മാഡം ഡി ഓൾനോയ്
സാഹിത്യപരമായ യക്ഷിക്കഥകൾക്ക് പേരുകേട്ട ഒരു ഫ്രഞ്ച് എഴുത്തുകാരിയായിരുന്നു മേരി-കാതറിൻ ലെ ജുമെൽ ഡി ബാർനെവില്ലെ, ബറോണസ് ഡി ഓൾനോയ് (1650/1651 - 14 ജനുവരി 1705),[1] കൗണ്ടസ് ഡി ഓൾനോയ് എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. അവരുടെ കൃതികളെ കോൺടെസ് ഡി ഫീസ് (യക്ഷിക്കഥകൾ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഈ വിഭാഗത്തിന് ഇപ്പോൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന പദം അവരിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്.[2]
Madame d'Aulnoy, Baroness d'Aulnoy | |
|---|---|
 Marie-Catherine d'Aulnoy | |
| ജനനം | Marie-Catherine Le Jumel de Barneville 1650/1651 Barneville-la-Bertran, Normandy, France |
| മരണം | 4 January 1705 (age 53–55) |
| തൊഴിൽ | Fairy tale writer, baroness |
| ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) |
|
| പങ്കാളി | François de la Motte, Baron d'Aulnoy |
| കുട്ടികൾ | 6 |
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുകനോർമാണ്ടിയിലെ ബാർനെവിൽ-ലാ-ബെർട്രാനിൽ ലെ ജുമെൽ ഡി ബാർനെവില്ലെയുടെ കുലീന കുടുംബത്തിലെ അംഗമായാണ് ഡി ഓൾനോയ് ജനിച്ചത്. അവർ ഫ്രാങ്കോയിസ് ഡി മാൽഹെർബെയുടെയും ജീൻ ലൂയിസ് ഗ്യൂസ് ഡി ബൽസാക്കിന്റെയും സുഹൃത്തായ മേരി ബ്രൂണോ ഡെസ് ലോജസിന്റെ മരുമകളായിരുന്നു.[3] 1666-ൽ, അവർക്ക് പതിനഞ്ചാമത്തെ വയസ്സിൽ (അവളുടെ പിതാവ്) ഒരു പാരീസിയക്കാരനായ മുപ്പത് വയസ്സ് പ്രായമുള്ള വെൻഡോം ഡ്യൂക്കിന്റെ വീട്ടിലെ ബാരൺ ഡി ഓൾനോയ്, ഫ്രാൻസ്വാ ഡി ലാ മോട്ടെയെ വിവാഹനിശ്ചയം നടത്തി-. ബാരൺ ഒരു സ്വതന്ത്ര ചിന്തകനും അറിയപ്പെടുന്ന ചൂതാട്ടക്കാരനുമായിരുന്നു. 1669-ൽ, Mme d'Aulnoyയുടെയും(പത്തൊമ്പത് വയസ്സ്) അവളുടെ അമ്മയുടെയും സ്നേഹിതരായിരുന്നിരിക്കാവുന്ന രണ്ടുപേർ ബാരൺ ഡി ഓൾനോയ്ക്കെതിരെ രാജ്യദ്രോഹക്കുറ്റം (രാജാവ് ചുമത്തിയ നികുതികൾക്കെതിരെ സംസാരിച്ചു) ആരോപിച്ചു.[3][4] അതിലൊരാൾ അമ്മയുടെ രണ്ടാംവിവാഹക്കാരനായിരുന്ന മാർഷിയോനെസ് ഡി ഗഡാഗ്നെ ആയിരുന്നു. കുറ്റക്കാരനാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയാൽ വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. തന്റെ നിരപരാധിത്വം കോടതിയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നതിന് മുമ്പ് ബാരൺ ഡി ഓൾനോയ് മൂന്ന് വർഷം ബാസ്റ്റില്ലിൽ ചെലവഴിച്ചു. പകരം ആരോപണത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ട രണ്ടുപേരെ വധിച്ചു. ആരോപണങ്ങളും പ്രത്യാരോപണങ്ങളും ബാസ്റ്റിലെ ആർക്കൈവിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. മാർഷിയോനെസ് ഡി ഗഡാഗ്നെ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തു, എംമെ ഡി ഓൾനോയിയുടെ അറസ്റ്റിന് വാറണ്ട് നൽകിയെങ്കിലും അവർ ഒരു ജനാലയിലൂടെ ഉദ്യോഗസ്ഥരിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് ഒരു പള്ളിയിൽ ഒളിച്ചു.
