ഇന്ത്യൻ ബംഗാളി ബഹുമുഖപ്രതിഭയും ബംഗാൾ നവോത്ഥാനത്തിന്റെ പ്രധാന കണ്ണികളിലൊരാളുമാണ് വിദ്യാസാഗർ എന്ന ബഹുമതി നേടിയ‌ ഈശ്വര ചന്ദ്ര ബന്ദോപാധ്യായ(26 September 1820 – 29 July 1891).തത്വചിന്തകൻ,വിദ്യാഭ്യാസ വിചക്ഷണൻ,എഴുത്തുക്കാരൻ,വിവർത്തകൻ,പ്രിന്റർ, പ്രസാധകൻ,വ്യവസായി,നവോത്ഥാന പ്രവർത്തകൻ,ലോകോപകാരി എന്നീ നിലകളിൽ അദ്ദേഹം പ്രശസ്തനാണ്‌.ബംഗാളി ഗദ്യരചനകളെ ലളിതവൽക്കരിക്കുകയും ആധുനികവല്ക്കരിച്ച് ശക്തമാക്കുകയും ചെയ്തു.[1][2]

ഈശ്വര ചന്ദ്ര വിദ്യാസാഗർ
Ishwar Chandra Vidyasagar
Ishwar Chandra Vidyasagar
ജന്മനാമം
ঈশ্বরচন্দ্র বিদ্যাসাগর
ജനനംഈശ്വർചന്ദ്ര ബന്ദോപാധ്യായ് Ishwar Chandra Bandopadhyay
ঈশ্বরচন্দ্র বন্দ্যোপাধ্যায়
(1820-09-26)26 സെപ്റ്റംബർ 1820
ബീർസിംഗ ഗ്രാമം ബംഗാൾ പ്രസിഡൻസി, ബ്രിട്ടീഷ് രാജ്
(ഇപ്പോൾ പശ്ചിം മേദിനീപൂർ, പശ്ചിം ബംഗാൾ, ഇന്ത്യ)
മരണം29 ജൂലൈ 1891(1891-07-29) (പ്രായം 70)
ഉത്തര കൊൽക്കത്ത, ബംഗാൾ പ്രസിഡൻസി , ബ്രിട്ടീഷിന്ത്യ
(ഇപ്പോൾ കൊൽക്കത്ത, പശ്ചിമ ബംഗാൾ, ഇന്ത്യ)
തൊഴിൽഎഴുത്തുകാരൻ, സാമൂഹ്യപരിഷ്കർത്താവ് , അധ്യാപകൻ
ഭാഷബംഗാളി
ദേശീയതഇന്ത്യൻ
പൗരത്വംബ്രിട്ടീഷ് രാജ്
വിദ്യാഭ്യാസംസംസ്കൃത കോളെജ്,((1829–1839))
Genreദാർശനികൻ, പണ്ഡിതൻ, അധ്യാപകൻ, വിവർത്തകൻ, പ്രിൻറർ, പ്രസാധകൻ, സംരംഭകൻ, സാമൂഹ്യപരിഷ്കർത്താവ്, പരോപകാരി
സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനംബംഗാളി നവോത്ഥാനം
വിദ്യാസാഗർ സേതു- കൊൽക്കത്തയേയും ഹൗറയേയും പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന പാലം

1780ൽ ചാൾസ് വില്ക്കിൻസും പഞ്ചാനനൻ കർമകറും ചേർന്ന് ആദ്യമായി ബംഗാളി അക്ഷരമാലക്ക് മരഅച്ചുകൾ ( wooden typeset) ഉണ്ടാക്കി. ഇവയെ ക്രമപ്പെടുത്തുകയും ലളിതവൽക്കരിക്കുകയും ചെയ്തത് വിദ്യാസാഗറാണ്‌.[3]. സംസ്കൃത ഭാഷയിലും ദാർശനികശാസ്ത്രത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്ന വ്യുത്പത്തി ഹേതുവായി അദ്ദേഹം കൽക്കട്ടയിലെ സംസ്കൃത കോളേജിൽ നിന്ന് വിദ്യാസാഗർ എന്ന ബഹുമതിക്ക് അർഹനായി.[4] പ്രശസ്ത ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞൻ അനിൽ കുമാർ ഗെയ്ൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർഥം വിദ്യാസാഗർ സർവകലാശാല സ്ഥാപിച്ചു. കൊൽക്കത്തയിൽ ഹുഗ്ലീനദിക്കു കുറുകെയുള്ള രണ്ടാമത്തെ പാലം വിദ്യാസാഗർ സേതു എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു.

