വിക്കിപീഡിയ

ആർനെ-തോംസൺ-ഉതർ ഇൻഡക്സ്

ഫോക്ലോർ പഠനങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന നാടോടിക്കഥകളുടെ ഒരു കാറ്റലോഗാണ്

ഫോക്ലോർ പഠനങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന നാടോടിക്കഥകളുടെ ഒരു കാറ്റലോഗാണ് ആർനെ-തോംസൺ-ഉതർ ഇൻഡക്സ് (ATU സൂചിക). ATU സൂചിക അന്താരാഷ്ട്ര പണ്ഡിതരുടെ ഒരു ഒരു കൂട്ടം പുനരവലോകനങ്ങളുടെയും വിപുലീകരണങ്ങളുടെയും ഫലമാണ്: യഥാർത്ഥത്തിൽ ജർമ്മൻ ഭാഷയിൽ ഫിന്നിഷ് ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റായ ആൻറ്റി ആർനെ (1910) രചിച്ചതിന്റെ സൂചിക ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും പരിഷ്‌ക്കരിക്കുകയും വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്തത് അമേരിക്കൻ ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റായ സ്റ്റിത്ത് തോംസൺ ആണ് ( 1928, 1961), പിന്നീട് ജർമ്മൻ ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റ് ഹാൻസ്-ജോർഗ് ഉതർ (2004) കൂടുതൽ പരിഷ്‌ക്കരിക്കുകയും വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. ATU സൂചിക, തോംസന്റെ മോട്ടിഫ്-ഇൻഡക്സ് ഓഫ് ഫോക്ക്-ലിറ്ററേച്ചർ (1932) (ഇതിനൊപ്പം ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു) ഫോക്ലോറിസ്റ്റുകൾക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഉപകരണമാണ്.[1]

കഥാ തരത്തിന്റെ നിർവ്വചനം

തിരുത്തുക

ദി ഫോക്‌ടേലിൽ, തോംസൺ ഒരു കഥാ തരത്തെ ഇനിപ്പറയുന്ന രീതിയിൽ നിർവചിക്കുന്നു:

ഒരു തരം സ്വതന്ത്ര അസ്തിത്വമുള്ള ഒരു പരമ്പരാഗത കഥയാണ്. ഇത് ഒരു സമ്പൂർണ്ണ വിവരണമായി പറഞ്ഞേക്കാം. മറ്റേതെങ്കിലും കഥ അതിന്റെ അർത്ഥത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല. ഇത് മറ്റൊരു കഥയിലൂടെ പറയാം. പക്ഷേ അത് ഒറ്റയ്ക്ക് പറയാമെന്നത് അതിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിൽ ഒരു പ്രതിപാദ്യം മാത്രമോ അല്ലെങ്കിൽ പലതും ഉൾപ്പെട്ടേക്കാം.[2]

മുൻഗാമികൾ

തിരുത്തുക

ഓസ്ട്രിയൻ കോൺസൽ ജോഹാൻ ജോർജ്ജ് വോൺ ഹാൻ 1864-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഗ്രീക്ക്, അൽബേനിയൻ നാടോടിക്കഥകളുടെ പുസ്തകത്തിന് ആമുഖമായി നാൽപ്പത്തിനാല് കഥകളുടെ "സൂത്രവാക്യങ്ങളുടെ" പ്രാഥമിക വിശകലനം നടത്തി.[3][4]

1866-ൽ, റെവറന്റ് സബിൻ ബാറിംഗ്-ഗൗൾഡ്, വോൺ ഹാന്റെ ലിസ്റ്റ് വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും അമ്പത്തിരണ്ട് കഥാ തരങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനെ അദ്ദേഹം "സ്റ്റോറി റാഡിക്കലുകൾ" എന്ന് വിളിച്ചു.[5][6] ഫോക്ലോറിസ്റ്റായ ജോസഫ് ജേക്കബ്സ് ഈ ലിസ്റ്റ് എഴുപത് കഥകളിലേക്ക് വികസിപ്പിക്കുകയും ഷാർലറ്റ് സോഫിയ ബേണിലും ലോറൻസ് ഗോമ്മിന്റെ ഹാൻഡ്ബുക്ക് ഓഫ് ഫോക്ക്-ലോറിലും അനുബന്ധം സി ആയി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.[7]

ആൻറി ആർനെയുടെ ആദ്യ നാടോടിക്കഥ വർഗ്ഗീകരണത്തിന്റെ പതിപ്പിന് മുമ്പ്, ആസ്ട്രിഡ് ലുണ്ടിംഗ് സ്വെൻഡ് ഗ്രണ്ട്വിഗിന്റെ നാടോടിക്കഥകളുടെ വർഗ്ഗീകരണ സമ്പ്രദായം വിവർത്തനം ചെയ്തു. ബ്രദേഴ്‌സ് ഗ്രിമ്മിന്റെയും ഇമ്മാനുവൽ കോസ്‌ക്വിൻസിന്റെയും പോലെയുള്ള മറ്റ് ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റുകൾക്ക് അക്കാലത്ത് ലഭ്യമായിരുന്ന അന്താരാഷ്ട്ര ശേഖരങ്ങളുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഡാനിഷ് നാടോടിക്കഥകളുടെ സമാഹാരങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഈ കാറ്റലോഗിൽ 134 തരം ഉൾപ്പെടുന്നു.

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

ജൂലിയസ് ക്രോണിന്റെയും മകൻ കാർലെ ക്രോണിന്റെയും വിദ്യാർത്ഥിയായിരുന്നു ആന്റി ആർനെ. ആർനെ, താരതമ്യ ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റിക്‌സിന്റെ ചരിത്ര-ഭൂമിശാസ്ത്ര രീതി വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുകയും, നാടോടിക്കഥകളെ തരംതിരിക്കുന്നതിനുള്ള ആർനെ-തോംസൺ ടെയിൽ ടൈപ്പ് ഇൻഡക്‌സ് ആയി മാറിയതിന്റെ പ്രാരംഭ പതിപ്പ് വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ഇത് ആദ്യമായി 1910-ൽ വെർസെയ്‌ക്‌നിസ് ഡെർ മർച്ചെന്റിപെൻ എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[8] പരമ്പരാഗത ആഖ്യാനത്തിന്റെ ബിൽഡിംഗ് ബ്ലോക്കുകളായി കാണാൻ കഴിയുന്ന ആവർത്തിച്ചുള്ള ആഖ്യാന ആശയങ്ങളും രൂപങ്ങളും തിരിച്ചറിയുന്നതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതായിരുന്നു ഈ സംവിധാനം. അതിന്റെ ലക്ഷ്യം യൂറോപ്യൻ ആയിരുന്നു.[9]

അമേരിക്കൻ ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റായ സ്റ്റിത്ത് തോംസൺ 1928-ൽ ആർനെയുടെ വർഗ്ഗീകരണ സമ്പ്രദായം പരിഷ്‌കരിച്ചു, അതിന്റെ വ്യാപ്തി വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ജർമ്മൻ ഭാഷയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു[10]അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, അദ്ദേഹം "AT നമ്പർ സിസ്റ്റം" ("AaTh സിസ്റ്റം" എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) സൃഷ്ടിച്ചു, അത് നൂറ്റാണ്ടിന്റെ രണ്ടാം പകുതി വരെ ഉപയോഗത്തിൽ തുടർന്നു. 1961-ൽ തോംസന്റെ കൂടുതൽ പുനരവലോകനങ്ങളോടുകൂടിയ മറ്റൊരു പതിപ്പ്. അമേരിക്കൻ ഫോക്ലോറിസ്റ്റ് ഡി.എൽ. ആഷ്ലിമാൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, "ആൺ-തോംസൺ സിസ്റ്റം 2500 അടിസ്ഥാന പ്ലോട്ടുകൾ പട്ടികപ്പെടുത്തുന്നു, അതിൽ നിന്ന് എണ്ണമറ്റ തലമുറകളായി, യൂറോപ്യൻ, സമീപ കിഴക്കൻ കഥാകൃത്തുക്കൾ അവരുടെ കഥകൾ നിർമ്മിച്ചിട്ടുണ്ട്".[11]