1685-ൽ പാരീസിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് (ഒരുപക്ഷേ ചാരവൃത്തിക്കുള്ള തിരിച്ചടവ്) അവർ ഫ്രാൻസിന്റെ ചാരപ്പണിയായി (ഒരുപക്ഷേ ഹോളണ്ട്, സ്പെയിൻ, ഇംഗ്ലണ്ട് എന്നിവിടങ്ങളിൽ കുറച്ച് സമയം ചിലവഴിച്ചിരിക്കാം) [4]പ്രവർത്തിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. സ്പാനിഷ് രാജാവിൽ നിന്നുള്ള പെൻഷൻ കൊണ്ടാണ് മാർഷിയോനെസ് ഡി ഗഡാഗ്നെ മാഡ്രിഡിൽ താമസിച്ചത്. Mme d'Aulnoy അവളുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ സെന്റ്-എവ്രെമൊംദ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള പ്രമുഖ പ്രഭുക്കന്മാരും രാജകുമാരന്മാരും പതിവായി വന്നിരുന്ന Rue Saint-Benoît-ലെ അവളുടെ വീട്ടിൽ സലൂൺ ഒത്തുചേരലുകൾ [1] നടത്തി.
1699-ൽ, നിർബന്ധിത വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് ആഞ്ജലിക്കിന്റെ ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്ന ഭർത്താവിനോട് ഒരു വേലക്കാരൻ പ്രതികാരം ചെയ്‌തതിന് Mme d'Aulnoy-യുടെ സുഹൃത്ത് Angélique Ticquet ശിരഛേദം ചെയ്യപ്പെട്ടു. കൗൺസിലർ ടിക്കറ്റിന് വെടിയേറ്റ് പരിക്കേൽപ്പിച്ചതിനാണ് വേലക്കാരനെ തൂക്കിലേറ്റിയത്. ഇരുപത് വർഷമായി പാരീസ് സാമൂഹിക രംഗത്തെ പങ്കാളിത്തവും നിർത്തലാക്കിയ ഇടപെടലും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും Mme d'Aulnoy പീഡനത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു.
ഡി ഓൾനോയ് മൂന്ന് കപട ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകളും രണ്ട് യക്ഷിക്കഥകളുടെ ശേഖരങ്ങളും മൂന്ന് "ചരിത്ര" നോവലുകളും ഉൾപ്പെടെ പന്ത്രണ്ട് പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അവൾ 1692-ൽ Recueil des plus belles pièces des poètes français എന്ന ആന്തോളജിക്ക് സംഭാവന നൽകി, മാഡ്രിഡിലെയും ലണ്ടനിലെയും കോടതി ജീവിതത്തിലൂടെ അവൾ നടത്തിയ യാത്രകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി യാത്രാ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകളുടെ ഒരു പരമ്പര എഴുതി. അവളുടെ ഉൾക്കാഴ്‌ചകൾ കോപ്പിയടിക്കുകയും കണ്ടുപിടിക്കുകയും ചെയ്‌തിരിക്കാമെങ്കിലും, ഈ കഥകൾ പിന്നീട് അവളുടെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ കൃതികളായി മാറി. ഫ്രാൻസിന് പുറത്ത് നിന്നുള്ള ചരിത്രകാരിയും കഥകളുടെ റെക്കോർഡറും എന്ന നിലയിൽ അവൾ പ്രശസ്തി നേടി, കൂടാതെ പാദുവാൻ അക്കാഡമിയ ഡെയ് റിക്കോവ്രാതിയിലെ അംഗമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, അവളെ ചരിത്രത്തിന്റെ മ്യൂസിയം ക്ലിയോ എന്ന പേരിൽ വിളിക്കപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ സമയത്ത് ചരിത്രം എന്ന ആശയം അവളുടെ സാങ്കൽപ്പിക വിവരണങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന വളരെ അയഞ്ഞ പദമായിരുന്നു. 150 വർഷത്തിനുള്ളിൽ, പദത്തിന്റെ കൂടുതൽ കർശനമായി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട രൂപം അവളുടെ അക്കൗണ്ടുകൾ "വഞ്ചന" ആയി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടാൻ കാരണമായി. എന്നിരുന്നാലും, ഫ്രാൻസിലും ഇംഗ്ലണ്ടിലും അക്കാലത്ത് അവളുടെ കൃതികൾ കേവലം വിനോദമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു, ആ കാലഘട്ടത്തിന്റെ അവലോകനങ്ങളിൽ ഈ വികാരം പ്രതിഫലിച്ചു. ലൂയി പതിനാലാമന്റെ ഡച്ച് യുദ്ധങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയുന്ന ചരിത്രപരമായ വിവരണങ്ങളിൽ അവളുടെ കൃത്യമായ കൃത്യമായ ശ്രമങ്ങൾ വിജയിച്ചില്ല. അവളുടെ എഴുത്തിൽ നിന്ന് സമ്പാദിച്ച പണം അവളുടെ മൂന്ന് പെൺമക്കളെ വളർത്താൻ സഹായിച്ചു, എല്ലാം ബാരൺ ഡി ഓൾനോയ്‌ക്കൊപ്പമുള്ള കാലത്ത് നിർമ്മിച്ചില്ല.
