ഉഴവ്/വണ്ടിക്കാള കന്നുകാലികളുടെ ഇന്ത്യൻ ഇനമാണ് കൃഷ്ണവാലി . [3] കൃഷ്ണ, ഘട്ടപ്രഭ, മലപ്രഭ നദികൾ ഒഴുകിപ്പോയ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ഇത് ഉത്ഭവിച്ചത്. ഒരു പോലെ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ കാർഷിക ആവശ്യങ്ങൾക്കായി കരട് മൃഗമായി വളർത്തുന്ന ഈയിടെ സൃഷ്ടിച്ച ഇനമാണിത്.

കൃഷ്ണാവാലി
Conservation status
  • FAO (2007): not at risk[1]: 58 
Country of originഭാരതം
Distributionഉത്തര കർണ്ണാടക
Useഉഴവ്, വണ്ടിക്കാള
Traits
Weight
  • Male:
    550 കിലോ[2]: 222 
  • Female:
    325 കിലോ[2]: 222 
Height
  • Male:
    150 സെമി[2]: 222 
  • Female:
    116 സെമീm[2]: 222 
Coatചാര കളർന്ന വെള്ള
Horn statusദേഹത്തേക്ക് പിന്നിലേക്ക് വളഞ്ഞ കൊമ്പുകൾ
കാളകൾക്ക് പശുക്കളേക്കാൾ ഇരുണ്ട നിറമുണ്ട്
കൃഷ്ണാ വാലി എന്ന വാക്കാൽ വിവക്ഷിക്കാവുന്ന ഒന്നിലധികം കാര്യങ്ങളുണ്ട്. അവയെക്കുറിച്ചറിയാൻ കൃഷ്ണാ വാലി (വിവക്ഷകൾ) എന്ന താൾ കാണുക. കൃഷ്ണാ വാലി (വിവക്ഷകൾ)

ചരിത്രം തിരുത്തുക

താരതമ്യേന ആധുനിക ഇനമാണ് കൃഷ്ണവാലി. 1880 മുതൽ ഹൈദരാബാദ് സംസ്ഥാനത്തിന്റെ (ഇപ്പോൾ മഹാരാഷ്ട്ര ) തെക്കൻ ഭാഗത്തുള്ള മറാട്ട രാജാസ് ആണ് ഇത് വളർത്തുന്നത്. ഗാവോണ്ടി എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു പ്രാദേശിക ഇനത്തെ ഗിർ, കാങ്ക്രെജ്, ഒങ്കോൾ എന്നിവയുമായി ക്രോസ് ബ്രീഡ് ചെയ്തു, കൃഷ്ണ നദിയുടെ താഴ്‌വരകളുടെ പശിമയുള്ള മണ്ണും അതിന്റെ ഉപനദികളായ ഘത്പ്രഭ, മലപ്രഭ എന്നിവ ഉഴുതുമറിക്കാൻ ആവശ്യമായ ഊർജ്ജവും വലുപ്പവും തിരഞ്ഞെടുത്തു. [2]: 222 [3][4]: 98 

മഹാരാഷ്ട്രയിലെ സാംഗ്ലി, സതാര, സോളാപൂർ ജില്ലകളും കർണാടകയിലെ ബെൽഗാം, ബിജാപൂർ, റൈച്ചൂർ ജില്ലകളും ഇതിന്റെ[5] പരിധിയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു[5]. ഈ കന്നുകാലികളുടെ ശ്രദ്ധേയമായ ബ്രീഡറായിരുന്നു സാംഗ്ലിയിലെ റാവു . [4]: 98 

1946 ൽ മൊത്തം ഇനങ്ങളുടെ എണ്ണം ഏകദേശം 650 000 ആയി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു; 2012 ആയപ്പോഴേക്കും ഈ സംഖ്യ 1000 തലയിൽ താഴെയായി എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടു. [2] ഈയിനത്തിന്റെ പരിധി ചുരുങ്ങി, ഇത് ഇപ്പോൾ വടക്കൻ കർണാടകയിൽ, [5] ബാഗൽകോട്ട്, ബെൽഗാം, ബിജാപൂർ ജില്ലകളിൽ മാത്രം കാണപ്പെടുന്നു. ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ഒരു പ്രജനന സംരക്ഷണ പരിപാടി ആരംഭിച്ചു. തിരഞ്ഞെടുത്ത എട്ട് കാളകളിൽ നിന്ന് ബീജം ശേഖരിച്ചു; നാഷണൽ ബ്യൂറോ ഓഫ് അനിമൽ ജനിറ്റിക് റിസോഴ്‌സസിന്റെ ജീൻ ബാങ്കിൽ 4000 ഡോസുകൾ കൃത്രിമ ബീജസങ്കലനത്തിനായി ഉപയോഗിച്ചു, കൂടാതെ 8000 ഡോസുകൾ സംരക്ഷണത്തിനായി മരവിപ്പിച്ചു. [6][7] ഒരു ചെറിയ സംരക്ഷണ കന്നുകാലിയെ ബാംഗ്ലൂരിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു. [2]

ഉപയോഗിക്കുക തിരുത്തുക

കാർഷിക ഭൂമി ഉഴുതുമറിക്കുന്നതിനും പരുത്തി, കരിമ്പ് തുടങ്ങിയ വിളകളുടെ ഗതാഗതത്തിനുമായി കനത്ത കരട് ജോലികൾക്കാണ് കൃഷ്ണ താഴ്വര വളർത്തുന്നത്. അമേരിക്കൻ ബ്രാഹ്മണ സംയോജിത ഇനത്തിന്റെ നിർമ്മാണത്തിൽ ഉപയോഗിച്ച സെബ്യൂയിൻ ഇനങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു ഇത്. [8]: 192 

പരാമർശങ്ങൾ തിരുത്തുക

  1. Barbara Rischkowsky, D. Pilling (eds.) (2007). List of breeds documented in the Global Databank for Animal Genetic Resources, annex to The State of the World's Animal Genetic Resources for Food and Agriculture. Rome: Food and Agriculture Organization of the United Nations. ISBN 9789251057629. Accessed January 2017.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Valerie Porter, Lawrence Alderson, Stephen J.G. Hall, D. Phillip Sponenberg (2016). Mason's World Encyclopedia of Livestock Breeds and Breeding (sixth edition). Wallingford: CABI. ISBN 9781780647944.
  3. 3.0 3.1 Marleen Felius (1995). Cattle Breeds: An Encyclopedia. Doetinchem, Netherlands: Misset. ISBN 9789054390176.
  4. 4.0 4.1 N.R. Joshi, R.W. Phillips (1953). Zebu cattle of India and Pakistan. FAO agricultural studies, number 19. Rome: Food and Agriculture Organization of the United Nations.
  5. 5.0 5.1 5.2 S.M.K. Karthickeyan, R. Saravanan, P. Thangaraju (2006). Characterization of Krishna Valley breed of cattle (Bos indicus) in south India using microsatellite markers. Livestock Research for Rural Development 18 (11).
  6. Revival of Krishna Valley cattle breed. Indian Council of Agricultural Research. Archived 25 January 2012.
  7. Krishna Valley. Ankush – Environmental Protection Organization/Suvarnapuri Vaidika Gosamrakshana Seva Kendra. Archived 20 October 2018.
  8. Hilton Marshall Briggs, Dinus M. Briggs (1980). Modern Breeds of Livestock, fourth edition. New York: Macmillan. ISBN 9780023147302.

[[

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=കൃഷ്ണ_വാലി_(പശു)&oldid=3318393" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്