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Dundes, Alan (1997). "The Motif-Index and the Tale Type Index: A Critique". Journal of Folklore Research. 34 (3): 195–202. JSTOR 3814885.
  2. ↑ Thompson (1977: 415).
  3. ↑ Hahn, Johann Georg von. Griechische Und Albanesische Märchen. Erster Band. Leipzig: W. Englemann, 1864. pp. 43-61.
  4. ↑ Jacobs, Joseph. European Folk and Fairy Tales. New York, London: G. P. Putnam's sons. 1916. pp. 215-216.
  5. ↑ Baring-Gould, Sabine. "Appendix". In: Henderson, William. Notes On the Folk-lore of the Northern Counties of England And the Borders. London: Longmans, Green. 1866. pp. 300-311.
  6. ↑ Jacobs, Joseph. European Folk and Fairy Tales. New York, London: G. P. Putnam's sons. 1916. p. 216.
  7. ↑ Jacobs, Joseph. "Appendix C". In: Burne, Charlotte Sophia; Gomme, George Laurence. The handbook of folklore. London: Pub. for the Folk-lore Society by Sidgwich & Jackson. 1914. pp. 344-355.
  8. ↑ Antti Aarne, Verzeichnis der Märchentypen, FF Communications, 3 (Helsinki, 1910).
  9. ↑ Uther, Hans-Jörg. 2004. The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography. Based on the system of Antti Aarne and Stith Thompson. FF Communications no. 284–286. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. Three volumes. I: 7.
  10. ↑ The Types of the Folk-Tale: A Classification and Bibliography. Antti Aarne's Verzeichnis der Märchentypen, translated and enlarged by Stith Thompson (Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia, 1928).
  11. ↑ Ashliman, D. L. 1987. A Guide to Folktales in the English Language: Based on the Aarne–Thompson Classification System. New York, Greenwood Press.

Works cited

തിരുത്തുക
  • Antti Aarne. 1961. The Types of the Folktale: A Classification and Bibliography, The Finnish Academy of Science and Letters, Helsinki. ISBN 951-41-0132-4
  • Ashliman, D. L. 1987. A Guide to Folktales in the English Language: Based on the Aarne–Thompson Classification System. New York, Greenwood Press.
  • Azzolina, David S. 1987. Tale type- and motif-indexes: An annotated bibliography. New York, London: Garland.
  • Dundes, Alan (1997). "The Motif-Index and the Tale Type Index: A Critique". Journal of Folklore Research. 34 (3): 195–202. JSTOR 3814885.
  • Karsdorp, Folgert; van der Meulen, Marten; Meder, Theo; van den Bosch, Antal (2 January 2015). "MOMFER: A Search Engine of Thompson's Motif-Index of Folk Literature". Folklore. 126 (1): 37–52. doi:10.1080/0015587X.2015.1006954. S2CID 162278853.
  • Thompson, Stith. 1977. The Folktale. Berkeley: University of California Press.
  • Uther, Hans-Jörg. 2004. The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography. Based on the system of Antti Aarne and Stith Thompson. FF Communications no. 284–286. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. Three volumes. ISBN 951-41-0955-4 (vol. 1), ISBN 951-41-0961-9 (vol. 2), ISBN 951-41-0963-5 (vol. 3.)

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • Bortolini, Eugenio; Pagani, Luca; Crema, Enrico; Sarno, Stefania; Barbieri, Chiara; Boattini, Alessio; Sazzini, Marco; Silva, Sara; Martini, Gessica; Metspalu, Mait; Pettener, Davide; Luiselli, Donata; Tehrani, Jamie (2017). "Inferring patterns of folktale diffusion using genomic data". In: Proceedings of the National Academy of Sciences 114: 9140–9145. 10.1073/pnas.1614395114.
  • Goldberg, Christine. "Strength in Numbers: The Uses of Comparative Folktale Research". In: Western Folklore 69, no. 1 (2010): 19–34. Accessed September 5, 2021. http://www.jstor.org/stable/25735282.
  • Jason, Heda. "Besprechungen: Uther, Hans-Jörg: The Types of International Folktales. A Classification and Bibliography. Editorial Staff Sabine Dinslage, Sigrid Fährmann, Christine Goldberg, Gudrun Schwibbe. Part 1: Animal Tales, Tales of Magic, Religious Tales, and Realistic Tales, with an Introduction; Part 2: Tales of the Stupid Ogre, Anecdotes and Jokes, and Formula Tales; Part 3: Appendices (FF Communications 284–286). Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia, 2004. 619, 536, 285 S. [Review]". In: Fabula 47, no. 1-2 (2006): 172-186. https://doi.org/10.1515/FABL.2006.016
  • Kawan, Christine Shojaei (2004). "Reflections on International Narrative Research on the Example of The Tale of the Three Oranges". Folklore. 27: 29–48. CiteSeerX 10.1.1.694.4230. doi:10.7592/FEJF2004.27.kawan.
  • Uther, Hans-Jörg (30 June 2009). "Classifying tales: Remarks to indexes and systems of ordering". Narodna Umjetnost. 46 (1): 15–32.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 
Wikisource
ജർമ്മൻ വിക്കിഗ്രന്ഥശാലയിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഉള്ളടക്കം ഉണ്ട്:

International collections:

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ആർനെ-തോംസൺ-ഉതർ_ഇൻഡക്സ്&oldid=3903485" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്