ശ്രവണ കുമാര ( സംസ്കൃതം: श्रवण कुमार ) പുരാതന ഹിന്ദു ഗ്രന്ഥമായ രാമായണത്തിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു കഥാപാത്രമാണ്. മാതാപിതാക്കളോടുള്ള സന്താനഭക്തിയുടെ പേരിലാണ് അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നത്. ദശരഥ രാജകുമാരനാൽ ആകസ്മികമായി കൊല്ലപ്പെട്ടു. [1]

ശ്രാവണ കുമാരന്റെ മാതാപിതാക്കളായ ശന്തനുവും ജ്ഞാനവന്തിയും (മലയ) സന്യാസിമാരായിരുന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും അന്ധരായിരുന്നു. അവർക്ക് പ്രായമായപ്പോൾ, ആത്മാവിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ ഹിന്ദു തീർത്ഥാടനത്തിലെ ഏറ്റവും പവിത്രമായ നാല് സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് അവരെ കൊണ്ടുപോകണമെന്ന് ശ്രവണൻ ആഗ്രഹിച്ചു. ശ്രാവണ കുമാരന് യാത്രാസൗകര്യം ഇല്ലാത്തതിനാൽ, ഓരോ മാതാപിതാക്കളെയും ഒരു കൊട്ടയിലാക്കി ഓരോ കുട്ടയും ഒരു മുളയുടെ അറ്റത്ത് കെട്ടാൻ തീരുമാനിച്ചു, അത് അവരുടെ തീർത്ഥാടനത്തിനിടയിൽ തോളിൽ വഹിക്കും. [2]

പഞ്ചാബി നാടോടിക്കഥകൾ അനുസരിച്ച്, ശ്രവണന്റെ അമ്മ ദശരഥ രാജാവുമായി അകന്ന ബന്ധമുള്ളവളായിരുന്നു.

 
ദശരഥൻ ശ്രവണനെയും മാതാപിതാക്കളെയും ദഹിപ്പിക്കുന്നു (ചമ്പയിലെ ലഹരുവിന്റെ പെയിന്റിംഗ്)

രാമായണമനുസരിച്ച്, അയോധ്യയിലെ വനത്തിൽ വേട്ടയാടുമ്പോൾ, അന്നത്തെ രാജകുമാരനായ ദശരഥൻ ഒരു തടാകത്തിന് സമീപം ഒരു ശബ്ദം കേട്ട് അത് ഒരു മൃഗമാണെന്ന് കരുതി, അതിനെ അമ്പെയ്ത് കൊല്ലാം എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് അമ്പ് എയ്തു. താൻ കൊന്ന മൃഗത്തെ ശേഖരിക്കാൻ വേണ്ടി തടാകം കടന്നപ്പോൾ, തന്റെ അമ്പ് തറച്ച് രക്തം വാർന്നു കിടന്നിരുന്ന ഒരു കൗമാരക്കാരനെ അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ആ പരിക്കേറ്റു കിടന്ന കുട്ടി ശ്രവണനായിരുന്നു. തുടർന്ന് ദശരഥനോട് താൻ രോഗികളും പ്രായമായവരുമായ തൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾക്കായി വെള്ളം ശേഖരിക്കാൻ വന്നതാണെന്ന് പറഞ്ഞു. തൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ രണ്ടുപേരും അന്ധരാണെന്നും അവരെ താൻ തുണിക്കെട്ടിൽ ആയിരുന്നു ചുമന്നുകൊണ്ടിരുന്നത് എന്നും പറഞ്ഞു. മരിക്കുന്ന ശ്വാസത്തോടെ, ശ്രവണൻ ദശരഥനോട് തന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ആ വെള്ളം കൊണ്ടു കൊടുക്കാനും അവരോട് എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് പറയാനും അഭ്യർത്ഥിച്ചു.

തുടർന്ന് ശ്രവണ മുറിവിൽ നിന്നുള്ള രക്തം വാർന്ന് മരിച്ചു. ദശരഥൻ ശ്രവണൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് വെള്ളം എടുത്ത് കൊണ്ട് നൽകി. ദശരഥൻ തന്റെ ദാരുണമായ തെറ്റ് അവരോട് ഏറ്റു പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവർക്ക് ആ ഞെട്ടൽ സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അതൊരു അപകടമാണെന്ന് സമ്മതിച്ചിട്ടും അവർ ദശരഥനെ ശപിച്ചു. അവനും ' പുത്രാശോകം ' (സംസ്കൃതത്തിൽ, 'പുത്ര' എന്നത് ശിശു/പുത്രൻ, ' ശോകം ' എന്നത് ദുഃഖം, അല്ലെങ്കിൽ ദുഃഖം; പുത്രനഷ്ടം മൂലമുള്ള ദുഃഖം) അനുഭവിക്കുമെന്ന്. അങ്ങനെ ദാഹിച്ചു വലഞ്ഞ ശ്രാവണൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ വെള്ളം കുടിക്കാതെ മരിച്ചു. [3]

 
അന്ധനായ സന്യാസിയും ഭാര്യയും ദശരഥനാൽ ആകസ്മികമായി കൊല്ലപ്പെട്ട മകനെ ഓർത്ത് വിലപിക്കുന്നു.

ദശരഥ രാജാവ് തന്റെ മൂത്തമകനും ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട മകനുമായ രാമനെ കാണാതെ മരിച്ചപ്പോൾ ഈ ശാപം യാഥാർത്ഥ്യമായി. [4]

പാരമ്പര്യം

തിരുത്തുക

ശ്രവണൻ മരിച്ച സ്ഥലത്തിന് ഇന്ത്യയിലെ ഉത്തർപ്രദേശിലെ ഉന്നാവോ ജില്ലയിൽ ' സർവൻ ' എന്ന് പേരിട്ടിരുന്നുവെന്നും ദശരഥൻ തന്റെ അസ്ത്രം എയ്ത സ്ഥലത്തിന് ' സർവര' എന്നും ശ്രവണന്റെ മാതാപിതാക്കൾ മരിച്ച സ്ഥലം ' സമധ ' എന്നും അറിയപ്പെടുന്നുവെന്നും പ്രാദേശിക പാരമ്പര്യം പറയുന്നു. ' . കായലിന്റെ തീരത്തുള്ള ശ്രവണന്റെ പഴയതും ജീർണിച്ചതുമായ ഒരു സ്മാരകം ഇപ്പോൾ നശിച്ച് പ്പോകുന്നു. [3]

ദേവാലയം

തിരുത്തുക

|

മഹാരാഷ്ട്രയിലെ നന്ദേഡ് ജില്ലയിലെ മുഖേദിൽ ശ്രാവണന് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു സമാധിയുണ്ട് . [5]

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. Bhalla, Prem P. (2009). The Story Of Sri Ram. ISBN 9788124801918. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  2. Bhalla, Prem P. (2009). The Story Of Sri Ram. ISBN 9788124801918. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  3. 3.0 3.1 An unfinished ancient tale. IndiaToday.in. 2008-05-23. Retrieved 2012-09-14.
  4. Bhalla, Prem P. (2009). The Story Of Sri Ram. ISBN 9788124801918. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  5. "Historical significance of Mukhed". NandedOnline.com. Archived from the original on 2019-08-04. Retrieved 2019-08-04.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ശ്രവണ_കുമാരൻ&oldid=4108584" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്