വില്യം ബട്ട്ലർ യേറ്റ്സ്
വില്യം ബട്ട്ലർ യേറ്റ്സ് (ജനനം - 1865 ജൂൺ 13, മരണം - 1939 ജനുവരി 28) ഒരു ആംഗ്ലോ-ഐറിഷ് കവിയും നാടകകൃത്തും മിസ്റ്റിക്കുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ചിത്രകാരനായ ജാക്ക് ബട്ട്ലർ യേറ്റ്സിന്റെ സഹോദരനും ജോൺ ബട്ട്ലർ യേറ്റ്സിന്റെ മകനായിരുന്നു. ഒരു പ്രൊട്ടെസ്റ്റന്റ് കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച യേറ്റ്സ് ഐറിഷ് സാഹിത്യ നവോത്ഥാനത്തിനു പിന്നിലെ ഒരു പ്രധാന പ്രേരകശക്തിയായിരുന്നു. യേറ്റ്സ് ആബി തിയേറ്ററിന്റെ സഹ-സ്ഥാപകനാണ്. ഐറിഷ് നിയോജകമണ്ഡലത്തിലും യേറ്റ്സ് സേവനമനുഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. യേറ്റ്സിനു 1923-ൽ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. നോബൽ സമ്മാനം നൽകവേ നോബൽ കമ്മിറ്റി യേറ്റ്സിന്റെ കവിതയെക്കുറിച്ച് “അത്യന്തം പ്രചോദനപരമായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിത അതിന്റെ കലാപരമായ ഔന്നത്യത്തിൽ ഒരു രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ആത്മാവിനുതന്നെ വികാരം നൽകുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.
വില്യം ബട്ട്ലർ യേറ്റ്സ് | |
---|---|
ജനനം | Dublin, Ireland | ജൂൺ 13, 1865
മരണം | ജനുവരി 28, 1939 Menton, Côte d'Azur, France | (പ്രായം 73)
ഭാഷ | English |
ദേശീയത | Irish |
പഠിച്ച വിദ്യാലയം | Dublin Metropolitan School of Art |
Period | Celtic Revival |
അവാർഡുകൾ | Nobel Prize in Literature (1923) |
പങ്കാളി | Georgie Hyde-Lees (m. 1917) |
കുട്ടികൾ | Anne Yeats (1919-2001) Michael Yeats (1921-2007) |
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുകആദ്യകാലങ്ങളിൽ
തിരുത്തുകഅയർലണ്ടിലെ ഡബ്ലിനിലെ കൗണ്ടി സാൻഡിമൗണ്ടിലാണ് വില്യം ബട്ട്ലർ യീറ്റ്സ് ജനിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പിതാവ്, ജോൺ ബട്ട്ലർ യീറ്റ്സ് (1839-1922), 1712-ൽ അന്തരിച്ച വിലിയമൈറ്റ് പട്ടാളക്കാരനും ലിനൻ വ്യാപാരിയും പ്രശസ്ത ചിത്രകാരനുമായ ജെർവിസ് യീറ്റ്സിൻ്റെ പിൻഗാമിയായിരുന്നു. ജെർവിസിൻ്റെ ചെറുമകനും വില്യമിൻ്റെ മുതുമുത്തച്ഛനുമായ ബെഞ്ചമിൻ യീറ്റ്സ്, 1773-ൽ കൗണ്ടി കിൽഡെയറിലെ ഒരു ഭൂവുടമ കുടുംബത്തിലെ മേരി ബട്ലറെ വിവാഹം കഴിച്ചു. വിവാഹശേഷം അവർ ബട്ട്ലർ എന്ന പേര് നിലനിർത്തി. മേരി ബട്ട്ലർ ഓഫ് നെയ്യാം (നിയാം എന്ന് ഉച്ചരിക്കുന്നത്) ഗൗരൻ കുടുംബത്തിൽ പെട്ടവളായിരുന്നു, ഓർമോണ്ടിലെ എട്ടാമത്തെ പ്രഭുവിൻ്റെ നിയമവിരുദ്ധമായ സഹോദരനിൽ നിന്നാണ് മേരി വന്നത്.
വിവാഹസമയത്ത്, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പിതാവ് ജോൺ നിയമപഠനത്തിലായിരുന്നു, എന്നാൽ പിന്നീട് ലണ്ടനിലെ ഹീതർലി സ്കൂൾ ഓഫ് ഫൈൻ ആർട്ടിൽ കലാ പഠനം തുടർന്നു. സ്ലിഗോയിൽ നിന്നുള്ള വില്യമിൻ്റെ അമ്മ സൂസൻ മേരി പോൾലെക്സ്ഫെൻ ഒരു സമ്പന്നമായ വ്യാപാരി കുടുംബത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്, അവർക്ക് മില്ലിംഗ്, ഷിപ്പിംഗ് ബിസിനസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു. വില്യമിൻ്റെ ജനനത്തിനു തൊട്ടുപിന്നാലെ, കുടുംബം അവളുടെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം താമസിക്കാൻ സ്ലിഗോയിലെ മെർവില്ലിലുള്ള പോൾക്സ്ഫെൻ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറ്റി, യുവ കവി ഈ പ്രദേശത്തെ തൻ്റെ ബാല്യകാലവും ആത്മീയവുമായ ഭവനമായി കണക്കാക്കി. അതിൻ്റെ ഭൂപ്രകൃതി, കാലക്രമേണ, വ്യക്തിപരമായും പ്രതീകാത്മകമായും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ "ഹൃദയത്തിൻ്റെ രാജ്യം" ആയിത്തീർന്നു. കടൽത്തീരത്തുള്ള അതിൻ്റെ സ്ഥാനവും അങ്ങനെതന്നെ; ജോൺ യീറ്റ്സ് പ്രസ്താവിച്ചു, "ഒരു പോളെക്സ്ഫെനുമായുള്ള വിവാഹത്തിലൂടെ ഞങ്ങൾ കടൽ പാറക്കെട്ടുകൾക്ക് ഒരു നാവ് നൽകി". ബട്ട്ലർ യീറ്റ്സ് കുടുംബം വളരെ കലാപരമായിരുന്നു; അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സഹോദരൻ ജാക്ക് ആദരണീയനായ ഒരു ചിത്രകാരൻ ആയിത്തീർന്നു, അതേസമയം അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സഹോദരിമാരായ എലിസബത്തും സൂസൻ മേരിയും കുടുംബത്തിനും സുഹൃത്തുക്കൾക്കും ലോലിയും ലില്ലിയും എന്നറിയപ്പെടുന്നു-കല ആൻ്റ് ക്രാഫ്റ്റ്സ് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. മാതാപിതാക്കളുടെ വേർപിരിയലിനുശേഷം യീറ്റ്സ് സഹോദരിമാർ വളർത്തിയ അവരുടെ ബന്ധുവായ റൂത്ത് പോൾലെക്സ്ഫെൻ ഓസ്ട്രേലിയൻ പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ഔദ്യോഗിക വസതിയുടെ ഇൻ്റീരിയർ ഡിസൈൻ ചെയ്തു.
അക്കാലത്ത് സ്വത്വ പ്രതിസന്ധിയിലായിരുന്ന പ്രൊട്ടസ്റ്റൻ്റ് അസെൻഡൻസിയിലെ അംഗമായാണ് യെറ്റ്സ് വളർന്നത്. അയർലൻഡ് അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കുടുംബം പിന്തുണച്ചപ്പോൾ, 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ അവസാനത്തെ ദേശീയവാദ പുനരുജ്ജീവനം അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പൈതൃകത്തെ നേരിട്ട് പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുകയും തൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ശേഷിക്കുന്ന വീക്ഷണത്തെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. 1997-ൽ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ജീവചരിത്രകാരനായ ആർ.എഫ്. ഫോസ്റ്റർ നിരീക്ഷിച്ചു, നെപ്പോളിയൻ്റെ ഇരുപതാം വയസ്സിൽ ലോകത്ത് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾ അറിയണം എന്ന നെപ്പോളിയൻ്റെ നിർദ്ദേശം "ഡബ്ല്യു.ബി.വൈയുടെ കാര്യത്തിൽ പ്രകടമാണ്." യീറ്റ്സിൻ്റെ ബാല്യവും യൗവനവും ശക്തിയാൽ നിഴലിച്ചു. -ന്യൂനപക്ഷ പ്രൊട്ടസ്റ്റൻ്റ് ആരോഹണത്തിൽ നിന്ന് മാറുക. 1880-കളിൽ ചാൾസ് സ്റ്റുവർട്ട് പാർനെലിൻ്റെയും ഹോം റൂൾ പ്രസ്ഥാനത്തിൻ്റെയും ഉദയം കണ്ടു; 1890-കളിൽ ദേശീയതയുടെ ആക്കം കണ്ടു, നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ ഐറിഷ് കത്തോലിക്കർ പ്രമുഖരായി. ഈ സംഭവവികാസങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കവിതകളിൽ ആഴത്തിലുള്ള സ്വാധീനം ചെലുത്തി, ഐറിഷ് ഐഡൻ്റിറ്റിയെക്കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ തുടർന്നുള്ള പര്യവേക്ഷണങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രാജ്യത്തിൻ്റെ ജീവചരിത്രത്തിൻ്റെ സൃഷ്ടിയിൽ കാര്യമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തി.
1867-ൽ, ഒരു കലാകാരനെന്ന നിലയിൽ തൻ്റെ കരിയർ തുടരുന്നതിനായി പിതാവ് ജോണിനെ സഹായിക്കാൻ കുടുംബം ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് മാറി. ആദ്യമൊക്കെ യീറ്റ്സ് കുട്ടികൾ വീട്ടിൽ തന്നെയായിരുന്നു പഠിച്ചിരുന്നത്. കഥകളും ഐറിഷ് നാടോടിക്കഥകളും കൊണ്ട് അമ്മ അവരെ രസിപ്പിച്ചു. ജോൺ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിലും രസതന്ത്രത്തിലും ക്രമരഹിതമായ വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുകയും അടുത്തുള്ള സ്ലോ നാട്ടിൻപുറങ്ങളിലെ പ്രകൃതി ചരിത്ര പര്യവേക്ഷണങ്ങളിൽ വില്യമിനെ കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്തു. 1877 ജനുവരി 26-ന്, യുവ കവി ഗോഡോൾഫിൻ സ്കൂളിൽ പ്രവേശിച്ചു, അതിൽ അദ്ദേഹം നാല് വർഷം പഠിച്ചു. അക്കാദമികമായി അദ്ദേഹം സ്വയം വേറിട്ടുനിന്നില്ല, കൂടാതെ ഒരു ആദ്യകാല സ്കൂൾ റിപ്പോർട്ട് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രകടനത്തെ "നീതി മാത്രമാണെന്ന് വിവരിക്കുന്നു. മറ്റേതൊരു വിഷയത്തേക്കാളും ലാറ്റിനിൽ മികച്ചതാണ്. അക്ഷരവിന്യാസത്തിൽ വളരെ മോശം". ഗണിതത്തിലും ഭാഷകളിലും അദ്ദേഹത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും (ഒരുപക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന് ബധിരനും ഡിസ്ലെക്സിയയും ഉണ്ടായിരുന്നതിനാലും), ജീവശാസ്ത്രത്തിലും സുവോളജിയിലും അദ്ദേഹം ആകൃഷ്ടനായിരുന്നു. 1879-ൽ കുടുംബം 8 വുഡ്സ്റ്റോക്ക് റോഡിൽ രണ്ട് വർഷത്തെ പാട്ടത്തിനെടുത്ത് ബെഡ്ഫോർഡ് പാർക്കിലേക്ക് മാറി. സാമ്പത്തിക കാരണങ്ങളാൽ, കുടുംബം 1880 അവസാനത്തോടെ ഡബ്ലിനിലേക്ക് മടങ്ങി, ആദ്യം ഹരോൾഡ്സ് ക്രോസിൻ്റെ പ്രാന്തപ്രദേശങ്ങളിലും പിന്നീട് ഹൗത്തിലും താമസിച്ചു. 1881 ഒക്ടോബറിൽ, ഡബ്ലിനിലെ ഇറാസ്മസ് സ്മിത്ത് ഹൈസ്കൂളിൽ യെറ്റ്സ് തൻ്റെ വിദ്യാഭ്യാസം പുനരാരംഭിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പിതാവിൻ്റെ സ്റ്റുഡിയോ സമീപത്തായിരുന്നു, വില്യം അവിടെ ധാരാളം സമയം ചെലവഴിച്ചു, അവിടെ അദ്ദേഹം നഗരത്തിലെ നിരവധി കലാകാരന്മാരെയും എഴുത്തുകാരെയും കണ്ടുമുട്ടി. ഈ കാലയളവിൽ അദ്ദേഹം കവിതകൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങി, 1885-ൽ ഡബ്ലിൻ യൂണിവേഴ്സിറ്റി റിവ്യൂ യെറ്റ്സിൻ്റെ ആദ്യ കവിതകളും "ദ പോയട്രി ഓഫ് സർ സാമുവൽ ഫെർഗൂസൻ" എന്ന ലേഖനവും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1884-നും 1886-നും ഇടയിൽ, ഡബ്ലിൻലെ വില്യം തോമസ് സ്ട്രീറ്റിലെ മെട്രോപൊളിറ്റൻ സ്കൂൾ ഓഫ് ആർട്ടിൽ-ഇപ്പോൾ നാഷണൽ കോളേജ് ഓഫ് ആർട്ട് ആൻഡ് ഡിസൈനിൽ-പഠിച്ചു. 1888 മാർച്ചിൽ കുടുംബം ബെഡ്ഫോർഡ് പാർക്കിലെ 3 ബ്ലെൻഹൈം റോഡിലേക്ക് താമസം മാറ്റി അവിടെ അവർ 1902 വരെ തുടരും. 1888-ൽ വീടിൻ്റെ വാടക പ്രതിവർഷം £50 ആയിരുന്നു.
പതിനേഴാം വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം തൻ്റെ ആദ്യ കൃതികൾ എഴുതിത്തുടങ്ങി; മധ്യേഷ്യയിൽ സിംഹാസനം സ്ഥാപിച്ച ഒരു മാന്ത്രികനെ വിവരിക്കുന്ന, പെർസി ബൈഷെ ഷെല്ലി വളരെയധികം സ്വാധീനിച്ച ഒരു കവിത ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ പ്രാദേശിക ഇടയന്മാരാൽ പുറജാതീയത ആരോപിച്ച് ഒരു ബിഷപ്പ്, ഒരു സന്യാസി, ഒരു സ്ത്രീ എന്നിവരെക്കുറിച്ചുള്ള നാടകത്തിൻ്റെ ഡ്രാഫ്റ്റ് ഉൾപ്പെടുന്നു, കൂടാതെ ജർമ്മൻ നൈറ്റ്സിനെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രണയകവിതകളും ആഖ്യാന വരികളും. ആദ്യകാല കൃതികൾ സാമ്പ്രദായികവും നിരൂപകനായ ചാൾസ് ജോൺസ്റ്റണിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "തീർത്തും ഐറിഷ്" എന്നതിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നതായി തോന്നുന്നു.
സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം: ജേതാക്കൾ (1901-1925) |
---|
1901: പ്രുദോം | 1902: മംസെൻ | 1903: ജോൺസൺ | 1904: മിസ്ത്രാൾ, എച്ചെഗരായ് | 1905: സിങ്കീവിക്സ് | 1906: കാർദുച്ചി | 1907: കിപ്ലിംഗ് | 1908: യൂക്കെൻ | 1909: ലാഗർലോഫ് | 1910: ഹെയ്സെ | 1911: മാറ്റെർലിങ്ക് | 1912: ഹോപ്മാൻ | 1913: ടാഗോർ | 1915: റോളണ്ട് | 1916: ഹൈഡൻസ്റ്റാം | 1917: ജെല്ലെറപ്പ്, പോന്തോപ്പിടൻ | 1919: സ്പിറ്റെലെർ | 1920: ഹാംസൺ | 1921: ഫ്രാൻസ് | 1922: ബെനവാന്തെ | 1923: യീറ്റ്സ് | 1924: റെയ്മണ്ട് | 1925: ഷാ |