വിക്കിപീഡിയ

ഐഡ നൊഡക്ക്

1934-ൽ അണുവിഘടനത്തെക്കുറിച്ച് ആദ്യമായി ആശയം അവതരിപ്പിച്ച ജർമ്മൻ രസതന്ത്രജ്ഞയും ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞയുമായിരുന്നു ഐഡ നൊഡക്ക് .[3] രസതന്ത്രത്തിൽ മൂന്നുപ്രാവശ്യം നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്യപ്പെട്ട ഇവർ ഭർത്താവായ വാൾട്ടർ നൊഡക്ക് എന്ന രസതന്ത്രജ്ഞനുമായി ചേർന്ന് 75 -ാമത്തെ മൂലകമായ റീനിയം കണ്ടുപിടിച്ചു. [4]

ഐഡ നൊഡക്ക്
ജനനം
Ida Tacke

25 February 1896
ലാക്ഹൗസെൻ,[1] റൈൻ പ്രവിശ്യ, ജർമ്മൻ സാമ്രാജ്യം
മരണം24 സെപ്റ്റംബർ 1978(1978-09-24) (പ്രായം 82)
ബാഡ് ന്യൂനഹർ,[1] ന്യൂനഹർ ന്യൂനഹർ-അഹ്‌വീലർ, റൈൻ‌ലാൻ‌ഡ്-പാലറ്റിനേറ്റ്, പശ്ചിമ ജർമ്മനി
പൗരത്വംജർമ്മനി
കലാലയംടെക്നിക്കൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് ബെർലിൻ[1]
അറിയപ്പെടുന്നത്റീനിയം, അണുവിഘടനം
പുരസ്കാരങ്ങൾLiebig Medal
Scheele Medal[1]
ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം
പ്രവർത്തനതലംരസതന്ത്രജ്ഞൻ, ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞൻ
സ്ഥാപനങ്ങൾAllgemein Elektrizität Gesellschaft, Berlin; Siemens & Halske, Berlin; Physikalische Technische Reichsanstalt, Berlin; University of Freiburg, University of Strasbourg; Staatliche Forschungs Institut für Geochemie, Bamberg[1]

ജീവചരിത്രം

തിരുത്തുക

1896-ൽ ലാകൗസെനിലെ വെസെൽ ആണ് നൊഡക്ക് ജനിച്ചത്. രസതന്ത്രം പഠിച്ച ജർമ്മനിയിലെ ആദ്യവനിതയായിരുന്നു ഇവർ. 1921 -ൽ നൊഡക്ക് ബർലിനിലെ ടെക്നിക്കൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്ന് ഹൈയർ ആലിഫാറ്റിക് ഫാറ്റിആസിഡ് അൺഹൈഡ്രൈഡ്സ് എന്ന വിഷയത്തിൽ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടി. പിന്നീട് ഈ ഫീൽഡിൽതന്നെ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്തു. ജർമ്മനിയിലെ കെമിക്കൽ ഇൻഡസ്ട്രിയിൽ പ്രൊഫഷണൽ പൊസിഷനിലെത്തിയ ആദ്യ വനിതയായിരുന്നു നൊഡക്ക്. 1926-ൽ രസതന്ത്രജ്ഞനായ വാൾട്ടർ നൊഡക്കിനെ വിവാഹം ചെയ്തു.[5] ഒരു വർക്ക് യൂണിറ്റിൽ ("Arbeitsgemeinschaft") വിവാഹത്തിനുമുമ്പും ശേഷവും രണ്ടുപേരും ഒന്നിച്ചാണ് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്.[6] ഇതുകൂടാതെ നൊഡക്ക് സ്ട്രാസ്ബർഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലും പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു.[7]

