ഷാർലറ്റ് ഡെസ്പാർഡ്

ആംഗ്ലോ-ഐറിഷ് സർഫറജിസ്റ്റും സോഷ്യലിസ്റ്റും സമാധാനവാദിയും സിൻ ഫെൻ ആക്ടിവിസ്റ്റും

ഒരു ആംഗ്ലോ-ഐറിഷ് സർഫറജിസ്റ്റും സോഷ്യലിസ്റ്റും സമാധാനവാദിയും സിൻ ഫെൻ ആക്ടിവിസ്റ്റും നോവലിസ്റ്റുമായിരുന്നു ഷാർലറ്റ് ഡെസ്പാർഡ് (ഫ്രഞ്ച്; 15 ജൂൺ 1844 - 10 നവംബർ 1939)[3] വിമൻസ് ഫ്രീഡം ലീഗ്, വിമൻസ് പീസ് ക്രൂസേഡ്, ഐറിഷ് വിമൻസ് ഫ്രാഞ്ചൈസ് ലീഗ് എന്നിവയുടെ സ്ഥാപകാംഗമായിരുന്നു. വനിതാ സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ യൂണിയൻ, ഹ്യൂമാനിറ്റേറിയൻ ലീഗ്, ലേബർ പാർട്ടി, കുമാൻ നാ എംബാൻ, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടൺ തുടങ്ങി ജീവിതകാലം മുഴുവൻ വിവിധ രാഷ്ട്രീയ സംഘടനകളിൽ സജീവമായിരുന്നു.

ഷാർലറ്റ് ഡെസ്പാർഡ്
ജനനം
ഷാർലറ്റ് ഫ്രഞ്ച്

(1844-06-15)15 ജൂൺ 1844
എഡിൻ‌ബർഗ്[1]
മരണം10 നവംബർ 1939(1939-11-10) (പ്രായം 95)
ബെൽഫാസ്റ്റ്, വടക്കൻ അയർലൻഡ്[2]
ദേശീയതബ്രിട്ടീഷ്[2]
അറിയപ്പെടുന്നത്സഫ്രാഗിസ്റ്റ്, സമാധാനവാദി, ഐറിഷ് റിപ്പബ്ലിക്കൻ, സോഷ്യലിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലെ പ്രവർത്തനം; നോവലുകൾ
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)
മാക്സിമിലിയൻ കാർഡൻ ഡെസ്പാർഡ്
(m. 1870; died 1890)

ഡെസ്പാർഡിനെ നാല് തവണ ജയിലിലടച്ചു. [4][5] സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾ, ദാരിദ്ര്യ ലഘൂകരണം, ലോകസമാധാനം എന്നിവയ്ക്കായി 90 കളിൽ സജീവമായി പ്രചാരണം നടത്തി.[4]

