കിങ് രാം ഖാംഹെംങ് (Thai: พ่อขุนรามคำแหง; rtgsഫൊ ഖൺ രാം ഖാംഹെംങ്; c. 1237/1247 – 1298) സൂഖോതായ് രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്ന ഫ്രാ റുവാങ് രാജവംശത്തിലെ 1279-1298 വരെയുള്ള ഏറ്റവും സമ്പന്നമായ കാലഘട്ടത്തിലെ ( തായ്ലാന്റിലെ ആധുനിക സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ മുൻനിരക്കാരൻ) മൂന്നാമത്തെ രാജാവായിരുന്നു. തായ് അക്ഷരത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയും ഥേരവാദ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ സ്ഥാപിതത്വവും രാജ്യത്തിന്റെ മതമായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[1][2] സമീപകാലത്തെ സ്കോളർഷിപ്പിൽ അദ്ദേഹത്തിൻറെ പങ്കിനെക്കുറിച്ച് സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ, തന്റെ ഭരണത്തിനെക്കുറിച്ചുള്ള പല വിവരങ്ങളും പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ കൊളോണിയൽ ഭീഷണികൾ നേരിടുന്നതിന് സയാമീസ് ഭരണകൂടത്തിനെ ന്യായീകരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചതായിരിക്കാം എന്നു കരുതുന്നു.[3]

Ram Khamhaeng the Great
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช
King of Sukhotha

King Ramkhamhaeng The Great, Sukhothai Historical Park, Sukhothai Province
King of Sukhothai
ഭരണകാലം 1279–1298
മുൻഗാമി Ban Muang
പിൻഗാമി Phaya Loethai
മക്കൾ
Loethai
May Hnin Thwe-Da
പേര്
Pho Khun Ram Khamhaeng
രാജവംശം Phra Ruang Dynasty
പിതാവ് King Si Inthrathit
മാതാവ് Queen Sueang

ജീവിതവും ഭരണം

തിരുത്തുക

രാം ഖാംഹെംങ്, ഫൊ ഖൺ ബാങ് ക്ലാംഗ് ഹാവോയുടെ മകനായിരുന്നു സി ഇന്ദ്രാതിത്ത്, ക്വീൻ, സൂയങ് എന്നിവരായിരുന്നു ഭരണം നടത്തിയിരുന്നത്.[4] നാടോടി ഇതിഹാസം അദ്ദേഹത്തിൻറെ യഥാർഥ മാതാപിതാക്കളായി മീൻപിടുത്തക്കാരനായിരുന്ന കാംഗ്ലി എന്നുപേരുള്ള ഓഗറിനെ അവകാശപ്പെടുന്നു.[5] അദ്ദേഹത്തിന് രണ്ട് സഹോദരന്മാരും രണ്ടു സഹോദരിമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. മൂത്ത സഹോദരൻ വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ മരിച്ചു. രണ്ടാമത്തെ ബാൺ മ്യുയാങ്, പിതാവിന്റെ മരണത്തെ തുടർന്ന് രാജാവായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തെതുടർന്ന് രാം ഖാംഹെംങ് പിൻഗാമിയായി.[6]

19 ആം വയസ്സിൽ പ്രിൻസ് രാം ഖാംഹെംങ് തന്റെ പിതാവിൻറെ വിജയകരമായ സൂഖോതായ് ,നഗരത്തിന്റെ ആക്രമണങ്ങളിൽ പങ്കുചേർന്നു സ്വതന്ത്ര സൂഖോതായ് രാജ്യം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന് യുദ്ധത്തിൽ ധൈര്യമുണ്ടായതുകൊണ്ടാണ് "ഫ്ര രാമ ഖാംഹേംഗ്" (രാമൻ ദ സ്ട്രോങ്) എന്ന് ആരോപണത്തിന് തലക്കെട്ട് കൊടുത്തു. അയ്യുത്തയ ക്രോണിക്കിളിൽ രാജാവ് രാമരാജ് ആയി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പിതാവിന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ ബാൻ മുവാംഗ് രാജ്യം ഭരിച്ചു. സായ് സത് ചാണാല നഗരത്തിന്റെ ഭരണം പട്ടാള ഭരണാധികാരി രാം ഖാംഹെംങിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായിരുന്നു.

റോയൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് തായ്ലാന്റ് പ്രിൻസ് റാം ഖാംഹെംങ്ന്റെ ജനനനാമം "രാം" എന്നായിരുന്നു. (ഹിന്ദു ഇതിഹാസത്തിൻറെ പേരിൽ നിന്ന് ഉദ്ധരിച്ചത് രാമായണത്തിലെ രാമൻ), കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കിരീടം "ഫൊ ഖൺ രാമരാത്" എന്നായിരുന്നു (Thai: พ่อขุนรามราช). മാത്രമല്ല, ആ പാരമ്പര്യം ഒരു മുത്തച്ഛൻ പേരക്കുട്ടിയുടെ പേർക്ക് കൊടുക്കുകയായിരുന്നു. 11- ാമത്തെ ശില ലിഖിതങ്ങളുടേയും ലുവാംഗ് പ്രാസോറ്റ് അക്സോറാനിത്തിന്റെ അതുത്തയ ദിനവൃത്താന്തങ്ങളും അനുസരിച്ച് രാം ഖാംഹെങ്ങിന് "ഫ്രയ രാം" എന്ന് പേരുള്ള ഒരു കൊച്ചുമകൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ ഫ്രയാ രാമിന്റെ രണ്ട് പേരുകൾ "ഫ്രയാ ബാൺ മുവാംഗ്", "ഫ്രയ രാം എന്നായിരുന്നു.

സിംഹാസനത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം

തിരുത്തുക
 
The three kings monument in ചിയാങ് മായ്. മാംഗ്റൈ രാജാവ് of Lan Na (center), King Ngam Muang of Phayao (left) and King Ram Nhamhaeng of Sukhothai (right).

ചരിത്രകാരനായ ട്രില്യൻ അമത്ത്യക്കൻ (Thai: ตรี อมาตยกุล) സൂചിപ്പിക്കുന്നത് രാം ഖാംഹെംങ് 1279- ൽ സിംഹാസനത്തിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ സൂഖോതായ് നഗരത്തിൽ ഒരു ഷുഗർ പാം തോട്ടമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു. റോയൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ പ്രസേർട്ട് ന നഗര തായ്-അഹോമിന്റെ വാഴ്ചകളുടെ പാരമ്പര്യമാണെന്ന് പറയുന്നു. അവരുടെ കിരീടധാരണ ദിവസങ്ങളിൽ ആൽമരമോ ഷുഗർ പാം സസ്യങ്ങളോ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു. അവരുടെ ഭരണം വൃക്ഷം പോലെ തന്നെ ആയിത്തീരുമെന്നവർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണം ആരംഭിച്ചതിനുശേഷമുള്ള ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു സംഭവം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പെൺമക്കളിൽ ഒരാൾ കാവൽക്കാരുടെ ക്യാപ്റ്റനോടൊപ്പം ഒളിച്ചോടിപ്പോവുകയും അവർ റമന്യാ കിംഗ്ഡം സ്ഥാപിക്കുകയും 1908 വരെ, സിയാമിൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന തായ്ലന്റിന്റെ നിയമത്തിന് ഒരു അടിത്തറ നൽകുകയും ചെയ്തു.[7] ബർമയിൽ അത് നിലവിൽ വരികയും ചെയ്തു.[8][9]

