ലുക്രേസിയ ബോർജിയ
ഹൗസ് ഓഫ് ബോർജിയയിലെ സ്പാനിഷ്-ഇറ്റാലിയൻ കുലീനവനിതയായിരുന്നു ലുക്രേസിയ ബോർജിയ. (Italian pronunciation: [luˈkrɛttsja ˈbɔrdʒa]; Valencian: Lucrècia Borja [luˈkrɛsia ˈbɔɾdʒa]; 18 ഏപ്രിൽ 1480 - 24 ജൂൺ 1519)അലക്സാണ്ടർ ആറാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെയും വണ്ണോസ ഡേ കട്ടാനെയുടെയും മകളായിരുന്നു. സാധാരണയായി കർദിനാൾമാർ വഹിക്കുന്ന സ്ഥാനം ആയ സ്പൊലെറ്റോ ഗവർണറായി സ്വന്തം നിലയിൽതന്നെ അവർ ഭരിച്ചു.
| ലുക്രേസിയ ബോർജിയ | |
|---|---|
_-_Lucrezia_Borgia,_Duchess_of_Ferrara_-_Google_Art_Project.jpg)
| |
| ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് വരച്ച ഒരേയൊരു സ്ഥിരീകരിച്ച ലുക്രേസിയ ഛായാചിത്രം (ബാറ്റിസ്റ്റ ഡോസി, സി. 1519, നാഷണൽ ഗാലറി ഓഫ് വിക്ടോറിയ) | |
| Tenure | 25 ജനുവരി1505 – 24 ജൂൺ 1519 |
| Tenure | 1498 – 1500 |
| Tenure | 1499 – 1500 |
| Tenure | 12 ജൂൺ 1492 – 20 ഡിസംബർ 1497 |
| ജീവിതപങ്കാളി | |
| മക്കൾ | |
| അരഗോണിലെ റോഡ്രിഗോ Alessandro d'Este (1505-1505) Ercole II d'Este, Duke of Ferrara Ippolito II d'Este Alessandro d'Este (1514-1516) Leonora d'Este Francesco d'Este, Marchese di Massalombarda Isabella Maria d'Este | |
| രാജവംശം | ബോർജിയ |
| പിതാവ് | അലക്സാണ്ടർ ആറാമൻ മാർപ്പാപ്പ |
| മാതാവ് | വന്നോസ ഡേ കട്ടാനെ |
ജിയോവന്നി സ്‌ഫോർസ, പെസാരോ പ്രഭു, ഗ്രഡാര, കൗണ്ട് ഓഫ് കാറ്റിഗ്നോള, അരഗോണിലെ അൽഫോൻസോ, ബിസെഗ്ലി ഡ്യൂക്ക്, സലെർനോ രാജകുമാരൻ, ഫെറാറ ഡ്യൂക്ക് അൽഫോൻസോ ഐ ഡി എസ്റ്റെ എന്നിവരുൾപ്പെടെ ഉയർന്ന രാഷ്ട്രീയ നിലപാട് ഉണ്ടായിരുന്ന അവളുടെ കുടുംബം അവൾക്കായി നിരവധി വിവാഹങ്ങൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. അരഗോണിലെ അൽഫോൻസോ നേപ്പിൾസ് രാജാവിന്റെ അവിഹിത പുത്രനാണെന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ സിസേർ ബോർജിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയമൂല്യം ക്ഷയിച്ചതിനെ തുടർന്ന് കൊലപ്പെടുത്തിയിരിക്കാമെന്നും അദ്ദേഹത്തിന് പാരമ്പര്യ അപവാദമുണ്ടായിരുന്നു.
അവളെയും കുടുംബത്തെയും കുറിച്ചുള്ള അഭ്യൂഹങ്ങൾ ലൂക്രെസിയയെ ഒരു അപകടകരമാംവണ്ണം മാദകത്വമുള്ള സ്‌ത്രീയായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ കഥാപാത്രത്തെ നിരവധി കലാസൃഷ്ടികൾ, നോവലുകൾ, ചലച്ചിത്രങ്ങൾ എന്നിവയിൽ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.