ആദ്യകാലജീവിതം തിരുത്തുക

ഷാർലറ്റ് ഫ്രഞ്ച് 1844 ജൂൺ 15 ന് എഡിൻബർഗിൽ ജനിച്ചു.[4] എഡിൻ‌ബർഗിലെ ക്യാമ്പ്‌ബെൽ‌ടൗണിലും[6] 1850 മുതൽ കെന്റിലെ റിപ്പിളിലും കുട്ടിക്കാലത്ത് താമസിച്ചു.[7]റോയൽ നേവിയിലെ ഐറിഷ് ക്യാപ്റ്റൻ ജോൺ ട്രേസി വില്യം ഫ്രഞ്ച് (1855-ൽ അന്തരിച്ചു), മാർഗരറ്റ് ഫ്രഞ്ച്, നീ എക്ലെസ് (1865-ൽ ഭ്രാന്ത് ബാധിച്ച് മരിച്ചു[8])എന്നിവരുടെ മകളായിരുന്നു.[9]നിരവധി ഗവേണൻസുകളിലൂടെയും ഇടയ്ക്കിടെ സ്വകാര്യ സ്കൂളിൽ നിന്നും വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയെങ്കിലും പിൽക്കാല ജീവിതത്തിൽ അവരുടെ സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം 'സ്ലിപ്ഷോഡ്', 'ഇൻഫീരിയർ' എന്നിവയാണെന്ന് പരാതിപ്പെട്ടു. ഡെസ്പാർഡ് എല്ലായ്പ്പോഴും അധികാരത്തെക്കുറിച്ച് സംശയാലുവായിരുന്നു. പത്താം വയസ്സിൽ 'ഒരു സേവകനാകാൻ' ലണ്ടനിലേക്കുള്ള ട്രെയിനിൽ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയി.[4]അച്ഛൻ എഡിൻബർഗിലും പിന്നീട് യോർക്കിലും സ്ഥിരതാമസമാക്കിയതിനെ തുടർന്ന് കുടുംബം റിപ്പിൾ വിട്ടു. ഡെസ്പാർഡിന്റെ സഹോദരൻ സർ ജോൺ ഫ്രഞ്ച് ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഒരു പ്രമുഖ സൈനിക മേധാവിയും അയർലണ്ടിലെ ലഫ്റ്റനന്റ് പ്രഭുവും ആയിത്തീർന്നു. പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ രാഷ്ട്രീയ വശങ്ങളെ എതിർത്തു. അവർക്ക് അഞ്ച് സഹോദരിമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. സഹോദരിമാരിൽ ഒരാൾ സഫ്രാജിസ്റ്റും ഫ്രാൻസിലെ യുദ്ധകാലത്ത് സ്കോട്ടിഷ് വിമൻസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച കാതറിൻ ഹാർലി ആയിരുന്നു. [10]

ലണ്ടനിലെ ഒരു ഫിനിഷിംഗ് സ്കൂളിൽ പഠിച്ചെങ്കിലും അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസമില്ലായ്മയിൽ ഡെസ്പാർഡ് ഖേദിച്ചു. അവരുടെ രണ്ട് സഹോദരിമാരോടൊപ്പം, അവർ ജർമ്മനിയിലും പാരീസിലും (ഫ്രാങ്കോ-പ്രഷ്യൻ യുദ്ധത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ അവിടെ) യാത്ര ചെയ്തു.[4] അതേ വർഷംതന്നെ, 1870-ൽ, അവർ ബിസിനസുകാരനായ മാക്സിമിലിയൻ കാർഡൻ ഡെസ്പാർഡിനെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം ഇന്ത്യയുൾപ്പെടെ ഏഷ്യയിലെ ബിസിനസ്സ് താൽപ്പര്യമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ യാത്ര നടത്തുകയും ചെയ്തു. [11]എന്നാൽ 1890-ൽ അദ്ദേഹം കടലിൽ വച്ച് മരിച്ചു.[12] അവർക്ക് കുട്ടികളില്ലായിരുന്നു.[13][14] ഡെസ്പാർഡ് അവരുടെ ബാക്കി ദിവസങ്ങളിൽ കറുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ചിരുന്നു.[15]

നോവലുകൾ തിരുത്തുക

ഡെസ്പാർഡിന്റെ ആദ്യ നോവൽ, ചാസ്റ്റ് ആസ് ഐസ്, പ്യൂർ ആസ് സ്നോ 1874-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അടുത്ത പതിനാറ് വർഷത്തിനുള്ളിൽ അവർ പത്ത് നോവലുകൾ എഴുതി. അതിൽ മൂന്നെണ്ണം ഒരിക്കലും പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടില്ല.[16] നിയമവിരുദ്ധം: സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശ പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു നോവൽ അവളുടെ സുഹൃത്തായ മേബൽ കോളിൻസുമായി ചേർന്ന് എഴുതുകയും 1908-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ചാരിറ്റി തിരുത്തുക

അവൾക്ക് 46 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ഭർത്താവിന്റെ മരണത്തെത്തുടർന്ന്, ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കാൻ സുഹൃത്തുക്കൾ ഡെസ്പാർഡിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. ലണ്ടനിലെ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ തോത് കണ്ട് അവൾ ഞെട്ടുകയും സമൂലമായി മാറുകയും ചെയ്തു. ഒരു ഹെൽത്ത് ക്ലിനിക്, തൊഴിലില്ലാത്തവർക്കുള്ള സൂപ്പ് കിച്ചൺ, ഈ ചേരി പ്രദേശത്തെ യുവാക്കൾക്കും ജോലിചെയ്യുന്ന പുരുഷന്മാർക്കും വേണ്ടിയുള്ള ക്ലബ്ബുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ ബാറ്റെർസിയിലെ പാവപ്പെട്ട ആളുകളെ സഹായിക്കാൻ തന്റെ സമയവും പണവും ചെലവഴിച്ചു.[15]ഡെസ്പാർഡ് അവളുടെ ഒരു വെൽഫെയർ ഷോപ്പിന് മുകളിൽ ആഴ്‌ചയിൽ ഒമ്പത് എൽമ്‌സിലെ ദരിദ്ര പ്രദേശങ്ങളിലൊന്നിൽ താമസിച്ചു. കൂടാതെ അവൾ റോമൻ കത്തോലിക്കാ മതത്തിലേക്കും പരിവർത്തനം ചെയ്തു. [13]1894-ൽ, അവർ ലാംബെത്ത് പാവപ്പെട്ട നിയമ യൂണിയന്റെ ഒരു പാവപ്പെട്ട നിയമ സംരക്ഷകയായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു,[4] 1903-ൽ ബോർഡിൽ നിന്ന് വിരമിക്കുന്നതുവരെ തുടർന്നു.[17]

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. ONB
  2. 2.0 2.1 Oxford Dictionary of National Biography, Volume 15. p. 906.
  3. Leneman, Leah (1997). "The awakened instinct: vegetarianism and the women's suffrage movement in Britain", Women's History Review, Volume 6, Issue 2.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 "Women's Suffrage Pioneer dies aged 95. Mrs Despard's long fight for reforms". Evening Despatch. 10 November 1939. Retrieved 4 July 2020.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  5. "Women's Suffrage Pioneer, Death of Mrs C. Despard". Gloucestershire Echo. 10 November 1939. Retrieved 4 July 2020.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (link)
  6. ONB
  7. ONB
  8. ONB
  9. Margaret., Mulvihill (1989). Charlotte Despard : a biography. London: Pandora. pp. 13–14. ISBN 978-0863582134. OCLC 26098404.
  10. Pedersen, Sarah (2017). The Scottish Suffragettes and the Press. Aberdeen: Palgrave Macmillan. p. 114. ISBN 9781137538338.
  11. "Charlotte Despard | Making Britain". www.open.ac.uk. Retrieved 2020-02-04.
  12. 'Obituary: Mrs. Despard', The Manchester Guardian, 11 November 1939
  13. 13.0 13.1 Adam, Hochschild (2011). To end all wars : a story of loyalty and rebellion, 1914-1918. Boston: Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 9780618758289. OCLC 646308293.
  14. Norris, Jill Liddington, Jill (1985). One hand tied behind us : the rise of the women's suffrage movement. London: Virago. p. 209. ISBN 978-0-86068-007-9.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  15. 15.0 15.1 Awcock, Hannah (2014-12-04). "Turbulent Londoners: Charlotte Despard, 1844-1939". Turbulent London (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-02-04.
  16. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; :1 എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  17. Mulvihill, Margaret (1994). Charlotte Despard : biography (New ed.). London: Pandora. p. 51. ISBN 978-0-86358-213-4.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക് തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഷാർലറ്റ്_ഡെസ്പാർഡ്&oldid=3897779" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്