അണു വിഘടനം

തിരുത്തുക

1934-ലെ ന്യൂട്രോൺ ബോംബാക്രമണ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ എൻറിക്കോ ഫെർമിയുടെ രാസ തെളിവുകളെ നോഡാക്ക് ശരിയായി വിമർശിച്ചു. അതിൽ നിന്ന് ട്രാൻസ്‌യുറാനിക് മൂലകങ്ങൾ ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കാമെന്ന് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ഈ സിദ്ധാന്തം കുറച്ച് വർഷങ്ങളായി വ്യാപകമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, നോഡ്ഡാക്കിന്റെ "ഓൺ എലമെന്റ് 93" എന്ന പ്രബന്ധം നിരവധി സാധ്യതകൾ നിർദ്ദേശിച്ചു. പക്ഷേ യുറേനിയം മൂലകങ്ങളേക്കാൾ ഭാരം കുറഞ്ഞവയെ ഫെർമി തന്റെ തെളിവുകളിൽ ഇല്ലാതാക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടു.[8]ഈ പേപ്പർ ഇന്ന് ചരിത്രപരമായി പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നത് ഫെർമിയുടെ കെമിക്കൽ പ്രൂഫിലെ ന്യൂനത ശരിയായി ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതിനാലല്ല, മറിച്ച് "ന്യൂക്ലിയസ് നിരവധി വലിയ ശകലങ്ങളായി വിഭജിക്കുന്നത് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന കാര്യമാണ്. തീർച്ചയായും ഇത് അറിയപ്പെടുന്ന മൂലകങ്ങളുടെ ഐസോടോപ്പുകളായിരിക്കും. എന്നാൽ വികിരണ മൂലകത്തിന്റെ അയൽക്കാരായിരിക്കില്ല.[9]അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം ന്യൂക്ലിയർ വിഭജനം എന്നറിയപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങൾ അവർ പ്രവചിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, നോഡ്ഡാക്കിന്റെ സിദ്ധാന്തം ഈ സാധ്യതയ്ക്ക് പരീക്ഷണാത്മക തെളിവോ സൈദ്ധാന്തിക അടിസ്ഥാനമോ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. അതിനാൽ, ഈ പേപ്പർ ശരിയാണെന്ന വസ്തുത ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും മറ്റുള്ളവർ അവഗണിക്കുകയും പരിഹസിക്കുകയും ചെയ്തു.[10]ഓട്ടോ ഹാനെപ്പോലെ നിരവധി ജർമ്മൻ ശാസ്ത്രജ്ഞർ നോഡാക്കിന്റെ കൃതിയെ പരിഹാസ്യമായി കണ്ടു.[11]1929 ലെ വാൾസ്ട്രീറ്റ് തകർച്ചയെത്തുടർന്ന് വർഷങ്ങളായി ജോലിസ്ഥലത്ത് ഒരു സ്ത്രീയുടെ സ്ഥാനം കുറഞ്ഞുവരികയായിരുന്നു. 1932-ൽ, യൂറോപ്പിൽ മറ്റുള്ളവർ ആവർത്തിക്കുന്ന ഒരു ജർമ്മൻ നിയമം നടപ്പാക്കി. വിവാഹിതരായ സ്ത്രീകൾക്ക് ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് വീട്ടമ്മമാരാകാൻ ബാധ്യസ്ഥരായിരുന്നു. അങ്ങനെ പുരുഷന്മാർക്ക് കൂടുതൽ സ്ഥാനങ്ങൾ ലഭ്യമാകും. “പണമടയ്ക്കാത്ത സഹകാരി” എന്ന നില കാരണം നോഡ്ഡാക്കിന് ഈ നിയമത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞു.[11]ഈ പഴുതുകൾ കാരണം അവൾക്ക് മാത്രമേ ജോലി ചെയ്യാൻ കഴിയൂ എന്നതിനാൽ ഇത് പ്രവർത്തനരംഗത്തെ പുരുഷന്മാർ അവരെ നിന്ദിക്കാൻ കാരണമായിരിക്കാം.

