും ദുർവിനിതയിൽ നിന്നും പല്ലവ രാജവംശത്തിലെ സിംഹവിഷ്ണു രാജാവിൽ നിന്നും രക്ഷാധികാരം ലഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് വിഷ്ണുവർദ്ദഹന രാജാവിനെ പരിചയപ്പെടുത്തിയെന്നും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. 673 മുതൽ ഭരിച്ച വിഷ്ണുവർദ്ധന 2 ആവാനിടയില്ല. അദ്ദേഹം യശോവർമ്മൻ വിഷൂനുവർധനൻ എന്ന 530- 550 കാലത്തെ രാജാവാകാനാണ് സാദ്ധ്യത [1]
ഭാരവി ഒരുപക്ഷേ ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ നിന്നുള്ളയാളാണ്. [2] "ഭരവി" എന്നാൽ "സൂര്യന്റെ തിളക്കം" എന്നാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ പേര് ദാമോദരൻ എന്നാണ്, [3] ഇത് ഒരു പിശകായിരിക്കാം.
ജോലി
തിരുത്തുകപതിനെട്ട് അദ്ധ്യായങ്ങളുള്ള ഇതിഹാസകാവ്യമായ കിരാതാർജ്ജുനീയം അദ്ദേഹത്തിന്റെ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരേയൊരു കൃതിയാണ്. ഇത് "സംസ്കൃത ഭാഷയിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ കവിതയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു". [4] എ.കെ. Warder അത് "നമുക്ക് ലഭ്യമായഏറ്റവും തികഞ്ഞ ഇതിഹാസം ", ആണെന്നു പറയുന്നു. അശ്വഘൊഷ ന്റെ ബുഢചരിതം ആണ് മറ്റൊന്ന്. , അവതരണഭംഗി, ആവിഷ്കാരത്തിലെ കൂടുതൽ ശക്തി,വിശദാംശങ്ങളൂടെ കൃത്യത തുടങ്ങിയവയിൽ അത് അദ്വിതീയമാണ്വളരെ പ്രയാസകരമായ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കുകയും സംസ്കൃത വ്യാകരണത്തിലെ മികച്ച പോയിന്റുകളിൽ സന്തോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അദ്ദേഹം സംക്ഷിപ്തതയും നേരിട്ടുള്ള നേട്ടവും കൈവരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദം, "ശബ്ദത്തിന്റെ ശോഭയുള്ള ഘടന", വൃത്തം തിരഞ്ഞെടുക്കൽ എന്നിവ ആഖ്യാനവുമായി വളരെ സാമ്യമുള്ളതാണ്. [1]
സങ്കീർണ്ണമായ ശൈലികളും ആകർഷകമായ ആവിഷ്കാരങ്ങളുമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതയുടെ സവിശേഷത. പോലെ കാളിദാസൻറതന്റെ ഉപമകളാലും, (ഉപമാ കാളിദാസസ്യ) ദണ്ഡി തന്റെ പലലാളിത്യത്താലും (ദണ്ഡിനഃ പദലാളിത്യം) ഭാരവി തന്റെ അർത്ഥഗൗരവംകൊണ്ടും (ഭാരവേരർത്ഥഗൗരവം) അറിയപ്പെടുന്നു. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കവി മാഘനെ ഇവർ സ്വാധീനിച്ചു.
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 A. K. Warder (2004), Indian Kāvya literature, Part 1, Motilal Banarsidass Publ., pp. 198–233, ISBN 978-81-208-0445-6
- ↑ Encyclopædia Britannica
- ↑ D. D. (Dhruv Dev). Sharma (2005), Panorama of Indian anthroponomy, Mittal Publications, p. 117, ISBN 978-81-8324-078-9
- ↑ M.P. Singh (2002), Encyclopaedia of teaching history, Anmol Publications Pvt. Ltd., p. 297, ISBN 978-81-261-1243-2