രാം ഖാംഹെംങ് 1282 മുതൽ 1323 വരെ യുവാൻ ചൈനയിലേക്ക് എംബസികളെ അയച്ചു. ഇപ്പോൾ സങ്ഖലോക് സെറാമിക് എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന സെറാമിക്സ് നിർമ്മിക്കാൻ വിദ്യകൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്തു. ഖാംഹെംങ് അടുത്തുള്ള നഗര-ഭരണാധികാരികളുമായി അടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് അയൽക്കാരനായ ഫയോവയുടെ ഭരണാധികാരിയായ ന്ഗം മ്യാങ്, ചിയാങ് മായി രാജാവായ മംഗ്രായ് (ആരുടെയോ ഭാര്യ, നാടോടിക്കഥകളിൽ, അവൻ വഴിതെറ്റിച്ചിരുന്നു),.നിലവിലെ തായ് ദേശീയ ചരിത്രം അനുസരിച്ച് രാം ഖാംഹേവും തന്റെ രാജ്യവും വടക്കൻ ലാംപാങ്, ഫ്രേ, നാൻ , ഫിത്സാനുലോക്ക്, കിഴക്ക് വിയൻടെയ്ൻ, പടിഞ്ഞാറ് മ്യാൻമർ, ബംഗാൾ ഉൾക്കടൽ, വടക്കുപടിഞ്ഞാറ്, തെക്ക് ഭാഗത്തുള്ള നഖോം സി തമരത് രാജ്യം എന്നീ ഭാഗങ്ങളിലേയ്ക്ക് വിസ്തൃതി കൂട്ടി. എന്നിരുന്നാലും, ചരിത്രകാരനായ തോങ്ചായ് വിനിചക്കുൽ അഭിപ്രായപ്പെട്ടതുപോലെ, നയതന്ത്രരംഗത്തിൽ സുക്കോതായ് പോലെയുള്ള രാജ്യങ്ങൾ വ്യത്യസ്തമായ അതിർത്തികളല്ല, മറിച്ച് അത് തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ശക്തിയിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെട്ടു. [10] തെക്ക് കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ സയാമീസ് ആധിപത്യം ഉറപ്പിക്കാൻ തോങ്ഖായിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ തെക്ക് കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ സയാമീസ് ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കാൻ രാം ഖാംഹേങ്ങിന്റെ വലിയ രാജ്യത്തിൽ അവകാശവാദങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.[10] കമ്പോഡിയയ്ക്കെതിരായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രചാരണങ്ങൾ ഖമർ രാജ്യത്തെ "തീർത്തും ശൂന്യമായി" ഉപേക്ഷിച്ചു.[11]:90

പരമ്പരാഗത തായ്ചരിത്രമനുസരിച്ച്, രാം ഖാംഹേംഗ് സംസ്കൃതം, പാലി, ഗ്രാൻതാ അക്ഷരങ്ങളിൽ നിന്ന് തായ് ഭാഷാ അക്ഷരങ്ങൾ (ലായ് സൂ തായ്) (Lai Sue Thai) വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണം പലപ്പോഴും തായ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അനുകൂലികൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു "രാജകീയ രാജവാഴ്ച" യുടെ തെളിവാണ്.[12]

ചൈനീസ് യുവാൻ ചരിത്രത്തിൽ യുവാൻ എന്ന രാജാവ് ഖാംഹോംഗ് 1299 -ൽ മരണമടഞ്ഞു. , അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ ലോ തായ്, പിൻഗാമിയായി. ജോർജ് ക്യഡെസ് അതിനെ "കൂടുതൽ സാധ്യതയുള്ളതായി കരുതുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് "1318 ന് തൊട്ടുമുമ്പ് വളരെക്കുറച്ച് കാലത്തേയ്ക്കുമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. സാവൻകലോക് നദിയിൽ അയാൾ അപ്രത്യക്ഷനായതായി നാടോടിക്കഥകളിൽ കാണിക്കുന്നു.

രാം ഖാംഹെംങ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി, തായ്ലൻഡിലെ ആദ്യ തുറന്ന സർവകലാശാലക്ക്, രാജ്യത്തൊട്ടാകെ ഇതിന് ക്യാംപസുകളുമുണ്ട്. മഹാനായ രാജാവായ രാം ഖാംഹേംഗ് രാജാവിന്റെ പേർ നൽകുകയും ചെയ്തു.

