ദി വൈറ്റ് ക്യാറ്റ്
മാഡം ഡി ഓൾനോയ് എഴുതിയതും 1698-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതുമായ ഒരു ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യ യക്ഷിക്കഥയാണ് ദി വൈറ്റ് ക്യാറ്റ് (ഫ്രഞ്ച്: ലാ ചാട്ടെ ബ്ലാഞ്ചെ). ആൻഡ്രൂ ലാങ് ഇത് ദി ബ്ലൂ ഫെയറി ബുക്കിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[1]
| ദി വൈറ്റ് ക്യാറ്റ് | |
|---|---|
_(14772660323).jpg) യുവ രാജകുമാരനും വെളുത്ത പൂച്ചയും. 1908-ലെ ചിത്രീകരണം. | |
| Folk tale | |
| Name | ദി വൈറ്റ് ക്യാറ്റ് |
| Data | |
| Aarne-Thompson grouping | ATU 402 (The Animal Bride) |
| Region | France |
| Published in | Contes Nouveaux ou Les Fées à la Mode (1698), by Madame d'Aulnoy |
| Related | The Frog Princess; Puddocky; The Three Feathers |
നാടോടി-യക്ഷിക്കഥകളെ ഇനം തിരിക്കുന്ന ആർനെ-തോംസൺ സൂചികയനുസരിച്ച് ഈ കഥ ടൈപ്പ് 402 വകുപ്പിൽ പെടുന്നു. "ദി അനിമൽ ബ്രൈഡ്", ടൈപ്പ് 310, "ദ മെയ്ഡൻ ഇൻ ദ ടവർ" എന്നിവയുമായും കൂടാതെ റാപ്പുൻസൽ പോലുള്ള കഥകൾ ഉൾപ്പെടെ അടുത്ത സാമ്യമുണ്ട്.
വിശകലനം
തിരുത്തുകഫോക്ലോറിസ്റ്റായ സ്റ്റിത്ത് തോംസൺ വാദിച്ചത്, "അനിമൽ ബ്രൈഡ്" കഥ ജനപ്രിയമാക്കിയത് എംഎം ആണെന്നാണ്. 300-ലധികം പതിപ്പുകൾ ശേഖരിച്ചിട്ടുള്ള "യൂറോപ്പിലെ എല്ലാ നാടോടിക്കഥകളിലും വ്യക്തവും ഊർജസ്വലവുമായ ഒരു പാരമ്പര്യം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്നു" എന്ന് ഡി ഓൾനോയിയുടെ സാഹിത്യരചനയിൽ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
17-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിലും 18-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലും ഫ്രാൻസിലെ സലൂൺ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു ഉൽപ്പന്നമാണ് വെളുത്ത പൂച്ചയുടെ കഥ. ഇത് സ്ത്രീ എഴുത്തുകാരുടെ സമൃദ്ധമായ സാഹിത്യ നിർമ്മാണത്തിന്റെ കാലഘട്ടമായിരുന്നു.[2][3]
വകഭേദങ്ങൾ
തിരുത്തുകറേച്ചൽ ഹാരിയറ്റ് ബുസ്ക്, MMe യുമായി നിരവധി സാമ്യതകളുള്ള ഒരു തിറോലീസ് വേരിയന്റ്, ദി ഗ്രേവ് പ്രിൻസ് ആൻഡ് ദ ബെനിഫിസന്റ് ക്യാറ്റ് ശേഖരിച്ചു. ഡി ഓൾനോയിയുടെ കഥ.[4]
ഒരു ഡാനിഷ് വേരിയന്റ്, പീറ്റർ ഹംബഗ് ആൻഡ് ദി വൈറ്റ് ക്യാറ്റ്, സ്വെൻഡ് ഗ്രണ്ട്‌ടിവിഗിന്റെ കൃതിയിൽ നിന്ന് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു.[5]
അമേരിക്കൻ എഡിറ്റർ ഹോറസ് സ്‌കഡർ എംഎംഇയുടെ ഒരു സംക്ഷിപ്‌ത പതിപ്പ് എഴുതി. കെട്ടുകഥകളുടെയും നാടോടി കഥകളുടെയും പുസ്തകം എന്ന തന്റെ കൃതിയിലെ ഡി ഓൾനോയിയുടെ കഥ.[6]