മുൻകാലജീവിതം
തിരുത്തുക1480 ഏപ്രിൽ 18 ന് റോമിനടുത്തുള്ള സുബിയാക്കോയിലാണ് ലൂക്രെസിയ ബോർജിയ ജനിച്ചത്. [1] ലൂക്രെസിയയുടെ പിതാവ് കർദിനാൾ റോഡ്രിഗോ ഡി ബോർജിയയുടെ (പിന്നീട് അലക്സാണ്ടർ ആറാമൻ മാർപ്പാപ്പ[2] ) യജമാനത്തികളിലൊരാളായ വന്നോസാ ഡി കട്ടാനിയായിരുന്നു അമ്മ. ആദ്യകാല ജീവിതത്തിൽ, ലൂക്രെസിയ ബോർജിയയുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പിതാവിന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ അഡ്രിയാന ഒർസിനി ഡി മിലാനെ ഏൽപ്പിച്ചു. അവളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രാഥമികമായി നടക്കുന്നത് പിതാവിന്റെ വസതിയോട് ചേർന്നുള്ള പിയാസ പിസോ ഡി മെർലോ എന്ന കെട്ടിടത്തിലായിരുന്നു. അറിവിന്റെ പ്രാഥമിക ഉറവിടം കോൺവെന്റുകളായ അക്കാലത്തെ മിക്ക വിദ്യാസമ്പന്നരായ സ്ത്രീകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, അവളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം ഗൃഹാങ്കണത്തിലെ ബുദ്ധിജീവികളുടെയും അടുത്ത ബന്ധുക്കളുടെയും മേഖലയിൽ നിന്നായിരുന്നു. ഹ്യൂമാനിറ്റീസ് ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നതുമൂലം അവൾ വളർന്നത് മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. അക്കാലത്ത് കത്തോലിക്കാ സഭ ഭക്തിയുടെയും അനുസരണത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിന് ഹാനികരമായിരുന്നു. ലുക്രേസിയ സ്പാനിഷ്, കറ്റാലൻ, ഇറ്റാലിയൻ, ഫ്രഞ്ച്, ലാറ്റിൻ, ഗ്രീക്ക് ഭാഷകൾ വായിക്കുന്നതിൽ ഈ വിദ്യാഭ്യാസം കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. വീണ, കവിത, പ്രസംഗം എന്നിവയിൽ അവൾ നിപുണയായിരുന്നു. അവളുടെ ബുദ്ധിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ തെളിവ് ഭരണനിർവഹണത്തിലെ അവളുടെ കഴിവാണ്. പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ അവർ വത്തിക്കാൻ സിറ്റി കത്തിടപാടുകളും ഫെറാരയുടെ ഭരണവും പരിപാലിച്ചിരുന്നു.
വിവാഹങ്ങൾ
തിരുത്തുകആദ്യ വിവാഹം: ജിയോവന്നി സ്‌ഫോർസ (പെസാരോയുടെയും ഗ്രഡാരയുടെയും പ്രഭു)
തിരുത്തുക
1491 ഫെബ്രുവരി 26-ന്, വലൻസിയ രാജ്യത്തിലെ ലൂക്രെസിയയും വാൽ ഡി അയോറ പ്രഭുവും തമ്മിൽ ഒരു വൈവാഹിക ക്രമീകരണം ആരംഭിച്ചു. ഡോൺ ചെറൂബിനോ ജോവാൻ ഡി സെന്റെല്ലസ്, രണ്ടുമാസത്തിനുശേഷം റദ്ദാക്കപ്പെട്ടു. ലൂക്രേസിയയുമായി ഒരു പുതിയ കരാറിന് അനുകൂലമായി ഡോൺ ഗാസ്പെയർ അവെർസ, കൗണ്ട് ഓഫ് പ്രോസിഡ [3] റോഡ്രിഗോ പോപ്പ് അലക്സാണ്ടർ ആറാമനായി മാറിയപ്പോൾ, ശക്തരായ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളുമായും ഇറ്റലിയിലെ രാജവംശങ്ങളുമായും സഖ്യമുണ്ടാക്കാൻ അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചു. അതിനാൽ അദ്ദേഹം ലൂക്രെസിയയുടെ മുമ്പത്തെ വിവാഹനിശ്ചയങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കുകയും പെസാരോ പ്രഭുവും കൗണ്ട് ഓഫ് കാറ്റിഗ്നോള എന്ന തലക്കെട്ടുമുള്ള ഹോർസ് ഓഫ് സ്ഫോർസയിലെ അംഗമായ ജിയോവന്നി സ്ഫോർസയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അവളെ ക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. [4] കോസ്റ്റാൻസോ I സ്‌ഫോർസയുടെ നിയമവിരുദ്ധമായ മകനും രണ്ടാം റാങ്കിലുള്ള സ്‌ഫോർസയുമായിരുന്നു ജിയോവന്നി. 1493 ജൂൺ 12 ന് റോമിൽ വെച്ച് അദ്ദേഹം ലൂക്രെസിയയെ വിവാഹം കഴിച്ചു.[2]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Sarah Bradford: Lucrezia Borgia, Penguin Group, 2004, p. 16
- ↑ 2.0 2.1 "Lucrezia Borgia, Predator or Pawn?". 2017-01-17. Retrieved 2017-04-15.
- ↑ Bellonci, Maria (2000). Lucrezia Borgia. London: Phoenix Press. p. 18. ISBN 1-84212-616-4.
- ↑ Bellonci, Maria (2000). Lucrezia Borgia. London: Phoenix Press. p. 23. ISBN 1-84212-616-4.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക