വിക്കിപീഡിയ

സബായൻസ്

സബയൻസ് അല്ലെങ്കിൽ സബീൻസ് ( സബയൻ : 𐩪𐩨𐩱 , S¹Bʾ ; അറബി: ٱلسَّبَئِيُّوْن‬  ; ഹീബ്രു: סְבָאִים‎ റോമനൈസ്ഡ് ) ദക്ഷിണ അറേബ്യയിലെ ഒരു പുരാതന ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ ജനതയായിരുന്നു. [1] പഴയ ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ ഭാഷകളിലൊന്നായ സബായൻ ഭാഷയാണ് അവർ സംസാരിച്ചിരുന്നത്. [2] അവർ സബ രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചു ( അറബി: سَبَأ‬ ) ആധുനിക കാലത്തെ യെമനിൽ, ഇത് വേദപുസ്തക ഭൂമിയായ ഷെബ [3] [4] [5] എന്നും "ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലെ ഏറ്റവും പഴക്കമേറിയതും പ്രധാനപ്പെട്ടതും" ആണെന്നും വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടു. [1]

ബിസി 6-5 നൂറ്റാണ്ടിലെ " വെങ്കലമനുഷ്യൻ" അൽ-ബൈദയിൽ (പുരാതന നാഷ്കം, സാബ രാജ്യം ) കണ്ടെത്തി, ലൂവ്രെ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

സബയുടെ പ്രതിഷ്ഠാപനത്തിൻ്റെ കൃത്യമായ തീയതി പണ്ഡിതന്മാർക്കിടയിൽ വിയോജിപ്പുള്ള ഒരു സംഗതിയാണ്. ബ്രിട്ടീഷ് ബൈബിൾ പണ്ഡിതനും, ചരിത്രകാരനുമായ കെന്നത്ത് കിച്ചൻ പറയുന്നത് സബ സ്ഥാപിതമായത് 1200 BCE നും 275 CE നും ഇടയിലാണ് എന്നാണ്. അതിന്റെ തലസ്ഥാനം ഇന്നത്തെ യെമനിലെ മാരിബിലാണ് എന്നും അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു . [6] മറുവശത്ത്, ചരിത്രകാരന്മാരായ ഇസ്രായേൽ ഫിങ്കൽസ്റ്റൈനും നീൽ ആഷർ സിൽബർമാനും വിശ്വസിക്കുന്നത് "സബയൻ രാജ്യം BC എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ മാത്രമേ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുള്ളൂ" എന്നും സോളമന്റെയും ഷേബ രാജ്ഞിയുടെയും കഥ "ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കാലഘത്തിന് അനുയോജ്യമല്ലാത്ത ഒരു കൃത്രിമമായ കഥയാണ് " എന്നാണ്. [7] രാജത്വം അവകാശപ്പെടുന്ന നിരവധി യെമൻ രാജവംശങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള നീണ്ട എന്നാൽ ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള ആഭ്യന്തരയുദ്ധങ്ങളിൽ രാജ്യം വീണു; [8] [9] തുടരെ ഉണ്ടായ ആഭ്യന്തര യുദ്ധങ്ങളിൽ ഹിമ്യാരൈറ്റ് രാജ്യം വിജയികളായി ഉയർന്നുവന്നു.

ഹീബ്രു ബൈബിളിൽ സബായൻമാരെ പലതവണ പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഖുർആനിൽ, [10] അവരെ ഒന്നുകിൽ Sabaʾ ( سَبَأ ) എന്നും അല്ലെങ്കിൽ Tubbaʿ ജനങ്ങൾ ( അറബി: قَوْم تُبَّع‬ ) വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ( Ṣābiʾ, صَابِئ എന്നിവയുമായി അത് തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടരുത് ), .

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

സബായൻ രാജ്യത്തിന്റെ ഉത്ഭവം അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണ്. ചരിത്രകാരനായ കെന്നത്ത് കിച്ചൻ 1200 ബിസിഇ യിൽ ആണ് എന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. [11] ചരിത്രകാരായ ഇസ്രായേൽ ഫിങ്കൽസ്റ്റൈനും നീൽ ആഷർ സിൽബർമാനും എഴുതുന്നത് "സബേയൻ രാജ്യം ക്രി.മു. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് മുതലാണ് തഴച്ചുവളരാൻ തുടങ്ങിയത്". എന്നാണ് [12] യഥാർത്ഥത്തിൽ, സബായന്മാർ സൈഹാദ് മരുഭൂമിയുടെ അരികിൽ താമസിച്ചിരുന്ന സമൂഹങ്ങളിൽ ഒന്നായ ഷാബുകളിൽ ഒന്നായിരുന്നു അവർ. വളരെ നേരത്തെ തന്നെ, ബിസി ഒന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ഈ ഗോത്ര സമൂഹത്തിലെ നേതാക്കൾ ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ പ്രദേശത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കൈവശപ്പെടുത്തി ഷാബുകളുടെ സ്വതന്ത്രരാഷ്ട്രങ്ങളുടെ ഒരു കൂട്ടായ്മ സൃഷ്ടിച്ചു. കൂടാതെ അവർ സബായൻ എന്ന നാമവും സ്വീകരിച്ചു ("സബായന്മാരുടെ മുഖർരിബ്"). [13]

ബിസി ഒന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെ സബയൻ ഭരണകൂടത്തിന്റെയും നാഗരികതയുടെയും ഗണ്യമായ തകർച്ചയ്ക്ക് നിരവധി ഘടകങ്ങൾ കാരണമായി. [14] ബിസി ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഹിമ്യാരൈറ്റ് രാജ്യം സബ കീഴടക്കി; എന്നാൽ സബ രാജാക്കന്മാരുടെയും ധു റെയ്‌ദാൻ രാജാക്കന്മാരുടെയും ആദ്യത്തെ ഹിംയറൈറ്റ് രാജ്യത്തിന്റെ ശിഥിലീകരണത്തിനുശേഷം, രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ മധ്യ സബായൻ രാജ്യം വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. [15] പല പ്രധാന കാര്യങ്ങളിലും മധ്യ സബേയൻ രാജ്യം പുരാതന സബേയൻ രാജ്യത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. [16] 3-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ സബായൻ രാജ്യം ഹിംയാരികൾ കീഴടക്കി, അക്കാലത്ത് തലസ്ഥാനം മാരിബ് ആയിരുന്നു. മധ്യകാല അറബ് ഭൂമിശാസ്ത്രജ്ഞർ സൈഹാദ് എന്ന് വിളിക്കുന്ന മരുഭൂമിയുടെ സ്ട്രിപ്പിലാണ് ഇത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ആ പ്രദേശത്തെ ഇപ്പോൾ റംലത്ത് അൽ-സബതയ്ൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ ജനതയായിരുന്നു സബായൻ ജനത. എത്യോപ്യൻ ഭാഷയുമായി അടുത്ത ബന്ധമുള്ള സബേയൻ അല്ലെങ്കിൽ ഹിമ്യാരൈറ്റ് എന്ന പുരാതന സെമിറ്റിക് ഭാഷ അവർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഈ ഓരോ ജനതയ്ക്കും പുരാതന യെമനിൽ പ്രാദേശിക രാജ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, വടക്ക് വാദി അൽ- ജൗഫിൽ മിനായന്മാർ, തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ അറ്റത്തുള്ള സാബിയൻമാർ, ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങൾ മുതൽ കടൽ വരെ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു; അവർക്ക് കിഴക്ക് ഖത്തബാനിയന്മാരും ഹദ്റാമികളും ആയിരുന്നു . അതേ കാലഘട്ടത്തിലെ മറ്റ് യെമൻ രാജ്യങ്ങളെപ്പോലെ സബായൻമാരും വളരെ ലാഭകരമായ സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് കുന്തിരിക്കവും മീറയും. [17] അവർ പുരാതനമായ ദക്ഷിണ അറേബ്യൻ ലിപിയിലോ (മുസ്‌നദി) അതിനോട് ബന്ധമുള്ള സബൂർ ലിപിയിലോ ഉള്ള നിരവധി ശിലാലിഖിതങ്ങളും നിരവധി രേഖകളും അവർ സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു.

മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ

തിരുത്തുക
 
തീർത്ഥാടന സമയത്ത് ആചരിക്കേണ്ട മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ശിലാലിഖിതം

മുസ്ലീം എഴുത്തുകാരനായ മുഹമ്മദ് ശുക്രി അൽ-അലൂസി തന്റെ ബുലുഗ് അൽ-അറബ് ഫി അഹ്വൽ അൽ-അറബിൽ അവരുടെ മതപരമായ ആചാരങ്ങളെ ഇസ്ലാമുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു: [18]

ഇസ്‌ലാമിക ശരീഅത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്ന ചില കാര്യങ്ങൾ ഇസ്‌ലാമിന് മുമ്പുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ അറബികൾ അനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, അവർ ഒരു അമ്മയെയും മകളെയും വിവാഹം കഴിച്ചില്ല. ഒരേസമയം രണ്ട് സഹോദരിമാരെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് ഏറ്റവും ഹീനമായ കുറ്റകൃത്യമായി അവർ കണക്കാക്കി. രണ്ടാനമ്മയെ വിവാഹം കഴിച്ചവരെ അവർ അപലപിക്കുകയും അവനെ ധൈസാൻ എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ തീർത്ഥാടനങ്ങളായ ഹജ്ജ്, ഉംറ എന്നിവ നടത്തി കഅബ, കഅബയ്ക്ക് ചുറ്റും പ്രദക്ഷിണം തവാഫ് നടത്തി, സഫയ്ക്കും മർവയ്ക്കും ഇടയിൽ ഏഴു തവണ ഓടി കല്ലെറിയുകയും, ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന് ശേഷം സ്വയം കഴുകുകയും ചെയ്തു. അവർ വായിൽ വെള്ളം കൊള്ളുകയും, മൂക്കിലേക്ക് വെള്ളം കയറുകയും, നഖം മുറിക്കുകയും, എല്ലാ ഗുഹ്യരോമങ്ങളും നീക്കം ചെയ്യുകയും ആചാരപരമായ ചേലാകർമ്മം നടത്തുകയും ചെയ്തു. അതുപോലെ, അവർ കള്ളന്റെ വലതു കൈ വെട്ടിയിരുന്നു. വ്യഭിചാരികളെ കല്ലെറിഞ്ഞു.

പേർഷൻ സൊരാഷ്ട്രിയൻ പ്രമാണങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്നത് അനുസരിച്ച്, സബേയൻമാർ സുബോധമുള്ളതും ബുദ്ധിപരവുമായ ലോകത്തെ അംഗീകരിക്കുന്നു, എന്നാൽ മതനിയമങ്ങൾ പാലിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് അവരുടെ ആരാധന ആത്മീയ അസ്തിത്വത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. [19]

മതഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ പരാമർശങ്ങൾ

തിരുത്തുക

ബഹായ് രചനകൾ

തിരുത്തുക

ബഹായി രചനകളിൽ പ്രാദേശികരായ ആളുകളായും ബഹായി മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നവരായും സബായൻമാരെ പലതവണ പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. പുരോഗമനപരമായ വെളിപാടിന്റെ ചരിത്രപരമായ പ്രക്രിയയുടെ ആദ്യഭാഗമായിട്ട് ആണ് ഈ മതം യഥാർത്ഥ ദൈവത്തിന്റെ മതമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ മതം ആളുകളെ പഠിപ്പിക്കാൻ ദൈവിക അധ്യാപകരെ അയച്ചുകൊണ്ട് ദൈവം മനുഷ്യരാശിയെ നയിക്കുന്നു. [20] 'അബ്ദുൽ-ബഹാ' എഴുതിയ ദൈവിക നാഗരികതയുടെ രഹസ്യങ്ങൾ എന്ന പുസ്തകത്തിലും അവരെ യുക്തിശാസ്ത്രത്തിന്റെ അടിത്തറ സംഭാവന ചെയ്ത ജനവിഭാഗങ്ങളായി പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. [21]

ബൈബിൾ

തിരുത്തുക

ബൈബിളിലെ ഉല്പത്തി, 1 രാജാക്കന്മാർ (ഇതിൽ സോളമന്റെയും ഷേബ രാജ്ഞിയുടെയും വിവരണം ഉൾപ്പെടുന്നു), യെശയ്യാവ്, ജോയൽ, യെസെക്കിയേൽ, ജോബ് എന്നിവയിൽ സബേയന്മാരെ പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇയ്യോബിന്റെ കന്നുകാലികളെയും വേലക്കാരെയും സബായന്മാർ കൊന്നതായി പരാമർശിക്കുന്നു. [22] യെശയ്യാവിൽ അവരെ "പൊക്കമുള്ളവർ" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. [23]

ഖുർആൻ

തിരുത്തുക
 
ഇന്നത്തെ യെമനിലെ ശരത് പർവതനിരകൾക്കിടയിലുള്ള മുൻ സബായൻ തലസ്ഥാനമായ മാരിബിലെ അണക്കെട്ടിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ

സബയുടെ പേര് ഖുർആനിൽ 27, 34, സൂറകളിൽ രണ്ട് പ്രാവശ്യം പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്, രണ്ടാമത്തേതിന് പ്രദേശത്തിന്റെ പേരിലാണ് പേര് നൽകിയിരിക്കുന്നത്. ആദ്യത്തേത് സോളമന്റെയും ഷെബ രാജ്ഞിയുടെയും പശ്ചാത്തലത്തിലുള്ള പ്രദേശത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, രണ്ടാമത്തേത് സെയ്ൽ അൽ-ആരിമിനെ (അണക്കെട്ടിന്റെ വെള്ളപ്പൊക്കം) സൂചിപ്പിക്കുന്നു, അതിൽ ചരിത്രപരമായ അണക്കെട്ട് വെള്ളപ്പൊക്കത്തിൽ നശിച്ചു. 44, 50 എന്നീ അധ്യായങ്ങളിൽ വരുന്ന ക്വാം തുബ്ബാ ("തുബ്ബായിലെ ജനങ്ങൾ") എന്ന പദത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, തുബ്ബാ എന്നത് ഹിമ്യാരികളെപ്പോലെ സബയിലെ രാജാക്കന്മാരുടെ ഒരു തലക്കെട്ടായിരുന്നു. [24]

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ 1.0 1.1 "The kingdoms of ancient South Arabia". British Museum. Archived from the original on May 4, 2015. Retrieved 2013-02-22.
  2. ↑ Stuart Munro-Hay, Aksum: An African Civilization of Late Antiquity, 1991.
  3. ↑ Burrowes, Robert D. (2010). Historical Dictionary of Yemen. Rowman & Littlefield. p. 319. ISBN 978-0810855281.
  4. ↑ St. John Simpson (2002). Queen of Sheba: treasures from ancient Yemen. British Museum Press. p. 8. ISBN 0714111511.
  5. ↑ Kitchen, Kenneth Anderson (2003). On the Reliability of the Old Testament. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 116. ISBN 0802849601.
  6. ↑ Kenneth A. Kitchen The World of "Ancient Arabia" Series.
  7. ↑ Finkelstein, Israel; Silberman, Neil Asher, David and Solomon: In Search of the Bible's Sacred Kings and the Roots of the Western Tradition, p. 171
  8. ↑ Muller, D. H. (1893), Himyarische Inschriften [Himyarian inscriptions] (in ജർമ്മൻ), Mordtmann, p. 53
  9. ↑ Javad Ali, The Articulate in the History of Arabs before Islam, Volume 2, p. 420
  10. ↑ Wheeler, Brannon M. (2002). Prophets in the Quran: An Introduction to the Quran and Muslim Exegesis. Continuum International Publishing Group. p. 166. ISBN 0-8264-4956-5 – via Google Books.
  11. ↑ Kenneth A. Kitchen : The World of "Ancient Arabia Series.
  12. ↑ Finkelstein, Israel; Silberman, Neil Asher. David and Solomon: In Search of the Bible's Sacred Kings and the Roots of the Western Tradition. p. 171.
  13. ↑ Korotayev 1996, പുറങ്ങൾ. 2–3.
  14. ↑ Andrey Korotayev.
  15. ↑ Korotayev 1996.
  16. ↑ KOROTAYEV, A. (1994).
  17. ↑ "Yemen | Facts, History & News". InfoPlease.
  18. ↑ al-Alusi, Muhammad Shukri. Bulugh al-'Arab fi Ahwal al-'Arab, Vol. 2. p. 122.
  19. ↑ Walbridge, John.
  20. ↑ "Bahá'í Reference Library - Directives from the Guardian, Pages 51-52". reference.bahai.org. Retrieved 2022-11-04.
  21. ↑ "The Secret of Divine Civilization | Bahá'í Reference Library". www.bahai.org. Retrieved 2022-11-04.
  22. ↑ Job 1:14-15
  23. ↑ Isaiah 45:14
  24. ↑ Wheeler, Brannon M. (2002). Prophets in the Quran: An Introduction to the Quran and Muslim Exegesis. Continuum International Publishing Group. p. 166. ISBN 0-8264-4956-5 – via Google Books.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സബായൻസ്&oldid=3828168" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്