ജീവചരിത്രം

തിരുത്തുക

ജനനം, പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം

തിരുത്തുക

ബ്രിട്ടീഷിന്തയിൽ ഹുഗ്ലി ജില്ലയിൽ ഉൾപെട്ടിരുന്ന ബീർസിംഗ് ഗ്രാമത്തിലാണ് ഈശ്വർചന്ദ്ര് ജനിച്ചത്. ഇന്ന് ഈ സ്ഥലം പശ്ചിം മേദിനിപൂർ ജില്ലയുടെ ഭാഗമാണ്.

കൊൽക്കത്തയിൽ

തിരുത്തുക

വിദ്യാസാഗർ എന്ന ബഹുമതി

തിരുത്തുക

കർമരംഗം

തിരുത്തുക

വിദ്യാസാഗറിന്റെ രചനകൾ

തിരുത്തുക
  • ബേതാൾ പഞ്ചബിൻശതി (1847)
  • ബംഗളാർ ഇതിഹാസ് (1848)
  • ജീബൻചരിത് (1850)
  • ബോധാദോയ് (1851)
  • ഉപക്രമണിക (1851)
  • ബിധബാ ബിബാഹ ബിഷയക് പ്രൊസ്താബ് (1890)
  • ബൊർണൊ പൊരിചൊയ്(1854)
  • കൊഥാ മാല(1856)
  • സീതാർ ബൊനൊബാസ് (1860)

പാഠപുസ്തകങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • ഋജുപഥ് (ഭാഗം I, II & III, 1851–52)
  • ബ്യാകരൺ കൗമുദി (1853)
  • ബൊർണപരിചയ് (ഭാഗം I & II, 1855)
  • സംസ്കൃത ബ്യാകരണേർ ഉപക്രമണിക (1951)

അധിക വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • Benoy Ghosh, Vidyasagar O Bangali Samaj, Orient Longman, Kolkata
  • Indramitra, Karunasagar Vidyasagar, Ananda Publishers, Kolkata ISBN 81-7215-040-7
  • Asok Sen, Iswar Chandra Vidyasagar and his Elusive Milestones, Riddhi, Kolkata.
  • Gopal Haldar, Vidyasagar: A Reassessment, People's Publishing House, New Delhi
  • Haldar, Gopal. (1998) [1982]. "I. C. Vidyasagar: Realist and Humanist". In Bishop, Donald H. (ed.). Thinkers of the Indian Renaissance (Second ed.). New Delhi: New Age International. pp. 81–91. ISBN 978-81-224-1122-5. Retrieved 2012-05-14.
  • Sarkar, Sumit (2008). "Vidyasagar and Brahmanical Society". In Sarkar, Sumit; Sarkar, Tanika (eds.). Women and Social Reform in Modern India: A Reader. Indiana University Press. pp. 118–145. ISBN 9780253220493.
  1. "Ishwar Chandra Vidyasagar". www.whereincity.com. Archived from the original on 2018-12-25. Retrieved 2008-12-20.
  2. "Ishwar Chandra Vidyasagar: A Profile of the Philanthropic Protagonist". www.americanchronicle.com. Retrieved 2008-12-20.
  3. Murshid, Ghulam. "Vidyasagar, Pundit Iswar Chandra". banglapedia. Retrieved 2015-07-23.
  4. Lal, Mohan (2006). "Ishwarchandra Vidyasagar". The Encyclopaedia of Indian Literature. Sahitya Akademi. pp. 4567–4569. ISBN 978-81-260-1221-3.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക