ലാ വിയ കാംപെസിന
1993-ൽ ബെൽജിയത്തിലെ മോൺസിൽ സ്ഥാപിതമായ ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര കർഷക സംഘടനയാണ് ലാ വിയ കാംപെസിന (സ്പാനിഷ് ഭാഷയിൽ നിന്ന്: ലാ വിയാ ക്യാമ്പെസിന, ലിറ്റ്. 'ദ പെസന്റ്സ് വേ'). ഇത് 81 രാജ്യങ്ങളിലായി 182 സംഘടനകൾ ചേർന്ന് രൂപീകരിച്ചു.[1] "ഏഷ്യ, ആഫ്രിക്ക, അമേരിക്ക, യൂറോപ്പ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ചെറുകിട, ഇടത്തരം ഉൽപാദകർ, കർഷകത്തൊഴിലാളികൾ, ഗ്രാമീണ സ്ത്രീകൾ, തദ്ദേശീയ സമൂഹങ്ങൾ എന്നിവരുടെ കർഷക സംഘടനകളെ ഏകോപിപ്പിക്കുന്ന ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര പ്രസ്ഥാനമായി സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു."[2]
പ്രമാണം:La Vía Campesina logo.png | |
ചുരുക്കപ്പേര് | LVC |
---|---|
ആപ്തവാക്യം | Globalizing hope, globalizing the struggle! |
സ്ഥാപിതം | 1993 (Mons, Belgium) |
തരം | NGO, INGO |
Focus | Peasant's rights, Farmer's rights, Food sovereignty |
ആസ്ഥാനം | Harare, Zimbabwe |
പ്രവർത്തിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ | Worldwide |
അംഗത്വം | 182 organisations, in 81 countries[1] |
General Coordinator | Elizabeth Mpofu |
പ്രധാന വ്യക്തികൾ | Elizabeth Mpofu, Rajeev Patel, José Bové, Rafael Alegría, Guy Kastler, Saraiva Fernandes |
വെബ്സൈറ്റ് | viacampesina.org |
കുടുംബ-കൃഷി അധിഷ്ഠിത സുസ്ഥിര കൃഷിക്ക് വേണ്ടി വാദിക്കുന്ന വിയ കാംപെസിന, "ഭക്ഷണ പരമാധികാരം" എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ച ഗ്രൂപ്പായിരുന്നു.[2] വിത്തിനുള്ള കർഷകന്റെ അവകാശം സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും സ്ത്രീകൾക്കെതിരായ അതിക്രമങ്ങൾ തടയുന്നതിനും കാർഷിക പരിഷ്കരണത്തിനും പൊതുവെ കർഷകരുടെ അവകാശങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നതിനുമായി ലാ വിയ കാംപെസിന കാമ്പെയ്നുകൾ നടത്തുന്നു.[3]
ചരിത്രം
തിരുത്തുകപശ്ചാത്തലവും സമീപനവും
തിരുത്തുക1980-കളിൽ ഗവൺമെന്റുകൾ ഗ്രാമീണ നാട്ടിൻപുറങ്ങളിൽ ഇടപെടുന്നത് കുറവായിരുന്നു. ഇത് കർഷകരുടെ സംഘടനകളുടെ മേലുള്ള കോർപ്പറേറ്റ് നിയന്ത്രണം ദുർബലപ്പെടുത്തി. കാർഷിക ജീവിതം കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടാക്കി. [4]തൽഫലമായി, ദേശീയ കർഷക ഗ്രൂപ്പുകൾ ലാറ്റിനമേരിക്കയിൽ തുടങ്ങി ആഗോള തലത്തിൽ തുടങ്ങി അന്തർദേശീയ സംഘടനകളുമായി ബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ തുടങ്ങി.[4]
1990-കളിൽ ഉടലെടുത്ത പുതിയ അവകാശ വാദത്തിൽ നിന്നാണ് കർഷകരുടെ അവകാശ പ്രസ്ഥാനം ഉടലെടുത്തത്. അക്കാലത്ത്, മനുഷ്യാവകാശങ്ങളും വികസന അജണ്ടകളും സംയോജിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. അത് രാഷ്ട്രീയ, പൗരാവകാശങ്ങളിൽ നിന്ന് സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവുമായ അവകാശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തി വികസിപ്പിച്ചു.[5] ആഗോള സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിലെ നവലിബറലിസത്തിന്റെ ആധിപത്യ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ വെല്ലുവിളിക്കാനും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തൊഴിലാളികളുടെ അവകാശങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുന്ന ബദലുകൾ കണ്ടെത്താനും കർഷക പ്രസ്ഥാനം നീങ്ങി.[5]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Members of La Via Campesina as of 2018
- ↑ 2.0 2.1 "Global Small-Scale Farmers' Movement Developing New Trade Regimes", Food First News & Views, Volume 28, Number 97 Spring/Summer 2005, p.2.
- ↑ Borras Jr., Saturnino M. "La Vía Campesina and its Global Campaign for Agrarian Reform.." Journal of Agrarian Change 8, no. 2/3 (April 2008): 258-289.
- ↑ 4.0 4.1 Martínez-Torres, María Elena; Rosset, Peter (2010). "La Vía Campesina: the birth and evolution of a transnational social movement". The Journal of Peasant Studies. 37: 149–175. doi:10.1080/03066150903498804. S2CID 143767689.
- ↑ 5.0 5.1 Shawki, Noha (2014). "New Rights Advocacy and the Human Rights of Peasants: La Via Campesina and the Evolution of New Human Rights Norms". Journal of Human Rights Practice. 6 (2): 311. doi:10.1093/jhuman/huu009.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Vía Campesina English-language home page
- We are La Vía Campesina Archived 2017-07-27 at the Wayback Machine. video of presentation
- List of Members
- Declaration of Rights of Peasants - Women and Men Archived 2018-10-12 at the Wayback Machine.
- La Vía Campesina Policy Documents Archived 2012-04-04 at the Wayback Machine.
- International Nyeleni Newsletter, voice of the Food Sovereignty movement, in which Vía Campesina is involved
- Organisational Brochure Edition 2016
- War on Want's Vía Campesina project page
- Vía Campesina: an evolving transnational social movement on the website of the Transnational Institute
- Thousands March in Cancún at La Vía Campesina’s "Global Day of Action for Climate Justice", video report by Democracy Now!