ന്യൂക്ലിയർ വിഭജനം സംബന്ധിച്ച നോഡാക്കിന്റെ ആശയം പിന്നീട് വളരെക്കാലം വരെ സ്ഥിരീകരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. 1938-ൽ ഐറിൻ ജോലിയറ്റ്-ക്യൂറി, ഫ്രെഡറിക് ജോലിയറ്റ്-ക്യൂറി, പാവെൽ സാവിക് എന്നിവർ ഫെർമിയുടേതിന് സമാനമായ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി. "ട്രാൻസ്‌യുറാനിക്സ്" റെയർ എർത്ത് മൂലകങ്ങളുടെ സ്വഭാവത്തെ സമീപത്തുള്ള മൂലകങ്ങളേക്കാൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുമ്പോൾ "interpretational difficulties" എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ആത്യന്തികമായി 1938 ഡിസംബർ 17 ന് ഓട്ടോ ഹാനും ഫ്രിറ്റ്സ് സ്ട്രാസ്മാനും മുമ്പ് അനുമാനിച്ച ട്രാൻസ്‌യുറാനിക് മൂലകങ്ങൾ ബേരിയത്തിന്റെ ഐസോടോപ്പുകളാണെന്നതിന് രാസ തെളിവ് നൽകി, ഹാൻ ഈ ആവേശകരമായ ഫലങ്ങൾ തന്റെ പ്രവാസിയായ സഹപ്രവർത്തകനായ ലിസ് മെയ്റ്റ്നറിന് എഴുതി. ഈ പ്രക്രിയ യുറേനിയം ന്യൂക്ലിയസിന്റെ ഭാരം കുറഞ്ഞ ഘടകങ്ങളിലേക്ക് 'പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നതായി' വിശദീകരിച്ചു. ഫ്രിറ്റ്സ് ന്യൂക്ലിയർ വിഭജനം സൃഷ്ടിച്ചതിന്റെ ആദ്യത്തെ സൈദ്ധാന്തിക മാതൃകയും ഗണിതശാസ്ത്രപരമായ തെളിവും നൽകുന്നതിന് മീറ്റ്നറും ഓട്ടോ ഫ്രിഷും ഫ്രിറ്റ്സ് കൽക്കറിന്റെയും നീൽസ് ബോറിന്റെയും ലിക്വിഡ് ഡ്രോപ്പ് സിദ്ധാന്തം (1935-ൽ ജോർജ്ജ് ഗാമോ നിർദ്ദേശിച്ചത്) ഉപയോഗിച്ചു. ഒരു ക്ലൗഡ് ചേമ്പർ വഴി ഫിഷൻ റിയാക്ഷൻ ഫ്രിഷ് പരീക്ഷണാത്മകമായി പരിശോധിക്കുകയും ഊർജ്ജ പ്രകാശനം സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ, നോഡാക്കിന്റെ ആദ്യകാല സിദ്ധാന്തം ഒടുവിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു. [12][13][14][15][16][17][18][19][20][21]

മൂലകങ്ങളുടെ കണ്ടെത്തൽ

തിരുത്തുക

നോഡാക്കും അവരുടെ ഭർത്താവും ഫിസിക്കലിഷ്-ടെക്നിഷെ റീച്ച്‌സാൻസ്റ്റാൾട്ടിൽ അപ്പോഴും അജ്ഞാതമായ മൂലകം 43, 75 എന്നിവക്കായി തിരഞ്ഞു. 1925-ൽ അവർ ഒരു പേപ്പർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു (Zwei neue Elemente der Mangangruppe, Chemischer Teil) പുതിയ മൂലകങ്ങളെ Rhenium (75), masurium (43) എന്ന് വിളിച്ചു. ഐഡയുടെ ജന്മസ്ഥലത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവർ മൂലകങ്ങൾക്ക് റെനിയം എന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം മസൂറിയം എന്നും പേരിട്ടു. [11] ശാസ്ത്രജ്ഞർ അവരുടെ ഫലങ്ങളിൽ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചതിന് ശേഷം, നോഡാക്കിന്റെ കണ്ടെത്തലുകൾ സ്ഥിരീകരിക്കുന്നതിന് കൂടുതൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി. റിനിയത്തിന്റെ കണ്ടെത്തൽ മാത്രമാണ് സ്ഥിരീകരിച്ചത്. മൂലകം 43 വേർതിരിച്ചെടുക്കാനും അവയുടെ ഫലങ്ങൾ പുനർനിർമ്മിക്കാനും അവർക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. [11] ഈ നേട്ടങ്ങൾ 1931 ൽ ഐഡയ്ക്ക് ജർമ്മൻ കെമിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ അഭിമാനകരമായ ലീബിഗ് മെഡൽ സമ്മാനിച്ചു.