 
Ramkhamhaeng stele, Bangkok National Museum

രാം ഖാംഹെങ്ങ് ലിഖിതം

തിരുത്തുക

1292-ൽ പരമ്പരാഗത ജീവചരിത്ര വിവരങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും രചിച്ച രാം ഖാംഹെങ് സ്റ്റീലിലെ ലിഖിതത്തിൽ നിന്നാണ്. കൂടാതെ രാജാവിനെക്കുറിച്ചുള്ള അവ്യക്തമായ വസ്തുതകളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.[13]:196–198ഇത് ഇപ്പോൾ ബാങ്കോക്ക് ദേശീയ മ്യൂസിയത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു. "കിംഗ് റാം ഖാംഹെംഗ് ലിഖിതം" എന്നാണ് സ്റ്റീലിന്റെ ഔദ്യോഗിക നാമം. 2003-ൽ യുനെസ്കോ ഇത് മെമ്മറി ഓഫ് വേൾഡ് രജിസ്റ്ററിൽ ചേർത്തു.

സാവൻകലോക്ക് സെറാമിക് വെയർ

തിരുത്തുക

ചൈനയിൽ നിന്ന് സെറാമിക് നിർമ്മാണത്തിനുള്ള വൈദഗ്ദ്ധ്യം കൊണ്ടുവന്നതിനും സുഖോത്തായ് കിംഗ്ഡത്തിലെ ശക്തമായ സെറാമിക് വെയർ വ്യവസായത്തിന് അടിത്തറ പാകിയതിനും റാം ഖംഹെങ്ങിന് മതിപ്പുളവാക്കുന്നു.[13]:206–207 നൂറ്റാണ്ടുകളായി സുഖോത്തായ് ജപ്പാൻ, ഫിലിപ്പൈൻസ്, ഇന്തോനേഷ്യ, ചൈന എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് പോലും "സംഗലോക് വെയർ" (തായ്: เครื่อง as called) എന്നറിയപ്പെടുന്ന സെറാമിക്സിന്റെ പ്രധാന കയറ്റുമതിക്കാരായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണകാലത്തും അതിനുശേഷവും ഈ വ്യവസായം ഒരു പ്രധാന വരുമാനമുണ്ടാക്കി.

ബാങ്ക്നോട്ട്

തിരുത്തുക

2013-ൽ പുറത്തിറക്കിയ 20 ബഹ്റ്റ് നോട്ടിന്റെ (സീരീസ് 16) മറുവശത്തിൽ, മനാങ്‌ഖാസില ആസന സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന രാം ഖാംഹെങ്ങിന്റെ രാജകീയ പ്രതിമയുടെ ചിത്രങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. കൂടാതെ രാജാവ് തായ് ലിപി കണ്ടെത്തിയതിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു.[14]

രാജ്യത്തുടനീളം കാമ്പസുകളുള്ള തായ്‌ലൻഡിലെ ആദ്യത്തെ ഓപ്പൺ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയായ രാം ഖാംഹെംങ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിക്ക് രാം ഖാംഹെങ്ങിന്റെ പേര് നൽകി.

വീഡിയോ ഗെയിമുകൾ

തിരുത്തുക

സിഡ് മിയേഴ്സ് സിവിലൈസേഷൻ Vസയാമീസിനുവേണ്ടി കളിക്കാവുന്ന ഭരണാധികാരിയാണ് കിംഗ് രാംഖാംഹെംഗ്.

