മുഹമ്മദ് മിയാൻ ദയൂബന്ദി
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു ഇസ്ലാമികപണ്ഡിതനായിരുന്നു മുഹമ്മദ് മിയാൻ ദയൂബന്ദി (ഒക്ടോബർ 4, 1903 - 24 ഒക്ടോബർ 1975). ചരിത്രകാരൻ, സ്വാതന്ത്ര്യസമര പ്രവർത്തകൻ എന്നിങ്ങനെ ഇദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു. ഹുസൈൻ അഹ്മദ് മദനിയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന അദ്ദേഹം ഉർദു ഭാഷയിൽ നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിക്കുകയുണ്ടായി.[1] [2]
Mu’arrikh-e-Millat, Sayyid-ul-Millat, Mawlāna മുഹമ്മദ് മിയാൻ ദയൂബന്ദി | |
---|---|
ജംഇയ്യത്തുൽ ഉലമ എ ഹിന്ദ് ജനറൽ സെക്രട്ടറി | |
ഓഫീസിൽ 1962 – August 1963 | |
മുൻഗാമി | Hifzur Rahman Seoharwi |
പിൻഗാമി | അസദ് മദനി |
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ | |
ജനനം | മുസഫർ മിയാൻ 1903-10-03 ദയൂബന്ദ് |
മരണം | 1975-10-24 |
ഒരു ഇന്ത്യൻ സുന്നി ഇസ്ലാമിക പണ്ഡിതനും അക്കാദമിക്, ചരിത്രകാരനും സ്വാതന്ത്ര്യസമര പ്രവർത്തകനുമായിരുന്നു . അദ്ദേഹം ഹുസൈൻ അഹ്മദ് മദാനിയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ചരിത്രപുസ്തകങ്ങൾ ഉറുദുവിൽ എഴുതി.
ജീവിതരേഖ
1903 ഒക്ടോബർ 4 ന് ദയൂബന്ദിൽ മുസാഫർ മിയാൻ എന്ന പേരിൽ ജനിച്ചു. [3] വീട്ടിൽ പഠനം ആരംഭിച്ച അദ്ദേഹം മുത്തശ്ശിയിൽ നിന്ന് ഖുർആൻ പഠനമാരംഭിച്ചു.
പേർഷ്യൻ, ഉറുദു ഭാഷകളിലെ ചില പുസ്തകങ്ങൾ മുസാഫർനഗറിലെ ഖലീൽ അമാദിനൊപ്പം പഠിച്ചു. 1916-ൽ മിയാൻ ദയൂബന്ദി ദാറുൽ ഉലൂം ദിയോബാൻഡിന്റെ പേർഷ്യൻ ക്ലാസ്സിൽ പ്രവേശിച്ച് 1925 -ൽ പരമ്പരാഗത ഡാർസ്-ഇ-നിസാമിയിൽ ബിരുദം നേടി. [4] അൻവർ ഷാ കശ്മീരി, അസ്ഗർ ഹുസൈൻ ദയൂബന്ദി ആശിഷ്, ഇസാസ് അലി അമ്രോഹി, ഷബ്ബീർ അഹ്മദ് ഉസ്മാനി എന്നിവരാണ് അധ്യാപകർ. [5] അദ്ദേഹം ഹുസൈൻ അഹ്മദ് മദാനിയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്നു.
മുഹമ്മദ് മിയാൻ ൽ മദ്റസാ ഹന്ഫിയഹ് ജോലിചെയ്തു തുടങ്ങി അര്രഹ് 1926 മുതൽ 1928 വരെ, ബീഹാർ രണ്ടു വർഷം [5] പിന്നീട് മൊറാദാബാദിലെ മദ്രസ ഷാഹിയിൽ 1928 മാർച്ച് മുതൽ പതിനാറ് വർഷത്തോളം പഠിപ്പിച്ചു. ഈ പതിനാറ് വർഷത്തിനിടയിൽ മുഹമ്മദ് മിയാൻ മുഫ്തി, റെക്ടർ, അധ്യാപകൻ എന്നീ നിലകളിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1947 ന് ശേഷം അദ്ദേഹം സ്ഥിരമായി ദില്ലിയിലേക്ക് മാറി, മദ്രസ ഷാഹിയുടെ എക്സിക്യൂട്ടീവ് കൗൺസിൽ അംഗമായി നിയമിക്കപ്പെട്ടു. 1380 AH- ൽ അദ്ദേഹത്തെ ഷാഹിയുടെ ഓണററി റെക്ടറായി നിയമിച്ചു, പിന്നീട് 1395 ൽ AH റെക്ടറാക്കി.
അവലംബം
- ↑ Nur Alam Khalil Amini. Pase Marge Zindah (in Urdu). Deoband: Idara Ilm-o-Adab. p. 106.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Musannifeen wa Muwarrikheen". dud.edu.in.
- ↑ Amīni, Nūr Alam Khalīl, Pas-e-Marg-e-Zindah, p. 105
- ↑ Syed Mehboob Rizwi. History of The Dar al-Ulum Deoband (in English). Vol. 2. Translated by Prof. Murtaz Husain F. Quraishi (1981 ed.). Darul Uloom Deoband: Idara-e-Ehtemam. pp. 109–10.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 5.0 5.1 Amīni, Nūr Alam Khalīl, Pas-e-Marg-e-Zindah, p. 106