ഒരു ലാത്വിയൻ യക്ഷിക്കഥയിൽ, പൂച്ചകളുടെ കൊട്ടാരം, ഒരു പ്രഭുവിന് മൂന്ന് ആൺമക്കളുണ്ട്, മൂത്ത രണ്ട് മിടുക്കന്മാരും മൂന്നാമത്തേത് ഒരു സിമ്പിളുമാണ്. തന്റെ സ്വത്തുക്കൾ ആർക്കാണ് അവകാശപ്പെടേണ്ടതെന്നതിനെച്ചൊല്ലി തന്റെ മക്കൾ തമ്മിൽ തർക്കിക്കുന്നത് കണ്ട തമ്പുരാൻ തന്റെ മക്കളോട് അതിമനോഹരമായ തൂവാലയും ഏറ്റവും സുന്ദരമായ വിവാഹവസ്ത്രവും ഏറ്റവും സുന്ദരിയായ വധുവിനെയും ഹാജരാക്കാൻ ആജ്ഞാപിച്ച് തർക്കം പരിഹരിക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു. കാട്ടിൽ പൂച്ചകളുടെ കൊട്ടാരവും അതിന്റെ നേതാവ് വെളുത്ത പൂച്ചയും കണ്ടെത്തിയതിനാൽ ഈ മൂന്ന് ജോലികളിലും സിംപിൾട്ടൺ വിജയിച്ചു. പൂച്ച, വ്യക്തമായും, പൂച്ചയുടെ രൂപത്തിൽ ശപിക്കപ്പെട്ട ഒരു മാന്ത്രിക രാജകുമാരിയാണ്[7]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Lang, Andrew (1889). The Blue Fairy Book.
- ↑ Barchilon, J. (2009). Adaptations of Folktales and Motifs in Madame d'Aulnoy's "Contes": A Brief Survey of Influence and Diffusion. Marvels & Tales, 23(2), 353-364, JSTOR 41388930. Retrieved April 10, 2020
- ↑ Feat, Anne-Marie. "Playing the Game of Frivolity: Seventeenth-Century "Conteuses" and the Transformation of Female Identity." The Journal of the Midwest Modern Language Association 45, no. 2 (2012): 217-42. Accessed June 23, 2020. www.jstor.org/stable/43150852.
- ↑ Busk, Rachel Harriette. Household stories from the land of Hofer; or, Popular myths of Tirol. London: Griffith and Farran. 1871. pp. 131-157.
- ↑ Bay, Jens Christian; Grundtvig, Svend. Danish fairy & folk tales: a collection of popular stories and fairy tales. New York; London: Harper & brothers. 1899. pp. 87-96.
- ↑ Scudder, Horace Elisha. The book of fables and folk stories. Boston, New York: Houghton Mifflin company. 1919. pp. 130-147.
- ↑ Zheleznova, Irina. Tales from the Amber Sea. Moscow: Progress Publishers. 1987 [1974]. pp. 206-215.
Further references
തിരുത്തുക- Farrell, Michèle L. "Celebration and Repression of Feminine Desire in Mme D'Aulnoy's Fairy Tale: "La Chatte Blanche"." L'Esprit Créateur 29, no. 3 (1989): 52-64. Accessed June 23, 2020. www.jstor.org/stable/26285889.
- Nikolajeva, Maria. "Devils, Demons, Familiars, Friends: Toward a Semiotics of Literary Cats." Marvels & Tales 23, no. 2 (2009): 248-67. www.jstor.org/stable/41388926.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
Works related to The White Cat at Wikisource