  1. Cœdès, George (1968). Walter F. Vella, ed. The Indianized States of Southeast Asia. trans. Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  2. Chakrabongse, C., 1960, Lords of Life, London: Alvin Redman Limited
  3. Intellectual Might and National Myth: A Forensic Investigation of the Ram Khamhaeng Controversy in Thai Society, by Mukhom Wongthes. Matichon Publishing, Ltd. 2003.
  4. Prasert Na Nagara and Alexander B. Griswold (1992). "The Inscription of King Rāma Gāṃhèṅ of Sukhodaya (1292 CE)", p. 265, in Epigraphic and Historical Studies. Journal of the Siam Society. The Historical Society Under the Royal Patronage of H.R.H. Princess Maha Chakri Sirindhorn: Bangkok. ISBN 974-88735-5-2.
  5. Wyatt, David K. (1995). The Chiang Mai Chronicle. Bangkok: Silkworm Books. ISBN 978-974-7047-67-7. Retrieved 4 November 2012.
  6. Prasert and Griswold (1992), p. 265-267
  7. T. Masao, (Toshiki Masao) (1908). "The New Penal Code of Siam" (PDF). Journal of the Siam Society. 5 (2). Siam Society Heritage Trust: 1–10. Archived from the original (PDF) on 2013-11-03. Retrieved February 20, 2013.
  8. Lingat, R. (1950). "Evolution of the Conception of Law in Burma and Siam" (PDF). Journal of the Siam Society. 38 (1). Siam Society Heritage Trust: 13–24. Archived from the original (PDF) on 2015-09-24. Retrieved February 20, 2013.
  9. Griswold, Alexander B.; Prasert na Nagara (1969). "Epigraphic and Historical Studies No. 4: A Law Promulgated By the King of Ayudhyā in 1397 A.D" (PDF). Journal of the Siam Society. 57 (1). Siam Society Heritage Trust: 109–148. Archived from the original (PDF) on 2021-10-02. Retrieved February 20, 2013.
  10. 10.0 10.1 Siam Mapped: A history of the geo-body of a nation, by Thongchai Winichakul, University of Hawaii Press. 1994. p 163.
  11. Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd., ISBN 9747534991
  12. Vickery, Michael T. "The Ramkhamhaeng Inscription: A Piltdown Skull of Southeast Asian History?" 3rd International Conference on Thai studies, Canberra, Australia. 1987"
  13. 13.0 13.1 Cœdès, George (1968). Walter F. Vella (ed.). The Indianized States of Southeast Asia. trans. Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  14. "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Bank of Thailand. Bank of Thailand. Archived from the original on 2018-12-23. Retrieved 14 June 2016.
  • ตรี อมาตยกุล. (2523, 2524, 2525 และ 2527). "ประวัติศาสตร์สุโขทัย." แถลงงานประวัติศาสตร์ เอกสารโบราณคดี, (ปีที่ 14 เล่ม 1, ปีที่ 15 เล่ม 1, ปีที่ 16 เล่ม 1 และปีที่ 18 เล่ม 1).
  • ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 1. (2521). คณะกรรมการพิจารณาและจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี.
  • ประเสริฐ ณ นคร. (2534). "ประวัติศาสตร์สุโขทัยจากจารึก." งานจารึกและประวัติศาสตร์ของประเสริฐ ณ นคร. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน.
  • ประเสริฐ ณ นคร. (2544). "รามคำแหงมหาราช, พ่อขุน". สารานุกรมไทยฉบับราชบัณฑิตยสถาน, (เล่ม 25 : ราชบัณฑิตยสถาน-โลกธรรม). กรุงเทพฯ : สหมิตรพริ้นติ้ง. หน้า 15887-15892.
  • ประเสริฐ ณ นคร. (2534). "ลายสือไทย". งานจารึกและประวัติศาสตร์ของประเสริฐ ณ นคร. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน.
  • เจ้าพระยาพระคลัง (หน). (2515). ราชาธิราช. พระนคร : บรรณาการ.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക
രാം ഖാംഹെംങ്
Born: (around 1237-1247) Died: 1298
Regnal titles
മുൻഗാമി King of Sukhothai
1279–1298
പിൻഗാമി
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=രാം_ഖാംഹെംങ്&oldid=4023733" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്