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ Anne Commire (8 October 1999). Women in World History. Gale. p. 626. ISBN 978-0-7876-4061-3.
- ↑ Zipes, Jack (2001). The great fairy tale tradition : from Straparola and Basile to the Brothers Grimm : texts, criticism. New York: W.W. Norton. ISBN 0-393-97636-X.
- ↑ 3.0 3.1
One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Aulnoy, Marie Catherine le Jumel de Barneville de la Motte". എൻസൈക്ലോപീഡിയ ബ്രിട്ടാനിക്ക. Vol. 2 (11th ed.). കേംബ്രിഡ്ജ് സർവകലാശാല പ്രസ്സ്. p. 917. {{cite encyclopedia}}: Invalid|ref=harv(help) - ↑ 4.0 4.1 Warner 1995, pp. 284–5.
അവലംബം
തിരുത്തുക- Disse, Dorothy. (1 October 2004) Marie Catherine d'Aulnoy. Other Women's Voices. Retrieved 22 January 2005.
- Warner, Marina (1995). From the beast to the blonde : on fairy tales and their tellers. New York: Farrar, Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-15901-6.
- Trinquet Charlotte. Le conte de fées français (1690-1700) : Traditions italiennes et origines aristocratiques [French Fairy tale (1690-1700) : Italian Traditions and Aristocratic Origins]. Tübingen: Narr Francke Attempto Verlag, 2012.
- Zipes, Jack When Dreams Came True: Classical Fairy Tales and Their Tradition, ISBN 0-415-92151-1
- Amy Vanderlyn De Graff, The Tower and the Well (1984), the standard psychoanalytic study.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Palmer, Nancy, and Melvin Palmer. "English Editions of French "Contes De Fees" Attributed to Mme D'Aulnoy." Studies in Bibliography 27 (1974): 227-32. Accessed 29 June 2020. www.jstor.org/stable/40371596.
- Planché, James Robinson. 'Fairy Tales by The Countess d'Aulnoy, translated by J. R. Planché. London: G. Routledge & Co. 1856.
- Verdier, Gabrielle. "COMMENT L'AUTEUR DES «FÉES À LA MODE» DEVINT «MOTHER BUNCH»: MÉTAMORPHOSES DE LA COMTESSE D'AULNOY EN ANGLETERRE." Merveilles & Contes 10, no. 2 (1996): 285–309. Accessed 30 June 2020. www.jstor.org/stable/41390464.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
- SurLaLune Fairy Tale Pages: The Fairy Tales of Madame d'Aulnoy (1893) with a guide to d'Aulnoy's tales in English Archived 11 May 2019 at the Wayback Machine.
- Madame d'Aulnoy എന്ന വ്യക്തിയുടെ രചനകൾ പ്രോജക്ട് ഗുട്ടൻബർഗിൽനിന്ന്
- Works by or about മാഡം ഡി ഓൾനോയ് at Internet Archive
- Works by Madame d'Aulnoy at Toronto Public Library
- "Les Contes de Fées: The Literary Fairy Tales of France"[Usurped!]
- Comtesse d'Aulnoy at the Internet Speculative Fiction Database
- Madame d'Aulnoy at Library of Congress Authorities, with 72 catalogue records