എലമെന്റ് 43 1937 ൽ എമിലിയോ സെഗ്രെയും കാർലോ പെറിയറും ചേർന്ന് ബീറ്റാ ക്ഷയത്തിന് വിധേയമായ ഒരു സൈക്ലോട്രോണിൽ നിന്ന് വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട ഫോയിൽ നിന്ന് മോളിബ്ഡിനം വേർതിരിച്ചു. അതിന്റെ കൃത്രിമ ഉറവിടം കാരണം ഇതിന് ഒടുവിൽ ടെക്നെറ്റിയം എന്ന് പേരിട്ടു. ടെക്നീഷ്യത്തിന്റെ ഒരു ഐസോടോപ്പിനും 4.2 ദശലക്ഷം വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ അർദ്ധായുസ്സ് ഇല്ല. കൂടാതെ ഇത് പ്രകൃതിദത്ത മൂലകമായി ഭൂമിയിൽ അപ്രത്യക്ഷമായതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. 1961 -ൽ 238 യു വിഘടനത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിച്ച പിച്ച്ബ്ലെൻഡിലെ ടെക്നീഷ്യത്തിന്റെ അളവ് ബി ടി കെന്നയും പോൾ കെ. കുറോഡയും കണ്ടെത്തി. [22] ഈ കണ്ടുപിടിത്തത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ബെൽജിയൻ ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനായ പീറ്റർ വാൻ ആഷെ നോഡാക്കിന്റെ വിശകലന രീതിയുടെ കണ്ടെത്തൽ പരിധി കാണിക്കാൻ അവരുടെ ഡാറ്റയുടെ ഒരു വിശകലനം നിർമ്മിച്ചു. നോഡാക്കിന്റെ വിശകലന രീതിയുടെ കണ്ടെത്തൽ പരിധി അവരുടെ പേപ്പറിൽ റിപ്പോർട്ടുചെയ്ത 10−9 മൂല്യത്തേക്കാൾ 1000 മടങ്ങ് കുറവായതിനാൽ 43 -ാമത്തെ മൂലകം കണ്ടെത്താനാകുമായിരുന്നു. കാരണം അവർ വിശകലനം ചെയ്ത അയിരുകളിൽ യുറേനിയം അടങ്ങിയിരുന്നു. [23] നോഡാക്കിന്റെ അവശിഷ്ട കോമ്പോസിഷനുകളുടെ വാൻ ആഷെയുടെ എസ്റ്റിമേറ്റുകൾ ഉപയോഗിച്ച് എൻഐഎസ്ടി ശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജോൺ ടി. ആംസ്ട്രോംഗ്, കമ്പ്യൂട്ടർ ഉപയോഗിച്ച് യഥാർത്ഥ എക്സ്-റേ സ്പെക്ട്രം അനുകരിച്ചു. "ഫലങ്ങൾ അപ്രതീക്ഷിതമായി അവർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച സ്പെക്ട്രത്തിന് അടുത്തായിരുന്നു!" [24] മെയിൻസ് സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് ഗുണ്ടർ ഹെർമൻ വാൻ ആഷെയുടെ വാദങ്ങൾ പരിശോധിക്കുകയും അവ താൽക്കാലികമായി വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുകയും മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച ഫലത്തിലേക്ക് അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [25] കെന്നയുടെയും കുരോഡയുടെയും അഭിപ്രായത്തിൽ, ഒരു സാധാരണ പിച്ച്ബ്ലെൻഡിൽ (50% യുറേനിയം) പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന 99 ടെക്‌നെറ്റിയം ഉള്ളടക്കം ഏകദേശം 10 −10 ഗ്രാം/കിലോ അയിരാണ്. നോഡ്ഡാക്കിന്റെ കൊളംബൈറ്റ് സാമ്പിളുകളിൽ യുറേനിയം ഒരിക്കലും 5% ൽ കൂടുതലാകില്ലെന്നും മൂലകം 43 ന്റെ അളവ് 3 × 10 −11 µg/kg അയിരിൽ കവിയാൻ പാടില്ലെന്നും F. ഹബാഷി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. ഇത്രയും കുറഞ്ഞ അളവ് അളക്കാനോ, പശ്ചാത്തല ശബ്ദത്തിൽ നിന്ന് വ്യക്തമായി വേർതിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കുന്ന മൂലകം 43 ന്റെ എക്സ്-റേ ലൈനുകൾ നൽകാനോ കഴിയില്ല. അതിന്റെ സാന്നിധ്യം കണ്ടെത്താനുള്ള ഒരേയൊരു മാർഗ്ഗം റേഡിയോ ആക്ടീവ് അളവുകൾ നടത്തുക എന്നതാണ്. നോഡാക്കിന് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു സാങ്കേതികത എന്നാൽ സെഗ്രെയും പെരിയറും ചെയ്തു. [26][27][28][29][30]

ഗ്രന്ഥസൂചിക

തിരുത്തുക
  • Tacke, Ida, and D. Holde. 1921. Über Anhydride höherer aliphatischer Fettesäuren. Berlin, TeH., Diss., 1921. (On higher aliphatic fatty acid anhydrides )
  • Noddack, Walter, Otto Berg, and Ida Tacke. 1925. Zwei neue Elemente der Mangangruppe, Chemischer Teil. [Berlin: In Kommission bei W. de Gruyter]. (Two new elements of the manganese chemical group)
  • Noddack, Ida, and Walter Noddack. 1927. Das Rhenium. Ergebnisse Der Exakten Naturwissenschaften. 6. Bd. (1927) (Rhenium)
  • Noddack, Ida, and Walter Noddack. 1933. Das Rhenium. Leipzig: Leopold Foss. (Rhenium)
  • Noddack, Ida (1934). Über das Element 93. Angewandte Chemie. 47(37): 653-655. (On Element 93).
  • Noddack, Walter, and Ida Noddack. 1937. Aufgaben und Ziele der Geochemie. Freiburger wissenschaftliche Gesellschaft, Hft. 26. Freiburg im Breisgau: H. Speyer, H.F. Schulz. (Tasks and goals of Geochemistry)
  • Noddack, Ida, and Walter Noddack. 1939. Die Häufigkeiten der Schwermetalle in Meerestieren. Arkiv för zoologi, Bd. 32, A, Nr. 4. Stockholm: Almqvist & Wiksell. (The frequency of heavy metals in marine animals)
  • Noddack, Ida. 1942. Entwicklung und Aufbau der chemischen Wissenschaft. Freiburg i.Br: Schulz. (The development and structure of chemical science)

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Ida Noddack and the missing elements". Education in Chemistry. Royal Society of Chemistry. Retrieved 29 January 2018.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Ida Tacke Noddack". Contributions of 20th Century Women to Physics. UCLA. Archived from the original on 2013-08-06. Retrieved 2013-03-11.
  3. ↑ "Tacke, Ida Eva". University of Alabama Astronomy Program. Retrieved 2013-03-11.
  4. ↑ Crawford, E. (May 20, 2002). The Nobel Population 1901-1950: A Census of the Nominations and Nominees for the Prizes in Physics and Chemistry. pp. 278, 279, 283, 284, 292, 293, 300, 301.
  5. ↑ Gregersen, Erik. "Ida Noddack". Encyclopædia Britannica.
  6. ↑ editors. Annette Lykknes, Donald L. Opitz, Brigitte van Tiggelen,, eds. For better or for worse? : collaborative couples in the sciences (1st ed.). [Basel]: Birkhäuser. ISBN 978-3-0348-0285-7.
  7. ↑ Nies, Allison. "Ida Tacke and the warfare behind the discovery of fission". Retrieved 1 October 2013.
  8. ↑ Noddack, Ida (1934). Über das Element 93. Angewandte Chemie. 47(37): 653-655. (On Element 93).
  9. ↑ B. Fernandez and Georges Ripka, Unravelling the Mystery of the Atomic Nucleus: A Sixty Year Journey 1896-1956 (New York, NY: Springer, 2013), 352, Google Books.
  10. ↑ Miriam Grobman, "Ida and the Atom, 1934" Archived 2018-07-03 at the Wayback Machine., Medium, last modified March 9, 2016, accessed May 15, 2018.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 Gildo Magalhäes Santos, "A tale of oblivion: Ida Noddack and the 'universal abundance' of matter", Notes and Records of the Royal Society of London 68 (2014): 374.
  12. ↑ FERMI, E. (1934). "Possible Production of Elements of Atomic Number Higher than 92". Nature. 133 (3372): 898–899. Bibcode:1934Natur.133..898F. doi:10.1038/133898a0. Archived from the original on 2007-02-05.
  13. ↑ Noddack, Ida (September 1934). "On Element 93". Zeitschrift für Angewandte Chemie. 47 (37): 653. doi:10.1002/ange.19340473707. English Translation. Archived from the original on 2007-02-05.
  14. ↑ Joliot-Curie, Irène; Savić, Pavle (1938). "On the Nature of a Radioactive Element with 3.5-Hour Half-Life Produced in the Neutron Irradiation of Uranium". Comptes Rendus. 208 (906): 1643.
  15. ↑ Translation in American Journal of Physics, January 1964, p. 9-15O. Hahn; F. Strassmann (January 1939). "Concerning the Existence of Alkaline Earth Metals Resulting from Neutron Irradiation of Uranium". Die Naturwissenschaften. 27 (1): 11–15. Bibcode:1939NW.....27...11H. doi:10.1007/BF01488241. Archived from the original (English Translation) on 2007-02-05.
  16. ↑ Bohr, N (1936). "Neutron capture and nuclear constitution". Nature. 137 (3461): 344. Bibcode:1936Natur.137..344B. doi:10.1038/137344a0.
  17. ↑ Bohr N.; Kalckar F. (1937). "On the Transmutation of Atomic Nuclei by Impact of Material Particles. I. General theoretical remarks". Matematisk-Fysiske Meddelelser Kongelige Danske Videnskabernes Selskab. 14 (Nr. 10): 1. {{cite journal}}: |issue= has extra text (help)
  18. ↑ "Report Of The Third Washington Conference On Theoretical Physics". President's Papers/RG0002; Office of Public Relations. March 12, 1937. Archived from the original on May 2, 2007. Retrieved 2007-04-01.
  19. ↑ Lise Meitner, Otto Robert Frisch (Feb 11, 1939). "Disintegration of Uranium by Neutrons: a New Type of Nuclear Reaction". Nature. 143 (5218): 239–240. Bibcode:1969Natur.224..466M. doi:10.1038/224466a0. Archived from the original on April 18, 2008.
  20. ↑ Otto Robert Frisch (Feb 18, 1939). "Physical Evidence for the Division of Heavy Nuclei under Neutron Bombardment". Nature. 143 (3616): 276. Bibcode:1939Natur.143..276F. doi:10.1038/143276a0. Archived from the original on January 23, 2009.
  21. ↑ Niels Bohr (Feb 25, 1939). "Disintegration of Heavy Nuclei". Nature. 143 (3617): 330. Bibcode:1939Natur.143..330B. doi:10.1038/143330a0. Archived from the original on 2005-03-24.
  22. ↑ Kenna, B. T.; Kuroda, P. K. (December 1961). "Isolation of naturally occurring technetium". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry. 23 (1–2): 142–144. doi:10.1016/0022-1902(61)80098-5.
  23. ↑ By reanalysing the original experimental conditions, we conclude that the detection limit for their observing the X-rays of Z = 43 can be 1000 times lower than the 10−9 detection limit for the element Z = 75. Pieter H. M. Van Assche (4 April 1988). "The ignored discovery of the element-Z=43". Nuclear Physics A. 480 (2): 205–214. Bibcode:1988NuPhA.480..205V. doi:10.1016/0375-9474(88)90393-4.
  24. ↑ "I simulated the X-ray spectra that would be expected for Van Assche's initial estimates of the Noddacks' residue compositions. ...Over the next couple of years, we refined our reconstruction of their analytical methods and performed more sophisticated simulations. The agreement between simulated and reported spectra improved further. " Armstrong, John T. (February 2003). "Technetium". Chemical & Engineering News. 81 (36): 110. doi:10.1021/cen-v081n036.p110.
  25. ↑ Günter Herrmann (11 December 1989). "Technetium or masurium — a comment on the history of element 43". Nuclear Physics A. 505 (2): 352–360. Bibcode:1989NuPhA.505..352H. doi:10.1016/0375-9474(89)90379-5.
  26. ↑ Habashi, F. (2005). Ida Noddack (1896-1978):Personal Recollections on the Occasion of 80th Anniversary of the Discovery of Rhenium. Québec City, Canada: Métallurgie Extractive Québec. p. 59. ISBN 978-2-922686-08-1.
  27. ↑ Abstract: A careful study of the history of the element 43 covering a period of 63 years since 1925 reveals that there is no reason for believing the Noddacks and Berg have discovered element 43.P. K. Kuroda (16 October 1989). "A Note on the Discovery of Technetium". Nuclear Physics A. 503 (1): 178–182. Bibcode:1989NuPhA.503..178K. doi:10.1016/0375-9474(89)90260-1.
  28. ↑ P. K. Kuroda (1982). The Origin of Chemical Elements and the Oklo Phenomenon. Berlin;New York:Springer-Verlag. ISBN 978-0-387-11679-2.
  29. ↑ Noddack, W.; Tacke, I.; Berg, O (1925). "Die Ekamangane". Naturwissenschaften. 13 (26): 567–574. Bibcode:1925NW.....13..567.. doi:10.1007/BF01558746. S2CID 32974087.
  30. ↑ ... P. H. Van Assche and J. T. Armstrong, cannot stand up to the well-documented assertion of the well-established physicist Paul K. Kuroda (1917 2001) in his paper, "A Note on the Discovery of Technetium" that the Noddacks did not discover technetium, then known as masurium. More about this matter can be found in Kuroda's book, The Origin of Chemical Elements and the Oklo Phenomenon, and the book Ida Noddack (1896 1978). Personal Recollections on the Occasion of 80th Anniversary of the Discovery of Rhenium recently published by the writer...Fathi Habashi
    • Since the publication in this Journal of my paper on the discovery of element 43 (1), I have received a few letters questioning the correctness of the next to last paragraph, in the section entitled Nemesis....
    I am deeply indebted to George B. Kauffman, Fathi Habashi, Gunter Herrmann, and Jean Pierre Adloff, who provided me with additional information and convinced me to better consider the published material on the so-called Noddacks' rehabilitation and to correct with this letter my gross mistake, for which I apologize. Roberto Zingales
    1. Zingales, R. J. Chem. Educ. 2005, 82, 221227
    Fathi Habashi; Roberto Zingales (February 2006). "Letters The History of Element 43--Technetium" (PDF). Journal of Chemical Education. 83 (2): 213. Bibcode:2006JChEd..83..213Z. doi:10.1021/ed083p213.2.

പുറത്തേയ്ക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഐഡ_നൊഡക്ക്&oldid=4144132" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്